یکی از خاطرهانگیزترین گلها برای ما ایرانیان، گل
شمعدانی است که معمولا ما را به یاد خانههای قدیمی میاندازد. این گل از
دیرباز پرطرفدار بوده است و به دلیل عطر و بو و ظاهر بینظیرش، هنوز هم علاقهمندان
زیادی دارد. همچنین شمعدانی یکی از انواع مقاوم گلهای گلدانی است و ماندگاری بسیار بالایی
دارد، البته به شرطی که به خوبی از آن مراقبت کنید. بنابراین اگر میخواهید
روش نگهداری از گل شمعدانی را به خوبی یاد بگیرید، مقاله زیر را مطالعه فرمایید.
آشنایی با گل شمعدانی
گل
شمعدانی یکی از محبوب ترین گیاهان آپارتمانی است که به سادگی رشد میکند، رنگارنگ
است و بوی خوبی هم دارد.
ممکن است برخی این گیاه را در خارج از خانه نگهداری کنند
اما بهتر است در فصول سرد به داخل خانه آورده شود. اگر در داخل خانه نور کافی به
این گیاه برسد میتواند تمام سال گل بدهد.
ژرانیوم یا پلارگونیوم یا همان شمعدانی در واقع در اوایل
قرن 18 توسط تاجران هلندی از جنوب آفریقا به اروپا وارد شد.
این گیاه شباهت زیادی به ژرانیوم وحشی که در اروپا رشد میکرد،
داشت و گیاهشناسان به اشتباه این دو را به عنوان یک گونه شناختند.
بعد از چند سال وقتی گیاهشناسان متوجه تفاوت گلبرگها و
پرچمهای این دو نوع گیاه شدند گونه آفریقایی را به عنوان پلارگونیوم به معنی
منقار لکلک، دستهبندی کردند. این اسمگذاری به خاطر شکل بلند بذر این گیاه است.
امروزه کماکان به شمعدانی ژرانیوم گفته میشود ولی اسم اصلی
این گیاه، پلارگونیوم است.
حال با گُل سِتان همراه باشد تا روش نگهداری گل شمعدانی را
بدانید.
برای اینکه شمعدانی بیشترین گل ممکن را بدهد آن را در محلی قرار دهید که
بین 4 تا 6 ساعت نور خورشید را دریافت کند.
شمعدانی را میتوان به عنوان یگ گیاه خانگی یا گل زینتی کاشت. در طول فصلهای
گرم سال میتوان این گیاه را در بیرون از خانه و محلی نورگیر قرار داد.
اجازه دهید تا بین نوبتهای آبدهی، خاک تا حدی خشک شود.
در طول فصل زمستان گیاه به آب کمتری نیاز دارد اما نباید اجازه دهید که
ریشهها کاملا خشک شود. شمعدانیها در طول زمستان به استراحت نیاز دارند و به همین
خاطر آب کمتری را طلب میکنند.
در اواخر تابستان یا اوایل پاییز و زمانی که دمای شب به زیر 13 درجه برسد
باید شمعدانی را به داخل خانه منتقل کرد.
بهترین دمای شب در زمستان برای شمعدانی چیزی بین 13 الی 16 درجه است اما
این گیاه میتواند بازه دمایی بین 0 الی 27 درجه را تحمل کند و زنده بماند البته رشد
مطلوبی نخواهد داشت.
شمعدانی را در گلدانی قرار دهید که زهکشی خوبی داشته باشد تا ریشهها پوسیده نشوند. از خاکی استفاده کنید که بیش از حد سنگین یا گل مانند نباشد زیرا شمعدانی از خیس بودن بدش میآید.
در طول فصل رشد گیاه (بهار و تابستان) هر دو هفته یکبار به شمعدانی کود دهید. بهتر است این کود به صورت محلول در آب باشد و هیچوقت در زمستان به شمعدانی کود ندهید زیرا گیاه در حال استراحت است.
در هنگام خرید گل شمعدانی باید به رنگ و اندازه آن توجه کرد. برگهای سالم نباید هیچگونه رنگپریدگی در زیر یا روی آن داشته باشند و ساقههای آن باید سفت و محکم باشند. مراقب باشید که گیاه مورد انتخابتان آفت نداشته باشد. آفتهای مرسوم در گیاهان خانگی مگسهای سفید، کنه تار عنکبوتی و شپشک آردی است.
در ادامه روش نگهداری گل شمعدانی به تکثیر آن میپردازیم:
بیشتر شمعدانیها میتوانند به راحتی از طریق کاشت قلمه در خاک، شن درشت،
آب، پوده و یا سایر مواد مناسب، ریشه دهند.
یک چاقو یا قیچی تمیز و تیز را انتخاب کنید و حدود ده سانت از بالای ساقه و
بالای گره برگ آن را قیچی کنید. همه چیز را به جز دو یا سه برگ از روی ساقه تمیز
کنید.
ساقههای بریده شده را درون یک روزنامه بپیچید یا برای 24 ساعت در سایه
قرار دهید تا انتهای ساقه چیزی شبیه به پینه بسته شود.
سپس ساقهها را درون گلدانی که خاکی مرطوب دارد قرار دهید و سپس آنرا به
محلی گرم و در سایه ببرید و برای دو روز به حال خود رها کنید. بعد از دو روز گیاه
را به جایی گرم و دارای نور غیرمستقیم منتقل کنید و خاک گیاه را مرطوب نگه دارید.
گل شمعدانی برای سوسکهای ژاپنی سمی است و میتواند آنها از خانه شما دور
کند
همچنین شمعدانی میتواند باعث ایجاد سوءهاضمه یا استفراغ در کودکان و
حیوانات خانگی (سگ و گربه) شود. پس بهتر است شمعدانی را از دسترس کودکان یا
حیوانات کنجکاو دور نگه داریم.
شمعدانیای که در تابستان در بیرون خانه مانده باشد میتواند در زمستان به
داخل خانه بیاید به شرطی که نور کافی را دریافت کند.
پیش از شروع سرمای پاییز با استفاده از یک چاقوی تیز و تمیز ساقهها را تا
حدود 15 الی 20 سانت ببرید. ساقههای بریده شده را میتوانید برای تکثیر دوباره
گیاه حفظ کنید.
گیاه مادر را از گلدان خود خارج کنید و به کوچکترین گلدانی که اندازهاش
باشد منتقل کنید و از خاک معمول گلدان استفاده کنید. همین که گلدان جدید به اندازه
ریشههای گیاه باشد کافی است.
گیاه را به مدت یک هفته در سایه قرار دهید سپس آنرا به محیطی نورگیر ببرید. هرچقدر نور محیط بیشتر و طولانیتر باشد بهتر
است و زمانی که اولین نشانههای رشد را در گیاه دیدید برگهای قدیمی را جدا کنید.
تنها چیزی که از فراهم کردن محیط رشد این گیاه سختتر است، نگهداری و حفظ این فضا
است. این اقدامات ممکن است به شما کمک کند:
تنها زمانی به گیاه آب دهید که برگها نشانههایی از ریزش را نشان میدهند
و مقدار آبی که میدهید بسیار کم باشد.
به شمعدانی در این زمان کود ندهید. گیاه در این زمان در حال استراحت است و
کود دادن به آن آسیب میزند.
اگر میخواهید هر چه زودتر گلهای گیاه را ببینید در اوایل بهمن ساقههای
را کمی هرس کنید و با کم شدن سرما گیاه را دوباره به خانه قبلی خود در بیرون از
خانه برگردانید و گلدان قدیمیاش را به آن بازگردانید.
شمعدانی حدود 280 نوع مختلف دارد که هر کدام صفات خاص خود را دارند و ما در ادامه به چند نوع محبوب این گیاه اشاره میکنیم.
این شمعدانی بیشتر در آمریکا و اروپا محبوب است. برگهای این نوع شمعدانی
گرد است و گاهی یک طرح تیره C شکل روی آن
وجود دارد.
گلهای این شمعدانی به صورت متراکم بر روی ساقهای بلند رشد میکنند.
رنگبندی شمعدانی زونال میتواند از سفید تا قرمز تیره باشد که سایههایی صورتی،
نارنجی یا آتشین روی آن قرار دارد. گلبرگهای این گیاه میتواند در شکلهای مختلفی
مانند راه راه، پیچ خورده یا چند شاخه وجود داشته باشد.
این نوع شمعدانی ساقههای بلندی دارد که تمایل دارد خودش را روی زمین گسترش
دهد یا به دور گیاهان دیگر بپیچد و رشد کند.
از این گیاه معمولا در سبدهای آویز یا بر روی گیاهان دیگر استفاده میکنند.
برگهای این گیاه معمولا نرم و درخشان است و سه یا پنج شاخه است.
رنگبندی گلهای شمعدانی پیچ مانند شمعدانی زونال است.
اگر برگهای گیاه متنوع باشد (معمولا با حاشیههای زرد یا سفید) به عنوان
شمعدانی برگ فانتزی شناخته میشود.
برگهای سبز سایههایی دارند که باعث ایجاد رنگ زرد، طلایی یا سبز خیلی
تیره میشوند.
رنگارنگترین نوعی این گونه در ترکییب با شمعدانی زونال ایجاد میشود که
نواری تیره رنگ بر روی الگوی سبز و سفید برگها کشیده میشود.
نوعی از گل شمعدانی که گلهایی بزرگ و کم تعداد دارد.
برگهای این گیاه معمولا دندانهدار است و بوی خوبی دارد. گلبرگهای شمعدانی
رگال مچاله شده و دارای طرح است.
این دسته شامل هر شمعدانیای است که کرکهای معطری دارد.
بسیاری از شمعدانی ها به صورت طبیعی معطر هستند اما پرورش دهندگانی هستند
که شمعدانیهای به خصوصی را فقط برای استفاده از عطر آن (که به آن اسانس هم میگویند)
پرورش میدهند.
به عنوان مثال از نوعی از شمعدانی با بوی گل رز وجود دارد که از اسانس آن
در عطرها و موارد تجاری استفاده میشود.
شمعدانی معطر در انواع مختلفی وجود دارد و میتواند عطر رز، لیمو ترش،
مرکبات، جوز هندی، نعنا، سیب، شامپاین، دارچین، نارگیل، آناناس و… داشته باشد
این شمعدانی از بسیاری جهات نسخه مینیاتوری شمعدانی رگال است. به جز اینکه رنگهای آن به تنوع و چشمنوازی رگال نیست.
یکی از مهمترین دلایل زرد شدن برگهای شمعدانی، رطوبت زیاد خاک یا آبدهی
بیش از حد است.
عموما با آبدهی زیاد برگهای پایینی گیاه زرد میشوند و یا لکههای آبی کمرنگی
روی آن ظاهر میشود.
اگر مشکل همین است باید سریعا آب دادن را متوقف کنید و اجازه دهید گیاه خشکتر
شود. فراموش نکنید که شمعدانی گیاهی است که میتواند کم آبی را تحمل کند ولی از
خیس بودن بیزار است.
آب یا هوای سرد نیز میتواند برگهای شمعدانی را زرد کند. گل شمعدانی اهل یک منطقه گرمسیری بوده به همین خاطر به آب یا هوای سرد عادت ندارد. آب سرد باعث میشود خاک گیاه سرد شود و همین به گیاه آسیب زده و برگهای آن را زرد میکند.
علاوه بر اینها زرد بودن برگهای گیاه میتواند نشانه کمبود مواد مغذی باشد. شمعدانی باید حداقل ماهی یک بار کود کامل محلول در آب دریافت کند. این کوددهی نه تنها جلوی زرد شدن برگها را میگیرد بلکه به رشد گیاه نیز کمک میکند.
گاهی زرد شدن برگها نشانه وجود یک بیماری است. مثلا ورتیسیلیوم یک بیماری قارچی است که میتواند باعث توقف رشد، پژمردگی و ایجاد رنگ زرد روشن در برگها شود.
وقتی به جای کل برگ فقط لبه های برگ شمعدانی زرد شود یا لکههای زرد رنگی
روی آن ایجاد شود نشانه کم آبی زیاد گیاه است.
درست است که گفتیم شمعدانی کم آبی را تحمل میکند اما بالاخره به آب نیاز
دارند.
در این حالت شما باید خاک را بررسی کنید تا متوجه شوید چقدر خشک شده و طبق
آن به گیاه آب دهید.
در حالی که آهوها و خرگوشها معمولا به شمعدانی تمایلی ندارند، در عوض
پروانهها برگهای این گیاه را بسیار خوش طعم و لذیذ میدانند!
شته و مگس سفید نیز ممکن است از این برگها تغذیه کنند،به ویژه اگر شمعدانی
در داخل خانه نگهداری میشود.
میتوانید حضور این آفات را از طریق ظاهر شدن حفرههای کوچک که با حلقهای
از بافتهای مرده گیاه احاطه شده است تشخیص دهید. این بخش مرده اغلب سیاه یا قهوهای
رنگ است، البته میتواند بنفش یا قرمز نیز باشد.
فراموش کردن آبیاری شمعدانی، در نهایت سبب قهوهای شدن و ریزش برگهای آن
میشود. اما آبیاری بیش از حد عواقب خطرناکتری را به دنبال خواهد داشت. آبیاری زیاد، زمینه را برای ابتلای گیاه به
باکتریهای سودوموناس، اروینیا و زانتوموناس فراهم کرده و به لکهای شدن برگها،
سوختن نوک آنها یا بروز بیماری بلایت منجر خواهد شد.
علائم ابتلای گیاه به بیماری باکتریایی، پدیدار شدن بافتهای آسیب دیده
قهوهای- مشکی است. هر چه بیماری گسترش و پیچیدگی بیشتری پیدا کند، لبه برگ زردتر
شده و بخش داخلی آن قهوهای خواهد شد. اگر برای درمان اقدامی نکنید، برگها از بین
رفته و خواهند ریخت.
برگهای قهوهای در شمعدانی، اغلب اوقات نشانه یک مشکل قارچی است. پوسیدگی ریشه، که به عنوان کپک آب نیز شناخته
میشود، به علت حمله یک قارچ به نام “پیتیوم” به ریشه رخ میدهد. اغلب اوقات، علت
این امر نامناسب بودن زه کشی خاک است. این بیماری سبب تغییر رنگ ریشه از سفید به
مشکی و خاکستری میشود.
اگر قهوهای شدن برگها با ظهور یک بخش V مانند
در مرکز برگ آغاز شود، یعنی گیاه به قارچ بوتریس مبتلا شده است. بوتریس با پخش
کردن اسپورهای کرکی مانند خود، سبب رنگ پریدگی کل گیاه خواهد شد.
شمعدانیها عاشق نور هستند. یک شمعدانی سالم، جهت کسب انرژی لازم برای
تولید گل و شکوفه، باید روزانه حداقل 6 ساعت نور خورشید را دریافت کند. بدون نور کافی رشد ادامه خواهد یافت اما بعید
است که شکوفه دهی رخ دهد.
نشانه چنین کمبودی، بلند شدن غیرطبیعی ساقه است، به طوری که ظاهری نازک و
علفی مانند پیدا کند. این یعنی ساقه بدون تولید برگهای کافی، در حال رشد کردن
است. انگار که برای رسیدن به نور بیشتر، همواره در تلاش است تا قد خود را بلندتر
کند!
اگر شمعدانی را در خارج از خانه نگهداری میکنید، او را به مکان نورگیرتری
منتقل کنید، ترجیحا مکانی که نورگیر شرقی یا جنوبی خورشید باشد.
برای شمعدانیهای آپارتمانی، پنجرهای را انتخاب کنید که نور بیشتری دریافت
میکند. فراموش نکنید، نور از مهمترین مشوقها در روند گلدهی گیاهان است.
گلهای گرما دوست، به هوای بیش از حد سرد یا گرم علاقه چندانی ندارند. شمعدانی نیز از این دست گلها به شمار میرود.
برای این گیاه، دمای ایدهآل در طول روز بین 21 الی 29 درجه سانتی گراد است.
شمعدانی میتواند در طول فصل گلدهی خود، دمای نزدیک 15 درجه را نیز در شب
تحمل کند. بسیاری از انواع شمعدانی گلدهی خود را در اوایل بهار آغاز کرده و تا قبل
از گرم شدن بیش از حد هوا ادامه میدهند.
هر زمان که گرمای هوا در طول روز، از میزان قابل تحمل گیاه برای ادامه دادن
به گلدهی خارج شود، این روند نیز متوقف خواهد شد.
اگر شمعدانی شما علی رغم مساعد بودن سایر فاکتورهای مهم گلدهی را آغاز
نکرده است، دمای هوا را چک کنید. ممکن است هوا سردتر از یک بهار معمولی باشد، در
این شرایط گلدهی تا متعادل شدن گرما به تاخیر میافتد.
اگر بازه گلدهی به قدر کافی ادامه دار نبود، احتمالا گرمای شدید هوا در
تابستان زودتر از حالت عادی ظاهر شده است. البته شمعدانی که در داخل خانه نگهداری
میشود، فارغ از این مشکل است و میتواند در تمام طول سال به گلدهی بپردازد؛ به
شرط اینکه دمای خانه همواره متعادل و بهاری بماند!
شمعدانی خاک مرطوب را دوست دارد، اما آبیاری بیش از حد آن میتواند سبب
توقف گلدهی شود. ریشهها برای تنفس، به خاکی متخلخل در اطراف خود نیاز دارند. وقتی
که خاک از آب اشباع شود، ریشه نمیتواند اکسیژن لازم را دریافت کند. در این حالت
گیاه آسیب خواهد دید.
شمعدانی خود را در گلدانی با حفرات زه کشی متعدد بکارید و آن را تا زمان
خشک شدن لایه بالایی خاک، آبیاری نکنید.
در مورد شمعدانیهایی که در باغچه کاشته شدهاند، مطمئن شوید که خاک بیش از
حد متراکم و فشرده نباشد. میتوانید از اصلاح کنندههایی مانند کمپوست و شن
استفاده کنید تا خاک بهبود یافته و زه کشی بهتر انجام شود.
شمعدانی به کوددهی معقول نیاز دارد. معمولا اضافه کردن یک کود متعادل،
مانند 10-10-10، هر دو هفته یا ماهی یکبار میتواند تاثیر شگفت انگیزی در روند
گلدهی داشته باشد.
یک قاشق غذاخوری از کود حلال در آب خود را در یک لیتر آب حل کنید (اگر
دستورالعمل کود شما متفاوت است، مانند آن عمل کنید)، سپس آن را در طول آبیاری به
خاک اضافه کنید.
اگر به تازگی گلدان و خاک شمعدانی را عوض کرده و یا آن را از داخل خانه به
بیرون منتقل نمودهاید، ممکن است گلدهی با تاخیر صورت بگیرد. گیاه باید ابتدا با
محیط تازه همگام شود و سپس شکوفه دهی را آغاز کند.
دریافت کود کافی، نقش بسیار مهمی در سلامت و رشد صحیح شمعدانی ایفا میکند.
طبق یک قاعده کلی، نیتروژن برگهای گیاه را زیبا و باطراوت میکند، و اگر به هر
دلیلی میزان نیتروژن خاک کافی نباشد، برگها پژمرده شده و پیچ میخورند. اما زیادی
این عنصر نیز دردسر ساز است و به توقف گلدهی منجر میشود.
علاوه بر این، زیادی میزان پتاسیم نیز سبب لولهای شدن برگها میشود. پس
با اینکه دریافت عناصر ضروری از طریق کود برای گیاه حیاتی است، اما باید این میزان
کنترل شود.
در این مورد، علت اصلی نامناسب بودن دما و رطوبت است. شمعدانی عاشق نور
است، اما نباید در معرض دریافت نور مستقیم خورشید قرار بگیرد. در این صورت، برگها
سعی میکنند با پیچیدن و جمع کردن خود، از اشعه مستقیم در امان بمانند.
این گیاه نمیتواند خشکی هوا را تحمل کند، پس نباید آن را در مکانهای خیلی
گرم یا نزدیک دستگاههای سرمایشی / گرمایشی قرار دهید. اگر راهی برای تغییر مکان
شمعدانی نداشتید، پس باید یک ظرف پر از آب در کنار آن قرار داده و هوای اطراف را
با اسپری کردن آب، همواره مرطوب کنید.
یکی از متداولترین اشتباهات، انتخاب نادرست گلدان است. در اغلب موارد،
شمعدانی از آغاز در گلدانهای بسیار بزرگ کاشته میشود، یا بر عکس. یا انتقال آن
به گلدانی مناسب پس از سالهای طولانی صورت میگیرد که این اشتباه است.
همزمان با رشد گیاه و توسعه گلها، سیستم ریشهای نیز رشد میکند، یعنی
زمانی میرسد که فضا برای ریشه کوچک شده و باید به گلدانی مناسبتر منتقل شود. اگر
این تعویض رخ ندهد، برگها سلامت ظاهری خود را از دست داده و شروع به پیچ خوردن میکنند.
با وجود مقاوم بودن شمعدانی در برابر آفات و بیماریهای رایج، هیچ تضمینی
نیست که گیاه هرگز بیمار نشود یا مورد حمله حشرات موذی قرار نگیرد.
اگر برگهای شمعدانی شما-چه آپارتمانی و چه کاشته شده در باغچه- شروع به
پیچ خوردن کرد و همزمان لکههای سفید رنگی نیز بر سطح آنها پدیدار شد؛ یعنی گیاه
به یک بیماری قارچی مبتلا شده است. در چنین شرایطی، گیاه باید با محلول بردو
(مخلوط آهک، سولفات مس و آب) تحت درمان قرار بگیرد.
توجه داشته باشید که در مسئله پوسیدگی ریشه، برگها لولهای نخواهند شد.
همچنین آفاتی مانند کرمها، کنه و شته نیز میتوانند سبب تشدید پیچ خوردگی
شوند. میتوانید با کمک ابزارهای مخصوص
از شر آنها خلاص شوید. راه دیگر، استفاده از روشهای رایج حذف آفات است.
غیر ممکن است که در یک خاک نامناسب، گیاهی سالم رشد کند. خاک شمعدانی باید سبک بوده و PH خنثی تا کمی اسیدی داشته باشد. به علاوه، وجود شن، سنگریزه و زغال سنگ نیز در ترکیب خاک ضروری است. اگر خاک را خودتان ترکیب میکنید و از فروشگاهها نمیخرید، فراموش نکنید که باید هوموس و کودهای معدنی نیز به آن اضافه کنید.
اطمینان حاصل کنید که شمعدانی حتما مقدار زیادی از نور خورشید را دریافت میکند. بهترین شرایط برای گلدهی شمعدانی هنگامی است که گیاه حداقل در معرض نور نسبی خورشید باشد و روزانه 6 ساعت آن را دریافت کند. در مناطق سردتر، گیاه باید تمام طول روز تحت نور خورشید بماند تا گلدهی به بهترین نحو صورت بگیرد.
رطوبت خاک را همواره حفظ کرده، اما از غرقاب کردن آن خودداری کنید. شمعدانی در خاکی حاصل خیز و زهکشی شده رشدی بینظیر خواهد داشت. خاک خشک و سنگین گیاه را تضعیف میکند و در نتیجه گلی نیز حاصل نخواهد شد. خاک خیس و غرقاب شده سبب پوسیدگی ریشه نیز میشود؛ در این حالت گیاه هرگز موفق به باز کردن شکوفهها نخواهد بود.
در میانه تابستان، گیاه را هرس کنید. گاهی اوقات شمعدانی در طول روزهای گرم و بلند تابستان، ظاهری علفی مانند پیدا میکند. یعنی ساقه بلندتر میشود اما متناسب با آن، برگها و گلهای جدید ایجاد نمیشوند. آنها را حدود 12 سانتی متر – یا حتی تا سطح خاک – کوتاه کنید تا گیاه برای داشتن رشدی بهتر و تولید شکوفههای بیشتر ترقیب شود. پس از این کار، گیاه را آبیاری کنید.
برای افزایش گلدهی، کودی با مقادیر بالای پتاسیم به خاک اضافه کنید .زمان کلیدی برای اضافه کردن این کود، فصل بهار و بلافاصله پس از هرس کردن است. کود گل رز برای این گیاه کاملا مناسب است. نوشته روی بسته بندی کود را با دقت بخوانید و طبق آن عمل کنید.
اگر قصد خرید گیاه آپارتمانی زیبا و در عین حال مقاومی را
برای نگهداری در خانه یا محل کارتان دارید، پیشنهاد میکنیم گیاه بابا آدم را
خریداری فرمایید. روش نگهداری از گیاه بابا آدم نیز بسیار آسان است و فقط باید
نکات مربوط به آن را که در مقاله زیر بیان شده است، به خوبی رعایت فرمایید تا
گیاهتان همیشه سالم و سرسبز بماند.
شناخت گیاه بابا آدم
ظاهر
جذاب و اندازه بزرگ برگهای آن باعث شده که این گیاه به نام ‘ گوش فیلی’ هم شناخته
شود. بابا آدم متعلق به جنگلهای پرباران جنوب شرقی آسیاست، جایی که برگهای آن
نقشی شبیه به چتر برای گیاه ایفا میکنند. اما حدودا از 1950، این گیاه به عنوان
یکی از انواع
گیاه آپارتمانی زیبا
وارد منازل شد و تا به امروز یکی از محبوب ترین و نوستالژیک ترین گیاهان آپارتمانی
است.
ما عاشق ظاهر جذاب و قد بلند این گیاه هستیم.
داستان جک و لوبیای سحر آمیز را به خطر دارید؟ آیا این گیاه
شبیه آن گیاه افسانه ای جک نیست؟ اگر چه آن یک افسانه است و خیالی، اما ما ترجیح
میدهیم آن را باور کنیم و این گیاه را سحرآمیز بدانیم.
در این قسمت به توضیح شرایط نگهداری گیاه بابا آدم خواهیم پرداخت.
به طور کلی گستره نور دریافتی توسط بابا آدم، از سایه تا نور کامل خورشید
متغیر و بسته به نوع خاص گیاه آن متفاوت است.
حتما از فروشنده گیاه در مورد میزان مورد نیاز نور آن سوال کنید. جالب است بدانید
معمولا بابا آدمهایی که به نور بیشتری احتیاج دارند، برگهای خوش رنگتری هم
تولید میکنند!
گیاه بابا آدم نور کافی ولی غیرمستقیم خورشید را ترجیح میدهد. آن را در
خارج از مسیر تابش نور خورشید قرار دهید و مطمئن شوید که زیر نور خورشید در حال
سوختن نباشد!
گیاه بابا آدم را در تمام طول سال مرطوب نگه دارید، چون آن گیاهی آب دوست
است! همین موضوع باعث شده تا آبیاری بابا آدم به امری حساس تبدیل شود. چون باید خاک را مرطوب نگه دارید و در عین حال
از غرقاب شدن آن جلوگیری کنید.
میتوانید با انگشت خود، چند سانتی متر رویی خاک را کنار بزنید و میزان
رطوبت را بسنجید. اگر خاک خشک بود، باید گیاه را آبیاری کنید.
بابا آدم به علت ورود به دوران خفتگی در طول فصل زمستان، به آبیاری کمتری نیاز
دارد.
توصیه میکنیم به طور پیوسته اما کم به آن آب بدهید. توجه داشته باشید که
گیاه بابا آدم بسیار مستعد به فاسد شدن ریشه در اثر آبیاری است.
در بهار هفته ای دو بار و در زمستان هفته ای یک بار به آن آب بدهید.
پس از توقف رشد آن در زمستان نگران نشوید، دوباره در بهار با دست پر بر میگردد.
با کاهش یافتن دما به زیر 15 درجه سانتی گراد، بابا آدم دچار مشکل خواهد شد.
حتی بعضی از گونههای آن با سرد شدن هوا میمیرند و مجدد از ریزوم خود جوانه میزنند.
این گیاه زیبا در هوای مرطوب رشدی فوق العاده خواهد داشت. برای افزایش
رطوبت هوای اطراف گیاه، میتوانید از روش سینی خیس استفاده کنید.
ابتدا گلدان را در سینی پر از سنگریزه قرار دهید، سپس روی سنگریزهها آب
بریزید،تا جایی که سطح آب موجود در سینی به زیر گلدان نزدیک شود.
این سیستم میتواند رطوبت هوا را برای بابا آدم مطلوب کند. مواظب باشید که
گلدان تماس مستقیمی با آب سینی نداشته باشد.
بابا آدم را دور از بادهای سرد جاری از پنجره، در و دستگاههای سرمایشی
قرار دهید.
بابا آدم را در خاک گلدان متخلخل (با زه کشی عالی) و یا خاک رسی مخلوط با
دانههای درشت بکارید.
اجازه دهید قبل از هر دفعه آبیاری، چند سانتی متر رویی خاک تقریبا خشک شود.
این کار کمک میکند تا خاک گیاه پس از آبیاری کامل “مرطوب” بماند، نه خیس.
خاک خیس و غرقاب شده زمینه ساز اصلی ابتلای گیاه به بیماریهای قارچی است.
بابا آدم مستعد دریافت مقدار بالای کود است، بخصوص گونههای بزرگ و عظیم آن.
در طول فصول رشد (بهار و تابستان)، مرتبا گیاه را با اضافه کردن کود مایع تقویت
کنید. میتوانید در مقادیر کم، از کودهای گرانوله هم استفاده کنید همچنین کود
نیتروژن هم مناسب این گیاه است.
در ادامه روش نگهداری گیاه بابا آدم به تکثیر این گیاه میپردازیم:
مانند بسیاری دیگر از هم خانوادههایش - مثل پوتوس، زامیفولیا و مونسترا -
بابا آدم نیز به راحتی از طریق قلمه زدن یا قسمت کردن تکثیر میشود. بهترین زمان برای
انجام این کار، بهار یا آغاز تابستان است، یعنی همزمان با آغاز دوره رشد گیاه.
قدم اول:
با دقت گیاه مادر را از گلدان خارج کنید. با کمک انگشتان خود، خاکهای
اطراف ریشه را با ملایمت کنار بزنید.
قدم دوم:
به آرامی توپ ریشه را به تودههای کوچک تقسیم کنید. مطمئن شوید که هر توده
جدا شده، حداقل دارای چند غده سیب زمینی شکل در میان ریشهها باشد.
شاید لازم باشد برای تکه کردن ریشه، از یک چاقو، تیغ یا قیچی تیز و تمیز
کمک بگیرید. هر تودهی جدا شده، به یک گیاه جدید تبدیل خواهد شد.
قدم سوم:
هر قسمت را در گلدانی جداگانه بکارید. خاک آنها باید تازه باشد و بتواند زه
کشی را به بهترین نحو انجام دهد. میتوانید با اضافه کردن کمی پرلیت، زه کشی را
تقویت کنید.
پس از کاشت در خاک، باید گیاه را آبیاری کنید. حتی میتوانید قبل از انتقال
مستقیم به خاک، آنها را در آب قرار داده و اجازه بدهید که قبل از کاشت، در ظرف آب
ریشه بزنند.
این گیاهان تازه را در محیطی دور از دستگاههای سرمایشی/ گرمایشی قرار داده
و محیط پایداری را برای آنها فراهم کنید. نگهداری از آنها، درست مانند نگهداری از
یک بابا آدم بالغ است. البته برای شروع، بهتر است محیط کمی گرم باشد.
با اینکه بابا آدم گیاه مقاومی به نظر میرسد، اما کمی حساس هم هست.
بخشهای مختلف این گیاه میتوانند دچار مشکلات و بیماریهای مختلف گیاهی
شود. مانند برگها، ساقه و ریشه.
نشانههای ابتلا به بیماری در بابا آدم، معمولا به شکل نقاط قهوهای/ مشکی
همراه با حاشیه زرد رنگ بر سطح برگها ظاهر میشود.
پیشگیری از این مشکلات تقریبا ساده است. شما میتوانید با عدم آبیاری بیش
از حد، خشک نگه داشتن برگها و فراهم کردن گردش هوای مناسب در نزدیک گیاه شرایط را برای
داشتن رشدی سالم فراهم کنید.
شایعترین آفات بابا آدم شپشک معمولی، شپشک آردی، شته و کنه تار عنکبوتی است. برای
پیشگیری از حضور آفات، میتوانید هر چند هفته یکبار تمام بخشهای گیاه را با محلول
آب و صابون اسپری کنید.
این کار ضمن سالم نگه داشتن گیاه، به پاک شدن گرد و غبارهای آن نیز کمک میکند.
اما اگر گیاه به این آفات دچار شد، میتوانید از روغن چریش
(neem oil) و یا محلولهای مخصوص ضدعفونی استفاده کنید. این نوع محصولات
هم آفات و هم تخمهای آنها را از بین خواهد برد.
علل مختلفی برای این اتفاق وجود دارد:
رایجترین علت برای زرد شدن برگهای گیاه بابا آدم، نامناسب بودن میزان رطوبت
خاک- یا همان آبیاری بیش از اندازه- است. بابا آدم دوست دارد در خاکی مرطوب (اما
نه خیس و اشباع شده) زندگی کند. پس داشتن برنامه مناسبی برای آبیاری، بسیار کلیدی
است.
هنگام آبیاری بابا آدم، باید آنقدر آبیاری را ادامه دهید که مقدار اضافی از
طریق حفرات زه کشی موجود در زیر گلدان خارج شود. تخلیه مداوم زیرگلدانی و خشک نگه
داشتن آن بسیار مهم است. گیاه نباید در آب دست و پا بزند! اگر آب باقی مانده در
زیرگلدانی را دور نریزید، پایه گیاه خیس خواهد شد. اتفاق ناگواری که با آسیب زدن
به ریشه، در نهایت مرگ گیاه را رقم میزند. زرد و قهوهای شدن برگهای بابا آدم،
اولین نشانههای احتمالی برای فاسد شدن ریشه است.
فراهم کردن رطوبت مناسب و پایدار برای بابا آدم بسیار ضرورت دارد. نوسان
مداوم خاک بین خیسی شدید و خشکی مطلق، به گیاه اضطراب وارد میکند؛ فراموش نکنید
که بابا آدم در برابر خشکی مقاوم نیست. پس برخلاف بعضی از گیاهان دیگر، نباید آن
را بین دفعات آبیاری کاملا خشک رها کنید.
رطوبت پایین و خاکی خشک، سبب پژمردگی و ظاهر شدن لکههایی قهوهای رنگ بر سطح برگهای بابا آدم میشود. زرد یا قهوهای شدن کل برگها و ریزش آنها از عوارض بعدی این اتفاق هستند. اگر میخواهید شرایط را برای رشد آن کاملا ایدهآل کنید، بهتر است رطوبت محیط را خودتان افزایش دهید. روشهایی مانند اسپری کردن آب به گیاه، استفاده از دستگاه مرطوب کننده هوا یا قرار دادن گلدان بر سینی آب و سنگریزه، بسیار کارآمد هستند.
بهترین رشد بابا آدم تحت نور فراوان اما غیرمستقیم خورشید انجام میگیرد. با این وجود آن میتواند میزان نور متوسط را نیز تحمل کند. اگر گیاه برای مدت طولانی در معرض تابش مستقیم قرار بگیرد، برگها دچار سوختگی خواهند شد. درست است که بابا آدم میتواند با محیطهایی کم نور نیز تطبیق پیدا کند، اما سرعت رشد آن کاهش خواهد یافت. حال اگر نور بیش از حد برایش کم باشد، برگهای زرد پدیدار میشوند.
یک بابا آدم ضعیف یا مضطرب، بیشتر در معرض هجوم حشرات قرار میگیرد. حشرات مکنده مانند کنه تار عنکبوتی، میتوانند
تمام رطوبت و مایعات موجود در گیاه شما را نوش جان کنند!
این مشکل سریعا خود را با زرد شدن برگچهها و ساقهها نمایان میکند. شپشک،
شپشک آردی و کنه تار عنکبوتی به وفور در گیاهان آپارتمانی یافت میشوند. اگر به
موقع آنها را از بین نبرید، تکثیر شده، از ساقهها عبور کرده و در تمام بخشهای
گیاه حضور خواهند یافت. در واقع، دهان سوراخ کنندهی آنها گیاه را از درون خالی
کرده و روند زرد شدن برگها را سرعت میبخشد. بخصوص اگر بابا آدم شما پیشتر به
علت نامناسب بودن نور، کمبود عناصر ضروری یا مشکلات آبیاری دچار بیماری یا شوک بوده
باشد.
آیا بابا آدم شما در حال رشد و ساختن برگهای تازه است؟ اگر شاهد بخشهای جدید و جوان در گیاه بودید، نباید نگران ریزش برگهای قدیمیتر شوید. این برگها عموما در بخش پایینی گیاه هستند و زرد شدن آنها کاملا طبیعی است. در واقع گیاه با ریختن برگهای قدیمی، انرژی خود را برای گسترش برگهای جوان خود ارسال میکند.
با اینکه بابا آدم باید در نور کامل خورشید زندگی کند، اما گاهی اوقات در
کمی سایه رشد بهتری خواهد داشت. اگر لبه برگهای بابا آدم شما در حال قهوهای شدن
بوده و برگها در آستانه سوختن هستند، یعنی گیاه بیش از حد نیاز خود نور دریافت میکند.
سعی کنید با یک وسیله، سایه موقتی برای آن ایجاد کنید. مانند چترهای بزرگ،
صندلی بلند یا حتی یک تکه پارچه که بر ورودی نور کشیدهاید. ببینید آیا پس از چند
روز روند قهوهای شدن متوقف شده است؟
اگر به علت خشک شدن سریع خاک، مجبورید دائما بابا آدم را آبیاری کنید؛ این نیز
یعنی نور خورشید زیادی به گیاه میتابد.
اگر خورشید مشکل گیاه شماست، آن را به محلی دارای سایه نسبی منتقل کرده یا
یک آفتاب گیر برایش مهیا کنید.
آب زیاد یا آب کم، هر دو میتوانند سبب قهوهای شدن برگها شوند. اما به
نظر میرسد کم آبی دلیل قهوهای شدن نوک برگها باشد.
میدانید که بابا آدم از گیاهان آب دوست است، پس بدیهی است که در صورت عدم
دریافت آب کافی و دچار شدن به شرایط خشکی، آسیب زیادی خواهد دید. قبل از آبیاری، خاک
گیاه را چک کنید. یک حفره تقریبا 10 سانتی متری در خاک ایجاد کرده و رطوبت آن را
بسنجید. اگر خشک بود، باید دفعات آبیاری را افزایش دهید. اگر هنوز خیس بود، چند
روزی صبر کنید و دفعات آبیاری را کمی کاهش دهید.
اگر به تازگی برای خلاص شدن از شر شته و یا کنه تارعنکبوتی از حشره کش استفاده
کردهاید و امروز شاهد قهوهای شدن برگها هستید، احتمالا آنها دچار سوختگی
شیمیایی شدهاند.
با اینکه این نوع محصولات، برای از بین بردن حشرات موذی مفید هستند؛ اما
متاسفانه بعضی از گیاهان واکنش خوبی نسبت به آنها نشان نمیدهند. به ویژه اگر
بیشتر از مقدار توصیه شده از آنها استفاده کرده باشید. قبل از به کار گرفتن روشهای
شیمیایی و صنعتی، بهتر است روشهای جایگزین خانگی را امتحان کنید.
کنه تارعنکبوتی و شته را میتوانید با اسپری کردن هفتگی آب بر سطح برگها و
بدنه گیاه، کنترل کنید. اسپری باید شدت
بالایی داشته باشد.
یک مخلوط حشره کش خانگی مانند آب و صابون نیز بسیار کارآمد است، آن را
همیشه آماده داشته باشید تا به محض اینکه حشرهای را مشاهده کردید، بر سطح گیاه
اسپری کنید. بدین شکل گیاه اضطراب کمتری را در مقایسه با مواد شیمیایی تحمل خواهد
کرد.
- کنترل بیماریهای گیاه
لکههای باکتریایی و قارچی (مانند فیلوستیکتا) از عوامل تهدید کننده سلامت
بابا آدم به شمار میروند. این بیماریها در نهایت سبب ظهور لکههای قهوهای رنگ
در سطح برگها خواهند شد. لکهها میتوانند به هم ملحق شده و اگر برگ درمان نشود،
بخشهای بزرگ قهوهای رنگی را در سطح آنها ایجاد کنند.
بهترین روش برای کنترل چنین عفونتهایی، آبیاری گیاه در ساعات اولیه روز
است. آبیاری باید همیشه در سطح خاک
انجام شود و هرگز بدنه و برگها را خیس نکند( پس
از بالا آب را بر روی گیاه نریزید.) برگهای بیمار را از گیاه جدا کرده و تمامی
برگهای ریخته شده را دور بریزید. آنها را کمپوست نکنید.
خواص دارویی متعددی برای بابا آدم به ثبت رسیده
است. ساقه پخته شده آن به عنوان داروی ضدیبوست، ریشه و برگ خورد شده آن به عنوان
دوای محمر و عصاره گلبرگ (برگچه) آن نیز برای مقابله با سرفه کاربرد دارد. این
گیاه به عنوان تحریک کننده پوست برای درمان لکههای پوستی یا حتی کاهش تب نیز مورد
استفاده قرار میگیرد.
در برخی موارد، از ریزوم بابا آدم
به عنوان ضمادی برای درمان جوش و دانههای پوستی استفاده میشود.
ریشه گیاه بابا آدم سرد و خشک است
و تصفیه کننده خون است و برای تقویت عمومی بدن مفید است و باعت تعرق میشود و
جوشانده برگ آن سرگیجه را رفع میکند.
ساقه کوبیده شده آن، مانند یک کرم
غلیظ بر محل نیش عقرب گذاشته میشود. حتی شیره بعضی از انواع بابا آدم (کوکولاتا)
در درمان مسمویتهای ناشی از تیر و نیزه موثر است. در کشور چین، از این نوع بابا
آدم برای التیام مارگزیدگی استفاده میشود.
ریزوم، ساقه و برگهای بابا آدم،
به عنوان علوفه برای دامها و اسبها نیز مفید است. ریزوم این گیاه، منبع غنی یک
نوع آرد و نشاسته بخصوص است که در آشپزیهای بومی به وفور مورد مصرف قرار میگیرد. این مصارف پزشکی و درمانی، به همراه کاربردهای زینتی، این
گیاه را به گزینهای ایدهآل برای کاشت و نگهداری تبدیل کرده است.
همچنین ریشه گیاه بابا آدم خواص درمانی زیادی دارد.ریشه های این
گیاه دارای موادی مانند پتاسیم ، کلسیم ، منیزیم ، آهن ، تانن و ویتامین B6 ،C است.
گیاه بابا آدم طبع سرد دارد که به صورت دم کرده و جوشانده
استفاده میشود.
این گیاه برای تقویت سیستم ایمنی بدن و تصفیه خون ودرمان
نقرس و درمان کم خونی موثر است.
بابا آدم گیاهی بسیار سمی است.
برگهای این گیاه حاوی اگزالات کریستال هستند. اگر انسان و یا حیوان این
برگها را جویده و یا وارد دهان خود بکند، این کریستالهای نامحلول از برگ خارج میشوند.
این اتفاق در نهایت سبب التهاب و تورم دهان و آسیبهای گوارشی خواهد شد.
در موارد بسیار نادر، مجرای تنفسی نیز بسیار ملتهب میشود، به طوری که نفس
کشیدن را به امری دشوار تبدیل میشود.
بنابراین، بابا آدم را دور از دسترس کودکان و حیوانات خود قرار دهید و اگر
برگی از گیاه را خوردند، حتما به پزشک مراجعه کنید.
روش کلی نگهداری گیاه چگونه است؟
از آنجایی
که بابا آدم یک گیاه گرمسیری و جنگلی است، باید همواره در خاکی مرطوب زندگی کند.
آبیاری او را به نحوی ساماندهی کنید که خاک در تمام ایام سال کمی رطوبت داشته
باشد، اما اجازه ندهید که کاملا خشک یا غرقاب شود. در فصل زمستان، میزان رشد او کم
خواهد شد، پس باید میزان آبیاری را کمی کاهش دهید. مهمترین بازه برای چک کردن
تغییرات خاک، هنگام تغییر فصل در آستانه بهار و پاییز است.
بابا آدم را در گلدانی با خاک متخلخل و دارای زه کشی مناسب
بکارید. میتوانید دو قسمت خاک بنفشه آفریقایی را با خاک گلدان معمولی ترکیب کرده
یا از مخلوط بخشهای مساوی زغال سنگ، پرلیت، پیت و خاک گلدان استفاده کنید.
این گیاه زیبا در نور درخشان و غیرمستقیم خورشید رشدی
چشمگیر خواهد داشت. یک پنجره که نور مستقیم را دریافت نمیکند، مانند پنجرههای
شمالی یا شرقی، میتواند محلی عالی برای زندگی بابا آدم باشد. اگر دارای یک فضای بیرونی مانند حیاط، پاسیو،
بالکن و … هستید، میتوانید در فصول گرم سال او را به
خارج از خانه منتقل کنید. از آنجایی که بابا آدم برای انسانها و حیوانات خانگی
سمی است، مکانی را برای او انتخاب کنید که دور از دسترس کودکان و حیوانات باشد.
بابا آدم از بالا بودن رطوبت محیط بسیار لذت میبرد. گلدان
او را بر روی یک سینی حاوی سنگریزه و آب قرار دهید. این سنگریزهها سطح زیرین
گلدان را درست بالای آب نگه میدارند و مانع از تماس مستقیم آنها با یکدیگر میشوند.
این سیستم با تبخیر آب، هوای اطراف گیاه را کاملا مطبوع و مرطوب میکند.
میتوانید تمامی گیاهان گرمسیری خود را در کنار هم قرار
دهید؛ این نزدیکی کمک میکند تا محیطی مرطوبتر برای آنها ایجاد شود. برای تکمیل
کردن این منطقه کوچک، بهتر است یک دستگاه مرطوب کننده هوا نیز در کنار آنها قرار
دهید.
همانطور که از توصیفات ما مشخص است، بهترین مکان برای او،
مرطوبترین مکان است! اگر در حمام خود پنجره نورگیری دارید، میتوانید بابا آدم را
در لبه آن پنجره قرار دهید. آنجا هم نور کافی دریافت میکند و هم از رطوبت ناشی از
دوش آب، کاملا راضی خواهد بود.
سالی سه الی چهار بار، به او کود مایع مخصوص گیاهان
آپارتمانی بدهید. هر چند سال یکبار که ریشه او بیش از حد فشرده شد، گلدان او را
تعویض کنید. (نشانههای این اتفاق شامل خروج ادامه ریشه از زیر گلدان و رد شدن
سریع آب از خاک است. زیرا ریشه آنقدر فشرده شده است که توانایی جذب آب را ندارد.)
قبل از کاشت گیاه در گلدانی جدید با خاکی تازه، حتما ریشه را به خوبی چک کنید. اگر
بخشی با رنگ متفاوت، پژمرده یا فاسد شده در آن وجود داشت، حتما آن را با کمک یک
چاقوی تیز ببرید.
ممکن است بابا آدم شکوفه نیز بدهد، اما شکوفههای او خیلی
ماندگار و جذاب نیستند. شکوفههای
بسیار ریزی که در میان برگچههای کم رنگ رشد کرده و با بخشهای سفید یا سبزروشن
احاطه شدهاند.
تحقیقات علمی نشاندهنده این است که
نگهداری از گیاهان در محل کار علاوهبر زیبایی زیادی که به آن مکان میبخشد، باعث
ایجاد افزایش روحیه و انرژی مثبت در کارمندان خواهد شد. به همین دلیل امروزه قرار
دادن گیاهان در محل کار، یک اصل مهم برای مدیران و موسسان میباشد تا به این وسیله
کارمندانی پر نشاطتر و پر انرژیتر داشته باشند. حال اگر شما هم دوست دارید
گیاهانی در محل کار خود داشته باشید تا از مزایای گفته شده بهرهمند شوید، مقاله
زیر را که توسط بهترین گل فروشی تهران تهیه شده است، مطالعه فرمایید. پس از آن
نیز گیاهان مناسب محل کار خود را خریداری کرده و با انتخاب مکان مناسب برای قرار دادن گیاهان در محل کار خود، از فواید و زیبایی آنها بهره ببرید.
مقدمه
خیلی از شما میدانید که وجود گلها بر
روی میز کار میتواند حال و هوایتان را عوض کند اما آیا میدانستید که گلها میتوانند
بازدهی و کیفیت کارتان هم زیاد کنند؟
به علاوه گلها و
گیاهان میتوانند باعث زیادشدن تمرکز و حافظه در شما و کارمندانتان شوند.
به عبارتی حضور گلها
در اتاق کار یک معاملهی برد-برد برای همه است.
از طرفی مشتریان و
بازدیدکنندههای شما از گلها حس خوب میگیرند و از طرفی دیگر خودتان و کارمندانتان
از وجود گلها لذت میبرید پس بهتر است گیاهان مناسب محل کار را
بشناسید تا انتخاب مناسبی داشته باشید.
در این مطلب محلهای
مناسب برای قراردادن گلها را معرفی میکنیم و در پایان در مورد نکات لازم برای گلآرایی
در محیط کار میگوییم تا در این مورد ایده بگیرید و فضای کاریتان را پرانرژی و
مثبت کنید پس با گُل سِتان همراه باشید تا محلهای مناسب برای قرار دادن گل در محل
کار را بدانید.
قرار دادن گیاهان در اتاق یا سالن پذیرش
گذاشتن گلهای تازه و زیبا در سالن
پذیرش مهمانان حس گرمی و شادی را به آن محل میبخشد و پیام خوشآمدگویی را به هر
بازدیدکنندهای میدهد.
جاهای خوبی که میتوانید گلها را در آن بگذارید، روی میز پذیرش کنار منشی، میزهای
کوچک کنار مبلها و میز پذیرایی وسط است.
قرار دادن گیاهان در سالن اصلی محل کار
اضافه کردن یک دستهگل رنگارنگ به فضای خشک و رسمی سالن و گذاشتن چند شاخه گل در گوشه و کنار شرکت برای بهبود روحیهی اعضای تیم خیلی موثر هستند. همانطور که در فضای شرکت ایستادهاید و با همکارانتان صحبت میکنید یا ازین سالن به سالن دیگری میروید، گلهای زیبا را میتوانید ببینید.
استفاده از محل استراحت و اتاق غذاخوری برای قرار دادن گیاهان
فضاهای مشترک در محل کار مثل اتاق
غذاخوری، در طول سالهای اخیر کیفیت بهتری پیدا کردهاند و شرکتها امکانات جالب و
سرگرمکنندهای مثل تلویزیون، میانوعده و خوراکی رایگان، قهوه و چای با کیفیت و
حتی میز بازی را به آن اضافه کردهاند.
اتاق استراحت به عنوان محلی برای نوشیدن قهوه، خوردن ناهار و میانوعده و حتی
برگزاری جلسههای غیررسمی اعضا، بخش مهمی از محیط شرکت به حساب میآید و یک گلدان پر
از گلهای تازه میتواند این فضا را دلنشینتر و آرامبخشتر کند.
بسیاری از شرکتها و ادارهها مثل خیلی از هتلها و رستورانهای درجه بالا از گلهای طبیعی در محیط سرویس بهداشتی و دستشویی استفاده میکنند. کنار روشویی و جلوی آینه یکی از بهترین جاها برای گذاشتن یک شاخه گل تازه و طبیعی است.
ارائهی گزارشهای
ماهانه و سخنرانی اعضای شرکت در اتاق کنفرانس، شاید برای خیلیها لذتبخش نباشد
اما اگر این برنامهها در فضایی دلنشین و خاص برگزار شود، احتمالا آنقدرها هم بد
نخواهد بود. اتاقهای جلسه و کنفرانس معمولا سادهتر و بزرگتر از محیط شرکت هستند
و برای جلسات رسمی از آن استفاده میکنند.
اکثر شرکتها در جلسات مهم از گلهای طبیعی و کوتاه بر روی میزها استفاده میکنند
تا فضای ساده و یکنواخت شرکت را عوض کنند.
بیشتر کارمندان از ایدهی گذاشتن گل بر روی میز کار برای زیباتر کردن فضای کاری و نگاه کردن به آن مخصوصا در هنگام کار با رایانه بسیار استقبال میکنند. حتی اگر میزتان نامرتب است، باز هم گلها بیشتر از هر چیز دیگری جلب توجه کرده و میتوانند خستگی را از چشمهایتان دور کنند.
همانطور که خیلی از
کارمندان به سمت خوداشتغالی و کارهای فریلنس رفتهاند، استفاده از فضاهای مشترک
کاری هم به محبوبیت زیادی رسیده است.
این فضاها را به کسانی
اجاره میدهند که دوست دارند در محلی آرام، دلنشین و با انرژی خوب کار کنند.
اگر شما هم در یکی از
این فضاهای مشترک مشغول به کار هستید، میتوانید با گذاشتن چندشاخه گل طبیعی روی
میزها یا کنار سالن، جو فضای کار را مثبت کنید.
• گلها را در مقابل تابش مستقیم نور آفتاب مثل پشت پنجرهی بدون پرده، و
نزدیک وسایل گرمازا و مقابل جریان مستقیم باد کولر نگذارید.
• اگر گلها را در جای پر رفت و
آمد مثل راهرو قرار میدهید، بهتراست روی میز قرار بگیرند تا با افراد برخورد
نکنند.
• بهتر است گلهای معطر مثل
نرگس، پیونی و شببو را در جای کم رفت و آمد و خلوتتر بگذارید تا باعث ایجاد
حساسیت در کارکنان و مشتریان نشود.
• گلهای شاخه بلند مثل
آفتابگردان یا مریم را درگلدانهای بلند بگذارید و از آنها در کنج دیوار استفاده
کنید تا مانع دید افراد نشود.
• از گلهای شاخه کوتاه با سایز کوچک مثل قرنفل و فریزیا برای روی
میزهای جلسه استفاده کنید.
• بهتر است از گلهای با دیزاین
بزرگ مثل تاج گل یا سبدهای بزرگ در فضای باز استفاده کنید.
محیط کار بدون گیاهان،
مانند شبی بدون ستاره است!
بسیار خوب، شاید کمی در
بیان این جمله اغراق کرده باشیم. اما در اصل ماجرا توفیقی نمیکند. حقیقت این است که مزایای گیاهان آنقدر
زیاد است که واقعا نمیتوان از آنها چشم پوشی کرد. از بهبود کیفیت هوا و افزایش
خلاقیت افراد گرفته تا کاهش آلودگیهای صوتی و زیباتر کردن محیط؛ میبینید که حضور
گیاهان در محیط کار یک ضرورت به شمار میرود!
یکی از اولین نگرانیهای افراد بابت اضافه کردن گیاهان به محیط، نیاز بالای آنها
به توجه و نگهداری است، درک میکنیم، لیست کارهای روزانه شما به قدر کافی شلوغ
هست، آنقدری که دیگر جایی برای اضافه کردن “نگهداری به گیاه” باقی نمیماند.
فرقی نمیکند که فضای
شما به یک گیاه دیواری سبزرنگ، تعدادی گیاه رومیزی و یا چیزی بین این دو حالت نیاز
داشته باشد، در هر صورت انتخاب درستترین گیاه برای محیط کار بخشی اساسی و
جدانشدنی از خرید گیاهان به شمار میرود.
قبل از خرید، حتما تمام
جوانب و ویژگیهای محیط خود را در نظر بگیرید:
– آیا محل کار شما نور
بسیار کمی دریافت میکند، یا اصلا نوری به آن نمیتابد؟
در این صورت باید
گیاهانی با قابلیت تحمل نور کم را انتخاب کنید.
– برای تلطیف فضا و
تغییر روحیه کارمندان به اضافه کردن رنگ و طراوت نیاز دارید؟
گیاهانی را انتخاب کنید
که دارای رنگهای مختلفتری هستند و بافت متفاوتی دارند.
یکی از خاصترین
کاکتوسهای موجود در دنیا که جزء کاکتوسهای بزرگ نیز محسوب میشود و میتوان آن
را در خانه نگهداری کرد، کاکتوس افوربیا است. افوربیای زیبا با برگهای
کوچکی که بر روی تنه خود دارد، بسیار جلب توجه میکند و گزینه خوبی برای کسانی که
به خرید انواع کاکتوس و پرورش آنها در خانه علاقه دارند، میباشد. روش نگهداری از
کاکتوس افوربیا نیز سخت نیست و با مطالعه مقاله زیر، میتوان به راحتی آن را فرا گرفت.
معرفی کاکتوس افوربیا
افوربیا متعلق به آفریقای جنوبی است و
بیشتر در مناطق خشک رشد میکند. انشعابات افوربیا کمی شبیه
شمعدان است؛ بهخاطر همین، عده ای آن را درخت شمعدان هم صدا میکنند! این گیاه از
خانواده کاکتوسها با حدود 2400 نوع مختلف، یکی از بزرگترین گونههای گیاهان گلدار
بهشمار میرود. افوربیا در مناطق گوناگونی از آفریقا گرفته تا ماداگاسکار، آسیا و
حتی در اروپا! رشد میکند،
حتی در جزایر اقیانوس آرام و استرالیا هم میتوانید این کاکتوس زیبا
را پیدا کنید. اکثر افوربیاها متعلق به مناطق گرمسیری آفریقا هستند و بیشتر در این
مناطق میتوانید آنها را پیدا کنید. با اینکه شکل های متفاوتی در نوع انشعابات و
شاخههای این گیاه وجود دارد اما رشد قد اکثر آنها یکسان است، بهطوریکه قد
متوسط این کاکتوسها بین 90 تا 110 سانتیمتر است. البته ناگفته نماند که افوربیا
میتواند در طبیعت حتی تا 12 متر هم رشد کند، اما در داخل منازل، نهایتا تا 2 متر
رشد میکند. البته به قد گیاهی که میخرید هم بستگی دارد. اگر گیاه جوانی را
خریداری کرده اید که قد کوتاهی دارد، سالها طول میکشد تا به دو متر برسد. خلاصه
که اگر دنبال خرید کاکتوس هستید و یک کاکتوس زیبا میخواهید، ما به شما خرید
و نگهداری از کاکتوس افوربیا را به شما پیشنهاد میکنیم. این کاکتوس هم زیباست و
هم چون از خانواده کاکتوس ها است، نگهداری آسانی دارد. در ادامه بیشتر در مورد روش
نگهداری کاکتوس افوربیا برایتان خواهیم گفت.
شرایط نگهداری کاکتوس افوربیا درخت مدادی
در این قسمت به توضیح شرایط نگهداری کاکتوس افوربیا خواهیم پرداخت.
میزان نور لازم برای کاکتوس
افوربیا به نور خورشید علاقه دارد. پس اگر آن را دومتری یک پنجره نورگیر قرار دهید، حسابی لذت خواهد برد. اکثر افوربیاها عاشق نورند، اما بعضی از آنها میتوانند سایه جزئی را هم تحمل کنند. برای تامین نور مورد نیاز برای نگهداری از افروبیا آن را نزدیک یک پنجره نورگیر جنوبی قرار دهید. از آغاز بهار تا میانه پاییز هم میتوانید گلدان را به بالکن و باغچه منتقل کنید، اما دقت داشته باشید که نور خورشید باعث سوختن برگهای افوربیا نشود. بهاینمنظور اگر احساس کردید نور خیلی تند و گرم است، مکان افوربیا را کمی تغییر دهید.
دمای بالای هوا در
تابستان برای افوربیا مشکلی ایجاد نمیکند، اما هوای سرد زمستان میتواند برای آن
مشکلساز شود. البته این موضوع به میانگین دمای هوای محیط زندگی شما هم بستگی
دارد؛ مثلا گونههایی از افوربیا که متعلق به عربستان، بخشهای غربی و مرکزی
آفریقا و مناطق گرمسیری آمریکا هستند، برای ادامه حیات خود در زمستان به بازه
دمایی 13 الی 15 درجه سانتیگراد نیاز دارند، اما افوربیاهایی که در ماداگاسکار و
آفریقای شرقی زندگی میکنند، دمای کمتر و معادل 13 الی 10 درجه را نیز تحمل میکنند.
جالب است بدانید که گونههایی که بومی بخش شمالی و جنوبی آفریقا هستند به دمای زیر
10 درجه نیاز دارند! در نتیجه میتوان گفت دمای مناسب برای نگهداری از کاکتوس
افوربیا متغییر است و نمیتوان دمای ثابتی برای آن درنظر گرفت. اگر پیشنهاد ما را
بخواهید، به عقیده ما بهتر است افوربیا را با آغاز سرما به داخل خانه منتقل کنید.
مهمترین قانون در خصوص
آبیاری ساکولنت و کاکتوس این است که خاک آنها را غرقاب نکنید.
این قانون درباره نگهداری از کاکتوس افوربیا هم صدق میکند و خاک این کاکتوس نیز
مثل سایر انواع کاکتوسها ،
باید بین هر بار آبیاری کمی خشک شود. ضمن اینکه این گیاه میتواند از پس خشکی کامل
خاک نیز بر آید، اما نه برای مدت طولانی. بههر حال باید درنظر داشته باشید که این
به معنای عدم نیاز افوربیا به آب نیست. برای اینکه از خشکی خاک مطمئن شوید، انگشت
خود را بهاندازه چند سانتیمتر در خاک فرو کرده و رطوبت لایهی زیرین را بسنجید.
اگر هنگام لمس، خشک بهنظر میرسید میتوانید گیاه را آبیاری کنید، اما اگر هنوز
مرطوب بود، باید دست نگه داشته و تا زمان خشک شدن خاک صبر کنید.
در زمستان، باید دفعات آبیاری را کاهش دهید. دقت کنید، گفتیم دفعات نه مقدار؛ در
واقع از آنجایی که دفعات آبیاری کمتر میشود، میزان آن اهمیت بیشتری پیدا میکند.
در این فصل باید در هر وعده آبیاری بهقدر کافی به گیاه آب برسانید تا رطوبت
حداقلی در خاک ایجاد شده و از پژمردگی کاکتوس افوربیا جلوگیری شود. در طول فصول
گرمتر بهترین زمان برای آبیاری این کاکتوس بعدازظهر است، اما میتوانید این کار
را در صبح و قبل از طلوع کامل خورشید و افزایش دما نیز انجام دهید. در زمستان اما،
زمان دوم مناسبتر است.
بهعنوان نکته آخر در مورد آبیاری کاکتوس افوربیا نیز به یاد داشته باشید که موقع
آبیاری خاک آن را بهخوبی آبیاری کنید، البته این موضوع با غرقاب شدن خاک نباید
اشتباه گرفته شود.
افوربیا به خاکی با زهکشی مناسب نیاز دارد و میتواند در شرایط بحرانی، در خاک خشک و کمآب هم زندگی کند. برای تهیه خاک مناسب نگهداری افوربیا میتوانید بهجای خرید، خودتان ترکیب خاک ایدهآل آن را بسازید. برای این کار از خاک مخصوص ساکولنت و کاکتوس استفاده کنید و آن را با خاک معمولی گیاهان آپارتمانی ترکیب کنید. در مورد PH خاک نیز پیشنهاد ما این است که از خاکی در گستره PH 6.1 که کمی اسیدی است، الی 7.8 که تقریبا بازی است استفاده کنید. اگر گیاه خود را در باغچه (هر بستری غیر از گلدان) کاشتهاید، فراموش نکنید که مقداری شن و ماسه به خاک اطراف آن اضافه کنید. حتی زمینی مخلوط از سنگ و خاک نرم نیز برای این کاکتوس مناسب خواهد بود.
اغلب خاکها اگرچه برای استقرار ریشه مناسب هستند، اما نمیتوانند تمام عناصر ضروری مورد نیاز گیاه را فراهم کنند. بههمینعلت استفاده از کود مناسب ضرورت پیدا میکند. برای اینمنظور نصف قاشق چایخوری کود چند منظوره 15-15-15 را در یک لیتر آب حل کنید و هر دو هفته یکبار پس از آبیاری به خاک اضافه کنید. این کار باید در بهار و تابستان صورت بگیرد. از آنجایی که سرعت رشد کاکتوس افوربیا در پاییز و زمستان کاهش مییابد، باید کوددهی را در این فصول سرد متوقف کنید.
اگر این کاکتوس پیوسته
به رشد خود ادامه دهد، میتواند بسیار بزرگ و سنگین شود. چراکه افوربیا تا ارتفاع
زیادی رشد میکند، خیلی زیاد! بنابراین در طول نگهداری از کاکتوس افوربیا برای
کنترل و مدیریت اندازه آن، باید هرس کردن آن را در برنامه خود قرار دهید. گفتنی
است میتوانید از ساقههای بریده شده این کاکتوس برای تکثیر آن استفاده کنید.
فراموش نکنید که هنگام هرس کردن این کاکتوس، باید از دستکش، محافظ چشم و لباس ضخیم
استفاده کنید، چراکه شیره سفید موجود در این گیاه سبب التهاب پوست شده و اگر
هرگونه تماسی با چشم داشته باشد، میتواند مشکلات دیداری جدی برای شما ایجاد کند.
بااینحال اگر تماسی با این شیره خطرناک داشتید، سریعا محل آلوده را با آب بشویید.
روش و زمان عوض کردن گلدان کاکتوس
همانطور که گفتیم افوربیا میتواند
بزرگ و قطور شود؛ پس بدیهی است که روزی از گلدان خود خارج میشود. در این حالت،
بهتر است گیاه را به گلدان بزرگتری منتقل کنید، اما لازم نیست این تعویض گلدان هر
ساله انجام شود. هر دو یا سه سال کافی است. تعویض گلدان میتواند همچنین راه خوبی
برای رساندن خاک تازه به افوربیا باشد.
زمان مناسب برای این کار، اوایل بهار است؛ درست زمانی که فصل رشد تازه آغاز شده
است. پس از اینکه گیاه را به گلدان تازه منتقل کردید، یک الی دو هفته صبر کرده و
سپس آبیاری را آغاز کنید.
وقتی بحث به گلدان مناسب برای کاکتوس افوربیا میرسد، باید گلدانی را انتخاب کنید که اجازه بدهد میزان اضافی رطوبت به آسانی تبخیر شود؛ مثلا گلدان سفالی به این منظور انتخابی مناسب است. خوبی کاکتوس افوربیا در این است که معمولا نسبت به ازدحام در یک گلدان حساس نیست، پس میتوانید چند کاکتوس از این نوع را در کنار هم بکارید. کاکتوس افوربیای شما تمایل دارد در گلدانی کاشته شود که حدود 5 الی 7.5 سانتی متر بزرگتر از قطر ریشه خود باشد. گلدان نهایی باید دارای حفرات زهکشی متعددی در زیر خود باشد، زیرا کاکتوسی که در گلدان کاشته میشود به آبیاری بیشتری نیاز خواهد داشت. گفتنی است اگر در منطقهای با آب و هوای معتدل زندگی میکنید، میتوانید این گیاه را در خارج از خانه نیز قرار دهید.
قلمه زدن بهترین روش برای تکثیر افوربیاست. بهاینمنظور همانطور که بالاتر هم گفتیم میتوانید از ساقههای هرس شده برای تکثیر کاکتوس خود استفاده کنید. البته میتوانید، دانه آن را هم بکارید، اما جوانه زدن این دانه کاری بسیار دشوار و زمانبر است.
کاکتوس افوربیا در
مقایسه با سایر ساکولنتها، کمتر دچار آفات و بیماریها میشود. رایجترین آفات
کاکتوس افوربیا تخم عنکبوت، شپشک آردی، مگس سفید و شپشک معمولی هستند.
کنترل این آفات کاری
دشوار است، چون بسیار ریز بوده و بهراحتی در بخشهای مختلف گیاه پنهان میشوند.
ازاینرو در طول نگهداری از کاکتوس افوریبا مهمترین کار این است که بهخوبی آنها
را تشخیص دهید و با توجه به میزان گستردگی آنها در گیاه، برای نابودیشان تصمیم
بگیرید.
علاوهبر موارد گفته شده کاکتوس افوربیا مستعد ابتلا به کپک است؛ کپک، یک عفونت
قارچی است که بهصورت لکههای پودری سفید و خاکستری در بخشهای مختلف گیاه ظاهر میشود.
این عارضه بهدلیل رطوبت بالا، تهویه هوای ضعیف، نور ناکارآمد و کمبود مواد معدنی
رخ میدهد. اگر نشانههای وجود کپک را روی افوربیا خود دیدید، آن را ایزوله کنید.
یعنی از سایر گیاهان دور کرده و تنها از آن نگهداری کنید. گفتنی است روغن چریش (Nemm Oil) یک انتخاب خوب برای کاهش و از بین
بردن عفونتهای این قارچ است.
کاکتوس افوربیا جز گیاهان سمی است پس بسیار مواظب آن باشید! برگهای این کاکتوس حاوی شیرهای بسیار سمی هستند که بینهایت خطرناک هستند و در اثر تماس با پوست باعث خوردگی و سوختگی میشوند. طبیعی است که اگر شیره این کاکتوس خورده شود هم بسیار سمی است.
مشکلات احتمالی در طول نگهداری از کاکتوس
رایجترین مشکلاتی که ممکن است در مسیر
نگهداری از این کاکتوس با آنها برخورد کنید عبارتند از: آفات، زرد شدن برگها و
سفیدک. آفاتی که به احتمال زیاد با آنها روبرو خواهید شد شپشک آردی، کنه تار
عنکبوتی، مگس سفید و شپشک هستند.
خلاص شدن از شر این
حشرات و آفات میتواند سخت باشد، زیرا کوچک هستند و بهراحتی در بخشهای مختلف
گیاه پنهان میشوند. بههمین علت اگر گروهی از آنها را دیدید، یعنی بخشهای
متعددی از گیاه درگیر این عفونت شده است.
بهترین راه برای از
بین بردن این آفات، استفاده از آفت کشهای طبیعی است. اگر به چنین محلولی دسترسی
ندارید، اسپری کردن محلول آب و مایع ظرفشویی نیز میتواند به بهبود شرایط کمک کند.
(یک لیتر آب + یک قاشق غذاخوری مایع ظرفشویی) عفونت قارچی یا شپشک آردی نیز میتواند
یک مشکل باشد. این عفونتها به شکل لایه ظریف پودری بهرنگ قهوهای در بخشهای
مشخصی از گیاه ظاهر میشود. علل مختلفی در این عفونت دخیل است، مثل نامناسب بودن
تهویه هوا، رطوبت بالا، کمبود عناصر ضروری و ناکافی بودن نور خورشید؛ اگر چنین
مشکلی برای افوربیای شما رخ داد، آن را ایزوله کرده و از سایر گیاهان جدا کنید،
سپس برای از بین بردن عفونت، از روغن چریش استفاده کرده یا بهسراغ قارچ کشهای
باغبانی بروید. علاوهبر موارد یاد شده، یکی دیگر از مشکلات دارندگان کاکتوس
افوربیا، این است که گیاه میافتد یا به سمت خاصی خم میشود. این اتفاق در اثر
آبیاری بیشازحد رخ میدهد. در این هنگام با استفاده از یک چوب محکم، تکیهگاهی
برای گیاه بسازید و آن را قائم نگه دارید. سپس اجازه بدهید خاک خشک شود و آبیاری
را بهشکل صحیحی ادامه دهید. در
مورد زرد شدن برگها نیز باید بگوییم که این هم نشانه آبیاری بیشازحد است. برای
جلوگیری از بروز این مشکل باید طوری آبیاری را برنامهریزی کنید که خاک بین هر بار
آبیاری خشک شود. بهیاد داشته باشید که بحث کاکتوسها با سایر گیاهان متفاوت است،
آنها خشکی را به خیسی بیشازحد ترجیح میدهند.
افوربیا به طور دقیق به چه مقدار نور نیاز دارد؟
این کاکتوس دوست دارد هر روز حداقل برای 4 ساعت، تحت تابش غیرمستقیم نور خورشید قرار بگیرد. سایه نسبی نیز برای این گیاه مناسب است. اگر افوربیا را در داخل خانه نگهداری میکنید، بهتر است آن را در نزدیکی یک پنجره نورگیر جنوبی یا جنوب شرقی قرار دهید. با اینکه این کاکتوس عاشق نور است، اما باید در برابر نور مستقیم خورشید حفاظت شود، بهویژه نور مستقیم خورشید در میانه روز یا همان بعدازظهر که باعث سوختگی برگهای کاکتوس شما میشود. اگر کاکتوس شما دچار سوختگی برگها شد این از عوارض قرار گرفتن کاکتوس شما در معرض نور مستقیم و هوای بسیار گرم است. برای حل این مشکل اگر آن را در خارج از خانه گذاشتهاید، نقطهای را انتخاب کنید که نور شدید به آن نمیتابد. بهعنوان آخرین نکته نیز درنظر داشته باشید که اگر به هر نحوی گیاه در معرض دریافت نور زیاد خورشید است، باید آبیاری نیز به همان میزان افزایش پیدا کند.
پیچک استرالیایی یکی از گیاهان آویزی آپارتمانی است که
وجودش، زیبایی و جذابیت زیادی به محل زندگی شما میبخشد. شما میتوانید این گیاه را
از یک گل فروشی آنلاین به راحتی خریداری فرمایید و از تماشای آن در خانه خود لذت
ببرید. روش نگهداری پیچک استرالیایی نیز آسان است و به راحتی میتوانید از آن
مراقبت کنید.
شناخت گیاه پیچک استرالیایی
پیچک
استرالیایی را به عنوان یک گیاه فوق جذاب برای دکوراسیون داخلی منزل خود انتخاب
کنید تا تمامی نگاهها را به خود خیره کند و در مرکز توجه باشد! اگر چه این گیاه
زیبا در بیرون از منزل هم رشد میکند، اما بسیار دوست دارد که در داخل خانه و در
روی قفسه های مختلف قرار بگیرد و در کنار شما زندگی کند.
پیچک یک گیاه رونده است. با گذر زمان رشد میکند و در فصل تابستان شکوفه میدهد.
این شکوفه های زیبا در پاییز به میوه تبدیل میشوند. اگر دنبال گیاهی برای پوشاندن
دیوار و یا پنجره هستید، این پیچک را انتخاب کنید.
چون اگر به خوبی از آن نگهداری کنید، هر سال بیش از 40
سانتی متر رشد خواهد کرد.
پیچک دوست ندارد که در هوای گرم و خشک مصنوعی قرار بگیرد. منظورمان گرمای مصنوعی
خانه در فصل زمستان است. همچنین خیلی اهل کولر هم نیست!
البته اینها مشکل به حساب نمیآیند. چون در هر منزلی نقطهای
هست که کمتر در معرض کولر و گرما باشد.
اگر به خوبی از پیچک خود نگهداری کنید، مطمئن باشید که هیچ گیاهی نمیتواند جای آن
را برایتان پر کند. پیچک گیاهی رونده و بسیار زیباست. میتوانید آن را در گلدانهای آویزی قرار داده
و آویزان کنید. روی یک قفسه بلند نیز برای پیچک مناسب است.
کلید داشتن پیچکی سالم، فراهم کردن شبهای خنک و محیط مرطوب است! فراموش نکنید که
همیشه گیاه خود را مرطوب کنید، بخصوص در فصل زمستان.
قبل از کاشتن پیچک استرالیایی در باغچه خود، با یک متخصص حوزه گل و گیاه مشورت
کنید. از او بپرسید که آیا منطقه شما میتواند پذیرای پیچک باشد یا خیر.
و با ما همراه باشد تا روش نگهداری گیاه پیچک استرالیایی را
بدانید.
روش نگهداری پیچک استرالیایی
روش نگهداری گیاه پیچک استرالیایی آسان است و براحتی میتوانید این گیاه را در منزل خود نگهداری کنید.
نور مورد مورد نیاز
فرقی
نمیکند که تابستان است یا زمستان، در هر حالت پیچک به نور درخشان خورشید نیاز
دارد.
اما در تابستان مواظب باشید در معرض نور مستقیم خورشید قرار
نگیرد. گاهی در فصل زمستان پیچک میتواند مقداری نور مستقیم خورشید را دریافت کند،
مثلا هنگامی که در نزدیکی یک پنجره نورگیر جنوبی قرار گرفته باشد.
روش آبدهی
گیاه پیچک گلدانی، خاک و آب و هوای مرطوب را ترجیح میدهد، اما از غرقاب شدن هرگز لذت نمیبرد. اجازه ندهید خاک آن خشک شود آن را همیشه مرطوب نگهدارید. بخصوص که این رطوبت سبب تشویق گیاه برای تولید برگهای قرمز رنگ در پاییز میشود!
دمای مناسب و رطوبت مورد نیاز
پیچکی
که در خارج از خانه نگهداری میشود و یا در باغچه کاشته شده است، به آب و هوای
معتدل نیاز دارد. آن باید در برابر بادهای سنگین پاییزی و همچنین گرمای شدید
تابستان در امان باشد.
آب و هوای بیش از حد مرطوب میتواند سبب فاسد شدن ریشه و یا
ابتلای برگهای گیاه به عفونت باکتریایی شود.
پیچک گلدانی شبهای خنکتر را ترجیح میدهد، معمولا زیر 15 درجه سانتیگراد.
بسیاری از انواع پیچک استرالیایی میتوانند در خارج از خانه
و در گلدان، سرمای زیاد زمستان را تحمل کرده و مجدد از ساقه خود شروع به رویش
کنند. در طول روزهای گرم تابستان، مرتبا گیاه را غبارپاشی کنید.
خاک غنی، مرطوب اما با زهکشی عالی برای پیچک ایدهآل است.
در مناطق گرم و خشک، باید سطح خاک پیجک را به خوبی با مالچها و الیاف
طبیعی بپوشانید تا خنک و مرطوب باقی بماند. پیچکی که در داخل خانه نگهداری میشود،
به خاک گلدان متخلخل و زهکشی شده نیاز دارد.
این گیاه نیرومند، به کود کمی نیاز دارد. کمی کوددهی در آغاز بهار، تمام چیزی
است که گیاه از شما میخواهد. گاهی در شرایط ایدهآل، همین مقدار کوددهی هم لازم
نیست.
برای مراقبت بیشتر میتوانید در طول فصول رشد، به آن کود با رهایش کنترل شده
بدهید. بهتر است که هر دو هفته یکبار برای پیچک از کود ضعیف مایع استفاده کنید.
اگر میخواهید به خوبی رشد کند، باید کمی مواظبش باشید. از بریدن شاخه های قدیمی و آسیب دیده نترسید و گیاه را به خوبی هرس کنید. این کار نه تنها باعث از بین رفتن گیاه نمی شود، بلکه به تمیزی و سلامت آن کمک میکند.
شپشک آردی، تخم عنکوبت و کنه تارعنکبوتی از رایجترین آفات پیچک استرالیایی
هستند. برای مقابله با آنها، ترکیبات شیمیایی مخصوص و یا صابونهای درمانی بهترین
گزینه به شمار میروند.
خطرناکترین بیماریهایی که پیچک را تهدید میکنند، باکتری زانتوموناس (باکتری برگها) و قارچ ریزوکتونیا (مخصوص ریشه)
هستند. حمله زانتوموناس به برگها را میتوان از طریق ظهور حفرات و لکههای قهوهای
و مشکی روی برگ تشخیص داد.
این باکتری در موارد شدیدتر سبب پیچ خوردگی و خم شدن ساقه میشود. گیاهان درگیر با این باکتری باید سریعا از سایر
گیاهان جدا شده و از بین بروند.
به گیاهان باقی مانده مخلوطی از آب و سرکه اسپری کنید. در این محلول، از یک
قسمت سرکه و ده قسمت آب استفاده کنید.
فاسد شدن ریشه توسط ریزوکتونیا در مناطق گرم و مرطوب رایجتر است. این عارضه سبب
پژمردگی گیاه و درنتیجه مرگ آن میشود. گیاه بیمار باید دورانداخته شود، و گیاهان
باقی مانده باید توسط یک قارچ کش حاوی تریفلومیزول (triflumizole)
درمان شوند.
پیچک برای کودکان و حیوانات خانگی بی خطر است.