آشنایی با گونه‌های مختلف گیاه سرخس و نکات مربوط به نگهداری آن‌ها

سرخس‌ها گیاهانی دوست‌داشتنی هستند که مطمئنا در هنگام خرید گیاهان آپارتمانی نسبت به تهیه آن‌ها تمایل پیدا خواهید کرد. این گیاه گونه‌های مختلفی دارد که هر کدام زیبایی خاص خود را دارند و در صورت ایجاد شرایط مناسب، می‌توان آن‌ها را در خانه پرورش داد. به همین منظور اگر دوست دارید با گونه‌های مختلف گیاه سرخس و روش نگهداری آن‌ها به طور کامل آشنا شوید، مقاله زیر را که توسط بهترین سایت خرید اینترنتی گل و گیاه تهیه شده است، مطالعه فرمایید.

گونه‌های مختلف گیاه سرخس

1. سرخس نر یا  استرالیایی (Tree Fern)

سرخس نر، جلوه ای ویژه و تاریخی به باغچه شما می‌دهد، چیزی که شاید شبیهش را فقط در پارک ژوراسیک پیدا کنید.
قدمت فسیل های این گیاه به 250 میلیون سال قبل بر می‌گردد. چیزی حدود 50 میلیون سال زودتر از آغاز دوره ژوراسیک! واقعا شگفت انگیز است.
سرخس نر اصالتا متعلق به استرالیا و نیوزلند است. این گیاه مناسب داخل آپارتمان نیست و بیشتر برای باغ و حیاط مناسب است. نگهداری از آن کار سختی نیست، فقط کافی است کمی سایه برای آن مهیا کنید و خاکش را همیشه مرطوب نگه دارید.

2. سرخس مارچوبه (Asparagus Falcatus)

سرخس مارچوبه زیبا، از خانواده سرخسیان است و اغلب در مناطق گرمسیری آفریقا، هندوستان و سریلانکا یافت می شود. نگهداری از آن سخت نیست و تا زمانی که نور و آب کافی به آن برسد، سبز و با طراوت خواهد ماند. چیزی که این گیاه را مهم تر می کند این است که آن یک تصفیه کننده خوب هوا هم هست.
اگر قصد خرید گل تصفیه کننده هوا دارید، سرخس گزینه خوبی است.
ولی خوب همانطور که از اسمش مشخص است، کمی تیغ دارد و تیز است. به همین خاطر بهتر است دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار بگیرد.
سرخس مارچوبه ریشه های قوی، محکم و رونده ای دارد. به طوری که اگر هر سال آن را به گلدان بزرگتری منتقل نکنید، احتمالا از زیر گلدان بیرون خواهد زد. پس با رشد گیاه، گلدان آن را هم بزرگتر کنید.

3. سرخس پنجه خرس ( Phlebodium Aureum )

در ادامه معرفی انواع گیاه سرخس ،در مورد سرخس پنجه خرس توضیحاتی میدهیم.
سرخس پنجه خرس، که به سرخس ستاره آبی هم معروف است، یک انتخاب مناسب برای کسانی است که در نگهداری از گیاهان مبتدی هستند و یا نمیخواهند زمان زیادی برای نگهداری از آنها صرف کنند.
برای آن مکانی در آشپزخانه و یا حمام مناسب است و خاک آن را باید همیشه مرطوب نگه دارید.
ما عاشق این گیاه درخشان هستیم و مطمئن باشید که این گیاه به هر فضا و اتاقی زیبایی خیره کننده ای را هدیه می کند.

4. سرخس شاخ گوزنی (Platycerium Bifurcatum)

همانطور که از نامش مشخص است، برگ های بزرگ این گیاه بی شباهت به شاخ های گوزن نیستند. آن را در طبیعت به صورت متصل به درختان میبینیم که وابسته به آن ها رشد می کنند.
این نوع از سرخس را باید طور دیگری آبیاری کنید. باید یک ظرف را پر از آب کنید، سرخس شاخ گوزنی را در آن ظرف قرار بدهید و اجازه بدهید که کاملا سیراب شود و سپس آن را از ظرف خارج کنید. آن عاشق رطوبت است. پس سرخس را در جایی قرار دهید که مرطوب باشد و یا آن را مرتبا مرطوب کنید.
برگ های گردی که به صورت پایه اساسی سایر برگ ها در این گیاه قرار دارند، ممکن است دچار تغییر رنگ و قهوه ای شدن شوند. این کاملا طبیعی است و سعی نکنید تا آن ها را از گیاه جدا کنید، چون در این صورت آسیب بزرگی به گیاه خواهید زد.
این سرخس تصفیه کننده هوا است.

5. سرخس نوار ژاپنی (Polystichum Polyblepharum)

این گیاه در اصل متعلق به ژاپن و کره جنوبی است. شاید بتوانیم بگوییم سرخس نوار ژاپنی، قدیمی ترین نوع سرخس هاست. طبق فسیل هایی که از آن باقی مانده، قدمت این سرخس چیزی حدود 400 میلیون سال برآورد شده. دوره ای به نام کربنیفرس! دوره ای که حتی کمتر اسم آن را شنیده ایم.
کلمه لاتین Polyblepharum، به معنی تعداد زیادی مژه است. چیزی که بی شباهت به شکل برگهای آن نیست. نام دیگری که به سرخس نوار ژاپنی نسبت داده شده، سرخس منگوله ای است. چون برگچه های جدید در ابتدای رویش خود، مانند یک زنگوله هستند و قبل از اینکه بالا بیایند، دقیقا مثل یک زنگوله رو به پایین هستند.
شکل و بافت این گیاه واقعا زیباست و می‌تواند تغییر چشمگیری در باغچه شما ایجاد کند.
اگرچه این گیاه سمی نیست. اما شکل خاص آن ممکن است باعث شود تا کودکان تمایل داشته باشند با آن بازی کنند. پیشنهاد میکنیم برای جلوگیری از بروز هر گونه خطر احتمالی، این گیاه را دور از دسترس کودکان قرار دهید.

6. سرخس لانه پرنده (Asplenium Antiquum)

نام “لانه پرنده” برای چنین گیاه زیبایی خیلی مناسب نیست. اما خوب، این نام به دلیل شکل متراکم برگ ها در وسط گیاه به آن نسبت داده شده است. اما این نوع سرخس زیباتر از این حرف هاست!
در شرق آسیا، هر جایی که رطوبت و نور کمی وجود داشته باشد، سرخس لانه پرنده هم هست و به خوبی در حال رشد کردن است. آن را اغلب در داخل تنه و یا نزدیکی درختان بزرگ می توانیم پیدا کنیم.
به عنوان یک گیاه آپارتمانی، آن سرعت رشد آرامی دارد. پس نگران فضای احتمالی برای آن نباشید و آن را به راحتی در هر مکانی که انتخاب کرده اید قرار دهید. آن در همه چیز میانه روست. یعنی بهترین نور، آب و دما برای آن متعادل ترین آنهاست.
این نوع سرخس سمی نیست و تصفیه کننده هواست.

روش کلی نگهداری سرخس‌ها

در ادامه با ما همراه باشید تا با روش کلی نگهداری از انواع سرخس آشنا شوید.

نور مورد نیاز

مکانی برای آن مناسب است که هم نور کافی دریافت کند و هم کمی سایه باشد تا بتواند استراحت کند! اما نور مستقیم قطعا باعث سوختن و آسیب دیدن برگها می‌شود.

روش صحیح آبیاری

در ماه های گرم سال، بلافاصله پس از خشک شدن خاک آن را آبیاری کنید. می‌توانید در زمستان میزان و دفعات آبیاری را کمتر کنید. به‌طورکلی این گیاه ترجیح می‌دهد خاکی همیشه مرطوب داشته باشد، اما اینکه چه مقدار به آن آب بدهید بستگی به نوع سرخس شما و شرایط نگهداری آن دارد. به‌عنوان‌مثال گیاهی که در خاکی شنی و نور زیاد خورشید زندگی می‌کند آبیاری بیشتری نسبت به گیاهی که در خاک رسی و نور کمتر زندگی می‌کند دارد. در مجموع بهتر است هر زمان چهار الی پنج سانتی‌متر بالایی خاک گیاه شما خشک شد، به آن آب بدهید.

رطوبت مورد نیاز

در بهار و تابستان، او خاک مرطوب ( نه خیس) را دوست دارد. بهترین مکان برای او، حمامی است که در آن نور کافی خورشید وجود داشته باشد. اگر در آب و هوای مرطوبی زندگی نمی کنید، ناچارید خودتان رطوبت اطراف گیاه را به طور مصنوعی تامین کنید.

خاک مناسب

سرخس نر را خشک و تشنه رها نکنید. هر وقت متوجه خشکی سطح خاک شدید به او آب بدهید.

بهترین مکان برای نگهداری سرخس
بادهای شدید دشمن این گیاه هستند. پس سعی کنید آن را در جایی قرار دهید که از دست این بادها در امان باشد.

دمای مناسب

این گیاه برای مقاومت در فصل زمستان ساخته نشده. پس در زمستان ان را به مکان گرمتری منتقل کنید.

زمان و روش کود دادن به گیاه

این گیاه برخلاف سایر گیاهان برگ‌دار نیاز زیادی به کود ندارد. اما اگر قصد کوددهی به آن را دارید می‌توانید از یک کود متوازن 20-10-20 یا 20-20-20 استفاده کنید. همچنین در انتخاب کود دقت کنید که کود شما نیتروژن زیادی نداشته باشد وگرنه ریشه‌ها و لبه برگ‌های گیاه دچار سوختگی خواهند شد. بهتر است هر سه ماه یک بار به سرخس زیبا کود مناسب اضافه کنید تا استقامت و سلامت خود را حفظ کند.

روش هرس کردن گیاه

سرخس به سرعت رشد می‌کند و باید مرتبا هرس شود. تمام برگ های ناسالم و مشکوک را از گیاه جدا کنید!

چگونه می‌توان سرخس را پر‌پشت‌تر کرد؟

برای پر پشت کردن سرخس خود می‌توانید آن را در زمان تعویض گلدان هرس کنید. در واقع سرخس از آن دسته گیاهانی است که به هرس کردن واکنش خوبی نشان می‌دهد و می‌تواند رشد بهتر و قوی‌تری را از آن قسمت آغاز کند. اگر قصد هرس کردن سرخس خود را دارید فراموش نکنید که برای هرس کردن آن حتما از یک قیچی تیز و استریل شده استفاده کنید تا گیاه له یا بیمار نشود.

دلیل زرد یا قهوه‌ای شدن گیاه چیست؟

اگر گیاه شما خارج از خانه زندگی می‌کند و در فصل سرما قرار دارید، زرد شدن آن طبیعی است. این زرد شدن و سپس قهوه‌ای شدن، بخشی از روند طبیعی زندگی گیاه است، اما اگر گیاه شما در داخل خانه است یا هنوز فصل استراحت آن فرا نرسیده و هوا هنوز گرم‌تر از آن است که گیاه بخواهد استراحت زمستانی بکند، مشکل از آبیاری است. آبیاری کم و زیاد هر دو می‌تداند باعث تغییر رنگ برگ‌های گیاه شود. از سوی دیگر رطوبت ناکافی نیز به گیاه آسیب می‌زند؛ به‌طوری‌که رطوبت کم می‌تواند باعث خشک و شکننده شدن برگ‌های گیاه شود.

آیا باید برگ‌های پژمرده سرخس را هرس کرد؟

بله، اگر برگ‌های سرخس شما قهوه‌ای شده باشد بهتر است آن‌ها را با کمک یک چاقو یا قیچی تیز و استریل شده از روی گیاه هرس کنید. این کار باعث می‌شود تا گیاه دچار آفت یا بیماری نشود و از سوی دیگر انرژی گیاه شما برای این برگ‌های مرده نیز هدر نرود. همچنین این هرس کردن به سرخس شما کمک می‌کند تا رشد جدیدی را آغاز کند. گفتنی است اگر قصد هرس کردن سرخس خود را دارید بهترین زمان برای این کار در پایان زمستان و قبل از آغاز بهار است.

معرفی گل لیمونیوم (استاتیس) و آشنایی با کاربرد و نماد آن

لیمونیوم یا استاتیس گلی زیبا و شکوفه مانند است که احتمالا در هنگام خرید دسته گل آن را زیاد دیده اید. این گل زیبا تنوع گونه و رنگ زیادی دارد و بیشتر برای تزئین باکس، دسته و یا سبد گل استفاده میشود. اما اگر دوست دارید درباره روش کاشت و نگهداری، نماد و کاربرد گل لیمونیوم نیز اطلاعات کسب کنید، پیشنهاد می‌کنیم مقاله زیر را که توسط بهترین گل فروشی آنلاین تهران تهیه شده است، مطالعه فرمایید.

شناخت گل لیمونیوم (استاتیس)

لیمونیوم، گلی زیبا و متفاوت است. معمولا آن را خشک کرده و سپس در تزیین دسته گلها استفاده می‌کنند. مخصوصا از رنگ سفید آن در تزیین دسته گل های عروس استفاده میشود، در واقع لیمونیوم یکی از رایج‌ترین گل‌های خشک در عرصه گل و گیاه است.
اسامی مختلفی برای آن وجود دارد، مثل استاتیس، اسطوخودس دریایی، استاتیس آلمانی، استاتیس انگلیسی و …
گل لیمونیوم در رنگهای سفید، یاسی و صورتی وجود دارد.
لیمونیوم گلی معطر است و در بهار و تابستان شکوفه می‌دهد. نگهداری از آنها آسان است و بسته به محل کاشت، می‌توانند سالانه، چندساله و یا حتی مثل یک درختچه رشد کنند. لیمونیوم جزو ماندگارترین و مقاوم‌ترین گلهاست و طول عمر طولانی دارد، حتی به صورت شاخه‌ای و یا خشک شده!
اگرچه این گل به دلیل اندازه کوچک خود معمولا به عنوان گل اصلی در دسته گلها قرار نمی‌گیرد، اما به عنوان گل جانبی و حتی برگچه برای تزیین دسته گلها بسیار پرکاربرد است.
با ما همراه باشید تا پس از معرفی گل استاتیس ، نماد و موارد مصرف آن را بدانید.

بررسی پیشینه تاریخی گل

نام لیمونیوم، از کلمه یونانی “لیمون” گرفته شده است. لیمون به معنی علفزار است و چون این گل اغلب در علفزارها یافت می‌شود، این نام برای آن انتخاب شده است.
اطلاعات زیادی در مورد پیشینه این گل وجود ندارد، در واقع هنوز محققین و دانشمندان این حوزه نمی‌دانند که این گل برای نخستین بار در کجا رشد کرده است.

لیمونیوم نماد چیست؟

معانی زیادی برای لیمونیوم وجود دارد، که برخلاف اکثر گلها این معانی وابسته به رنگ گل نیستند. یعنی همه انواع و رنگهای مختلف لیمونیوم، حامل پیامهای مشترکی هستند. این گل بیانگر تداعی خاطرات، زیبایی و ابراز همدردی است.

گونه‌های مختلف

لیمونیوم شامل 120 گونه مختلف است. تفاوت گونه‌های مختلف در قد، رنگ و تعداد برگهاست. در بعضی از گونه‌های آن، گلها در بدو تشکیل کاملا بنفش هستند. اما با گذشت زمان از وسط گل شروع به تغییر رنگ می‌دهند و به سفید خالص تغییر می‌کنند.

بررسی سمی بودن گل

لیمونیوم برای کودکان و حیوانات خانگی سمی نیست.

کاشت لیمونیوم و نگهداری از آن

لیمونیوم رشد خوبی دارد و نگهداری از آن اصلا سخت نیست.
می‌توانید در خانه دانه آن را در گلدان بکارید و حدود 6 الی 8 هفته قبل از انتقال آن به باغچه، آن را در فضای باز قرار دهید.
اگر هم می‌خواهید آن را به روش تقسیم تکثیر کنید، در آغاز و یا پایان بهار این کار را انجام دهید.
می‌توانید در میانه زمستان، ریشه آن را ببرید و در داخل خانه در گلدان بکارید و با فرا رسیدن بهار آن را به باغچه منتقل کنید.
آن را در نقطه‌ای پرنور و در خاکی با زه­کشی مناسب بکارید.
لیمونیوم خاک ماسه‌ای را ترجیح می‌دهد.
در آغاز بهار کمی کود ملایم و سبک به آن اضافه کنید.
لیومونیوم به ندرت دچار آفات و بیماری می‌شود.

عطر گل

گونه‌های خاصی از آن معطر هستند، مثل اسطوخدوس دریایی.

کاربرد گل لیمونیوم

علاوه بر کاربرد در گل‌آرایی، جالب است بدانید تمام بخشهای لیمونیوم خوراکی هستند! می‌توانید از دانه‌های آن به عنوان جایگزین فلفل استفاده کنید.
برگ و حتی ریشه آن هم طعمی شبیه به تندی زنجبیل دارند. به طور تخصص‌تر، از لیمونیوم برای تهیه داروهای ضد سل و خون‌ریزی استفاده می‌کنند.

درباره گیاه خزه اسپانیایی چه می‌دانید؟

اگر به دنبال یک گیاه خاص برای خرید و نگهداری در خانه خود هستید، پیشنهاد می‌کنیم نسبت به خرید گیاه هوازی خزه اسپانیایی اقدام کنید. این گیاه یکی از گیاهان خاص و کمیاب اما کم دردسر است که می‌توان به راحتی از آن نگهداری کرد. شما می‌توانید با مطالعه مقاله زیر که درباره خزه اسپانیایی و روش نگهداری آن است، با این گیاه بیشتر آشنا شوید. پس از نیز در صورت دلخواه می‌توانید خزه اسپانیایی را از بهترین گل فروشی تهران به راحتی تهیه فرمایید.
مقدمه‌ای درباره گیاه خزه اسپانیایی
خزه اسپانیایی به‌واقع از جمله زیباترین گیاهان هوازی و آویزی است که می‌توانید آن را داخل آپارتمان نگهداری کنید. این گیاه به‌خاطر زیبایی خاص خود می‌تواند در دکوراسیون منزل‌تان نیز مورد استفاده قرار بگیرد. روش نگهداری از خزه اسپانیایی نسبتا آسان است، به‌همین دلیل اگر تازه کار باشید، برای نگهداری از آن کار سختی پیش رویتان نیست، ضمن اینکه چون گیاه از نوع گیاهان هوازی است، نیازی به خاک و گلدان ندارد، در نتیجه هر چند یکبار به تعویض خاک یا گلدن آن نیازی نخواهد داشت. اگر به‌تازگی قصد خرید گیاه داشته و دنبال خرید گیاه هوازی هستید، خزه اسپانیایی می‌تواند انتخابی مناسب برای شما باشد. برای آشنایی بیشتر با این گیاه دوست داشتنی و روش نگهداری از آن، با این مطلب  همراه باشید. در این مطلب ابتدا به معرفی خزه اسپانیایی و بهترین گونه‌های آن، سپس روش نگهداری از خزه اسپانیایی و در انتها نیز به شیوه تکثیر و استفاده از آن در دکوراسیون منزل خواهیم پرداخت.

ویژگی‌های اصلی گیاه

• ناحیه مقاومت: 11-7
• دشواری نگهداری: آسان تا متوسط
• نام‌های رایج: خزه اسپانیایی، درخت مو، ریش اسپانیایی، ریش پیرمرد

شناخت خزه اسپانیایی

خزه اسپانیایی، یک خزه واقعی نیست! در واقع، یک گیاه گل دار است که روی درختان رشد کرده و در کمال بزرگواری، از عناصر مغذی آنها تغذیه نمی‌کند! این گیاه بومی مناطق شمالی، مرکزی و جنوبی آمریکا بوده و به خانواده بروملیادها یا همان خانواده آناناس‌ها تعلق دارد.
همان‌طور که کمی قبل‌تر اشاره کردیم، خزه اسپانیایی یک “گیاه هوازی” است. گیاهان هوازی، گیاهانی هستند که روی گیاهان دیگر قرار داشته و رشد می‌کنند؛ اما از از انرژی میزبان خود مصرف نکرده و خود آن را نیز مورد حمله قرار نمی‌دهند. خزه اسپانیایی در طبیعت اصلی خود به‌صورت کلونی یافت می‌شود. این حالت کلونی و دسته جمعی تنها محدود به روی درختان نیست، بلکه کابل‌های برق، سیم‌ها و روی سنگ‌ها نیز محل خوبی برای زندگی آنهاست.
جوانه‌های خزه اسپانیایی، بسته به فرم ظاهری خود می‌توانند ضخامت و طول‌های بسیار مختلفی داشته باشند. خزه اسپانیایی معمولا در ماه‌های گرم گل می‌دهد؛ به‌طوری‌که وقتی خزه اسپانیایی گل می‌دهد گل‌های آن کوچک و در رنگ سبز-زرد ظاهر می‌شوند گل‌های زیبای خزه اسپانیایی، در آغاز روز یا هنگامی که در نور کم قرار دارند، عطر دل‌انگیزی ار خود منتشر می‌کنند. مانند سایر گیاهان هوازی، این خزه نیز آب و عناصر مورد نیاز خود را از ذرات موجود در هوا تامین می‌کند.

بهترین انواع خزه اسپانیایی

در زیر بهترین گونه‌های گیاه خزه اسپانیایی را به شما معرفی خواهیم کرد.

Munro’s Filformis

این گونه از خزه اسپانیاییبومی پاراگوئه بوده و با نام “روح نقره‌ای” نیز شناخته می‌شود. بخش‌های پیچک مانند سبز-خاکستری این گیاه، ظاهر آن را کمی شبح‌وار کرده و گل‌های آن نیز، لکه‌های سبزرنگ دارند.

Maurice’s Robusta

این نوع از خزه اسپانیایی در استرالیا بسیار محبوب است ولی در اصل، متعلق به کشور مکزیک است. این گونه در مقایسه با “روح نقره‌ای”، برگ‌های ضخیم‌تر و خاکستری‌تری دارد.

Spanish Gold

همان‌طور که از نام این گونه از خزه اسپانیایی مشخص است، رنگ زرد و طلایی وجه تمایز این خزه است. این گیاه برخواسته از آمریکای جنوبی است، اما باسرعت بسیار بالایی در حال کسب محبوبیت در سایر نقاط جهان نیز هست! برگ‌های خاکستری-سبز زیبایی چشم‌نوازی داشته و با گل‌های زرد روشن آراسته شده‌اند.

Tight and Curly

معنی نام این گونه “سفت و لوله‌ای” است؛ پس به راحتی می‌توان ظاهر این خزه را تصور کرد! به‌طوری‌که برگ‌های این گیاه، به‌صورت فشرده و لوله‌ای در کنار هم قرار گرفته‌اند. خزه اسپانیایی نوع “سفت و لوله‌ای” را می‌توانید بیشتر در کالیفرنیا مشاهده کنید.

Odin’s Genuina

زیبایی کلی این خزه به لطف گل‌های زرد و قهوه‌ای آن دوچندان شده است. گواتمالا و مکزیک، دو خواستگاه اصلی این گونه از خزه اسپانیایی هستند.
بعد از آشنایی و معرفی گونه‌های مختلف خزه اسپانیایی نوبت به روش نگهداری آن می‌رسد.

شرایط نگهداری خزه اسپانیایی

در این قسمت به توضیح شرایط نگهداری از گیاه خزه اسپانیایی و نکات مربوط به آن می‌پردازیم.

میزان نور مناسب محیط نگهداری
به‌طورکلی، ترجیح خزه اسپانیایی بر نور نسبتا زیاد اما غیرمستقیم خورشید است. تهویه مناسب هوا، از دیگر نیازمندی‌های این گیاه است. مکانی را برای آن انتخاب کنید که نور صبحگاهی و غروب را به‌خوبی دریافت می‌کند. از آنجایی که نور باید به‌طور غیرمستقیم به این گیاه بتابد، بهتر است نور ابتدا از یک درخت یا پرده عبور کند و سپس به خزه اسپانیایی برسد.

در نگهداری از خزه اسپانیایی توجه داشته باشید که اگر در منطقه گرمسیری زندگی می‌کنید، در فصل تابستان هرگز خزه را نزدیک یک پنجره یا دیوار داغ قرار ندهید؛ زیرا حرارت به گیاه منتقل شده و می‌تواند برای آن بسیار زیان‌آور باشد، همچنین اگر خزه شما شروع به سیاه شدن کرد، یعنی نور بیش‌ازحد به آن می‌تابد. در نتیجه سریعا برای جلوگیری از بدتر شدن اوضاع و قبل از مرگ آن، حتما گیاه را به محلی با نور مناسب منتقل کنید.

روش صحیح آبیاری

خزه اسپانیایی به آب و رطوبت علاقه داشته و به آنها نیازمند است، زیرا این دو مورد برای رشد آن حیاتی هستند. به‌این‌منظور در فصل تابستان، هفته‌ای 1 الی 2 بار گیاه را با ریشه (منظور بخش پایینی آن است) در آب کافی غرق کنید. در زمستان اما، این کار را یک هفته در میان انجام دهید. درخصوص آبیاری خزه اسپانیایی در نظر داشته باشید اگر در منطقه‌ای گرم و خشک زندگی می‌کنید، همواره خزه اسپانیایی را مرطوب نگه دارید. اگر برگ‌ها در بین دفعات خیساندن، خشک شده‌اند می‌توانید آن‌ها را مرطوب کنید. در مناطق مرطوب و بارانی، تنها زمانی به سراغ برگ‌ها بروید که واقعا خشک به‌نظر می‌رسند؛ به‌طورکلی در این مناطق بهتر است آب را به مقدار کمتری به برگ‌ها اسپری کنید. اگر خزه مرطوب باشد و آن را مجدد آبیاری کنید، شرایط برای او بسیار خطرناک خواهد شد.
اگر سیستم آبیاری قطره‌ای ندارید و یا به طور مداوم گیاه را آبیاری نمی‌کنید، هرگز آن را در مقابل نور کامل خورشید قرار ندهید. همچنین درنظر داشته باشید که خزه اسپانیایی به کلر موجود در آب حساس است، پس بهتر است آن را با آب باران یا آب مقطر آبیاری کنید. کلر اضافی موجود در آب شهری، می‌تواند سبب مرگ این گیاه شود.
نکته مهمی که نباید آن را فراموش کنید، خشک کردن گیاه پس از خیساندن آن است. بعد از اینکه خزه را به‌مدت کافی در آب قرار دادید، آن را حدود 20 الی 30 دقیقه در نور مستقیم خورشید و یا روی یک حوله قرار دهید تا آب اضافه آن خارج شود؛ چراکه مقدار اضافی آب می‌تواند سبب بروز بیماری‌ها قارچی و باکتریایی برای خزه شود.

رطوبت مناسب محیط نگهداری

رطوبت یک فاکتور مهم است، بخصوص وقتی از خزه در داخل محیط خانه نگهداری می‌کنید. جهت پیشگیری از خشک شدن بخش‌های پشتی یا میانی گیاه، بهتر است آب را به تمامی بخش‌های آن اسپری کنید. در مورد رطوبت رسانی به خزه اسپانیایی گاهی اوقات به جلوی گیاه بسنده می‌شود و بخش‌های دور از دید را فراموش خواهد شد که این موضوع باعث نرسیدن رطوبت به همه قسمت‌ها آن می‌شود. پس بهتر است هنگام اسپری آب گیاه را بچرخانید تا به‌طورکامل تمامی بخش‌های آن مرطوب شوند.

روش کود دادن به گیاه

خزه اسپانیایی در حالت طبیعی خود به کود نیازی ندارد؛ زیرا می‌تواند شخصا نیازهای عنصری خود را برطرف کند، اما اگر گیاه شما رشد طبیعی ندارد یا در حال کمرنگ شدن است، می‌توانید به آن کود بدهید. به‌علاوه، کوددهی سبب حفظ سلامت گیاه نیز می‌شود. در فصل تابستان، ماهی 2 الی 3 بار و در ماه‌های زمستانی، ماهی یکبار به آن کود بدهید. به‌این‌منظور کود انتخابی را در آب رقیق کرده و سپس به گیاه اسپری کنید. همچنین می‌توانید به‌جای کود کمپوست چای نیز به گیاه اسپری کنید. فقط یادتان باشد کمپوست چای نیز باید با اندازه برابری از آب ترکیب و سپس به گیاه اسپری شود.

روش هرس کردن خزه اسپانیایی

برای هرس کردن خزه اسپانیایی به‌سادگی انتهای شاخه‌ها را با قیچی ببرید و اندازه آن‌ها را به حالت اصلی برگردانید. از هرس کردن بی‌رویه خودداری کنید، زیرا سبب ایجاد رشد نامتوازن خواهد شد.

روش نگهداری از گیاه در زمستان

در مورد نگهداری از خزه اسپانیایی در نظر داشته باشید که در مناطق سردسیر، احتمال از بین رفتن خزه اسپانیایی در فصل زمستان بالاست، زیرا نمی‌تواند دمای کمتر از 10 درجه سانتی‌گراد را برای مدت طولانی تحمل کند. ناگفته نماند گیاه توانایی تحمل دما تا منفی 5 درجه سانتی‌گراد را نیز دارد، اما فقط برای مدتی کوتاه! پس برای زنده نگه داشتن خزه خود در فصل زمستان، حتما خزه را در داخل خانه نگهداری کنید. به‌این‌منظور آن را در نزدیکی یک پنجره نورگیر آویزان نموده و دما را نیز حوالی 10 الی 21 درجه سانتی‌گراد نگه دارید.

روش نگهداری از گیاه در تابستان

برای نگهداری از خزه اسپانیایی در فصل تابستان، یک سایه نسبی ایجاد کرده و آبیاری را افزایش دهید. در تابستان‌های بسیار گرم، خیساندن کلی گیاه می‌تواند بسیار مفید باشد.

آفات آلوده کننده و بیماری‌های احتمالی گیاه

خزه اسپانیایی خود حاوی عناصر جاذب آفات نیست و به ندرت بیمار می‌شود، بنابراین در این باره نگرانی و مشکلی وجود ندارد، منتها اگر گیاه را در بیرون از خانه نگهداری می‌کنید، در نظر داشته باشید بسیاری از موجودات مثل مارهای رت، عنکبوت‌های جهنده، کنه و شب‌پرک می‌توانند به داخل آن نفوذ کنند. پس قبل از اینکه شروع به هرس کردن یا مرتب کردن خزه کنید، حتما از دستکش و حتی لباس محافظ استفاده کنید.

روش تکثیر کردن خزه

در طول نگهداری از خزه اسپانیایی احتمالا دوست داشته باشید بر تعداد آن‌ها اضافه کنید. دراین‌باره باید بگوییم در اغلب اوقات، تکثیر خزه اسپانیایی به‌طور طبیعی با پخش شدن تکه‌های ریشه و ساقه آن در هوای بادی و بارانی انجام می‌شود. البته این موضوع به‌شرطی است که این گیاه را در خارج از خانه نگهداری کنید. درغیراینصورت اگر از گیاه در خانه نگهداری می‌کنید و خودتان قصد دارید آن را تکثیر کنید، می‌توانید این کار را به روش تقسیم کردن (جدا کردن جوانه‌ها و برگ‌های کناری) انجام دهید.
در سوی دیگر برای رویاندن این گیاه از دانه نیز، باید دانه‌ها را در لایه زیرین خاک بکارید و آن را در مکانی روشن قرار دهید. گلدان انتخابی باید دارای حفرات زهکشی کافی باشد. به‌خاطر داشته باشید با اینکه رطوبت فرآیند جوانه زنی را تکثیر می‌کند، اما پس از جوانه زنی، آبیاری مداوم و پیوسته می‌تواند سبب فاسد شدن گیاه جوان شود. درنظر داشته باشید رشد کردن خزه اسپانیایی از دانه روندی آرام و طولانی دارد و پس از چند ماه به ارتفاع تنها برابر 1 سانتی‌متر می‌رسد. در نتیجه بهتر است اگر حوصله انجام اینکار را ندارید، بهتر است، یک سراغ خرید گیاه رفته و بعد از مدتی به‌روش تقسیم کردن آن را تکثیر کنید.

چگونه از خزه اسپانیایی در دکوراسیون منزل استفاده می‌شود؟

بعد از روش نگهداری از خزه اسپانیایی و روش تکثیر آن نوبت به معرفی ایده‌های مختلف برای استفاده از زیبایی این گیاه در محیط خانه می‌رسد. برای این منظور به روش‌های مختلفی می‌توانید از زیبایی این خزه در منزل خود بهره‌‌مند شوید و این موضوع بیشتر به خلاقیت شما بستگی دارد؛ برخی از ایده‌های استفاده از این گیاه زیبا در دکوراسیون منزل‌تان به‌شرح زیر است:

استفاده در تراریوم‌ها

اغلب تراریوم‌ها، گلدان‌های زیبا و خاصی هستند که برای هدیه دادن یا تزئین محیط کاملا مناسب‌اند. شکل‌ها و اندازه‌های مختلفی از تراریوم‌ در بازار موجود است. می‌توانید کمی شن، سنگریزه، سنگ، صدف، تزئینات پلاستیکی و … به آن اضافه کنید تا زیبایی تراریوم را چند برابر کنند.
حتی می‌توانید کف تراریوم را با یک لایه شن/سنگ بپوشانید تا چرخه حیات گیاه هوازی به طور طبیعی ادامه پیدا کند. تراریوم را می‌توانید بر روی میز قرار داده و یا آن را به دوست عزیزی هدیه کنید. می‌توانید با نوارهای تزئینی، دور گلدان را تزئین کنید و جلوه آن را بیشتر کنید. راه دیگر، آویزان کردن تراریوم در مکانی امن است.

استفاده در آئریوم‌ها

آئریوم‌ها نیز مثل تراریوم‌ها، راه خلاقانه دیگری برای نمایش زیبایی‌های خزه اسپانیایی هستند. مانند تراریوم، می‌توانید عناصر تزئینی مختلفی مانند سنگریزه، سنگ، شن و صدف در آن بریزید و آن را با یک زنجیر زیبا آویزان یا بر روی سطوح مختلف قرار دهید.

آویزان کردن خزه از سقف

خزه اسپانیایی معمولا بدون یک پایه ثابت در هوا آویزان می‌شود تا ساقه‌های بلند آن فضای کافی برای رشد داشته باشند.
اما می‌توان این کلیشه را شکست و آن را به وسیله یک نگهدارنده ثابت، در ارتفاع مشخص نصب کرد. اتفاقا نتیجه خیلی زیبا خواهد بود، بخصوص اگر خزه بزرگی دارید.
نیازی نیست پایه سطح زیرین داشته باشد و زیر خزه را بپوشاند. مثلا می‌توانید از یک تخته چوب استفاده کرده و ریشه خزه را به آن متصل کنید. در این مورد، راه‌های فراوانی وجود دارد. خزه به خوبی می‌تواند حتی با تکیه دادن بر روی یک جسم، به رشد خود ادامه دهد.

دلیل قهوه‌ای شدن گیاه چیست؟

قهوه‌ای شدن این گیاه نشانه‌ای از کم آبی و دریافت ناکافی آب است. همچنین رطوبت کم در محیط نیز می‌تواند باعث تغییر رنگ برگ‌های گیاه شود. این مشکل مخصوصا در زمستان و زمانی که وسائل گرمایشی فعال هستند بیشتر رخ می‌دهد.

آیا وجود این گیاه در کنار گیاهان دیگر اشکالی دارد؟

وجود این گیاه یا حتی رشد آن روی تنه درختان دیگر به خودی خود هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند، چون این گیاه از مواد مغذی گیاهان دیگر استفاده نمی‌کند، اما در صورتی که رشد بیش‌ازحدی داشته باشد می‌تواند مانع رسیدن نور به گیاه زیرین شود.

آیا گل مخصوص ماه تولدتان را می‌شناسید؟

هر کدام از ماه‌های سال گل مخصوص به خود را دارند که نمادی از احساسات و عواطف مختلف است. به همین دلیل بهترین کار این است که در هنگام تولد عزیزانتان اقدام به خرید دسته گل مخصوص ماه تولدشان فرمایید تا با این کار نشان دهید که چقدر ایشان را می‌شناسید و چقدر به ایشان اهمیت می‌دهید. به همین منظور ما امروز مقاله‌ای در این مورد برای شما تهیه کرده ایم تا با کمک آن بتوانید با گل مخصوص ماه تولد خود و عزیزانتان آشنا شوید و در صورت تمایل، با مراجعه به یک سایت خرید اینترنتی گل و گیاه، دسته گل مناسب را خریداری فرمایید.

مقدمه
هرکسی دوست دارد در روز تولدش یک دسته گل زیبا هدیه بگیرد. اما می‌توان این کار را با هدیه دادن گل مخصوص ماه تولد برای فرد بسیار با معنی‌تر کرد.
برای هر ماه یک گل اختصاص داده شده است که هر گل نمادی خاصی است و پیام ویژه‌ای دارد و حتی شکوفا شدن آن گل در همان ماه باعث شده گل به آن ماه تعلق بگیرد.
شاید ندانید که کدام گل برای کدام ماه است اما جای نگرانی نیست. ما اینجا هستیم تا به شما بگوییم گل مخصوص هر ماه چیست و هدیه دادن آن چه معنایی دارد و نمادی از چیست پس قبل از خرید گل با ما همراه باشید.

معرفی گل‌های مخصوص ماه تولد

در ادامه این مطلب شما را با گل مخصوص ماه‌های مختلف، آشنا خواهیم کرد.

گل مربوط به فروردین (april): مینای چمنی (daisy)

این گل زیبا مخصوص متولدین فروردین است و نمادی از خلوص، شروع جدید و عشق واقعی است. این گیاه در سال 1800 در جنوب آفریقا کشف شد و به سرعت تبدیل به گلی مشهور و دوست داشتنی برای قرارهای عاشقانه شد.
برخی عقیده دارند نام انگلیسی این گیاه (daisy) در ابتدا به صورت days’s eye یا همان چشم صبح بوده است. زیرا این گل‌های این گیاه با اولین تابش نور صبح باز می‌شود.

گل مخصوص اردیبهشت (may): موگه (Lily of the Valley)

بعضی از انواع موگه در فصل بهار شکوفا می‌شوند و این گیاه، گل ماه تولد اردیبهشت است.
این گیاه خوشبو با گل‌های زنگوله‌ای شکل سفیدش در اواخر بهار شکوفا می‌شود. موگه نمادی از شیرینی، مادرانگی و تواضع است.
دومین گلی که برای متولدین اردیبهشت محسوب می‌‌شود زالزالک است که نمادی از امید و شادی است. زالزالک در واقع یک درخت است و می‌تواند در باغچه‌های کوچک رشد کند و گل‌هایی سفید و صورتی بدهد.

گل مربوط به ماه خرداد (June): رز (Rose)

گل رز برای متولدین ماه خرداد است. احتمالا خودتان می‌دانید که این گل نمادی برای عشق و احساسات است.
در یونان و روم باستان این گل نمادی برای الهه زیبایی و عشق، یعنی آفرودیته و ونوس بوده است و برای قرن‌ها این نماد را با خود حفظ کرده است.
در هر صورت رنگ‌های مختلف این گل می‌تواند معانی متفاوتی داشته باشد. رز زرد نماد دوستی، رز سفید نماد خلوص و بیگناهی و رز صورتی نماد خوشحالی بدون نقص است.

گل تیر ماه (July): دلفینیوم (Larkspur/Delphinium)

این گیاه زیبا مخصوص متولدین تیر ماه است. این گل نمادی از کرامت، رحمت و مثبت اندیشی است.
نیلوفر آبی گل دیگری برای متولد این ماه است. این گل نمادی از پاکی، امید و تولدی دوباره است.

گل ماه مرداد (August): گلایول (Gladiolus)

گل ماه تولد مردادی‌ها گلایول است. این گل نمادی از قدرت، کمال و یادآوری است. در قدیم عقیده داشتند که این گل با زیبایی‌اش می‌تواند به هر قلبی نفوذ کند.
دومین گلی که مخصوص مردادی‌ها است خشخاش است و نمادی از یادآوری است.

گل مخصوص ماه شهریور (September): ستاره‌ای (Aster)

گل آستر یا ستاره‌ای گل ماه تولد شهریوری‌ها است. گل‌های زیبای این گیاه در رنگ‌های نارنجی، قرمز، سفید و صورتی شکوفا می‌شود. شکل گل‌های این گیاه مانند یک ستاره است و نام آن نیز از روی شکل همین گل‌ها گرفته شده است.
افسانه‌های یونانی می‌گویند که الهه‌ای به نام آستریا در تاریکی آسمان گریه می‌کرده از اشک‌های او چند ستاره به وجود آمدند. برخی از قطرات اشک این الهه به زمین می‌افتد و گل ستاره‌ای از اشک‌های این الهه رشد کرده است.
این گیاه نمادی برای عشق، خرد و اصالت است.

گل ماه مهر (Octobr): همیشه بهار (Marigold)

همیشه بهار گل ماه تولد مهر است و با رنگ نارنجی درخشانش شناخته می‌شود اما در رنگ‌های سفید و زرد نیز موجود است. این گل بومی مناطق مدیترانه‌ای است و نمادی از خلاقیت، صبر و شجاعت است.

این گل در مکزیک نمادی از خورشید و نور است و اعتقاد دارند که این گل به ارواح مردگان کمک می‌کند تا بتوانند راه خود را به زمین پیدا کنند.

گل مخصوص آبان (November): داوودی (Chrysanthemum)

تنها گل برای متولدین آبان، داوودی است. این گل در قرن 15ام در چین به معنای تعهد، لذت و طول عمر بوده است.
داوودی نه تنها گل متولدین آبان است بلکه در سیزدهمین سالگرد ازدواج نیز به عنوان هدیه در نظر گرفته می‌شود تا از طریق آن برای زن و شوهر، دوام ازدواج و خوشی آرزو کنند.

گل ماه آذر (December): نرگس (Narcissus)

گل ماه تولد آذر ماهی‌ها نرگس است و نمادی از وفاداری، آرزو‌های خوب و احترام است. اکثر گونه‌های نرگس در بهار گل می‌دهند اما برخی گونه‌های آن نیز از فصول سرد مانند آذر شکوفا می‌شوند.
گل خاس نیز برای آذر ماهی‌ها در نظر گرفته می‌شود و گیاهی مناسب برای تزیین بسته‌بندی‌های کادو است.

گل مربوط به دی ماه (Junuary): میخک فرنقلی (Carnation)

گل ماه تولد دی میخک فرنقلی است. این گیاه گل‌های رنگارنگی مانند بنفش، قرمز، زرد و حتی سبز می‌دهد.
این گیاه به نظر ظریف و حساس است اما می‌تواند شرایط سخت را تحمل کند و تا زمانی که دچار یخ زدگی نشود می‌تواند در زمستان گل بدهد.
گل‌های میخک فرنقلی نمادی از عشق، شیفتگی و خاطرات و یادبود است.
دومین گیاهی که برای متولدین دی ماه شناخته می‌شود گل برفی است. این گیاه در فاصله دی تا فروردین گل می‌دهد و روزهای سرد زمستان را زیبا می‌کند.
این گیاه نمادی از تولد دوباره و امید است.

گل ماه بهمن (February): بنفشه (Violet)

گل ماه تولد بهمن ماهی‌ها بنفشه است. بنفشه نمادی از فروتنی، تواضع و وفاداری است. بر خلاف اسم این گیاه که بنفشه است می‌توان آن را در رنگ‌های آبی، زرد یا کرم پیدا کرد.
گیاه دیگری که برای بهمن ماهی‌ها میتوان تهیه کرد پامچال است. گیاهی زرد رنگ که قابل خوردن نیز است. اگر برای یک بهمن ماهی کیک تولد می‌پزید می‌توانید آن را با چند گل پامچال تزیین کنید تا یک کیک فوق‌العاده و با معنی داشته باشید.

گل مربوط به ماه اسفند (March): نرگس (Daffodil)

برای افرادی که در اسفند متولد شده‌اند می‌توانید نرگس را تهیه کنید. این گیاه نمادی از تولد دوباره، امید و زندگی تازه است. نرگس در فرهنگ‌های مختلف معانی مختلفی دارد.
در چین این گل نمادی برای شانس در سال جدید است اما در ولز این گل نمادی برای وفاداری است.
در یونان باستان باور بر این بود که گل نرگس اثر شفا بخشی دارد. این درست است که گل دیگری برای متولدین این ماه وجود ندارد اما گل‌هایی مانند لاله، زنبق یا آزلیا برای متولدین این ماه بسیار مناسب است زیرا در اواخر اسفند ماه شروع به گل دادن می‌کنند.
این‌ها بهترین گل‌هایی بودند که می‌توانید برای دوست یا اعضای خانواده‌تان در روز تولدش هدیه دهید و به او نشان دهید که چقدر برای شما خاص و مهم است.

شناخت گیاه زیپلین یا موسی در گهواره و اطلاعات مربوط به نگهداری آن

یکی از خاص‌ترین گیاهان آپارتمانی گیاه زیپلین است که برگ‌های رنگی و بسیار زیبایی دارد. گلهای این گیاه نیز شکل خاصی دارد که به دلیل همین شکل و ساختار، نام موسی در گهواره را نیز بر گیاه نهاده‌اند. اما اگر این گیاه را زیاد نمی‌شناسید و دوست دارید درباره گیاه زیپلین و روش نگهداری آن بیشتر بدانید، در ادامه این مطلب ما را همراهی کنید. پس از آن نیز در صورت تمایل به خرید گل گلدانی زیپلین، می‌توانید به یک گل فروشی آنلاین مراجعه کنید و به راحتی گیاه زیپلین را با بهترین کیفیت تهیه فرمایید.

آشنایی با گیاه زیپلین یا موسی در گهواره
گیاه زیپلین که با نام گیاه موسی در گهواره نیز شناخته می‌شود، گیاهی زیبا با برگ‌های سبز و بنفش است. نام مستعار این گیاه – موسی در گهواره – در واقع به‌خاطر شکل گهواره شکل این گیاه و گل‌های سفید ریزی است که روی آن سوار می‌شوند. مراقبت از این گیاه ساده است و می‌تواند زیبایی و لطافت را به هر خانه‌ای بیاورد. اگر برای خرید گل و گیاه برای خانه‌تان گیاه زیپلین انتخاب شماست یا این گیاه را در خانه‌تان دارید و دنبال یادگیری روش نگهداری آن هستید، با این مطلب از وبلاگ گُل‌سِتان همراه شده و روش نگهداری گیاه زیپلین یا موسی در گهواره را یاد بگیرید.

معرفی گیاه زیپلین در یک نگاه

• نام علمی:  Tradescantia spathacea
• خانواده: برگ بیدیان
• نوع گیاه: چند ساله
• نام‌های مرسوم: زیپلین، موسی در گهواره
• بومی: بلیز، گواتمالا و جنوب مکزیک

مقدمه‌ای بر گیاه زیپلین

زیپلین گیاهی چند ساله، همیشه سبز و متمرکز است که می‌تواند تا 30 سانتی‌متر رشد کند. برگ‌های این گیاه شبیه یک شمشیر به رنگ سبز تیره با سایه‌های بنفش هستند که به شکل یک گل رز رشد می‌کنند. این برگ‌ها محل شکوفا شدن گل‌های گیاه هستند و در طول سال می‌توانید آن‌ها را روی برگ‌ها تماشا کنید.
زیپلین گونه‌های مختلفی دارد که معمول‌ترین آن‌ها همان گونه سبز و بنفش است. انواع دیگر این گیاه نیز می‌توانند ترکیبی از سبز و صورتی، سبز و کرم، زرد و سبز یا حتی طلایی داشته باشد.

شرایط نگهداری

در این قسمت به توضیح شرایط نگهداری گیاه زیپلین یا موسی در گهواره می‌پردازیم.

نور مناسب برای رشد موسی در گهواره

گیاه موسی در گهواره یا همان زیپلین به محیطی روشن با نور غیرمستقیم نیاز دارد. این گیاه را باید در محلی نورگیر قرار بگیرد که آفتاب کامل به آن برسد، اما در برابر نور مستقیم و شدید خورشید محافظت شود. اگر می‌خواهید گیاه شما گل بدهد باید روزانه 6 الی 8 ساعت نور غیرمستقیم برای آن تامین کنید. البته توجه داشته باشید که نور بیش‌ازحد یا نور بسیار کم می‌تواند باعث بی‌رنگ شدن برگ‌های زیپلین شود. بنابراین حتما نور را به اندازه کافی نه بیشتر و نه کمتر برای گیاه تامین کنید.
این نکته در مورد زیپلین ناگفته نماند که این گیاه در شرایط نوری ضعیف نیز زنده می‌ماند و شما می‌توانید این گیاه را در گوشه‌ای از خانه یا محل کار که سایه دارد، قرار دهید، منتها تنها مساله‌ای که ممکن است پیش بیاید و باید درنظر داشته باشید این است که برگ‌های گیاه درخشانی و شفافیت خود را از دست می‌دهند. همچنین در صورتی که این کمبود نور بیش‌از‌حد شود، گیاه کم‌پشت و خلوت نیز می‌شود.
باتوجه به اینکه این گیاه نور زیادی نمی‌خواهد و به رطوبت علاقه دارد، یکی از مکان‌های خوب برای نگهداری آن، سرویس بهداشتی یا حمام است. بنابراین اگر دنبال جایی مناسب برای این گیاه هستید، حمام انتخابی مناسب است.

بهترین خاک برای رشد زیپلین

مثل اکثر گیاهان خانگی زیپلین نیز خاکی سبک با زهکشی خوب را ترجیح می‌دهد. خاک این گیاه باید در عین حال که هوادهی خوبی دارد، رطوبت را نیز به‌خوبی در خود حفظ کند، بااین‌حال نباید بیش‌ازحد خیس بماند و دیر خشک شود، چراکه می‌تواند باعث پوسیدن ریشه‌های آن شود. برای اطمینان از اینکه خاک گیاه زهکشی خوبی دارد گلدانی را انتخاب کنید که سوراخ تخلیه آب در کف آن وجود داشته باشد. همچنین می‌توانید در کف گلدان مقداری سنگ بریزید تا خیالتان از بابت تخلیه آب راحت باشد.
اگر دنبال یک ترکیب مناسب برای خاک گیاه زیپلین می‌گردید می‌توانید خاک گلدان، پیت ماس و پرلیت را با اندازه برابر با یکدیگر ترکیب کنید. این ترکیب به اندازه کافی برای گیاه مغذی است و بیش‌ازحد نیز متراکم نیست. بااین‌حال برای اطمینان از اینکه ترکیب خاک مناسب است یا نه آب باید بتواند به‌راحتی از خاک عبور کند و روی سطح خاک شناور نماند.

روش صحیح آب‌دهی به گیاه

آبیاری صحیح در طول نگهداری از گیاه موسی در گهواره یا زیپلین کلید رشد سالم و قوی آن است. برای فهمیدن زمان دقیق آبیاری این گیاه انگشت خود را حدود 2 الی 3 سانتی‌متر در خاک فرو کنید. اگر احساس کردید که خاک گیاه خشک است، یعنی زمان آبیاری مجدد آن است و اگر رطوبت را احساس کردید یعنی باید بیشتر صبر کنید تا خاک خشک‌تر شود. یکی از ویژگی‌های خوب گیاه زیپلین این است که توانایی تحمل کم‌آبی را دارد، بنابراین اگر احیانا فراموش کردید آن را موقع نیازش به آب آبیاری کنید، احتمال از بین رفتن آن خیلی کمتر خواهد بود.
در طول نگهداری از زیپلین و آبیاری آن بهتر است آبیاری را بر اساس یک برنامه زمانی از پیش تعیین شده انجام ندهید، بلکه گیاه را بررسی کنید تا در زمان نیاز به آن آب بدهید. دلیل این موضوع نیز واضح است، زمان‌بندی معیار درستی از نیاز داشتن گیاه به آب به شما نمی‌دهد، چراکه تغییرات دمایی و فصلی همگی در سریع یا دیر خشک شدن خاک موثر هستند و این موضوع باعث می‌شود برنامه زمانی از پیش تعیین شده به‌خوبی بررسی خاک نباشد.
یکی دیگر از اشتباهاتی که افراد در زمان آبیاری انجام می‌دهند این است که آب را در فاصله‌های زمانی کم و با مقدار کم به گیاه می‌دهند. این روش آبیاری باعث می‌شود که تمام ریشه گیاه نتواند به آب دسترسی پیدا کند. درنتیجه قسمت‌هایی از ریشه که آب به آن‌ها نمی‌رسد از بین رفته و ممکن است به ازبین‌رفتن گیاه نیز منجر شود.
در مقابل افراد یاد شده برخی دیگر نیز آب زیادی را در هر نوبت به گیاه می‌دهند که این کار می‌تواند باعث ایجاد بیماری‌های قارچی و کپک در گیاه شود.
در نتیجه باتوجه به موارد یاد شده باید بگوییم که بهترین نوع آبیاری آن است که در هر نوبت، تمام سطح خاک گیاه را آبیاری کنید و آب را تا حایی بریزی که اضافه آن از زیر گلدان خارج شود. این آبیاری باعث می‌شود خیال شما راحت باشد که آب به تمام قسمت‌های ریشه رسیده است.

دمای مناسب محیط نگهداری موسی در گهواره

دمای متوسط اتاق برای این گیاه مناسب است. گیاه شما باید در دمایی بین 15 الی 30 درجه سانتی گراد زندگی کند و آن را در نزدیکی وسایل گرمایشی، سوز سرما یا نورمستقیم خورشید قرار ندهید.
اگر زیپلین خود را درون خانه نگهداری می‌کنید باید بدانید که این گیاه به‌هیچ‌عنوان تحمل سرما را ندارد بنابراین دمای محیط نباید به زیر ده درجه سانتی‌گراد برسد؛ چراکه سرما می‌تواند روی رشد گیاه شما تاثیر گذاشته و حتی باعث مرگ آن شود.
توصیه ما این است که در طول نگهداری از زیپلین آن را در محیطی با دمای کم قرار ندهید. به‌این‌معنا که در تابستان‌ها آن را در نزدیکی وسایل سرمایشی و در زمستان‌ها نیز پشت پنجره یا نزدیک درب ورودی قرار ندهید.
زیپلین را می‌توانید در بیرون ازخانه نیز بکارید، منتها باید توجه داشته باشید که محل نگهداری از زیپلین نباید در معرض نور مستقیم خورشید باشد و دما محیط در شب نیز نباید به کمتر 15 درجه سانتی‌گراد برسد. ضمن اینکه در فصل پاییز نیز با گیاه را به داخل خانه منتقل کنید.

رطوبت مورد نیاز

گیاه موسی در گهواره رطوبت بالا را ترجیح می‌دهد. اگر رطوبت درون خانه شما در حد معمول و چیزی حدود 40% است این گیاه به‌راحتی می‌تواند رشد کند و مشکلی بابت کم‌رنگ شدن برگ‌هایش وجود ندارد. درغیراینصورت باید با روش های افزایش رطوبت خانه برای گیاهان رطوبت مورد نیاز گیاه را تامین کنید.
یکی از نشانه‌های کمبود رطوبت در اطراف گیاه، قهوه‌ای شدن لبه برگ‌های آن است. شما برای افزایش رطوبت می‌توانید اقدامات مختلفی را انجام دهید مثل:

• آب‌پاشی به برگ‌ها: اسپری کردن آب اطراف برگ‌ها می‌تواند به افزایش رطوبت محیط اطراف زیپلین کمک کند. به‌این‌منظور یک اسپری آب را با آب مقطر یا تصفیه شده پر کنید  و به کمک آن آب را اطراف برگ‌های گیاه اسپری کنید.
• تغییر موقعیت: یکی دیگر از راه‌ها برای افزایش رطوبت محیط نگهداری از گیاه زیپلین یا موسی در گهواره این است که آن را به محیط‌های مرطوب‌تر خانه‌تان منتقل کنید؛ مکان‌هایی مثل آشپزخانه یا حمام، حتی می‌توانید آن را در نزدیک سایر گیاهان خانگی خود نیز قرار دهید.
• قرار دادن سینی حاوی سنگ‌ریزه زیر گلدان: زمانی که به گیاه آب می‌دهید، آب اضافه از زیر گلدان خارج می‌شود و دور ریخته می‌شود زیرا تماس این آب با گلدان می‌تواند باعث دیرتر خشک شدن خاک و در نتیجه آسیب به گیاه شود، اما شما می‌توانید با ریختن کمی سنگ تزئینی در سینی زیر گلدان، بین گلدان و سینی فاصله ایجاد کنید و ضمن دور نریختن آب سینی از آب اضافی خارج شده برای تامین رطوبت استفاده کنید. به‌این شکل آب بدون تماس با گلدان به مرور تبخیر شده و رطوبت مورد نیاز گیاه نیز تامین خواهد شد.
• دستگاه بخور سرد: اگر هیچ از راهکارها به‌کارتان نیامد از یک دستگاه بخور سرد کمک بگیرید. یک دستگاه بخور سرد معمولی نیز می‌تواند رطوبت محیط را به‌خوبی افزایش دهد تا گیاه شما از آن لذت ببرد.

زمان و روش کود دادن به زیپلین

گیاه زیپلین، گیاهی با رشد سریع است و یک کوددهی ملایم و سبک را دوست دارد. تغذیه این گیاه در فصل رویش آن (بهار تا تابستان) به‌صورت ماهانه کفایت می‌کند و نیازی به کوددهی بیشتر نیست. بهترین نوع کودی که می‌توانید برای زیپلین تهیه کنید کود مایع و استاندارد گیاهان خانگی است. این کود را باید دو برابر بیشتر از دستورالعمل روی بسته‌بندی رقیق کرده و به گیاه خود بدهید. این کود در طول نگهداری از گیاه زیپلین یا موسی در گهواره می‌تواند رشد سالم و سریع آن را تضمین کند.
در مورد کوددهی به زیپلین توجه داشته باشید، همان‌طور که کوددهی مناسب می‌تواند به این گیاه کمک کند، کوددهی بیش‌ازحد نیز می‌تواند به آن آسیب بزند. پس به این نکته توجه داشته و هیچگاه در پاییز یا زمستان نیز به گیاه خود کود ندهید. ضمن اینکه در نظر داشته باشید اکثر گیاهان خانگی که شامل زیپلین نیز می‌شود می‌توانند از تجمع نمک در خاک، که حاصل کوددهی است آسیب ببینند. بنابراین بهتر است هر چند وقت یک‌بار گیاه خود را بشویید. برای این کار کافی است خاک گیاه را برای چند دقیقه با جریان مداوم آب بشویید و اجازه دهید تا خشک شود سپس مثل قبل از آن مراقبت کنید. بعد از شستن خاک گیاه بهتر است کوددهی بعدی را چهار هفته بعد انجام دهید.

روش تکثیر کردن

گیاه زیپلین را می‌توانید از طریق قلمه زدن ساقه، تقسیم ریشه یا کاشت بذر تکثیر کنید. آسان‌ترین روش تکثیر زیپلین، قلمه زدن ساقه یا تقسیم ریشه است. همچنین می‌توانید از طریق پاجوش یا پاگیاه که گاهی به‌صورت گیاهی کوچک‌تر در کنار گیاه اصلی می‌روید نیز زیپلین را تکثیر کنید. به‌این‌صورت که پاجوش را از گیاه اصلی جداکرده و گلدانی مجزا بکارید.
برای تقسیم ریشه زیپلین کافی است توپ ریشه را از خاک خارج کرده و آن را به دو نیم تقسیم کنید. سپس ریشه‌ها را بررسی کرده و هر گونه کثیفی و ریشه‌های خراب را از روی آن جدا کنید. در نهایت نیز هر کدام را به‌صورت جداگانه بکارید.
برای تقسیم گیاه موسی در گهواره از طریق قلمه نیز می‌توانید یک قلمه ده سانتی‌متری از یک ساقه سالم گیاه بگیرید.سپس برگ‌هایی پایینی ساقه بریده شده را هرس کنید و ساقه را درون لیوان آب قرار دهید. بعد از گذشت چند هفته می‌توانید ریشه‌های جدید گیاه را ببینید. زمانی که این ریشه‌ها به حدود دو سانتی‌متر رسید می‌توانید قلمه را به خاک منتقل کنید.

زمان و روش هرس کردن گیاه

در طول نگهداری از گیاه زیپلین برای هرس کردن آن در فصل بهار اقدام کنید. به‌این‌منظور لبه‌های رشد کرده گیاه را با دست یا قیچی تمیز و استریل شده هرس کنید تا گیاه بتواند متراکم‌تر و قوی‌تر رشد کند. همچنین برگ‌های مرده و ضعیف شده را نیز از روی گیاه هرس کنید تا گیاه شما ظاهر زیباتری داشته باشد.

زمان و روش عوض کردن گلدان گیاه

هر یک سال یا دو سال یک‌بار گلدان گیاه خود را تعویض کنید. اینکار از جمله کارهای مهم در طول نگهداری از گیاه زیپلین است، زیرا ریشه‌های گیاه بعد از مدت همه فضای گلدان را پر می‌کنند. درنتیجه علاوه‌بر اینکه گیاه نمی‌تواند به رشد خود ادامه دهد، باعث می‌شود خاک بیش‌ازحد متراکم شده و زهکشی خاک ضعیف شود.
تعویض گلدان علاوه‌بر افزایش فضا برای رشد ریشه‌ها باعث می‌شود تا خاک گیاه تازه شود و مواد مغذی لازم برای رشد گیاه نیز فراهم شود. همچنین تعویض گلدان این فرصت را دراختیار شما قرار می‌دهد که ریشه گیاه را بررسی کرده و از مشکلات آن با خبر شوید.
به‌عنوان نکته مهم در مورد تعویض گلدان درنظر داشته باشید که همیشه گلدانی انتخاب کنید که فقط یک سایز بزرگ‌تر از قبلی باشد؛ چراکه گلدان بیش‌از‌حد بزرگ باعث می‌شود گلدان دیرتر خشک شده و ریشه‌های گیاه در معرض آسیب قرار بگیرند.
مراحلی که در هنگام عوض کردن گلدان باید طی شوند:

1. گیاه را به آرامی و با دقت از گلدان خارج کنید.
2. خاک چسبیده به ریشه را با تکان دادن یا با کمک دست از ریشه‌ها تمیز کنید. حتی اگر لازم شد ریشه‌ها را با آب شسته یا داخل یک ظرف آب فرو ببرید تا تمیز شوند.
3. در ادامه ریشه‌های گره خورده، سیاه یا لزج شده را از گیاه هرس و تمیز کنید. سپس گره ریشه‌ها را نیز به‌آرامی باز کنید. یک ریشه سالم باید سفید و تازه باشد.
4. گلدان جدید را تا نیمه با خاک جدید و تازه پر کنید و گیاه را درون آن قرار دهید.
5. در نهایت باقی‌مانده گلدان را با خاک پر کنید، به گیاه آب بدهید و آن را به مکانی روشن منتقل کنید.

آفات آلوده کننده و بیماری‌ها

زیپلین نیز مثل بسیاری از گیاهان خانگی دیگر می‌تواند قربانی آفات شود. معمول‌ترین آفاتی که به این گیاه آسیب می‌زنند شامل شپشک‌های آردی، کنه تارعنکبوتی و شته است. درصورت ابتلای گیاه شما به آفت‌های یاد شده اقدام به موقع برای مبارزه با این آفات نکته مهمی است، چراکه اگر دیر اقدام کنید نه‌تنها گیاه شما خواهد مرد بلکه ممکن است این آفات به گیاهان دیگر شما نیز سرایت کنند.
از آفت‌ها گذشته نوبت به بیماری‌ها می‌رسد. یکی از بیشترین بیماری‌هایی که زیپلین با آن درگیر می‌شود پوسیدگی ریشه است. این بیماری را می‌توانید به‌راحتی کنترل کرده و جلوی آن را بگیرید. تنها کاری که در این باره باید انجام دهید این است که گیاه را درست و به‌اندازه آبیاری کنید. درنظر داشته باشید که آبیاری درست کلید جلوگیری از ابتلای گیاه شما به بسیاری از بیماری‌هاست. درنتیجه اگر می‌خواهید گیاه شما دچار بیماری نشود، باید آن را درست و طبق نیازش آبیاری کنید.
یادتان باشد اگر هر گونه نشانه‌ای از بیماری در گیاه دیدید مثل توقف در رشد، پژمردگی، رنگ پریدگی برگ‌ها و… به سراغ ریشه‌های گیاه بروید و هر گونه ریشه مرده یا خراب را از روی آن تمیز کنید تا این مشکلات تکرار نشوند.

علت بی‌رنگ شدن برگ‌های گیاه

کمبود نور مقصر اصلی بی‌رنگ شدن برگ‌های زیپلین است. اگر غلظت رنگ‌های سبز و بنفش گیاه شما کم‌رنگ شده است بهتر است گیاه را به مکانی روشن‌تر منتقل کنید، اما اگر برگ‌های گیاه زرد شده است یعنی که نور زیادی در محیط وجود دارد و برگ‌های گیاه سوخته است. بنابراین بهتر است گیاه را به مکانی با سایه بیشتر منتقل کنید.

دلایل قهوه‌ای شدن برگ‌های زیپلین

قهوه‌ای شدن لبه برگ‌های گیاه موسی در گهواره می‌تواند به‌خاطر کمبود رطوبت و یا تجمع نمک در خاک گیاه به‌خاطر کوددهی باشد. مشکل کمبود رطوبت معمولا در زمستان و به‌خاطر حضور وسایل گرمایشی رخ می‌دهد، ضمن اینکه هوای خشک و بدون رطوبت می‌تواند توجه کنه‌های تارعنکبوتی را نیز به گیاه شما جلب کند. برای حل مشکل کمبود رطوبت باید رطوبت محیط را با کمک دستگاه بخور سرد یا سایر روش‌های افزایش رطوبت محیط افزایش دهید. بعد از افزایش رطوبت محیط اگر مشکل گیاه حل نشد باید سراغ شستن خاک گیاه بروید.

دلایل پژمرده شدن گیاه

از جمله دلایل پژمرده شدن و مردن گیاه زیپلین مشکلات آبیاری، هوای سرد یا کوددهی بیش‌ازحد است. در نتیجه درصورت بدحال شدن گیاه اولین چیزی که باید بررسی کنید سطح رطوبت خاک است. اگر خاک گیاه شما خیلی خشک است بهتر است به آن آب بدهید، اما اگر خاک شما رطوبت زیادی دارد، باید زهکشی خاک را بهتر کنید یا بیشتر صبر کنید تا خاک گیاه خشک‌تر شود و مجددا آن را آبیاری کنید.

بررسی سمی بودن گیاه

گیاه زیپلین می‌تواند باعث ایجاد خارش‌های پوستی در گربه‌ها، سگ‌ها یا دیگر حیوانات خانگی شود. محققان می‌گویند این گیاه می‌تواند باعث ایجاد آماس‌های پوستی نیز شود. گزارشات مختلفی وجود دارد که می‌گوید در صورت بلعیده شدن حجم زیادی از برگ‌های این گیاه ممکن است واکنش‌های سمی ایجاد شود.