آیا می‌دانید چه دلایلی منجر به پژمردگی گیاهان آپارتمانی خواهد شد؟

آیا تا به حال شده است گیاهان شما پژمرده شوند؟ اگر جوابتان مثبت است، آیا می‌دانید علل پژمردگی گیاهان آپارتمانی چیست؟ و یا چگونه می‌توان گیاهان پژمرده را احیا کرد؟ اگر دوست دارید جواب این پرسش‌ها را بدانید، با مقاله زیر که توسط بهترین سایت خرید اینترنتی گل و گیاه تهیه شده است، همراه شوید. با این کار می‌توانید تمامی عللی که منجر به پژمردگی گیاهان خواهند شد را فهمیده و نسبت به رفع آن‎ها اقدام کنید تا دوباره شاهد رشد خوب و سلامت گیاهان خود باشید.

مقدمه

تمام گیاهان چه در داخل خانه چه در بیرون خانه در معرض پژمردگی قرار دارند؛ با اینکه برای گیاهان خود آب کافی، نور، کود و گرما را تامین می‌کنید، اما باز هم آن‌ها پژمرده می‌شوند و این برای شما که برای هیچ کس چندان خوشایند نیست. اما واقعا چه اتفاقی برای یک گیاه رخ می‌دهد که باعث پژمردگی آن می‌شود؟ اینجاست که باید علت پژمردگی گیاهان آپارتمانی و راه حل آن‌ها را جستجو کرد. به‌این‌منظور با ما همراه باشید. در این مطلب ابتدا منظور از پژمردگی گیاه را به شما گفته و سپس 7 علت پژمردگی گیاهان را به شما آموزش خواهیم داد تا بعد از خرید گل و گیاه بتوانید به‌خوبی از آن‌ها مراقبت کرده و در صورت مشاهده پژمردگی در برگ‌های آن‌ها از پس حل آن‌ها برآیید.

پژمردگی گیاه یعنی چه؟

برای این‌که علت پژمردگی گیاهان را بدانیم، ابتدا باید این موضوع را بررسی کنیم که چرا یک گیاه پژمرده می‌شود و چه چیزی باعث می‌شود برگ‌ها و ساقه‌های گیاه استوار و صاف بمانند؟ گیاهان موجوداتی زنده هستند و برای تامین مواد مغذی به ریشه و آب نیاز دارند. درون تمام اندام‌های گیاه لوله‌هایی به نام زایلم وجود دارد. این لوله‌ها کار انتقال آب از ریشه به برگ‌ها را انجام می‌دهند. آب منتقل شده به برگ‌ها توسط پدیده‌ای به نام مویینگی در کنار یکدیگر تجمع می‌کنند و چیزی به نام آماسیدگی را به وجود می‌آورند. این آماسیدگی همان چیزی است که گیاه نیاز دارد تا بتواند برگ‌ها و ساقه‌های خود را سفت، محکم و استوار نگاه دارد.
پس از مدتی این آب تجمیع شده توسط روزنه‌های روی برگ تبخیر می‌شود و پدیده‌ای به نام تَرادَمِش را ایجاد می‌کند. جالب است بدانید که بیش از 95% آب وارد شده به برگ‌ها تبخیر می‌شود! در صورتی که هر قسمت از این پروسه دچار مشکل شود، مثلا ریشه‌ها نتوانند آب مورد نیاز را تامین کنند، زایلم نتواند آب مورد نیاز را انتقال دهد، یا ترادمش در برگ‌ها با سرعت بیشتری رخ دهد، در نتیجه پدیده آماسیدگی دچار مشکل می‌شود و گیاه دیگر نمی‌تواند استواری و سفت بودن برگ‌ها و ساقه‌هایش را حفظ کند و در نهایت برگ‌ها یا ساقه‌ها پژمرده می‌شوند.
به زبان ساده و خلاصه پژمردگی در گیاهان حاصل برهم خوردن تعادل میان میزان آب دریافتی و میزان آب تبخیر شده است.

دلایل پژمردگی گیاهان چیست و چگونه می‌توان آن‌ها را بر‌طرف کرد؟

حال که مشخص شد پژمردگی در گیاهان از چه چیزی حاصل می‌شود، نوبت معرفی 7 علت پژمردگی گیاهان و راه حل آنهاست. در ادامه تمام مشکلاتی که باعث پژمردگی یک گیاه می‌شود را مرور می‌کنیم، تا بتوانیم به راحتی مشکل احتمالی را تشخیص داده و اصلاح کنیم.

1. کمبود میزان آبیاری

بیایید با شایع‌ترین دلیل پژمردگی گیاهان آغاز کنیم. کم آبی، باعث خشک شدن خاک و به طبع آن کمبود آب مورد نیاز برای ریشه‌های گیاه می‌شود. سیستم آب کماکان در رگ‌های گیاه در جریان و در حال تبخیر است، اما از سوی دیگر آب جدیدی وارد سیستم نمی‌شود و این باعث می‌شود تا آماسیدگی کاهش پیدا کند و گیاه جلوی چشمان شما پژمرده شود. تشخیص کم آبی بسیار ساده است. اگر شما برای مدتی به گیاه خود آب نداده‌اید و خاک گیاه شما بسیار خشک است، پس احتمالا با مشکل کم آبی روبرو هستید. احتمالا باید چندتایی برگ با لبه‌های قهوه‌ای نیز ببینید.
برای حل این مشکل کافی است میزان آب‌دهی را بیشتر کنید و امیدوار باشید که گیاه شما دوباره سرزنده خواهد شد. بعضی از گیاهان بیشتر تحمل پژمردگی را دارند و می‌توانند خود را به سرعت بازیابی کنند، اما در مجموع بهتر است اجازه ندهید هیچ گیاهی به سمت پژمردگی ناشی از کم آبی برود.

2. آبیاری بیش از حد

این حالت دقیقا برعکس حالت قبلی و بسیار جدی‌تر است. در بخش پیشین گفتیم که یکی از دلیل های پژمردگی گیاهان عدم توانایی گیاه در دریافت آب کافی و درواقع همان کم آبی است. نقطه مقابل آن یعنی آب‌دهی زیاد نیز باعث همین اتفاق می‌شود، اما به نحوی دیگر؛ به این شکل که زمانی که به گیاهی بیش از حد آب بدهید، گیاه خودش را ابتدا با زرد شدن برگ‌ها و تورم بعضی اندام‌هایش نشان می‌دهد. آب‌دهی زیاد، به معنی خیس بودن بیش از حد خاک و عدم عبور جریان هوا در خاک است. این مساله باعث می‌شود باکتری‌ها و قارچ‌های مضر در اطراف ریشه رشد کند و باعث مرگ ریشه شود.
در این حالت، با وجود اینکه آب زیادی برای گیاه تامین می‌شود و خاک همیشه خیس است، اما مرگ ریشه منجر به عدم توانایی گیاه در تامین آب مورد نیازش می‌شود. اگر خاک گیاه همیشه خیس است، زهکشی خوبی ندارد و به کندی خشک می‌شود، احتمالا با مشکل آب‌دهی زیاد، پوسیدگی ریشه و پژمردگی مواجه خواهید شد.
برای تشخیص این مشکل می‌توانید به دنبال برگ‌های زرد یا ورم بیش از حد در ساقه گیاه بگردید. پوسیدگی ریشه همچنین باعث قهوه‌ای یا سیاه شدن ریشه می‌شود. ممکن است حتی خاک بوی گندیدگی بدهد و این گندیدگی ممکن است به قسمت پایینی ساقه نیز سرایت کند. اگر آب‌دهی زیاد به مرحله‌ای برسد که گیاه شما را پژمرده کند، احتمالا باید با آن گیاه خداحافظی کنید. اما اگر در مراحل ابتدایی متوجه آن شدید، می‌توانید عادت آب‌دهی و زهکشی خاک را اصلاح کنید تا گیاه آسیب بیشتری نبیند.

3. دمای نا‌مناسب

وقتی گیاه در دمایی قرار گیرد که تحمل آن را ندارد، همین دماست که علت پژمردگی آن می‌شود. اکثر گیاهان گرمسیری دمایی بین 15 درجه الی 32 درجه سانتی‌گراد را تحمل می‌کنند و شرایطی خارج از این بازه دمایی باعث ایجاد آسیب در برگ‌ها، ساقه‌ها و حتی ریشه‌ها می‌شود. پژمردگی گیاهان براثر تغییرات دما دو حالت دارد:

- دمای بالا

دمای بیش از حد، اغلب باعث آسیب مستقیم به بافت‌های گیاه می‌شود، اما ممکن است با تبخیر بیشتر آب، باعث پژمردگی گیاه نیز شود. در این حالت نیاز گیاه به آب بیشتر می‌شود، اما ریشه‌ها دیگر نمی‌توانند این نیاز را تامین کنند و تعادل به هم می‌ریزد. اگر گیاه شما در نور مستقیم خورشید، کنار وسایل گرمایشی یا اتاقی گرم قرار دارد ممکن است با این مساله مواجه شوید. ممکن است یک گیاه در زمستان در کنار پنجره‌ای نورگیر بسیار خوشحال باشد، اما در تابستان از طریق همان پنجره آسیب ببیند.
فراموش نکنید خاک گیاهی که در محلی گرم قرار دارد، نسبت به گیاهی که در محلی خنک‌تر قرار دارد زودتر خشک می‌شود و نیاز به آب‌دهی بیشتری دارد. برای تشخیص این مشکل به نشانه‌هایی مانند سوختن برگ‌ها، پیچ‌خوردن برگ‌ها، ریزش برگ‌ها یا لبه‌های قهوه‌ای یا زرد در آن دقت کنید. برای حل این مشکل کافی است گیاه را به محلی خنک‌تر منتقل کنید و مطمئن شوید آب کافی به گیاه می‌رسد.

- دمای پایین

سوی دیگر ماجرا، سرمای بیش از حد قرار دارد که دلیل پژمردگی گیاهان است؛ اگر گیاه در محلی قرار گیرد که دمای هوا بسیار سرد باشد برگ‌ها، ساقه‌ها و ریشه‌هایش آسیب می‌بیند و این مساله باعث می‌شود ریشه نتواند آب مورد نیازش را تامین کند و پژمرده خواهد شد. این اتفاق برای گیاهان داخل خانه بسیار بعید است، اما اگر گیاه خود را در تابستان به بیرون منتقل می‌کنید، فراموش نکنید که با شروع پاییز آن‌ها را دوباره به داخل بیاورید تا از سرمازدگی در امان باشند.

4. آفات آلوده کننده

آفت‌ها از جمله علت های پژمردگی گیاهان هستند که می‌توانند به گیاه شما بچسبند و از شیره آن‌ها تغذیه کنند و ازاین‌طریق باعث پژمرده شدن گیاه شما شوند. حشراتی مانند شپشک‌ها، کنه‌ها و شته‌ها معمولا مجرمان اصلی این اتفاق هستند. اگر تعداد این حشرات کم باشد مشکل بزرگی نیستند، اما زمانی که جمعیت آن‌ها افزایش پیدا کند، باعث از دست رفتن آب در گیاه و پژمردگی می‌شوند.
از بین بردن این حشرات کار سختی نیست. بهتر است حداقل ماهی یک‌بار گیاه خود را کاملا بررسی کنید، تا پیش از اینکه جمعیت این حشرات زیاد شود آن‌ها را از بین ببرید.

5. بیمار شدن گیاه

بیماری‌ها از دیگر علت های پژمردگی گیاهان به‌شمار می‌روند که از دو طریق می‌توانند باعث پژمردگی گیاه شما شوند:

1. تاثیر روی سلامت و عملکرد ریشه
2. تاثیر روی جریان عبور آب و مواد مغذی در زایلم گیاه و از بین بردن آماسیدگی

برای مثال نوعی بیماری به نام فیوزاریوم وجود دارد که می‌تواند طی 24 ساعت برگ‌ها را پژمرده و سیاه کند. راه حل این مشکل، هرس کردن سریع برگ‌های بیمار و استفاده از قارچ‌کش‌های صنعتی است. بهتر است هرازگاهی گیاه را بررسی کنید، تا اگر نشانه‌ای از بیماری در آن دیدید بتوانید به سرعت اقدام کنید. فراموش نکنید که گیاه بیمار را باید به سرعت قرنطینه کنید و از سایر گیاهان جدا کنید، تا بیماری خود را به آن‌ها سرایت ندهد.
بیماری‌ها معمولا حاصل نگهداری نامناسب، خیس ماندن بیش از حد و عدم تهویه هوای مناسب است.
برای جلوگیری از بیماری گیاه خود مواردی مانند آب‌دهی بیش از حد گیاه، زهکشی نامناسب و استفاده از گلدان بیش‌ازحد بزرگ را در نظر داشته باشید. زیرا این‌ها شرایطی هستند که قارچ‌ها و باکتری‌ها عاشق آن‌ها بوده و به راحتی در این محیط رشد و پرورش می‌یابند. در صورتی که بیماری را به سرعت تشخیص دهید، می‌توانید گیاه خود را درمان کنید.

6. کمبود رطوبت

رطوبت کم می‌تواند خودش دلیل پژمردگی گیاهان شود؛ چراکه بسیاری از گیاهان خانگی به رطوبتی بیشتر از آن‌چه در خانه است نیاز دارند. البته ممکن است در این شرایط زنده بمانند، اما نمی‌توانند عملکرد صددرصدی و رشد خوبی داشته باشند.
برای مثال بعضی گیاهان مانند خزه‌ها یا برخی ارکیده‌ها، نیاز به رطوبتی بالا دارند و در صورتی که این نیاز تامین نشود واکنش نشان می‌دهند. کمبود رطوبت معمولا در زمستان و در داخل خانه رخ می‌دهد، زمانی که سیستم گرمایشی داخل خانه هوا را خشک و بدون رطوبت می‌کند. همچنین اتاق‌های نورگیر و گرم نیز رطوبت بسیار کمی دارند. گیاهان حساسی که در این شرایط قرار می‌گیرند، به‌سرعت پژمرده می‌شوند. بنابراین در هنگام خرید اینترنتی گیاه یا خرید گیاه از گلفروشی‌ها حتما از میزان رطوبت مورد نیاز گیاه خود مطلع شده و اگر گیاهی را نگهداری می‌کنید که رطوبت بالایی نیاز دارد، باید مراقب این شرایط باشید. به‌این‌منظور می‌توانید از دستگاه بخور برای تامین رطوبت استفاده کنید یا مقداری آب و سنگ در سینی زیر گلدان بریزید به‌صورتی که آب با گلدان تماس پیدا نکند. همچنین کنار هم قرار دادن چند گیاه در کنار یک‌دیگر نیز به تامین رطوبت کمک می‌کند. مکان‌هایی مانند حمام یا آشپزخانه نیز رطوبت بالایی دارند ومی‌توانید گیاه مورد نظرتان را در آنجا نگهداری کنید.

7. کود‌دهی نا‌درست

مشکلات کوددهی نیز می‌تواند علت پژمردگی گیاهان باشد. این مساله اغلب به‌خاطر کوددهی بیش‌ازحد است و کوددهی کم این مشکل را ایجاد نمی‌کند. شاید شما وسوسه شوید که با کوددهی زیاد، سرعت رشد گیاه خود را افزایش دهید، اما باید بدانید با این‌کار فقط به گیاه خود آسیب می‌زنید. شما باید به اندازه‌ای به گیاه کود بدهید که مواد غذایی مورد نیازش تامین شود. کود دادن بیش‌ازحد باعث مسمومیت و آسیب‌های شیمیایی می‌شود. این پروسه به ریشه‌های گیاه شما آسیب می‌زند و در نتیجه گیاه نمی‌تواند آب مورد نیاز خودش را تامین کند. برای حل این مشکل کافی است خاک گیاه را برای حدود 5 دقیقه با جریان آب بشویید و اجازه دهید آب از زیر گلدان خارج شود. این کار باعث می‌شود نمک‌های تشکیل شده که حاصل کوددهی بیش‌ازحد بوده، شسته شود و گیاه بتواند دوباره خود را بازیابی کند.

پاسخ به سوالات رایج درباره دلایل پژمردگی گیاهان

1. گیاهان آپارتمانی به چه دلیل پژمرده می‌شوند؟

دلایل مختلفی برای پژمردگی یا ضعیف شدن گیاهان خانگی وجود دارد، اما یکی از مهم‌ترین این دلایل، آبیاری اشتباه و زهکشی نامناسب خاک است. آب زیاد و خیس ماندن بیش‌ازحد خاک می‌تواند باعث عدم گردش هوا و ایجاد بیماری‌های قارچی در گیاه شود که نتیجه آن پژمرده شدن گیاه است. البته که نور ناکافی، کوددهی کم یا رطوبت ناکافی نیز می‌تواند برای برخی گیاهان مشکلاتی را ایجاد و آن‌ها را بی‌حال و پژمرده کند.

2. چگونه می‌توان گیاهی که پژمرده شده است را نجات داد؟

برای درمان یک گیاه پژمرده ابتدا باید دلیل پژمردگی آن را تشخیص دهید. زمانی که مشکل را تشخیص دادید می‌توانید برای حل آن اقدام کنید؛ اقداماتی مثل سبک کردن یا تعویض کامل خاک، اصلاح محل قرارگیری گیاه برای دسترسی بهتر به نور یا رطوبت، انقال گیاه به محیطی گرم‌تر یا سردتر و تغذیه گیاه با کود مناسب.
حتی گاهی چرخاندن گیاه نیز می‌تواند به گیاه کمک کند، زیرا ممکن است برای مدت زیادی یک سمت گیاه به سمت نور باشد و سمت دیگر نور دریافت نکند که باعث آسیب به گیاه می‌شود.

3. چه دلایلی منجر به زرد شدن گیاهان خواهند شد؟

زرد شدن یک گیاه می‌تواند به دلیل آبیاری اشتباه، زهکشی نامناسب خاک، نور بیش‌ازحد یا کوددهی زیاد باشد؛ آبیاری زیاد یا کم می‌تواند به ریشه‌های گیاه آسیب زده و آن‌ها را در تامین منابع دچار مشکل کند. کوددهی زیاد نیز می‌تواند باعث تشکیل نمک در خاک و سوختن ریشه‌ها شود. همچنین نور بیش‌ازحد می‌تواند باعث آفتاب سوختگی در گیاه شود. علاوه بر این مسائل برخی آفات نیز می‌توانند به برگ‌های گیاه آسیب بزنند و با نوشیدن شیره گیاه آن‌ها را ضعیف، زرد و یا بی رنگ کنند.

4. نشانه‌های آبیاری زیاد در گیاه چه می‌باشد؟

در گیاهان مختلف ممکن است نشانه‌های مختلفی وجود داشته باشد، اما یکی از معمول‌ترین نشانه‌های آبیاری بیش‌از‌حد، پژمردگی است. زرد شدن، نرم شدن ساقه‌ها یا برگ‌ها و یا قهوه‌ای یا سیاه شدن برگ‌ها نیز می‌تواند نشانه‌ای از آبیاری زیاد یک گیاه باشد. گفتنی است که آبیاری بیش‌ازحد می‌تواند باعث پوسیدن ریشه‌های گیاه نیز شود بنابراین ممکن است متوجه شوید که رشد گیاه شما به شدت آهسته و ضعیف شده است.

5. چگونه بفهمیم گیاهی به بیماری قارچی مبتلا شده است؟

اگر این بیماری قارچی درون خاک گیاه ایجاد شود شانس کمی برای دیدن آن خواهید داشت و تنها زمانی متوجه می‌شوید که اثرات آن روی گیاه ایجاد شده باشد، اما بیماری‌هایی که در بیرون از خاک ایجاد می‌شوند معمولا به محیطی خیس با گردش هوای کم و دمای پایین نیاز دارند تا بتوانند رشد کنند و خود را به شکل لکه‌هایی رنگی و غبار شکل نشان می‌دهند. این قارچ‌ها می‌توانند به‌سرعت به تمام گیاه سرایت کرده و حتی گیاهان دیگر در اطراف خود را نیز آلوده کنند.

6. آیا جدا کردن برگ‌های زرد گیاهان کاری ضروری است؟

جدا کردن برگ‌های زرد شده یا مرده از گیاه اقدام خوبی است اما بهتر است اجازه دهید که برگ مورد نظر کاملا زرد یا مرده شود و هیچگاه برگی که هنوز قسمت‌های سالمی دارد را از گیاه جدا نکنید. اگر قصد جدا کردن این برگ‌ها را دارید بهتر است این کار را با دستکش و ابزار استریل انجام دهید تا هم باعث انتقال بیماری جدید به گیاه نشوید و هم دستان شما آلوده نشود.

7. یک گیاه بیمار چه نشانه‌هایی دارد؟

بیماری یا مشکلات در گیاهان می‌تواند خود را به شکل‌های مختلفی نشان دهند که شامل لاغر شدن گیاه، کاهش گل‌ها و افزایش برگ‌ها، زرد شدن برگ‌ها، سوختن برگ‌ها، قهوه‌ای شدن لبه برگ‌ها، کوچک، شدن یا پژمرده شدن برگ‌ها، ایجاد لکه بر روی برگ‌ها، نرم شدن یا باد کردن برگ‌ها، آردی شدن و سفیدک شدن برگ‌ها می‌شود.

8. روش از بین بردن باکتری‌های مضر خاک چگونه است؟

برای از بین بردن این باکتری‌ها ابتدا باید نوع دقیق آن را متوجه شوید، اما عموما مقداری مایع سفیدکننده می‌تواند کمک زیادی به شما بکند و این باکتری‌ها را از بین ببرد. ترکیبی مایع از 10 الی 20 درصد مایع سفید کننده که در آب معمولی حل شده باشد کمک زیادی به از بین بردن باکتری‌های مضر در خاک می‌کند، اما بهتر است بعد 20 الی 30 دقیقه این محلول را از خاک گیاه بشویید زیرا باقی ماندن آن در خاک می‌تواند برای گیاه شما سمی باشند.

درباره گیاه آدنیوم و شرایط نگهداری آن چه می‌دانید؟

اگر قصد خرید گیاه آپارتمانی متفاوت و خاصی را برای نگهداری در خانه خود دارید، پیشنهاد می‌کنیم یک گلدان آدنیوم بخرید. آدنیوم یکی از انواع ساکولنت است که برگ‌هایی سبز‌رنگ و کوچک، تنه‌ای ضخیم و گوشتی و گل‌هایی زیبا و رنگارنگ دارد. این گیاه با ظاهر جذابش می‌تواند چشمان شما را به خوبی به خود خیره کرده و شما را نسبت به خرید آن ترغیب کند. حال اگر دوست دارید درباره گیاه آدنیوم و روش نگهداری آن بیشتر بدانید، توصیه می‌کنیم مقاله زیر را تا انتها مطالعه فرمایید.

مقدمه‌ای بر گیاه آدنیوم

آدنیوم ساکولنتی است که تنه‌ای گوشتی و غیر معمول دارد. این گیاه چند شاخه دارد که بر روی آن گل‌های زیبا، رنگارنگ و شیپوری شکل رشد می‌کند. تنوع رنگی این گل‌ها بسیار زیاد است و در ترکیب با تنه عجیب این گیاه زیبایی خاصی را به وجود می‌آورد.
از این گیاه می‌توان به عنوان یک گیاه خانگی زیبا استفاده کرد تا محیط شما را رنگارنگ کند.

مشخصات کلی گیاه

نام علمی:  Adenium obesum
بومی: صحرای بزرگ آفریقا، منطقه ساحل صحرا، شرق و شمال شرق آفریقا و شبه جزیره عربستان
خانواده: خرزهره‌ ایان
نام‌های مرسوم: آدنیوم، رز صحرایی، ایمپالا، ستاره صابی

شناخت بیشتر گیاه آدنیوم

این گیاه زیبا گونه‌های مختلفی دارد و همه آن‌ها بومی شرق و شمال آفریقا و شبه جزیره عربستان هستند. این گیاه چند ملیتی اسامی مختلفی هم دارد که همه آن‌ها زیبا هستند. رز صحرایی، ستاره صابی و بطری‌شور کوتوله، از اسامی این گیاه است.
این گیاه بر خلاف اسم مرسومی که دارد یک رز واقعی نیست. آدنیوم جزء ساکولنت‌های برگ‌ریز است و پنج گونه مختلف برای خرید دارد اما در طبیعت گونه‌های زیادی از این گیاه وجود دارد که هنوز شناسایی نشده‌اند.
مدت گل‌دهی این گیاه طولانی است و اگر در فصل‌های سرد محیط مطبوعی برای آن فراهم کنید به خوبی زنده می‌ماند.
با توجه به شرایط محیط و نگهداری گیاه آدنیوم ، گل‌های شیپوری شکل این گیاه در اندازه و رنگ‌های مختلفی رشد می‌کند اما غالبا گل‌های آن حدود 5 سانت و با رنگ‌های سفید، صورتی و قرمز است.
یکی از اختلاف‌های رز واقعی و رز صحرایی این است که رز صحرایی تحمل خشکسالی را دارد زیرا می‌تواند آب را در ریشه پیازی و ساقه گوشتی خود ذخیره کند. در طبیعت این گیاه آب را از طریق باران‌های تابستانه ذخیره می‌کند و در زمستان بی‌آب، آن را مصرف می‌کند.
آدنیوم را می‌توانید در اندازه‌های مختلفی پیدا کنید. این گیاه می‌تواند تا دو متر رشد کند اما می‌تواند به عنوان یگ گیاه خانگی در گلدان نیز زندگی کند.

شرایط نگهداری آدنیوم

پنج گونه مختلف از این گیاه وجود دارد که همه آن‌ها مناطق خشک و نیمه خشک را دوست دارند ولی می‌توانند در مناطق گرمسیر یا نیمه گرمسیر نیز به خوبی زندگی کنند.
نکته جالب درباره این گیاه کویرنشین این است که تا زمانی که نور کافی، گرما و خاک مناسبی داشته باشد برایش فرقی نمی‌کند که در کدام منطقه زندگی می‌کند.
گل‌های زیبای این گیاه برای مرغ مگس‌خوار و پروانه‌ها و زنبورها جذاب است و آن‌ها را به سمت خود می‌کشد.

نور مورد نیاز

همانطور که قبلا گفتیم برای نگهداری گیاه آدنیوم و برای سرزنده بودن و گل دادن به نور زیاد نیاز دارید.
اگر این گیاه فقط نور صبح یا بعد از ظهر را دریافت کند کماکان رشد میکند اما ممکن است گل ندهد و اگر نور کافی را دریافت نکند ضعیف و کم‌پشت می‌شود.
با وجود نور کافی، رز صحرایی یک دوره استراحت بین زمان گل‌دهی خواهد داشت. گل‌دهی این گیاه از اوایل بهار تا اواسط تابستان ادامه دارد و پس از حدود 6 الی 8 هفته استراحت، در اوایل پاییز مجددا گل می‌دهد.
در طول زمستان باید شرایط استراحت گیاه را فراهم کنید و بهتر است گیاه را به مکانی گرم، نورگیر و با نور غیر مستقیم متتقل کنید.

روش صحیح آبیاری

آدنیوم عاشق آب دهی در بهار و تابستان است اما از آب‌دهی در پاییز و زمستان خوشش نمی‌آید.
در واقع شما در بهار و تابستان باید مانند یک گیاه گرمسیری با آن برخورد کنید و در پاییز و زمستان مانند یک کاکتوس!
ریشه‌های این گیاه هیچ‌گاه نباید غرق در آب شوند. در فصل رشد آب دهی را زمانی انجام دهید که خاک گیاه کاملا خشک شده باشد. آب ‌دهی را به آرامی انجام دهید تا کمی خاک را مرطوب کنید و مواظب باشید که خاک بیش از حد خیس نشود.

زمان و روش کود دادن به گیاه

در طول فصل رشد (بهار و تابستان) می‌توان به این گیاه کودی محلول در آب یا کود گرانوله داد. آدنیوم در بهار از خواب زمستانه بیدار می‌شود. در این زمان می‌توان هر دو هفته یک‌بار کودی رقیق شده را به گیاه داد اما در تابستان فاصله کوددهی را ماهی یک‌بار کنید وبه محض رسیدن سرما کوددهی را متوقف کنید و اجازه دهید تا گیاه دوباره استراحت کند.

آیا آدنیوم سمی است؟

آدنیوم از خانواده خرزهره‌ایان است و مانند تمام اعضای این خانواده شیره‌ای سمی دارد که در صورت تماس با پوست باعث ایجاد خارش یا حتی مسمومیت می‌شود.
بهتر است آدنیوم را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید. اگر می‌خواهید این گیاه را هرس کنید حتما از دستکش استفاده کنید و پس از دست زدن یا تعویض گلدان، دستان خود را بشورید.

روش هرس کردن گیاه

آدنیوم گیاهی است که می‌تواند بیش از حد رشد کند به همین خاطر گاهی نیاز به هرس کردن دارد تا بتواند در اندازه قابل قبول بماند. بهتر است این هرس کردن در فصل رشد گیاه باشد.
اگر گیاه‌تان را در بیرون از خانه نگه‌داری می‌کنید بهتر است هرس کردن را در پایان فصل رشد و قبل از آغاز سرما و آوردن گیاه به داخل خانه انجام دهید. این کار باعث می‌شود تا گیاه بتواند استراحت مفیدتری داشته باشد و همچنین نگه‌داری گیاه کوچک‌تر در داخل خانه ساده‌تر است.
قبل از انتقال مجدد گیاه به بیرون از خانه در پایان فصل استراحت نیز می‌توانید شاخه‌های مرده یا آسیب دیده را هرس کنید. جدا کردن شاخه‌های پراکنده نیز اقدام مفیدی است و شما می‌توانید از این شاخه‌ها به عنوان قلمه برای تکثیر گیاه استفاده کنید.

مناسب‌ترین گلدان برای آدنیوم کدام است؟

این گیاه می‌تواند در هر گلدانی زندگی کند و زیبایی خود را به رخ بکشد اما حرفه‌ای‌ها آدنیوم را در گلدانی سفالی می‌کارند تا خاک گیاه بتواند به راحتی خشک شود. مزیت دیگر گلدان‌های سفالی نسبت به گلدان‌های پلاستیکی یا فلزی این است که جریان هوای مناسب را برای ریشه‌های گیاه تامین می‌کند.
برای خرید گلدان باید به چند نکته توجه کرد:
اولا اینکه گلدانی قوی باشد، ریشه‌های این گیاه بسیار تهاجمی هستند و می‌توانند گلدان‌های ظریف و نازک را بشکنند.
دوما گلدان حتما باید سوراخ‌های تخلیه آب را در زیر خود داشته باشد تا آب اضافه تخلیه شود.
سوما اگر در زیر گلدان از سینی استفاده می‌کنید باید آب جمع شده در آن را تخلیه کنید تا به ریشه‌های گیاه آسیب نزند.
- نکته مهم:
گلدان‌های عریض‌تر و پهن‌تر، بهتر از گلدان‌های باریک و بلند است زیرا ریشه‌های گیاه در گلدان عریض پخش می‌شود و تکیه‌گاه محکم‌تری برای گیاه خواهد شد در عوض ریشه‌های گیاه در گلدان بلند و باریک مانند هویج رشد می‌کند و نمی‌تواند گیاه را حفظ کند.

روش عوض کردن گلدان گیاه چگونه است؟

آدنیوم رشد آهسته‌ای دارد و تقریبا هر سه یا چهار سال یک‌بار به تعویض گلدان نیاز خواهد داشت.
توجه کنید که اگر گلدان گیاه بیش از حد بزرگ باشد ریشه‌های مهاجم آن رشد بیشتری خواهند داشت که در نتیجه تعداد گل‌های گیاه کم می‌شود.
برای این‌کار گلدانی را انتخاب کنید که سه الی پنج سانت بزرگ‌تر از ریشه‌های فعلی گیاه باشد. گیاه را از گلدان خارج کنید و خاک قدیمی را به خوبی از روی آن تمیز کنید و آن‌را مجددا در خاکی تازه و با زهکشی عالی، در گلدان جدید بکارید.
مانند ساکولنت‌های دیگر، برای آدنیوم خاک کاکتوس آماده کنید که بتواند آب را به خوبی تخلیه کند تا ریشه‌های گیاه پوسیده نشود.

روش تکثیر کردن آدنیوم

پس از شرح روش نگهداری گیاه آدنیوم به تکثیر این گیاه میپردازیم، آدنیوم را می‌توان از طریق قلمه زدن یا بذر تکثیر کرد.
در ادامه روش های تکثیر را مفصل شرح میدهیم:

1. تکثیر کردن به روش کاشت قلمه

اگر این گیاه را از طریق قلمه زدن تکثیر کنید نباید انتظار تشکیل ساختار گوشتی و جذاب این گیاه در بالای خاک را داشته باشید. این ساختار گوشتی که با نام کاودکس شناخته می‌شود در زیر خاک تشکیل می‌شود و ممکن است بعدا سر از خاک در بیاورد.
اما مزیت تکثیر از طریق قلمه این است که می‌توان چند قلمه مختلف را به یکدیگر پیوند زد تا رنگ‌های متنوعی از گل‌ها را به دست آورد.

• یک شاخه 15 سانتی از گیاه را ببرید و آن را برای 48 ساعت در روزنامه یا دستمال کاغذی بپیچید، در محلی گرم و خشک قرار دهید تا قسمت بریده شده گیاه خشک شود.
• بعد از دو روز قلمه بریده شده را در خاکی با زهکشی مناسب قرار دهید. می‌توانید از خاک‌های آماده کاکتوس یا ساکولنت استفاده کنید یا خودتان خاکی ترکیبی بسازید که ترکیبی مساوی از خاک گلدان، کوکوپیت، پیت ماوس و ماسه است. بهتر است برای زهکشی بهتر مقداری سنگ ریزه در کف گلدان بریزید.
• انتهای قلمه را به هورمون رشد آغشته کنید و آن‌را در خاک بکارید. با کمک یک اسپری خاک را مرطوب کنید و این‌کار را هر چند روز تکرار کنید تا خاک مرطوب بماند.
• یادتان نرود که آدنیوم اهل صحرا است پس نباید بیش از حد آب دریافت کند. اگر خاک گیاه را بیش از حد مرطوب کنید باعث پوشیدن ریشه‌های گیاه خواهید شد.
• گیاه را به مکانی گرم و نورگیر منتقل کنید. اگر گیاه در داخل خانه است هر یک یا دو روز آن ‌را بچرخانید تا تمام قسمت‌های آن نور دریافت کند وگرنه یک سمت آن به سمت آفتاب کج می‌شود.
• بعد از این‌که اولین نشانه‌های رشد را در گیاه ببینید خیالتان راحت می‌شود که اقدام شما مفید بوده و توانسته‌اید یک گیاه جدید را متولد کنید.

2. تکثیر کردن به روش کاشت بذر

مزیت تکثیر آدنیوم از طریق بذر این است که خیال شما بابت تشکیل ساختار گوشتی و خاص این گیاه (کاودکس) در بالای خاک، راحت است.
این ساختار یکی از زیبایی‌های گیاه است که شاید نتوان از خیر آن گذشت. تکثیر این گیاه از طریق بذر ممکن است سال‌ها طول بکشد به همین خاطر باید صبور باشید.
شما می‌توانید بذرهای این گیاه را به صورت آماده خریداری کنید یا از گیاه فعلی خود بذر بگیرید البته به شرطی که چند گیاه در کنار یکدیگر داشته باشید که بتوانند گرده‌افشانی کنند.

- زمان برداشت کردن بذر‌های گیاه

غلاف بذرهای این گیاه شبیه به لوبیا است که به صورت جفتی رشد می‌کنند. زمانی که این غلاف‌ها رسیده شوند متورم می‌شوند. در این زمان شما باید غلاف‌ها را با نخ و توری محبوس کنید تا با باز شدن غلاف، بذرهای گیاه فرار نکنند.
وقتی غلاف بذرها باز شد و توری را باز کنید، کرک‌های قاصدک شکل را از آن جدا کنید تا در نهایت بذرهای تازه گیاه باقی بماند.

- روش کاشتن بذر‌ها

• برای کاشتن بذرهای آدنیوم باید با خاکی شروع کنید که نیمی از آن خاک کوکوپیت یا پیت ماوس باشد و نیم دیگر آن ماسه یا پوده باشد.
• گلدانی کوچک و کم عمق را انتخاب کنید و آن را در محلی با نور زیاد ولی غیرمستقیم قرار دهید. دمای محیط برای این گیاه باید چیزی بین 26 الی 29 درجه سانتی گراد باشد.
• بذرها را به صورت پراکنده بر سطح خاک بریزید، روی آن را با یک لایه ماسه بپوشانید و با کمک یک اسپری خاک را مرطوب کنید. این کار را هرچند روز تکرار کنید تا بذرها جوانه بزند.
• بعد از سه الی هفت روز باید جوانه‌ها را مشاهده کنید. مرطوب کردن خاک را تا جایی ادامه دهید که بذرها تبدیل به نهال شوند تا بتوان آن را به گلدانی جدید منتقل کرد.

مشکلات احتمالی گیاه آدنیوم

بیشتری مشکلی که آدنیوم با آن درگیر می‌شود، زرد شدن برگ ها و لوله ای شدن انها و پوسیدگی ریشه است. مهم‌ترین نکته درباره این گیاه آب ندادن زیاد است. رز صحرایی می‌تواند آب را در ریشه چاقش ذخیره کند و دیگر دلش نمی‌خواهد بیش از حد آب دریافت کنند. این گیاه کم آبی را بیشتر از آب زیاد دوست دارد. زهکشی مناسب و آب دادن به میزان کم بهترین شرایط برای این گیاه است تا ریشه‌های گیاه پوسیده نشود.

1. دلیل زرد شدن برگ‌های گیاه چیست؟

زرد شدن برگ‌ها، بدون شک یکی از رایج‌ترین مشکلات در نگهداری از آدنیوم به شمار می‌رود. طبق تجربیات ما، در اغلب موارد آبیاری بیش از حد مسبب این اتفاق شده است. اما بیایید با هم سایر علل را نیز بررسی کنیم:

- زیاد بودن میزان آبیاری

اول از همه، باید نگاهی به نوک برگ بیاندازید. در این خصوص، زرد شدن از نوک برگ آغاز می‌شود و به سمت داخل حرکت می‌کند. در روزهای نخست، می‌بینید که برگ در حال تیره‌تر شدن است، حالتی مانند کبود شدن. اما پس از چند روز، زردی نمایان شده و برگ کم کم خشک می‌شود.
در این مورد، می‌توانید سریعا با کاهش میزان آبیاری، آدنیوم را از خطر نابودی نجات دهید. شاید لازم باشد با کمک یک دستمال کاغذی، گوش پاک کن یا حتی شن و ماسه میزان رطوبت اضافی خاک را جذب کنید.
اگر آدنیوم شما از نظر اندازه بزرگ است، بهتر است خاک آن را تعویض کنید. دقت کنید که به گیاه آسیب و اضطرابی وارد نکنید.
حال علت این آبیاری بیش از حد چیست؟ بسیاری از مردم (مانند ما) مدام گیاهان خود را آبیاری می‌کنند، چون صرفا از انجام این کار لذت می‌برند.
اسپری کردن آب و سایر روش‌های آبیاری احساس خوشایندی به انسان می‌دهد و حتی می‌تواند معتاد کننده باشد! پس هرگاه که خواستید برای رضایت خاطر خود دست به اسپری آب بزنید، کمی درنگ کنید و ابتدا خاک را چک کنید. اگر خشک بود، آنگاه گیاه را آبیاری کنید.

- کم بودن میزان آبیاری

اگر زرد شدن از مرکز برگ‌ها آغاز شده و در حال پیشروی به سمت نوک آن است، احتمالا مشکل آبیاری کم یا کافی نبودن نور است. برای اینکه دلیل اصلی را تشخیص دهید، ابتدا باید خاک را بررسی کنید. اگر خاک خشک است و آدنیوم ظاهری پژمرده با برگ‌های مات دارد، گیاه تشنه است.
گاهی اوقات عده‌ای برای وادار کردن آدنیوم جهت ورود به دوران خفتگی، ناگهان آبیاری را کاملا متوقف کرده و آن را در خانه رها می‌کنند. این کمبود نور در زمستان برگ‌های زرد را ایجاد کرده و منجر به ریزش آنها خواهد شد.
نجات یک آدنیوم تشنه، بسیار راحت‌تر از نجات یک آدنیوم غرقاب شده است. کافی است گیاه را به خوبی آبیاری کنید و سپس ان را به مکانی با نور بیشتر ببرید. این کار را در طی زمان و به آرامی انجام دهید، طوری که بلافاصله تحت نور شدید قرار نگیرد. او بالاخره خود را بازیابی خواهد کرد.

- زرد شدن برگ‌ها به صورت طبیعی

اگر هنگامی که به برگ‌های زرد شده دست می‌زنید آنها راحت می‌افتند، یعنی این زرد شدن طبیعی است. برگ‌ها در چرخه طبیعی زندگی خود هستند؛ پس از گلدهی زرد می‌شوند و همه چیز تحت کنترل است. نیازی نیست نگران شوید.
راه دیگر برای اطمینان از این نوع ریزش، دست زدن به کاودکس (تنه خرمایی) است. اگر بدنه (کاودکس) سفت و محکم بود، یعنی همه چیز درست است. تنه نباید نرم و پژمرده باشد.
بعضی از افرادی که از آدنیوم نگهداری می‌کنند، می‌گویند که این زرد شدن طبیعی اغلب اوقات در فصلی رخ می‌دهد که در آن بارش باران صورت گرفته است؛ حتی برای گیاهانی که تمام شرایط برای آنها ایده‌آل بوده است. در واقع باران می‌تواند این چرخه را تغییر دهد. بعضی از آدنیوم‌ها قبل از آغاز این روند، هاله‌ای قرمز رنگ بر روی برگ‌های خود ایجاد می‌کنند.
روند زرد شدن از برگ‌های پایینی آغاز شده و به مرور به برگ‌های شاخه‌های بالایی می‌رسد. اگر شاهد چنین الگویی در ریزش برگ‌های آدنیوم خود بودید، نباید نگران شوید. این اتفاق طبیعی است و به آن اعتماد کنید.

- پوسیدگی و فاسد شدن ریشه گیاه

اگر چندین بار بر روی برگ‌های زرد ضربه زدید اما به راحتی نریختند، باید ریشه را بررسی کنید. ممکن است ریشه دچار پوسیدگی قارچی شده و یا بیش از حد در خود پیچیده باشد.
آیا بخش‌های سفید رنگ کرکی مانند بر روی ریشه پیدا کردید؟ این یکی از اولین نشانه‌های پوسیدگی ریشه یا تنه (کاودکس) است.
برای نجات آن، گیاه را کامل از خاک خارج کنید. بخش‌های نرم، لزج و آسیب دیده ریشه را به کمک یک قیچی یا چاقوی تیز ببرید. سپس آن را تحت نور خورشید خشک کنید. اجازه دهید برای 14-7 روز استراحت کند. بعد از این مدت، آدنیوم را در خاکی تازه بکارید تا خود را ترمیم کند.

- وجود آفات آلوده کننده و قارچ‌ها

اگر آدنیوم مورد هجوم این مهمانان ناخوانده قرار گرفته باشد، نقطه‌های ریزی بر رو یا زیر برگ‌ها ایجاد خواهد شد. در مقایسه با زرد شدن طبیعی، رنگ زرد ناشی از آفات روشن‌تر است.
اگر برگ‌های زرد طبیعی با یک ضربه ملایم می‌ریزند، برگ‌های زرد بیمار این طور نیستند. حتی اگر چندین بار مستقیما به آنها ضربه بزنید، هنوز هم به ساقه خود متصل باقی خواهند ماند.
راه دیگر برای تشخیص این مشکل، توجه به تنه (کاودکس) است. در این مورد، معمولا تنه کمی منقبض و کوچک‌تر می‌شود؛ به طوری که وقتی آن را لمس می‌کنید، حس می‌کنید که دیگر سفت نیست و کاملا نرم شده است. باید تمام بخش‌های گیاه را به خوبی بررسی کنید تا وجود تمام آفات را شناسایی کنید. سپس متناسب با نوع، برای نابودی آنها اقدام کنید.

2. برگ‌های آدنیوم به چه علت لوله‌ای می‌شوند؟

در اغلب اوقات، این پیچ خوردگی طبیعی است و به عنوان بخشی از تغییرات رشد گیاه تلقی می‌شود؛ در واقع آسیبی به سلامت کلی آن وارد نمی‌کند. اگر فقط یکی دو برگ از گیاه لوله‌ای شده‌اند و باقی شکل عادی خود را دارند، اصلا نگران نشوید و خود را درگیر این موضوع نکنید.
اما اگر حس کردید تعداد از حالت عادی بیشتر شده و یا تغییرات جزئی دیگری را نیز در گیاه شاهد بودید، ممکن است مشکل از عناصر ضروری باشد. در واقع پیچ خوردگی، در نتیجه کمبود پتاسیم یا نیتروژن رخ می‌دهد. پتاسیم، عنصری مغذی برای رشد ساقه و ریشه است. نیتروژن نیز برای گل‌ها، برگ و شاخه‌ها مفید است.
برای حل این مشکل، از کودهای حاوی پتاسیم و نیتروژن استفاده کنید. پس از مدتی خواهید دید که برگ‌های جدید بزرگ‌تر و زیباتر رشد می‌کنند. یک راه هوشمندانه برای افزایش این عناصر، کاشت لوبیا در خاک آدنیوم است. دانه لوبیا، میزان باکتری‌ها را در خاک افزایش می‌دهد؛ باکتری‌هایی که غده‌ها را بر روی ریشه شکل می‌دهند. این غده‌ها هوا را جذب کرده و نیتروژن موجود در آن را به خاک منتقل می‌کنند. بدین شکل به روشی کاملا طبیعی، دائما خاک را تغذیه کرده و گیاه را تقویت می‌کنند.

3. دلیل فاسد و پوسیده شدن ریشه گیاه چیست؟

اگر گیاه و به تبع آن ریشه را بیش از حد آبیاری کنید، اجزای درونی توپ ریشه متلاشی شده و آن را کاملا شل و لزج می‌کند.
برای یافتن بخش فاسد شده ریشه، باید نگاهی به برگ‌ها بیاندازید. اگر برگ‌ها کاملا زرد شده‌اند و در اثر صربه زدن نمی‌ریزند، به احتمال زیاد مشکل پوسیدگی است. سپس مسیر برگ‌های زرد را دنبال کرده و ساقه را تا نزدیک‌ترین نقطه به سطح خاک بررسی کنید. آیا اثری از فاسد شدن، نرم شدگی، تغییر رنگ و … می‌بینید؟
برای چک کردن سیستم ریشه، از دست‌های خود کمک بگیرید. تمام نقاط آن را لمس کنید و فشاری جزئی به آن وارد کنید. اگر فقط بخش کوچکی از آن فاسد شده است، به راحتی آن را جدا کنید. سپس مقداری پودر آهک باغبانی یا دارچین بر محل بریدگی بریزید تا ترمیم شود.
اگر نقاطی مشکی رنگ بر سطح ریشه مشاهده کردید یا پوسیدگی در مناطق مختلف آن گسترده شده بود، باید اقدام جدی‌تری بکنید.
گیاه را از خاک خارج کرده، تمام بخش‌های پوسیده را ببرید. سپس آن را بر عکس در مکانی سایه آویزان کنید. مقداری پودر آهک بر نقاط بریدگی بریزید تا التیام پیدا کنند. پس از ترمیم زخم‌ها، مجدد آدنیوم را در خاک تازه بکارید. اگر تمایل ندارید از پودر آهک استفاده کنید، دارچین سابیده شده جایگزین خوبی برای آن است. می‌توانید این راه‌ها را نیز برای خلاص شدن از دست بخش‌های پوسیده ریشه امتحان کنید:
• با استفاده از یک شلنگ پرفشار، پوسیدگی‌ها را بشویید و جدا کنید.
• ریشه‌های پوسیده را در محلول آهک بخیسانید تا باکتری‌های مضر آن کشته شوند.
• با یک قاشق بخش‌های پوسیده را خارج کنید.

4. چه دلایلی باعث نرم شدن تنه آدنیوم می‌شود؟

نرمی کاودکس (تنه خرمایی) آدنیوم به دلیل شوک ناشی از جابه‌جایی، پژمردگی، کم آبی یا مشکلات قارچی ایجاد می‌شود.
برای نجات آدنیوم، باید به طور موقت تمامی مصرف کننده‌های انرژی را از گیاه جدا کنید. با این تعریف، باید تمام برگ‌ها، گل‌ها و شاخه‌های کوچک را ببرید. سپس، بخش‌های نرم و سیاه ریشه را نیز با یک قیچی نوک گیری کنید. گیاه را از خاک خارج کرده و اجازه دهید برای 21-7 روز در همان حالت استراحت کند. فراموش نکنید که در این مدت، نباید گیاه را آبیاری کنید.
پس از سپری شدن دوران استراحت، آدنیوم را در خاکی تازه و خنک بکارید. در این مرحله کمی آب به آن برسانید. روند بازیابی می‌تواند بیش از 3 ماه طول بکشد؛ در واقع طول این مدت به استقامت گیاه شما بستگی دارد. آدنیوم قوی‌تر خواهد شد و مجدد به زندگی طبیعی باز خواهد گشت.

5. دلیل گل ندادن گیاه چیست؟

در این قسمت به توضیح دلایل گل ندادن گیاه آدنیوم خواهیم پرداخت.

- کمبود نور

بدون نور کافی خورشید، تبدیل انرژی و تولید گل کاری بسیار دشوار برای آدنیوم خواهد بود. حتی اگر در چنین شرایطی گل تولید کنند، به درخشانی و زیبایی لازم نخواهد بود. ممکن است شاخه‌ها در زمان‌های مختلفی شکوفه بدهند و همگی به یک باره گل تولید نکنند. آدنیوم باید روزانه 8-6 ساعت نور خورشید را دریافت کند.

- زیاد بودن عناصر ضروری در خاک

بهتر است این بخش را با تعدادی مثال برایتان توضیح بدهیم. در واقع انگار وقتی که منابع محیطی به مقدار کمتری می‌رسد، مصرف کنندگان بیشتر از قبل اقدام به تولید می‌کنند.
این مثال را می‌توانیم در گونه‌های دیگری مانند قارچ‌ها نیز ببینیم. هنگامی که منابع رو به کم شدن می‌گذارند، میزان تولید قارچ‌ها بسیار بیشتر می‌شود. و یا مرغ‌ها یا پرندگان دیگر نیز اگر دارای چربی اضافه در بدن خود باشند، به این زودی‌ها تخم گذاری نخواهند کرد. همینطور در مورد کرم‌ها؛ در پرورش کرم، پرورش دهندگان برای اینکه تکثیر آنها را تسریع ببخشند، حدود یک هفته از غذا دادن به آنها خودداری می‌کنند.
بنابراین، گاهی اوقات زیاد بودن بیش از حد عناصر ضروری در خاک، گیاه را از رشد صحیح باز می‌دارد.
ممکن است آدنیوم شما هنوز در دوران اوج تولید جوانه‌ها و برگ‌های تازه باشد. شاخه‌های سنگین و تعداد جوانه‌ها را چک کنید. تا زمانی که گیاه هنوز در حال رشد و تولید بخش‌های جوان باشد، گل نخواهد داد. یعنی هنوز وقت گل ندهی فرا نرسیده است.
در موارد این چنینی، ممکن است آدنیوم گل تولید کند اما در عین حال، باز هم در حال وسیع کردن شاخه‌های خود باشد. این اتفاق به دلیل تجمع نیتروژن در خاک رخ می‌دهد. زیادی نیتروژن مانع از جذب پتاسیم و فسفر می‌شود؛ عناصری که دقیقا گل و دانه‌ها را تولید می‌کنند.
برای حل مشکل، می‌توانید تا زمان کاهش عناصر خاک صبر کنید. به طور کلی آبیاری و مرور زمان، مقدار آنها را کاهش می‌دهد. راه بهتر، هرس کردن تعدادی شاخه و ساقه است تا به این شکل رشد آنها متوقف شود.

- وجود مواد شیمیایی و مضر در خاک

تقویت کننده‌های قوی شیمیایی مانند اتونیک، ممکن است برخلاف انتظار ما سبب تضعیف سلامت کلی گیاه شوند. و این یعنی یک سیستم ریشه‌ای ضعیف. در چنین مواردی آدنیوم شکوفه نخواهد داد.
برای حل این مشکل، باید آدنیوم را از خاک خارج کرده و این بار در خاکی نو و تمیز بکارید. عده‌ای از شن به عنوان سم زدا استفاده می‌کنند، به این شکل که آن را با خاک ترکیب کرده و گیاه را در همان خاک قبلی باقی می‌گذارند. در هر صورت باید کوددهی را این بار با روند بهینه و مقدار کمتری از سر بگیرید.

- وجود حشرات مزاحم و قارچ‌ها

این موجودات موذی، تمام عناصر مغذی را از درون گیاه به روش مکیدن خارج میکنند. آنها در زرد و قهوه‌ای کردن برگ‌ها نیز نقش دارند. اگر مواد لازم از گیاه خارج شود، دیگر قادر به رشد نخواهد بود. برای از بین بردن آنها از محلول زیر استفاده کنید:

•   3قسمت آب جوش
•   2قسمت آبی که به دمای محیط رسیده است
•   3میلی لیتر مایع ظرف شویی
• اختیاری: روغن نعنا، روغن چریش، روغن‌های باغبانی

این ترکیب تا حد ممکن حشرات موذی را از گیاه دور نگه داشته و گیاه را حفظ می‌کند. مایع ظرفشویی و روغن‌ها کوتیکول‌های حفاظتی موجود در پوست حشرات را از بین برده و سیستم تکثیر آن‌ها را به هم می‌ریزند. برای دریافت نتایج بهتر، این محلول را در بعدازظهر به گیاه اسپری کنید.
اما برای مقابله با قارچ‌ها، باید شاخه‌ها را ببرید. بدین شکل قارچ دیگر قادر نخواهد بود که میسلیوم خود را در عمق گیاه وارد کند و در آنجا تکثیر شود.

آفات آلوده کننده آدنیوم

برخی از آفاتی که ممکن است به این گیاه حمله کنند شامل شته‌ها، کنه تارعنکبوتی و شپشک آردی است.
اگر متوجه حضور این حشرات بر روی گیاه خود شدید می‌توانید با استفاده از روغن نیم، آن‌ها را از بین ببرید
کرم پیله‌ساز خرزهره حشره دیگری است که به رز صحرایی حمله می‌کند. برای خلاص شدن از دست این حشرات باید آن‌ها را با دستکش از روی گیاه جدا کنید و آن را باکتری Bacillus thuringiensis درمان کنید.
این کرم‌ها می‌توانند برگ‌های گیاه را به سرعت از بین ببرند اما نگران نباشید به محض این‌که این مهاجمان را از گیاه جدا کنید می‌تواند سلامت خود را به دست آورد.

بیماری‌های احتمالی گیاه

قارچی به نام زغالک وجود دارد که ممکن است گیاه شما را آلوده کند. اگر برگ‌های گیاه لکه‌های برنزی رنگ داشته باشد و کم کم رو به زردی برود و در نهایت بریزد احتمالا دچار زغالک شده است.
ناراحت نباشید این بیماری معمولا در اوایل تابستان یا پاییز رخ می‌دهد و خود به خود برطرف می‌شود.
فقط کافی است میزان آب‌دهی را کمتر کنید و برگ‌های ریخته شده را از پای گیاه جمع کنید تا قارچ گسترش پیدا نکند.