چمن مونت کارلو یکی
از زیباترین گیاهان آبزی است که میتوانید آن را در تنگ یا آکواریوم بکارید و از
تماشای آن در کنار ماهیهای رنگارنگ لذت ببرید. این گیاه میتواند همزیستی
مسالمت آمیزی با گیاهان و جانوران آبزی مختلف داشته باشد. شیوه نگهداری از چمن مونت کارلو نیز آسان است و میتوان
به راحتی آن را پرورش داد. اما اگر شما هم از افرادی هستید که درباره گیاه
آبزی چمن مونت کارلو اطلاعات
چندانی ندارید، پیشنهاد میکنیم مطلب زیر را که توسط بهترین گل فروشی تهران تهیه
شده است، مطالعه فرمایید تا به شناخت کاملی نسبت به این گیاه دست پیدا کنید.
آشنایی با گیاه چمن مونت کارلو و بررسی پیشینه تاریخی آن
چمن
مونت کارلو یک گیاه آبزی است که ارتباط زیادی با نگهداری از ماهیها دارد.
این چمن یک گیاه سبز رنگ با برگهای گرد
و کوچک ظریف است که ساقههایی خزنده دارد و که میتواند خودش را با شرایط مختلف
وفق دهد و زنده بماند.
مونت کارلو یا مونته کارلو، بهترین پوشش
برای کف آکواریوم است و میتواند به اطراف رشد کند و زمینه آکواریوم را زیبا کند.
چمن مونت کارلو یکی از کم دردسرترین
گیاهها برای آکواریوم شما است و نور خیلی زیادی را طلب نمیکند.
نام این گیاه از روی شهری در آرژانتین
به نام مونته کارلو گرفته شده است و نام علمی مونت کارلو، میکرانتموم توئیدی است.
سالها پیش ژاپنیها این گیاه را در
حاشیه رودخانهای در استان میسیونس، در شمالشرقی آرژانتین پیدا کردند و نمونههایی
از آن با خود بردند.
این گیاه در جنوب آمریکا با نام
باکوپیتا شناخته میشد ولی کسانی که به تازگی آن را پیدا کرده بودند آن را مونت
کارلو و یا مروارید علفی بزرگ نامیدند.
در این مقاله قرار است پس از معرفی چمن
مونت کارلو بخوانید چطور باید از این گیاه مراقبت کنید ، پس با ما همراه باشید.
شناسنامه گیاه
فرمانرو:
گیاهان
کلاد: آوندداران
کلاد: گیاهان گلدار
راسته: نعناسانان
تیره: آناغالیسیان
سرده: میکرانتموم
گونه: میکرانتموم توئیدی
گونههای مرتبط دیگر:
● میکرانتموم
میکرانتمویدس
● میکرانتموم گلومراتوم
● میکرانتموم
پریکوروروم
● میکرانتموم آمبروسوم
محل زندگی گیاه
در
ادامه معرفی چمن مونت کارلو باید بگوییم که چمن مونت کارلو یکی از بهترین گیاهها
برای فرش کردن است. مونت کارلو را میتوان در حاشیه روخانهها مردابها، سواحل
رودهای جاری و رودخانههای جنوب آمریکا پیدا کرد.
این گیاه میتواند خود را با زندگی در
تنگهای کوچک، متوسط یا بزرگ وفق دهد.
مشخصات ظاهری چمن مونت کارلو
مونته
کارلو گیاهی زیبا است که مشخصات زیر را دارد:
● رنگ سبز روشن و شاداب
● ساختاری کوچک
● برگهایی گرد به قطر
5 الی 10 میلیمتر
● ارتفاعی بین دو الی
پنج سانت
● ساقههایی خزنده و
رشته مانند
● گلهایی منفرد با
ساقههایی کوتاه
● ریشههایی ظریف و
بلند
● ساقههایی متراکم و
رونده
در هنگام نگهداری از چمن مونت کارلو باید به چه نکاتی توجه کنیم؟
1. اندازه آکواریوم یا تنگی که گیاه در آن کاشته شده است
مونت
کارلو به عنوان یک گیاه رونده شناخته میشود که میتواند به راحتی فضای آکواریوم
شما را تازه کند. حداقل فضایی که این گیاه به آن نیاز دارد آکواریومی با حجم حدود
بیست لیتر است.
هرچقدر که اندازه آکواریوم شما بزرگتر
باشد برای این گیاه بهتر است. به عنوان مثال یک آکواریوم 40 الی 80 لیتری فضای
بهتری را برای رشد این گیاه فراهم میکند.
2. میزان PH، دما و سختی آب
اگر
آبی با PH مناسب در آکواریوم داشته باشیم، مطمئنا حال مونت کارلو ما خوب
خواهد بود.
از یک دماسنج استاندارد و مناسب استفاده
کنید و مطمئن شوید که دمای آب چیزی بین 20 الی 25 درجه سانتی گراد است. و بهتر است
که PH آب چیزی بین 6.0 الی 7.5
باشد.
مونت کارلو در این بازهPH ،
بهترین عملکرد را دارد. هر چند وقت یک بار مقدارPH را دوباره اندازه گیری کنید تا مطمئن
شوید در بازه مورد نظر قرار دارد.
چمن مونت کارلو میتواند سختی آب را تا
سطح 15 GH تحمل
کند. این گیاه در برابر سختی آب انعطاف زیادی دارد و مشکلی برای تحمل سطوح مختلف
ندارد.
3. میزان نور دریافتی توسط گیاه
مهمترین
نیاز این گیاه برای رشد مناسب و زنده ماندن، نور است.
مونت کارلو به یک نور مدیریت شده زیاد
برای شاداب بودن نیاز دارد. البته این گیاه در نور کم نیز میتواند زنده بماند اما
نور مناسبی برای آن نخواهد بود.
شما میتوانید از یک چراغ آکواریومی
ارزان قیمت برای تامین نور این گیاه استفاده کنید.
4. کاشتن گیاه در شن یا سنگ ریزه
مونته کارلو زمانی شادابتر است که در شن یا سنگهای دانه ریز کاشته شود. به همین خاطر سعی کنید مونت کارلو را در سنگ یا شنهای ریز بکارید.
5. استفاده از کودهای مختلف
کود
یا Co2 برای
این گیاه اجباری نیست اما به هر حال میتواند رشد این گیاه را سریعتر کند و باعث
متراکمتر شدن آن شود.
بنابراین بهتر است به صورت دورهای از Co2 و
کودهای مایع مخصوص گیاهان آبزی در آکواریوم خود استفاده کنید.
نکته مهم: اگر شما در آکواریوم خود میگو
دارید به شدت توصیه میکنیم که مونت کارلو را در آکواریوم بکارید. تنها کاری که
باید بکنید تهیه یک یا دو گلدان مونته کارلو برای 20 الی 40 لیتر آب است.
نکات مورد توجه در هنگام خرید چمن مونت کارلو
مونت
کارلو گیاهی جدید است که به تازگی مشهور شده است.
در زمان خرید توجه کنید بر روی گیاه
نقطه یا پارگی وجود نداشته باشد تا مطمئن باشید که گیاه شما سلامت است.
همچنین در هنگام خرید چمن مونت کارلو
شما با دو گزینه روبرو خواهید شد:
مونت کارلوی گلخانهای یا مونت کارلوی
کشت شده.
نوع کشت شده ارجح است زیرا خیالتان راحت
است که جلبک یا آفتی را به آکواریوم وارد نمیکنید.
چگونه میتوان چمن مونت کارلوی کشت شده را در آکواریوم کاشت؟
اکنون
میپرسید چگونه بذر چمن آکواریوم را بکاریم؟ بسته بندی گیاه را باز کنید سپس گیاه
را در یک کاسه حاوی آب تمیز بشویید تا مواد شیمیایی آن از بین برود.
سپس گیاه را با کمک یک موچین به هشت الی
ده دسته تقسیم کنید و همه آنها را با هم در شن و سنگهای کف آکواریوم بکارید.
مطمئن شوید گیاه را در عمق کافی فرو
بردید و امکان خارج شدن آن وجود ندارد.
چگونه میتوان چمن مونت کارلوی گلخانهای را در آکواریوم کاشت؟
اگر
بذر مونت کارلو را تهیه کردهاید میتوانید آنرا روی خاک پاشیده و سپس با آب اسپری
کنید تا پس از مدتی شاهد جوانه زدن بذرها باشید. اگر گیاه را به صورت گلدانی تهیه
کردهاید، گیاه را از گلدان خارج کنید.
سنگ و یا خاکهای چسبیده به ریشه را به
آرامی جدا کنید.
گیاه را در یک کاسه آب تمیز بشویید تا
باقیمانده کثیفیهای ریشه تمیز شود.
سپس مانند روش قبل ، گیاه را با کمک یک
موچین به هشت الی ده دسته تقسیم کنید و همه آنها را با هم در شن و سنگهای کف
آکواریوم بکارید.
راهنمایی: اگر بعد از کاشت چمن آکواریوم
متوجه شدید که گیاه از خاکش خارج میشود باید دوباره گیاه را در عمیقترین حد ممکن
بکارید. پس از مدتی مونت کارلو ریشههای خود را مانند یک لنگر به خاک میاندازد و
جای خود را محکم میکند.
چگونه میتوان به تراکم بیشتر چمن مونت کارلو کمک کرد؟
1. نوردهی بیشتر به گیاه
زمانی که چمن مونت کارلو نور مناسب را دریافت نکند به جای اینکه در سطح پخش شود، رو به بالا رشد میکند تا بتواند خود را به نور بیشتری برساند. هرچقدر نور بیشتری به این گیاه برسانید، سبزتر میشود و راحتتر میتواند در سطح پخش شود.
2. کاشتن گیاه در خاک غنی
سنگ و شنی که سرشار از مواد مغذی باشد میتواند به مونت کارلو کمک کند تا به شکلی مناسب خود را گسترش دهد و ساختار مناسبی داشته باشد.
3. هرس کردن صحیح گیاه
یکی
از نکات اساسی برای پخش مناسب گیاهان خود رو ، درست هرس کردن است.
هرچقدر که گیاه بیشتر رشد میکند و
متراکمتر میشود نور با سختی بیشتری به تمام بخشهای آن میرسد.
وقتی که گیاه نتواند به اندازه کافی نور
به دست بیاورد باعث میشود گیاه پوسیده شود و رنگش به سمت قهوهای متمایل شود و یا
حتی باعث مرگ گیاه شود.
برای این کار وقتی گیاه بیش از حد رشد میکند آن را بریده و در جای مناسب دیگری
بکارید یا دور بیندازید. هرس کردن صحیح مونت کارلو باعث میشود تا گیاه در جهت
صحیح رشد کند و یکدست باشد و تراکم بهتری داشته باشد.
اولین هرس ممکن است کمی وقت گیر و خسته
کننده باشد اما شما باید حوصله داشته باشید تا جلوی رشد اشتباه گیاه را بگیرید.
بهتر است یک قیچی مناسب تهیه کنید و
گیاه را از چند سانتیمتر بالاتر از خاک قیچی کنید.
بهترین وسیله برای هرس کردن قیچیهای
مخصوص هرس گیاهان است. این قیچیها لبههای منحنی بسیار تیز و دستههای بلندی
دارند. این لبههای تیز به بافت گیاه آسیب نمیزند و آن را له نمیکند و دستههای
بلند آن به کمک شما میآید تا بتوانید به راحتی به گیاه دسترسی داشته باشید.
نکته: اگر متوجه شدید که بخشی از گیاه
از بین رفته و یا ناسالم است به سرعت آن را از آکواریوم خارج کنید. این کار را با
دقت انجام دهید تا به بخشهای سالم گیاه آسیب نزنید.
4. دادن زمان کافی به گیاه
به
گیاه زمان مناسب بدهید تا بتواند به خوبی رشد کند و شکل مناسب را به خود بگیرد.
به زبان ساده، صبور باشید، چمن مونت
کارلو به 4 الی 8 هفته نیاز دارد تا بتواند به شکل متراکم و یکدست خود برسد.
اگر به دنبال رشد سریعتر هستید میتوانید
میزان نوردهی را بیشتر کنید، به آب Co2 اضافه کنید و به صورت منظم گیاه را هرس کنید (به طور معمول هر
دو هفته یکبار). عمر چمن مونت کارلو نسبتا زیاد است و در صورت تامین شرایط مورد نیاز
گیاه برای مدت زیادی مهمان خانه شماست.
مشکلات احتمالی چمن مونت کارلو
1. ذوب شدگی
سطح نیتریت بالا باعث میشود که گیاه حالتی مانند ذوب شدگی پیدا کند. وقتی این اتفاق افتاد سریعا آب آکواریوم را تعویض کنید.
2. قهوهای شدن ساقههای گیاه
کپک
زدن چمن مونت کارلو یکی از مشکلات این گیاه است. زمانی که نور به دلیل ضخامت بیش
از حد گیاه، به ریشه آن نرسد، ساقههای گیاه شروع به قهوهای شدن میکند و پس مدتی
میمیرد.
برای جلوگیری از این مشکل باید گاه به
گاه گیاه را هرس کنید تا نور بتواند به قسمتهای زیرین برسد.
3. زرد شدن ساقههای گیاه
چمن
مونت کارلو زمانی رو به زردی میرود که ضخامت آن بیش از 4 یا 5 سانت شود. در این
حالت ساقهها رنگشان به سمت زرد شدن میرود زیرا نور و تغذیه کافی را دریافت نمیکنند.
برای برطرف کردن این مشکل بهتر است
حدودا دو سانت بالایی گیاه را ببرید و مشاهده کنید گیاه دوباره سبز میشود و رشد
خود را از سر میگیرد. سعی کنید ارتفاع گیاه را همیشه بین سه الی چهار سانت نگه
دارید.
4. جدا شدن چمن مونت کارلو از سنگها و شنهای کف آکواریوم
چمن
مونت کارلو اکواریوم نمیتواند به راحتی خود را در سنگ یا شنهای کف آکواریوم نگه
دارد و مدام از آن جدا میشود و به سطح آب میآید.
تنها کاری که باید بکنید این است که
مجددا گیاه را در خاک قرار دهید و به عمق کافی در خاک فرو کنید تا بتواند در آن
ریشه خود را گسترش دهد. مطمئن شوید که بخش بالایی گیاه بیرون از خاک است و بقیه آن
به خوبی در خاک قرار گرفته است.
همچنین فراموش نکنید که گاه به گاه، آن
را هرس کنید و اجازه ندهید که گیاه کنترل نشده رشد کند و بیش از حد در یک نقطه
متراکم و ضخیم شود.
چمن مونت کارلو در کنار کدام یک از گیاهان و جانواران آبزی میتواند به راحتی زندگی کند؟
چمن
مونت کارلو میتواند در کنار گیاهانی مانند روتالا ایندیکا، زینه ما و اِی آر مینی
به خوبی رشد کند.
اینها همگی گیاهان ساقهای هستند و
پرورش آنها ساده است.
چمن مونت کارلو در کنار میگوها و ماهیهای
غیر مهاجم به خوبی زندگی میکند.
مثلا لوچ دلقک، مولی، تترای نئون، تترای
کاردینال و رسبورا ماهیهایی هستند که در کنار چمن مونت کارلو با انها سازگار است.
مختصری
درباره قرنطینه کردن چمن مونت کارلو
فراموش
نکنید که هر گیاه جدیدی را قبل از ورود به آکواریوم قرنطینه کنید.
ممکن است برخی گیاهان دارای انگل یا
آفاتی مانند حلزون و یا حتی شکارچیانی مانند سنجاقک یا چیزهای دیگر باشند.
میتوان این انگلها یا آفات را با مواد
شیمیایی از بین برد اما این مواد شیمیایی به ماهیهای داخل اکواریوم شما صدمه
خواهد زد پس بهتر است این کار را در قرنطینه و خارج از آکواریوم انجام دهیم.
اگر
از یک یا چند سگ خانگی نگهداری میکنید، باید به این توجه داشته باشید که برخی از
گیاهان آپارتمانی برای سگها سمی و خطرناک هستند و باید از دسترس آنها خارج شوند.
پس اگر قصد خرید گیاهان آپارتمانی جدیدی را برای خود دارید و یا از
انواع مختلف گیاهان در خانه نگهداری میکنید، باید بدانید کدام گیاهان برای سگها سمی
محسوب میشوند؟ برای شناخت این گیاهان نیز پیشنهاد میکنیم مقاله زیر را مطالعه
فرمایید.
مقدمه
بسیاری از عاشقان گل و گیاه با صحنه نابودی گیاه خود توسط سگ دلبندشان مواجه شدهاند! تنها کسانی که این تجربه را داشتهاند میدانند که این اتفاق، چقدر خشمگین کننده و آزار دهنده است، اما ماجرا فقط همین نیست؛ این اتفاق میتواند برای سگ نیز بسیار خطرناک باشد؛ بهطوریکه برخی گیاهان برای سگ ها سمی هستند و بلعیده شدن یا لمس گیاه توسط آنها میتواند به مسمومیت و در برخی موارد حتی به مرگ سگ منجر شود. باتوجه به این موضوع اگر در خانه خود سگ دارید باید حسابی مراقب آن بوده و گیاهان سمی برای سگ ها را بشناسید؛ چراکه قطعا هیچ یک از ما دوست نداریم سگ خود را از دست بدهیم، بخصوص در اثر چنین رخدادهایی که بهسادگی قابل پیشگیری هستند. ازاینرو در این مطلب قصد داریم 9 تا از گیاهان محبوب اما سمی برای سگ ها را به شما معرفی کنیم تا اگر در خانه خود سگ دارید بیشتر با آنها آشنا شده و موقع خرید گیاه حواستان به آنها باشد که مبادا سلامتی حیوان خانگیتان تحتالشعا قرار بگیرد یا مسموم شود.
فیکوس لیراتا اولین گیاه از
گیاهان سمی برای سگ ها است که اگر توسط آنها بلعیده شود، برای آنها کاملا سمی
خواهد بود. فیکوس لیراتا بسیار مورد احترام طراحان داخلی و علاقمندان گیاهان قرار
گرفته است؛ اندازه آن متوسط- بزرگ است و با یک تنه باریک و برگهای بزرگ ویولونی
شکل، دلربایی میکند.
متاسفانه، خورده شدن برگهای این گیاه میتواند عوارض دردناکی اعم از التهاب پوستی
و گوارشی برای سگ ها بههمراه داشته باشد. بنابراین اگر فکر میکنید که ممکن است سگ شما برگهای فیکوس لیراتا
را بجود، هرگز آن را به داخل خانه نیاورید.
ترکیبات سمی: کلسیم اگزالات نامحلول
فیلودندرون شامل گروه وسیعی
از گیاهان گرمسیری میشود که بهلطف برگهای بسیار زیبا و نگهداری آسان خود، بهعنوان
یکی از محبوبترین گیاهان آپارتمانی شناخته میشوند. در میان انواع متنوع این
گیاه، فیلودندرون برگ قلبی، فیلودندرون برزیلی و فیلودندرون میکانس جزو محبوبترینها
هستند.
لمس برگهای این گیاه خطری ایجاد نخواهد کرد، اما بلع آن برای سگ ها و گربهها بسیار
سمی خواهد بود. علائم مسمومیت توسط برگهای فیلودندرون شامل: التهاب دهانی، تورم،
استفراغ، دشواری در تنفس و آبریزش بیشازحد دهان میشود که توصیه میکنیم آنها را بهخاطر
بسپارید و در صورت مشاهده آنها، سریعا حیوان خانگی خود را نزد دامپزشک ببرید.
ترکیبات سمی: کلسیم اگزالات نامحلول
در سالهای اخیر، زامیفولیا
بهعنوان گیاهی محبوب و دوست داشتنی در دنیای گیاهان مورد استقبال عمومی قرار
گرفته است. علت این امر نیز به توانایی خارقالعاده آن در تطبیق پذیری با نور
بسیار کم بر میگردد؛ بهطوریکه زامیفولیا میتواند در تاریکی مطلق نیز رشد کند.
به زبان سادهتر زامیفولیا گیاهی مقاوم با نگهداری آسان است.
زامیفولیا از ریزوم رشد میکند و همین ویژگی خاصی است که زامیفولیا را از آبیاری
مداوم بینیاز کرده است. با همه اینها در کمال تاسف، زامیفولیا نیز جزء گیاهان سمی
برای سگ ها و حتی گربههاست، بهطوریکه اگر این گیاه توسط سگ ها و گربهها خورده
شود، میتواند عوارض شایع مسمومیت در اثر کلسیم اگزالات را بهدنبال داشته باشد؛
عوارضی مثل استفراغ و اسهال.
ترکیبات سمی: کلسیم اگزالات نامحلول
آلوئهورا علیرغم داشتن
خواص درمانی متعدد برای انسانها، یک گیاه سمی برای سگ ها بهشمار میرود. آلوئهورا،
گونهای از ساکولنتهاست. با اینکه این گیاه بومی آسیای غربی است، امروزه بهدلیل
مصارف متعدد درمانی و گیاهی خود در سراسر دنیا نیز تکثیر و کاشته میشود. آلوئهورا
به رسیدگی چندانی نیاز نداشته و به آسانی تکثیر میشود؛ همین دو ویژگی، آن را به
یکی از محبوبترین گیاهان آپارتمانی جهان تبدیل کرده است.
میدانیم که این گیاه برای انسانها نهتنها بیخطر بلکه دارای فواید متعدد است،
اما برای سگ ها خیر! اگر این گیاه توسط سگ ها خورده شود، منجر به بروز عوارضی
همچون بیحالی و خستگی مفرط، استفراغ و مشکلات گوارشی خواهد شد.
ترکیبات سمی: ساپونین، آنتراکینون
استرلیتزیا (پرنده بهشتی)، گیاهی آپارتمانی و بومی آفریقای جنوبی است. این گیاه بهلطف برگهای بزرگ و گلهای بینظیر آبی و نارنجی خود (که شبیه پرندهای در حال پرواز هستند) محبوب شده است. در عین تعجب، معروفترین بخش این گیاه، یعنی گلهای آن دارای بیشترین میزان سمیت است. علائم مسمومیت توسط استرلیتزیا شامل التهابات گوارشی است که عموما بهصورت تهوع، استفراغ و همچنین خواب آلودگی نمایان میشوند. اگر رسیدگیهای دامپزشکی به موقع انجام شود، سگ های مسموم شده توسط این گیاه میتوانند سلامتی خود را بهطورکامل به دست آورند.
ترکیبات سمی: محرکهای معده
دیفن باخیا، از دیگر گیاهان
گرمسیری متنوع و جذاب است. این گیاه دارای تنوع گستردهای در شکل و اندازه است؛ بهگونهای
که میتوانید آن را در اندازه 30 سانتیمتر الی 1.5 متر پیدا کنید! در بین انواع
ترکیبی دیفن باخیا، نوع “کامیلا” و “برف گرمسیری” دارای محبوبیت بیشتری هستند.
این گیاه از گیاهان گرمسیری و پهن برگ در صورت بلع و خورده شدن، هم برای سگ ها و
هم برای گربهها سمی است. علائم مسمومیت در اثر بلع دیفن باخیا شامل التهاب دهانی،
تورم، آبریزش بیشازحد دهان، استفراغ و دشواری در تنفس است.
ترکیبات سمی: کلسیم اگزالات نامحلول
سیکاس رولوتا، متعلق به
مناطق گرمسیری کشور ژاپن است و در نوع “بنسای” خود، یکی از محبوبترین گیاهان آپارتمانی است. ویژگی بخصوص این گیاه،
حضور تاجی از برگهای نخلی ضخیم روی یک تنه کرکی است. رشد سیکاس رولوتا آرام است و
معمولا در اندازهای کوچک تا متوسط باقی میماند؛ به ویژه هنگامی که در داخل خانه
نگهداری میشود.
سیکاس رولوتا از جمله گیاهان بسیار سمی هم برای انسانها و هم سگ ها و حیوانات
است. در حدی که در صورت بلعیده شدن میتواند سبب نارسایی کلیوی شده و حتی مرگ را
در پی داشته باشد. علائم اولیه مسمومیت توسط سیکاس رولوتا شامل استفراغ، اسهال و
تشنج است. اگر در منزل خود از سگ یا گربه نگهداری میکنید، سیاکس رولوتا گیاهی است
که صددرصد باید از نگهداری آن صرف نظر کنید یا آن را در جایی نگهداری کنید که بههیچوجه
دسترسی سگها یا کودکان به آن امکانپذیر نباشد.
ترکیبات سمی: سیکاسین
نوبت رسید به یک گیاه
آپارتمانی متفاوت با گلهای سفید و برگهای تیره و درخشان، اما ترسناک! اگر به
خوبی از این گیاه گرمسیری زیبا نگهداری کنید، میتواند بیش از دوبار در سال گل
داده و هر بار برای چندین ماه زینت بخش منزل شما باشد.
متاسفانه، اسپاتی فیلوم نیز برای سگ ها و گربهها سمی است، به ویژه گونه Mauna Loa آن؛ این گونهی بزرگ که میتواند بیش از60 سانتی متر
رشد کند سبب بروز التهابات پوستی در اطراف ناحیه تماس شده و در صورت خورده شدن
توسط حیوانات، استفراغ را بهدنبال خواهد داشت.
ترکیبات سمی: کلسیم اگزالات نامحلول
بابا آدم، گونهای از گیاهان گلدار چندساله است و به مناطق گرمسیری و نیمهگرمسیری آسیا و استرالیا تعلق دارد. بابا آدم میتواند بهعنوان یک گیاه آپارتمانی دم دمی مزاج شناخته شود، زیرا به میزان خاصی از آب، نور و رطوبت نیازمند است. بااینحال برگهای جذاب آن سبب میشود تا بدون تردید در لیست محبوبترین گیاهان آپارتمانی قرار بگیرد. متاسفانه بابا آدم شامل کریستالهای کلسیک اگزالات است که آن را برای سگها، گربهها و انسانها سمی میکند. اگر این گیاه خورده شود، عوارضی همچون التهابات دهانی، سوختگی لبها و دهان، تورم، استفراغ، دشواری در بلع و تنفس را ایجاد خواهد کرد.
ترکیبات سمی: کلسیم اگزالات نامحلول
با اینکه این 9 گیاه از گیاهان آپارتمانی بهعنوان گیاهانی سمی برای سگ ها شمرده میشوند و داشتن آنها در خانه حیوان شما را در معرض خطر قرار میدهد، اما تصمیم نهایی به شما باز میگردد. در واقع، شما میتوانید این گیاهان را در خانه خود داشته باشید، اما آنها را از دسترس حیوان خود دور نگه دارید.
لیسیانتوس یکی از زیباترین
گلهای گلدانی است که در زمینه گل آرایی نیز نقش مهمی دارد، به طوری که یکی از
اولین گلهای انتخابی در هنگام خرید دسته گل محسوب میشود. حال اگر دوست دارید با همه
اطلاعات مربوط به گل لیسیانتوس از جمله روش کاشت و نگهداری و نماد آن به طور کامل
آشنا شوید، در ادامه این مطلب ما را همراهی فرمایید.
آشنایی با گل لیسیانتوس
لیسیانتوس زیبا، گل محبوب تمام تزیین کنندههای
گل و گیاه است. هرگاه در دسته گل خود به زیبایی، انسجام و خلاصه یک گل همه چی تمام
نیاز داشتید، روی لیسیانتوس حساب کنید! اگر لیسیانتوس شاخه بریده را در گلدان
مناسب قرار دهید و به آن رسیدگی کنید، حداقل تا 2 هفته باطراوت و سالم باقی خواهد ماند.
لیسیانتوس
گلی زیبا با ساقهی متوسط و نازک است که گلبرگهای ظریف و نازکی دارد. بر روی هر
ساقهی آن دو تا شش عدد گل رشد میکند و اندازهی گلبرگهای آن بزرگ و دایره شکل
است.
درواقع
این گل هم به صورت غنچه و هم به صورت شکفته زیبا است و در زمینهی گل آرایی از آن
استفاده های زیادی می شود. شکل گلها قیفی یا مخروطی است و انتهای گلها از داخل
زرد رنگ است.
لیسیانتوس
گلدانی چیزی حدود 60-15 سانتیمتر رشد میکند.
این
گل برای نخستین بار در مناطق گرم آمریکای جنوبی، مکزیک، جزایر کارائیب و به طور
کلی بخش جنوبی قاره آمریکا کشف شده است.
گل
لیسیانتوس تقریبا در تمام طول سال در گل فروشیها به خصوص در شهر تهران موجود است.
و در ماههای دی و بهمن به کم ترین مقدار میرسد اما در تابستان و بهار بیشترین
فراوانی را دارد و میتوانید به راحتی این گل را سفارش دهید.
بررسی پیشینه تاریخی لیسیانتوس
همانطور که گفتیم، این گل متعلق به قاره
آمریکاست؛ آن در حاشیه رودخانهها و چمنزارها رشد میکند. در ایالات تگزاس، نوادا
و کلورادو به این گل زیبا، “جنتیانای چمنی” هم میگویند. جنتیانا، همان خانواده گل
سپاسی است. این گلها کوهستانی هستند و معمولا رنگی بنفش دارند. اگرچه لیسیانتوس اصالتا
متعلق به آمریکا است، اما باید انصاف را هم در نظر بگیریم و ژاپن را هم از صاحبین
این گل بدانیم! در واقع، برای اولین بار این ژاپنیها بودند که در سال 1930، به
پرورش انبوه و اصلاح این گل پرداختند. این لیسیانتوسی که ما امروزه میشناسیم،
حاصل فعالیت باغبانان ژاپنی است.
در مورد معنی لیسیانتوس روایتهای متفاوتی وجود دارد، اما عدهای معتقدند واژه ی
لیسیانتوس به معنای گل تلخ است و این نام به مزهی تلخ آن و مصرف دارویی اش در
دوران گذشته برمیگردد.
گونههای مختلف گل
به لطف تنوع گسترده لیسیانتوس در رنگ، شکل و
نوع، آن گل به خوبی پاسخگوی سلایق مختلف هست و تمام سخت پسندان را هم راضی میکند!
از سبز
و سفید گرفته تا آبی، صورتی، قرمز، بنفش و یاسی؛ تنوع رنگهای لیسیانتوس بسیار زیاد
و البته زیباست. حتی میتوان گونههایی از لیسیانتوس پیدا کرد که یک گل، گلبرگهای
رنگارنگی داشته باشد.
تنوع
لیسیانتوس به رنگ محدود نمیشود. شاخههای او در انواع تک گل، چندگل، و با گلهای
کوچک یا بزرگ وجود دارند.
گلبرگها
هم میتوانند متفاوت باشند، مثلا درلبهها چروک خورده و یا کاملا صاف و لخت باشند.
لیسیانتوس با گلبرگ صاف و نرم، از انواع جدید این گل است که به تازگی کشف و ارائه
شده است.
اگر
در تشخیص لیسیانتوس از سایر گلها شک داشتید، به این مشخصه توجه کنید : ساقه بلندی
که تعدادی گل لولهای مانند زیبا، روی خود دارد. اگر گلی چنین بود، به احتمال قوی
لیسیانتوس است.
کاربرد گل
لیسیانتوس گلی محبوب در دستهگلهای شلوغ و پر زرق وبرق است. اما همانطور که گفتیم خوراکی نیست و به دلیل اینکه عطر خاصی ندارد، در صنایع آرایشی و بهداشتی چندان پرکاربرد نیست.
بررسی سمی بودن لیسیانتوس
لیسیانتوس جزو گیاهان سمی برای انسانها و
حیوانات خانگی نیست. اما ممکن است در بعضی افراد با لمس گلبرگها، حساسیت پوستی
ایجاد کند و در صورتی که حجم بزرگی از آن بلعیده شود ممکن است آسیبهای جزئی به
دستگاه گوارش بزند یا در گلو گیر کند.
همچنین
ممکن است برخی افراد آلرژیهای خاصی داشته باشند که این گیاه برای آنها خطرناک
باشد. در صورتی که هرگونه نشانهای از واکنش به این گیاه مشاهده کردید سریعا به
پزشک مراجعه کنید.
توجه
داشته باشید با اینکه این گیاه سمی نیست، اما بهتر است آن را در مکانی دور از دسترس
آنها قرار دهید، و یا از اینکه توسط آنها خورده نمیشود مطمئن شوید.
مختصری درباره رنگهای مختلف گل
لیسیانتوس رنگ های متنوعی دارد و از سبز تا
سفید موجود است. رنگ های آبی، صورتی، یاسی و بنفش پررنگ، قرمز و صورتی مایل به
نارنجی . حتی انواع خاصی از لیسیانتوس وجود دارد که یک گل، گلبرگهای دو یا چند
رنگ دارد که در اصطلاح به آنها ابلق گفته میشود.
رنگ بنفش و رنگهای سرد لیسیانتوس فراوانی بیش تری دارند اما امروزه رنگهای گرم
تر آن مانند قرمز هم در گلفروشی های خاص تهران وجود دارد.
شرایط نگهداری گل لیسیانتوس شاخه بریده
•پیشنهاد می کنیم در هنگام خرید گل، گل های نیمه باز را انتخاب کنید؛ چون گل های باز شده عمر زیادی ندارند و غنچههای کاملا بسته هم احتمالا به طور کامل باز نمی شوند.
• بعد از خرید و در هنگام بردن گلها تا منزل دقت کافی را داشته باشید تا گل ها آسیب نبینند مخصوصا اگر کاملا شکفته هستند چون گلبرگ های لیسیانتوس ظریف هستند و ممکن است به راحتی آسیب ببینند. می توانید با استفاده از پلاستیک یا کاغذ، روی گل ها را بپوشانید.
• گلدان تمیزی بردارید و آن را با آب تازه و هم دما با هوای خانه پر کنید. سپس غذای گل شاخه بریده (فلاور فود) را به آن اضافه و در آب حل کنید. غذای گل شاخه بریده باعث می شود که عمر گل هایتان طولانی تر شود.
• ساقه های گل ها را با یک چاقوی تمیز و تیز به اندازه 3 تا 5 سانتی متر و به صورت مورب کوتاه کنید و بلافاصله در آب بگذارید. برگ هایی را که در آب قرار می گیرند، جدا کنید چون برگ های گندیده در آب باعث می شوند که احتمال وجود قارچ و باکتری در آن بیش تر شود.
• گل ها را به اندازهای در گلدان بگذارید که فضای کافی برای هر گل وجود داشته باشد و همه ی آن ها به صورت فشرده در کنارهم قرار نگیرند.
• گلدان گل را در جایی قرار دهید که نورمستقیم و گرمای زیاد نداشته باشد و مقابل باد سرد هم قرار نگیرد.
• هر زمان آب گلدان کم شد آن را با آب تازه و هم دمای اتاق پر کنید. لیسیانتوس به دلیل داشتن گلبرگهای نازک و تبخیر آب زیاد، آب زیادی لازم دارد.
• هرروز گل و برگ های پژمرده را بچینید.
• اگر از غذای گل شاخه بریده استفاده نمی کنید و آب گلدان زرد شده است یا 24 ساعت از تعویض آب گذشته است، آب گلدان را عوض کنید.
• هرچهارروز یک بار انتهای ساقه ها را کوتاه کنید.
• در صورت مراقبت کامل، گل ها به مدت 7 تا 10 روز شاداب می مانند.
• لیسیانتوس را نزدیک ظرف میوه نگذارید چون گاز اتیلن آزادشده از میوهها باعث خراب شدن سریع گلها می شود.
•اگر دمای محیط بالا باشد، گلها سریع تر شکفته می شوند و اگر در محیط خنک تر قرار بگیرند، دیرتر باز می شوند.
نقش لیسیانتوس در زمینه گل آرایی
به دلیل این که ظاهر این گل شبیه رز است و
ماندگاری خوبی هم در آب دارد، کاربرد زیادی در زمینهی گل آرایی دارد و میتوانید
آن را در کنار گلهای دیگر و برای دسته گل، سبد گل، گل روی یقه ی داماد، ماشین
عروس و گل روی میزهای مجالس استفاده کنید.
لیسیانتوس در کنار گلهای هم اندازهی خودش مانند رز، پیونی، میخک، مریم و سنبل
بسیار زیبا می شود.
این
گل در باکس گل (جعبه گل) نیز بسیار زیبا خواهد شد و در دسته گلها هم به خاطر
داشتن برگهای سبز، حجم خوبی به دسته گل میدهد.
نماد و مفهوم رنگهای مختلف گل
این گل زیبا به صورت کلی نماد تشکر و قدردانی است و در گذشته پیام آور محبت بوده است، به همین دلیل از این گل برای هدیه به معشوق و قدردانی از او هم استفاده می کنند اما هر رنگ این گل معنی خاصی با خود دارد.
رنگ صورتی روشن
نماد ظرافت، شادی، جوانی و معصومیت و بهترین انتخاب برای تولد نوزاد است.
رنگ یاسی
این رنگ نماد زنانگی و رشد و بهترین انتخاب برای روز مادر است.
رنگ زرد
لیمویی
نماد شادی است. این رنگ برای شروع روابط و دوستیها مناسب است و احساس شادی
را در قلب دریافت کننده برمی انگیزد.
رنگ بنفش
نشانه ی وفاداری، افتخار و موفقیت است و در کنار سایر گلها به معنای تحسین
است. این رنگ انتخاب خوبی برای خرید خانه ی جدید و جشن گرفتن موفقیت عزیزانتان
است.
رنگ آبی پررنگ
نماد آرام بخش بودن دریا است و برای کسی که دوران پر استرسی را پشت سر
گذاشته، انتخاب خوبی است.
رنگ سفید
مهم ترین پیام گل های سفید معصومیت و پاکی است. می توانید لیسیانتوس سفید
را به عروس هدیه دهید چون نمادی از شکوه و تواضع است.
رنگ سبزروشن
این رنگ نماد زمین و باروری است، همچنین نماد خوش شانسی، سلامتی و جوانی
است و برای تولد نوزاد هم انتخاب خوبی است.
رنگ قرمز
مانند تمامی گل های قرمز نماد عشق و قدرت است و برای هدیه دادن به معشوق
استفاده می شود.
اگر قصد دارید لیسیانتوس را توسط بذرهایش در گلدان پرورش دهید باید بدانید
مسیر سخت و طاقت فرسایی خواهید داشت تا این بذر بتواند به گل برسد. بهتر است گیاه بالغ شده را در خانه نگهداری
کنید و نگران رشد آن در گلدان نباشید زیرا لیسانتوس میتواند در گلدانی مناسب رشد
کند.
مدت زیادی نیست که لیسیانتوس درگلدان و در کنار دیگر گیاهان آپارتمانی
محبوبیت پیدا کرده است. البته چون لیسیانتوس گیاهی عمدتا یک ساله است، هنگام تمام
شدن گلها، خودش هم از بین می رود.
نگهداری از آن در منزل شرایط خاصی نیاز دارد که به اختصار در موردشان توضیح
میدهیم:
لیسیانتوس هوای گرم را دوست دارد اما آن را در هوای خیلی گرم و مقابل نور
مستقیم خورشید تابستان نگذارید. بهتر است لیسیانتوس در فصل زمستان در مقابل نور
بیشتری قرار بگیرد.
لیسیانتوس به شش ساعت نور غیر مستقیم خورشید در روز نیاز دارد. در روزهای
ابری که نور خورشید به اندازه کافی وجود ندارد میتوانید از نورهای مصنوعی مانند
فلورسنت استفاده کنید و برای هشت الی 12 ساعت گیاه را در معرض این نور قرار دهید.
لیسیانتوس را باید در دمایی بین 20 الی 24 درجه سانتی گراد نگهداری کرد.
اگر این گیاه را در داخل خانه نگهداری میکنید نیاز به کار خاصی نیست و تنها باید
مراقب وسایل گرمایشی و یا بادهای سرد از پنجره یا درها باشید.
در فصل رشد گیاه مرتبا آن را آبیاری کنید و اجازه ندهید خاک آن کاملا خشک
شود. خاک گلدان همیشه باید مرطوب باشد.
به طور معمول این گیاه هر دو یا سه روز یک بار به آب نیاز دارد. اما برای فهمیدن
دقیق زمان آبدهی باید به خاک گیاه توجه کنید. هر زمان چند سانت بالایی خاک گیاه
خشک شد زمان آبدهی مجدد است. بهتر است از آبپاشی استفاده کنید که پخش آب بیشتری
دارد با این کار مجبور نیستید که آب زیادی را برای خیس کردن تمام خاک استفاده کنید
و گیاه آسیب نمیبیند.
این گیاه به خاک غنی با زهکشی خوب نیاز دارد. اگر زهکشی خاک خوب نباشد، ریشه گیاه به مرور زمان می گندد و از بین می رود.
در فصل رشد گیاه یعنی بهار تا تابستان به صورت هفتگی مقداری کود ضعیف به لیسیانتوس بدهید و در فصل زمستان مقدار آن را به ماهی یک بار برسانید.
مهم ترین آفت لیسیانتوس قارچ است و در صورت آفت زدگی ممکن است تارعنکبوت های سفید کوچک، حشرات ریز را روی گیاه مشاهده کنید. در این صورت یک تکه از گیاه یا عکس از آفت را نزد گلفروش یا کارشناس گیاهان ببرید و مناسب ترین نوع آفت کش را تهیه کنید.
لیسیانتوس را به صورت بوته ای و ریشه دار از گلفروشی خریداری کنید. آن را
به آرامی از گلدان خود جدا کنید و در فضایی که در نظر گرفته اید، بکارید.
شرایط مورد نیاز برای رشد این گیاه بستگی به شرایط محیطی محل زندگی تان
دارد. مثلا درمناطقی که احتمال یخ زدگی وجود دارد، گیاه را باید قبل از شروع فصل
سرما بکارید و در مناطق گرم تر می توان گیاه را در اوایل فصل بهار کاشت.
این گل در همه ی مناطق جغراقیایی رشد می کند اما در جاهایی که تابستان
ملایم داشته باشند، رشد بهتری دارد. زمان گلدهی لیسیانتوس فصل بهاراست.
این گل 15 تا 60 سانتی متر در گلدان و باغچه رشد می کند البته سرعت رشد این گیاه
خیلی کم است و تا چند ماه بعد از کاشته شدن کوچک باقی می ماند. پیش از کاشت، علفهای هرز خاک را از بین ببرید
چون این گیاه به وجود علف های هرز حساس است.
اگر شرایط کاشت لیسیانتوس در فضای باز را ندارید می توانید آن را در گلخانه
بکارید. در این حالت از آن ها در مقابل قطرات آب یا باران، سرما و یخ زدگی محافظت
می کنید. همه ی این عوامل تاثیر منفی بر گل می گذارند مثلا قطره های باران باعث
ایجاد لک روی گلبرگ ها می شود.
این گیاه گرما دوست است و به نور زیادی نیاز دارد اما این نور باید غیر
مستقیم باشد و در مناطق گرم و معتدل رشد بهتری دارد.
اگر این گیاه را در بیرون از خانه نگهداری میکنید باید در فصلهای سرد و یخبندان
گیاه را به داخل منتقل کنید. همچنین اگر تابستانی بسیار گرم دارید بهتر است
لیسانتوس را به داخل خانه منتقل کنید.
به عنوان قانون کلی می توانیم بگوییم که لازم است همیشه خاک مرطوب باشد اما پای گل پر از آب نباشد. چون آبیاری بیش از حد باعث رشد قارچ و از بین رفتن گیاه می شود. آبیاری قطره ای بهترین روش برای آبیاری این گیاه است چون فقط ریشه ها آبیاری می شوند.
لیسیانتوس خاکی با زهکشی عالی و PH بین شش و نیم تا هفت نیاز دارد. این گل تحمل خاک اسیدی را ندارد و اگرخاک در این محدوده ی PH نباشد، برگ ها زرد می شوند. همچنین خاک باید غنی و دارای کمپوست باشد.
برای بهترشدن کیفیت گل ها و بیش تر شدن تعدادشان از کود استفاده کنید. لازم است که کودرسانی را در فصل رشد انجام دهید.
گلهای لیسیانتوس را از گیاه بچینید تا فضا برای رشد جدید گیاه فراهم شود.
همچنین به صورت دورهای برگهای گیاه را بررسی کنید تا نشانههایی از
بیماری، پژمردگی یا تغییر رنگ را در آن مشاهده کنید. برگهای تغییر شکل یافته را باید
به سرعت از گیاه جدا کنید تا انرژی مفید گیاه صرف این برگها نشود.
خلاصه ی این روش این است که بذر را در بستری از خاک مناسب و مرطوب ریخته و روی آن را بپوشانید. وقتی که اولین جوانهها ظاهر شدند، آن ها را به محیط باز انتقال دهید و جداگانه بکارید. این کار بسیار زمان بر است و حدود 15 تا 20 ماه زمان لازم دارد تا یک بذر به بوتهی گل کاملی تبدیل شود. افراد مبتدی به ندرت میتوانند نتیجه ی خوبی از این روش بگیرند.
در این روش قسمتی از ساقه ی لیسیانتوس را با چاقوی تیز و به صورت مورب می بریم و در هورمون ریشهزایی قرار میدهیم. هنگامی که ساقه ریشه زد، می توانیم آن را به گلدان جدید منتقل کنیم. برای به دست آوردن نتیجهی مطلوب، قلمه زدن بهتر است در فصل بهار صورت بگیرد.
دلایل پژمرده شدن لیسیانتوس چه میباشد؟
یکی از مهمترین دلایل پژمردگی لیسیانتوس عادتهای
اشتباه در آبیاری است. این گیاه به آب زیادی نیاز ندارد و در صورتی که بیش از حد
آب دریافت کند دچار پوسیدگی ریشه و عدم توانایی در جذب آب و مواد مغذی میشود. در
نتیجه برگهای آن پژمرده میشوند.
همچنین
آبدهی از بالا و خیس ماندن برگهای لیسیانتوس باعث ایجاد بیماریهای قارچی در برگها
میشود که رنگ آنها را تغییر میدهد یا لکههای بی رنگ بر روی برگها تشکیل میشوند.
نور مستقیم
خورشید نیز میتواند باعث سوختگی برگها و در نتیجه کاهش قدرت فتوسنتز در گیاه
شود. لیسیانتوس نیاز به نور مستقیم ندارد و باید نوری غیر مستقیم را برای آن تامین
کرد.
PH مناسب برای لیسیانتوس چقدر است؟
بهتر است میزانPH خاک برای لیسیانتوس نزدیک به خنثی باشد حتی اگر گیاه شما بالغ باشد. بهترین حالت برای این گیاه آن است که خاک گیاه کمی قلیایی باشد و اسیدی نباشد. یکی از سریعترین، موثرترین و ایمنترین روشها برای این کار اضافه کردن مقدار کمی سنگ آهک به خاک گیاه است. همچنین میتوانید گیاه را با کودی که پتاسیم زیادی دارد تغذیه کنید.
طول عمر این گل چقدر است؟
گلهای شاخه بریده لیسیانتوس میتواند تا دو هفته در آب زندگی کند. در مجموع این گیاه یک گیاه چند ساله است که در صورت نگهداری مناسب میتواند برای سالها زندگی کند و هر سال مجدد گل بدهد.
لیسیانتوس نمادی از چه مفاهیمی است؟
گلهای ظریف و حساس لیسیانتوس نمادی از
قدردانی، کاریزما، جذابیت، اعتماد به نفس و حق شناسی است.
اگر میخواهید
احساس قدردانی و تشکر را به کسی بدهید لیسیانتوس یکی از بهترین انتخابهای شما
خواهد بود. این گل زیبا همچنین به معنای یک ارتباط مادامالعمر بین دو نفر است در
نتیجه یکی از انتخابهای مناسب برای استفاده در مراسم عروسی، سالگردهای ازدواج یا
هدیه بین دو عاشق است.
برگهای این گل به چه دلیل زرد میشوند؟
یکی از مهمترین دلایل زرد شدن برگهای لیسیانتوس بیماریهای قارچی است. متاسفانه این گیاه به بیماریهای قارچی ریشه مشهور است. آبیاری بیش از حد، عدم تخیله به موقع آب و عدم وجود تهویه هوا میتواند محیط رشد مناسبی را برای قارچها در خاک و اطراف ریشه فراهم کند که در نتیجه گیاه نمیتواند انرژی لازم را جذب کند و برگها شروع به زرد شدن میکنند.
دلایل عدم گلدهی لیسیانتوس چه میباشد؟
اصلیترین دلیل گل ندادن لیسیانتوس عدم تامین
نور کافی است. در صورتی که این گیاه نور مناسبی دریافت نکند انرژی لازم برای شکفتن
گلهایش را نخواهد داشت.
همچنین
کوددهی کم یا نامناسب نیز دلیل دیگری است که ممکن است باعث عدم گلدهی در این گیاه
شود.
بهترین بازه دمایی برای نگهداری لیسیانتوس چقدر است؟
لیسیانتوس را باید در دمایی بین 20 الی 24 درجه سانتی گراد نگهداری کرد. اگر این گیاه را در داخل خانه نگهداری میکنید نیاز به کار خاصی نیست و تنها باید مراقب وسایل گرمایشی و یا بادهای سرد از پنجره یا درها باشید. اما اگر این گیاه را در بیرون از خانه نگهداری میکنید باید در فصلهای سرد و یخبندان گیاه را به داخل منتقل کنید. همچنین اگر تابستانی بسیار گرم دارید بهتر است لیسانتوس را به داخل خانه منتقل کنید.
این گل به چه مقدار نور نیاز دارد؟
این گیاه به نور زیادی نیاز دارد اما این نور باید غیر مستقیم باشد. لیسیانتوس به 6 ساعت نور غیر مستقیم خورشید در روز نیاز دارد. در روزهای ابری که نور خورشید به اندازه کافی وجود ندارد میتوانید از نورهای مصنوعی مانند فلورسنت استفاده کنید و برای 8 الی 12 ساعت گیاه را در معرض این نور قرار دهید.
روش کلی آبیاری گل لیسیانتوس چگونه است؟
به طور معمول این گیاه هر دو یا سه روز یک بار به آب نیاز دارد. اما برای فهمیدن دقیق زمان آبدهی باید به خاک گیاه توجه کنید. هر زمان چند سانت بالایی خاک گیاه خشک شد زمان آبدهی مجدد است. بهتر است از آبپاشی استفاده کنید که پخش آب بیشتری دارد با این کار مجبور نیستید که آب زیادی را برای خیس کردن تمام خاک استفاده کنید و گیاه آسیب نمیبیند.
آیا این گل احتیاجی به هرس کردن دارد؟
گلهای لیسیانتوس را از گیاه بچینید تا فضا برای رشد جدید گیاه فراهم شود. همچنین به صورت دورهای برگهای گیاه را بررسی کنید تا نشانههایی از بیماری، پژمردگی یا تغییر رنگ را در آن مشاهده کنید. برگهای تغییر شکل یافته را باید به سرعت از گیاه جدا کنید تا انرژی مفید گیاه صرف این برگها نشود.
آیا میتوان لیسیانتوس را در گلدان کاشت و پرورش داد؟
اگر قصد دارید لیسیانتوس را توسط بذرهایش در گلدان پرورش دهید باید بدانید مسیر سخت و طاقت فرسایی خواهید داشت تا این بذر بتواند به گل برسد. بهتر است گیاه بالغ شده را در خانه نگهداری کنید و نگران رشد آن در گلدان نباشید زیرا لیسانتوس میتواند در گلدانی مناسب رشد کند.
گلها
همیشه بهترین هدیه برای مناسبتهای مختلف هستند. شما میتوانید در هر مراسمی با خرید باکس گل، دسته گل و یا سبد گل زیبایی عزیزانتان را خوشحال کنید. اما اگر خودتان دست به کار شوید و دسته گل یا باکس گل را
بسازید، ارزش هدیه شما چند برابر خواهد شد. به همین منظور ما در مقاله زیر روش درست کردن یک باکس گل
جذاب را
توضیح دادهایم تا شما هم بتوانید برای دوستان و اعضای خانواده خود خاصترین باکس
گلها را ساخته و به آنها تقدیم کنید.
وسایل لازم برای درست کردن باکس گل
اولین چیزی که برای درست کردن باکس گل هدیه نیاز دارید، یک جعبهی محکم است .بهتر است که باکس گل از جنس چوب، فلز، شیشه یا پلاستیک فشرده باشد و از باکسهای معمولی مقوایی و نازک استفاده نکنید. باکسهای خالی که قبلا برایتان هدیه آوردهاند، هم کاملا مناسباند. اگر هیچ جعبهای در منزل ندارید، می توانید جعبههای مخصوص گل را از گلفروشیها بخرید. مواد و وسایل دیگری که لازم داریم، شامل اسفنج گلآرایی، سلفون شفاف، ربان، چاقو و قیچی است.
اسفنج
گلآرایی را می توانید از گلفروشیها ویا بازارهای گل تهیه کنید. (اگر در تهران
هستید بازار گل محلاتی یا امام رضا گزینههای مناسبی هستند) اما در زمان خرید دقت
کنید که اسفنج گلآرایی مخصوص گلهای طبیعی باشد چون اسفنج دیزاین گلهای مصنوعی و طبیعی با هم متفاوتاند.
اسفنج های وارداتی کیفیت بالاتری دارند و آب را بیشتر در خود حفظ می کنند و گلها
برای مدت بیشتری در باکس شما تازه میمانند. اگر چه اسفنج های ایرانی نیز به نسبت
کیفیت مطلوبی دارند.
برای گل و برگهای داخل باکس هم از چند نوع برگ به رنگها و شکلهای مختلف و گل
لیسیانتوس، یاس و رزسفید استفاده می کنیم. برگها نقش پرکننده را دارند یعنی فضای
خالی بین گلها را پرمی کنند.
روش درست کردن باکس گل
-
چند ساعت قبل از شروع کار، اسفنج را در ظرف پراز آب قرار دهید تا کاملا آب را به
خودش جذب کند و سنگین شود. هر چه اسفنج شما جذب بالاتری داشته باشد گلها برای مدت
طولانیتری آبرسانی میشوند.
- سلفون شفاف را طوری داخل باکس بگذارید که تمام قسمتهای داخلش را بپوشاند. هدف
از گذاشتن سلفون این است که رطوبت اسفنج به دیواره و کف باکس نفوذ نکند و باکس شما
از فرم اصلی خارج نشود.
- حالا اسفنج خیس را به آرامی داخل باکس بگذارید. اسفنج باید داخل باکس را پرکند و
داخل باکس جا به جا نشود. سپس قسمتهای اضافی سلفون را ببرید تا کاملا در باکس شما
فیکس شود.
نکته: اگر اندازهی اسفنج با اندازهی داخل باکس یکی نیست، از قبل آن
را با چاقو یا قیچی ببرید و اندازه کنید.
نکته: درهنگام گذاشتن اسفنج مراقبت باشید که آن را فشار ندهید چون به
سرعت خرد می شود.
- حالا نوبت به گلها میرسد. شاخهی گلها را حداقل به اندازهی نصف ارتفاع باکس
کوتاه کنید و برگهای اضافی را از ساقههای گل و برگها جدا کنید. بهتر است حداقل
۶ سانتیمتر از پایین ساقه بدون برگ باشد تا ساقهها به راحتی در داخل اسفنج فرو
بروند. البته به سایز جعبه گل شما هم بستگی دارد.
- ابتدا برگها را به صورت یک نواخت در اسفنج فرو کنید و هراز گاهی باکس گل را از
دور ببینید تا برگها به صورت قرینه و یکنواخت در باکس قرار بگیرند. و برخی بالا و
برخی پایین نباشد. با سلیقه خودتان می توانید کمی برگ های و گلهای کناری و دور
باکس گل را پایین تر قرار دهید تا به اصلاح باکس گل شما شکل قارچی به خود بگیرد.
- بعد از تمام شدن برگها، نوبت به گل می رسد. انتخاب نوع و رنگ گلها با خودتان
است. اما پیشنهاد می کنیم از ترکیب رنگ های در یک طیف استفاده کنید با باکس گل
مینی مال تری داشته باشید.
- طوری گلها را قرار دهید که در تمامی قسمتهای باکس به صورت یکنواخت قرار گرفته
باشند.
- دوباره کار را از دور نگاه کنید و دقت کنید که اسفنج از هیچ زاویه ای پیدا نباشد
و همهی گل و برگها تقریبا به صورت قرینه و یکنواخت در باکس قرار گرفته باشند.
- وقتی که مطمئن شدید که چینش گلها به صورت دلخواه درآمده است، ربان را دور باکس
بپیچید و به صورت پاپیونی گره بزنید. استفاده از ربان اجباری نیست و اگر دوست
ندارید می توانید از آن استفاده نکنید.
خب کار ما تمام شد. این باکس گل یک هدیه زیباست که با قیمت بسیار پایین تر از آن
چیزی که در گل فروشیها می توان خرید تهیه شده و مهم تر از آن که با دستان شما
ساخته شده است.
کاکتوسها از جمله گیاهانی هستند که
نگهداری از آنها بسیار آسان است. اما یکی از مشکلاتی که ممکن است در طول نگهداری
از کاکتوسها پیش بیاید در رابطه با آبیاری آنهاست. زیرا ممکن است یا آنقدر زیاد
به کاکتوس آب بدهیم که ریشههای آن فاسد شوند و یا میزان آبیاری آنقدر کم باشد که کاکتوس خشک شود. به همین دلیل ما تصمیم گرفتیم در مقاله زیر همه اطلاعات
لازم درباره آبیاری کاکتوسها را در اختیار شما قرار دهیم تا بتوانید به بهترین شکل ممکن
از کاکتوسهای خود نگهداری کنید.
مقدمه
اگر به دنبال گیاهی با رسیدگی کم هستید و یک کاکتوس زیبا چشم شما را گرفته، انتخاب خوبی کردهاید. انتخابی درستی کرده و این انتخاب درست همان گیاه مورد نظر شماست که دنبال آن هستید. کاکتوسها گیاهان خانگی فوقالعادهای هستند و عموما نگهداری از آنها آسان است و در مقابل گرما و کمبود آب مقاومت زیادی دارند، اما این به این معنی نیست که اگر کاکتوس خریدید کلا توجهی به کاکتوستان نکنید و آنرا به حال خود رها کنید، بلکه فقط باید این نکته را درنظر داشته باشید که کاکتوسها گیاهانی با روش نگهداری آسان هستند و تنها چیزی که میتواند در نگهداری از کاکتوس چالش ایجاد کند این است که چقدر باید به این گیاه آب داد. ازاینرو در این مطلب به توضیح روش آبیاری کاکتوس خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
از کجا نوع کاکتوسی که از آن نگهداری میکنیم را تشخیص دهیم؟
شناخت کاکتوسی که خریداری کردهاید به شما در روش آبیاری آن کمک میکند. ازاینرو حتما موقع خرید کاکتوس به اسم آن توجه کنید. برای این منظور به گلدانی که گیاه را در آن خریدید نگاه کنید. معمولا باید نوشته یا یادداشتی همراه گیاه باشد تا اسم و نیازهای آن را برای شما شرح دهد. اگر این چنین نیست میتوانید عکسی از گیاه را به گلخانه یا گلفروشی نزدیک خود نشان دهید و از او مشورت بگیرید یا به صورت آنلاین جستجو کنید و نوع گیاه خود را بشناسید.
چه رابطهای بین شکل ظاهری کاکتوس و میزان آبیاری آن وجود دارد؟
در این قسمت به بررسی رابطه بین شکل ظاهری کاکتوس و میزان نیاز آن به آبیاری خواهیم پرداخت.
کاکتوسهای دارای برگ و ساقه
معمولا برخی از گونههای کاکتوس دارای برگ
هستند و بیشتر گونههای آن برگ ندارند؛ طبق یک قاعده کلی هرچهقدر برگ کاکتوس نازکتر
باشد آب بیشتری نیاز دارد. در واقع هرچهقدر سطح برگ نسبت به حجم برگ بیشتر باشد
مثل کاکتوسهایی که برگ نازکی دارند، درصد آب بیشتری را از دست میدهند.
در مقابل، هرچقدر سطح برگ نسبت به حجم آن کمتر باشد مثل کاکتوسهایی که ساقهای
ضخیمتر دارند، با سرعت کمتری آب از دست میدهند. بنابراین اولین نکتهای که میزان
آبیاری کاکتوس شما را مشخص میکند و باید به آن توجه داشته باشید همین نکته است.
کاکتوسهای دارای خار
کاکتوسهایی که خار بیشتری دارند نسبت به
کاکتوسهایی که خار کمتری دارند آب کمتری از دست میدهند و به طبع آن کمتر به
آبیاری نیاز دارند. همانطور
که میدانید بیشتر کاکتوس ها خار دارند و بهعبارتی هر موقع صحبت از کاکتوس میشود،
یاد خارهای آن خواهید افتاد که در واقع این خارها، همان برگهای کاکتوس هستند.
خارها ممکن است حاوی آب باشد یا نه، اما در هر حال باعث میشوند تا هوا در سطح
کاکتوس به دام بیفتد و یک محیط ایزوله بسازد و باعث جلوگیری از تبخیر آب شود.
همچنین وجود این خارها باعث ایجاد سایه مختصری در سطح کاکتوس شده و ازاینطریق آب
کمتری از دست میرود. علاوهبراین
خارها میتوانند رطوبت مورد نیاز کاکتوس را از هوا جذب کنند.
ساقه کاکتوس چه نقشی در دخیره آب و میزان نیاز آن به آبیاری دارد؟
ساقه مهمترین اندام یک کاکتوس برای ذخیره آب
است و میزان آبیاری کاکتوس را نیز تعیین میکند. معمولا هر چهقدر حجم ساقه بیشتر
و سطح مقطع یک کاکتوس کمتر باشد، آن کاکتوس به آب کمتری نیاز دارد. ازاینرو
کاکتوسهای استوانهای و کروی که هر دو سطح کمتری نسبت به حجمشان دارند آب کمتری
از دست داده و آب بیشتری ذخیره میکنند.
جالب است بدانید اگر ساقه مرکزی کاکتوس شما به شکل کرکرهای باشد به گیاه اجازه میدهد
که با ذخیره یا از دست دادن آب، مثل یک آکاردئون خود را باز یا جمع کند.
آیا اندازه کاتوس بر میزان دخیره سازی آب تاثیری دارد؟
یکی دیگر از عوامل موثر در روش آبیاری کاکتوس رابطه بین ذخیرهسازی آب و اندازه کاکتوس است. در این باره باید بگوییم که کاکتوسهای بزرگ دارای فضای بیشتر و سیستم ذخیره آب قویتری نسبت به کاکتوسهای کوچک هستند، بههمیندلیل باید به آنها حجم آب بیشتر در دفعات کمتر داده شود. بهطورکلی کاکتوسهای کوچک نسبت به کاکتوسهای بزرگ به حجم آب کمتری در دفعات بیشتر نیاز دارند.
از کجا بفهمیم گیاه ما کاکتوس است یا ساکولنت؟
ساکولنت یک نام عمومیتر برای تمام گیاهانی است
که آب را در برگ یا ساقه خود ذخیره میکنند. در واقع تمام کاکتوسها یک ساکولنت
هستند، اما تمام ساکولنتها، کاکتوس نیستند. تنها فرقی که کاکتوسها با سایر
ساکولنتها دارند این است که کاکتوسها بهتر از ساکولنتهای دیگر توانایی ذخیره آب
دارند. دلیل این موضوع این است که کاکتوسها ساقههای گوشتی دارند که آب را در خود
ذخیره میکنند. علاوهبراین کاکتوسها پوششی خاردار یا پشمالو و و برگهای خیلی
کمی نیز دارند که این موضوع سبب حفظ بیشتر آب در درون ساقهها خواهد شد و طبیعتا
در میزان آبیاری کاکتوس تاثیر بهسزایی خواهد داشت.
گفتنی است بیشتر ساکولنتها برگ دارند و این در حالی است که کاکتوسها معمولا فاقد
برگ هستند و بیشتر دارای ساقه و خاراند. توجه کنید که گفتیم “بیشتر” آنها نه “همه” آنها؛ در
واقع مرز بین ساکولنتها و کاکتوسها خیلی باریک است و گاهی تشخیص اینکه یک گیاه
کاکتوس است یا ساکولنت کمی پیچیده میشود.
چه موقع باید کاکتوس را آبیاری کنیم؟
تشخیص زمان آبیاری گونههای مختلف کاکتوسها
بسیار مهم است. سیستم کاکتوسها و ساکولنتها بهگونهای است که میتوانند آب را
در ساقهها و ریشههای خود ذخیره کنند تا در زمانهای کم آبی از آن استفاده کنند و
زنده بمانند. با وجود اینکه کاکتوسهای مختلف نیازهای گوناگونی دارند، اما تکنیکهایی
وجود دارد که میتوانید از طریق آن زمان دقیق آبیاری کاکتوس خود را متوجه شوید.
عواملی مثل اندازه کاکتوس، اندازه گلدان، دما، رطوبت و فصل و… میتواند
بر میزان آبیاری تاثیر داشته باشد. ازاینرو زمان آبیاری اکثر کاکتوس ها زمانی است
که خاک آنها کاملا خشک شده باشد. آبیاری کاکتوس نباید طبق یک برنامه زمانی باشد
بلکه باید با نگاه کردن و بررسی خاک متوجه زمان آبیاری آن شوید. این نکته مهمی است
که باید به آن توجه داشته و عدم توجه به آن میتواند از بین رفتن کاکتوس شما را
دربر داشته باشد. ضمن اینکه اگر به یک کاکتوس بیشازحد آب بدهید شاید در ابتدا
شاداب و سرزنده باشد، اما در ادامه باعث میشود تا ریشههای آن پوسیده و برگهای
آن کمرنگ و نرم شود.
دراینباره باید بگوییم که به محض اینکه این علائم را مشاهده کردید، روش آبیاری
کاکتوس خود را تغییر دهید. سختی آبی که به گیاه میدهید نیز تاثیرگذار است. اگر
آبی که به گلدان میدهید سخت است، هر دو سال یکبار گلدان گیاه را عوض کنید تا از
تجمع نمک جلوگیری کنید. همچنین اگر کاکتوس شما در گلدان است بهتر است گلدانی باشد
که آب را به خوبی تخلیه کند، زیرا کاکتوسها از غرقاب شدن بیزار هستند.
علاوهبر موردی که گفتیم نشانههای کمبود رطوبت در برگها یا ساقههای کاکتوس نیز
قابل مشاهده است. کاکتوسی که نیاز به آب داشته باشد لاستیکی، لاغر یا کمرنگ میشود.
اگر کاکتوس شما در حال حاضر که در حال خواندن این مقاله هستید این چنین است به
احتمال زیاد تشنه مانده و منتظر آب است.
عوامل تاثیرگذار در آبیاری کاکتوس
اکثر مردم براین باورند که کاکتوسها تنها به
چند جرعه آب آن هر زمان که فرصت شد نیاز دارند و همین برای آنها کافی است، اما بهواقع
اینطور نیست؛ درست است که این گیاهان طاقت کمآبی را دارند، اما آبیاری منظم و
دقیق ولو به میزان کم از جمله نیازهای اساسی آنهاست. در واقع آنها وقتی سرزنده هستند
که آبیاری آنها به اندازه کافی و منظم انجام شود. کاکتوسها علاقه دارند تا در هر
نوبت آبدهی سیراب شوند و تا نوبت بعدی آبدهی، خاک آنها کاملا خشک شود.
جالب است بدانید بعضی از آنها مثل فروکاکتوسها عموما در بیابانها زندگی میکنند
و آب بسیار کمی نیاز دارند، اما تیره کاکتوسهای پرخار یا اسپندرهای کوهی کمی
بیشتر به آب نیاز دارند. همچنین گونهای دیگر از کاکتوسها به اسم اپیفیلومها
هستند که روی درختان ریشه میدهند نه در خاک، و به دمای پایینتر و محیط مرطوبتری
نیاز دارند.
در مجموع آبیاری (چه کم یا زیاد) سختترین بخش نگهداری از یک کاکتوس است، زیرا
ممکن است باعث از بین رفتن یا شاداب شدن کاکتوس شما شود. اما نمیشود یک چارچوب
کلی درباره روش آبیاری کاکتوس بنا کرد، زیرا هر نوع با دیگری فرق دارد. در این
باره عوامل مختلفی وجود دارد که روی سرعت خشک شدن خاک و به طبع آن نیاز گیاه به
آبیاری مجدد تاثیر میگذارد. در ادامه 9 عامل مهم و تاثیرگذار در آبیاری کاکتوس را
مرور میکنیم.
1. کوچک یا بزرگ بودن کاکتوس
ممکن است تصور کنید هرچقدر گیاه بزرگتر باشد به آب بیشتری نیاز دارد اما اینطور نیست. کاکتوسهای کوچکتر و جوانتر سرعت رشد بیشتری دارند و بههمینخاطر نیاز و مصرف آب آنها بیشتر است. از سوی دیگر کاکتوسهای بزرگتر نسبت سطح به حجم کمتری دارند و این به آن معنی است که سرعت تبخیر آب در آنها کمتر است. در مجموع کاکتوسهای بزرگتر شاید به حجم آب بیشتری در هر نوبت نیاز داشته باشند، اما گیاهان کوچکتر و جوانتر به نظارت بیشتر و نوبتهای آبدهی بیشتری نیاز دارند. بهعبارتی خاک کاکتوسهای جوان و کوچک سریعتر خشک خواهد شد.
اندازه گلدان انتخابی باید متناسب با کاکتوس باشد تا میزان تبخیر آب بهخوبی صورت گیرد. در صورتی که از گلدان بزرگ برای گیاهی کوچک استفاده شود، به دلیل حجم زیاد خاک، تبخیر آب بهکندی صورت میگیرد. در مقابل نیز در صورت کوچکتر بودن گلدان نسبت به اندازه کاکتوس، تبخیر آب سریعتر انجام شده و گلدان به تعداد دفعات آبیاری بیشتری نیاز دارد. بنابراین در انتخاب اندازه گلدان، ابعاد کاکتوس را در نظر بگیرید.
بهترین روش برای نگهداری کاکتوس این است که آب زیادی به آن داده شود، اما
این آب بهسرعت تخلیه و خشک شود. گلدانهای پلاستیکی رطوبت را در خود حبس میکنند
و زمان خشک شدن خاک را افزایش میدهند، اما در عوض گلدانهای سفالی بافتی پر از
منفذ دارند که باعث میشوند سرعت تبخیر آب بیشتر باشد و خاک با سرعت بیشتری خشک
شود.
دراینباره باید بگوییم گلدانهایی که سوراخهای زهکشی بیشتری دارند بهتر هستند،
زیرا باعث میشوند آب با سرعت بیشتری از زیر گلدان تخلیه شود. اگر بخواهید کاکتوس
را در گلدانی بدون سوراخهای زهکشی پرورش دهید حتما پشیمان میشوید. این کار نشدنی
نیست اما احتمال پوسیدگی ریشه و ساقههای گیاه را به طور چشمگیری افزایش میدهید.
برای اینکه بتوانید کاکتوس خوبی را پرورش دهید، کاکتوس شما باید در بستری زندگی کند که بهسرعت خشک شود. خاکی که بتواند بهخوبی آب را تخلیه کند باعث میشود خاک با سرعت بیشتری خشک شود و نتیجه این موضوع این است که باید نوبتهای بیشتری به گیاه آب بدهید و گیاه شما سرحالتر خواهد بود. خاکهای کاکتوس که بهصورت آماده فروخته میشود این قابلیت را دارند، اما برای عملکرد بهتر میتوانید خودتان خاک کاکتوس درست کنید. ترکیبی از خاک گلدان، شن درشت و پرلیت یک ترکیب عالی است.
زمانی که دمای محیط بیشتر باشد تبخیر با سرعت بیشتری از سطح گیاه و سطح خاک
انجام میشود. از سوی دیگر دمای بالاتر باعث میشود تا گیاه فعالیت رشد بیشتری
داشته باشد و آب بیشتری مصرف کند. بنابراین در چنین شرایطی سطح خاک زودتر خشک شده
و دفعات آبیاری کاکتوس بیشتر خواهد شد.
بهعنوان یک نکته تکمیلی دراینباره باید بگوییم که در طول فصلهای سرد مثل
زمستان، کاکتوس رشد چندانی ندارد و معمولا هر 4 تا 6 هفته یکبار آبیاری برای آن
کافی است، اما در طول تابستان که تبخیر آب بیشتر است و گیاه فعالیت بیشتری دارد،
بهتر است هر چند روز یکبار خاک را بررسی کنید تا اگر خشک شده بود آبدهی را انجام
دهید. علاوهبر دمای محیط گردش هوای بیشتر نیز به معنی تبخیر بیشتر آب است.
بنابراین اگر کاکتوس را در تابستان در محیط بیرون از خانه قرار میدهید نیاز گیاه
به آبیاری بسیار بیشتر خواهد شد.
هوای خشک باعث میشود تا سرعت تبخیر آب بیشتر شود، زیرا هوا ظرفیت بیشتری برای جذب آب دارد. نظارت بر میزان رطوبت برای نگهداری اکثر گیاهان خانگی امری لازم است، زیرا با اینکار میتوانید پیشبینی کنید که گیاه چه زمانی به آب نیاز پیدا میکند. کاکتوسها هوای خشک را به هوای مرطوب ترجیح میدهند، اما در هوای مرطوب نیز مشکلی نخواهند داشت بهشرطی که مواظب خشک شدن خاک و بهطبع آبیاری آن باشید.
تابش مستقیم نور خورشید باعث افزایش سرعت تبخیر و سریعتر خشک شدن خاک میشود. ازاینرو اگر کاکتوس شما در کنار پنجرهای جنوبی قرار بگیرد، نسبت به گیاهی که در کنار یک پنجره شمالی قرار گرفته است به آبیاری بیشتری نیاز دارد.
هر گیاهی نیازهای خاص خود را دارد، گونههای مختلف کاکتوس نیز از این قاعده مستثنی نیستند. نوع کاکتوسی که انتخاب میکنید ممکن است آبیاری متفاوتی بخواهد. بنابراین همانطور که در ابتدای مطلب نیز گفتیم بهتر است نوع خاص کاکتوس خود را بشناسید و با توجه به راهنماییهای موجود، روش آبیاری کاکتوس خود را تعیین کنید.
با توجه به اینکه در چه زمانی از سال هستید میزان آبیاری کاکتوس متفاوت خواهد بود؛ بهطوریکه در طول تابستان کاکتوسها بسیار فعال هستند و بیشترین نرخ رشد را دارند در نتیجه آب بیشتری میخواهد، اما در فصلهای سرد سال کاکتوسها در حال استراحتاند و آب کمتری نیاز دارند. ازاینرو شما میتوانید در طول این مدت میزان آبدهی را نصف یا حتی کمتر کنید.
گفتیم که آسانترین راه برای تشخیص زمان آبیاری کاکتوس این است که ببینیم
خاک آن کاملا خشک شده باشد. اما چطور بفهمیم که انتهای گلدان نیز خشک است یا نه؟
برای این کار چند راه وجود دارد:
وقتی متوجه شدید کاکتوس شما به آب نیاز دارد وقت آبیاری آن است. اما چه
میزان آب باید به کاکتوس خود بدهید، این موضوع جای سوال دارد.
برای آب دادن به کاکتوس باید آب را تا جایی بریزید که اضافه آن از زیر گلدان خارج
شود و سپس جریان آبیاری را متوقف کنید. در طول فصل تابستان حتی میتوانید کمی کود
نیز ضمن آبیاری به گیاه بدهید. بهاینمنظور بهتر است از کودی استفاده کنید که
مقداری مساوی از پتاسیم، نیتروژن و فسفر دارد و آن را چهار برابر بیشتر از دستور
نوشته شده رقیق کنید و همراه با آب به گیاه بدهید. بهعبارتی اگر مثلا یک قاشق آن
را باید در یک لیتر آب حل کنید، شما یک قاشق آن را در 4 لیتر آب حل کنید.
بهیاد داشته باشید در طول زمستان و زمان استراحت کاکاتوس نباید به آن کود بدهید.
در طول زمان استراحت گیاه یعنی فصل زمستان، فقط میتوانید فاصله بین هر آبیاری را
بیشتر کنید زیرا گیاه نیاز زیادی به مواد مغذی ندارد. همچنین
در این زمان هیچگاه به کاکتوس خود آب زیادی ندهید و یادتان باشد که مقدار کمی آب
و بازه آبیاری طولانیتر برای آن کفایت میکند.
در تکمیل این موضوع باید بگوییم که اگر کاکتوس شما بیشازحد نرم و چروک شده است، یعنی
بیشازحد آب دریافت کرده است. زمانی که کاکتوس آب زیادی دریافت میکند، به معنای
واقعی کلمه فضای ذخیرهسازی کمتری دارد و در نتیجه دیوارههای سلولی آن پاره میشود
و گیاه نرم و شل میشود. این مهمترین تفاوت یک کاکتوس سالم و کاکتوسی است که بیشازحد
آبیاری شده است. در ادامه همه نشانههای کاکتوسی که بیش از حد آبیاری شده است را
به شما خواهیم گفت.
مثل هر گیاه دیگری، اینها نشانه پوسیدگی ریشه است. کاکتوس ریشههای حساسی
دارد که بهراحتی دچار پوسیدگی میشود. زمانی که ریشهها پوسیده شود دیگر گیاه نمیتواند
مواد مغذی و آب را جذب کند. در نتیجه گیاه تغییر رنگ میدهد و گاهی برگهای آن نرم
یا پژمرده میشوند و میریزند. پوسیدگی ریشه بهسرعت خود را نشان نمیدهد و ممکن
است برای مدتی گیاه شما سالم بهنظر بیاید، اما ناگهان یک روز متوجه میشوید که
ساقههای پایینی گیاه سیاه شده است.
کاکتوسی که بیش از حد آبیاری شده، گاهی نشانههایی از یک کاکتوس بدون آب را
از خود بروز میدهد. دلیل این امر آن است که ریشههای گیاه بعد از این اتفاق میمیرند
و دیگر آب را به قسمتهای مختلف گیاه نمیرسانند. این در
حالی است که آب زیادی در خاک وجود دارد، اما سیستم انتقال این آب به گیاه دیگر کار
نمیکند.
پوسیدگی ریشه کاکتوس عاملی است که معمولا از آبیاری نادرست کاکتوس ناشی میشود . اگر کاکتوس شما نشانههای پوسیدگی ریشه را از خود بروز داده است برای حل مشکل آن، اولین کار این است که ریشهها را بررسی کنید. بهاینمنظور گیاه را از گلدان خارج کنید و نگاهی دقیق به ریشهها بیاندازید. اگر ریشهها سفید بودند مشکل از ریشهها نیست و باید سراغ بررسی سایر موارد و مشکلات کاکتوس ها بروید، اما اگر سیاه، قهوهای یا لجنی باشند یعنی ریشهها پوسیده شدهاند. در چنین شرایطی اگر هنوز ریشههایی سفید و سالم باقی مانده باشند، میشود گیاه را نجات داد. بهاینمنظور باید با یک قیچی تمیز و استریل شده ریشههای پوسیده را از گیاه جدا کنید و حتما بعد از این کار قیچی را مجددا تمیز کنید تا از انتقال بیماری به سایر گیاهان آپارتمانی خود جلوگیری کنید. سپس گیاه را مجددا در خاکی جدید، خشک و با زهکشی خوب بکارید و برای یک هفته به آن آب ندهید.
این اتفاق اغلب به خاطر نداشتن اطلاعات کافی رخ میدهد. باز هم تاکید میکنیم دانستن نوع کاکتوس شما کمک بزرگی میکند تا میزان و روش آبیاری کاکتوس را تشخیص دهید. آبیاری زیاد، باعث پوسیدگی ریشه و آبیاری کم، باعث خشک شدن و مرگ گیاه میشود. پس نکته مهم پیدا کردن میزان مناسب است.
● ساقههای گیاه خشک، شل لاستیکی یا بیشازحد نرم
است.
● گیاه ممکن است به یک سمت خمیده و کج شود.
● ظاهر گیاه رنگ عوض میکند و معمولا کمرنگتر میشود.
یکی از اشتباهات معمول این است که کاکتوسها نیاز به کود ندارند، زیرا گیاهانی سرسخت هستند، اما باید بگوییم که این دیدگاه اشتباه است و اضافه کردن مقداری کود رقیق شده، نکتهای مهم برای داشتن یک کاکتوس سرحال است. این کوددهی باید در طول فصل رشد گیاه باشد و باید چهار برابر بیشتر از چیزی که در دستورالعمل آن نوشته شده رقیق شده باشد. همچنین باید درنظر داشته باشید که کوددهی بیشازحد باعث تشکیل نمک در خاک یا سوختن گیاه شما خواهد شد.
کاکتوسها به گلدانی با سوراخهای زهکشی نیاز دارند تا هیچ آبی درون خاک حبس نشود، زیرا این مساله باعث پوسیدگی ریشه میشود. البته میتوانید گیاه را در گلدانی بدون سوراخ زهکشی کاشت، اما مراقبت از آن خیلی سخت و عملا غیرممکن میشود . هنگام خرید گلدان کاکتوس، بهترین انتخاب، گلدانی است که آب اضافی گیاه را به راحتی تخلیه کند و ریشه های گیاه بتوانند به راحتی تنفس کنند، مانند گلدان سفالی.
کاکتوسها به خاکی نیاز دارند که زهکشی خوبی داشته باشد و سریعا خشک شود. معمولا افراد توجهی به این موضوع نمیکنند، زیرا تصور میکنند کاکتوس جانسختتر از اینهاست و میتواند هر جایی رشد کند، اما این اشتباه است و بهتر است از خاکهای آماده کاکتوس یا ساکولنت استفاده کنید یا خودتان خاک مناسب را ترکیب کنید.
اکثر آبهای لولهکشی مشکل خاصی ندارند، اما گاهی این آب حاوی مقدار زیادی مواد شیمیایی و املاحی مانند فلوراید، کلر و کلرامین است که میتواند به گیاه آسیب بزند. ازاینرو بهتر است به جای آب لولهکشی از آب جوشانده خنک شده، آب باران یا آب مقطر استفاده کنید.
فهمیدن روش آبیاری کاکتوس و زمان این کار، به کمی آزمون و خطا نیاز دارد.
مشاهده مداوم واکنش گیاه به تغییرات و بررسی نشانههای آن مهمترین قسمت نگهداری
از آن است. ازاینرو مهمترین کار این است که بهصورت مداوم گیاه و خاک آن را
بررسی و مشاهده کنید تا زمان آبیاری را تشخیص دهید. مجددا نیز یادآوری میکنیم که
فراموش نکنید که هیچگاه کاکتوس را طبق یک برنامه زمانی منظم آبیاری نکنید، زیرا
ممکن است در این فاصله خاک گیاه شما خشک نشده باشد.
بعد گفتن نکات روش آبیاری کاکتوس بد نیست برای تکمیل مطلب کمی هم در مورد روش
عمومی نگهداری از کاکتوس برای شما بگوییم.
همیشه اجازه دهید تا چند سانتیمتر بالایی خاک کاکتوستان در فواصل بین آبدهی
خشک باشد. دقت کنید همیشه از پایین گیاه شروع به آبیاری کنید و اجازه دهید آب به
قسمتهای زیرین کاملا نفوذ کند. این کار باعث میشود بیشازاندازه به گیاه آب
ندهید و در نتیجه از خراب شدن ریشه جلوگیری خواهد شد.
برای آبیاری کاکتوس بهترین کار استفاده از یک رطوبتسنج است، اما میتوانید از
انگشت خودتان نیز استفاده کنید. البته بدانید گیاهانی که در گلدان کاشته میشوند
نسبت به گیاهانی که در زمین کاشته میشوند به آب بیشتری نیاز دارند. بسیاری از
گیاهان از اواخر پاییز تا اوایل بهار به حالتی نیمهخواب میروند و به آب کمتری
نیاز دارند. اگر شما در منطقهای زندگی میکنید که رطوبت بیشتری نسبت به محل زندگی
اصلی کاکتوس دارد، تقریبا کاکتوس شما نیازی به آبدهی در این زمان ندارد. در این
باره گفتنی است بعضیها میگویند کاکتوسها در زمان خواب خود به مقدار بسیار کمی
آب نیاز دارند، اما عدهای دیگر براینباورند که کاکتوسها در زمستان به هیچ آبی نیاز
ندارند. ازاینرو بهتر است خودتان نگاه کنید و بسنجید که آیا کاکتوستان نیازی به
آب دارد یا خیر!
بعد از آبیاری نوبت به نور مورد نیاز برای نگهداری کاکتوس میرسد؛ گونههای مختلف کاکتوس نیازهای نور متفاوتی دارند، اما اکثر کاکتوسها روزانه حداقل به 4 ساعت نور مستقیم خورشید نیاز خواهند داشت. اگر کاکتوس شما در داخل خانه است، پیشنهاد میکنیم آنرا نزدیک یک پنجره جنوبی یا شرقی قرار دهید. همچنین بهتر است که هر چند وقت یکبار نیز گلدان را بچرخانید تا همه جهات گیاه در معرض نور قرار بگیرند.
برای نگهداری از کاکتوس بهتر است خاک بیشازحد متراکم نباشد و منافذ آن برای عبور آب مناسب باشد.
اگر فکر میکنید آبیاری کاکتوس تنها کاری است که در طول نگهداری از آن باید
انجام دهید، باید بگوییم این تفکر اشتباهیست. کاکتوسها علاوه بر آبدهی، به دریافت
مواد مغذی از طریق کود در فواصل منظم نیز نیاز دارند. اگرچه
کاکتوسها نسبت به گیاهان دیگر مقاومتر هستند، اما آنها نیز به میزان مناسبی از
کود مغذی نیاز دارند تا بتوانند در زمان فصل رشد خود سرزنده و شاداب باشند. فصل
رشد برای اکثر کاکتوسها فصول گرم و مرطوب است.
البته کاکتوسهایی هم هستند که در فصل زمستان رشد میکنند و در تابستان به خواب
فرو میروند. پس بهتر است برنامه زمانی کاکتوس خود را بدانید. اگرچه
در زمان خواب گیاه نیاز است که به آن آب بدهید، اما دیگر نباید نگران کود دادن به
آن باشید. برای کوددهی به کاکتوس خود از کودی استفاده کنید که نیتروژن کمتر و در
عوض فسفر بیشتری دارد.
کاکتوسها میتوانند در دمای 8 تا 35 درجه سانتیگراد زندگی کنند و مشکلی نداشته باشند، البته تا زمانی که خشک باشند.
کاکتوسها سمی نیستند، اما بهدلیل خارهای متعدد، بهتر است از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور باشند.
آخرین مورد تکثیر کاکتوس است، بهترین زمان برای تکثیر کاکتوس بهار است، اما در فصلهای دیگر نیز میتوانید این کار را انجام دهید. برای تکثیر کاکتوس خود بهتر است از روش قلمه زنی اینکار را انجام دهید، زیرا کاکتوسها از راه قلمه زدن بهراحتی تکثیر میشوند.