معرفی مناسب‌ترین کود‌ها برای گیاهان آپارتمانی

در طول نگهداری از گیاهان آپارتمانی برای تقویت و تداوم رشد گیاهان خود باید به آن‌ها کود بدهید. انواع و اقسام مختلفی از کود‌ها نیز وجود دارند که برای گیاهان آپارتمانی مناسب‌اند و با توجه به نیاز گیاهان می‌توانید از کود مخصوص برای آن‌ها استفاده کنید. ما نیز در مقاله زیر به معرفی انواع کود‌های مناسب برای گیاهان آپارتمانی پرداخته‌ایم تا به خوبی با آن‌ها آشنا شده و در صورت نیاز برای گیاهانتان خریداری کنید.

مقدمه

وقتی صحبت از خاک مناسب برای رشد گیاهان می‌شود اصطلاحات زیادی وجود دارد که ممکن است گیج کننده باشد و نیاز به توضیح داشته باشد. انواع کود گیاهان آپارتمانی، پرلیت، کوکوپیت، پوکه یا کود‌هایی که روی آن‌ها اعدادی عجیب نوشته شده است.تا به حال به بسته بندی روی کود‌ها دقت کرده‌اید؟ روی آن‌ها پر از اعدادی است که به ظاهر بسیار بی‌معنی است. اعدادی مانند 10-10-10 یا 20-20-20 یا 10-8-10 یا بسیاری ترکیب‌های عددی دیگر که گیج کننده هستند.
اما این اعداد در واقع معیار NPK هستند.
یک گیاه به کود نیاز دارد و گیاه گرسنه به سمت نابودی می‌رود زیرا انواع گیاهان آپارتمانی برای ادامه زندگی و شادابی نیاز به مواد مغذی در خاک دارد.
در این مقاله سعی می‌کنیم انواع کود مناسب گیاهان و تمام این اصطلاحات را توضیح دهیم و طرز استفاده از آن‌ها را مرور کنیم پس با ما همراه باشید.

کود NPK چیست؟

این سه عدد در کود‌ها نشان دهنده ارزش مواد غذایی اصلی مورد نیاز گیاهان است.
این مواد غذایی اصلی شامل نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) است که در کنار یکدیگر مقیاس NPK را می‌سازند.
هرچقدر مقدار این عدد بالاتر باشد یعنی ارزش آن ماده در کود بیشتر است. مثلا کودی که بر روی آن از چپ به راست بیست-پنج-پنج نوشته است نیتروژنی چهار برابر بیشتر از فسفر یا پتاسیم دارد یا مثلا کودی که بر روی آن نوشته20-20-20  یعنی ارزش تمام مواد غذایی در آن دو برابر بیشتر از حد استاندارد (10-10-10) است.
این اعداد برای محاسبه مقدار ماده مغذی در انواع کود گیاهان آپارتمانی استفاده می‌شود. مثلا کودی که 10-10-10 است یعنی در هر یک کیلوگرم از این کود 100 گرم نیتروژن، 100 گرم فسفر و 100 گرم پتاسیم است و باقی آن از مواد بی خطر و بی ضرر تشکیل می‌دهد یا مثلا اگر به 400 گرم نیتروژن نیاز دارید و کود شما 20-20-20 است باید دو کلیوگرم از کود مورد نظر را استفاده کنید تا به چهارصد گرم مورد نظر برسید.
برخی کودها ممکن است یکی از این سه ماده را نداشته باشند در این حالت بر روی بسته بندی به جای آن 0 گذاشته می‌شود.
مقیاس NPK باید بر روی تمام کود‌ها نوشته شده باشد چه کود شیمیایی باشد چه ارگانیک.

دلیل اهمیت مقیاس NPK چه می‌باشد؟

حالا که معنی این اعداد بر روی کود‌ها را فهمیدید باید متوجه شویم که اهمیت آن‌ها برای گیاهان چیست. تمام گیاهان نیاز به نیتروژن، فسفر و پتاسیم دارند تا بتوانند رشد کنند. اگر یکی از این سه ماده وجود نداشته باشد گیاه آسیب می‌بیند. در مصرف کود رشد گیاه بد نیست موارد زیر را بدانید.
نیتروژن (N) :این عنصر غذایی مورد نیاز برای رشد برگ‌ها در گیاه است.
فسفر (P) :این ماده غذایی اساسی برای رشد ریشه‌ها و گل یا میوه دادن گیاه است.
پتاسیم (K) :یک ماده مغذی برای اینکه عملکرد کلی گیاه به خوبی انجام شود.
دانستن معنی مقیاس NPK کمک می‌کند تا بتوانید کود مناسب و مقدار مناسب را برای گیاه خود انتخاب کنید.
مثلا اگر یک سبزی برگ‌دار را پرورش می‌دهید شاید دلتان بخواهد با افزایش نیتروژن برگ‌های بیشتری از گیاه بگیرید و از فسفر کمتری استفاده کنید تا گل کمتری بدهد.

روش رقیق کردن کود NPK چگونه است؟

کوددهی گیاهان آپارتمانی باید مطابق دستورالعمل درج شده روی بسته کود انجام شود. حالا بیایید ببینیم چطور باید یک کود پودری را در آب رقیق کنیم. این کار را با مثالی برای کود پودری 20-20-20 انجام می‌دهیم.
این کود تقویتی گیاهان آپارتمانی بسیار متوازن و کامل است و برای اکثر گیاهان خانگی مفید است. باید توجه کنید که گیاه خانگی‌ای که در گلدان زندگی می‌کند مقدار کود متفاوتی نسبت به گیاهی که در باغچه زندگی می‌کند نیاز دارد.
اکثر گیاهان خانگی به کوددهی ماهانه در فاصله بهار تا پاییز نیاز دارند اما بهتر است نوع خاص گیاه خود را بررسی کنید زیرا کوددهی بیش از حد می‌تواند باعث تشکیل نمک در خاک شود و سوختن ریشه‌ها و برگ‌های گیاه شود.

- روش رقیق کردن کود 20-20-20

• یک ظرف مناسب را با حدود 4 لیتر آب پر کنید.
• یک قاشق چای‌خوری از پودر کود 20-20-20 را به ازای هر چهار لیتر آب اضافه کنید و آن را کامل به هم بزنید تا پودر کاملا در آب حل شود. این نسبت کود و آب برای اکثر گیاهان خانگی مناسب و بی خطر است اما برخی گیاهان ممکن است به کودی نیاز داشته باشند که دو برابر یا چهار برابر بیشتر رقیق شده باشد. به همین خاطر بهتر است نیاز خاص گیاه خود را بررسی کنید.
• محلول آماده شده را به جای یک نوبت آب‌دهی و به همان انداره که به گیاه آب می‌دادید بر روی خاک گیاه بریزید و اجازه دهید از زیر گلدان خارج شود.

پرلیت چیست؟

پرلیت در واقع نوعی سنگ آتشفشانی با بافتی شیشه‌ای است که معمولا با یونولیت اشتباه گرفته می‌شود. نام‌های مستعار این ماده آتشفشانی شامل پرلیت منبسط شده و پاپ کرن آتشفشان است.
اگر این ماده را زیر میکروسکوپ نگاه کنید بافت پر از منفذ و متخلخل آن را خواهید دید. این بافت خاص پرلیت کمک می‌کند تا مواد مغذی و رطوبت در آن ذخیره شود و البته آب اضافی به سرعت خالی شود. این ماده کاملا غیر سمی، تمیز، مقاوم دربرابر بیماری و بسیار سبک است.

شناخت بیشتر پرلیت

پرلیت معمولا در موارد ساختمانی و صنعتی و برای ساخت عایق‌های سقفی، کاشی‌ها یا گچ‌های سبک استفاده می‌شود. اما برای پرورش گیاهان و اصلاح خاک نیز کاربرد دارد.
پرلیت در ابتدا به شکل یک شیشه آتشفشانی است، شکلی خاص که از حاصل تماس ابسیدین با آب ایجاد می‌شود. این نوع شیشه‌های آتشفشانی میزان H2O بالاتری نسبت به انواع دیگر دارند. مانند تمام مواد آتشفشانی دیگر این ماده نیز رنگی طوسی و مشکی دارد.
پس چطور است که وقتی به باغچه‌های ما می‌رسد اینقدر سفید و سبک می‌شود.
پرلیت منبسط شده در واقع نوعی پرلیت است که گرمادیده باشد. زمانی که پرلیت در معرض دمایی بین 850 تا 900 درجه قرار بگیرد باعث نرم شدنش می‌شود. آبی که درون این شیشه آتشفشانی است بخار می‌شود و می‌خواهد به سرعت از آن خارج شود و همین باعث می‌شود تا حجم پرلیت 7 الی 16 برابر بیشتر شود و مانند یک پاپ کرن بترکد. هوای محبوس شده در آن نیز باعث می‌شود رنگ آن سفید شود.
این ماده جدید بسیار سبک‌تر از قبل است و دارای حفره‌ها و منافذ زیادی است. می‌توان این پرلیت را به راحتی با دست خرد کرد اما خیالتان راحت باشد این ماده در خاک خرد نمی‌شود و به راحتی تجزیه نمی‌شود. همچنین تمیز و استریل است.
ترکیب شیمیایی پرلیت کمی متفاوت است و حاوی 70 الی 75 درصد سیلیس است. سایر ترکیبات پرلیت شامل:

• آلومینیوم اکسید (12-15%)
• سدیم اکسید (3-4%)
• پتاسیم اکسید (3-5%)
• آهن اکسید (0.5-2%)
• منیزیم اکسید (0.2-0.7%)
• کلسیم اکسید (0.5-1.5%)

پرلیت چه مزایایی برای گیاهان دارد؟

همانطور که گفته شد استفاده از پرلیت مزایای زیادی دارد.
مهم‌ترین مزیت آن زهکشی است. این ماده یک سیستم فیلتر طبیعی دارد که آب اضافی را به سرعت تخلیه می‌کند در حالی که مقداری رطوبت و مواد مغذی را در خود نگه می‌دارد تا آهسته به گیاه برگرداند.
همچنین استفاده از پرلیت کمک می‌کند تا جریان هوا در خاک عالی باشد. این مساله هم برای ریشه‌های گیاه مهم است و هم برای کرم‌های خاکی یا سایر ساکنان مفید خاک.
از آنجایی که پرلیت یک شیشه معدنی است بافت سختی دارد و سرعت متراکم شدن خاک را کاهش می‌دهد و خاک را سبک نگه می‌دارد.

موارد استفاده از پرلیت

پرلیت‌ها در سه نوع درشت، متوسط و ریز وجود دارد. نوع درشت آن بافت متخلخل بیشتری دارد و به طبع آن جریان هوا و تخلیه آب بیشتری رخ می‌دهد .نوع درشت آن معمولا برای گیاهانی مانند ارکیده یا ساکولنت استفاده می‌شود.
پرلیت‌های کوچک‌تر نیز کاربردی هستند و معمولا برای رشد بذر یا ریشه دادن یک قلمه جدید استفاده می‌شود. همچنین پخش کردن پرلیت‌های ریز در سطح باغچه می‌تواند زهکشی آن را بهتر کند.
اگر می‌خواهید یک خاک ترکیبی خوب بسازید این ماده برای شما کاربردی خواهد بود. پرلیت ارزان و سبک است و به راحتی با مواد دیگر ترکیب می‌شود.
از پرلیت می‌توان در روش آب‌کشت و برای ریشه دادن قلمه‌ها نیز استفاده کرد.
این ماده زهکشی مناسبی دارد و قلمه‌های جوان نیز عاشق زهکشی خوب هستند. زهکشی مناسب پرلیت باعث می‌شود تا قلمه‌ها دچار پوسیدگی نشوند.

پوکه چیست؟

پوکه یکی از موادی است برای اصلاح خاک استفاده می‌شود.
این ماده می‌تواند رطوبت اضافی خاک را جذب کن تا ریشه‌ها آسیب نبیند همچنین به عبور جریان هوا کمک می‌کند تا خاک دچار بیماری یا قارچ نشود.

آشنایی بیشتر با پوکه

پوکه یک ماده شگفت انگیز از دل طبیعت است که از گدازه‌های آتشفشانی به دست می‌آید.
این ماده در واقع یک شیشه آتشفشانی است که در زمان سرد شدن حباب‌های هوا از آن به سرعت خارج شده است. این به آن معنی است که پوکه یک سنگ سبک اتشفشانی است.
از این سنگ آتشفشانی معمولا برای کاکتوس‌ها یا ساکولنت‌ها استفاده می‌شود تا بتواند جریان هوای مورد نیاز گیاه را فراهم کند. استفاده از پوکه باعث می‌شود تا ساختار خاک بهتر حفظ شود.

استفاده از پوکه چه فوایدی دارد؟

پوکه یک ترکیب عالی را با خاک می‌سازد. استفاده از پوکه مزایای زیادی دارد که شامل:

• سطح متخلخل و پر از منفذ آن می‌تواند مواد مغذی را در خود نگه دارد. حتی می‌تواند قبل از اضافه شدن به گلدان با مواد مغذی شارژ شود تا در طول زمان به خاک اضافه شود.
• یک اصلاح کننده عالی برای خاک‌هایی است که نیاز به هوادهی و زهکشی بهتر دارند مانند خاک کاکتوس، ساکولنت یا قلمه‌های جوان.
• تراکم خاک‌های رسی باغ را کم می‌کند و باعث چرخش آب و هوای مورد نیاز گیاه می‌شود.
• باعث ماندگاری بیشتر آب در خاک‌های شنی می‌شود.
• رطوبت را در خاک حفظ می‌کند و نیاز به آب‌دهی را کمتر می‌کند در حالی که گندیده یا پوسیده نمی‌شود.
• پوکه غیر ارگانیک است یعنی در طول زمان تجزیه یا پوسیده نمی‌شود و می‌توان آن را بارها و بارها استفاده کرد.
• مقدار pH آن خنثی است.
• باعث جذب قارچ یا آفت نمی‌شود.

روش استفاده از پوکه

برای استفاده از این ماده به عنوان اصلاح خاک گیاهانی مانند ساکولنت‌ها می‌توانید از ترکیب 25% پوکه، 25% خاک گلدان، 25% کمپوست و 25% شن درشت استفاده کنید.
برای گیاهانی که مستعد پوسیدگی ریشه هستند مانند ایفوربیا می‌توانید از 50% پوکه استفاده کنید یا حفره کاشت گیاه را کاملا با پوکه بپوشانید.
از این سنگ سبک می‌توانید به عنوان رویه خاک نیز استفاده کنید تا آب باران را جذب کند و خاک را مرطوب نگه دارد.
قلمه‌هایی که به سرعت می‌پوسند را می‌توان در ظرفی که کاملا پوکه درون آن است قرار داد.
این ماده همچنین می‌تواند روغن، گریس یا مواد سمی را به خود جذب کند.

شباهت‌ها و تفاوت‌های پرلیت و پوکه

• پرلیت و پوکه هر دو از گدازه‌های آتشفشانی درست شده اند البته پرلیت در معرض حرارت بیشتری قرار دارد و مانند یک پاپ کورن می‌ترکد.
• پرلیت از پوکه سبک‌تر است و روشن‌تر است و قبل از گرما دیدن ممکن است طوسی، سبز، قهوه‌ای، آبی یا قرمز باشد اما بعد از گرما دیدن سفید یا طوسی کم‌رنگ می‌شود.
• پوکه معمولا به رنگ سفید طوسی یا زرد کم‌رنگ است.
• پرلیت در ترکیب با خاک ترجیح می‌دهد روی خاک باشد و زمانی که به خاک آب‌دهید به سمت گوشه‌ها فرار می‌کند.
• پرلیت می‌تواند به اندازه ضخامت یک کارت عابربانک یا به اندازه یک نخود باشد.
• تنها ده درصد از پرلیت در باغبانی استفاده می‌شود و بقیه آن صرف مصارف صنعتی و ساختمانی می‌شود.
• پوکه و پرلیت هر دو برای اصلاح خاک و ایجاد فضا برای کمک به آب‌دهی و گردش هوا استفاده می‌شوند.
• اگر گیاه شما بلند است بهتر است از پوکه استفاده کنید زیرا وزن بیشتری دارد و می‌تواند تکیه گاه بهتری برای گیاه باشد.
• پوکه وزن بیشتری دارد و مانند پرلیت به راحتی در هوا پخش نمی‌شود همچنین پوکه ماندگاری بیشتری دارد.
• پوکه کمیاب‌تر است و قیمت بیشتری دارد.

خاک برگ چیست؟

خاک برگ یک نوع کمپوست است که حاصل تجزیه برگ درخت یا درختچه‌ها است. این خاک را می‌توان به صورت آماده خرید یا خودتان آن‌را درست کنید.

شناخت بیشتر خاک برگ

برگ‌هایی که در فصل پاییز می‌ریزند حاوی مقدار کمی نیتروژن است و معمولا خشک هستند. ساختار اصلی آن‌ها حاوی سلولوز و لیگنین است و به همین خاطر برگ‌های پاییزی بسیار کندتر از سایر مواد کمپوست تجزیه می‌شوند.
این برگ‌ها با کمک قارچ‌ها تجزیه می‌شوند و به گیاخاکی تیره و پودری تبدیل می‌شود. این روند در شرایط معتدل و مرطوب بین یک سال تا سه سال طول خواهد کشید.
در این روند ممکن است برخی موجودات تجزیه‌گر دیگر مانند ایزوپادها، هزارپاها و کرم‌های خاکی نیز تاثیر بگذارند.

خاک برگ چه مزیت‌هایی دارد؟

خاک برگ‌ مزایای برجسته زیادی دارد:

• اولا می‌تواند تا 500% وزن خود، آب را ذخیره کند.
• علاوه بر اینکه می‌تواند رطوبت خاک را حفظ کند می‌تواند در هوای گرم نیز ریشه‌ها را خنک نگاه دارد.
• خاک برگ مشکل pH ندارد ،برگ‌ها وقتی می‌افتند حالتی اسیدی دارند و pH آن‌ها زیر 6 است اما وقتی تجزیه می‌شود و به خاک برگ تبدیل می‌شود میزان pH آن بالاتر می‌رود و خنثی می‌شود.
• استفاده از خاک برگ در طولانی مدت باعت افزایش کیفت خاک می‌شود.
• در طول زمان ظرفیت نگهداری آب بهتر می‌شود و عمر مفید خاک افزایش پیدا می‌کند.

مشکلات استفاده از خاک برگ

یکی از مشکلاتی که در زمان استفاده از خاک برگ ممکن است با آن روبرو شوید کپک است.
برگ‌های جدا شده از درختان محیطی مناسب برای جذب اسپورهای کپک‌ها هستند.
این برگ‌های مرده می‌توانند یک منبع غذایی سلولوزی را برای قارچ‌ها فراهم کنند و سطح خاک را کاملا بپوشانند.
آن‌ها همچنین گرما را در داخل خود به دام می‌اندازند و البته رطوبت دلخواه نیز مهیا می‌شود. در این حالت تمام شرایط رشد یک قارچ شامل اکسیژن، غذا و رطوبت فراهم است.
این مشکل مخصوصا در پاییز و زمستان بیشتر به چشم می‌آید.
این کپک‌ها می‌تواند برای هرکسی مشکلاتی را ایجاد کند اما برای افرادی که آلرژی یا آسم دارند مشکل‌سازتر است.
ذرات حاصل از این کپک‌ها می‌تواند سمی باشد و باعث مشکلاتی مانند التهابات پوستی، عطسه، آبریزش بینی و یا قرمزی چشم شود. اما راه حل آن چیست؟
راه‌حلی اصولی‌ این است که آن‌ها را از بین ببرید و برگ‌های آلوده را از سطح زمین جمع کنید و دور بریزید. برای این‌کار نیاز به ابزار مناسب و وقت کافی دارید و البته رعایت نکاتی که ناخواسته در معرض کپک‌ها قرار نگیرید.
اولین نکته این است که از دستکش استفاده کنید چون ممکن است برگ‌های تیز، تیغ یا حتی زباله‌هایی بین برگ‌ها باشد که به دست‌ها آسیب بزند.
دومین مساله استفاده از یک ماسک استاندارد است تا بتواند جلوی اسپور‌های ریز کپک‌ها را بگیرید.
همچنین بهتر است لباس‌های خود را قبل از ورود به خانه تعویض کنید تا گرد و غبار یا اسپور‌های قارچ را با خود به داخل خانه نیاورید و گیاهان یا اعضای داخل خانه را آلوده نکنید.

روش درست کردن خاک برگ

برخلاف ساخت سایر کمپوست‌ها، ساخت خاک برگ یک فرایند سرد است. تجزیه برگ‌ها اساسا توسط قارچ‌ها رخ می‌دهد نه باکتری‌ها و برای همین سرعت کمتری دارد.
میزان سرعت تجزیه برگ‌ها توسط چهار عامل کلیدی مشخص می‌شود:
اولین عامل نوع برگی است که انتخاب می‌کنید.
برگ بعضی گیاهان مانند بلوط و خاس لیگنین بالاتری دارند و به همین خاطر زمان بیشتری برای تجزیه نیاز دارند. ترکیب چند نوع برگ مختلف باعث می‌شود تا میزان لیگنین کلی متوازن شود و کیفیت محصول نهایی بهتر شود.
رطوبت عامل بعدی است.
فراموش نکنید که این قارچ‌ها هستند که دارند برگ‌های شما را تجزیه می‌کنند و آن‌ها نیاز به محیطی مرطوب دارند. تجزیه یه توده برگ خشک ممکن است سه سال یا بیشتر طول بکشد پس بهتر است روی توده برگ‌ها را بپوشانید و آن ها را مرطوب (و نه خیس) نگاه دارید. خیس شدن بیش از حد برگ‌ها می‌تواند باعث چسبندگی یا کپک زدن آن‌ها شود. با این کار بعد از یک سال خاک برگ شما آماده است.
عامل سوم نیتروژن است.
برگی که به تازگی ریخته باشد نسبت کربن به نیتروژن آن سی به یک است و این بهترین حالت برای تجزیه سریع است. برگ‌های قدیمی‌تر مانند آن‌هایی که چند هفته‌ای را روی زمین گذرانده‌اند اکثر نیتروژن خود را از دست داده‌اند. در واقعا هرچقدر برگ افتاده را سریع‌تر جمع آوری کنید نیتروژن بالاتری دارد و سریع‌تر تجزیه می‌شود.
سایز برگ عامل چهارم است.
راحت‌ترین راه این است که برگ‌های جمع شده را برای چند سالی در گوشه‌ای نگه داریم تا تجزیه شود. اما شاید این راه برای همه مناسب نباشد و چنین فضایی در اختیار همه نباشد.
برای همین می‌توانید برگ‌های خود را خرد کنید. برگ‌های خرد شده زودتر تجزیه می‌شوند زیرا سطح بیشتری برای جذب قارچ‌ها دارند و همچنین به خاطر رطوبت به یکدیگر نمی‌چسبند. همچنین این کار باعث می‌شود فضای کمتری را اشغال کنند. می‌توانید برای خرد کردن برگ‌ها از ماشین چمن‌زنی یا چنگک استفاده کتید.

پیت ماس چیست؟

پیت ماس برای اولین بار در اواسط سال 1900 میلادی در باغبانی استفاده شد و از آن زمان انقلابی در نحوه رشد و نگهداری گیاهان رخ داد. این ماده توانایی زیادی در حفظ و مدیریت آب و مواد غذایی دارد که در حالت عادی در خاک هدر می‌رود. همچنین می‌تواند به حفظ بافت و قوام خاک کمک زیادی کند.

درباره پیت ماس بیشتر بدانید

پیت ماس در واقع فیبرهای مرده‌ای هستند که به همراه خزه یا موجودات زنده دیگر در باتلاق محبوس و تجزیه شده باشند. تفاوت پیت ماس و کمپوست این است که اولی حاوی خزه بیشتری است و تجزیه آن در محیطی بدون هوا و بسیار آرام انجام شده است.
برای تشکیل پیت ماس هزاران سال نیاز و هر سال کمتر از یک میلی‌متر در باتلاق‌ها تشکیل می‌شود. به همین‌خاطر این ماده یه منبع تجدید پذیر نیست و برداشت آن به معنی غیر قابل جایگزین بودن آن است.
برداشت پیت ماس همواره با جدال‌هایی همراه است. گرو‌ه‌های محافظ محیط زیست می‌گویند برداشت پیت ماس باعث آزاد شدن مقدار زیادی کربن می‌شود و باتلاق‌ها حتی پس از برداشت این ماده کماکان کربن آزاد می‌کنند که برای محیط زیست آسیب‌زا است.

مزایای پیت ماس چه می‌باشد؟

در کوددهی گیاهان آپارتمانی شاید با نام پیت ماس روبرو شده باشید. پیت ماس یک ماده ارگانیک عالی است و مزایای زیادی دارد:

• پیت ماس جذب بالا دارد و جلوگیری از تراکم و ایجاد محیطی اسیدی میکند
• مهم‌ترین مزیت پیت ماس قدرت جذب آن است. این ماده می‌تواند نسبت به خاک آب بیشتری را جذب کند
• این ماده می‌تواند جلوی متراکم شدن خاک را بگیرد. تراکم خاک باعث عدم گردش هوا و آب در خاک می‌شود و به گیاه آسیب می‌زند.
• پیت ماس یک محیط استریل و بهداشتی را فراهم می‌کند و بیماری یا علف‌های هرز را جذب نمی‌کند.
• سطح pH پیت ماس کمی اسیدی است. گیاهانی که محیطی اسیدی دوست دارند از وجود این ماده لذت می‌برند.

معایب پیت ماس چه می‌باشد؟

مانند هر چیز دیگری این محصول معایبی نیز دارد:

• بزرگترین مشکل آن این است که گران است.
• مشکل دیگر پیت ماس ارزش غذایی آن است. این ماده مواد مغذی کمی در خود دارد. البته کمی میکروارگانیسم مفید در این ماده وجود دارد. میزان مواد مغذی در این خاک صفر نیست اما زیاد هم نیست.
• اسیدی بودن این ماده همانقدر که می‌تواند یک مزیت باشد می‌تواند یک ایراد نیز باشد زیرا تمام گیاهان این محیط را دوست ندارد و ممکن است از آن آسیب ببینند.
• پیت ماس ماده‌ای ارگانیک است و تجدید پذیر نیست و برداشت آن می‌تواند به محیط زیست آسیب بزند.

شیوه استفاده از پیت ماس

حالا که معایب و مزایای پیت ماس را فهمیدیم باید بدانیم چطور از این ماده می‌شود استفاده کرد.

• از این ماده می‌توان در باغچه یا گلدان استفاده کرد.
• این ماده برای کاشت بذر‌های جدید بسیار مناسب است. پیت ماس استریل و همگن است. این شرایط برای رشد یک بذر جدید عالی است
• پیت ماس همچنین می‌تواند برای اصلاح خاک استفاده شود. می‌توان این ماده را به خاک‌های خشک و شنی اضافه کرد تا میزان نگهداری رطوبت را بیشتر کند همچنین زهکشی خاک را بهبود می‌بخشد.
• پیت ماس برای استفاده در باغچه‌های سبزیجات که خیسی یا خشکی بیش از حد باعث آسیب به گیاهان می‌شود، عالی است.
• پیت ماس حاوی مقدار زیادی کربن است که می‌تواند یک منبع خوب برای توده‌های کمپوست باشد.
• این ماده pH اسیدی دارد و برای گیاهانی که محیطی اسیدی دوست دارند مانند بلوبری یا کاملیا مناسب است. اگر گیاه محیطی قلیایی دوست دارد باید همراه کمپوست استفاده کرد.
• از پیت ماس نباید به تنهایی در گلدان استفاده کرد. بهتر است این ماده با مواد دیگر ترکیب شود تا جایی که یک سوم یا دو سوم ترکیب نهایی را تشکیل دهد.

کوکوپیت چیست؟

یکی دیگر از انواع کود برای رشد گیاهان، کوکوپیت است.
تا به حال به پوسته نارگیل دقت کرده‌اید؟ این پوسته الیافی رشته مانند دارد که اساس کوکوپیت را تشکیل می‌دهد. این الیاف به شکل‌های مختلفی برای کاشت گیاهان و به عنوان کود استفاده می‌شود.

شناخت بیشتر کوکوپیت

تهیه و استفاده خاک آماده گلدان بسیار ساده است اما اشکالاتی نیز دارد. این خاک معمولا به خوبی خشک نمی‌شود و معمولا حاوی ذغال سنگ است که استخراج آن به محیط زیست صدمه می‌زند. به جای این خاک آماده می‌توان از خاک کوکوپیت استفاده کرد.
پرورش گیاهان در این نوع خاک که در واقع حاصل بازیافت یک ماده بی مصرف بوده است، مزایای زیادی دارد.
کوکوپیت در واقعا از داخل پوسته نارگیل ساخته می‌شود و به صورت طبیعی ضد قارچ است. از کوکوپیت می‌توان برای اصلاح خاک، آب‌کشت یا خاک گلدان استفاده کرد.
این محصول باعث افزایش میزان نگهداری آب و جریان هوا می‌شود و باعث جلوگیری از تشکیل قارچ می‌شود.
کوکوپیت بسیار دوست‌دار محیط زیست است زیرا قابل استفاده مجدد است.
کافی است آن را آبکشی و خشک کنید تا دوباره قابل استفاده شود. در مقایسه بین کوکوپیت و خاک معمولی، کوکوپیت آب بیشتری در خود نگه می‌دارد و به آرامی آن را تخلیه می‌کند.

اشکال مختلف کوکوپیت

این نوع خاک را می‌توان در شکل‌های مختلفی پیدا کرد:

• برخی از آن‌ها به صورت مکعب‌های فشرده پیدا کنید که باید در آب خیس کنید تا باز شوند.
• این محصول را می‌توانید به صورت پودر نیز تهیه کنید که برای پرورش گیاهانی مانند سرخس، آنتوریوم و ارکیده بسیار مناسب است.
• نوع دیگری از این خاک به اسم کوکوفیبر وجود دارد که با خاک معمولی مخلوط می‌شود تا بتواند جریان هوای ریشه را تامین کند.
• نوع دیگر آن به نام کوکو چیپس می‌تواند آب را در خود ذخیره کند تا به آرامی در خاک رها شود.
• ترکیبی از این موارد می‌تواند فضای مناسبی برای رشد انواع گیاهان فراهم کند.

روش استفاده از کوکوپیت چگونه است؟

کوکوپیت معمولا به صورت مکعب‌های فشرده وجود دارد. این مکعب‌ها الیاف نارگیلی هستند که آسیاب شده و تحت فشار قرار گرفته‌اند و باید قبل از استفاده از حالت فشرده در بیایند.
باید بدانید که هر مکعب کوکوپیت می‌تواند پنج یا شش برابر شود پس باید مواظب باشید چه مقدار از آن را نیاز دارید.
کافی است یک مکعب را خرد کنید و در مقداری آب مخلوط کنید و هم بزنید.
اگر ترکیب به دست آمده خیلی خشک بود می‌توانید بازهم به آن آب اضافه کنید و اگر ترکیب نهایی به اندازه‌ای کافی خیس و مرطوب بود دیگر آب اضافه نکنید.
بهتر است این پروسه را هر ده دقیقه تکرار کنید تا مطمئن شوید که تمام مکعب باز شده و آب به همه بخش‌های کوکوپیت رسیده و چیزی خشک نمانده است.

چگونه می‌توان از کوکوپیت در باغچه استفاده کرد؟

کوکوپیت را می‌توان مستقیما در باغچه استفاده کرد تا نگهداری آب و جریان هوا را بهبود بخشد و همچنین از ایجاد قارچ‌ها جلوگیری کند.
همچنین می‌توان از این محصول به عنوان مالچ در اطراف گیاهان استفاده کرد تا رطوبت خاک حفظ شود و جلوی رشد علف‌های هرز گرفته شود.

چگونه می‌توان از کوکوپیت در گلدان استفاده کرد؟

کوکوپیت را می‌توان به تنهایی در گلدان استفاده کرد. کافی است گلدان را با آن پر کنید و سه سانت از لبه بالای گلدان فاصله بگذارید.
اگر می‌خواهید برای طولانی مدت گیاهی را نگه دارید باید خاک و کود نیز به کوکوپیت اضافه کنید.
برای این‌کار بهتر است کوکوپیت را به نسبت یک چهارم به خاک اضافه کنید.
با اضافه کردن سه سانت کوکوپیت به سطح بالایی خاک می‌توانید نگهداری رطوبت را بیشتر کنید.
از کوکوپیت به تنهایی می‌توان به عنوان بستری برای رشد بذرها نیز استفاده کرد و زمانی که بذرها جوانه زد آن‌ها را به گلدان منتقل کرد.

مقایسه دو ماده کوکوپیت و پیت ماس

پیت ماس یک خاک عالی برای باغبانی نیست. برای تهیه پیت ماس باید به سراغ استخراج آن از باتلاق‌ها رفت و استخراج آن به محیط زیست صدمه میزدند.
کوکوپیت مزایای بیشتری نسبت به پیت ماس دارد. این خاک ظرفیت نگهداری آب بیشتری دارد، هوادهی بهتری انجام می‌دهد و دربرابر آفات، بیماری‌ها و علف‌های هرز مقاوم است و این خاک همچنین یک pH طبیعی دارد و مانند پیت ماس اسیدی نیست.
تجزیه کوکوپیت بسیار آهسته‌تر از پیت ماس رخ می‌دهد و طول عمر بیشتری دارد.

آیا کود‌های مورد استفاده برای گیاهان می‌تواند باعث مسمومیت انسان‌ها و یا حیوانات خانگی شود؟

بله. غذای گیاهان، که ما آن را با نام کود می‌شناسیم، به طور گسترده در خانه‌ها و باغ‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. کودها گیاه را سالم نگه داشته و به آنها کمک می‌کنند تا رشد سریع‌تر و بهتری داشته باشند. اما اگر انواع کود گیاهان آپارتمانی توسط انسان‌ها و حیوانات خانگی استنشاق شده و یا به طور تصادفی خورده شوند، می‌توانند خطرناک باشند.
استفاده از کود برای گیاهان غیرخوراکی کاملا بی‌خطر است، اما در این صورت هم باید نسبت به محل و چگونگی انبار کردن باقی‌مانده کودها نهایت دقت را داشته باشید. اگر می‌خواهید به گیاهان خوراکی کود بدهید، باید احتیاط بیشتری بکنید.
در این شرایط، نوشته‌های روی کودها را با دقت بخوانید. سپس نحوه صحیح کوددهی آنها را یاد بگیرید. می‌توانید این اطلاعات را از فروشندگان یا متخصصین این حوزه بدست بیاورید.
بر طبق گزارشات سازمان ملی کنترل مسمومیت کشور آمریکا، در سال 2014 حدود هزار و پانصد مورد مسمومیت توسط کود گیاهان آپارتمانی به ثبت رسیده است! اگر بخواهیم مسمومیت ناشی از کودهای گیاهان غیرآپارتمانی و کودهای ناشناخته را نیز در نظر بگیریم، این عدد به پنج هزار نفر می‌رسد. متاسفانه اغلب افراد دچار این مسمومیت‌ها، کودکان زیر 5 سال بوده‌اند.
اگر تماس فیزیکی با کود داشته‌اید، شاید این عوارض را داشته باشید:

• قرمزی پوست
• احساس سوختگی در محل تماس
• خارش
• سوختن بینی، چشم‌ها یا گلو

اگر کود را بخورید، احتمالا این عوارض را تجربه خواهید کرد:

• آبی شدن بخش‌هایی از بدن (مانند نوک انگشتان، لب‌ها و یا دست‌ها) به علت کمبود اکسیژن
• سرگیجه
• غش کردن
• فشار خون پایین
• تشنج
• کوتاهی نفس‌ها
• احساس درد یا ناراحتی در ناحیه شکمی

اگر عوارض بالا را داشتید، بلافاصله با اورژانس به شماره 115 تماس بگیرید. باید از آنها درخواست کمک‌های پزشکی بکنید. حتما این موارد را به آنها انتقال دهید:

• نوع کودی که مصرف کردید
• نوع مصرف، مانند استنشاق، برخورد با زخم و سطوح مختلف پوست، خوردن و …
• چه مقداری از کود را مصرف کردید
• چه زمانی این حادثه رخ داد

در صورت استنشاق کود، بلافاصله به هوای آزاد بروید و نفس بکشید.
اگر کود بر چشم‌ها یا پوست شما ریخت، ناحیه تماس را حداقل به مدت 15 دقیقه با آب بشویید.
اگر کود را خورده‌اید، سعی نکنید که آن را بالا بیاورید؛ مگر اینکه پزشکان از شما چنین درخواستی داشته باشند.
در این موقعیت باید آب و شیر بخورید، البته اگر مامورین اورژانس شما را از آن منع نکنند.
اگر حالت تهوع دارید و یا در حال بالا آوردن هستید، هرگز چیزی ننوشید. زیرا سبب خفگی خواهد شد.

پاسخ به سوالات رایج درباره کود‌های مناسب برای گیاهان

1. اعدادی که بر روی بسته بندی کود درج شده است نشانگر چیست؟

نیتروژن، فسفر و پتاسیم سه عنصر اصلی هستند که تمام گیاهان به آنها نیاز دارند. در واقع آن عددهای متوالی که بر روی بسته بندی کود خود می‌بینید، نسبت این سه عنصر در کود را بیان می‌کند.
برای مثال، یک کود کامل چندمنظوره که با اعداد 20-20-20 شناخته می‌شود، بیانگر این است که هر کدام از عنصرهای شیمیایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم 20 درصد از فرمول کلی کود را تشکیل داده‌اند. (آن 40 درصد باقی مانده نیز حاوی موادی مانند الیاف و سایر عناصر کمیاب دیگر است(.
درصد این عناصر بسته به نوع کاربرد کود فرق می‌کند تا بتواند پاسخگوی تمام نیازهای مختلف گیاهان باشد.
اگر به دنبال کودی برای بهبود گلدهی گیاه خود هستید، به ترکیبی همچون کود15-30-15  نیاز دارید، زیرا غنی از فسفر است. فسفر گلدهی را بسیار تقویت می‌کند.
اگر می‌خواهید باغچه خود را سرسبز و باطراوت کنید، مخلوطی مثل4-6-25  دارای مقادیر بالای نیتروژن بوده و به خوبی مقصود شما را برآورده خواهد کرد.
بسیاری از کودها برای نوع خاصی از گیاهان ساخته شده‌اند؛ مانند رزها، پیاز گل‌ها، و یا سبزیجات. حتما قبل از انتخاب، عدد N-P-K را چک کنید.
گاهی اوقات می‌توانید نزدیک‌ترین اعداد به کود موردنظر خود را در بین کودهای متعادل (مانند 20-20-20) پیدا کنید؛ با این تفاوت که معمولا هزینه کمتری پرداخت خواهید کرد.

2. علاوه‌بر نیتروژن، فسفر و پتاسیم، دیگر عناصر موجود در کود‌ها کدام‌اند؟

علاوه بر این سه عنصر، اغلب کودها حاوی سایر عناصر ضروری برای رشد گیاه نیز هستند. بعضی از این عناصر کم‌یاب، از بقیه عنصرها اهمیت بیشتری دارند؛ اما با این وجود همه آن‌ها به نوبه خود نقش قابل توجهی در سلامت و تقویت گیاه ایفا می‌کنند. اصلی‌ترین عناصر ثانویه کلسیم، منیزیم، آهن، مس، منگنز، زینک، مولیبدن، بور و گوگرد هستند.
البته می‌توانید هر کدام از این‌ها را به صورت جداگانه تهیه کنید. اگر مقدار هر کدام از این عناصر در گیاه کم شود، علائم ویژه‌ای به همراه خواهد داشت.
برای مثال کمبود آهن، سبب کلروسیس (برگ‌های زرد با رگه سبز) می‌شود؛
اتفاقی که به راحتی با اضافه کردن مقداری چنگاله آهن برطرف خواهد شد. به همین علت گاهی اوقات باید آنها را به صورت تکی خریداری کرده و برای درمان گیاه استفاده کنید.

3. آیا لازم است در فصل پاییز و زمستان هم به گیاهان کود بدهیم؟

لزومی برای کوددهی گیاهان آپارتمانی در این فصول سرد وجود ندارد. اما اگر به دلایلی تمایل دارید این کار را انجام دهید، نکات زیر را فراموش نکنید:
حدودا 8 هفته قبل از فرا رسیدن سرمای اصلی پاییزی، مقدار و دفعات کوددهی را کاهش دهید.
حدودا در میانه مهر ماه، مقدار کودی را که همیشه به گیاه می‌دادید نصف کنید و بین هر بار، فاصله بیشتری ایجاد کنید. تقریبا تا رسیدن زمستان، نهایت 3 بار به گیاه کود بدهید.
اما با آمدن فصل زمستان، دیگر فضایی برای کوددهی وجود نخواهد داشت. در این فصل، گیاهان آپارتمانی دیگر در دوره رشد فعال خود نیستند و کاملا در حالت خفتگی به سر می‌برند. بنابراین هرگز نباید کودی دریافت نکنند زیرا این کار سبب سوختن گیاه و قهوه‌ای شدن برگ‌ها خواهد شد.

4. برای کود دادن به گیاهان در بهار و تابستان باید به چه نکاتی توجه کنیم؟

اگرچه هر گیاهی چرخه رشد متفاوتی دارد و باید متناسب با همان عمل کنید، اما می‌توان فرمولی کلی برای این مسئله ارائه کرد:
کوددهی را حدودا 8 هفته قبل از آخرین موج سرمای بهاری آغاز کنید. برای مثال اگر احتمال باقی ماندن سرما در بهار تا 30 فروردین باشد، بهتر است کوددهی را در اواسط اسفند آغاز کنید. این دقیقا زمانی است که روزها به طور واضحی طولانی‌تر شده‌اند و گیاه از حالت نیمه خفتگی به حالت رشد فعال ورود می‌کند
کوددهی سه نوبت اول، باید در نصف قدرت توصیه شده کود انجام شود.
اگر کود شما گرانوله و جامد است، نصف مقدار نوشته شده بر روی بسته بندی را استفاده کنید.
اگر کود مایع مخصوص گیاهان آپارتمانی است، آن را تا نصف قدرت اصلی رقیق کنید. علت این است که کوددهی‌های نخستین، هنگامی صورت می‌گیرد که گیاه صرفا در حال گرم کردن خود برای آغاز رشد است. به همین دلیل به مقدار بسیار بالایی از عناصر ضروری نیاز نخواهد داشت.
با رسیدن فصل گرم تابستان، وقت آن است که دفعات کوددهی را افزایش دهید.
در این فصل، دقیقا طبق توصیه‌ها و دستورات نوشته شده بر روی کود انتخابی خود عمل کنید:
1. کودهای مایع، در دفعات بیشتری استفاده می‌شوند. برای مثال، یک هفته در میان یا ماهیانه.
2. کودهای گرانوله، کم‌تر مصرف می‌شوند. شاید یک ماه در میان یا ماهی یکبار.
3. کودهی هوشمند (با رهایش آرام) در طی زمان می‌شکنند و عناصر خود را در مقادیر کم به گیاه می‌دهند، اما در مدتی طولانی. هر بار استفاده از این کود، می‌تواند نیاز گیاهان را تا 4-3 ماه تامین کند.

چگونه می‌توان برای گیاهان آپارتمانی کود خانگی درست کرد؟

در هنگام نگهداری از گیاهان آپارتمانی باید حواستان به این مورد باشد که گیاهان شما هر چند وقت یکبار به کود‌دهی نیاز دارند. این کود‌ها به گیاهان شما کمک می‌کنند تا به رشد طبیعی خود ادامه دهند و همیشه سالم بمانند. اما منظور ما از کود، همیشه کود شیمیایی نیست، بلکه شما می‌توانید با مواد موجود در خانه نیز برای گیاهانتان کود درست کنید. اما اگر نمی‌دانید روش درست کردن کود خانگی برای گیاهان چگونه است، در ادامه همراه ما باشید.

آیا می‌دانستید که گیاهان علاوه‌بر آب به مواد مغذی هم نیاز دارند؟

پس از مدتی خاک، مواد مغذی درون خود را از دست می‌دهد که این برای گیاه شما خبر خوبی نیست و نیاز است تا دوباره مواد مغذی به خاک گیاه شما اضافه شود.
یک گیاه گرسنه به سمت نابودی می‌رود زیرا گیاهان آپارتمانی برای ادامه زندگی و شادابی نیاز به مواد مغذی در خاک دارد.
غذاهای گیاهی‌ که در فروشگاه‌ها وجود دارند از نظر قیمت تفاوت‌های زیادی دارند و البته همیشه بهترین مواد مغذی را، برای گیاهان شما ندارند. بهترین کود طبیعی را می‌توانید به راحتی در منزل تهیه کنید.
در عوض غذاهای دست‌ساز خانگی بسیار ارزان‌تر هستند و تهیه آن‌ها ساده تر است. همچنین احتمال اینکه تصادفا به گیاه شما آسیب بزند کمتر است! و بسیاری از چیزهایی که در خانه دارید حاوی مواد مغذی لازم برای گیاه شما است، حال با ما همراه باشید تا روش تهیه کود خانگی برای گل و گیاه های خود را بدانید.

گیاهان برای رشد خوب خود به چه عناصری نیاز دارند؟

مواد شیمیایی‌ای که در خانه داریم، مهم‌ترین چیزی است که باید حواسمان به آن باشد.
مهم‌ترین عناصر لازم برای گیاه، نیتروژن، فسفر و پتاسیم است. این عناصر در غذاهای فروشگاهی موجود است و با مقیاس NPK اندازه‌گیری می‌شود.
همان‌طور که حدس می‌زنید مقیاس NPK مخفف سه عنصر نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) در جدول تناوبی است.
هر کدام از این عناصر به صورت متفاوتی به رشد و سلامت گیاه کمک می‌کند.
عناصر دیگری که باید به آن توجه کنیم منیزیم و کلسیم است.
حالا که تمام عناصر مورد نیاز برای رشد یک گیاه را می‌دانیم وقت آن است که وارد مرحله ساخت غذای مورد نیاز گیاه شویم و دستور تهیه آن را بدانیم.

چگونه می‌توانیم کود خانگی درست کنیم؟

غذاهای دست‌ساز خانگی، برای گیاهان خارج از خانه هم بسیار مناسب است زیرا هم از بوی آن خلاص می‌شویم و هم استفاده از آن راحت‌تر است.
استفاده از غذاهای دست‌ساز در گلدان‌های خانگی ممکن است کمی دردسرساز باشد برای همین در استفاده از آن در داخل منزل، مراقب باشید.
حواستان باشد که بعضی از مواد اولیه مانند آمونیاک می‌تواند به بینی یا چشم شما آسیب بزند. بنابراین بهتر است قبل از شروع به ساخت این محلول، مواد اولیه خود را چک کنید. بیشتر این مواد اولیه در فروشگاه‌های محلی پیدا می‌شود و چیز نایابی نیست.
و دقیق ترین راه برای ارزیابی مواد مغذی در خاک، آزمایش کردن آن است.
کیت‌های تست خاک به راحتی در فروشگاه‌های گل و گیاه پیدا میشود اما حواستان باشد که بسیاری از این کیت‌ها فقط سطحpH خاک را آزمایش می‌کنند اما اگر بخواهید به صورت تخصصی وجود یک عنصر خاص (مانند نیتروژن) را بررسی کنید باید به آزمایشگاه‌های خاک مراجعه کنید که ممکن است هزینه‌هایی را به شما تحمیل کند.

اولین راه:

مواد لازم برای یک غذای خانگی برای گیاه‌:
  ●یک قاشق چای‌خوری نمک آشپزخانه
  ●یک قاشق غذا‌خوری نمک اپسوم یا همان نمک حمام
  ●یک دوم قاشق چای‌خوری آمونیاک
 4 ●لیتر آب
می‌توانید از یک ظرف پلاستیکی شیر برای ظرف مورد نیاز این دستور ساخت استفاده کنید.
تمام این مواد را در ظرف پلاستیکی بریزید، به هم بزنید و اجازه دهید تا سی دقیقه استراحت کند.
بعد از سی دقیقه شما یک محلول یک دست دارید.
اکنون این محلول که همان غذای گیاه شما است را مستقیما به خاک گیاه اضافه کنید تا ریشه گیاه بتواند مواد مغذی را جذب کند.
در ابتدا ماهیانه یک بار تنها خاک گیاه را مرطوب کنید و با توجه به واکنش گیاه‌تان به محلول، دفعات بعدی را تنظیم کنید.
پیشنهاد می‌کنیم روی گلدان خود یک هشدار نصب کنید و اجازه ندهید تا حیوانات خانگی یا کودکان کنجکاو به آن نزدیک شوند.

دومین راه:

مواد لازم برای یک غذای خانگی برای گیاه‌:
  ●پوست میوه و تخم مرغ و سبزیجات
  ●خاکستر چوب یا خاک اره
  ●کود کشاورزی
تمام مواد ذکر شده را در ظرفی با منافذ باز بریزید و با هم مخلوط کنید و روزی دوبار ترکیب را هم بزنید و باید بگذارید تا ترکیب شما رنگ تیره به خود بگیرد و پس از ان آماده استفاده به عنوان غذای گیاه شماست.
حالا که یاد گرفتید چطور در منزل غذای گیاه درست کنید و به گیاه خود غذا دهید باید مراقب باشید که گیاه شما در ادامه چطور به این غذا واکنش نشان می‌دهد تا متوجه شوید که چند وقت یک بار و هر دفعه چه مقدار به گیاه خود غذا دهید.
اگر دیدید که گیاه واکنش خوبی داشت، می‌توانید مقدار غذا را کمی بیشتر کنید و ببینید که آیا باز هم واکنش خوبی دارد یا نه تا اندازه مناسب را پیدا کنید.

کمبود‌ها و مشکلات احتمالی گیاهان

گیاهان مشکلات و کمبودهای‌شان را با شکل ظاهری‌شان به ما ‌می‌گویند.
برگ‌های زرد و پژمرده ، نوک سوخته برگها، لکه های قهوه ای روی برگ گیاه،رشد کم یا توقف در رشد گیاه روش‌هایی است که یک گیاه به ما می‌گوید حال خوبی ندارد.
اگر به این نشانه‌ها دقت کنیم می‌توانیم مشکلات گیاه را متوجه شویم و یکی از راه های جلوگیری از مشکلات، استفاده از غذای گیاه است.

انواع کمبودهای گیاهان

1. کمبود میزان نیتروژن

نشانه‌ها: برگ‌های زرد یا سبز کمرنگ، رشد ناقص.
راه‌حل: مقداری قهوه را مستقیما به خاک خود اضافه کنید یا گیاهانی را نزدیک گیاه دچار کمبود بکارید که نیتروژن زیادی تولید کنند مانند لوبیا یا نخود فرنگی.

2. کمبود عنصر فسفر

نشانه‌ها: تیره شدن لبه برگ‌ها، گل‌های کوچک یا عدم رشد گل‌ها، توقف رشد گیاه.
راه حل: کنجاله استخوان به خاک خود اضافه کنید. همچنین می‌توانید از آب آکواریوم برای این‌کار استفاده کنید. البته حواستان باشد که آب آکواریم حاوی نمک نباشد.
این آب همچنین منبع نیتروژن خوبی نیز است.

3. کمبود عنصر پتاسیم

نشانه‌ها: نقطه‌های قهوه‌ای بر روی برگ، رگ‌های قهوه‌ای یا زرد بر روی برگ، لبه‌های زرد.
راه‌حل: پوست موز را حدود سه سانت در خاک قرار دهید. پوست موز به آرامی شروع به پوشیدن می‌کند و پتاسیم گیاه شما را تامین می‌کند. پوست موز همچنین باعث می‌شود شته‌ها به سراغ گیاه شما نیایند.

4. کمبود میزان منیزیم

نشانه‌ها: رگ‌ها یا لبه‌های زرد بر روی برگ، گاهی ظاهری مرمری پیدا می‌کند.
راه‌حل: پیش از آ‌ب‌دهی نمک حمام را بر روی خاک گلدان خود بپاشید.
نمک حمام به خصوص برای گوجه‌فرنگی، فلفل و رز مناسب است.

5. کمبود میزان کلسیم

نشانه‌ها: نقاط زرد رنگ بین رگ‌های برگ، توقف رشد شکوفه‌ها، ساقه‌های ضعیف یا مرده.
راه‌حل :پوسته شکسته تخم‌مرغ را به خاک خود اضافه کنید. این روش به آهستگی به گیاه شما کمک می‌کند پس مطمئن شوید که پوسته تخم‌مرغ به خوبی در گلدان شما قرار گرفته است.

چگونه می‌توان عمر گل‌های شاخه بریده را افزایش داد؟

گل‌های تازه به شدت زیبا هستند اما اگر به خوبی از آن‌ها مراقبت نکنیم، می‌توانند به راحتی از بین بروند.
می‌توان به آسانی با برخی ترفندها که در ادامه مطلب می‌خوانیم ، عمر گل‌های بریده شده را بالاتر برد و همه را در حیرت فرو ببریم که چطور گل‌های ما اینقدر عمر می‌کنند.

مرحله اول: استفاده از آبلیمو به عنوان عذای گل

1. آماده کردن مواد مورد نیاز

شما می‌توانید مواد مغذی مورد نیاز گیاهتان را از گل‌فروشی‌های اطراف خریداری کنید اما راه ساده‌تر آن، ساختن این مواد مغذی در خانه است.
چیزی که شما نیاز دارید:
  ●آب لیمو
  ●شکر
  ●سفیدکننده خانگی

2. انتخاب بهترین گلدان برای گل‌ها

بستگی به تعداد گل‌هایی که دارید می‌توانید ظرف‌های مختلفی انتخاب کنید.
اگر تنها یک شاخه گل دارید یک ظرف کوچک کافی است اما اگر دسته‌ای گل دارید میتوانید از ظرف استوانه‌ای بزرگتر استفاده کنید.
اگر گلدان ندارید می‌توانید از یک لیوان زیبا، پارچ یا تنگ استفاده کنید.
ظروف شیشه‌ای را با سنگ یا چیزهای دیگر پر کنید. حرفه‌ای ها معتقدند که اگر ساقه گل را پنهان کنیم توجه ما فقط به گل‌های زیبا جذب می‌شود.

3. تمیز کردن گلدان

یک گلدان کثیف می‌تواند عمر گل شما را کم کند. گلدانتان را با آب ولرم و صابون بشویید تا کثیفی‌ها و گرد و غبار از آن پاک شود. سپس با یک حوله تمیز آن را خشک کنید.

4. درست کردن غذای گل‌ها

حدود یک لیتر آب گرم را در گلدان خود، یا اگر به اندازه کافی جا ندارید در ظرفی جداگانه بریزید سپس یک قاشق غذاخوری آب لیمو، یک قاشق غذاخوری شکر و یک‌چهارم قاشق چای‌خوری مایع سفید کننده را در آن حل کنید صبر کنیدتا زمانی که همه مواد در هم حل شود.محلول را به گلدان منتقل کنید. محلول را تا جایی که یک دوم یا سه چهارم فضای گلدان شما پر شود به آن اضافه کنید و سپس گل‌های خود را درون گلدان قرار دهید.

5. جلوگیری از آلوده شدن گلدان به باکتری

باکتری‌ها به راحتی در گلدان شما رشد می‌کنند و به گل شما آسیب می‌زنند. برای جلوگیری از این کار هر سه یا چهار روز یک بار کل محلول را با محلول تازه ای جایگزین کنید.

استفاده از نوشیدنی‌های دیگر به جای آبلیمو

اگر آب لیمو در دسترس ندارید می‌توانید از نوشیدنی‌های لیموناد برای این کار استفاده کنید فقط باید مراقب باشید که این نوشیدنی از نوع رژیمی نباشد و البته از نوع کولا نباشد زیرا به گل شما آسیب می‌زنید.
برای این‌کار یک چهارم لیموناد و سه چهارم آب بریزید سپس یک چهارم قاشق چایخوری مایع سفید کننده اضافه کنید.

مرحله دوم: آماده‌سازی گل‌ها برای قرار دادن در گلدان

1. برش ساقه گل‌ها در زیر آب

شما باید ساقه گل را به صورت زاویه دار و در حالی که در آب قرار دارد برش دهید. اگر ساقه‌های بریده شده در معرض هوا قرار گیرد ممکن است به گل آسیب بزند.
علاوه بر آن سعی کنید ساقه‌ها را اول صبح یا نزدیک به شب قیچی کنید. این بهترین زمان قیچی کردن ساقه گل است.

2. جوشاندن ساقه گل‌های شیره‌دار

اگر در هنگام قیچی کردن ساقه گل مایعی شیری رنگ از آن خارج شد، می‌توانید با جوشاندن سریع ساقه گل عمر آن را بیشتر کنید.
برای این کار دو سانت پایینی ساقه گل را در آب جوش قرار دهید.

3. جدا کردن برگ‌های روی ساقه

اگر بر روی ساقه گل شما برگی وجود دارد بهتر است قبل از قرار دادن در گلدان آن را هرس کنید زیرا این برگ‌ها در آب پوسیده می‌شوند و به گل شما آسیب می‌رسانند.

4. استفاده از آب مناسب برای گل‌ها

اگر می‌خواهید بدانید آب شما سخت است یا خیر به جداره‌های کتری خانه‌تان نگاه کنید.
آب‌های سخت باعث ایجاد یک رسوب سفید رنگ بر روی دیواره‌های کتری می‌شوند و این آب به گل شما آسیب می‌زند.
می‌توانید به جای آن از آب معدنی و یا بدون رسوب استفاده کنید.

استفاده از نگهدارنده‌های تجاری به جای انواع خانگی آن‌ها

این درست است که نگهدارنده‌های خانگی که با هم مرورو کردیم تاثیر زیادی برای حفظ عمر گل شما دارد اما اگر تهیه و آماده کردن آن برای شما سخت است می‌توانید از نمونه‌های صنعتی و شرکتی آن استفاده کنید که در گل‌فروشی‌ها موجود است فقط مواظب باشید که به دستورات روی بسته آن توجه کنید.

چگونه می‌توان کود آهن خانگی تهیه کرد؟
کمبود آهن، با زرد شدن میان رگه‌های برگ‌ها آغاز می‌شود. در این حالت، برگ زرد شده اما رگه‌ها سبزرنگ باقی می‌مانند، به همین دلیل برگ ظاهری شبیه به تار عنکبوت پیدا می‌کند و با گذشت زمان، برگ‌ها سفید شده و مرگ آنها آغاز خواهد شد. در صورت رخ دادن چنین اتفاقی، به روش‌های زیر می‌توانید به طور خانگی کمبود آهن گیاه را جبران کنید
- درمان گیاه
آهن مایع (سولفات آهن یا آهن کلاته)، یک فرم موجود از آهن است که می‌توانید آن را مستقیما بر روی برگهای گیاه اسپری کنید. این روش، درمانی سریع بوده و نتایج ماندگاری ندارد، اما می‌تواند تا زمان یافتن راه حلی اساسی به گیاه کمک کند.
- درمان خاک
پودر یا براده آهن کلاته، بهترین روش برای جبران کردن کمبود آهن خاک است. این پودر را در اطراف ریشه، روی خاک بپاشید.

چگونه می‌توان برای کاکتوس‌ها کود خانگی درست کرد؟

کاکتوس از سری گیاهانی است که خیلی به کوددهی نیازی ندارد. اگرچه می‌توانید با استفاده از کودهای موجود در بازار نیاز آن را به عناصر ضروری برطرف کنید، اما بهترین روش در برخورد با کاکتوس‌ها ساخت خاکی مخصوص است که خود حاوی تمام عناصر مغذی باشد
- راه اول:
دو قسمت خاک را با دو قسمت شن و ماسه ترکیب کنید، از خاکی غنی و مناسب گیاهان آپارتمانی استفاده کنید تا کاکتوس بتواند در طول هفته‌ها منابع ضروری خود را به خوبی دریافت کند.
- راه دوم:
نصف قسمت زغال سنگ، سنگ آهک و استخوان کوبیده را به خاک اضافه کنید. بهتر است طبق دستور ذکر شده بر روی بسته بندی آهک و استخوان کوبیده عمل کنید.
این دو ماده دارای گستره وسیعی در تراکم و قدرت هستند، و اگر به ویژگی و نوع خاص آنها عمل نکنید ممکن است خاک بیش از حد بازی/ اسیدی شده و محیط نامناسبی برای کاکتوس ایجاد کند. پس به مقادیر توصیه شده آنها دقت کنید.
حال خاکی عالی و غنی برای کاکتوس آماده است!

روش درست کردن کود با پوست میوه چگونه است؟

پوست میوه‌ها غنی از پتاسیم و سایر مواد معدنی است. این مواد سبب تقویت رشد و تسریع گلدهی گیاهان می‌شوند. برای مثال، پوست موز سرشار از پتاسیم است.
راه اول
پوست میوه‌ها را در ابعاد کوچک خورده و به همراه نصف فنجان آب، در مخلوط کن بریزید. این مخلوط باید کاملا نرم و پوره مانند شود. سپس آن را در خاک ریخته و اجازه دهید تا پوست میوه به خوبی جذب خاک شود.
راه دوم
استفاده مستقیم از پوست است. می‌توانید پوست را به صورت یک جا روی خاک قرار داده و یا در زیر خاک و نزدیک ریشه گیاه دفن کنید. در این صورت پوست میوه خود به خود تجزیه خواهد شد.
البته این روش ممکن است حشرات و حیوانات را به خود جذب کند. پس ما روش اول را به شما پیشنهاد می‌کنیم.
رزها عاشق پوست موز هستند، پس برای تشویق گلدهی، حتما از موز برای آنها استفاده کنید.

روش درست کردن کود با موز چگونه است؟

برای تهیه کود خانگی با موز، به شکر قهوه‌ای نیز نیاز دارید. برای این کار، موزهای رسیده را انتخاب کنید. این موزها ارزان‌تر بوده و برای تهیه کود مناسب‌تر هستند.
موزها را به همراه پوست خود، در حلقه‌های کوچک ببرید.
آنها را در یک ظرف بزرگ قرار دهید.
شکر قهوه‌ای را بر روی موزها ریخته و آنها را خوب آغشته کنید.
مخلوط را در ظرفی در دار بریزید.
یک تکه پارچه یا دستمال مخصوص آشپزخانه بر روی ظرف بکشید تا کاملا از هوای اضافی تخلیه شود.
درب ظرف را به خوبی ببندید تا از ورود حشرات موذی و مورچه‌ها به داخل ظرف جلوگیری شود.
برای 12 روز، ظرف را در دمای اتاق قرار دهید.
در طول این مدت، باکتری‌های مفید، تمام عناصر مغذی موجود در موز و شکر قهوه‌ای را استخراج خواهند کرد.
می‌توانید پس از گذشت یک هفته نیز از این کود استفاده کنید، اما بهتر است حدود 2 هفته صبر کنید تا حالتی مایع مانند پیدا کند. تقریبا هر 10 میلیمتر از این مخلوط را در یک لیتر آب حل کرده و آن را در اسپری بریزید.
حال می‌توانید آن را به صورت مستقیم به برگها اسپری کرده یا در خاک اضافه کنید. برگها می‌توانند سریعا عناصر ضروری را از طریق حفرات خود جذب کنند، اما اضافه کردن این کود به خاک، زمان بیشتری را برای تقویت گیاه سپری خواهد کرد.