آیا
تا به حال شنیدهاید که پخش موسیقی برای گیاهان آپارتمانی و یا حرف زدن با آنها
میتواند بر رشدشان تاثیرگذار باشد؟ بله درست است، موسیقیهای گوناگون و کلمات محبتآمیز
یا توهینآمیز میتوانند اثرات مثبت یا منفی بر روی گیاهان شما داشته باشند. اما
اگر نمیدانید موسیقی چگونه میتواند بر روی گیاهان تاثیر بگذارد و یا کدام موسیقیها
اثر مثبتی بر روی رشد گیاهان دارند، مقاله زیر را که توسط بهترین فروشگاه آنلاین
گل و گیاه تهیه شده است، مطالعه فرمایید.
آیا گیاهان دارای احساسات هستند؟
شاید
سوال عجیبی باشد اما آیا گیاهان هم احساسات دارند؟ آیا آنها میتوانند عصبانی،
خوشحال یا ناراحت باشند؟ به نظرتان این سوال درستی است یا شاید تنها یک انسانانگاری
بیشازحد درباره گیاهان است؟ باید به شما بگوییم نه تنها این سوال عجیب نیست،
بلکه موضوعی بسیار مهم در بین گیاهشناسان است که برای سالها دغددغه ذهن بسیاری
بوده و ممکن است جواب این سوال، شما را شوکه کند.
کتاب “زندگی مخفی گیاهان” نوشته پیتر تامپکینس و کریستوفر برد در 1970، یکی از
کتابهای پرفروش زمان خود بوده و در تمام کتاب به این موضوع پرداخته که گیاهان نهتنها
احساسات دارند بلکه حس شهودی و ادراک نیز دارند. برای اثبات این حرف آنها تمام
آزمایشهای ممکن را با گیاهان انجام دادند از پخش موسیقی گرفته تا گفتگو با آنها،
اما چندی بعد یافتههای آنها زیر سوال رفت و بیاعتبار شد. اکنون پس از گذشت حدود
50 سال از آن زمان هنوز هیچ مدرک علمی وجود ندارد که بگوید گیاهان احساسات دارند.
اما بیایید کمی به عقب برگردیم، چراکه
نکته اساسی این است که ما توانایی داشتن احساسات را از طریق هوش توضیح میدهیم و
از آنجایی که گیاهان مغز یا سیستم عصبی ندارند (که هر دو برای داشتن هوش الزامی است)
اینطور به نظر میرسد که گیاهان توانایی درک احساسات را ندارند.
بااینحال پس چطور است که گیاهان به سمت نور میچرخند و به آن واکنش نشان میدهند؟
چطور برخی گیاهان نسبت به لمس شدن واکنش نشان میدهند و جمع میشوند؟ گیاهان گوشتخوار
از کجا میفهمند حشرهای درون تله آنها افتاده و آن را به دام میاندازند؟
شاید گیاهان احساسات نداشته باشند اما موجوداتی زنده هستند که توسط ابزاری به نام
تنجش و گرایش (گرماگرایی، سرماگرایی، آبگرایی و…) به محرکهای بیرونی پاسخ میدهند.
گیاهان میتوانند آب، نور و جاذبه را حس
کنند و حتی میتوانند سیگنالی را به گیاهان دیگر بفرستند که آنها را از خطرات
موجود آگاه کنند. تاثیر آهنگ و موسیقی بر گیاهان نیز از همین موضوع ناشی میشود.
بیایید ببینیم تنجش و گرایش هر کدام دقیقا چه چیزی هستند:
مثلا اگر دوستتان به شما
بگوید که برگهای فیکوس لیراتایش در حال ریختن است، دارد واکنش “گرایش” گیاه را
برای شما تعریف میکند که معمولا دلیل آن تغییر در شرایط زندگی گیاه مثل نور یا آب
است. گیاهی مثل فیکوس لیراتا بسیار حساس است و بلافاصله نسبت به تغییر شرایط محیطی
واکنش نشان میدهد.
برای درک این مطلب بیایید
همان فیکوس لیراتا را در نظر بگیریم و تصور کنیم که نور کافی به گیاه نمیرسد. نور
یک غذا برای گیاه است و تنها ماموریت گیاه در این دنیا این است که زنده بماند.
زمانی که غذای کافی دریافت نمیکند برگهای خود را میریزد تا بتواند همان غذای کم
را مدیریت کند. گیاه در این زمان احساس خطر میکند و دستورالعملهای جدیدی برای
حفظ بقای خود مشخص میکند. در این زمان گیاه با ریزش برگهای پایینی انرژیاش را
برای رشد برگهای جدید متمرکز میکند.
مثالهای دیگر برای واکنش “گرایش” خم شدن، پیچ خوردن یا خزیدن به سمت نور است.
مثلا گیاهی مثل “گل ساعتی” یک گیاه مهاجم است و ساقههای خود را به دور هرچیزی میپیچد
تا بتواند به سمت نور حرکت کند. این گیاه ممکن است با بیرحمی روی سایر گیاهان را
بپوشاند و آنها را از نور محروم کند تا خودش به غذا برسد، اما این گیاه چیزی به
نام رحم یا بیرحمی را نمیشناسد و تنها یک هدف دارد و آن هم زنده بودن است.
واکنش “تنجش” سریعتر از
واکنش گرایش رخ میدهد و شما میتوانید آنرا در همان لحظه با چشم ببینید. بیایید
ونوس مگس خوار را بررسی کنیم، گیاهی گوشتخوار که در باتلاقها زندگی میکند. این
گیاه نمونهای عالی از این موضوع است که یک گیاه چگونه به لمس شدن پاسخ میدهد تا
زنده بماند و تولید مثل کند. مشکلی که این گیاه دارد آن است که در باتلاقها
نیتروژن و فسفر کافی وجود ندارد بنابراین این گیاه تلهای را برای خود ساخته که
بتواند طعمههای مغذی را شکار کند و زنده بماند.
ونوس مگسخوار یک باند فرود عالی به همراه نکتاری جذاب برای حشرات آماده کرده است.
زمانی که حشره روی این باند فرود محدب مینشیند با پرزهای کوتاهی برخورد میکند که
یک زمان شمار را فعال میکند. اگر حشره برای مدتی بی حرکت بماند این زمان شمار به
اتمام میرسد و بوم! این باند فرود بسته میشود و حشره درون تله گیاه به دام میافتد.
بهتر است دیگر خیلی درگیر حقایق زندگی علمی گیاهان درگیر نشویم و همینجا متوقف
شویم. دفعه بعد که خواستید به مسافرت بروید شرایط فیزیکی گیاهتان را یادداشت کنید
و وقتی برگشتید دوباره شرایط جدید گیاه را یادداشت کنید. این کار مخصوصا در زمان فصل رشد گیاه جذابتر خواهد بود، اما مطمئنا
در هر صورت متوجه چرخش گیاه به سمت نور، باز شدن برگ جدید یا حتی ریزش برگهای قبلی
میشوید.
ممکن است گیاهان احساسات
نداشته باشند اما مطمئنا میتوانند شرایط اطراف خود را متوجه شوند و در نتیجه
تاثیر آهنگ و موسیقی در گیاهان نیز صحت دارد. حتی میتوان گفت شاید این توانایی
متوجه شدن آنها از چیزی که ما انسانها تجربه میکنیم، شگفتانگیزتر باشد.
آیا گیاهان میتوانند درد را احساس کنند؟
برای
دانستن تاثیر موسیقی بر رشد گل و گیاهان ابتدا باید بدانیم آیا گیاهان احساس درد
دارند یا خیر؟
از آنجایی که گیاهان گیرنده، سیستم
اعصاب و مغز ندارند نمیتوانند مثل سایر موجودات درد را حس کنند. اینکه هویجی را
از ریشه در بیاوریم، گیاهی را هرس کنیم یا سیبی را گاز بزنیم به آن معنی نیست که
در حال شکنجه گیاه هستیم. با این وجود به نظر میرسد که بسیاری از گیاهان میتوانند
محرکها و آسیبهای جسمی را از راهی پیچیدهتر از آنچه تصور میشود، درک کنند.
بعضی از گیاهان توانایی حسی فوقالعاده و واضحی دارند، مثلا گیاه ونوس مگسخوار میتواند
با کوچکترین احساس از حشره، تله خود را در کسری از ثانیه ببندد و حشره را به دام
بیندازد یا برخی گیاهان دیگر میتوانند هر گونه لمس شدن را تشخیص دهند و برگهای
خود را جمع کنند که مثل یک مکانیزم دفاعی در برابر حیوانات گیاه خوار محسوب میشود.
علاوه بر این نوع گیاهان که توانایی حسی خود را به وضوح نشان میدهند، تحقیقات
نشان داده که سایر گیاهان نیز قادر به درک محرکهای حسی در سطح سلولی هستند.
موسیقی چه تاثیری بر روی گیاهان دارد؟
شاید
شما هم در مورد تاثیر آهنگ و موسیقی روی گیاهان شنیده باشید که میگویند موسیقی
باعث افزایش سرعت رشد گیاهان میشود. آیا واقعا موسیقی تاثیری بر سرعت رشد گیاهان
دارد یا این تنها یک افسانه است؟ آیا اصلا گیاهان میتوانند موسیقی را بشنوند؟ آیا
موسیقی را دوست دارند؟
میخواهید باور کنید یا نه اما تحقیقات مختلفی وجود دارد که نشان میدهد موسیقی تاثیری
مثبت در رشد و سلامت گیاه دارد. در سال 1962 گیاهشناسی هندی آزمایشهای مختلفی را
برای بررسی رابطه موسیقی و گیاهان انجام داد. او متوجه شد زمانی که گیاهان در معرض
موسیقی قرار میگیرند 20% بیشتر رشد میکنند. او همین آزمایشات را با محصولات
کشاورزی مثل بادام زمینی، برنج و تنباکو انجام داد و موسیقی را با اسپیکرهای بزرگ
در مزرعه پخش کرد و باز هم به نتایجی مشابه رسید.
گلخانهای در کلرودا نیز گیاهان مختلفی را با موسیقیهای سبکهای مختلف امتحان کرد
و متوجه شد گیاهانی که در معرض موسیقی راک قرار میگیرند بهسرعت خراب میشوند و
در عرض چند هفته میمیرند، اما گیاهانی که در معرض موسیقی کلاسیک هستند شادابتر
میمانند.
موسیقی چگونه بر رشد گیاهان تاثیر میگذارد؟
شاید
از خود بپرسید وقتی گیاهان حس شنوایی و گوش ندارند موضوع تاثیر موسیقی بر گیاهان
چطور ممکن است و گیاهان چطور از موسیقی تاثیر میگیرند؟ برای پاسخ به این پرسش
بهتر است اول سیستم شنوایی در انسان را بررسی کنیم:
در حالت کلی انتقال صدا توسط امواج صورت میگیرد. این امواج باید سوار بر چیزی
شوند تا بتوانند حرکت کنند مثلا هوا یا آب. سپس امواج ذرات موجود در محیط را به
ارتعاش در میآورند و با حرکت سرانجام به پرده گوش شما میرسند. درنهایت نیز این
ارتعاشات تبدیل به سیگنالهای الکتریکی میشوند تا توسط مغز تحلیل و در نهایت
شنیده شوند.
در گیاهان نیز روال به همین صورت است، اما با این تفاوت که گیاهان تنها ارتعاشات
ساطع شده از صدا را حس میکنند و نمیتوانند آن را بشنوند. این فرضیه که گیاهان میتوانند
صداها را تشخیص دهند در سال 2017 توسط دانشگاه استرالیای شرقی تقویت شد. آنها دریافتند
که گیاهان میتوانند صدای ارتعاشات جریان آب را درون لولهها یا خاک حس کنند و
ریشههای خود را به آن سمت هدایت کنند.
- تاثیر بر حرکت پروتوپلاسم
در
ادامه تاثیر موسیقی بر گیاهان به تاثیر آهنگ بر حرکت پروتوپلاسم در گیاهان میرسیم.
پروتوپلاسم ماده زنده شفافی است که در تمام موجودات زنده (و البته گیاهان) وجود دارد که همیشه در
حال حرکت است. ارتعاشات صدا میتواند باعث افزایش سرعت حرکت در پروتوپلاسم گیاهان
شود و این محرک میتواند روی عملکرد کلی سیستم گیاه تاثیر بگذارد؛ مثلا باعث
افزایش تولید مواد مغذی و در نهایت افزایش سرعت و سلامت رشد گیاه شود.
از آنجایی که موسیقیهای مختلف طول موجهای مختلفی دارند، میتوانند باعث ایجاد
ارتعاشات کمتر یا بیشتر در گیاهان شوند. مثلا موسیقی راک صدای بلندتری دارد و در
نتیجه ارتعاش بیشتری ایجاد میکند و همین موضوع میتوانید با مرگ زودرس گیاه شما
شود. (طبق نظر برخی از افراد)
برای درک بهتر موضوع، تفاوت تاثیر یک نسیم ملایم و یک باد شدید را روی گیاه تصور
کنید. البته در سوی دیگر این ماجرا محققان دانشگاه کالیفرنیا میگویند که نمیتوان
به این راحتی درباره تاثیر موسیقی بر رشد گیاهان تصمیم گرفت و باید در آزمایشات،
تمام عوامل دیگر مثل خاک، نور یا آب را نیز به دقت کنترل کرد، بااینحال نکته
جالبی که این محققان به آن اشاره میکنند این است که گیاهانی که در معرض موسیقی
قرار دارند رشد بهتری دارند زیرا صاحبان آنها بیشتر به آنها اهمیت میدهند و
توجه بیشتری را دریافت میکنند.
دکتر دومینیکوهس از دانشگاه ملبورن معتقد است که گیاهان از انرژی موسیقی لذت میبرند و میتواند به رشد آنها کمک کند. او برای انتخاب موسیقی مناسب برای گیاهان توصیههایی دارد که به شرح زیر است:
در جواب این سوال باید
بگوییم که ظاهرا همینطور است. در این بارهIKEA تحقیقی
در یکی از مدارس امارات متحده عربی انجام داد و نشان داد گیاهانی که از آنها
تمجید میشود و کلمات محبتآمیز میشنوند رشد بهتری نسبت به گیاهانی دارند که
کلمات توهینآمیز یا ناراحت کننده میشنوند.
اینطور به نظر میرسد که کلمات
محبتآمیز تاثیر مثبتی مثل موسیقی های مناسب بر گیاهان میگذارند و کلمات نامناسب
یا توهین که معمولا با لحنی بلند و ناخوشایند گفته میشوند نیز، درست مثل موسیقی
با صدای بلند و فرکانس بالا، به گیاهان استرس وارد میکند.
ویروس کرونا هنوز قصد رفتن
ندارد و کماکان تاثیر خود را بر اقتصاد و روابط اجتماعی میگذارد. بعد از ورود این
ویروس روابط اجتماعی و شغلی دستخوش تغییرات بزرگی شده است و همگی مجبوریم تا فاصله
اجتماعی را رعایت کنیم و بیشتر کارهای خود از داخل خانه انجام دهیم.
در طول این دوران قرنطینه میتوانید تمرین کنید تا با گیاه خود صحبت کنید و با
همدیگر به موسیقی گوش دهید؛ بهاینشکل میتوانید تاثیر موسیقی بر گیاهان خود را
نیز ببینید و اینکار نه تنها به رشد و سلامت گیاه کمک میکند، بلکه باعث میشود
تا بتوانید از پس نگرانیها و استرسهای خودتان نیز برآیید و آرامش پیدا کنید.
پامچال یکی از گلهای گلدانی معروف و بسیار زیباست که در آغاز فصل بهار در خانهها و فضاهای سبز زیاد دیده میشود.
اما جالب است بدانید که این گل زیبا انواع مختلفی دارد که هر کدام دارای
ویژگیهای خاصی هستند و برای مکان خاصی مناسباند. حال اگر دوست دارید با گونههای مختلف و نیز روش نگهداری گل
پامچال زینتی به خوبی آشنا شوید، مقاله زیر را مطالعه فرمایید.
آشنایی با گل پامچال زینتی
پامچال نام یک سرده از گیاهان است که بیشاز 500 گونه مختلف را شامل میشود. این تعداد را با بینهایت گونه پیوندی و هیبریدی دیگر جمع بزنید تا متوجه شوید با چه خانواده بزرگی روبرو هستید. اکثر گونههای پامچال زینتی که امروز در گلدانها یا باغچههایمان وجود دارند گونههایی پیوندی و هیبریدی هستند و تقریبا اکثر گونههای آن ظاهری مشابه دارند؛ ظاهری به این شکل: برگهایی به رنگ سبز تیره با گلهایی رنگارنگ که در بهار روی یک شاخه میرویند. خوبی پامچالها در این است که اکثر گونههای آن چند ساله هستند و در شرایط مناسب میتوانند همیشه سبز باشند، منتها روش گلدهی در گونههای مختلف ممکن است متفاوت باشد. برخی از گونههای پامچال بهصورت خوشهای گل میدهند و برخی دیگر روی هر ساقه تنهه یک گل منفرد دارند. اگر قصد نگهداری از یک گل آپارتمانی رنگارنگ زیبا دارید، ما پرورش و نگهداری گل پامچال زینتی را به شما پیشنهاد میکنیم. برای یادگیری روش نگهداری آن نیز کافیست تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.
شناسنامه گل پامچال
گونههای مختلف گل
قبل از معرفی روش نگهداری گل پامچال بهتر است، کمی بیشتر در مورد انواع گل پامچال صحبت کنیم.
1. پریمولا پولیآنتا ،(Primula x polyantha) گونهای پیوندی و مدرن با روش نگهداری آسان
یکی از گونههای پیوندی و مدرن پامچال که رنگهای جذاب و درخشانی دارد پریمولا پولیآنتا است. اکثر گیاهانی که در فروشگاهها و باغچهها میبینید از این نوع است. رشد و نگهداری آسان ویژگی این گونه از گل های پامچال است.
2. پامچال معمولی ،(Primula vulgaris)گونهای وحشی با گلهای زرد کمرنگ
یکی از گونههای وحشی این گیاه که بهصورت بومی در غرب و مرکز اروپا رشد میکنند، پامچال vulgaris است. این گیاه گلهایی بهرنگ زرد کمرنگ دارد و در بهار شکوفا میشود. از این نوع معمولا در باغچهها استفاده نمیشود، اما از آن در پیوند دادن گونههای دیگر استفاده زیادی میشود.
این نوع پامچال بومی هیمیالیا است و میتواند تا 30 سانتیمتر رشد کند .این نوع از پامچال گلهایی بهصورت خوشهای میدهد و جزء گیاهانی است که تکثیر آن از طریق بذر بسیار سادهتر است.
گل پامچال گاوزبان جز گونههای این گل است که گلهای زرد رنگ میدهد و بومی اروپا و آسیاست، اما در حال حاضر در شمال شرقی آمریکا هم بومی شده است.
پامچال کیسونا گیاهی با گلهایی صورتی و یاسی رنگ است که در بهار شکوفا میشود. این گیاه در گذشته اصالتا بومی ژاپن بوده، اما متاسفانه امروزه دیگر بهصورت وحشی در طبیعت ژاپن پیدا نمیشود.
پامچال ژاپنی که با نام ملکه پامچالها هم از آن یاد میشود، میتواند خاک بهشدت خیس را بهراحتی تحمل کند. ازاینرو بیشتر در حاشیه آبگیرها رشد میکند. این گیاه تا حدود 60 سانتیمتر رشد میکند و گلهایی سفید، صورتی، بنفش یا قرمز دارد که معمولا در اواخر بهار و اوایل تابستان شکوفا میشوند.
پامچال زینتی نیاز به محیطی نورگیر و کمی سایه دارد. اگر میخواهید گیاه شما گلدهی خوب و حال سلامتی داشته باشد بهتر است وقتی آن را بخرید که در حال گلدهی است؛ اگر گیاه شما سالم و خوب باشد باید برای چند هفته بعد از انتقال به محل شما کماکان گلهای خود را حفظ کرده باشد. در مجموع نگهداری از گل پامچال زینتی کار تقریبا سادهای است. یک آبیاری معمولی و تامین نور کافی تمام چیزی است که این گیاه را خوشحال میکند. خوبی گل پامچال زینتی در این است که این گیاه حتی به مراقبت و محافظت در زمستان هم نیازی ندارد.
در مورد نور مورد نیاز برای نگهداری از گل پامچال زینتی باید بگوییم که گونههای هیبریدی پامچال به محیطی نیاز دارند که آفتاب صبحگاهی را بهصورت کامل دریافت کنند، اما در هنگام آفتاب ظهر که شدیدتر و قویتر است در سایه استراحت کنند. پامچال در صورتی که مجبور باشد میتواند آفتاب کامل را هم تحمل کند، اما در اینصورت نیاز به آبیاری بیشتر دارد تا بتواند گرمای زیاد را تحمل کند. از سوی دیگر، سایه زیاد دشمن این گیاه است، بهطوریکه سایه بیشازحد میتواند باعث توقف رشد گیاه یا عدم گلدهی در آن شود. پس آن را در محلی بکارید که در طول روز نورگیر و موقع ظهر سایه باشد.
مثل هر گیاه چوبی دیگری پامچال نیز به خاکی مرطوب نیاز دارد که کمی اسیدی باشد. این گیاه همچنین از وجود مواد ارگانیک در خاکش استقبال میکند. اکثر گونههای این گیاه از خیس ماندن همیشگی خاک خوششان نمیآید؛ بنابراین به خاکی نیاز دارند که متخلخل و سبک باشد. علاوهبراین زهکشی مناسب خاک نیز چیزی است که این گیاه را راضی و خوشحال نگه میدارد. بهاینمنظور ترکیب خاک گیاه با موادی مثل کمپوست میتواند زهکشی خاک را افزایش دهد و اجازه دهد خاک با سرعت بهتری خشک شود.
پامچال تقریبا گیاه همیشه
تشنهای است و یک آبیاری منظم را دوست دارد. البته این به آن معنی نیست که خاک گیاه را غرق آب کنید. درواقع خاک
گیاه باید همیشه تا حدی مرطوب باشد.
بهترین زمان برای آب دادن به این گیاه وقتی است که چند سانتیمتر بالایی خاک آن
خشک شده باشد. در این حالت باید به حدی به آن آب بدهید که تمام خاک مرطوب شود و
اجازه دهید اضافه آن خارج شود. اگر گل پامچال خود را در باغچه کاشتهاید پیشنهاد
ما این است که آبیاری را در صبح انجام دهید که آفتاب بتواند حجم اضافه آب را خشک
کند.
گل پامچال بهترین عملکرد
خود را زمانی دارد که در محیطی خنک قرار بگیرد. دمایی بین 10 الی 18 درجه سانتیگراد باعث میشود تا گیاه بتواند رشد
سالمتر و گلدهی بهتری داشته باشد. درواقع دمای زیاد و گرمای بیشازحد باعث میشود
گیاه ضعیف و بیمار شود.
درباره رطوبت مورد نیاز برای نگهداری از گل پامچال نیز باید بگوییم که این به محیط
مرطوب علاقه دارد.
پامچال ترجیح میدهد در
محیطی با رطوبت متوسط باشد، چراکه هوایی خشک و بدون رطوبت باعث آزار گیاه میشود.
بههمینخاطر اگر گیاه خود را درون خانه نگهداری میکنیئ مراقب باشید که در زمستان
آن را نزدیک وسائل گرمایشی قرار ندهید.
گونههای هیبریدی این گیاه از یک کوددهی معمول با کودی مایع لذت میبرند. این کود باید دوبرابر بیشتر از دستورالعملش رقیق شده باشد، یعنی اگر روی بستهبندی نوشته شده یک قاشق از کود را در یک لیتر آب حل کنید، شما باید یک قاشق را در 2 لیتر آب حل کنید. همچنین بهتر است این کوددهی را فقط در بهار انجام دهید و در فصلهای دیگر به پامچال خود کود ندهید؛ کوددهی بیشازحد نهتنها به گیاه کمکی نمیکند، بلکه باعث آسیب دیدن ریشههای آن و در نتیجه خود گیاه میشود.
یکی از بهترین و آسانترین
راهها برای تکثیر گل پامچال، تکثیر از طریق روش تقسیم است. برای این کار کافی است
بعد از پایان گلدهی گیاه را از خاک خارج کنید و آن را از طریق ریشه تقسیم کنید تا
دو گیاه مجزا داشته باشید. فقط باید
دقت کنید که هر قسمت از ریشه، برگ و ساقه کافی داشته باشد تا بتواند بهصورت مستقل
رشد کند.
گل پامچال را علاوهبر روش تقسیم، از طریق بذر هم میتوانید تکثیر کنید اما باید
بدانید که این روش تکثیر این گل کاری سخت و حرفهای است؛ چراکه این گیاه برای
جوانه زدن از طریق بذر نیاز به دمایی بین 4 الی 10 درجه سانتیگراد نیاز دارد.
ازاینرو چون تامین این دما در داخل خانه کار سختی است، تکثیر گل پامچال از روش
کاشت بذر سخت شده و معمولا توسط گلخانهها و در شرایط خاص انجام میشود.
پامچال گیاهی است که معمولا
به آفت خاصی مبتلا نمیشود، تنها آفتی که ممکن است به این گیاه علاقه پیدا کند کنه
تارعنکبوتی است، بهخصوص اگر گیاه شما در محیطی باشد که مجبور به تحمل گرمای بیشازحد
باشد. در اینصورت احتمالا جذب کنه تارعنکبوتی بسیار بیشتر خواهد بود. البته
ناگفته نماند که در شرایط خیلی نادر شپشک آردی، شته و مگس سفید نیز به این گیاه
جذب میشوند. در هر صورت در طول نگهداری از گل پامچال اگر آفتی جذب آن شد، بهترین
راه برای درمان آفتها استفاده از روشهای غیرشیمیایی مثل روغنهای باغبانی است.
از آفات گذشته نوبت به بیماریهایی میرسد که در طول نگهداری از گل پامچال ممکن
است، گل شما را تهدید کنند. در این باره باید بگوییم که لکههای برگی بیماری است که این گیاه
مستعد ابتلا به آن است. این بیماری خودش را با لکههای قهوهای روی برگهای زرد
رنگ نشان میدهد. در صورت مشاهده چنین برگهایی بهتر است این برگها را از روی
گیاه هرس کنید و دور بریزید تا بیشتر نشوند. همچنین همیشه برای گیاه خود محیطی با
گردش هوای خوب فراهم کنید تا کمتر دچار بیماری شود، چون گردش هوای کم باعث میشود
محیط مناسبی برای رشد بیماریهای قارچی فراهم شود.
1. روش وادار کردن پامچال به گلدهی چگونه است؟
یکی از مهمترین عوامل موثر در گلدهی این گیاه، نور مناسب خورشید و محیط خنک است. این گیاه به نوری زیاد ولی ترجیحا غیرمستقیم نیاز دارد. محیطی خنک نیز باعث میشود تا توان گیاه شما برای گلدهی بیشتر باشد.
2. آیا هرس کردن کاری ضروری برای پامچال محسوب میشود؟
بله، بعد از پایان گلدهی باید گلهای ضعیف شده را از روی گیاه هرس کنید. با انجام این کار انرژی گیاه صرف تولید بذر نمیشود؛ همچنین این هرس کردن باعث میشود رشد جدیدی از قسمت بریده شده انجام شود. یادتان باشد هر زمان که قصد هرس کردن گل پامچال خود را داشتید، این کار را با ابزاری استریل شده و تیز انجام دهید تا فرایند هرس کردن سبب انتقال بیماری به گل شما نشود.
3. دلیل زرد یا قهوهای شدن برگهای گل چیست؟
مهمترین دلیل تغییر رنگ برگهای این گیاه، آبیاری نامناسب است. این گیاه خاکی مرطوب را دوست دارد، اما خشک شدن و خیس ماندن بیشازحد خاک هر دو باعث آسیب به ریشههای گیاه میشود که خودش را با تغییر رنگ در برگها نمایان میکند.
4. آیا گل پامچال برای انسانها و حیوانات سمی است؟
بله، این گیاه برای انسانها، سگها و گربهها سمی محسوب میشود. برگهای این گیاه پرزهایی دارد که لمس آنها ممکن است باعث ایجاد التهاب و حساسیت شود. ضمن اینکه خورده شدن این گیاه توسط حیوانات خانگی میتواند باعث ایجاد مشکلات گوارشی یا استفراغ برای آنها شود.
چمن
ترکه یکی از گیاهان زیبا و کمدردسر است که هم برای کاشتن در حاشیه باغ و باغچه و هم
برای نگهداری در گلدان، گزینه مناسبی میباشد. این گیاه جذاب میتواند به محیط
اطراف خود زیبایی زیادی ببخشد و پس از مدتی نیز با رویاندن گلهای زیبایش شما را
غافلگیر کند. روش نگهداری از گیاه چمن ترکه نیز بسیار آسان است و با مطالعه مقاله
زیر که توسط بهترین سایت خرید آنلاین گل و گیاه تهیه شده است، میتوانید آن را
بیاموزید.
معرفی گیاه چمن ترکه
چمن ترکه (پانیکوم ویرگاتوم)، علفی زینتی است که میتوانید آن را در گلدان کاشته و از زیبایی آن شگفتزده شوید. این چمن متعلق به آمریکای شمالی است و در مناطق شرقی کوههای راکی، کانادا و مکزیک به وفور یافت میشود. ترکه از جمله علفهای گرمفصل است و به محض گرم شدن هوا در فصل بهار رشد خود را آغاز میکند. این چمن برای تزئین چشم اندازها و باغها مورد استفاده قرار میگیرد، اما امروزه بهصورت گلدانی برای نگهداری در خانه نیز یافت میشود. در مقیاس گلدانی، رشد چمن ترکه نهایتا تا 1.5 متر خواهد بود و اگر شرایط برای رشد آن ایدهآل باشد، در اواخر فصل بهار شاهد گلهای قرمز یا بنفش آن نیز خواهید بود. گلهای زیبای این گیاه تا پاییز دوام آورده و دانههای براق قرمز رنگ تولید میکنند. در اغلب اوقات، رنگ برگهای این چمن ترکیبی از سبز و آبی است و رنگ خاص و حالت عمودی برگهای آن باعث شده که امروزه به یکی از گیاهان محبوب در عرصه دکوراسیون داخلی تبدیل شود. اگر قصد خرید گل و گیاه داشته و چمن ترکه را برای خرید انتخاب کردهاید، هنگام خرید بهتر است انواع بالغ آن را انتخاب کنید، زیرا دوران پرتلاطم نوپایی را سپری کرده و مشکلات کمتری پیش روی آن است؛ ضمن اینکه ریشه آنها نیز قویتر شده است. خلاصه که اگر دوست دارید یک علف زینتی مقاوم و زیبا را در منزل خود داشته باشید که با وجود آن منزل شما زیباتر شود، حتما چمن ترکه را انتخاب کرده و برای یادگیری روش نگهداری چمن ترکه نیز ادامه این مطلب را از دست ندهید.
شیوه مراقبت از چمن ترکه
بهطور خلاصه در مورد نگهداری چمن ترکه باید بگوییم بهعنوان یک گیاه خوش رفتار و چندساله، چمن ترکه نیازی به رسیدگی فراوان ندارد و شما فقط باید به علفهای هرز جانبی و آفات توجه کنید. به جز این، چمن زیبای ترکه با کمی آب خوشحال و راضی خواهد بود!
روش صحیح آبیاری
چمن ترکه در نخستین ماههای زندگی خود، باید بهطور مداوم آبیاری شود. اما نکته مهم در آبیاری آن این است که تا خشک شدن 3 سانتیمتر رویی خاک صبر کرده و سپس گیاه را آبیاری کنید. هنگام آبیاری، تمرکز خود را بر ریشهها گذاشته و از خیس کردن برگها بپرهیزید؛ چراکه این کار از بروز عفونتهای قارچی برای گیاه پیشگیری میکند. پس از گذشت چند ماه و استقرار کامل گیاه در خاک، سیستم ریشهای نیز گسترش یافته و در ابعاد وسیعتری به فعالیت میپردازد. در این زمان، گیاه میتواند دورههای طولانی خشکی را بدون برخورد با مشکلی جدی سپری کند. بنابراین اگر فردی هستید که معمولا آبیاری گیاهان خود را فراموش میکند، چمن ترکه انتخاب خوبی برای شما خواهد بود! فراموش نکنید که گیاهان کاشته شده در گلدان در مقایسه با گیاهان کاشته شده در زمین به آب بیشتری نیاز دارند، زیرا خاک گلدان سریعتر خشک میشود.
میزان نور لازم برای گیاه
چمن ترکه عاشق نور خورشید است، ازاینرو زندگی در نور کامل خورشید را ترجیح میدهد، اما خوشبختانه میتواند سایه جزئی را نیز تحمل کند. دریافت نور کمتر از حد مورد نیاز گیاه، سبب رشد علفی شده و گیاه را تضعیف میکند، چراکه چمن ترکه نیز مثل سایر گیاهان به عمل فتوسنتز پرداخته و به نور نیازمند است. پس صرف چمن بودن، آن را از دریافت نور کافی خورشید بینیاز نمیکند. بهتر است پس از هر بار آبیاری، گلدان آن را نیز کمی بچرخانید تا نور به صورت مساوی به بخشهای مختلف آن بتابد. بهاینشکل تمامی چمنها سالم و احتمالا هم ارتفاع خواهند بود.
بهترین خاک برای چمن ترکه
چمن
ترکه میتواند در هر خاکی که فکرش را بکنید بهخوبی رشد کند! اما خوب، خودش خاک
ماسهای را ترجیح میدهد. اگر قصد دارید آن را در گلدان بکارید، حتما خاک گلدان را
با پرلیت یا زغال سنگ مخصوص ترکیب کنید. این نسبت باید دو به سه باشد، یعنی به
ازای هر دو واحد خاک، یک سوم پرلیت به خاک اضافه شود. در مورد خاک مناسب برای
نگهداری از چمن ترکه توجه داشته باشید خاک متراکم (بهویژه خاک رسی) کار را برای
سیستم ریشهای سطحی و کم عمق این چمن سخت میکند. در واقع ریشه این گیاه نمیتواند
در خاک متراکم پخش شود و به بخشهای مختلف نفوذ کند.
پس از نوع خاک، مهمترین مسئله زهکشی آن است. خاک باید بتواند زهکشی را به درستی
انجام دهد، پس اضافه کردن مقداری مواد طبیعی (مثل پرلیت) برای تقویت آن ضروری است.
در مورد PH خاک
نیز بهتر است PH خاک
در بازه خنثی (5 الی 8) باشد.
روش کود دادن به چمن ترکه
با
وجود اینکه چمن ترکه یک چمن موفق و بدون حاشیه است، اما هنوز هم برای داشتن برگهایی
خوش رنگ و گلدهی مناسب به دریافت کود نیاز دارد. عده زیادی معتقدند که لزومی برای
کوددهی به این چمن وجود ندارد؛ اما به عقیده ما این چمن به کوددهی نیاز دارد و
بهتر است آن را تقویت کنید. البته اگر خاک شما غنی از عناصر ضروری است، میتوانید
در سال اول از کوددهی صرف نظر کنید. این گیاه میتواند در خاک ضعیف زنده بماند،
اما نمیتواند ظاهر زیبای خود را در خاکی خالی از عناصر ضروری حفظ کند. به هر حال
ترکه نیز مثل تمامی گیاهان چندساله، به مرور زمان منابع موجود در خاک خود را مصرف
کرده و آنها را تمام میکند.
اگر در طول نگهداری از چمن ترکه تصمیم به کوددهی به آن گرفتید، پیشنهاد متخصصین
گُلسِتان، استفاده از کود متعادل 10-10-10 است. این کود را سالی یکبار و فقط در
فصل بهار به گیاه اضافه کنید. اگر هم به کودهای هوشمند با رهایش آرام دسترسی
دارید، حتما از آنها استفاده کنید. ضمن اینکه کودهای طبیعی نیز تاثیر ملایمی بر
ریشه داشته و میتوانند نیازهای گیاه را تا چند هفته برطرف کنند.
دمای مناسب محیط نگهداری گیاه
همانطور که گفتیم چمن ترکه، یک چمن گرمفصل است. یعنی دمای هوا در طول فصول رشد این چمن (بهار و تابستان) باید کاملا گرم بوده و طول این بازه گرما نیز به اندازهای باشد که گیاه بتواند دوره رشد خود را در این ایام کامل کند، اما این به معنی منحصر بودن رشد آن در مناطق گرمسیری نیست. در واقع ترکه تنها در طی دو فصل ذکر شده برای رشد خود به گرما نیاز دارد و میتواند سرمای پاییز و زمستان را نیز تحمل کند. در دمای کمتر از 15 و بالاتر از 35 رشد گیاه متوقف خواهد شد، اما این به منزله مرگ گیاه نیست، بلکه فقط رشد متوقف و یا کند میشود. پس بهترین دما برای ترکه بین 15 الی 35 درجه سانتی گراد است. در مورد دما مناسب برای نگهداری از چمن ترکه باید بگوییم که تقریبا دمای داخل منزل در تمام طول سال برای رشد ترکه گلدانی مناسب است.
هدف از هرس کردن چمن ترکه، حفظ ظاهر طبیعی آن است؛ یعنی نیازی نیست برای آن زیاد از قیچی استفاده کنید! حتی ممکن است فقط هنگام گلدهی به سراغ هرس کردن ترکه بروید. گلهای این چمن، در هر فصل مقادیر زیادی از دانه را تولید میکنند. پس از مدتی این دانهها بر روی زمین ریخته و در بهار بعدی، تمام بستر از این علف پر خواهد شد. برای جلوگیری از این اتفاق نامناسب، باید گلها را قبل از گرده افشانی از برگها جدا کنید؛ زمان اینکار تقریبا قبل از فرارسیدن فصل پاییز است.
اگرچه نگهداری از چمن ترکه
کار سختی نیست و راحت است، اما چند حشره هستند که تمایل زیادی برای حمله به این
گیاه از خود نشان میدهند! بههمینخاطر،
همواره گیاه را از نظر وجود آفاتی چون ملخ، سوسک کک ذرت، آبدزدک، کرم لولهای و کرم ساقه خوار بررسی کنید. تمامی این آفات
از شیره برگها تغذیه کرده و حفرههای ریزی را در سطح آنها ایجاد میکنند. بعضی
از آفات را میتوانید با دست برداشته و برخی را نیز با یک دستمال آغشته به الکل
سفید از روی برگها پاک کنید.
از آفاتی که در طول نگهداری از چمن ترکه میتوانند به آن حمله کنند گذشته در مورد
بیماریها باید بگوییم که اغلب چمنهای ترکهای که در مناطق گرم رشد میکنند، در
برابر بیماریها مقاوماند. اگر در مناطق جنوبی و گرمسیری کشور زندگی میکنید،
نیازی نیست نگران ابتلای چمن مقاوم خود به بیماریهای قارچی و باکتریایی باشید،
اما ماجرا برای ترکههای مناطق سردسیری کاملا فرق میکند. بیماریهای رایج در این
چمنها شامل زنگ، ویروس موزائیک پانکیوم، ویروس کوتولگی زرد جو، بیماری لکه قهوهای
و سیاهک است.
برای مقابله با اغلب این
بیماریها، باید بخشهای بیمار گیاه و حتی کل بخش ریشه و ریزوم را جدا کنید و گیاه
را مجدد در خاکی تمیز بکارید؛ در بعضی موارد نیز باید قید گیاه را زده و به سراغ
چمن ترکه جدیدی بروید.
چمن ترکه برای اسبها بسیار سمی است و در صورت خورده شدن میتواند آسیبهای جدی به سلولهای خونی و حتی کبد آنها وارد کند؛ آسیبهایی که ممکن است در نهایت منجر به مرگ حیوان نیز شوند. در مورد سایرین باید بگوییم که اگرچه چمن ترکه برای سگها، گربهها و انسانها به اندازه اسبها سمی نیست، اما خوردن هر بخشی از آن میتواند مشکلات گوارشی در پی داشته باشد. پس ضروری است که این گیاه را سمی دانسته و آن دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
اگر
شما هم از آن دسته افرادی هستید که به نگهداری از انواع مختلف کاکتوس علاقه دارید،
پیشنهاد میکنیم نسبت به خرید کاکتوس انجیر تیغی هندی اقدام فرمایید. روش
نگهداری کاکتوس انجیر تیغی هندی بسیار آسان است و به راحتی میتوان آن را در خانه پرورش داد. همچنین این کاکتوس میوههای خوشرنگ و زیبایی دارد که به جذابیت آن
میافزایند. حال اگر دوست دارید با کاکتوس
انجیر تیغی هندی بیشتر آشنا شوید، در ادامه با ما
همراه باشید.
شناخت کاکتوس انجیر تیغی هندی
کاکتوس انجیر تیغی هندی (اپونتیا فیکوس ایندیکا)، یک کاکتوس مقاوم با روش نگهداری آسان است؛ بهطوریکه کاکتوس انجیر تیغی هندی به رسیدگی خاصی نیاز نداشته و آنقدر مقاوم است که میتواند در شرایط محیطی نامناسب نیز به رشد گلهای جذاب و ظریف خود ادامه دهد. ضمن اینکه میوه آن نیز خوراکی است و میتواند به یک سورپرایز جذاب در تابستان تبدیل شود. رنگ گلهای انجیر تیغی هندی زرد درخشان است و با گذشت زمان، جای خود را به میوههای بنفش و قرمز آن میدهد. اگر به تازگی سراغ نگهداری از گیاهان گیاهان آپارتمانی رفته و دنبال گیاهانی با روش نگهداری آسان برای شروع کار هستید، پیشنهاد ما به شما خرید کاکتوس و ساکولنت و در بین آنها نیز پیشنهادمان خرید کاکتوس انجیر تیغی هندی است. با خرید این کاکتوس هم بدون دردسر یک گیاه زیبا را پرورش داده و هم از میوهها دوست داشتنی آن استفاده کنید. برای یادگیری روش نگهداری کاکتوس انجیر تیغی هندی نیز با این مطلب همراه شده و همه آنچه برای نگهداری از آن لازم است بدانید را یاد بگیرید.
ویژگیهای اصلی کاکتوس
مقدمهای بر نگهداری کاکتوس انجیر تیغی هندی
از آنجا که انجیر تیغی هندی یک کاکتوس است، پس طبیعتا در درجه اول به خاکی با زهکشی عالی نیازمند است. بنابراین آن را در مکانی بکارید که همواره نور کامل خورشید را دریافت کند. همچنین در طول نگهداری از کاکتوس انجیر تیغی هندی از بیحالی آن در زمستان نگران نشوید؛ چراکه این امری طبیعی است و به دنبال خفتگی کاکتوس رخ میدهد. بعد از گذر از این زمان در بهار مجدد شاهد طراوت این گیاه خواهید بود.
شرایط نگهداری کاکتوس
در این قسمت به توضیح شرایط نگهداری کاکتوس انجیر تیغی هندی خواهیم پرداخت.
روش صحیح آبدهی
کاکتوس
انجیر تیغی توانایی خارقالعادهای در تحمل خشکی دارد. بنابراین هر گاه بر سر دو
راهی آبیاری قرار گرفتید، بهتر است کمتر از میزان تصور خود به آن آب بدهید. در
اغلب مناطق، آب باران برای آبیاری این کاکتوس کافی به نظر میرسد، اما اگر شما در
منطقهای بارانی زندگی نمیکنید یا بههردلیلی انجیر تیغی شما از دریافت باران
محروم است، باید هر 2 الی 4 هفته یکبار به آن آب بدهید. همچنین اجازه دهید خاک
گیاه بین دفعات آبیاری کاملا خشک شود سپس آن را کاملا آبیاری کنید.
از
نوع بالغ کاکتوس انجیر تیغی هندی که بگذریم در خصوص قلمهها و گیاهان نوپای کاکتوس
انجیر تیغی، ماجرا کمی متفاوت است. دانههای کاشته شده، قلمهها و گیاهان نابالغ
این کاکتوس باید در خاک همواره مرطوب زندگی کنند. البته
این رطوبت نباید به صورت افراطی باشد؛ کافی است خاک را مقداری مرطوب نگه داشته و
از خشک شدن آن جلوگیری کنید. پس از ظهور چند برگ، گیاه در بستر خود مستقر شده و
دیگر میتواند الگوی آبیاری گیاهان بالغ را داشته باشد؛ یعنی خشک شدن خاک تا
آبیاری بعدی!
مثل اغلب کاکتوسها، کاکتوس
انجیر تیغی نیز در نور کامل خورشید رشدی بینظیر خواهد داشت. این کاکتوس باید به
طور روزانه حداقل 8 ساعت زیر نور مستقیم خورشید قرار بگیرد، اما اگر در منطقهای
کویری زندگی نمیکنید کمی سایه نیز برای آن قابل تحمل خواهد بود. هر چه نور بیشتری
به انجیر تیغی بتابد، گیاه بزرگتر شده و از اواسط بهار تا تابستان شکوفههای
بیشتری نیز خواهد داد.
اگر گیاه شما جوان و نابالغ است (کمتر از 2 سال) نور کافی اما غیرمستقیم خورشید
برای آن عالی خواهد بود، اما همانطور که گفتیم، گیاه پس از بالغ شدن به نور کامل
خورشید نیازمند است.
انجیر تیغی برای زنده ماندن
به خاکی با زهکشی عالی نیاز دارد. بهترین خاک برای نگهداری از کاکتوس انجیر تیغی
هندی خاکی است که خشک، شنی و کمی ماسهای باشد. بین خاکهای مختلف خاک بر پایه رس
نیز انتخاب بدی نیست، البته مادامی که بتواند زهکشی را به بهترین شکل انجام داده و
رطوبت را بیشازحد در خود نگه ندارد. با این اوصاف، پیشنهاد ما استفاده از خاکهای
مخصوص ساکولنت و کاکتوس است. این نوع خاک را میتوانید بهصورت آماده خریداری کرده
یا با ترکیب کردن هوموس، ماسه و رس آن را در خانه تهیه کنید.
انجیر تیغی، حساسیت زیادی در مورد ph خاک از
خود نشان نمیدهد و میتواند در خاک خنثی تا اسیدی زندگی کند، ما بهتر است ph خاک را بین 6 الی 7.5 حفظ کنید.
اگر از کاکتوس انجیر تیغی در خاک باغچه و خارج از خانه نگهداری میکنید، نیازی به کوددهی نیست، اما انواع آپارتمانی آن به کوددهی کمی نیاز خواهند داشت. برای کوددهی در طول نگهداری از کاکتوس انجیر تیغی هندی از یک کود متعادل استفاده کرده و صبر کنید تا گیاه تمایل خود را به دریافت کود به شما نشان دهد. این اتفاق زمانی میافتد که برگهای سبز کاکتوس شروع به کمرنگ شدن کرده یا هیچ گلی روی آن ظاهر نشود. این شرایط نشان از این دارد که انجیر تیغی شما باید سریعا کود دریافت کند. کوددهی این کاکتوس باید در فصل تابستان و نهایتا 2 الی 3 مرتبه صورت بگیرد. اگر هدف شما از پرورش انجیر تیغی داشتن گل و میوه فراوان است، از کودی با میزان کم نیتروژن مثل کود 0-10-10 استفاده کنید. اما اگر دوست دارید کاکتوس شما برگهای بیشتری تولید کند، کود متعادل 10-10-10 کارساز خواهد بود. اگر کاکتوس شما نابالغ است برای کوددهی به آن هر چند هفته یکبار از یک کود محلول در آب مخصوص کاکتوس استفاده کنید. در مجموع فراموش نکنید که برای این نوع گیاهان، باید محلولی ضعیف بسازید.
همان طور که در مقدمه نیز
مختصری اشاره کردیم، کاکتوس انجیر تیغی هندی از مقاومترین و کم توقعترین کاکتوسهای
جهان است! انواع بالغ این کاکتوس قادرند دماهای بسیار بالا را در طول روز تحمل
کرده و در شب نیز بدون مشکل از افت شدید دما عبور کنند. در واقع الگوی دمایی
بیابانی (روزهای بسیار گرم و شبهای سرد) برای این کاکتوس کاملا قابل پذیرش است.
انجیر تیغی هندی ترجیح میدهد در منطقهای با تابستانهای بسیار گرم و خشک، همراه
با پاییز و زمستان خنک زندگی کند. توانایی این گیاه در تحمل دمای پایین نیز بینظیر
است و میتواند تا منفی 10 درجه سانتیگراد را بدون بروز مشکل تحمل کند. در نهایت
در مورد دمای مورد نیاز برای نگهداری از کاکتوس انجیر تیغی هندی باید بگوییم که هر
چه هوا گرمتر باشد، رشد و شکوفهدهی انجیر تیغی هندی نیز بیشتر خواهد بود.
اگر کاکتوس انجیر تیغی هندی خود را در باغچه کاشتهاید بهتر است آنها را از یخ
زدگی حفظ کنید، بااینحال اگر یخ زدند نیز جای نگرانی نیست، زیرا میتوانند در فصل
بهار مجددا از ریشههای خود رشد کرده و به زندگی برگردند. علاوهبراین اگر زمستان
بسیار سردی دارید، حتما در این ایام گلدان این کاکتوس را به داخل خانه منتقل کنید.
از دما گذشته در مورد رطوبت مورد نیاز برای نگهداری از انجیر تیغی هندی باید
بگوییم که این کاکتوس همواره باید در محیط خشک زندگی کند. در نتیجه هرگونه افزایش
رطوبت هوا (مثل مرطوب کردن گیاه) برای آن کاملا مضر خواهد بود.
رایجترین مسئله در نگهداری از کاکتوسها
که درمورد کاکتوس انجیر تیغی هندی نیز صدق میکند و منجر به بروز مشکلاتی نظیر آبیاری بیشازحد است. آبیاری بیشازحد سبب میشود تا ریشههای فیبری و
سطحی کاکتوس دچار پوسیدگی شده و در نهایت گیاه متلاشی شود. این گیاهان همچنین
مستعد انواع وسیعی از آفات و حشرات هستند؛ آفاتی مثل شپشک و شپشک آردی که
خوشبختانه هر دو مورد را میتوان با استفاده از الکل و روغن چریش برطرف کرد. در
موارد شدید ابتلا اما الکل و روغن چریش کاری نیست و استفاده از آفت کش بهترین
گزینه است.
از آفتها و مشکلات یاد شده گذشته کاکتوس انجیر تیغی هندی و سایر کاکتوسهای خانواده
اپونتیا همچنین میتوانند مورد حمله قارچی به نام “فیلوستیکتا” نیز قرار بگیرند.
اگر هوا بیشازحد مرطوب باشد، این قارچ تولید مثل کرده و اسپورهای آن حفرات بسیار
ریزی در بافتهای کاکتوس ایجاد میکنند. این کلونیهای قارچی با خوردن بافت آسیب
دیده، لکههای سیاه رنگی بر سطح کاکتوس به جا میگذارند. اگرچه قارچ فیلوستیکتا
کشنده نیست، اما بسیار مسری است و میتواند از طریق باد و باران سبب بیمار شدن گیاهان
اطراف شود. متاسفانه درمان موثری برای این قارچ وجود ندارد. تنها باید بخشهای
آسیب دیده را از گیاه جدا کرده و مطمئن شوید که هیچ ردی از این قارچ روی گیاه باقی
نمانده است.
در مدت نگهداری از کاکتوس
انجیر تیغی هندی میتوانید آن را از طریق کاشت دانه برویانید، اما این پروسه غریب
به 3 سال زمان خواهد برد. به همین علت، عموما برای تکثیر این کاکتوس قلمه زدن در
اولویت است.
برای انجام این کار، یک برگ را از گیاه مادر جدا کنید. برگ انتخابی باید حداقل 6
ماهه باشد. البته در این نوع کاکتوسها به جای برگ از واژه “کلادود” استفاده میشود؛ کلادود ساقهای مسطح و برگمانند است که
وظیفه فتوسنتز را برعهده دارد، اما چون این واژه در زبان عامه فارسی مصطلح نیست، برای
درک بهتر از واژه برگ استفاده میکنیم.
بعد از جدا کردن برگ، اجازه دهید بخش بریده شده آن حدود یک هفته استراحت کند تا
زخم آن بهبود یافته و ترمیم شود. در این مرحله میتوانید برگ را از محل برش در
مخلوط خاک و شن بکارید. معمولا تا هنگام تشکیل ریشه، باید این برگ را با کمک سیخ
چوبی یا هر تکیهگاه دیگری بهطور قائم در خاک نگه دارید.
پس از گذشت یک ماه، به سراغ تست ریشه بروید. در واقع باید چک کنید که آیا ریشه
تشکیل شده است یا خیر. این کار را با بیرون کشیدن آرام گیاه انجام دهید: اگر گیاه
برای خارج شدن مقاومت کرد، یعنی ریشه تشکیل شده است. اما اگر گیاه بدون نیاز به
افزایش فشار و بهراحتی از خاک خارج شد، یعنی باید باز هم به آن زمان بدهید. در
این ایام بهتر است خاک را همواره کمی مرطوب نگه دارید و پس از اینکه گیاه قادر شد
بدون حضور پایه و تکیه گیاه در خاک قائم بماند آبیاری را کاهش دهید.
اگر قصد دارید انجیر تیغی
هندی را در باغچه کاشته و از آن نگهداری کنید، مکانی را انتخاب کنید که در تمام
طول سال نور خورشید را بهخوبی دریافت کند. برای این منظور خاک را بررسی کرده و در
صورت لزوم، مقدار کافی شن را برای افزایش زهکشی با آن ترکیب کنید. این مکان، مکانی
دائمی برای کاکتوس خواهد بود. پس دقت کافی را به خرج دهید. اما اگر قصد کاشتن آن
در گلدان را دارید خاک آن را متناسب با آنچه در بخش خاک مناسب برای نگهداری از
کاکتوس انجیر تیغی هندی گفتیم انتخاب کنید.
از کاشت کاکتوس انجیر تیغی هندی گذشته نوبت به زمان تعویض گلدان آن میرسد. در مورد انواع آپارتمانی این گیاه
باید بگوییم که این گیاه خیلی کم نیاز به تعویض گلدان خواهد داشت و زمانی که
اندازه آن خیلی بزرگ شد باید گلدان آن را تعویض کنید.
انجیر تیغی هندی تقریبا نیازی به هرس کردن نیز ندارد و تنها زمانی که باید آن را هرس کنید زمانی است که بخشی از گیاه بیمار شده و باید جدا شود یا اینکه گیاه بدفرم شده و رشد ناموزونی داشته است. البته که برای تکثیر آن نیز نیاز به هرس کردن خواهید داشت. در طول نگهداری از کاکتوس انجیز تیغی هندی گاهی نیاز است که آن را غبارروبی کنید. برای این منظور در فصل تابستان با کمک یک دستمال نرم یا ابزارهای مخصوص غبارروبی، کمی برگها را تمیز کنید.
روش نگهداری کاکتوس انجیر تیغی هندی در فصول مختلف سال
با
اینکه کاکتوس انجیر تیغی هندی جزو کم دردسرترین گیاهان است و به رسیدگی خاصی نیاز
ندارد، اما نمیتواند در تمام طول سال از خود مراقبت کند. بهخصوص اگر از آن بهعنوان گیاه
آپارتمانی نگهداری میکنید. چراکه کاکتوسهایی که در باغچه کاشته میشوند میتوانند
بهخوبی با نور طبیعی و آب باران به حیات خود بپردازند، اما گیاهان کاشته شده در
گلدان به رسیدگی و توجه مداوم نیاز خواهند داشت.
باتوجه به آنچه گفتیم اگر از کاکتوس انجیر تیغی هندی در گلدان نگهداری میکنید در
طول سال برای نگهداری از آن اقدامات زیر را انجام دهید:
بهعنوان آخرین بخش از مطلب به سمی بودن یا نبودن کاکتوس انجیر تیغی هندی خواهیم پرداخت. در این باره باید گفت که هیچ شواهدی دال بر سمی بودن این گیاه یافت نشده است. پس خطری برای سگها، گربهها و کودکان نخواهد داشت. ضمن اینکه برگها و میوه آن نیز خوراکی هستند و در تهیه شربتهای مختلف مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
رزماری
یکی از گیاهان معطر خوراکی است که میتوانید یک گلدان از آن را در آشپزخانه قرار دهید
و ضمن لذت بردن از ظاهر جذابش، در هنگام طبخ غذا نیز از برگهای تازه آن استفاده
کنید. اما برای اینکه بتوانید از این گیاه زیبا و پرخاصیت به خوبی نگهداری کنید، در ابتدا باید روش نگهداری رزماری را به طور کامل بیاموزید. به این منظور نیز
مقاله زیر را که توسط بهترین گل فروشی تهران تهیه شده است، مطالعه فرمایید.
شناخت گیاه معطر رزماری
رزماری گیاهی معطر، چند ساله و همیشه سبز است که بهصورت بوتهای میروید. این گیاه برگهایی شمشیری و سوزنی شکل دارد که معمولاً به رنگ طوسی خاکستری هستند و روی ساقههای چوبی میرویند. رزماری در اواخر بهار و اوایل تابستان گلهایی کوچک و به رنگ سفید متمایل به آبی و بهصورت خوشهای میدهد. این گیاه را معمولا در اوایل بهار و زمانی که زمستان به پایان رسیده باشد می کارند. رزماری سرعت رشد متوسطی دارد و معمولاً در سال دوم به اندازه بالغ خود میرسد و میتواند گل بدهد. علاوهبر عطری خاص این گیاه دارای خواص دارویی و نیز بوده و بهعنوان چاشنی و ادویه نیز از آن استفاده میشود. ازاینرو میتوان پرورش و نگهداری رزماری را هم فال و هم تماشا دانست. بنابراین اگر دنبال خرید گیاهان سبز هستید رزماری را انتخاب کرده و برای یادگیری روش کاشت و نگهداری آن نیز ادامه این مطلب را از دست ندهید. در این مطلب همه آنچه در مورد کاشت و نگهداری از رزماری باید بدانید را به شما خواهیم گفت.
شناشنامه گیاه
تاریخچه گیاه رزماری
رزماری از دیرباز مورد استفاده قرار میگرفته است، بهطوریکه یونانیان باستان معتقد بودند این گیاه حافظه و ذهن را تقویت میکند. در زمان گسترش طاعون نیز از این گیاه برای ضدعفونی کردن خانهها استفاده میشود. امروز نیز در برخی نقاط دنیا شاخهای از این گیاه را بر روی تابوت فرد تازه فوت شده میگذارند تا نشانهای از این باشد که او را هیچوقت فراموش نخواهند کرد.
این گیاه طاقت زیادی را در برابر گرما و کم آبی دارد و میتوانید آن را در گوشه و کنار شهر بهراحتی پیدا کنید. اگر میخواهید از این گیاه درون خانه یا باغچه خود نگهداری کنید بهتر است بدانید چه زمانی و در چه جایی آنرا بکارید تا گیاهی سالم داشته باشید.
بهترین زمان برای کاشت و شروع نگهداری از رزماری در اوایل بهار و زمانی است که سرمای زمستان به پایان رسیده باشد. اگر میخواهید رزماری را درون خانه و در گلدان بکارید میتوانید این کار را در هر زمانی از سال انجام دهید چون فضای داخل خانه دمای مناسب را دارد.
این گیاه به محیطی نورگیر نیاز دارد و خاکی میخواهد که زهکشی بسیار خوبی داشته باشد. همچنی بهتر است هیچ گیاه یا درخت بلندتری در اطراف این گیاه نباشد تا سایه آن باعث آسیب به رشد رزماری نشود. رزماری را میتوانید هم در گلدان و هم در باغچه بکارید، تنها چیزی که برای نگهداری از این گیاه مهم است تامین نور کافی و خاک سبک است.
رزماری به محیطی با نور
کامل و مستقیم خورشید نیاز دارد و روزانه حداقل 6 ساعت نور مستقیم خورشید برای این
گیاه ضروری است. اگر قصد نگهداری از رزماری در داخل خانه را دارید، یک پنجره جنوبی
انتخاب خوبی برای قرار دادن گیاه جهت دریافت نور کافی است. در روزهای گرم نیز میتوانید
گیاه خود را به بیرون از خانه منتقل کنید تا از آفتاب مستقیم لذت ببرد.
در طول نگهداری از رزماری درنظر داشته باشید که نور نامناسب و سایه بیشازحد میتواند
باعث کمپشت شدن و کم شدن سرعت رشد آن شود. بنابراین همیشه رزماری خود را در محلی
پرنور نگهداری کنید.
گیاه رزماری زمانی که جوان
است آبیاری نسبتا زیاد را میپسندد، اما وقتی بالغ شد تحمل خوبی نسبت به کمآبی
دارد. بنابراین آبیاری کم برای این گیاه بهتر از آبیاری بیشازحد است. حتی زمانی
که گیاه جوان است هم باید آبیاری آن بیشازحد نباشد. در نگهداری از رزماری توجه
داشته باشید که خاک بیشازحد خیس باعث آسیب به ریشههای گیاه میشود.
برای تشخیص زمان مناسب آبیاری کافی است به خاک گیاه دقت کنید. هر زمان چند سانتیمتر
بالایی خاک کاملا خشک شد، یعنی وقت آبیاری رزماری فرارسیده است. موقع آبیاری
رزماری باید آبیاری تا جایی ادامه دهید که تمام خاک خیس و آب اضافی از زیر گلدان
خارج شود. پس از اتمام آبیاری نیز، باید حتما آب خارج شده را از زیر گلدان دور
بریزید تا باعث خیس ماندن خاک و درنتیجه پوسیدگی ریشه نشود.
رزماری به خاکی نیاز دارد که سبک بوده و زهکشی خوبی داشته باشد. این گیاه نمیتواند خاک سنگین و خاکی که آب را به کندی تخلیه کند تحمل کند. همچنین بهتر است سطح pH خاک گیاه نیز اسیدی یا خنثی باشد.
گیاه رزماری ترجیح میدهد
در محیطی گرم با رطوبت متوسط و مدیریت شده زندگی کند. رطوبت بیشازحد محیط میتوانند
باعث پوسیدن و گندیدن گیاه یا بیماریهای قارچی شود. این مشکل زمانی تشدید میشود
که گردش هوای خوبی نیز در محیط نباشد و محیط مناسبی برای رشد قارچها پدیدار شود.
جالب است بدانید بیشتر گونههای رزماری نمیتوانند دمای زیر صفر درجه را تحمل
کنند، اما در عوض تحمل خوبی در برابر گرما دارند؛ بهترین دما برای این گیاه چیزی بین
12 الی 26 درجه سانتیگراد است.
رزماری نیاز خاصی به کوددهی ندارد و مخلوط کردن کمپوست با خاک گیاه میتواند به تنهایی برای آن کافی باشد. بااینحال اگر خودتان به تقویت رزماریتان علاقه دارید میتوانید با یک کود متوازن و مایع گیاه را تغذیه کنید. این کار را باید در فصل رویش گیاه یعنی بهار و تابستان و طبق دستورالعمل روی بستهبندی انجام دهید. یادتان باشد در کوددهی زیادهروی نکنید، چراکه کوددهی بیشازحد نهتنها کمکی به گیاه نمیکند، بلکه باعث سوختن ریشههای آن و تجمیع نمک در خاک گیاه نیز میشود.
رزماری مستعد بیماری نیست،
اما در مدت زمان نگهداری از رزماری رطوبت بیشازحد و گردش هوای کم میتواند باعث
حضور آفاتی مثل شپشک آردی روی این گیاه شود. این آفت خودش را به صورت یک لایه سفید
رنگ مثل آرد نشان میدهد. شپشک آردی
معمولا خودش باعث مرگ گیاه نمیشود، اما میتواند گیاه را ضعیف کند تا در برابر
سایر بیماریها آسیبپذیر شود. علاوهبر شپشک آردی، کنه تارعنکبوتی و شته نیز میتواند
به این گیاه حمله کند.
برای خلاصی از دست این آفات میتوانید از صابونهای آفتکش استفاده کنید. بهتر است
این کار را به محض مشاهده آفات انجام دهید، زیرا در صورت گسترده شدن دیگر راهی
برای از بین بردن آنها نیست و ممکن است گیاه به کلی نابود شود.
همانطور که اشاره کردیم
این گیاه خوراکی است و میتواند در آشپزی بهعنوان ادویه استفاده شود. برای برداشت
رزماری در هر زمانی از سال میتوانید این گیاه را برداشت کرده و از آن استفاده
کنید، اما بهترین فصل برداشت این گیاه در تابستان و زمانی است که گیاه در بهترین
وضعیت رشد خود است. در این زمان و پیش از آن که رزماری گل بدهد، برگهای گیاه طعم
و سلامت بهتری دارند.
برای برداشت صحیح برگها میتوانید ساقهای از گیاه که طول آن حدود 10 الی 15
سانتیمتر دارد را از گیاه جدا کنید. سپس میتوانید برگهای آن را بهشکل تازه و
مستقیم در آشپزی خود استفاده کنید یا شاخه را بهصورت برعکس آویزان کنید تا خشک
شود و از خشک شده آن استفاده کنید؛ خوبی برگهای خشک شده در این است که میتوانید
آنها را برای مدت طولانیتری نگهداری و استفاده کنید.
بعد از پایان گلدهی میتوانید رزماری خود را هرس کنید تا شکل و اندازه بهتری داشته باشد. موقع هرس کردن یادتان باشد که هیچوقت بیش از یک سوم گیاه را هرس نکنید، چون هرس کردن بیشازحد رزماری باعث وارد شدن استرس به گیاه و در نتیجه ضعیف و آسیبپذیری آن خواهد شد.
نگهداری از رزماری در گلدان
باعث میشود بتوانید در فصلهای سرد آن را به داخل خانه منتقل کنید تا آسیب نبیند.
همچنین میتوانید گلدان را در پاسیو یا آشپزخانه خود نگهداری کنید و هر زمان که
خواستید در آشپزی از آن استفاده کنید.
اگر قصد نگهداری از رزماری در داخل گلدان را دارید، گلدانی را برای این گیاه
انتخاب کنید که کمی بزرگتر از توپ ریشه آن بوده و حتما سوراخ تخلیه آب داشته
باشد. بهترین گلدان برای نگهداری از رزماری گلدانی سفالی است، چون گلدان سفالی هم
گردش هوای خوبی دارد، هم آب با سرعت بیشتری از داخل آن تبخیر خواهد شد.
در طول نگهداری از رزماری میتوانید آن را از طریق بذر یا قلمه زدن تکثیر کنید. هرچند که کاشت بذرها کار سختی نیست، اما برای تکثیر رزماری قلمه زدن روش بهتر و آسانتری است.
این روش ارزانترین و موثرترین روش تکثیر در طول نگهداری از رزماری است. گیاهی که از طریق قلمه زدن تکثیر میشود شاخههای بیشتری دارد و پرپشتتر خواهد بود. بهترین زمان برای این کار نیز در بهار و تابستان است. برای تکثیر رزماری از طریق قلمه اقدامات زیر را انجام دهید:
گرفتن بذر از گیاه رزماری کار سادهای نیست. معمولا هم این بذرها به خوبی و قدرت گیاه مادر رشد نمیکنند. بااینحال اگر دوست دارید گیاه جدیدی با بذرهای گیاه قبلی داشته باشید بهتر است این کار را با چند بذر مختلف انجام دهید. کاشت بذرها باید سه ماه قبل از پایان زمستان و یخبندان انجام شود. برای تکثیر رزماری از طریق بذر باید اقدامات زیر را انجام دهید:
1. آیا این گیاه قابل خوردن است؟
بله، برگهای این گیاه را میتوانید به صورت تازه یا خشک شده در آشپزی استفاده کنید. برگهای این گیاه سرشار از آهن، کلسیم، پتاسیم، ویتامین C، ویتامین A، ویتامین B6 و همچنین سرشار از آنتیاکسیدانها، فلانوئیدها، فیبر، پروتئین و کربوهیدراتها است.
2. دلیل زرد شدن برگهای رزماری چیست؟
یکی از مهمترین دلایل زرد شدن برگهای این گیاه آبیاری بیشازحد یا زهکشی نامناسب خاک است. وقتی ریشههای گیاه در اثر خیس ماندن بیشازحد آسیب ببیند برگهای این گیاه زرد و پژمرده خواهند شد.
3. دلیل کمپشت و ضعیف شدن گیاه چیست؟
در صورتی که گیاه شما نور کافی را دریافت نکند و بیشازحد در سایه بماند ضعیف میشود و این ضعف را با کمپشت شدن یا کم شدن سرعت رشد خود نشان خواهد داد.