برگ ابری نقرهای، نام یکی از گیاهان زیبای گلدانی با برگهایی
زیبا و مخمل مانند به رنگ نقرهای است که بسیار چشمگیر و جذاب میباشد. شما نیز میتوانید
این گیاه را خریداری کرده و در باغچه خانه خود بکارید و از زیبایی آن لذت ببرید.
اما اگر دوست دارید با روش نگهداری گیاه برگ ابری نقرهای نیز آشنا شوید، مقاله
زیر را که توسط بهترین سایت خرید آنلاین گل و گیاه تهیه شده است، مطالعه فرمایید.
آشنایی با گیاه برگ ابری نقرهای
هر
گلی باید یک برگ زیبا و متفاوت داشته باشد تا در تضاد با رنگ شکوفههایش، ترکیب
چشمنوازی را ایجاد کند. با این اوصاف، برگ ابری نقرهای پیروز این میدان است!
برگهای نقرهای درخشان آن در تضاد با گل آبی و بنفشش، درست
مثل یک تابلوی هنری خیره کننده است. حال اگر گلهای برگابری قرمز و یا نارنجی
باشد، این زیبایی چندبرابر خواهد شد. حتی گلهای دیگر هم در کنار برگابری زیباتر
به نظر میرسند.
برگ ابری، یک گل سالانه است و دهههاست که وارد باغچههای
منازل شده است. این گل ناهماهنگیهای محیط را تحمل میکند و بدون آفت است، به همین
دلیل حتی باغبانانی که فرصت کمی برای پرورش گلها دارند هم از آن استقبال میکنند.
این گل متعلق به مدیترانه است.
با ما همراه باشید تا پس از روش نگهداری برگ ابری نقره ای، نماد و موارد مصرف آن را بدانید.
پیشینه تاریخی گیاه
این گل عضو خانواده dusty miller است. این نام در قرن نوزدهم برای گلهایی انتخاب شد که برگهای نقرهای دارند. درواقع این نام به معنی گرد و غبار است. انگار که نقرهای بودن برگها بخاطر پاشیده شدن گرد و غباری براق و نقرهای ایجاد شده باشد!
برگ ابری نقرهای نماد چیست؟
برگ ابری نقرهای، نماد سخت کوشی و پشتکار است.
در ادامه معرفی گل برگ ابری نقره ای باید از تفاوت گونههای مختلف این گل،
در شکل و حالت برگها بگوییم. بعضی از گونههای آن برگهای محکم و نواری مانند
دارند، در حالی که انواع دیگر دارای برگهایی شل و آویزان هستند.
برای مثال،cirrus برگهای پهنی
دارد که در دور آنها غدههایی ریز قرار دارد.
برگهای Silverado علفی هستند،
این نوع برگ ابری بسیار محبوب است.
و یا Silver lace هم گونه دیگری
از برگ ابری است که برگهایی محکم و قیطانی مانند دارد.
خورده شدن این گیاه توسط حیوانات خانگی میتواند عوارض گوارشی مانند اسهال و استفراغ ایجاد کند. ممکن است شیره داخل آن هم باعث ایجاد حساسیت و یا زخم پوستی شود.
برگ ابری به نور زیاد و غیرمستقیم نیاز دارد.
بهترین دمای رشد آن گیاه 16 تا 22 درجه میباشد. نسبت به سرما بسیار مقاوم
است
آبیاری منظم و هفته ای دو بار نیاز دارد. ولی کم آبی را نیز خوب تحمل میکند.
اگر برگ ابری را در گلدان کاشته اید، آن را بیشتر از بقیه گیاهانتان آبیاری
کنید. مثلا در تابستان حتما یک روز در میان آن را آبیاری کنید.
خاک آن باید غنی باشد.
خاک ماسه ای که خوب زهکشی شده باشد مناسب این گیاه است.
و باید کودهای ملایم برای این گیاه استفاده شود.
در کاشت و پرورش این گل، زیاد غافلگیر خواهید شد. مثلا گاهی اوقات آن در زمستانهای
بسیار سرد، بهتر از بهار رشد میکند! این موارد غیرقابل پیشبینی است و به خاک، آب
و هوا و نوع برگ ابری بستگی دارد.
گاهی در میانه تابستان، برگ ابری بسیار متراکم و شلوغ میشود. در این زمان میتوانید آن را هرس کنید. جدا کردن گلها نیز میتواند به داشتن ظاهری مرتبتر کمک کند.
گل برگابری نقرهای معطر نیست.
با اینکه این گیاه در برابر خشکی، گرما، سرما، سایه و سایر ناملایمات محیطی مقاوم است، اما نمیتواند در برابر پوسیدگی ریشه ایستادگی کند. برای پیشگیری از بروز این مشکل، از مناسب بودن زه کشی خاک مطمئن شوید. اگر چند گیاه را در کنار هم کاشته اید، فراموش نکنید که فضای کافی بین آنها قرار دهید تا هوا به خوبی جریان داشته باشد. علاوه بر اینها، چند تهدید دیگر برای برگ ابری وجود دارد که بهتر است از آنها آگاه باشید:
سفیدک سطحی، یک بیماری قارچی است که غالبا توسط شتهها ایجاد میشود. این بیماری به سرعت حفراتی بر سطح برگها ایجاد
میکند، حفرات متعددی که معمولا در سطح برگهای بخش پایینی گیاه دیده میشوند.
بهترین روش برای درمان این بیماری، استفاده از قارچ کشهای مخصوص است.
همچنین میتوانید از محلول آب و شیر نیز استفاده کنید. برای این منظور، یک واحد
شیر را در ده واحد آب حل کرده و به بخشهای بیمار گیاه اسپری کنید.
این آفات، از بزرگترین دشمنان برگ ابری هستند. شتهها سبب لوله شدن،
چروکیدگی و حتی ریختن کامل برگها از ساقه میشوند.
در صورت مشاهده این علائم، سریعا با استفاده از محلول حشره کش گیاهان، گیاه
را درمان کنید.
مینای زرد، بیماری درمان ناپذیر گیاهی است که توسط شبه-باکتری به نام فیتوپلاسما ایجاد میشود. این بیماری سبب تغییر شکل کلی گیاه شده و آن را از حالت طبیعی خارج میکند. تنها روش برخورد، از بین بردن گیاه بیمار است.
برگ ابری نقره ای برای پوشش باغچهها و یا تزیین ورودی ساختمانها و کنار
پله ها بسیار مناسب است.
در کنار چمن کاشته میشود تا جلوه ی بیشتری داشته باشد.
در طب برای درمان آب مروارید و ورم چشم از ان استفاده میشود.
تغییر شکل کلی گیاه شده و آن را از حالت طبیعی خارج میکند. تنها روش برخورد، از بین بردن گیاه بیمار است.
برگ ابری در مکانی با نور کامل خورشید بهترین عملکرد خود را خواهد داشت، اما در سایه نسبی نیز رشد میکند. و باید روزانه بین 5 الی 8 ساعت نور خورشید را دریافت کند. در مکانهای سایه یا در صورت عدم دریافت نور کافی، از سفید-نقرهای به سبز-خاکستری تغییر رنگ داده و نمیتواند به ارتفاع ایدهآل خود برسد.
پژمردگی این گیاه در اثر کمبود آب رخ میدهد. بین دفعات آبیاری این گیاه وقفه طولانی ایجاد نکرده و سعی کنید در آن تداوم ایجاد کنید. به محض ظاهر شدن اولین نشانههای پژمردگی، گیاه را به خوبی آبیاری کنید. مواظب باشید گیاه را غرقاب نکنید. خاک همواره خیس و مرطوب سبب پوسیدگی ریشه خواهد شد.
سوالات رایج درباره گیاه برگ ابری نقرهای
1. آیا این گیاه سمی است؟
این گیاه حاوی مادهای به نام آلکالوئید پیرولیزیدین است که میتواند برای سگها، گربهها اسبها و دامهایی که در اطراف این گیاه زندگی میکنند خطرناک باشد. همچنین شیره این گیاه میتواند باعث ایجاد خارش یا التهابات پوستی در انسانها شود. ازاینرو بهتر است این گیاه را از دسترس کودکان یا حیوانات دور نگه داشته و همچنین آن را در نزدیکی محل عبور عمومی افراد قرار ندهید.
2. میزان دقیق آب مورد نیاز برگ ابری نقرهای چقدر است؟
برای آبیاری به برگ ابری نقرهای صبرکنید تا چند سانتیمتر بالایی خاک گیاه خشک شود و سپس دوباره به آن آب بدهید. یادتان باشد رطوبت بیشازحد یا خشک شدن بیشازحد خاک میتواند برای این گیاه آزار دهنده باشد و به آن آسیب بزند. پس به این نکته توجه داشته باشید و همچنین آب خارج شده از زیر گلدان را تخلیه کنید تا گیاه شما در آب نماند.
3. میزان نور لازم برای گیاه به طور دقیق چقدر است؟
این گیاه به نوری کامل اما غیرمستقیم نیاز دارد تا بتواند رنگ زیبای برگهای خود را حفظ کند، کم پشت نشود و همیشه سالم و متراکم بماند. درنظر داشته باشید که نور کم و سایه زیاد میتواند باعث از دست رفتن رنگ برگهای این گیاه شود.
4. برگ ابری نقرهای به چه میزان کود نیاز دارد؟
این گیاه نیاز زیادی به کوددهی ندارد و فقط زمانی باید به این گیاه کود داد که خاک آن بسیار ضعیف و بدون مواد غذایی باشد. در این حالت بهتر است خاک گیاه را با مواد ارگانیک مثل کودهای طبیعی یا خاک برگ ترکیب کنید. درصورت انجام این کار دیگر نیاز به کوددهی خاصی نیست.
5. روش تکثیر کردن گیاه چگونه است؟
ابری نقرهای را میتوانید در فصل بهار و از طریق قلمه زدن تکثیر کنید. برای این کار یک ساقه سالم را انتخاب کنید و حدود 15 سانتیمتر از آن را برش بزنید. سپس ساقه را درون هورمون ریشه قرار داده و آن را به خاکی مرطوب منتقل کنید. بعد از اینکار خاک قلمه جوان را مدام مرطوب کرده و سعی کنید محیطی گرم برای آن فراهم کنید تا درصد موفقیتآمیز بودن تکثیر شما بالاتر رود. اگر بعد از مدتی شاهد رشد قلمه بودید، بهاین معناست که تکثیر موفقیتآمیز بوده و میتوانید گیاه را به هرجایی که دوست دارید منتقل کنید.
ادریسی ماکروفیلا یکی از گلهای
گلدانی زیبا با گلهایی رنگارنگ و جذاب است که میتواند در حیاط یا بالکن خانه
شما به زیبایی بدرخشد. البته اگر دوست دارید این گیاه را برای نگهداری در خانه خود
خریداری فرمایید، پیشنهاد میکنیم در ابتدا مقاله زیر را مطالعه فرمایید. با این
کار میتوانید روش نگهداری گیاه ادریسی ماکروفیلا را به طور کامل یاد بگیرید و به راحتی
از آن مراقبت کنید.
شناخت گیاه ادریسی ماکروفیلا
در
بین گیاهان مختلف، ادریسی به گیاه دم دمی مزاج معروف است. البته دلیلش هم واضح
است. چون با تغییر PH خاک به سرعت تغییر رنگ میدهد! عملکرد این گیاه بسیار جالب
است: اگر خاک اسیدی باشد، رنگ گلها آبی و اگر خاک بازی باشد، رنگ گلها صورتی میشود.
اگر به دنبال اضافه کردن کمی رنگ و انرژی به محیط هستید و در عین حال تمایل ندارید
که خیلی برای نگهداری از گیاه زمان صرف کنید، خرید گل ادریسی با گلهای زیبا و برگهای بزرگ و براق
خود یکی از مناسبترین انتخابها برای شماست. توصیه میکنیم برای نمای بهتر،
ادریسی را در گلدانهای بزرگ قرار دهید.
این گیاه در اصل متعلق به کشور ژاپن است، جایی که در آن از برگهایش برای تهیه چای خوش طعمی به نام “آماچا” استفاده میکنند. در طب گیاهی، برگهای ادریسی دارای خاصیت ضدمیکروبی دانسته میشوند و حتی برای درمان دیابت و مالاریا هم از آن استفاده میکنند.
در این قسمت با ما همراه باشید تا روش نگهداری گیاه ادریسی ماکروفیلا را بدانید.
ادریسی تمایل دارد که در نور کافی خورشید قرار بگیرد. اما نه هر نوری! ایدهآل ترین حالت برای آن، نور زیاد در بعدازظهر و نور ملایم در صبحهاست. فراهم کردن چنین مکانی شاید کمی دشوار باشد. پس توصیه میکنیم آن را در مکانی قرار دهید که هم نور کافی دریافت کند و هم کمی سایه باشد.
اگر ادریسی را در مکان پرنوری قرار داده اید، باید آن را مرتبا آبیاری کنید. چون ادریسی تمایل دارد که همیشه خاک مرطوبی داشته باشد. اما اگر آن را در مکان کم نور تری گذاشته اید، دفعات و میزان آبیاری را کاهش دهید.
اگر قصد دارید گلدان ادریسی را عوض کنید و یا آن را به باغچه منتقل کنید، حتما به رنگ گیاه خود توجه کنید. اگر رنگ گلهای ادریسی آبی است، حتما از کود اسیدی استفاده کنید و اگر رنگ گلها صورتی است، کود بازی را فراموش نکنید. در هر صورت، به زه کشی مناسب خاک هم توجه کافی داشته باشید.
اگرچه ادریسی نیازی به هرس شدن ندارد، اما اگر احساس کردید که گیاه خیلی شلوغ
شده و میخواهید کمی آن را مرتب کنید، باید این کار را درست پس از اتمام گلدهی
انجام دهید. اگر در هر زمان دیگری این کار را انجام دهید، گلدهی و شکوفه زدن گیاه
را متوقف میکنید.
نکته آخر این که نگران برگ ریزان ادریسی نباشید! برگهای ماکروفیلا در
زمستان میریزد ولی در بهار مجددا رشد خواهد کرد.
مشخصات کلی گیاه
نام علمی: Hydrangea Macrophylla
نام رایج: ادریسی ماکروفیلا،
ادریسی فرانسوی، هورتانسیا
نوع گیاه: برگ ریز/ مناسب فضای
بیرونی
سمی بودن: اگر خورده شود، سمی است.
دشواری نگهداری: آسان و کم دردسر
گیاه کالیسیا که برگ بیدی مینیاتوری نیز نامیده
میشود، یکی از جذابترین گیاهان آپارتمانی است که رنگ برگهای آن بسیار خیره
کننده و زیباست. شما نیز میتوانید با مراجعه به یک سایت خرید اینترنتی گل و گیاه،
کالیسیای زیبا را خریداری کرده و در خانه نگهداری کنید و از تماشای آن لذت ببرید.
اما اگر کنجکاو هستید تا درباره روش نگهداری گیاه کالیسیا نیز اطلاعات کاملی کسب
کنید، پیشنهاد میکنیم مقاله زیر را مطالعه فرمایید.
مقدمه
کالیسیا گیاهی زیبا، گلدار، همیشه سبز و چند ساله است که با نام برگ بیدی مینیاتوری نیز شناخته میشود. کالیسیا گیاهی دوست داشتنی است که در دسته گیاهان آپارتمانی با روش نگهداری نسبتا آسان قرار میگیرد. اگر دوستدار گل و گیاه هستید، برای خرید گیاهان آپارتمانی جهت تزیین منزل و محل کارتان، انتخابهای زیادی پیش روی شماست که کالیسیا یکی از این گزینههاست. در این مطلب میخواهیم درباره معرفی و روش نگهداری گیاه کالیسیا اطلاعاتی در اختیارتان قرار دهیم، پس با ما همراه باشید.
شناخت گیاه کالیسیا
بیش
از 19 گونه مختلف از کالیسیا وجود دارد که همه آنها بومی آمریکای جنوبی و مرکزی
هستند.
این گیاه اولین بار در سال 1720 توسط Pehr Löfling نام گذاری شد و اسم این گیاه
از کلمه یونانی
kallos به معنی “زیبا” گرفته شده است.
نگهداری گیاه کالیسیا دشوار نیست و در صورتی که این گیاه
فضای کافی داشته باشد میتواند تا سه متر در ارتفاع و عرض رشد کند.
این میزان رشد ممکن است بین 3 تا 6 سال طول بکشد. سرعت رشد
این گیاه تقریبا متوسط و گاهی زیاد است و برخی انواع آن میتواند تا 50 سانتیمتر
در سال رشد کند.
نام علمی: Callisia
خانواده: برگ بیدیان
بومی: آمریکای جنوبی، آمریکای مرکزی، مکزیک
نامهای مرسوم: برگ بیدی مینیاتوری، بانوی صورتی، کالیسیا
نگهداری گیاه کالیسیا در آپارتمان کار سختی نیست. این گیاه به مراقبتی معمول نیاز دارد و بیشتر از همه باید مراقب میزان نور و آبدهی بود. در ادامه روش نگهداری از گیاه کالیسیا را بررسی میکنیم.
برای نگهداری از کالیسیا به محیطی نورگیر ولی با نور غیرمستقیم نیاز دارید.
هیچگاه نباید این گیاه را در نور بیش از حد قرار داد، زیرا نور بیش از حد باعث
پژمردگی، توقف رشد و شکننده شدن برگها میشود.
اگر محیط شما برای یک تکه شکلات گرم باشد و باعث آب شدن آن شود، برای
کالیسیا نیز بیش از حد گرم است و باعث آسیب دیدن آن میشود.
کالیسیا میتواند همیشه در سایه بماند اما این امر در طولانی مدت باعث کاهش
میزان فتوسنتز و مرطوب ماندن بیش از حد خاک میشود که باعث ضعف گیاه و حتی در مواردی
پوسیدگی ریشه میشود.
کالیسیا گیاهی رطوبت دوست است. هر زمان که خاک گیاه خشک شود نوبت آبدهی بعدی
آن است. برای آب دادن به کالیسیا میتوان به صورت معمول آب را از بالای خاک و از
بین برگها درون گلدان ریخت اما به شرطی که گیاه در محلی با نور غیرمستقیم قرار
داشته باشد. روش بهتر برای آبدهی به این گیاه، روش آبدهی از پایین است. برای این
کار باید گلدان را در ظرف آب قرار دهید به طوری که 20% گلدان در آب غوطهور باشد
تا زمانی که تمام آب را به خود جذب کند.
مرطوب شدن بیش از حد برگها در هر بار آبدهی باعث زرد شدن برگها و پوسیدگی ریشه
میشود. کم آبی گیاه، خود را با نشانههایی مانند خشک شدن برگها، پیچخوردگی و
تغییر رنگ برگها به طوسی، زرد یا بیرنگی نشان میدهد.
کم آبی مسالهای است که اکثر پرورش دهندگان با آن روبرو هستند. از سوی دیگر آبدهی زیاد خود را با نشانههایی
مانند زرد شدن برگهای پایینی و رشد کم یا توقف رشد نمایان میکند.
هیچگاه نباید اجازه داد تا کالیسیا بیش از حد در خاکی خیس یا محیطی تاریک
بماند، زیرا ممکن است گیاه را به سمت مرگ هدایت کند. اگر گیاه خود را از بالا و از
بین برگها آبیاری میکنید، مواظب باشید که آب کمترین تماس را با برگها داشته
باشد. همچنین برگهای خیس شده به سرعت خشک شود تا دچار پوسیدگی نشوند.
کالیسیا به رطوبتی معمول و نرمال نیاز دارد. در واقع همان رطوبت معمول در داخل خانه برای این گیاه کافی است. یکی از نشانههای رطوبت کم در این گیاه قهوهای شدن لبه برگهای آن است. بهتر است هفتهای یک بار برگهای گیاه را با اسپری مرطوب کنید و یا در اطراف گیاه ظرف آبی قرار دهید که با تبخیر آهسته آن، رطوبت مورد نیاز گیاه تامین شود.
برای کوددهی به کالیسیا میتوانید از یک کود متوازن استفاده کنید. باید این کود را در فصل رشد گیاه، هر دو هفته یکبار و در باقی سال، ماهی یکبار تامین کنید.
کالیسیا در دمایی بین 10 تا 30 درجه سانتیگراد عملکرد خوبی دارد. در تابستان
میتوان این گیاه را در خارج از خانه نگهداری کرد به شرطی که در سایه باشد و دمای
هوای بالای 12 درجه سانتیگراد باشد.
اگر قصد انتقال گیاه به بیرون از خانه را دارید باید مواظب هرگونه آفتاب
مستقیم باشید، زیرا ممکن است باعث سوختن گیاه شود. همچنین در زمان انتقال مجدد
گیاه به داخل خانه باید مراقب آفات و حشرات باشید تا ناخواسته آنها را به داخل خانه
منتقل نکنید.
برای هرس کردن کالیسیا میتوانید برگهای زرد شده یا مرده را از گیاه جدا کنید
تا بتواند نفس تازهای بکشد و به رشد خود ادامه دهد. برای هرس کردن گیاه، همیشه
باید از ابزاری تیز و تمیز استفاده کنید تا گیاه دچار عفونت یا باکتری نشود.
نباید هیچگاه برگهای زرد شده را به صورت ناقص برش بزنید، زیرا ممکن است
باعث گسترش بیماری شود. بریدن شاخهها و برگهای زرد یا مرده باید به صورت دقیق و
درست انجام شود زیرا برشهای اشتباه میتواند به گیاه شوک وارد کند و گیاه نتواند
زخمهای خود را ترمیم کند.
گل دادن کالیسیا کار سادهای است. کافی است در طول دوره استراحت گیاه (فصل
زمستان)، مکانی خنک با دمای 12 درجه سانتی گراد، خاکی خشکتر و کوددهی کمتر را
برای آن تامین کنید، تا در فصل بعد گلدهی را آغاز کند. کالیسیای الگانس میتواند
در اواخر زمستان گلهایی سفید و بلند (حدود 20 سانت) بدهد.
کالیسیای معطر میتواند در اواخر تابستان گلهایی سفید با عطری شامهنواز بدهد که
برای چند هفته باقی میماند. کالیسیای رپنس گلهایی سفید رنگ و خوشهای میدهد که
در تابستان شکوفا میشود.
برای تعویض گلدان کالیسیا باید هر سه سال یک بار و در فصل بهار اقدام کرد.
گلدانی انتخاب کنید که یک سایز بزرگتر از گلدان قبلی باشد و حتما از خاکی تازه
استفاده کنید و گیاه را با همان خاک قدیمی نکارید. کالیسیا گیاهی حساس است و ممکن
است در اثر شوک تعویض گلدان آسیب ببیند، به همین خاطر تا زمانی که احساس نیاز
نکردید این کار را انجام ندهید.
24 ساعت قبل از تعویض گلدان به گیاه آب کافی دهید تا به ریشهها
کمک کنید در اثر انتقال دچار شوک نشوند. اگر محل زندگی گیاه شما نور کمی دارد از
پرلیت در کف گلدان استفاده کنید تا زهکشی بهتری داشته باشد.
کالیسیا جزء گیاهان سمی محسوب میشود و خورده شدن آن توسط انسانها و حیوانات خانگی خطرناک است. خوردن این گیاه باعث استفراغ، تهوع و از دست دادن اشتها میشود.
برای تکثیر گیاه کالیسیا میتوان از دو روش بذر یا قلمه زدن استفاده کرد که در ادامه به آنها میپردازیم :
این روش بسیار ساده است. مراحل قلمه زدن به شرح زیر میباشد:
کالیسیا مانند هر موجود زنده دیگری ممکن است دچار بیماری یا مشکلاتی شود که با شناخت نشانههای آن میتوان گیاه را به سرعت درمان کرد و از مرگ آن جلوگیری کرد. در ادامه، مشکلات و بیماریهای گیاه کالیسیا را با هم مرور میکنیم.
یکی از معمولترین مشکلات در نگهداری این گیاه، آبدهی کم است. نشانههای معمول برای این مشکل، پژمردگی، زرد
شدن برگها و توقف رشد است. نور بیش از حد
خورشید میتواند خاک را به سرعت خشک کند، تبخیر آب را سرعت بخشد و گیاه را دچار کمآبی
کند. بنابراین بهتر است گیاه در محلی با نور غیرمستقیم و کمی سایه باشد. همچنین میتوانید
نوبتهای آبددهی را بیشتر کنید.
فراموش نکنید که کالیسیا در طبیعت در مناطق جنگلی رشد میکند که از نور
مستقیم در امان است و زمینی مرطوب دارد. تا زمانی که مواظب خشک شدن خاک گیاه هستید
هیچ نگرانی بابت کمآبی وجود ندارد.
یکی دیگر از مشکلات کالیسیا آفتاب سوختگی است. نور بیش از حد خورشید میتواند
باعث سوختگی برگها شود که خود را با قهوهای شدن، ترد شدن برگها، خشک شدن لبه
برگها و توقف رشد گیاه نشان میدهد.
کمبود نور نیز میتواند باعث آسیب به گیاه شود اما نه به اندازه نور زیاد.
نور کم نیز میتواند باعث حفظ بیش از حد رطوبت در خاک شود که به گیاه آسیب میزند. یکی دیگر از مشکلات نور نامناسب تغییر در رنگ
برگها است. نور ناکافی میتواند باعث از بین رفتن دو رنگی برگها شود. نور زیاد
نیز میتواند این دو رنگ بودن را تشدید کند.
یکی از دلایل آسیب دیدن کالیسیا نزدیکی بیش از حد آن به وسایل گرمایشی است. این گیاه باید حداقل چهار متر با هر وسیله گرمایشی مانند شومینه، رادیاتور یا بخاری فاصله داشته باشد. نزدیکی به این وسایل میتواند باعث افزایش سرعت تبخیر در گیاه و کاهش رطوبت در اطراف آن شود که معمولا باعث خشکی و قهوهای شدن لبه برگهای گیاه میشود.
کالیسیا میتواند در معرض پوسیدگی ریشه قرار گیرد. نشانههای این مشکل شامل
زرد شدن سریع برگها، توقف رشد و جمع شدن ساقههاست. گیاهی که در محیطی با نور
بسیار کم و یا در خاکی بیش از حد مرطوب زندگی کند، مستعد پوسیدگی ریشه میشود.
برای بررسی این مشکل باید گیاه را از گلدان خارج کنید و ریشههای آن را به
دقت چک کنید. اگر ریشهها زرد رنگ باشد مشکلی وجود ندارد، اما اگر ریشهها قهوهای
و لزج شده باشند یعنی گیاه دچار پوسیدگی ریشه شده است و باید سریعا نسبت به رفع
مشکل اقدام کنید.
رطوبت بسیار کم میتواند لبه برگهای گیاه را قهوهای کند. این مشکل معمولا
در فصلهای سرد رخ میدهد که وسایل گرمایشی در داخل خانه روشن است، تمام درها و
پنجرهها بسته است و رطوبت هوا کاهش پیدا میکند.
برای حل این مشکل میتوانید از دستگاههای بخور، یک ظرف آب یا قرار دادن
گیاه در محیطهای مرطوبتر خانه مانند آشپزخانه یا حمام استفاده کنید. با این کار برگهای
آسیب دیده درمان نمیشوند اما برگهای جدید به صورت سالم و سرحال رشد میکنند.
زرد شدن برگهای قدیمی یکی از نشانههای واضح برای آبدهی زیاد است که معمولا
مقصر اصلی آن نور کم است. این درست است که کالیسیا با نور کم مشکلی ندارد، اما نور
کم به معنای دیرتر خشک شدن خاک گیاه و دیرتر تبخیر شدن آب از سطح برگهاست. به همین
خاطر در شرایط کمنور باید میزان آبدهی را نیز کمتر کرد.
چیزی که معمولا افراد از آن غافل میشوند این است که ریشههای گیاه نیاز به
جریان هوا دارد و یک خاک بیش از حد مرطوب باعث کاهش جریان هوا در اطراف ریشه میشود.
حفظ تعادل بین یک خاک بیش از حد مرطوب و یک خاک خشک مهمترین کاری است که شما باید
برای نگهداری از کالیسیا انجام دهید.
کالیسیا ممکن است مورد حمله بیماریها یا آفات مختلف قرار بگیرد. کنه تار
عنکبوتی، شته، مگس سفید، شپشک آردی و ریشک بال آفاتی هستند که ممکن است به این
گیاه حمله کنند.
از سوی دیگر بیماریهایی مانند بوتریتیس، لکههای برگی، سفیدک سطحی و
پوسیدگی ریشه بیماریهایی است که ممکن است گیاه را مبتلا کند.
بامبو یکی از
گیاهان آپارتمانی نامآشنا در سراسر جهان است که هم میتوان آن را در آب و هم در
خاک نگهداری کرد. همچنین وجود این گیاه سرسبز و زیبا به خانه یا محل کار شما
زیبایی زیادی خواهد بخشید. اما اگر قصد خرید گیاه آپارتمانی بامبو را دارید،
پیشنهاد میکنیم در ابتدا مقاله زیر را که درباره روش نگهداری گیاه بامبو است، به
طور کامل مطالعه فرمایید.
معرفی گیاه بامبو
بامبو گیاهی از خانواده مارچوبگان و بومی آفریقای مرکز است. این گیاه حدود 5 هزار سال است که در فرهنگ فنگشویی عنصر مهمی و نمادی برای شانس خوب، شادمانی و سعادت است. نگهداری از بامبو بسیار آسان است و قابلیت نگهداری در آب و خاک را دارد. بهعبارت دیگر این گیاه هم میتواند در گلدان پر از آب زندگی کرده، هم گلدانی که از خاک مناسب آن پر شده باشد و این بستگی به شما دارد که بخواهید از بامبو در خاک نگهداری کنید یا گلدانی پر از آب. بامبو جز گیاهان سایه دوست است و در شرایط نوری کم نیز میتواند به زندگی خود ادامه دهد. با توجه به این موضوع اگر قصد خرید گیاهان سایه دوست یا بهعبارتی گیاهان مقاوم به نور را دارید، لاکی بامبو را انتخاب کرده و برای یادگیری روش نگهداری آن نیز ادامه این مطلب را از دست ندهید. در این مطلب همه آنچه درباره نگهداری بامبو باید بدانید را به شما خواهیم گفت.
ویژگیهای اصلی گیاه
شرایط نگهداری گیاه بامبو
همان طور که گفتیم نگهداری از بامبو کار راحتی است، ازاینرو امکان نگهداری از آن چه در خانه و چه در محیط کار بهراحتی برای شما فراهم است. درست است امکان نگهداری از بامبو در آب نیز میسر است، اما باید درنظر داشته باشید که این گیاه در خاک طول عمر طولانیتری خواهد داشت. اگر این گیاه را در آب نگهداری میکنید باید هر هفته آب آن را عوض کنید و داخل تنگ آن سنگ یا سنگریزههایی بریزید تا گلدان بتواند وزن گیاه را تحمل کند و سقوط نکند. همچنین اگر آن را در خاک نگهداری میکنید باید خاکش را مرطوب نگه دارید و از خشک نگه داشتن خاک یا غرقاب کردن آن خودداری کنید.
گیاه بامبو به نوری مدیریت شده و غیرمستقیم نیاز دارد. برگهای این گیاه اگر در نور مستقیم بمانند میسوزند و لبههای آن قهوهای میشود. ازاینرو در طول نگهداری از بامبو اگر نشانه سوختگی در برگها مشاهده کردید گیاه را به محلی کم نورتر منتقل کنید.
اگر ترجیح شما نگهداری
از گیاه در آب است مواظب باشید که تمام ریشه در آب باشد و خارج نشود. همچنین هر 7
الی 10 روز یکبار آب آن را عوض کنید تا گیاه شما شاد و سالم بماند. وقتی آب ساکن
میشود ممکن است سر و کله جلبکها پیدا شود پس هر زمان که آب را عوض میکنید گلدان
را تمیز کنید تا از تشکیل جلبک جلوگیری کنید. شما میتوانید از همان آب لولهکشی
برای این گیاه استفاده کنید، بهشرطی که سطح کلر آب زیاد نباشد. برای محکم کاری میتوانید
آب را برای دوازده ساعت در ظرفی جدا نگه دارید تا کلر آن تهنشین شود. دراینباره درنظر داشته باشید که در
برخی آبها فلوراید بالایی وجود دارد و این ماده میتواند برای بامبو سمی باشد و
به آن آسیب بزند، درنتیجه بهتر است به جای آن از آب معدنی استفاده کنید.
اما اگر برای نگهداری از بامبو ترجیح میدهید بامبوی شما در خاک زندگی کند، خاکی
غنی با زهکشی عالی برای آن خریداری کرده و خاک آن را همیشه مرطوب نگه دارید. منظور
ما از مرطوب نگه داشتن خاک این است که وقتی که خاک گیاه رو به خشکی رفت، دوباره آن
را آبیاری کنید. بنابراین از آبیاری بیشازحد و غرقاب کردن خاک خودداری کنید، چون
اینکار باعث پوسیدن ریشه و ازبینرفتن گیاه شما خواهد شد.
گیاه بامبو زمانی شاداب است که در محیطی با دمای 18 الی 35 درجه سانتیگراد زندگی کند. در ماههای سرد نیز نباید در کنار پنجره یا دری قرار گیرد که امکان نفوذ سرما را دارد.
از آنجا که در طول زمان،
ممکن است بامبو بیشازحد سنگین شود و از شکل همیشگیاش خارج شود. هرس کردن بخش
مهمی در نگهداری از بامبو است. عموما بریدن شاخه اصلی گیاه بهمنظور هرس کردن
گیاه، اقدامی اشتباه است و به جای آن بهتر است شاخههایی را ببرید که از شاخه اصلی
انشعاب گرفتهاند.
بهاینمنظور ساقه جانبی
را تا جایی ببرید که 3 الی 5 سانتیمتر آن باقی بماند. برای محافظت از قسمت بریده
شده نیز روی آن را با پارافین بپوشانید تا از ورود باکتریها جلوگیری شود.
اگر میخواهید شکل کلی گیاه را عوض کنید میتوانید شاخه جانبی را از انتهای آن
ببرید. در محل برش زخمی برنزی رنگ ایجاد میشود که ممکن است ساقه جدید از آن رشد
کند و این یعنی شانس تغییر شکل کلی گیاه برای شما وجود دارد.
پیشنهاد میکنیم بعد از هرس کردن بامبو ساقههای بریده شده را دور نریزید، زیرا میتوانید
از آنها بهعنوان قلمه برای رشد گیاه جدید استفاده کنید.
بهعنوان نکته آخر درمورد هرس کردن بامبو نیز گفتنی است که اگر بههر دلیلی نیاز
دارید تا ساقه اصلی را ببرید باید بدانید که شاخههای انشعابی جدید از زیر محل برش
رشد میکنند.
بامبو جزء گیاهان سمی است و برای حیوانات خانگی مثل سگ یا گربه سمی است. اگر این گیاه توسط این حیوانات خورده شود، ممکن است باعث اسهال، دلدرد، آبریزش دهان، ضعف یا گشادی مردمک چشم در آنها شود.
در طول نگهداری از بامبو اگر ریشههای آن برای گلدان بیشازحد بزرگ شدند، یعنی زمان تعویض گلدان رسیده است. در این زمان گیاه را به گلدانی بزرگتر منقل کنید یا اگر در آب زندگی میکن، تنگ بزرگتری برای آن فراهم کنید. یادتان باشد در زمان تعویض گلدان یا تنگ باید سنگ یا خاک قدیمی که برای نگهداری گیاه استفاده میکردید را دور بریزید و از سنگ یا خاک جدیدی استفاده کنید.
در طول نگهداری از بامبو
تکثیر آن عموما از طریق قلمه زدن انجام میشود. اولین قدم برای اینکار انتخاب یک قلمه سالم است. بهتر است قلمهای را
انتخاب کنید که حداقل یک برگ یا بیشتر داشته باشد. سپس برگهای اضافی را از روی
گیاه جدا کنید تا گره رشد گیاه را ببینید. در شرایط عادی گیاه نیازی به هورمون رشد
ندارد و میتواند بهتنهایی و به سرعت ریشه دهد، اما اگر تجربههای ناموفقی داشتید
میتوانید از هورمون رشد به عنوان نیروی کمکی استفاده کنید.
بعد از انتخاب قلمه برای ریشهدهی قلمه 2 راه پیش روی شما قرار دارد:
این روش، معمولتر و بهتر است. بهاینمنظور ساقه بریده شدهای که حداقل یک برگ دارد را در آب مقطر قرار دهید. پس از مدتی ریشههای جدید و قرمز رنگ گیاه از پایین ساقه شروع به رشد میکنند. آب را تا حد ممکن تمیز نگه دارید. به محض اینکه ریشههای گیاه شکل گرفت میتوانید آن را به گلدانی زیبا یا خاک منتقل کنید.
بامبو میتواند در خاک
نیز بهخوبی ریشه دهد. برای اینکار گیاه را بهآرامی در خاکی تازه قرار دهید و
مطمئن شوید که حداقل یک گره در داخل خاک باشد. سپس گلدان را به محلی نسبتا گرم با
نور مناسب منتقل کرده و خاک را مرطوب نگه دارید.
یادتان باشد که گلدان را غرقاب نکرده و از گیاه جدید انتظار زیادی نداشته باشید.
این گیاه نمیتواند مثل مادرش رشد کند و همان عادت رشد را داشته باشد. بامبوی جوان
شما میتواند صاف و سرسبز باشد، اما ممکن است مانند مادرش ظاهری قوی و رشد سریع
نداشته باشد.
یکی از هیجانانگیزترین
خصوصیات بامبو این است که میتوان ساقههای آن را شکل داد و یا حتی به یکدیگر
بافت. کلید موفقیت این کار، نور است. با دستکاری منبع نور میتوانید بامبو را به
شکلهای مختلفی در بیاورید.
این گیاه را در چین به گونهای پرورش میدهند که از کنار رشد کند و به همین خاطر
پیچ میخورد. انجام این کار در خانه آسان نیست. بااینحال میتوانید با کمک یک
جعبه که سه طرف آن بسته است و تشخیص سرعت رشد گیاه، آن را پیچ بدهید. برای انجام
این کار باید صبر زیادی داشته باشید، چراکه اینکار به تمرین و تجربه نیاز دارد.
در ادامه دو مدل محبوب برای شکل دادن به بامبو را برای شما شرح خواهیم داد.
در طول نگهداری از بامبو یکی از محبوبترین مدلهای شکلدهی به بامبو، مدل پیچشی است. برای اینکه بتوانید گیاه خودتان را به این شکل در بیاورید مراحل زیر را دنبال کنید:
بافتن چند گیاه به یکدیگر کاری بسیار مرسوم و محبوب است. اگر میخواهید بامبوهای خود را به هم ببافید و شکلهای زیبا درست کنید، کافیست مراحل زیر را طی کنید، اما یادتان باشد که این دست از کارهای کاملا تخصصی است و اگر با احتیاط انجام نشود منجربه خراب شدن بامبو شما میشود.
در نهایت با رشد گیاه، بافت شما محکمتر میشود و ماندگار خواهد شد.
آفاتی که به بامبو حمله
میکنند عموما شامل قارچها، شپشکها و کنهها میشوند.اگر نشانهایی از لکههای
قهوهای روی گیاه دیدید تقصیر قارچهاست. برای درمان باید قسمت تغییر شکل یافته را جدا کنید، ساقه و برگها را
خشک نگه دارید و محل قرارگیری گیاه را اصلاح کنید تا جریان هوای بهتری داشته باشد.
شپشکها نیز حشرات سفید رنگی هستند که بهراحتی با چشم دیده میشوند و باید آنها
را به کمک یک دستمال الکلی از سطح گیاه تمیز کنید.کنهها اما به خودیخود به بامبو
علاقهای ندارند و معمولا از روی گیاهان دیگر به سمت این گیاه کوچ میکنند. این
حشرات را میتوانید با ترکیب آب و مواد شوینده از بین ببرید.
در مدت زمان نگهداری از بامبو گاهی ممکن است لبه برگهای بامبو قهوهای رنگ شود. این مساله گاهی یک مشکل و گاهی فقط چرخه طبیعی زندگی گیاه است. که در ادامه مفصل در مورد هر کدام برایتان خواهیم گفت:
بامبو گیاهی چند ساله است و گاهی میتواند تا 15 متر نیز رشد کند. حتی بعضی گونههای این گیاه میتوانند تا 23 متر نیز رشد کنند. وقتی این گیاه میتواند تا این حد رشد کند باید چرخه زندگی منظمی داشته باشد. یعنی برگهای قدیمی باید بریزند و از گیاه جدا شوند. وقتی زمان مردن و ریزش این برگها میرسد از لبه شروع به زرد یا قهوهای شدن میکنند. در چنین شرایطی گیاه شما در سلامت است و چرخه طبیعی زندگی خود را طی میکند.
بامبو گیاهی آب دوست
است، اما نه هر آبی! سطح فلوراید بالا در آب میتواند باعث قهوهای شدن لبههای
برگ شود. آبهای لولهکشی معمولا فلوراید و کلر زیادی دارد؛ درنتیجه بهتر است بهجای
آب لوله کشی از آب جوشانده سرد شده یا آب تصفیه شده برای آبیاری بامبو استفاده
کنید.
علاوهبر املاح آب، آب دادن زیاد یا کم هم میتواند به برگها آسیب بزند. آبدهی
زیاد باعث پوسیدن ریشه و ایجاد قارچ میشود و یک ریشه آسیب دیده نیز نمیتواند
مواد مغذی گیاه را تامین کند و در نهایت باعث مرگ برگها خواهد شد. درمقابل آب
دادن کم نیز باعث خشک شدن ریشه و در نهایت اختلال در عملکرد ریشه و مرگ برگها میشود.
همانطور که گفتیم بامبو زمانی خوشحال است که در نور زیاد و غیر مستقیم زندگی کند، چون نور مستقیم و گرم میتواند باعث سوختن برگهای گیاه شود. باتوجه به این موضوع نباید این گیاه را هیچگاه کنار وسایل گرمایشی قرار دهید، زیرا این وسایل، گرمایی خشک از خود تولید میکنند که باعث قهوهای شدن برگهای بامبو میشود.
در طول نگهداری از بامبو برخی از حشرات ممکن است به آن حمله کنند و با نوشیدن شیره آن باعث خشک شدن و در نهایت قهوهای شدن برگهایش شوند. اگر گیاه شما کوچک است و حشرات به آن حمله کردند میتوانید با کمک جریان قوی آب این حشرات را از روی گیاه پاک کنید، اما برای آلودگیهای شدیدتر باید حشرهکشهای صنعتی مخصوص گیاهان استفاده کنید.
در طول نگهداری از بامبو ساقههای آن باید همیشه سبز بماند. هرگونه زرد شدن ساقهها نشانه یک اتفاق بد است که ممکن است به خاطر دلایل زیر باشد:
بامبو به نور زیاد ولی غیرمستقیم و فیلتر شده نیاز دارد. اگر گیاه را در مکانی با نور مستقیم و گرم قرار دهید آفتاب سوخته و زرد میشود. از سوی دیگر اگر گیاه نور کافی دریافت نکند نیز، ابتدا برگها و سپس ساقههایش زرد میشود. در چنین شرایطی اگر گیاه را محل مناسب انتقال دهید بعد یک الی دو هفته سلامت گیاه بازیابی میشود و رنگ زرد آن برطرف میشود؛ البته بازیابی شامل برگها نشده و برگهای زرد گیاه میریزند و برگهای جدیدی به جای آنها رشد میکنند.
اگرچه نگهداری از بامبو آسان است و در کل بامبوها درباره شرایط نگهداری سختگیر نیستند، اما نسبت به آبی که دریافت میکنند وسواس دارند. دراینباره درنظر داشته باشید که آب لوله کشی ممکن است حاوی مواد شیمیایی باشد که به گیاه آسیب بزند. ازاینرو بهتر است از آب تصفیه شده یا آب جوشانده سرد شده استفاده کنید. اگر هم گیاه شما در آب زندگی میکند بهتر است هر یک یا دو هفته آب آن را تعویض کنید، زیرا سکونت بیشازحد در آب قدیمی باعث ایجاد جلبک و باکتریهایی میشود که ریشه گیاه را میپوساند.
اگر برگها و ساقههای بامبو شما زرد شدند و این مشکل خاصه از قسمت پایینی آغاز شود، نشانه کوددهی زیاد است. ازاینرو اگر بهتازگی به گیاه کود دادهاید، آب آن را تعویض کنید و دیگر به آن کود ندهید تا رنگ گیاه دوباره سبز شود. اینکار ممکن است چند هفته الی چند ماه طول بکشد. یک قانون کلی است که میگوید کوددهی باید نهایتا یک یا دوبار در سال، توسط کودی که 10 برابر رقیقتر شده است انجام شود. یعنی اگر قرار است یک میلیلیتر کود در یک لیتر آب حل شود، طبق این قانون باید یک میلیلیتر را در 10 لیتر آب حل کنید.
در صورتی که ساقه بامبو آسیب ببیند ممکن است زرد شود. ضربه زدن، شکستن ساقه، سقوط گیاه، کندن برگها، گره زدن غیراصولی یا حتی سرما و گرمای ناگهانی، آسیبهایی هستند که باعث زرد شدن ساقه گیاه میشوند. زرد شدن بههمراه ایجاد بافت رشتهرشته و لزج نشانه آن است که گیاه شما بیشازحد به مرگ کامل نزدیک شده و ممکن است هیچوقت دیگر سلامت خود را بهدست نیاورد.
در طول نگهداری بامبو
یکی از اولین نشانههای ریشه فاسد در آن، زرد شدن برگهاست. زمانی که این پوسیدگی
گسترش پیدا کند متوجه میشوید که ساقههای قهوهای رنگ و ریشهها لزج شده است؛
بااینحال اگر به موقع اقدام کنید میتوانید گیاه خود را دوباره بازیابی کنید.
بهاینمنظور بامبویی که ریشهاش پوسیده را از گلدان خارج کنید و آن را به گلدان
جدیدی منتقل کنید که آب مقطر و سنگ در آن وجود دارد. سپس برگهای گیاه را بررسی
کنید و تمام برگهایی که کاملا یا بخشی از آن زرد شده را شناسایی کنید. این برگها
را با دست یا با چاقویی تیز از گیاه جدا کنید و دور بریزید. حال یک یا دو قاشق
غذاخوری پارافین را در مایکروویو آب کنید و با پارچهای نخی و تمیز روی قسمتهایی
که برگها را بریدید بکشید. اینکار باعث میشود تا قسمتهای بریده شده در مقابل
ورود باکتریها ایمن شوند.
در قدم بعدی ریشه گیاه را بهخوبی بررسی کنید و هر قسمتی از ریشه که قهوهای،
سیاه، طوسی یا لزج شده را از سایر ریشهها جدا کنید. یادتان باشد این کار را با
احتیاط انجام دهید تا آسیبی به ریشههای سفید یا نارنجی آن نشود.
بعد از کارهای گفته شده بامبوی در حال درمان را به آبی جدید منتقل کنید و هر یک یا
دو روز یکبار آب گیاه را عوض کنید تا نشانههایی از رشد جدید برگها و توقف رشد
ریشههای پوسیده ببینید.
علاوهبر راه فوق، راه دیگر این است که ریشههای پوسیده را از گیاه جدا کنید و
ریشههای سالم گیاه را در هورمون رشد قرار دهید. سپس اجازه دهید گیاه شب تا صبح
خشک شود و پس از آن گیاه را در آب مقطر قرار دهید تا ریشههای جدید بدهد. به محض
اینکه ریشههای جدید را دیدید، گیاه را به گلدانی حاوی آب و سنگریزه منتقل کنید.
آب گلدان را نیز دائما عوض کنید تا جلوی پوسیدگی مجدد ریشهها را بگیرید.
حقایقی درباره گیاه بامبو
تعداد شاخههای بامبو نماد و مفهوم چیست؟
1. روش احیای بامبوی آسیب دیده چگونه است؟
این مساله بستگی به این دارد که چطور از گیاهان نگهداری میکنید. اگر گیاهتان زرد شده باید کوددهی را متوقف کنید، از آب فیلتر شده استفاده کنید و گیاه را به مکانی با نور کمتر منتقل کنید. اگرهم گیاه شما توسط حشرات یا قارچها آسیب دیده باید نقطه آلوده شده را توسط پارچه الکلی، حشرهکشهای طبیعی یا صابون حشره کش تمیز کنید.
2. آیا این گیاه میتواند در آب زندگی کند؟
بله، این گیاه میتواند در آب زندگی کند، اما برای سلامت و طول عمر بیشتر لازم است آن را به خاک منتقل کنید.
3. چه تعداد شاخه بامبو نمادی از خوششانسی است؟
به جز 4 عدد بامبو شما میتوانید از 1 عدد تا 9 عدد بامبو را تهیه کنید و خیالتان راحت باشد که همه آنها نمادی از خوبی و شانس است.
4. آیا خرید بامبو به صورت آماده، باعث بدشانسی میشود؟
خیر، این گیاه درهر صورت نشانهای از شانس خوب و سعادت است حتی اگر آماده خریداری شود.
5. طول عمر گیاه چقدر است؟
معمولا بامبویی که در آب زندگی میکند میتواند یک یا دو سال زندگی کند، اما اگر طول عمر بیشتری از گیاه میخواهید باید آن را در خاک بکارید تا چندین سال زندگی کند. شاید وقتی گیاه در خاک زندگی کند، برگهایش بریزد، اما تا زمانی که شرایط نگهداری این گیاه مناسب باشد زنده میماند و میتواند برگهای جدیدی تولید کند.
6. چرا برگهای بامبو زرد میشود؟
زرد شدن بامبو ممکن است دلایل زیادی داشته باشد؛ کوددهی زیاد، کلر یا فلوراید زیاد در آب، نور بیشازحد خورشید یا حتی آسیب دیدن ساقه بامبو همگی از علل زرد شدن برگهای بامبو هستند.
آیا به خرید گلهای گلدانی و نگهداری از
آنها در خانه علاقه دارید؟ اگر جواب شما مثبت است، پیشنهاد میکنیم گیاه کالانکوئه را به این منظور خریداری
فرمایید. این گیاه گلهایی شکوفه مانند و رنگارنگ دارد که بسیار جذاب هستند. روش
نگهداری از گیاه کالانکوئه نیز بسیار آسان است و از این نظر نیز این گیاه گزینه
مناسبی میباشد.
شناخت گیاه کالانکوئه
اگر
به دنبال ساکولنتی هستید که گل هم داشته باشد باید شما را با کالانکوئه آشنا کنیم.
کالانکوئه،ساکولنتی محبوب از خانواده گلنازیان و گیاهی
همیشه سبز است که گلهای زیبایی دارد و بومی مناطق گرمسیری ماداگاسکار است.
این گیاه در رنگهای مختلفی وجود دارد، اغلب آنها رنگهای
زندهای مانند زرد، صورتی، ارغوانی، نارنجی و قرمز دارند.
در زمستان معمولا گونههای سفید این گیاه بیشتر یافت میشوند.
برگهای این گیاه با اندازه بزرگ و رنگ سبزشان نیز بسیار چشمگیر هستند.
این گیاه معمولا در اندازههای 10 الی 15 سانتی فروخته میشود
و میتواند تا حدود سی سانت رشد کند. اگر در آب دادن به گیاهان تنبل هستید یا
فراموش میکنید این گیاه برای شما مناسب است.
شاید قبلا یکی از آنها را دیده باشید اما هیچوقت برای خود
نخریدید. ما میخواهیم شما را تشویق به خریدن این گیاه زیبا کنیم، گیاهی که مانند
کاکتوس و ساکولنت ها، نگهداری از آن کار سختی نیست و در اغلب روزهای سال گل میدهد.
در ادامه با ما همراه باشید تا روش نگهداری کالانکوئه را
بدانید.
مشخصات کلی گیاه
نام:
کالانکوئه
خانواده: گلنازیان
بومی: ماداگاسکار، جنوب آفریقا
نام علمی: Kalanchoe blossfeldiana
نگهداری از کالانکوئه دردسر زیادی ندارد اما به هر حال نکاتی وجود دارد که باید رعایت شود.
گیاه کالانکوئه نیاز به نوری روشن و طبیعی دارد. محلی با نور متوسط یا زیاد
برای این گیاه ایدهآل است به شرطی که بیش از حد در معرض نور مستقیم خورشید نباشد.
نور مستقیم شدید و طولانی مدت خورشید میتواند باعث سوختن این گیاه شود.
این گیاه را میتوان در بیرون از خانه نیز نگهداری کرد اما باید مراقب
آفتاب شدید بعد از ظهر بود. اگر در منطقهای با آفتاب سوزان زندگی میکنید بهتر
است این گیاه را برای طولانی مدت در نور مستقیم خورشید قرار ندهید.
از سوی دیگر اگر کالانکوئه نور کمی دریافت کند نمیتواند گلهایش را شکوفا
کند و برگهای این گیاه مچاله میشود. اگر نمیتوانید نور کافی را برای این گیاه
فراهم کنید بهتر است گیاهی را بخرید که گلهایش از قبل شکوفا شده باشد.
این گیاه یک ساکولنت است و برگها و ساقههای گوشتیای دارد که میتواند آب
را در خود ذخیره کند به همین خاطر به آب زیادی نیاز ندارد و نباید این گیاه را بیش
از حد خیس کرد.
کالانکوئه زمانی به آب نیاز دارد که خاک آن خشک شده باشد و بعد از آب دادن
باید اضافی آن به خوبی تخلیه شود.
در حالت عادی این گیاه هر دو هفته یک بار به آب نیاز دارد. البته این زمان
ممکن است بنا بر میزان دما، نور یا سایز گلدان تغییر کند و شما باید آنرا تشخیص
دهید.
گلدان گیاه شما باید سوراخهای زهکشی داشته باشد و پلاستیک یا فویلی اطراف
آن نباشد تا بتواند آب را تخلیه کند وگرنه باید منتظر پوسیدن ریشههای گیاه باشید.
دمای معمول اتاق برای این گیاه خوب است. مانند هر گیاه دیگر، کالانکوئه نیز
هرچقدر گرمای بیشتری دریافت کند گلهایش زودتر شکوفا میشود و البته عمر گلهایش
کمتر میشود.
این گیاه میتواند تغییرات دمایی را تحمل کند اما بهترین حالت این است که
همیشه در دمای معمول اتاق نگهداری شود.
دمای ایده آل برای این گیاه چیزی بین 13 الی 29 درجه سانتی گراد است.
این گیاه نمیتواند هوای خیلی سرد یا یخبندان را تحمل کند و بهتر است در
فصول سرد از پنجره دور بماند تا باد سرد به این گیاه آسیب نزند.
در ادامه روش نگهداری گیاه کالانکوئه به کوددهی گیاه میپردازیم:
این گیاه به کود نیاز ندارد ولی میتوانید در بهار سطح خاک را با کمی
کمپوست بپوشانید تا گیاه مواد مغذی لازم را دریافت کند.
اگر حس میکنید کالانکوئه شما به کود نیاز دارد بهتر است اینکار را در
بهار یا تابستان و با یک کود متعادل و محلول در آب انجام دهید.
هیچگاه در پاییز یا زمستان به گیاه کود ندهید زیرا گیاه در این فصل در حال
استراحت است.
همچنین مراقب کوددهی بیش از حد باشید این کار نه تنها کمکی به گیاه نمیکند
بلکه باعث تشکیل نمک در خاک میشود و به ریشهها آسیب میزند و روی برگهای گیاه
لکههای قهوهای پدیدار میشود.
میتوان برای این گیاه از ترکیب برابر خاک کاکتوس و خاک گلدان استفاده کرد.
اضافه کردن کمی کمپوست به این خاک نیز کار خوبی است و به گیاه کمک میکند.
ترکیبی از پوده و پرلیت نیز برای زهکشی این خاک بسیار مناسب است.
کالانکوئه چندان مورد توجه آفات نیست اما میتواند توسط شته یا شپشک آردی
تهدید شود.
بهتر است در اولین مشاهده این آفات بر روی گیاه خود آنها را با آب و پارچهای
تمیز از روی گیاه پاک کنید.
این گیاه برای سگ و گربه سمی محسوب میشود. جویدن یا بلعیدن کالانکوئه میتواند باعث ایجاد استفراغ یا اسهال در حیوان شود و در برخی موارد نادر باعث به هم ریختن ریتم ضربان قلب حیوان خواهد شد.
این گیاه را میتوان برای رشد بهتر یا مرتب شدن ظاهرش هرس کرد.
گلها یا ساقههای مرده را باید از این گیاه جدا کرد تا باعث از دست رفتن
انرژی گیاه نشود.
همچنین با جدا کردن گلهای مرده از این گیاه آن را تشویق میکنیم که دوباره
گل بدهد.
هرس کردن ساقههای بسیار بلند این گیاه کمک میکند تا از افتادگی و شلختگی
آن جلوگیری شود.
در ادامه روش نگهداری گیاه کالانکوئه باید بگوییم که کالانکوئه را میتوان
از طریق بذر، پاگیاه یا قلمه زدن ساقه تکثیر کرد.
تکثیر این گیاه از طریق بذر کاری غیر معمول است اما تکثیر گیاه از طریق
پاگیاه یا قلمه زدن بسیار ساده است.
بهترین فصل برای تکثیر کالانکوئه بهار یا تابستان است. در این فصول گیاه هیچ گلی ندارد و تمام انرژیاش را صرف آمادهسازی خود میکند.
●ساقهای که برای تکثیر انتخاب میکنید باید بالغ و سالم باشد و هیچ گلی روی آن نباشد و به اندازهای بلند باشد که حداقل دو برگ روی آن وجود داشته باشد. با یک قیچی یا چاقوی تیز و تمیز کمی بالاتر از گره برگ یا ساقه را ببرید.
●اگر قرار است پاگیاه را برای تکثیر انتخاب کنید دقت کنید که دقیقا محل اتصال گیاه کوچک به گیاه مادر را انتخاب کنید و حداقل روی آن چند برگ وجود داشته باشد.
●ساقه بریده شده را در محلی قرار دهید تا در محل
برش آن حالتی شبیه به پینه بستن ایجاد شود. این پینه باعث میشود تا ساقه بریده
شده از بیماری یا پوسیدگی در امان بماند.
این مرحله ممکن است بین یک تا سه روز طول بکشد و بستگی به ضخامت ساقه بریده
شده دارد. بعد از تشکیل پینه بر روی ساقه میتوانید آن را در یک هورمون ریشه قرار
دهید که البته کاری اختیاری است.
●برای گیاه جوان خود خاکی آماده کنید که زهکشی
خوبی داشته باشد و به راحتی خشک شود.
قرار نیست خاک این گیاه بیش از حد خیس بماند زیرا باعث پوسیدن آن میشود.
اگر گلدان شما به اندازه کافی بزرگ است میتوانید چند گیاه را کنار هم
بکارید اما یادتان نرود که این کالانکوئههای جوان روزی بزرگتر میشوند و به فضای
کافی برای رشد نیاز دارند. اکنون ساقهها را به آرامی و به صورت ایستاده در خاک
قرار دهید و جای آن را محکم کنید.
●رطوبت به قلمههای جوان کمک میکند پس میتوانید با کمک یک پلاستیک تمیز گلدان را بپوشانید و رطوبت لازم را فراهم کنید و بر روی پلاستیک چند سوراخ ایجاد کنید تا هوای کافی در جریان باشد. گلدان را بهتر است در نزدیکی یک پنجره جنوبی قرار دهید زیرا بهترین نور برای ساکولنتها از این پنجره تامین میشود. اجازه ندهید نور به صورت مستقیم به کالانکوئه برسد زیرا باعث سوختن آن میشود.
● هر زمان که احساس کردید خاک کاملا خشک است آن را توسط اسپری یا کمی آب نمناک کنید. پس از مدتی که متوجه ریشه دادن ساقهها یا رشد آن شدید میتوانید تولد کالانکوئه جدید خود را جشن بگیرید و آن را مانند یک گیاه بالغ نگهداری کنید.
گلهای این گیاه یکی از دلایلی است آن را تا این حد محبوب کرده است.
این گیاه غالبا در فصلی گل میدهد که روزهای کوتاه و شبهای بلند داشته
باشد یعنی بین پاییز تا بهار.
کالانکوئه گیاهی نوردورگی است، یعنی این گیاه میتواند طول مدت زمان روز یا
شب را تشخیص دهد و طبق آن فصل رشد خود را تنظیم کند. این گیاه به 12 الی 14 ساعت
تاریکی کامل نیاز دارد تا بتواند دوباره گل بدهد.
اگر شما این گیاه را در داخل خانه نگه میدارید پس حتما این گیاه، تاریکی
دلخواه خودش را دریافت نمیکند. بهتر است پس از پایان نور روز، این گیاه را برای
حداقل 12 ساعت در کمد یا اتاقی کاملا تاریک قرار دهید. این کار را برای 6 الی 8
هفته ادامه دهید. در طول این دوره آبدهی را متوقف کنید و زمانی که اولین نشانههای
رشد شکوفهها بر روی گیاه را دیدید میتوانید دوباره گیاه را به شرایط نگهداری
قبلی برگردانید.
پس از شرح روش نگهداری گیاه کالانکوئه در مورد مشکلات و راه حل آنها
توضیحاتی میدهیم:
هر گیاهی ممکن است دچار بیماری یا مشکلاتی شود که باعث آسیب به گیاه یا حتی
مرگ آن شود، کالانکوئه نیز از این قاعده مستثنی نیست. برگهای زرد شده، پژمردگی،
قارچ یا رشد عجیب و غریب نشانههایی هستند که میگوید گیاه شما بیمار است.
در ادامه مشکلات و بیماریهایی را بیان میکنیم که ممکن است در نگهداری از
کالانکوئه پیش بیاید و با شناخت نشانههای میتوانید گیاه خود را درمان کنید.
این گیاه به شدت نسبت به سرما حساس است. دمای بسیار پایین ممکن است باعث
شود گلها یا برگهای این گیاه نرم و آسیب دیده شود. البته دمای بسیار بالا نیز
باعث پژمردگی برگها خواهد شد.
بهترین بازه دما برای نگهداری کالانکوئه چیزی بین 13 الی 26 درجه است. این
گیاه حتی اگر در مدت کوتاهی در دمای 5 درجه باشد میتواند باعث مرگ آن شود.
این گیاه به شدت نسبت به گاز اتیلن حساس است.
این گاز چیست؟ همان چیزی که در سیگار، اگزوز ماشینها و بعضی میوهها پیدا
میشود.
این گاز باعث میشود تا گلهای کالانکوئه بمیرد یا نتواند شکوفا شود همچنین
اتیلن باعث میشود تا برگهای این گیاه زرد شود و بریزد.
کالانکوئه به شدت نور دوست است نور ناکافی میتواند برگها را زشت کند.
گیاه کالانکوئه خود را در محیطی نورگیر و با نور غیر مستقیم قرار دهید. در
صورتی که این گیاه نور مستقیم زیادی دریافت کند برگهایش میسوزد.
آب دادن زیاد به این گیاه میتواند به آن آسیب بزند. هیچگاه آب را مستقیما
به برگها ندهید زیرا باعث ایجاد قارچ یا باکتری میشود.
کالانکوئه زمانی به آب نیاز دارد که خاک آن خشک شده باشد و آب دادن باید تا
حدی باشد که خاک مرطوب شود و اضافی آن خارج شود.
پوسیدگی ریشه یکی از مشکلات ریشه است که دلیل آن آب دادن زیاد یا خشک نشدن
کافی خاک به دلیل زهکشی نامناسب است.
پیتیوم و گیاهکش بیماریهایی است که با آب دادن زیاد در طولانی مدت، گیاه
را مبتلا میکنند. زهکشی مناسب خاک و آب دهی به اندازه میتواند باعث جلوگیری از
این مشکل شود.
از نشانههای کمبود روی در کالانکوئه زرد شدن رگبرگهای گیاه و پیچ خوردگی
برگها است.
کمبود روی مخصوصا در کالانکوئه باعث میشود که گیاه، ساقهای صاف با برگهای
زیاد تولید کند. برای جلوگیری از کمبود روی در گیاه باید pH
خاک را حدود 6 الای 6.5 نگه داشت و یا ترکیبی مساوی از پوده و پرلیت را به
خاک اضافه کرد.
اغلب دارندگان کالانکوئه، فراموش میکنند که کالانکوئه یک ساکولنت است.
آبیاری مکرر، زیاد و از بالا سبب آسیب رسیدن به این گیاه میشود. اگرچه آن
در اغلب اوقات میتواند این شرایط را تحمل کند، اما بهتر است این چنین با آن رفتار
نکنید. کالانکوئه ترجیح میدهد در اغلب اوقات خشکی را تجربه کند. خاکش باید بین هر بار آبیاری به خوبی خشک شود.
پوسیدگی ریشه زمانی رخ میدهد که کالانکوئه در آب غوطه ور باشد. قرار گرفتن
در خاک کاملا خیس در اثر آبیاری بیش از حد یا عدم زه کشی صحیح خاک، اصلیترین
دلایل پوسیده شدن ریشه هستند.
اگر گیاه برای مدت طولانی تحت استرس خیسی قرار بگیرد، قارچهای مضری مانند
پیتیوم و گیاه کش ظاهر شده و سلامت گیاه را تحت تاثیر قرار خواهند داد. عوارض
متفاوت است، مانند زرد شدن و پژمردگی برگها یا مرگ گیاه.
اگر مشکل گیاه آبیاری بیش از حد و پوسیدگی ریشه بود، باید آن را از گلدان
خارج کنید. به آرامی خاکهای چسبیده به توپ ریشه را پاک کرده و سعی کنید آسیبی به
آن وارد نکنید.
حال باید به سراغ تمام بخشهای ریشه بروید. آیا بخشی تغییر رنگ داده است؟
یا بخشی بوی نامطبوعی دارد؟ تمام قسمتهای غیرطبیعی را به کمک یک قیچی تیز ببرید،
تا ریشه فقط دارای قسمتهای سالم باشد. حال آن را در خاکی جدید با زه کشی مناسب
بکارید.
پیشگیری، بهترین اقدام است. پس بهتر است قبل از وقوع پوسیدگی، روند آبیاری
را اصلاح کرده، گیاه را در خاکی با زه کشی عالی بکارید و گیاه را از بالا آبیاری
نکنید.
کالانکوئه مستعد کمبود روی است، بخصوص اگر در خاکی با مقادیر بالای فسفر
کاشته شود.
علائم این کمبود، زرد شدن برگها در میانه رگهها، پژمردگی و یا پیچ خوردن
آنهاست. ناکافی بودن میزان زینک میتواند سبب صاف و بلند شدن بیش از حد برگها در
کالانکوئه شود، اتفاقی که به آن “شیفتگی” میگوییم. برای کاهش ریسک این اتفاق، ph خاک او را بین 6 الی 6.5 حفظ کرده و از مقادیر برابر زغال
سنگ و پرلیت در خاک استفاده کنید.
بعضی از انواع حشرات میتوانند سبب زرد شدن برگهای این گیاه شوند. برای
مثال، شپشک آردی از برگهای این گیاه تغذیه میکند. این حشره ظریف، طولی بین 2 الی
16 سانتی متر داشته و به شکل قطعات ریز پارچه به نظر میرسد.
آنها میتوانند به زرد شدن و حتی ریزش برگهای کالانکوئه منجر شوند. شپشک
آردی با استفاده از دهان سوراخ کننده خود، بافت داخلی برگ را سوراخ کرده و از آن
طریق شیره درونی را میمکد، و بدین شکل گیاه را تضعیف میکند.
با اینکه کالانکوئه به مراقبت ویژهای نیاز ندارد، اما گاهی ممکن است دچار
بیماری شود. ظهور لکههای قهوهای رنگ بر روی برگها، یکی از این مشکلات به شمار
میآید. این لکههای قهوهای را باید در دو دسته بررسی کنیم:
- لکههای زرد - قهوهای متغیر تا قهوهای تیره
- لکههای قرمز - قهوهای
لکههای گروه اول در اثر یک شرایط فیزیکی خاص به نام ادم رخ میدهد. اما
گروه دوم، در اثر وجود آفتی به نام شپشک نرم تن قهوهای ظاهر میشوند.
آسیب ادم خفیف بوده و محدود به همان ناحیه است، اما شپشک نرم تن قهوهای در صورت
عدم درمان به موقع، حتی میتواند گیاه را به سمت نابودی ببرد.
ادم به علت آبیاری بیش از حد یا کوددهی بسیار کم ایجاد میشود. در این
مشکل، بعضی از سلولهای گیاه، آب زیادی جذب کرده، میترکند و به این ترتیب از بین
میروند.
لکههای ناشی از ادم ظرا تا زمانی که با ناخن نخراشید، از بین نمیروند.
آنها غالبا در سطح زیرین برگ ایجاد شده و تا زمانی که آنجا را چک نکنید، متوجه
حظورشان نخواهید شد. اما نگران نباشید، ادم نمیتواند گیاه را بکشد.
درمان ادم:
برای مقابله با ادم، بهتر است کالانکوئه را از رطوبت و خیسی دور نگه دارید.
اگر آن را در گلدان کاشتهاید، گیاه را به مکان خشکتری برده و آبیاری را دقیقا در
سطح خاک انجام دهید. حفظ کردن کالانکوئه کاشته شده در باغچه از رطوبت هوا، غیرممکن
است؛ اما فراموش نکنید: لکه ادم خطرناک نیست، فقط زشت است! اگر فکر میکنید کمبود
منابع مغذی مشکل گیاه شماست، در اطراف ریشه، یک کود گرانوله 10-16-10
بریزید. برای هر 30 سانتی مربع، یک قاشق غذاخوری از کود کافی است. دستور العمل را از روی بخش توضیحات نوشته شده
بر روی جلد چک کنید. هر کودی شیوه مخصوصی برای مصرف دارد.
بعضی از لکههای قهوهای رنگ ایجاد شده بر کالانکوئه، ممکن است در اثر این
آفت ایجاد شده باشد. این حشرات حدودا نیم سانتی متر بوده، بیضی شکل هستند و در رنگ
قرمز تیره-قهوهای یافت میشوند. اگر به لکه ضربه زدید و حرکت کرد، آن حشره است.
این حشره از شیره موجود در برگها تغذیه کرده و مایعی لزج به نام عسلک
تولید میکند.
عسلک، شیرین و کشسان است و سطح برگها را میپوشاند. این پوشش ایجاد شده،
محیط را برای رشد کپکها و قارچها فراهم کرده و بدین شکل گیاه را به دردسر میاندازد.
در واقع، این اصلیترین آسیب شپشک نرم تن قهوهای برای گیاه است.
کنترل شپشک نرم تن قهوهای:
این حشره را میتوانید از طریق برداشتن و شستن از سطح گیاه حذف کنید.
برای شستن، طبق این دستور عمل کنید:
نصف قاشق غذاخوری صابون مایع را در یک لیتر آب کرده، یک دستمال نرم را به
آن آغشته کنید. سپس با دقت و ملایمت، برگهای بیمار را شست و شو دهید. اگر برگی
بیش از حد دارای این آفات بود، توصیه میکنیم آن را از گیاه جدا کنید.
اگر این روش کارساز نبود، یک دوم الی یک و یک چهارم قاشق چای خوری از آفت
کش بیفنترین (bifenthrin) را در حدود 4
لیتر آب حل کرده و در آب پاش اسپریای مخصوص باغبانی بریزید. با این محلول، تمام
برگهای کالانکوئه را به خوبی اسپری کنید.
فراموش نکنید که قبل از استفاده از این ماده شیمایی، شلوار بلند، پیراهن آستین
بلند، کفش ضخیم، جوراب و دستکش ضخیم بپوشید. مواظب باشید سایر گیاهان را آغشته
نکرده و محل حضور زنبورها را با آن آلوده نکنید.
همه ما دوست داریم همواره کالانکوئه خود را با برگهایی سبز و زیبا ببینیم. اما ریزش، اتفاقی ناخوشایند است که ممکن است گریبانگیر گیاه ما نیز بشود. این اتفاق، معمولا به دلایل زیر رخ میدهد:
اگر نور خورشید به مقدار کافی به گیاه نرسد، آن به سمت منبع نور متمایل میشود. این خم شدگی، گاهی منجر به ریزش برگها خواهد شد. در این شرایط، برگهای بخش پایینی تنه اصلی، شروع به زرد شدن کرده و پس از مدتی میریزند.
پس از به اتمام رسیدن روند گلدهی، ممکن است رشد گیاه به کلی متوقف شده و برگهای خود را از دست بدهد. ظهور این علائم، یعنی انرژی گیاه به پایان رسیده است. گیاه باید سریعا به خاکی غنی منتقل شده یا کود مناسب دریافت کند.
با رسیدن فصل سرما، دستگاههای گرمایشی نیز در منازل برپا میشوند. اگر گیاه در نزدیکی منبع گرما قرار بگیرد، دچار ریزش برگها خواهد شد. معمولا کالانکوئه را در لبه پنجره قرار میدهیم، جایی که اغلب در بالای شوفاژ و بخاری واقع شده است. در چنین فضایی، هوا بسیار خشک است. جز در مواقع خاص، بهتر است با فرا رسیدن پاییز گیاه را به مکانی با دمای کمتر ببرید. بهترین دما برای کالانکوئه در فصل زمستان، 13 الی 15 درجه سانتی گراد است. در این حالت، این گیاه زیبا با سرما تطبیق یافته و ریزش برگها به حداقل خواهد رسید. نکته مثبت پاییز و زمستان این است که رطوبت هوا دیگر بالا نیست، وگرنه باید همواره نگران کپک و سفیدک میبودید!
هنگام مواجهه با ریشه فاسد شده کالانکوئه باید چکار کنیم؟
کالانکوئه
به خاکی با زه کشی عالی نیاز داشته و از قرار گرفتن در معرض رطوبت زیاد، آسیب میبیند.
یکی از اولین عوارض آبیاری بیش از حد، پوسیدگی و فاسد شدن ریشه است. اگر بخش
پایینی تنه (نزدیک به خاک) سیاه و لزج مانند شد، یعنی ریشه دچار مشکل شده است.
نجات دادن گیاهی با ریشه فاسد شده، کمی سخت است. مهمترین
مسئله، عکس العمل به موقع شماست. به محض اینکه احساس کردید ممکن است گیاه به این
مشکل مبتلا شده باشد، باید آبیاری را متوقف کرده و اجازه دهید خاک کاملا خشک شود.
اگر کالانکوئه را در گلدان کاشتهاید، آن را خارج کرده و در گلدانی جدید بکارید.
از خاکی تازه و با زه کشی عالی استفاده کرده و این بار از کافی بودن تعداد حفرات
زه کشی گلدان اطمینان حاصل کنید. قبل از کاشت ریشه در خاک جدید، بخشهای بیمار آن
را به کمک یک قیچی تیز جدا کنید.
روش تشویق کردن گیاه به گلدهی چگونه است؟
برای
این کار، باید گیاه یک دوره استراحت را طی کند. کاهش میزان نور از اصلیترین شرایط
لازم است.
برای تشویق گیاه برای گلدهی در حالت عادی، بدین شکل عمل
کنید:
پس از پایان عمر گلهای گیاه، آنها را جدا کنید. بدین شکل
گیاه انرژی خود را برای رشد بخشهای جدید صرف خواهد کرد.
در طول تابستان، از مناسب بودن زه کشی خاک مطمئن شده و آن
را در مکانی پرنور قرار دهید. رطوبت هوا و خاک را نیز در اندازه متعادل نگه دارید.
با رسیدن پاییز، آبیاری را کاهش داده و اگر گیاه را در خارج
از خانه قرار دادهاید، به داخل منتقل کنید. گیاه در طول پاییز و زمستان، نور
کمتری را دریافت خواهد کرد، شرایطی که به تشکیل گلهای جدید کمک میکند.
در اواخر زمستان (یا دقیقا در زمان شروع گلدهی)، کود
10-10-0 به گیاه بدهید. این کار سبب میشود تا گلدهی تقویت شده و سلامت گیاه حفظ
شود.
اما اگر میخواهید گیاه را برای گلدهی در زمان ویژهای
ترقیب کنید، مانند ایام کریسمس، باید برنامه دیگری را پیش ببرید:
آبیاری را به حداقل رسانده و از 6 هفته قبل از موعد مقرر،
گیاه را برای 14 ساعت بدون نور خورشید حفظ کنید. میتوانید آن را برای 14 ساعت در
کمد، کابینت و یا زیر یک جعبه قرار دهید و 10 ساعت دیگر، به مکان نورانی باز
گردانید.
هدف این است که گیاه 14 ساعت در تاریکی مطلق قرار بگیرد.
گیاه را گرم و دور از دستگاههای گرمایشی/ سرمایشی نگه دارید. ما قصد داریم آن را
به دوران خفتگی ببریم، پس در این 6 هفته کوددهی و آبیاری را متوقف کنید.
به محض اینکه شکوفهها را دیدید، گیاه را به مکانی روشنتر
برده و آبیاری را طبق روال قبلی از سر بگیرید. در بهار به گیاه کود بدهید و شکوفههای
قدیمی را از آن جدا کنید.
مشکلات احتمالی در هنگام نگهداری از کالانکوئه کداماند؟
نگهداری
نامناسب از هر گیاهی، منجر به ایجاد مشکلاتی برای آن میشود. پس از خرید گیاه،
باید به روش نگهداری آن به خوبی مسلط شوید و سعی کنید بهترین شرایط را برای آن
فراهم کنید. اما گاهی علی رغم پایدار بودن شرایط محیطی، گیاه دچار تغییراتی میشود:
اگر برگها دچار ریزش مداوم شدند، یعنی گیاه به مقدار کافی
عناصر ضروری دریافت نمیکند، و یا خاک برای آن مناسب نیست. در این مورد باید به
گیاه کود بدهید.
اگر برگهای بخش پایینی گیاه شروع به ریزش کرده و برگهای
بالایی زرد شدند، یعنی کالانکوئه نور کافی دریافت نمیکند. در این شرایط، مکان
گیاه را تغییر داده و آن را به پنجرهای نورگیر (ترجیحا شرقی یا جنوبی) نزدیکتر
کنید.
اگر با وجود سالم به نظر رسیدن برگها، گلدهی به تاخیر
افتاده است، یعنی در کوددهی زیادهروی کردهاید. در صورت رخ دادن چنین مشکلی،
سریعا کوددهی را متوقف کرده و برای مدتی این کار را انجام ندهید. در صورت لزوم
کوددهی، میزان مصرفی را کاهش دهید.
اگر لکههای سیاه رنگ بر سطح برگها نمایان شدند، یعنی قارچهای
انگلی به کالانکوئه شما حمله کردهاند. این اتفاق ممکن است در صورت پایین بودن
دما، یا آبیاری بیش از حد خاک قبل از خشک شدن رخ دهد. در این مورد، باید خاک گیاه
را تعویض کرده و برگهای بیمار را از آن جدا کنید. آبیاری باید کاهش پیدا کند. اگر
هوای اتاق خنک است، میتوانید گیاه را بر لبه پنجرههایی قرار دهید که در بالای
رادیاتور قرار دارند.
ظهور کپک خاکستری، در اثر نامناسب بودن دما و رطوبت محیط رخ
میدهد. اگر هوا بسیار مرطوب و سرد باشد، چنین کپکی ایجاد خواهد شد. در این حالت،
گیاه را به مکان دیگری ببرید و نگران نباشید، زیرا خودش برطرف خواهد شد.
سفیدک، از دیگر عوارض برگی است که در اثر گرمای بیش از حد
گیاه میتواند سلامت گیاه را به خطر بیاندازد.