اچوریا یکی از زیباترین انواع ساکولنت است و این
زیبایی ظاهری باعث شده است تا طرفداران بسیار زیادی در سراسر دنیا داشته باشد. اما
اگر شما هم به نگهداری از این ساکولنت زیبا علاقه داشته و قصد خرید ساکولنت اچوریا
را دارید، در ادامه این مطلب ما را همراهی فرمایید. ما در این مطلب به توضیح شیوه
نگهداری ساکولنت اچوریا و روش حل مشکلات آن پرداختهایم.
شناخت ساکولنت اچوریا
اچوریا
که با نامهای آشوریا و ساق عروس هم شناخته میشود یک گونه از حدود 150 گونهٔ ساکولنت از خانواده گلنازیان است.
این گیاه، بومی مناطق نیمه بیابانی
مکزیک، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی است.
اچوریا تاکنون با گیاهان مختلفی پیوند
خورده است به همین خاطر علاوه بر گونه اصلی، صدها گونه پیوند خورده دیگر در رنگها،
شکلها و اندازههای مختلف دارد که اغلب آنها گل دارند.
نام این گیاه به افتخار گیاهشناس
مکزیکی قرن هجدهم، آتاناسیو اچوریا وای گودوی انتخاب شده است.
گل اچوریا یا آشوریا برگهایی به شکل رز دارد که در اطراف ساقه آن به طول 5 الی 15
سانت رشد میکند. این برگهای گوشتی رنگی سبز آبی دارند که وقتی در معرض نور
خورشید قرار میگیرند به سمت قرمز متمایل میشوند. با این برگها باید با دقت
رفتار کرد زیرا بسیار شکننده هستند. به لطف شکل رز مانند و برگهایی که آب را
ذخیره میکنند، اچوریا تبدیل به گیاهی محبوب شده است.
بعضی از انواع اچوریا میتواند به اندازه یک بشقاب غذاخوری بزرگ شوند و به خاطر
زیبایی خاصی که دارند از آن در گلآرایی، باغچههای سنگی، طراحی و بسیاری موارد
دیگر استفاده میشود. برخی از گیاهان هم به عنوان گیاه آپارتمانی در فضاهای داخلی
نگهداری می شوند و در طراحی فضای سبز مکان های خارجی استفاده می شوند مانند اچوریا
و گیاه یشم.
اچوریا یک گیاه پلیکارپیک است یعنی این
گیاه میتواند تا قبل از پایان عمرش، چندین بار گل بدهد. گاهی این گیاه در طول
زندگی خود پاگیاه نیز تولید میکند.
در طول زمستان این گیاه ممکن است تعدادی
از برگهای خود را از دست بدهد که اتفاقی طبیعی است.
روش نگهداری اچوریا کار آسانی است به
همین دلیل باعث
شده که اچوریا در لیست های خرید گیاه آپارتمانی نقش مهمی را ایفا کند.
با ما همراه باشید تا روش نگهداری
ساکولنت اچوریا را بدانید.
شیوه نگهداری ساکولنت اچوریا
در این قسمت به توضیح شیوه نگهداری ساکولنت جذاب اچوریا میپردازیم.
روش صحیح آبدهی
اچوریا
چه در داخل خانه باشد چه بیرون از خانه، اصلا از خیس بودن زیاد خوشش نمیآید،
البته از خشک بودن زیاد هم بدش میآید.
ساکولنتها بیشتر از چیزی که مردم تصور
میکنند آب میخواهند. در یک خانه با محیطی خشک، خاک گیاه سریعتر خشک میشود و
همین باعث پژمردگی ریشهها میشود.
زمانی که به اچوریا آب میدهید، آب را
بر روی خاک بریزید نه خود گیاه زیرا ریختن آب روی خود گیاه باعث پوسیدگی آن میشود.
آب دادن را تا جایی ادامه دهید که از زیر گلدان خارج شود. این کار را چند بار
تکرار کنید.
برای آب دادن مجدد باید صبر کنید تا خاک کاملا خشک شود. نباید اجازه دهید که گیاه
همیشه در خیسی بماند برای همین آبی که از زیر گلدان خارج میشود را خالی کنید.
فاصله بین آبدهی بستگی به شرایط محیط و
دما دارد و اینکه چقدر طول میکشد تا خاک خشک شود.
بزرگترین
مشکلی که اچوریا در خانهها دارد، اشتباه در آبیاری است. زیاد یا کم آب دادن هر دو
باعث ایجاد نشانههای یکسان میشود. پژمردگی، چروکیدگی و ریختن برگها نشانههای
مشکل در آب دادن است.
باید عادت آبدهی خود را بشناسید و آن
را اصلاح کنید تا نیاز گیاه را تامین کنید.
بهترین خاک برای اچوریا
این
گیاه میتواند هم در گلدان هم داخل زمین سرزنده باشد.
مانند همه ساکولنتها، اچوریا نیاز به
خاکی دارد که به سرعت خشک شود. این مساله کمک میکند تا ریشه گیاه در خیسی نماند و
پوسیده نشود.
بسیاری از افراد خودشان خاک ترکیبی و
مخصوص خود را میسازند. اما در هر صورت یک خاک گلدان با کیفیت یا خاک کاکتوس خوب
میتواند عالی باشد.
به عنوان یک قاعده کلی اگر خاک مرطوب را
با انگشت فشار دهید، نباید جای انگشت در آن بماند و حالتی گِل مانند داشته باشد.
اگر میخواهید به خاک خود شن اضافه کنید
بهتر است شنهای درشتی باشد که به عبور جریان هوا کمک کند و تخلیه آب را آسان کند.
اگر آچوریای شما چندین سال عمر دارد
بهتر است هر چند سال یکبار خاک گیاه را با خاک تازهای عوض کنید.
نور مورد نیاز
اچوریا
به نور کامل خورشید نیاز دارد مانند همان شرایطی که در زادگاهش بوده است.
این گیاه نور مستقیم را بیشتر از در
سایه بودن دوست دارد اما باید مراقب دو چیز باشید:
● تغییرات شدید نور
● آفتاب شدید تابستان
تغییرات
نوری میتواند باعث ایجاد استرس در گیاه شود. اگر قرار است گیاه را از داخل خانه،
به بیرون منتقل کنید بهتر است ابتدا چند روزی فقط صبحها بیرون باشد و سپس مدت
زمان بیرون ماندن را به آهستگی بیشتر کنید تا گیاه عادت کند.
آفتاب شدید و قوی ظهر تابستان نیز میتواند
باعث آفتاب سوختگی برگها شود. برگی که بسوزد دیگر ظاهر طبیعی و زیبای خود را
ندارد و از آنجایی که اچوریا برگهای خود را برای طولانی مدت نگه میدارد، این برگهای
زشت مدتها همراه شما خواهند بود.
اگر آسیبدیدگی جدی بود بهتر است برگ را
از انتهای آن قطع کنید و اجازه دهید تا دوباره برگ جدیدی رشد کند.
در
طول زمستان که گیاه در خانه است بهتر است اچوریا را در نزدیکی نورگیرترین پنجره
خود قرار دهید. اگر اچوریا نور کافی را دریافت نکند منبسط میشود پس بهتر است گیاه
را در نزدیکی یک پنجره جنوبی قرار دهید.
در تابستان دمایی بین 18 الی 27 درجه سانتی گراد و در زمستان دمایی بین 13 الی 24 درجه سانتی گراد برای اچوریا مناسب است.
اگر منطقه شما زمستان سردی
دارد بهتر است از کاشتن این گیاه در داخل خاک بیرون از خانه پرهیز کنید. اچوریا
برای محیط پاسیو بسیار عالی است. این گیاه نمیتواند هوای سرد و یخبندان را تحمل
کند و میمیرد.
اما اگر در منطقه شما
زمستان سردی وجود دارد دلیل نمیشود که نتوانید از این گیاه رنگارنگ مراقبت کنید.
شما میتوانید در فصل سرما
این گیاه را به داخل خانه منتقل کنید و هر زمان که خطر سرما برطرف شد دوباره آن را
به بیرون ببرید.
اچوریا نیاز ندارد که دائما
کود دریافت کند. ساکولنتها میتوانند بدون وجود مواد مغذیِ زیاد در خاک، به رشد
خود ادامه دهند به همین خاطر ممکن است در اثر کوددهی زیاد دچار سوختگی شوند.
برای کود دادن به این گیاه میتوانید
از کودهایی استفاده کنید که به آرامی تجزیه میشوند و آنها را در اوایل بهار به
خاک اضافه کنید یا از کودهای مایع استفاده کنید به صورتی که دو الی چهار برابر
بیشتر از حد معمول رقیق شده باشند.
به خاطر داشته باشید که
ساکولنتها بیشتر از اینکه از کوددهی کم آسیب ببینند از کوددهی زیاد آسیب میبینند.
شما میتوانید برای گیاه
اچوریای خود گلدانهای مختلفی انتخاب کنید. از یک گلدان کوچک گرفته تا گلدانی بزرگ
که از ریشههای گیاه بزرگتر باشد و تمام این انتخابها درست است.
البته بهتر است بدانید که
گلدان بزرگتر از گیاه میتواند ریسک خیس ماندن خاک را افزایش دهد و باعث پوسیدگی
ریشه گیاه شود ولی شما هر گلدانی برای اچوریا انتخاب میکنید باید زهکشی مناسبی داشته
باشد و آب را به سرعت تخلیه کند. پس بدون نگرانی گلدان دلخواه خود را انتخاب کنید.
ایدهآلترین گلدان برای
اچوریا، گلدانی است که پنج الی ده درصد بزرگتر از سطح گیاه باشد.
به عنوان مثال گیاهی که قطر
آن ده سانت است بهتر است در گلدانی کاشته شود که قطر آن یازده سانت یا کمی بزرگتر
است.
در ادامه روش نگهداری
ساکولنت اچوریا به چگونگی تعویض گلدان میپردازیم.
بهار، زمان بسیار مناسبی
برای تعویض گلدان این گیاه است. ابتدا، چند روز گیاه را آبیاری نکنید تا خاک خشک
شود. سپس گیاه را به آرامی از خاک خارج کنید. تمام برگهای مرده و آسیب دیده را از ساقه جدا کنید.
سپس به سراغ ریشه بروید.
باید دقت کافی داشته باشید، زیرا اگر گیاه را با بخشهای بیمار خود بکارید، در
دردسر خواهید افتاد.
آیا ریشه بیش از حد متراکم
و فشرده است؟ اگر بله، خاکهای چسبیده به آن را کاملا کنار زده و با محلولهای
ضدقارچ، آن را تمیز کنید.
گیاه باید در خاکی تازه
کاشته شود و گلدان جدید هم تنها به اندازه یک سوم گلدان قبلی بزرگتر باشد. هنگام
ریختن خاک، مواظب باشید که ریشه آسیبی نبیند.
برای چند روز، اچوریا را
آبیاری نکنید تا در خاک مستقر شود. سپس مانند گذشته، روند رسیدگی را از سر بگیرید.
اچوریا نیازی با هرس کردن ندارد تنها کاری که باید بکنید برداشتن برگهای مرده و ریخته شده از پای گلدان است. برداشتن این برگهای مرده کمک میکند تا گیاه سالم بماند و دچار بیماری نشود.
تکثیر اچوریا بسیار ساده
است. این گیاه میتواند از طریق
پاگیاه
بر
قلمه زدن ساقه
بذ
تکثیر شود. در ادامه میخوانیم:
اچوریا اغلب میتواند خودش را از طریق پاگیاه تکثیر کند. کافی است این پاگیاه کوچک را از پایین گیاه اصلی جدا کنید و در خاک جدیدی بکارید و پرورش دهید.
اچوریا میتواند به راحتی
از طریق قلمه زدن برگهایش تکثیر شود.
کافی است برگ اچوریا را از
قسمت ساقه با پیچاندن جدا کنید و اجازه دهید حداقل برای یک روز در معرض هوا باشد
تا شیره داخل آن خشک شود و سپس برگ را از جایی که بریده شده در خاکی مرطوب بکارید.
این گیاه را نباید با
پلاستیک پوشاند زیرا باعث گندیدن ریشهها میشود.
برای اطمینان بهتر است
حداقل دو برگ را جدا کنید و در یک گلدان با زهکشی خوب بکارید و از آن مراقبت کنید
تا یک آچوریای جدید داشته باشید.
قلمه زدن ساقه کاری آسان، اما روشی غیر معمول برای گیاهی است که به صورت متراکم و نزدیک به زمین رشد میکند.
وقتی قرار است اچوریا از
طریق بذر تکثیر شود مهمترین چیزی که باید به آن توجه کنیم تازه بودن بذرها است.
هر چقدر بذرها تازهتر باشد احتمال بیشتری وجود دارد که جوانه بزند.
بهترین زمان برای تهیه بذر
اچوریا در بهار یا تابستان است.
معمولا بعد از گذشت دو الی
سه هفته بذرها شروع به جوانه زدن میکند و بین 18 ماه الی 3 سال طول میکشد تا
بالغ شوند.
پس از شرح کامل روش نگهداری
ساکولنت اچوریا به عواملی که باعث گلدهی این گیاه میشود میپردازیم:
قبل از اینکه بخواهیم شرایط
لازم را شرح دهیم، باید یک نکته مهم را مطرح کنیم؛ نکتهای که در اغلب اوقات مورد
بیتوجهی قرار میگیرد. یک فاکتور بسیار مهم در گلدهی ساکولنتها “سن” آنهاست.
بهتر است هنگامی برای گلدهی
اچوریای خود تلاش کنید که به طور متوسط 6-4 سال از عمر آن گذشته باشد. در واقع پس
از این سالها، روند گلدهی در ساکولنت شما آغاز خواهد شد. اگر خیلی خوش شانس
باشید، شاید بتوانید یک اچوریای گلدار را از بیرون بخرید!
به طور نرمال، اچوریای شما
در هوای گرم رشد بسیار خوبی خواهد داشت. اما اگر میخواهید آن را به سمت گلدهی
تحریک کنید، باید به میزان گرمای آن توجه بیشتری داشته باشید. ساکولنتها برای
گلدهی، به دمای بالایی نیاز دارند؛ پس باید اقداماتی در این راستا انجام دهید. میتوانید
از لامپهای حرارتی استفاده کرده و یا در فصل تابستان، آن را به آرامی به خارج از
خانه منتقل کنید. فراموش نکنید که بردن اچوریا به مکانی گرمتر و نورانیتر، باید
در طی چندین هفته رخ دهد، نه ناگهانی.
اگر در مناطق کویری زندگی
میکنید، باید در فصل زمستان آن را به مکانی خنک ببرید، زیرا اچوریا باید وارد
دوران خفتگی شود. بدین شکل افزایش ناگهانی دمای هوا در تابستان که بعد از دوران خفتگی
رخ میدهد، بهتر میتواند آن را تحریک کند.
اچوریا برای گلدهی، به میزان بالایی از نور خورشید نیاز دارد تا بتواند عمل فتوسنتز را بیشتر انجام دهد. فتوسنتز، غذای کافی برای گیاه فراهم میکند و کمک میکند تا آن با قدرت بیشتری گلدهی را آغار کند. اگر میخواهید اچوریا را به گلدهی وادار کنید، بهتر است آن را در نزدیکی یک پنجره نورگیر شرقی یا جنوبی قرار دهید. اگر مکان نورگیری در منزل ندارید، میتوانید از لامپهای مخصوص رشد گیاهان نیز کمک بگیرید.
باید کاملا آبیاری شود، به طوری که تمام بخشهای خاک خیس شده و مقدار اضافی از زیر گلدان خارج شود. در طول فصول رشد، شاید لازم باشد هفتهای یکبار آن را آبیاری کنید. همانطور که گفتیم آبیاری را انجام دهید، اما برای دفعه بعد تا خشک شدن سطح رویی خاک صبر کنید. آبیاری سطحی، نه تنها کمکی به آن نکرده، بلکه آن را دچار مشکل کم آبی میکند.
برای گل دهی، به مقدار
زیادی غذا نیاز دارد! در واقع باید عناصر کافی برای تولید گلها و دانههای خود را
داشته باشد. کوددهی، میتواند تمام این نیازها را به بهترین نحو برطرف کند.
کوددهی را در بهار آغاز
کرده و با رسیدن پاییز، متوقف کنید. در این کار افراط نکنید، ماهی 2-1 یکبار
کوددهی برای آن کافی است. برای تقویت گلها، بهتر است از کودهای غنی در فسفر (10-50-10) استفاده کنید.
بزرگترین مسالهای که
اچوریا ممکن است با آن مواجه شود آبدهی بیش از حد است.
شپشکها هم میتوانند گاهی
مشکلاتی ایجاد کنند.
برگهای مرده را هرچه سریعتر
از پای گیاه بردارید زیرا ممکن است باعث تجمع آفت یا قارچ شود و به گیاه صدمه
بزند. در ادامه علل زرد شدن، سیاه شدن و قهوه ای شدن ساکولنت اچوریا را با راه حل
درمان ان شرح میدهیم:
اچوریا نیز مانند سایر ساکولنتها، آب را در برگها و ساقههای ضخیم خود ذخیره میکند. آن به طور طبیعی گیاهی سبزرنگ است، پس اگر متوجه زرد شدن تدریجی برگها شدید، سریعا مشکل را تشخیص داده و سعی کنید آن را برطرف کنید. بدین شکل از رسیدن آسیبهای جدی به گیاه جلوگیری میکنید.
آبیاری بیش از حد، رایجترین
و اصلیترین علت زرد شدن برگهای اچوریاست. اگر خاک پیوسته خیس باشد، منجر به پوسیدن ریشه گیاه خواهد شد.
بنابراین گیاه دیگر قادر نخواهد بود که آب و عناصر ضروری خود را از خاک دریافت کند.
این ناتوانی فتوسنتز (عمل
تولید انرژی) را در برگها و بخشهای هوایی گیاه مختل میکند. اگر فتوسنتز رخ ندهد
و یا با اشکال همراه باشد، کلروفیل (سبزینه)
نیز تولید نشده و در نتیجه رنگ سبز گیاه به مرور از بین خواهد رفت.
اگر در چنین شرایطی گیاه را
درمان نکنید، این رطوبت اضافی سبب ریزش برگها یا فاسد شدن آنها خواهد شد. این
مجموعه وقایع، در نهایت گیاه را از بین میبرد و آن را به سمت مرگ میکشاند. همه
اینها را گفتیم تا بگوییم خاک و آبیاری، از حیاتیترین فاکتورها برای ساکولنت
اچوریا هستند.
قبل از اینکه اچوریا را آبیاری کنید، ابتدا میزان رطوبت خاک را با نوک انگشت خود
بسنجید. اگر مرطوب بود، هرگز آن را آبیاری نکنید. فراموش نکنید که ساکولنتها به
لطف ذخایر آبی خود میتوانند از پس کم آبی بربیایند، اما نمیتوانند آبیاری بیش از
حد را تحمل کنند.
اگر اچوریا تنها تعداد کمی برگ زرد شده داشت، مشکل خود به خود با قطع کردن آبیاری
برطرف خواهد شد. روند سابق آبیاری را متوقف کنید و تا خشک شدن خاک شکیبا باشید.
تنها هنگامی اچوریا را آبیاری کنید که حداقل 5 سانتی متر رویی خاک خشک شده باشد.
گاهی اوقات این زرد شدن با ریزش برگها نیز همراه است. در این شرایط، باید خاک آن
را تعویض کرده و گیاه را مجدد بکارید.
با دقت اچوریا را از خاک
خارج کرده و خاک اطراف ریشه را نیز به آرامی تمیز کنید. حال گیاه را در خاکی تازه
بکارید. خاک مخصوص ساکولنت و کاکتوس، برای اچوریا کاملا مناسب است. میتوانید با
ترکیب کردن 2 قسمت خاک گلدان، 1 قسمت پرلیت یا ورمیکولیت و 1 قسمت سنگریزه یا شن
نیز ترکیب خوبی برای آن بسازید.
گیاه را در گلدانی با حفرات
زه کشی کافی بکارید. گلدانهای سرامیکی آبکاری نشده، برای اچوریا بهتر هستند زیرا
اجازه میدهند خاک سریعا خشک شود و رطوبت را در خود نگه ندارد. و فراموش نکنید
هنگام آبیاری نیز، حتما زیرگلدانی را از آب اضافی خالی کنید.
کمبود عناصر ضروری برای
رشد، میتواند دلیل زرد شدن برگهای اچوریا باشد. این اتفاق در عرض چند روز رخ نمیدهد،
بلکه چندین سال زمان لازم است تا نمایان شود. اچوریا میتواند برای مدت طولانی در
یک خاک بماند، تا قبل از اینکه لازم شود خاک آن را عوض کرده یا با استفاده از کود،
عناصر از دست رفته را جبران کنید.
خاک مخصوص ساکولنت، از قبل
با کود و کمپوست ترکیب شده است. گیاه میتواند برای مدتی از همان عناصر موجود در
خاک مصرف کند و نیازهای خود را پاسخ دهد. اما بالاخره این عناصر روزی به پایان میرسند
و باید جایگزین شوند. اگر گیاه به رشد خود بدون این عناصر ادامه دهد، برگها تغییر
رنگ داده و زرد میشوند. حتی ممکن است از حالت طبیعی خارج شده و برگها کامل شکل
نگیرند.
یک راه حل سریع، کاشت مجدد گیاه در خاکی تازه است. اگر چندین سال است که گلدان و
خاک اچوریا را تعویض نکردهاید، از این فرصت استفاده کرده و اکنون این کار را
انجام دهید. خاکی با زه کشی مناسب و مخصوص ساکولنت انتخاب کنید.
روش دیگر، استفاده از کود است. یک کود مناسب، میتواند به سرعت تمامی نیازهای اچوریا
را برطرف کند. یک کود متعادل یا کود مخصوص ساکولنت و کاکتوس را انتخاب کنید.
ساکولنتها به مقدار زیاد کود نیاز ندارند، پس بهتر است مقدار توصیه شده را در نصف
قدرت آن رقیق کنید.
در طول فصول رشد، یک هفته
در میان به اچوریا کود بدهید.
اگر خاک اچوریای شما برای
ساکولنتها مناسب است، به خوبی عملیات زه کشی را انجام میدهد و آبیاری مشکل آن
نیست، احتمالا علت زرد شدن برگها میزان نور است.
اچوریا میتواند مقادیر
بسیار بالای نور خورشید را نیز تحمل کند، اما اگر در تمام طول روز در معرض تابش
مستقیم خورشید قرار بگیرد، رنگ پریده شده و ظاهری زرد رنگ پیدا خواهد کرد. بردن
گیاه به مکانی که بتواند نور کافی خورشید را به طور غیرمستقیم در آنجا دریافت کند،
مشکل را حل خواهد کرد.
گاهی اوقات علت زرد شدن برگهای اچوریا، به حضور آفات و حشرات مربوط میشود. برای مثال، شپشک آردی (که یک لایه سفید رنگ نازک بر سطح برگها ایجاد میکند) یا کنه تار عنکبوتی (حشرات ریزی که با تغذیه خود از برگها، لکههایی زرد بر سطح آنها بر جای میگذارند) میتوانند دلیل اصلی زرد شدن برگهای این گیاه باشند. اسپری کردن مخلوط آب و صابون یا محلولهای آماده حشره کش، این آفات را از بین خواهد برد.
اصلیترین علت قهوهای شدن
برگهای ساکولنتها، آفتاب سوختگی یا آسیبهای ناشی از آفتاب است.
اگر به تازگی اچوریا را به
مکانی نورانی منتقل کرده، و یا اخیرا آن را در کنار دستگاههای گرمایشی یا جریان
باد گرم قرار دادهاید و حالا شاهد لکههای قهوهای رنگ در سطح آن هستید، یعنی
گیاه آفتاب سوخته شده و از حرارت آسیب دیده است.
با اینکه از جنبه بصری، این لکهها زیبا نیستند؛ اما خوشبختانه خطری برای سلامت
گیاه ایجاد نخواهند کرد. متاسفانه این نقاط قهوهای رنگ، دائمی هستند و از سطح برگها
محو نخواهند شد، ولی جای نگرانی نیست. زیرا در نهایت برگها میریزند و برگهای
جدید، جای آنها را پر خواهند کرد. این بار، بدون هیچ لکه ناخوشایندی!
گیاهان جوان یا تازه کاشته
شده، بیشتر از گیاهان بالغ در معرض آسیبهای نوری هستند.
برای حل این مشکل، اچوریا
را به مکانی سایهتر منتقل کنید. میتوانید هنگام ظهور اولین نشانههای آفتاب
سوختگی، سریعا مقداری سایه برای آن فراهم کنید.
اگر قصد دارید اچوریا را در
مکانی بسیار نورانی قرار دهید، باید این کار را به مرور زمان انجام دهید. برای
مثال اچوریایی که تا دیروز در یک اتاق با نورگیر معمولی بوده است، نباید ناگهانی
به حیاط و بالکن برده شود. باید به آرامی به میزان بیشتر نور عادت کند تا دچار
سوختگی و واکنشهای این چنینی نشود.
فراموش نکنید که حتی یک اچوریای بالغ که کاملابه دریافت نور کامل خورشید نیز عادت
کرده است، میتواند در روزهای بسیار گرم تابستان در معرض سوختگی قرار بگیرد.
برای جلوگیری از بروز این
اتفاق، میتوانید از پیش بینیهای هواشناسی کمک بگیرید. اگر متوجه شدید که در
روزهای آتی، موج عظیم گرما در پیش خواهد بود، مقداری سایه برای گیاهان خود فراهم
کنید. برای مثال میتوانید یک سایه بان، چتر بزرگ یا حتی کارتون مقوایی در حوالی
آنها بگذارید تا نور در تمام طول روز به آنها نتابد.
هرگز اچوریای تازه تکثیر
شده، ریشه نزده و جوان را در خارج از خانه و تحت نور کامل خورشید قرار ندهید. آنها
دچار سوختگی نمیشوند، بلکه مانند سیب زمینی، سوخاری و ترد خواهند شد!!
دلیل دیگری نیز برای قهوهای
شدن اچوریا وجود دارد و برگهای اچوریا ممکن است در صورت کم آبی نیز قهوهای شود.
جالب است بدانید کم آبی و
آفتاب سوختگی، در اغلب موارد همراه با هم رخ میدهند. دلیل هم ساده است، ساکولنت کم آب، ذخایر خود را از دست داده است. پس برگهای
آن دیگر ضخیم نیستند و در داخل خود آبی ندارند. در این صورت ضعیف میشوند و به علت
نازک شدن، به راحتی توسط میزان بالای نور دچار سوختگی میشوند
در حالی که یک ساکولنت بدون
مشکل، همواره ذخایر آبی خود را در برگها حفظ کرده و به علت ضخامت آنها، میتواند
مقاومت بیشتری در برابر زیادی نور و گرما از خود نشان دهد.
برای حل این مشکل، باید
گیاه را آبیاری کنید! خوشخبتانه مشکل کم آبی، به راحتی برطرف میشود. معمولا
اچوریا پس از دریافت مقدار کافی آب، سریعا خود را بازیابی کرده و مجدد باطراوت خواهد
شد. گیاه را به خوبی آبیاری کنید، اجازه بدهید آب به ریشهها برسد تا بتوانند آن
را جذب کنند.
اگر گیاه را در مقادیر بالا آبیاری کنید و اجازه دهید خاک آن بین هر وعده آبدهی
خشک شود، بسیار بهتر از آن است که هر چند روز یکبار، کمی به آن آب برسانید.
اچوریا عاشق دریافت آب زیاد
است، اما در عین حال تمایل دارد قبل از آبیاری مجدد، خشکی خاک را تجربه کند. بهترین روش تشخیص زمان صحیح آبیاری، چک کردن خاک
است. اگر احساس خشکی کردید، وقت آبیاری فرا رسیده است.
سیاه شدن برگهای ساکولنت اچوریا، در اغلب موارد نشانهی آبیاری بیش از حد است. اگر این اتفاق بیفتد، یعنی ریشه گیاه پوسیده شده و در حال انتقال این پوسیدگی به سمت بالای گیاه است. معمولا چنین برگهایی نرم و لزج هستند.
گاهی اوقات، سیاه شدن برگهای
اچوریا، میتواند نشانه نامناسب بودن خاک نیز باشد. این ساکولنت به خاکی با زه کشی
عالی نیاز دارد تا از پوسیده شدن در امان باشد.
اگر اچوریا در خاک نامناسب
کاشته شده و هم چنین تحت آبیاری بیش از حد بوده است، این شرایط برای گیاه کاملا
زیان آور است. در این صورت باید سریعا اقدامات لازم را انجام دهید تا بتوانید گیاه
را از مرگ نجات دهید.
اچوریای در حال پوسیدگی را از خاک خارج کنید. اگر به موقع رسیده باشید، امیدی هست
که بتوانید گیاه را نگه دارید. تمام بخشهای سیاه، نرم و پوسیدهی ریشه را ببرید.
تا حد امکان این کار را انجام دهید، تا جایی که هیچ بخش آسیب دیدهای در توپ ریشه
باقی نمانده باشد.
معمولا بخش بالایی گیاه را
میتوان حفظ کرد، زیرا پوسیدگی ابتدا در بخش پایینی و مرکزی گیاه رخ میدهد.
تمام بخشهای سبزرنگ گیاه را نگه دارید و قسمتهای سیاه و آسیب دیده را جدا کنید.
پس باید برگهای سیاه را نیز ببرید. گیاه باقی مانده باید کاملا سبز و سالم باشد.
اجازه دهید گیاه برای چند روزی در همان حالت بماند تا خشک شود. سپس مجدد میتوانید آن را در گلدانی با خاک تازه
بکارید. این بار اشتباه گذشته را تکرار نکنید و حتما خاکی با زه کشی مناسب تهیه
کنید. میتوانید با اضافه کردن مقداری پرلیت و سنگریزه، زه کشی خاک را تقویت کنید.
خاک قبلی را نیز دور بریزید.
گیاه در ظرف چند هفته ریشه
خواهد زد و مجدد سلامت خود را باز خواهد یافت.
گاهی اوقات، راهی ندارید جز اینکه فقط چند برگ سبزرنگ را نگه دارید، زیرا ممکن است
تمام بخشهای اچوریا آلوده شده باشد. این هم خوب است! میتوانید برگها را به سادگی بر روی خاک قرار دهید، آنها ریشه میزنند
و چندین اچوریای کوچک زیبا ایجاد میکنند.
اچوریا نیز مانند سایر
ساکولنتها، برگهای قدیمی خود را میریزاند. در حقیقت، این اتفاق کاملا طبیعی و
بخشی از چرخه زندگی آنهاست. برگهای قدیمی را از خود جدا میکند تا برگهای جدید،
جای آنها را بگیرند. بنابراین، جای نگرانی نیست.
اما اگر اچوریای شما به شکل
غیرطبیعی در حال ریزش است، یک مشکلی برای آن ایجاد شده است:
میدانید اچوریا یک ساکولنت
است. به علت خواستگاه و زیست بوم اصلی آن، تطابق بسیار بالایی با خشکی و کم آبی
دارد. هنگامی که اچوریا در چنین شرایطی قرار بگیرد، از آبهای ذخیرهای خودش
استفاده خواهد کرد. اما اگر خشکی به مدت طولانی ادامه پیدا کند، گیاه شروع به
ریختن برگهای خود میکند. در واقع، میخواهد با این کار آب و انرژی را حفظ کرده و
برای بقا تلاش کند. این یک مکانیسم دفاعی است که ساکولنتها از خود نشان میدهند. چنین ریزشی، از برگهای پایینی آغاز میشود.
روش درمان:
گیاه را به خوبی آبیاری
کنید. اچوریا بلافاصله ظاهر خود را باز خواهد یافت و به محض دریافت آب کافی، ریزش
برگها را متوقف خواهد کرد. پس از مدتی، برگهای جدید در اطراف ساقه شروع به رشد
میکنند و جای برگهای ریخته شده را پر خواهند کرد.
آبیاری بیش از حد نیز دلیل
دیگری برای ریزش برگهای ساکولنت اچوریاست. معمولا اولین نشانهی گیاه غرقاب، تغییر رنگ برگهاست. این تغییر
ممکن است در راستای زرد شدن، روشنتر شدن، محو شدن و یا لزج شدن باشد.
حال اگر گیاه غرقاب شده نور
کافی خورشید را دریافت نکند، این ریزش تشدید خواهد شد. در این شرایط، ریزش برگها
بسیار آرام رخ میدهد.
روش درمان:
آبیاری را متوقف کرده و
گیاه را در معرض نور بیشتری قرار دهید. اجازه دهید خاک بین دفعات آبیاری خشک شود.
پس تا زمان خشک شدن چند سانتی متر رویی خاک، از آبیاری مجدد خودداری کنید. اگر خاک
مناسب نیست و نمیتواند زه کشی را به درستی انجام دهد، گیاه را از آن خارج کرده و
اجازه دهید چند روزی در همان حالت بماند تا خشک شود. سپس آن را در خاکی غنی و
دارای زه کشی مناسب بکارید.
اچوریا برای انسان و حیوانات خانگی غیر سمی است اما بهتر است خورده نشود.
آیا اچوریا یک ساکولنت گلدار است؟
بله! بیشتر ما، ساکولنتها
را به علت داشتن برگهای سبز و ضخیم آنها دوست داریم. اما اچوریا قابلیت بیشتری هم
دارد! او میتواند گلهای بسیار زیبایی ایجاد کند.
گل اچوریا، بر روی یک ساقه بلند و قوسی
شکل رشد میکند و معمولا ظاهری زنگوله مانند یا بیضی دارد. بسته به نوع بخصوص
اچوریا، گلدهی ممکن است در تابستان یا حتی اوایل پاییز رخ دهد. اصلیترین محرک
گلدهی، میزان و شدت نور ورودی است. طول روز و شب نیز کمی در این پروسه موثر است. دمای هوا را هم
فراموش نکنید!
در خواستگاه طبیعی اچوریا (مکزیک و آمریکای
جنوبی)، او پاسخ خاصی به تغییرات شب و روز از خود بروز نمیدهد؛ زیرا در آن مناطق
طول شب و روز نزدیک به 12 ساعت بوده و تقریبا برابر است. شکوفههای این ساکولنت، به صورت متوالی
ظاهر میشوند و به چند هفته برای تکمیل کردن چرخه رشد خود نیاز دارند. رشد آنها از
پایینترین و نزدیکترین بخش به گیاه آغاز میشود، تقریبا دو هفته بعد نیز گلهای
جذاب و خاص او نمایان خواهند شد! عمر این گلها معمولا طولانی است.
به طور کلی، گل اچوریا صورتی، هلویی یا
نارنجی است. اما گاهی ممکن است سفید یا زرد نیز باشند. بعضی از گونههای او نیز گل
قرمزرنگ دارند. یک راه ساده برای تشخیص گونههای شبیه به هم، همین تفاوت رنگ گلهای
آنهاست.
به علاوه، ترکیب گل برگها و برگچههای
آنها نیز نوع خاص گل را آشکار میکند.
حشرات، این گل را بسیار دوست دارند؛ پس
اگر دانه میخواهید، از آنها استقبال کنید!
اگر
یک گیاه آگلونما در خانه دارید و به تازگی متوجه زرد شدن برگهای آن شدهاید، باید
بگردید و علت این اتفاق را پیدا کنید. زیرا ممکن است نامناسب بودن شرایط نگهداری
گیاه باعث زردی برگهای آن شده باشد. در این صورت باید این شرایط را تصحیح کنید، چون ممکن است باعث از بین رفتن گیاه شما شوند. حال برای فهمیدن علل زرد شدن
برگهای گیاه آگلونما، در ادامه این مطلب ما را همراهی فرمایید.
مقدمه
آگلونما که گاهی با نام همیشه سبز چینی نیز شناخته میشود گیاهی گلدار است که بومی مناطق گرمسیری آسیا است. با دانستن محل اصلی زندگی این گیاه میتوان اطلاعات مهمی را در نگهداری و فراهم کردن شرایط مناسب برای زندگی این گیاه متوجه شد. این گیاه با زیبایی خاص خود و نیاز به مراقبت کم گزینه خوبی برای باغبانهای حرفهای و تازه کار است. باوجود نیاز به مراقبت کمی که آگلونما دارد، دلایل مخلتفی میتواند باعث زرد شدن برگ های آن شده و آگلونما را از جلوه بیاندازد.اگر شما در خانهتان یک آگلونمای زیبا دارید احتمالا با زرد شدن یا قهوهای شدن برگ های زیبای آگلونما خود مواجه شدهاید؛ باید بدانید عموما این مساله به خاطر عاملهای محیطی است و میتوانید با اصلاح موارد مختلف از وقوع این مساله جلوگیری کرده یا مانع گسترش آن شوید تا گیاه شما بتواند سلامت خود را بازیابی کند. باتوجه به این مورد تصمیم گرفتیم در این مطلب شما را با 10 مورد از دلایل رایج که به زرد شدن برگ های آگلونما منجر خواهند شد آشنا کنیم، با ما همراه باشید.
1. نادرست بودن روش آبدهی
آگلونما
نسبت به آبدهی حساس است. یکی از معمولترین دلایل زرد شدن برگ های آگلونما میزان
نامناسب رطوبت خاک است. آگلونما به خاکی نیاز دارد که مرطوب باشد و بیشازحد خیس
یا خشک نباشد. آبیاری بیش از حد میتواند باعث خیس شدن خاک و به طبع آن عدم گردش
هوا در اطراف ریشه شود. در نتیجه ریشههای گیاه بپوسد. زمان آبیاری مناسب به این
گیاه وقتی است که چند سانتیمتر بالایی خاک خشک شده باشد. در زمستان میتوانید
میزان آبیاری را کمتر کنید و اجازه دهید خاک خشکتر شود. از سوی دیگر کمآبی نیز
به گیاه صدمه میزند و باعث میشود ریشه گیاه ضعیف شده و نتواند انرژی لازم را
برای رشد برگها تامین کند؛ بهطوریکه کمبود آب باعث میشود گیاه شروع به انجام
کاری کند که به آن بازیابی انرژی میگویند. در این حالت گیاه که با کمبود انرژی
مواجه شده و شروع به قطع تامین انرژی برای برگهای پایینی میکند تا بتواند تمرکز
خود را روی برگهای بالایی و نزدیک به نور قرار دهد. در نتیجه گیاه از سمت پایین
شروع به زرد شدن میکند.
خیس بودن زیاد خاک محیطی عالی برای رشد قارچها و باکتریهای مضر فراهم میکند.
این اتفاقات درون خاک رخ میدهند بنابراین ممکن است به راحتی قابل تشخیص نباشند و
زمانی متوجه مشکلی در ریشهها شوید که برگهای گیاه زرد و پژمرده شده است. به محض
اینکه اولین نشانههای آسیب در ریشه را دیدید باید اقدام به درمان گیاه بکنید تا
بتوانید آن را نجات دهید. به این منظور مراحل زیر را طی کنید:
2. کم بودن میزان رطوبت محیط نگهداری
رطوبت
هوا دومین دلیل از دلایل زرد شدن برگ های آگلونما است و اگر بهاندازه نباشد به
زرد شدن برگهای گیاه منجر خواهد شد. گفتیم که این گیاه بومی مناطق گرمسیری است
بنابراین جای تعجب ندارد که عاشق محیطی مرطوب باشد. البته رطوبت بیش از حد نیز
ممکن است آسیبزا باشد، اما باید درنظر داشته باشید که این گیاه در مقابل یک محیط
خشک کاملا آسیبپذیر است و محیط خشک بیشاز هر چیز باعث آسیب رساندن به آن میشود.
بهطوری کلی آگلونما نیاز دارد تا در جایی زندگی کند که حدود 60% رطوبت در هوا
باشد.
در داخل خانه، مخصوصا در فصلهای سرد که
وسایل گرمایشی روشن هستند، رطوبت بسیار کمی در هوا وجود دارد، در نتیجه باید
حواستان به این موضوع بوده و اقداماتی را بهمنظور تامین رطوبت انجام دهید؛ در
ادامه چندین راه ساده برای اینکار را به شما پیشنهاد میدهیم:
3. کم یا زیاد بودن نور محیط نگهداری
آگلونما
به محیطی با نور متوسط ولی غیرمستقیم نیاز دارد. در صورتی که این گیاه در طولانی
مدت معرض نور شدید قرار بگیرد دچار سوختگی میشود و برگهای آن زرد میشود. نور
زیاد باعث افزایش سرعت تبخیر آب و مواد مغذی از برگها میشود و گیاه فرصت لازم
برای جذب انرژی لازم را ندارد؛ در نتیجه گیاه با کمبود انرژی مواجه شده و برگهای
آن زرد و پژمرده خواهند شد.
برای اینکه آگلونما نور مناسبی را
دریافت کند باید آن را در سایه قرار دهید و اجازه ندهید تا آفتاب مستقیم به آن
بتابد. باید بدانید که نوع سبز آگلونما میتواند سایه بیشتری را نسبت به انواع
دیگر آن تحمل کند.
نقطه مقابل نور زیاد کم نوری قرار داشته
و میتواند از دلایل زرد شدن برگ های آگلونما باشد. در این شرایط گیاه اقدام به
هرس کردن خود میکند؛ چرا که منابع انرژی آن کم شده و برای صرفجویی در مصرف انرژی
برگهای پایینی خود را زرد میکند و آنها را میریزد تا برگهای بالایی بتوانند
با وجود کمبود انرژی به زندگی خود ادامه دهند.
جالب است بدانید آگلونما میتواند خود را بهخوبی با شرایط کمنور وفق دهد، اما
نور بیشازحد کم میتواند باعث آسیب رسیدن به آن شود؛ در نتیجه حتما حواستان به
این مورد باشد.
4. زرد شدن برگها در اثر طی شدن چرخه طبیعی زندگی گیاه
آگلونما مثل هر موجود زنده دیگری چرخه زندگی خود را دارد و در طول زمان رشد میکند و پیر میشود. در طی این چرخه گیاه مجبور است برگهای پیر و قدیمی خود را از دست بدهد تا راه را برای برگهای جوانتر و تازه نفس باز کند. زرد شدن برگها در این چرخه طبیعی از برگهای پایینیتر که قدیمی هستند آغاز میشود و با ریزش آنها راه برای به دنیا آمدن برگهای جوان باز میشود. زمانی که برگ پیری به پایان زندگی خود میرسد و از گیاه جدا میشود در محل زخم ایجاد شده ساقه جدیدی رشد میکند تا برگهای جدید از آن رشد کنند.
5. پایین بودن دمای محیط نگهداری
دمای کم و هوای سرد میتواند باعث اسیب به آگلونما شده و از دلایل پژمردگی و زرد شدن برگ های آگلونما باشد. همانطور که گفتیم این گیاه بومی مناطق گرمسیری است بنابراین نمیتواند یخبندان یا دمای زیر 12 درجه سانتیگراد را تحمل کند. شاید آگلومنا بتواند مدت کوتاهی را در دمای زیر 12 درجه زندگی کند، اما برای رشد و سلامت خود نیاز به محیطی دارد که دمایی بین 20 الی 25 درجه سانتی گراد داشته باشد.
6. زیاد کود دادن به گیاه
آگلونما گیاهی است که میتواند بدون کود هم گل بدهد بااینحال به گیاه کود داده میشود تا ترکیبی متوازن از پتاسیم، فسفر و نیتروژن برای گیاه تامین شده و موجود تقویت آن شود. اگر کوددهی متعادل بوده و زیاد نباشد گیاه دچار مشکل نمیشود، درغیراین صورت کوددهی دلیلی بر زرد شدن برگ های آگلونما خواهد شد. کوددهی زیاد میتواند باعث تشکیل نمک در خاک شود و ریشه گیاه را از بین ببرد. این ساختار باعث میشود تا ریشه نتواند عملکرد خود را بهخوبی انجام دهد و در نتیجه نیازهای گیاه تامین نمیشود و برگهای آن زرد یا قهوهای خواهند شد. برای جلوگیری از این مشکل بهتر است اقدامات زیر را انجام دهید:
7. بیکیفیت بودن آبی که برای آبدهی گیاه استفاده میشود
کیفیت آب تاثیر مستقیمی روی سلامت آگلونما و هر گیاه دیگری دارد؛ بهطوریکه آب بیکیفیت میتواند باعث زردی برگ های آگلونما شود. در رابطه با آبدهی به گیاه آگلونما باید درنظر داشته باشید که آب شهری حاوی مواد شیمیایی است که میتواند باعث زردی برگ گیاه شود؛ ازاینرو بهتر است برای آبدهی به گیاه خود از آب شهر استفاده نکرده انواع مختلف آب میتواند تاثیر مستقیمی بر روی سطح pH خاک بگذارد و خاک را قلیایی کند که در نتیجه جذب مواد غذایی را برای آگلونما سختتر کند. بهتر است برای آبیاری این گیاه از آب مقطر یا آبی استفاده کنید که حداقل یک شبانه روز استراحت کرده باشد تا مواد شیمیایی آن تهنشین شده باشد. همچنین استفاده از آب جمع شده باران نیز روش خوبی برای آبیاری آگلونما است و باعث میشود گیاه شما رشد سریعتر و بهتری داشته باشد.
8. زرد شدن برگها در اثر کمبود مواد مغذی
گیاهان روشهای مختلفی برای جذب مواد غذایی دارند از جمله نور، آب و کود. آگلونما نیز از این قاعده مستثنی نیست و میتواند حتی از نورهای مصنوعی نیز انرژی لازم را جذب کند. کمبود مواد غذایی یعنی گیاه نتواند این منابع انرژی را تبدیل به غذای لازم برای خود بکند و در نتیجه دچار کمبود انرژی و در نهایت زرد شدن یا پژرمدگی برگهایش شود. در این زمان میتوان با اضافه کردن مقداری کود یا اصلاح خاک به گیاه کمک کرد فراموش نکنید که آگلونما به خاکی کمی اسیدی نیاز دارد.
9. زرد شدن برگهای گیاه به دلیل مبتلا شدن به بیماریهای مختلف
مانند
هر موجود زندهای دیگری آگلونما نیز ممکن است دچار بیماریهای باکتریایی یا قارچی
شود که تاثیر مستقیمی بر سلامت برگهای آن دارد. در صورتی که به این مساله توجه
نکنید ممکن است دیگر نتوانید گیاه خود را درمان کنید و مجبور به خداحافظی با آن
شوید.
بهعنوان مثال بیماری آتشک میتواند
تاثیر مستقیم و مخربی روی برگهای گیاه بگذارد تا جایی که رشد گیاه را متوقف، برگها
را زرد و ریشهها را نرم کند. از نشانههای این بیماری ایجاد لکههای آبدار بر
روی برگ، نرم شدن ساقهها و بد بو شدن ساقههای گیاه است. پوسیدگی ریشه نیز یک
بیماری قارچی است که از آبدهی زیاد ایجاد میشود و ریشههایی که باید سفید باشند
تبدیل به تودهای لزج و قهوهای یا سیاه رنگ میشوند و نتیجه آن زرد شدن برگ های
اگلونما خواهد بود.
برای اینکه گیاه شما دچار بیماری نشود
لازم است:
10. آلوده شدن گیاه به برخی از آفات
برخی
از آفات نیز میتوانند باعث تغییر رنگ در برگهای آگلومنا شوند. برخی از آفاتی که
ممکن است به این گیاه آسیب بزنند شامل کنهها، مگسهای سفید، ریشک بالها و شپشکهای
آردی هستند. این حشرات با چسبیدن به برگها و ساقههای گیاه شروع به مکیدن شیره
گیاه میکنند و به آن آسیب میزنند. سادهترین
راه برای خلاصی از دست این آفات استفاده از صابونهای آفتکش و تمیز کردن برگها
با کمک آن است.
بهتر است حداقل هفتهای یک بار گیاه خود
را بررسی کنید تا در صورت وجود نشانهای از این حشرات اقدامات درمانی را آغاز کنید
زیرا اگر به سرعت جلوی تکثیر آنها گرفته نشود ممکن است دیگر راهی برای بازیابی
سلامت گیاه شما وجود نداشته باشد و گیاه بمیرد.
1. دلایل کلی زرد شدن برگهای این گیاه چه میباشد؟
برگ
های آگلونما به دلایل مختلفی ممکن است زرد شوند. معمولا زرد شدن برگهای آگلونما
به خاطر آبیاری کم یا زیاد است. آبیاری بیش از حد یا آبیاری بسیار کم هر دو میتواند
به این گیاه آسیب بزند و باعث زرد شدن برگهای آن شود. در نتیجه در چنین شرایطی اصلاح روش آبیاری کمک زیادی به جلوگیری از
زرد شدن اگلونما میکند.
البته که زهکشی نامناسب نیز
باعث خیس ماندن یا خشک شدن زیاد خاک میشود و در نتیجه گیاه برای دریافت انرژی
کافی دچار مشکل میشود. بنابراین برای حل این مشکل نیز لازم است خاک و گلدانی با
زهکشی مناسب برای گیاه فراهم کنید.
2. آیا برگهای زرد آگلونما میتوانند دوباره سبز شوند؟
زمانی که برگهای یک گیاه زرد شود دیگر نمیتواند مجددا سبز شوند مگر اینکه این زرد شدن حاصل کمبود مواد غذایی باشد که گاهی میتوان با جبران مواد غذایی رنگ برگها را بازگرداند، اما معمولا زمانی که برگ گیاهی زرد شود، دیگر قابل بازیابی نیست.
3. آیا نور کم هم میتواند باعث زرد شدن برگهای آگلونما شود؟
بله، نور ناکافی میتواند باعث کمرنگ شدن و زرد شدن برگهای گیاه آگلونما شود. نشانههای نور کم و آبیاری اشتباه معمولا به یک شکل بروز پیدا میکند و برگهای گیاه زرد میشوند، اما اگر این زرد شدن برگها همزمان با توقف رشد گیاه باشد نشانهای از نور کم است.
4. آیا برگهای زرد شده گیاه باید از آن جدا شوند؟
بهتر
است برگهایی که کاملا زرد شده است از گیاه جدا شوند تا باعث ایجاد بیماری یا هدر
رفت انرژی گیاه نشوند. هیچگاه برگی که هنوز سبز است را از گیاه جدا نکنید زیرا
کماکان میتواند به تامین انرژی برای گیاه کنک کند.
در صورتی که برگهای زیادی
را از گیاه جدا کنید باعث کمپشت شدن و ایجاد ظاهری نامناسب در گیاه میشوید.
بنابراین در صورت انجام چنین کاری بهتر است با قلمه زدن برگهای گیاه در همان
گلدان، مجددا به پر پشت شدن گیاه کمک کنید.
اگر
فرزندان شما دانش آموز یا دانشجو هستند و دوست دارید برای آنها به مناسبتهای
مختلف هدیه مناسبی خریداری کنید، با خرید گیاهان آپارتمانی این کار
را انجام دهید. این موجودات سرسبز و دوست داشتنی علاوه بر زیبایی ظاهری زیادی که
دارند، میتوانند باعث افزایش سطح تمرکز و بازدهی دانش آموزان و دانشجویان شده و به
آرامش و خواب راحت آنان نیز کمک کنند. اما اگر دوست دارید بدانید بهترین گیاهان
برای دانش آموزان و دانشجویان چه گیاهانی هستند، مطلب زیر را مطالعه فرمایید.
مقدمه
داشتن یک گیاه خانگی آرزوی خیلی از افراد است، اما گاهی برخی افراد بهخاطر شرایط خاصی که دارند ممکن است نتوانند یک همنشین سرسبز را در کنار خود داشته باشند. دانشآموزان و دانشجویان نیز جزء این دسته افراد هستند. اینکه هم به کارهای مدرسه و دانشگاه برسند و هم بتوانند از یک گیاه خانگی مراقبت کنند کار سادهای نیست. ازاینرو در این مطلب میخواهیم به معرفی گیاهان مناسب دانش آموزان و دانشجویان بپردازیم؛ گیاهانی که نگهداری آسانی داشته باشند و بتوانند شرایط مختلف را تحمل کنند. ضمن اینکه در کنار این موارد فوایدی نیز داشته باشند و به بهبود شرایط روحی و ذهنی دانشآموزان و دانشجویان نیز کمک کنند. پس اگر دوست دارید با گیاهان مناسب دانش آموزان و دانشجویان آشنا شوید، ادامه این مطلب را از دست ندهید. در این مطلب ضمن معرفی گیاهان مناسب دانش آموزان و دانشجویان مختصری نیز درباره روش نگهداری و دلیل ارزشمند بود آنها جهت خریدشان برایتان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.
1. گیاه ظریف و زیبای نخل لیندا
با آوردن نخل لیندا به داخل اتاق خود میتوانید گیاهی زیبا داشته باشید که رسیدگی زیادی هم نخواهد. این گیاه چشمگیر با مراقبت کمی که میخواهد گیاهی همیشه سبز است و برگهایی دوست داشتنی دارد.
شرایط نگهداری نخل لیندا
اگر در بین گیاهان مناسب دانش آموزان و دانشجویان نخل لیندا را انتخاب کردهاید برای مراقبت از ان گیاه خود را در محلی نورگیر مثل لبه پنجره یا میز نورگیر قرار دهید. از آنجایی که این گیاه رطوبت کمی نیاز دارد فقط زمانی که خاک آن خشک شد آبیاری کنید. گفتنی است ممکن است گاهی یک هفته یا حتی 10 روز نیازی به آبیاری گیاه نباشد.
چرا این گیاه برای دانش آموزان و دانشجویان مناسب است؟
این گیاه ظاهری یکتا و خاص دارد که میتواند تبدیل به نقطه قوت اتاق دانش آموزان و دانشجویان شما شود. همچنین این گیاه فضای یک اتاق تحصیلی را زنده و شاداب میکنند.
جالب است بدانید
دیاکسید کربن اصافه در خانه شما میتواند باعث ایجاد سردرد یا خواب آلودگی شود. ازاینرو حضور نخل لیندا درون اتاق شما میتواند باعث جذب و کاهش سطح دی اکسید کربن و افزایش سطح اکسیژن درون خانه شود.
2. گیاه جذاب و چشمگیر درخت پول
درخت پول انتخاب خوب برای یک طراحی داخلی جسورانه است. این گیاه معمولا بهصورت چندتایی پرورش داده شده و به یکدیگر بافته میشوند تا ظاهری جذابتر داشته باشند. ضمن اینکه با این کار شبیه به بونسای گرمسیری میشوند.
شرایط نگهداری درخت پول
درخت پول بهترین رشد خود را در محیطی با نور متوسط یا زیاد دارد. این نور باید غیرمستقیم باشد تا گیاه آسیب نبیند. خاک گیاه نیز باید تقریبا مرطوب بماند. خیس ماندن و خشک ماندن زیاد باعث آسیب دیدن گیاه میشود.
چرا این گیاه برای دانش آموزان و دانشجویان مناسب است؟
خبر بد این است که این گیاه پول شکوفا نمیکند، اما در عوض ظاهری زیبا و دوست داشتنی دارد و میتواند هوای اتاق شما را بهخوبی تمیز کند.
جالب است بدانید
یک تحقیق هلندی مشخص کرده که کسانی که در بیمارستان بستری هستند و گیاهی در اتاق خود دارند استرس کمتری را تجربه میکنند و سرعت درمان بیشتری دارند. ازاینرو وقتی نزدیک به امتحانات هستید این گیاه را کنار خود بگذارید تا استرس کمتری داشته باشید.
3. کاکتوسها و ساکولنتهای مختلف
نگران نباشید همه کاکتوسها و ساکولنتها تیغ تیغی و بزرگ نیستند. این گیاهان شکلها، طرحها و اندازههای مختلفی دارند که میتوانید با آنها یک بیابان مینیاتوری روی میز خود بسازید. نگهداری از این گیاهان واقعا آسان است و راه سختی پیش روی شما نیست.
شرایط نگهداری کاکتوسها و ساکولنتها
این گیاهان محیطی نورگیر با نور زباد را دوست دارند. میتوانید آنها را در کنار پنجرهای نورگیر و یا بر روی میزی رو به نور قرار دهید. برای آبیاری این گیاه صبر کنید تا خاک آن تقریبا به طور کامل خشک شود.
چرا این گیاهان برای دانش آموزان و دانشجویان مناسباند؟
کاکتوسها و ساکولنتها با ظاهر خاص و آب کمی که این نیاز دارند گیاهان کاملا مناسب دانش آموزان و یا دانشجویانی هستند که هم به دنبال گیاهی خاص هستند و هم فرصت زیادی برای توجه به گیاهان ندارند.
جالب است بدانید
مطالعهای که توسط کالج سلطتنی کشاورزی انگلستان انجام شد نشان داد که حضور گیاهان باعث میشود تا دانش آموزان 70% تمرکز بیشتری داشته باشند. اگر میخواهید سطح تمرکز خود را بالا ببرید از حضور گیاهان غافل نشوید.
4. لاکی بامبو، یکی از گیاهان تصفیه کننده هوا
یکی از گیاهان مناسب دانش آموزان و دانشجویان که جزء گیاهان خانگی محبوب نیز بهشمار میرود، لاکی بامبو است. این گیاه میتواند بهصورت صاف، پیچ خورد یا شکل داده شده باشد. شاخ و برگهای سبز و زیبای این گیاه واقعا چشمگیر است، نور کمی میخواهد و میتواند آلودگیهای هوا را تصفیه کند.
شرایط نگهداری لاکی بامبو
این گیاه نیاز به محیطی با نور متوسط یا کم دارد. این گیاه نباید در معرض نور مستقیم خورشید باشد زیرا دچار سوختگی میشود. این گیاه رطوبت را دوست دارد. بنابراین میتوانید هر چند روز یکبار به آن آب بدهید و یا گیاه خود را به طور دائم در گلدان آب نگهداری کنید.
چرا این گیاه برای دانش آموزان و دانشجویان مناسب است؟
لاکی بامبو بسیار مقاوم و انعطافپذیر است و میتواند خود را با هر نوع سبک و طراحی تطبیق دهد. این گیاه خصوصا در فلسفه ذن کاربرد زیادی دارد. اگر قسمت نگهداری از این گیاه از لیست گیاهان مناسب دانش آموزان و دانشجویان را دارد میتوانید گلدان آن را با سنگهای تزیینی پر کنید تا جلوه زیباتری داشته باشد.
جالب است بدانید
مطالعات نشان داده است دانش آموزانی که در کنار خود گیاهانی مثل لاکی بامبو داشته باشند توانایی تمرکز بهتری دارند. بنابراین بهتر است در کنار خود یک لاکی بامبوی زیبا بگذارید. کسی چه میداند شاید شما نیز نمرات بهتری گرفتید.
آلوئهورا گیاهی از خانواده ساکولنتهاست که برگهایی بلند با دندانههایی نرم دارد. این گیاه میتواند مدت زیادی را در شرایط مختلف و با کمترین مراقبت زندگی کند.
شرایط نگهداری آلوئه ورا
آلوئهورا محیطی نورگیر با نور زیاد را دوست دارد. ازاینرو میتوانید آن را در کنار یک پنجره نورگیر قرار دهید. در طول نگهداری از آلوئه ورا هیچوقت اجازه ندهید که خاک گیاه آن بیشازحد خیس بماند. البته باید مراقب باشید که خاک آن کاملا هم خشک نشود. در اصل یک رطوبت مدیریت شده و کم برای این گیاه عالی است.
چرا این گیاه برای دانش آموزان و دانشجویان مناسب است؟
آلوئهورا ظاهری زیبا داشته و علاوهبرآن خاصیت درمانی هم دارد و باعث کاهش دردهای ناشی از سوختگی و یا بریدگی میشود.
جالب است بدانید
تحقیقات نشان داده است وجود مثل مانند آلوئهورا میتواند باعث تقویت حس خوش بینی و امید شود.
چمچهای از جمله گیاهان خانگی محبوب است که برگهای سبز تیره و گلهایی بزرگ و سفید دارد. همین ترکیب باعث شده تا چمچهای تبدیل به یکی از زیباترین گیاهان خانگی مناسب دانش آموزان و دانشجویان شود. این گیاه بی دردسر، طبیعتی منعطف دارد که میتواند خود را با شرایط مختلف تطبیق دهد. همچنین توانایی تصفیه هوا را نیز داراست و به تصفیه هوای خانه شما کمک خواهد کرد.
شرایط نگهداری گیاه چمچهای
برای مراقبت از چمچهای آن را در محیطی نورگیر، با نوری متوسط یا زیاد نگهداری کنید، چراکه این گیاه هر چهقدر نور بیشتری بگیرد گلهای بیشتری میدهد. در مورد آبیاری چمچهای نیز باید بگوییم که خاک این گیاه باید تقریبا همیشه مرطوب باشد و وقتی سطح آن خشک شد دوباره به آن آب بدهید.
چرا این گیاه برای دانش آموزان و دانشجویان مناسب است؟
این گیاه میتواند یک تصفیه کننده طبیعی هوا باشد و کیفیت هوای اطراف شما را واقعا بهبود ببخشد. از سوی دیگر ظاهر زیبای چمچهای نیز چیزی نیست که بتوانید از آن صرف نظر کنید.
جالب است بدانید
طبق مطالعات انجام شده وجود گیاهانی مثل چمچهای در اطراف افراد باعث تقویت حافظه و افزایش سطح یادآوری میشود.
یکی دیگر از گیاهان مناسب دانشآموزان و دانشجویان آنتوریوم است. گیاهی با گلهای براق رنگی و برگهایی کاملا سبز رنگ که وقتی در کنار یکدیگر قرار میگیرند ترکیبی زیبا و جادویی میسازند. نگهداری از این گیاه کار نسبتا سختی است، منتها زیبایی فوقالعاده آن ارزش نگهداری و فراهم کردن شرایط برای این گیاه را دارد.
شرایط نگهداری آنتوریوم
اگر قصد خرید آنتوریوم و مراقبت از آن را دارید، باید برای آن محیطی نورگیر با نور زیاد ولی غیرمستقیم فراهم کنید. نور مناسب باعث میشود تا این گیاه بتواند گلدهی خوبی داشته باشد. خاک گیاه را نیز همیشه تقریبا مرطوب نگه داشته و از غرقاب کردن یا خیس بودن بیشازحد آن نیز جلوگیری کنید. همین که اجازه ندهید خاک آن کاملا خشک شود کافیست.
چرا این گیاه برای دانش آموزان و دانشجویان مناسب است؟
پاسخ این سوال واضح است، با وجود گلهای رنگارنگ و قلبی شکل این گیاه هر اتاقی زیبا و تماشایی خواهد شد. از سوی دیگر این گیاه بهصورت دائمی گل داده و تا زمانی که نور کافی و مناسب به آن برسد میتواند گل بدهد.
جالب است بدانید
نگهداری از گیاهی مثل آنتوریوم در محل زندگی یا مطالعه میتواند باعث افزایش انرژی و دستیابی بهتر به اهداف شود.
سرخسها از جمله گیاهان خانگی کلاسیک هستند که برگهایی با الگوهای زیبا و خاص دارند. این گیاهان در فضای داخل خانه بسیار چشمگیر و دوست داشتنی بهنظر میآیند و از دیگر گیاهان مناسب برای دانش آموزان و دانشجویان بهشمار میروند. انعطافپذیری و جذابیت سرخسها باعث شده تا بتوانید از آنها تقریبا در هر نوع سبک طراحی داخلی استفاده کنید.
شرایط نگهداری سرخسها
سرخسها به محیطی با نور متوسط یا زیاد نیاز دارند و هیچگاه نباید خاک آنها کاملا خشک شود. این دسته از گیاهان عاشق رطوبت هستند بنابراین اگر قصد نگهداری از آن را دارید رطوبت مورد نیاز آنها (بسته به نوع سرخسی که میخرید) را نیز فراهم کنید. برای تامین رطوبت میتوانید آنها را در کنار یکدیگر قرار دهید تا رطوبت همدیگر را تامین کنند یا از سایر روش های افزایش رطوبت گیاهان خانگی استفاده کنید.
چرا این گیاهان برای دانش آموزان و دانشجویان مناسباند؟
سرخسها علاوه بر زیبایی و برگهای سبزی چشمنوازی که دارند، یک دستگاه بخور طبیعی نیز هستند و میتوانند سطح رطوبت محیط را افزایش دهند.
جالب است بدانید
مطالعهای توسط دانشکده کشاورزی نروژ نشان داده که داشتن گیاهان خانگی مثل سرخس میتواند جلوی خشکی پوست و آسیبهای ناشی از آن را بگیرد و به بهبود مشکلات تنفسی نیز کمک میکند.
زاموفیلیا علاوهبر زیباترین و ترندترین، یکی از سرسختترین گیاهان مناسب دانشآموزان و دانشجویان نیز بهشمار میرود. ساقههای این گیاه میتوانند برای چندین هفته آب را درون خود ذخیره کرده و همچنین میتوانند تقریبا با هر شرایط نوری خود را تطبیق دهند.
شرایط نگهداری زاموفیلیا
زاموفیلیا را میتوانید در نور زیاد، متوسط یا حتی کم قرار دهید و در هر 3 حالت گیاه دوام میآورد، منها بهشرطی که نور مستقیم و شدید خورشید به آن نتابد. در مورد آبیاری نیز باید بگوییم که آبیاری کم برای این گیاه بهتر از آبیاری زیاد است، حتی میتوانید اجازه دهید بین نوبتهای آبیاری خاک گیاه کاملا خشک شود و نگران سلامت گیاه خود نباشید. تنها نکتهای که در طول نگهداری از زاموفیلیا باید به آن توجه داشته باشید این است که آبیاری زیاد میتواند بهراحتی باعث مرگ آن شود.
چرا این گیاه برای دانش آموزان و دانشجویان مناسب است؟
زاموفیلیا جزء گیاهان خانگی است که تقریبا هیچوقت از بین نمیرود. همچنین زیبایی و سرسختی این گیاه باعث شده تا گزینه اول کسانی باشد که وقت کافی برای مراقبت از گیاهان را ندارند.
جالب است بدانید
زاموفیلیا میتواند در شب اکسیژن منتشر کند و همین مساله باعث میشود خواب بهتر و با کیفیتتری را تجربه کنید؟ بنابراین این گیاه را در نزدیکی محل خواب خود قرار دهید تا خواب بهتری را تجربه کنید.
سانسوریا را ممکن است با نامها زبان مادر شوهر یا زبان مار هم بشناسید. این گیاه جز گیاهان محبوب و خاص در دسته گیاهان آپارتمانی و بهخاطر ویژگیهایی که دارد برای دانشآموزان و دانشجویان نیز مناسب است. سانسوریا گیاهی راست قامت با برگهایی طرح دار و راه راه است که ظاهری زیبا و متفاوت به خانه شما میدهد و از تماشای آن لذت خواهید برد.
شرایط نگهداری سانسوریا
سانسوریا جز گیاهان مقاوم است. ازاینرو شرایط نگهداری سختی نداشته و میتواند در شرایط نوری کم، متوسط یا زیاد زندگی کند. بههمینخاطر میتواند انتخاب هرکسی از جمله دانش آموزان و دانشجویان با هر شرایطی باشد. اگر قصد نگهداری از یک گلدان سانسوریا را دارید درنظر داشته باشید که این گیاه به آبیاری کمی نیاز داشته و باید بین هربار آبیاری خاک آن تقریبا خشک شود.
چرا این گیاه برای دانش آموزان و دانشجویان مناسب است؟
زیرا میتواند نور بسیار کم و خاک خشک را تحمل کند. ازاینرو این گیاه مناسب دانشآموزانی است که مشغله زیادی دارند و نمیتوانند بهصورت دائم مراقب گیاه خانگی خود باشند.
جالب است بدانید
مطالعات علمی نشان داده است که مراقبت از گیاهان خانگی مثل سانسوریا میتواند به افزایش اعتماد به نفس و خودشناسی کمک کند.
یکی دیگر از گیاهان مناسب دانشآموزان و دانشجویان که ساقههایی بلند دارد پوتوس یا پتوس است. برگهای این گیاه میتوانند به رنگهای سبز، زرد یا حتی سفید باشند و متناسب با سلیقه خود میتوانید رنگی مناسب را انتخاب کنید. ساقههای پتوس رونده است و میتواند از روی دیوارها یا فنسها بالا برود.
شرایط نگهداری پوتوس
پوتوس یا پتوس را میتوانید روی میزی با نور متوسط نگهداری کنید. نور غیرمستقیم و ملایم برای این گیاه کفایت میکند. در مورد آبیاری آن وقتی اقدام کنید که خاک گیاه تقریبا خشک شده باشد. فقط یادتان باشد زمانی که هنوز خاک آن خیس و مرطوب است به آن آب ندهید.
چرا این گیاه برای دانش آموزان و دانشجویان مناسب است؟
این گیاه برگها و ساقههایی آبشاری و آویزان دارد. ازاینرو میتوانید آن را از لبه یک میز یا روی سبدهای آویز قرار دهید تا زیبایی خود را کاملا به رخ بکشد.
جالب است بدانید
تحقیقات نشان داده است که نگهداری گیاهانی مثل پوتوس در خوابگاه، آپارتمان یا اتاق خود باعث افزایش احساس آرامش و آسایش میشود؟
اگر شخصی هستید که بهطور مداوم در حال جابهجایی هستید سیکاس رولوتا بهدلیل سرسختی که دارد برای شما انتخابی مناسب است. سیکاس بهصورت یک تنه منسجم رشد میکند، ظاهری جذاب دارد و برگهای سبز تیره و گرمسیری آن میتواند همه نظرها را بهخود جلب کند.
شرایط نگهداری سیکاس رولوتا
سیکاس رولوتا میتواند بهخوبی خود را شرایط نوری متوسط یا زیاد تطبیق دهد، فقط در طول نگهداری از آن باید مراقب باشید نور مستقیم خورشید و گرما به آن نرسد. برای آبیاری آن نیز باید صبر کنید تا خاک آن تقریبا خشک شود.
چرا این گیاه برای دانش آموزان و دانشجویان مناسب است؟
دلیل این موضوع این است که این گیاه میتواند با حداقل مراقبت نیز زنده بماند. سیکاس رولوتا یک گیاه ماقبل تاریخ است که از دست دایناسورها و عصر یخبندان جان سالم به در برده است، ازاینرو با مراقبت کم نیز میتواند سالم و سر حال بماند.
جالب است بدانید
تخقیقات ناسا ثابت کرده است که داشتن گیاهانی مثل سیکاس رولوتا در کنار شما میتواند تا حدود 87% آلایندههای محیطی را کاهش دهد و فضایی سالمتر داشته باشید؟
سوالات رایج درباره گیاهان مناسب برای دانش آموزان و دانشجویان
1. آیا گیاهان میتوانند باعث افزایش سطح تمرکز شوند؟
مطالعات و تحقیقات مختلف نشان داده است که گیاهان خانگی میتوانند تمرکز و بازدهی را تا حدود 15 درصد افزایش دهند و باعث کاهش استرس شوند. درنتیجه با توجه به این موضوع میتوان گفت که با داشتن گیاهان زیبا و مناسب در اطراف خود میتوانید مطالعه و تمرکز بهتری داشته باشید.
2. آیا گیاهان میتوانند هوش انسان را افزایش دهند؟
گیاهان خانگی با افزایش سطح اکسیژن در محیط و پاک کردن آلایندهها میتوانند به افزایش تمرکز و بهرهوری کمک کنند. حضور گیاهان بهصورت مستقیم باعث افزایش هوش نمیشود، اما میتوانند به مطالعه و یادگیری بهتر کمک کنند.
3. کدام گیاهان برای دانش آموزان و دانشجویان مناسباند؟
برای این گروه از افراد بهتر است گیاهی انتخاب شود که نگهداری آسانی داشته باشد، مراقبت زیادی نخواهد و فراموشی در آبیاری باعث آسیب به آنها نشود. همچنین بهتر است گیاهی باشد که سبک و قابل حمل باشد و فضای زیادی را اشغال نکند.
4. چه گیاهانی برای قرار دادن بر روی میز مطالعه مناسباند؟
برای یک میز مطالعه بهتر است گیاهی با اندازه مناسب انتخاب شود که البته نور خیلی زیاد و مراقبت زیاد هم نیاز نداشته باشد؛ بهعنوان گیاهانی مثل لاکی بامبو و گندمی گزینههای عالی بهاینمنظور هستند.
5. کدام گیاه باعث ایجاد حس آرامش و آزاد شدن ذهن میشود؟
باسیل مقدس یا ریحان مقدس یکی از گیاهان بسیار خاص به این منظور است. اعتقاد بر این است که این گیاه میتواند باعث بیداری ذهن شود و آرامش را به سیستم عصبی هدیه دهد. همچنین میتواند باعث ترمیم غدد فوق کلیوی شود که در اثر اضطراب یا استرس آسیب دیدهاند.
6. چه گیاهانی برای قرار دادن در کلاس درس مناسباند؟
گیاهانی زیبا که یک مراقبت معمول و ساده را بخواهند و باعث شوند دانشآموزان یا دانشجویان حس مسئولیت و مراقبت را تمرین کنند برای یک کلاس درس عالی هستند. بهاینمنظور گیاهانی مثل پوتوس، چمچهای، همیشه سبز چینی، گندمی، فیلودندرون برگ قلبی و گیاه دوستی انتخابهای خوب و مناسبی هستند.
ارکیده یکی از گلهای گلدانی بسیار محبوب است و اغلب انسانها دوست دارند از این
گل در خانه خود نگهداری کنند. اما شاید همه توانایی خرید گل ارکیده را نداشته
باشند، بنابراین بهترین راه برای داشتن یک گلدان ارکیده این است که گلهای ارکیده موجود در اطرافتان را تکثیر کنید! شما میتوانید با یادگیری روشهای مختلف تکثیر کردن گل ارکیده، بدون
صرف هیچ هزینهای از گلهای ارکیده اطرافیانتان یک گلدان ارکیده جدید به دست
آورده و آن را پرورش دهید.
مقدمه
وقتی نوبت به تکثیر گل ارکیده میرسد، پرورش دهندگان و علاقهمندان گل و گیاه سریعا از این کار سر باز زده و حتی موضوع بحث را عوض میکنند! البته این میزان از اجتناب، بیدلیل هم نیست، به عقیده بسیاری از مردم، حتی نگهداری و زنده نگه داشتن گل ارکیده نیز امری دشوار است، چه برسد به تکثیر آن! پس ترجیح میدهند که از خیر تکثیر ارکیدههای خود گذشته و تنها به رسیدگی به این گیاه حساس بپردازند، اما این تصور اشتباه است و تکثیر گل ارکیده سادهتر از آن است که فکرش را بکنید. در این مطلب میآموزید که چگونه یک گیاه ارکیده را به سادگی تکثیر کرده و در نهایت، چندین ارکیده سالم و سرحال داشته باشید. پس با این مطلب همراه باشید تا تمام اطلاعات لازم برای تکثیر ارکیده به 5 روش مختلف را بیاموزید.
وسایل لازم:
برخی از اطلاعات نادرست درباره تکثیر کردن گل ارکیده
همواره بهخاطر داشته باشید که اطلاعات نادرست بسیاری در خصوص نحوه کاشت، تکثیر و حتی نگهداری از گیاه ارکیده وجود دارد. بیایید چند باور غلط در مورد تکثیر ارکیده را با هم بررسی کنیم:
حال به اندازه کافی در مورد موانع عدم تکثیر ارکیده صحبت کردیم. وقت آن است که برویم سراغ اصل مطلب و روشهای صحیح تکثیر ارکیده را شرح دهیم!
روشهای مختلف تکثیر کردن ارکیده
1. قلمه زدن
همه ارکیدهها از طریق قلمه ساقه قابل تکثیر نیستند، اما این به این معنی نیست که هیچ ارکیدهای را نتوانید از طریق قلمه ساقه تکثیر کنید. در ادامه ارکیدههای قابل تکثیر به روش قلمهزنی و روش تکثیر هر کدام را برای شما خواهیم گفت.
- ارکیدههای مونوپودیال یا تکپا
شما
میتوانید ارکیده فالانوپسیس یا سایر ارکیدههای مونوپودیال یا تک ساقهای، مثل
ارکیده وندا را از طریق قلمه ساقه تکثیر کنید. منتها نکتهای که باید به آن توجه
داشته باشید این است که اینجا منظور شاخه گل نیست، بلکه بحث ما در مورد ارکیده
بالغی است که برگهای فراوانی را در راس خود شکل داده و ساقهای با اندازه مناسب
نیز در آن تشکیل شده است.
برای تکثیر گل ارکیده باید با استفاده از یک چاقو یا قیچی استریل شده، ارکیده خود
را از وسط ببرید؛ بعد از اینکار شما با بخش بالایی گیاه کار دارید. بخش پایینی، که
دارای ریشه است، میتواند در گلدان فعلی خود باقی مانده و با رسیدگی مناسب به رشد
خود ادامه دهد.
بخش بالایی (فاقد ریشه) را میتوانید در خزه اسفاگنوم مرطوب بکارید. اگر کمی خوش
شانس باشید، ریشهها نمایان شده و ارکیده زیبا به رشد طبیعی خود ادامه خواهد داد.
- ارکیدههای سیمپودیال یا همپا
ارکیدههای
سیمپودیال، ارکیدههایی هستند که فقط از یک ساقه مستقل رشد نمیکنند؛ بلکه ساقهها
و حتی پیازهای متعددی را شکل میدهند. از اغلب این ساقهها نمیتوان بهعنوان قلمه
برای تکثیر ارکیده استفاده کرد، اما یک استثنا وجود دارد! این استثنا زیبا، ارکیده
“دندروبیوم نوبل” است.
شما میتوانید ساقههای این گونه را جدا کرده و آنها را در یک سینی نشاء سرپوشیده
با اسفاگنوم مرطوب قرار دهید. فراموش نکنید که هر ساقه باید دارای تعدادی غده روی
خود باشد. با انجام اینکار بعد از گذشت مدتی بعضی از آنها جوانه زده و دندروبیومهای
جدیدی را خلق خواهند کرد!
- ارکیدههای بالا رونده یا صعود کننده
با
اینکه ارکیدههای بالارونده از محبوبیت کمتری برخورداراند، اما انواع مختلفی از آنها
وجود دارد که نمیتوان از آنها چشم پوشی کرد. برای مثال ارکیده “وانیلا
پلانیفولیا” که با نام ارکیده وانیل شناخته میشود، یکی از مشهورترین ارکیدههای
بالا رونده است. بله، این همان گیاهی است که غلاف وانیل را تولید میکند! نگهداری
از ارکیده بالا رونده خیلی آسان نیست، اما با کمی رسیدگی میتواند به بخش جذابی
از کلکسیون گیاهان شما تبدیل شود.
همانطور که احتمالا حدس میزنید، تکثیر گل ارکیده بالارونده به آسانی آب خوردن
است! زیرا مشکلات بریدن ساقهها یا جدا کردن بخش بالایی گیاه وجود ندارد، کافی است
هر بخشی از گیاه را که میخواهید، بچینید و ترکیبی که برای تکثیر سایر ارکیده ها
گفتیم قرار دهید قلمه شما حتما ریشه خواهد داد. این روش برای ارکیدههای لودیسیا
(جواهر) نیز مناسب است!
2. تقسیم کردن
تقسیم
کردن یک ارکیده، از طریق جدا سازی ریزومها صورت میگیرد. بدیهی است که این روش
تنها برای تکثیر گونههای چند ساقهای (سیمپودیال) مثل دندروبیوم یا کاتلیا کارآمد
خواهد بود؛ چرا که در ارکیدههای تک ساقهای (مونوپودیال) مانند فالانوپسیس، چیزی
برای تقسیم کردن وجود ندارد!
برای تکثیر گل ارکیده از طریق تقسیم کردن به گیاهی سالم، بالغ و دارای تعداد زیادی
ساقه و یا شبه پیاز نیاز دارید. بعد از آن باید ارکیده را از گلدان خود خارج کرده
و گرههای ریشه را از هم باز کنید. سپس توپ ریزوم را به گونهای تقسیم کنید که هر
بخش 4-3 پیاز/ ساقه با رشد فعال را در خود جای داده باشد. در اغلب موارد، رعایت
کردن این موارد برابر است با نصف کردن کامل ریزوم. در نهایت هر دو نیمه ارکیده خود
را در یک خاک مناسب بکارید. این
گیاهان جوان باید بدون مشکل خاصی به رشد پرداخته و هر کدام سیستم ریشهای مخصوص به
خود را شکل دهند.
3. کاشتن کِیکی یا گیاهچه
“کِیکیKeiki ”، یک واژه هاوایی به معنای کودک یا بچه است. در خصوص ارکیدهها نیز
این مفهوم صادق است، زیرا کِیکی به گیاهچههای مشابه گیاه مادر اشاره دارد که روی
ساقهها یا در پایه آن رشد میکنند. اگر ارکیده شما دارای کِیکی است، واقعا خوش
شانس هستید! در واقع گیاه شما نصف مسیر تکثیر را شخصا پیموده است. وجود چنین
گیاهچههایی در ارکیدههای مونوپودیال (تک ساقه) مانند فالانوپسیس از اهمیت بیشتری
برخوردار است، زیرا تکثیر آنها کمی دشوارتر است، اما خوشبختانه اغلب این ارکیدهها
دارای کِیکی هستند. یک تولید کننده کیکی مشهور دیگر، ارکیده دندروبیوم است.
بسیار خوب! فرض کنیم که ارکیده شما یک کیکی بر روی ساقه یا تنه خود ایجاد کرده
است. حال شما برای تکثیر گل ارکیده خود چه باید بکنید؟
اگر با ارکیدههای
سیمپودیال آشنا هستید، احتمالا پیازهای کمکی را میشناسید. بعضی ارکیدهها مثل
سیمبیدیوم، دارای شبه پیازهایی روی ساقههای نی مانند خود هستند. این شبه پیاز،
وظیفه ذخیرهسازی آب و عناصر ضروری را برعهده دارد. اگر در مورد پیازهای کمکی
اطلاعات لازم را ندارید، باید بگوییم که آن دسته از شبه پیازهایی که در بازههایی از رشد
غیرفعال شده، اما هنوز عناصر ضروری را برای گیاه فراهم میکنند، تحت عنوان پیازهای
کمکی شناخته میشوند.
اگر پیازهای کمکی ارکیده شما پژمرده یا آسیب دیده نیستند، میتوانید به کمک آنها
گیاه خود را تکثیر کرده و حیاتی دوباره به آنها ببخشید. این بخشهای اعجابانگیز،
دارای توانایی کافی برای رشد گیاهی جدید هستند، اما تا زمانی که جداگانه کاشته
نشوند از این قابلیت خود استفاده نخواهند کرد. پس میتوانید بدون نگرانی پیازهای کمکی را در گلدانی دیگر کاشته و
ارکیده را تکثیر کنید.
تکثیر گل ارکیده از طریق کاشت پیازهای کمکی، کاملا آسان است. تنها باید آن را از
ریزوم جدا کرده و در گلدانی با خزه اسفاگنوم مرطوب بکارید. هر زمان که رشد ریشهها
آغاز شد، میتوانید گیاه را به خاک معمولی مناسب برای ارکیده منتقل کنید. فراموش
نکنید که پیازهای کمکی، رشد سریعی ندارند، بنابراین ممکن است مدتی طول بکشد تا از
دوران خفتگی خود خارج شده و به سن گلدهی برسند، اما مهم این است که این اتفاق حتما
خواهد افتاد!
یک نکته مهم: اگر ارکیده شما در حال گلدهی است، هرگز سعی نکنید
که آن را از طریق تقسیم کردن تکثیر کنید، چراکه این کار باعث میشود شکوفههای آن
از بین بروند.
مثل بسیاری دیگر از گیاهان آپارتمانی پرورش دادن یک ارکیده از طریق کاشت دانه روشی
عالی برای افرادی است که تمایل دارند عاشقانه به تماشای رشد گیاهان خود بنشینند و
البته حوصله کافی برای انجام این کار را نیز دارند! پرورش دادن یک ارکیده جدید
بسیار آسانتر از تکثیر کردن گل ارکیده مادر است با روشهایی که مطرح کردیم. اگرچه
رویاندن دانه یک روند آرام است، اما اگر به نتیجه برسد، بسیار عالی خواهد بود.
اگر شما هم تمایل دارید که ارکیده خود را از طریق کاشت دانه پرورش دهید، باید غلاف
دانه آن را خریداری کنید. این غلاف را میتوانید بهصورت آنلاین خریداری کرده یا
از سایر کلکسیونرهای ارکیده تهیه کرد. خریدن غلاف دانه، آسانترین بخش است- در
واقع ادامه مسیر است که 99.9 درصد از افراد را میترساند! اینکه ارکیده باید در
فلاسک (بطری مخصوص کاشت گیاهان) با ترکیبات حاوی عناصر ضروری و همچنین رسیدگی زیاد
کاشته شود.
نرگس هلندی یک گل زیبا، ظریف
و بسیار خوشرنگ است که در طبیعت زیاد به چشم میخورد. شیوه نگهداری گل نرگس هلندی
نیز آسان است و با کاشتن پیاز گل و مراقبت صحیح از آن، میتوانید هر سال به تماشای
گلهایش بنشینید. حال اگر دوست دارید با همه اطلاعات لازم درباره گل نرگس هلندی
آشنا شوید، مقاله زیر را مطالعه فرمایید. پس از آن نیز میتوانید نسبت به خرید گل
گلدانی نرگس هلندی اقدام کرده و آن را در خانه پرورش دهید.
شناخت گل نرگس هلندی
در قدم اول برای شروع آشنایی، با معرفی گل نرگس
هلندی آغاز میکنیم؛ همانطور که میدانید نرگس گلی است که اکثر مردم آن را میشناسند،
آن را دوست دارند و به عنوان گلی زیبا از آن یاد میکنند. این گل از یک شیپور و
تعدادی گلبرگ تشکیل شده است. تنوع رنگی نرگس خیلی بالا نیست و رنگ بیشتر آنها
مخلوطی از زرد و سفید است. امرزوه بیش از 100 نوع مختلف برای گل نرگس شناخته شده
است که به لطف پیشرفت ارتباطات و تکنولوژی، این 100 نوع در سراسر جهان یافت میشود.
گل
نرگس، گیاهی جادویی و باستاتی که نمیشود به راحتی از آن گذشت. این گل تاریخچهای
طولانی دارد و در فرهنگهای مختلف، معانی مختلفی دارد که گاهی زیبا و گاهی تلخ میشود.
بررسی تاریخچه گل
یک داستان قدیمی در مورد نام این گل وجود دارد که خالی از لطف نیست. نام لاتین نرگسNarcissus ، برگرفته از نام یک خدای یونانی است. طبق افسانهها، وقتی نارسیس (خدای یونان باستان)، در حال تماشای انعکاس چهرهاش در آب رودخانه بود، شیفته تصویر خود شده و برای لمس و گرفتن عکس خود، به سمت رود خم شد و در نهایت در آن غرق شد! بعد از مدتی، گلهای زرد زیبایی شروع به رشد کردند و چون دقیقا در همان مکان غرق شدن نارسیس بودند، مردم باور داشتند که این گلها مربوط به اوست، بهخصوص که انعکاس این گلها هم در آب بسیار زیبا بود. به همین دلیل نام این گلها را نارسیس (نرگس) گذاشتند.
منشا نامگذاری گل نرگس
نرگس در زبان انگلیسی با دو نام Narcissus و Daffodil شناخته
میشود. هر دوی این اسامی به گل نرگس اشاره دارند و یکسان هستند. برخی معتقدند اسم
نارسیسوس از کلمه یونانی “نارکائو” به معنی بی حس کردن میآید زیرا پیاز این گیاه
برای حیوانات سمی است.
برخی
دیگر درباره کلمه دافِدل میگویند این کلمه از کلمه affodyle به معنای “آنچه زود میآید”
گرفته شده است زیرا این گیاه جزء اولین گلهای بهاری است که شکوفا میشود. اما
داستان قشنگتری نیز در پشت اسم این گیاه وجود دارد.
در افسانههای یونان باستان نارسیسوس پسر خدای رودخانه سفیسوس است. نارسیسوس جوانی
رعنا و زیبارو بوده است. در ورژن کلاسیک این افسانه نارسیسوس در حال قدم زدن در
جنگل بوده که یک حوری کوهستانی به نام اکو (echo) او را میبیند و جذب زیبایی
این جوان میشود و او را تعقیب میکند.
زمانی
که نارسیسوس متوجه حضور این زن میشود فریاد میزند “چه کسی آنجاست” و اکو تنها
کاری که میتواند انجام دهد بازتاب صدای نارسیسوس است. در نهایت اکو تصمیم میگیرد
خودش را به او نشان دهد اما نارسیسوس میگوید که او را تنها بگذراد. اکو که قلبش
شکسته بود باقی عمرش را در جنگلی خالی از سکنه گذراند که چیزی جز صدای پژواک در آن
شنیده نمیشد.
نمسیس
خدای انتقام از این ماجرا باخبر میشود و تصمیم میگیرد تا نارسیسوس را تنبیه کند.
او نارسیسوس را به کنار نهر آبی میبرد تا بازتاب تصویر خود را در آن ببینید. او
آنقدر محو بازتاب تصویر خود میشود که سرانجام عاشق آن بازتاب میشود. او نمیتواند
از این تصویر دروغین دل بکند و سرانجام به درون رودخانه میافتد و غرق میشود. گفته میشود نام نرگس از روی
این پسر خدای یونانی گرفته شده زیرا این گل اولین بار در اطراف رودخانهای رشد کرد
که نارسیسوس در آن غرق شده بود.
در روانشناسی نیز واژه نارسیسیسم وجود دارد که از همین افسانه نشات گرفته و بیانگر
عشق افراطی به خود و تکیه بر خودانگاشتهای درونی است.
نرگس هلندی نماد چیست؟
برخی معتقدند خم شدن گل نرگس هلندی به سمت زمین
نمادی از خم شدن نارسیسوس به سمت آب و تماشای خود در آب است برای همین گاهی این
گیاه نمادی از پوچی و عشق دروغین است.
امروزه
در اکثر فرهنگها این گیاه نمادی از شادی و امید است. اما جالب است بدانید که نسبت
به قرون وسطی یک تغییر فرهنگی بزرگ رخ داده است زیرا در قرون وسطی اگر کسی به این
گیاه نگاه میکرد و گلهای این گیاه میریخت یعنی مرگ در کمین فرد است.
نرگس
از اولین گلهایی است که در فصل بهار شکوفا میشود و نشانهای از پایان زمستان است
به همین خاطر این گل زیبا نمادی از تولد دوباره و شروعی تازه است
این
گیاه همچنین نمادی از خلاقیت، الهام، آگاهی، بازتاب روح، بخشش و نشاط است.
در
برخی فرهنگها نرگس نمادی از رفاه است. در ولز معتقدند اگر کسی اولین گل نرگس را
ببیند برای 12 ماه رفاه را به خانه خود میآورد.
در
چین نیز اعتقاد دارند اگر در سال جدید این گل در خانه شکوفا شود، نوید بخش ثروت و
آسایش در طول سال است.
در
بریتانیا این گل به سوسن روزهدار مشهور است زیرا در فاصله دو مناسبت “چهارشنبه
توبه” و “عید پاک” شکوفا میشود.
باور
دیگری نیز وجود دارد که میگوید دادن یک شاخه نرگس باعث فقر و بیچارگی میشود و
باید در هدیه دادن این گل احتیاط کرد و دستهای از آن را هدیه داد. اگر شما دستهای
از نرگس را به کسی هدیه بدهید یعنی او برای شما یکتا است است و شما برای او یک
خوشی بی پایان میخواهید.
برخی
باور دارند که هدیه دادن گل نرگس هلندی برای جشن گرفتن سالگرد ده سالگی ازدواج
بسیار عالی است زیرا این گل نمادی از شادی، نشاط و خوشحالی است.
جالب
است بدانید از این گل برای سیستم پرداخت و به جای پول نیز استفاده میشود.
مجمعالجزایر
سیلی هر ساله یک شاخه گل نرگس را به عنوان هزینه اجاره برای پرنس چارلز ارسال میکند.
از
سوی دیگر این گل ملی کشور ولز است و در روز سنت دیوید از آن استفاده میشود.
انواع مختلف گل نرگس هلندی
بعد از معرفی ، تاریخچه و نماد گل نرگس هلندی
نوبت به معرفی انواع این گل زیبا میرسد؛
نرگس
گونههای مختلفی دارد که تنوع آنها در رنگ، شیپور، تعداد گلبرگ و تعداد گل روی هر
ساقه است. ممکن است در یک نرگس، شیپور قدی بلندتر از گلبرگها داشته باشد، یا روی
یک ساقه نرگس چند گل وجود داشته باشد، یا حتی تمام گلبرگهای آن زرد باشد. تمام
این ویژگیها بیانگر نوعی خاص از نرگس هستند. اگرچه نگهداری آنها زیاد فرقی با هم ندارد اما
بهتر است نوع نرگس خود را بدانید تا بتوانید بهتر و موثرتر به نیازهای آن رسیدگی
کنید.
خاصیتهای گل
قبل از اینکه به فواید و خواص گل نرگس بپردازیم
باید درباره خطرات آن آگاه شویم. بهتر است هیچگاه در منزل بر روی گل نرگس، پیاز
یا برگهای آن آزمایشی انجام ندهید و سعی نکنید از آن بدون مشورت یک متخصص استفاده
کنید.
تمام
قسمتهای این گیاه سمی است و در صورت استفاده اشتباه میتواند حتی باعث مرگ مصرف
کننده شود. این گیاه در صورت بلعیده شدن میتواند باعث تهوع، استفراغ یا دردهای
شکمی شود.
در
قدیم از گل یا پیاز نرگس برای ایجاد استفراغ استفاده میشد اما این کار بسیار
خطرناک است و ممکن است حتی باعث مرگ شود.
بیشترین
سمی که در پیاز این گیاه وجود دارد لیکورین است و مقدار کمی از آن نیز در برگ گیاه
است و میتواند باعث مرگ شود.
علاوه
بر لیکورین مادهای شیمیایی به نام اگزالات در پیاز نرگس وجود دارد که میتواند
باعث ایجاد التهابات پوستی، خارش یا سوزش شود.
در
مجموع بهتر است استفادههای پزشکی از گیاه نرگس را به متخصصان داروشناسی بسپارید و
سعی نکنید در خانه از آن استفاده کنید.
نرگس
حاوی ترکیبات سمی زیادی است و البته قابلیتهای درمانی زیادی نیز دارد. در هنگام
مواجهه با این گیاه باید احتیاط کرد. در یونان باستان، بقراط پدر علم پزشکی از
روغن نرگس برای درمان فیبروم های رحم استفاده میکرد.
پلینی
بزرگ، طبیعتدان رومی که در سالهای 23 تا 79 میلادی میزیسته استفاده از روغن
نرگس را توصیه میکرده است.
در
قرون وسطی نیز در آفریقای جنوبی، آمریکای مرکزی، عربستان و طب چینی از پیاز این
گیاه برای درمان تورم و آماسها استفاده میشد.
کاربردهای گل نرگس در علم پزشکی
اکنون که خطرات استفاده از نرگس را متوجه شدیم بیایید درباره فواید آن صحبت کنیم. این گیاه حاوی مواد شیمیایی مختلفی است که از آن در موارد خوب زیادی استفاده میشود. برخی از این موارد شامل محصولات ضد باکتریال، ضد ویروس، ضد مالاریا، قارچ کش، حشره کش و ضد تومور است.
نقش گل نرگس در درمان سرطان
طبق مطالعات محققان از نرگس میتوان در از بین
بردن سلولهای سرطانی استفاده کرد.
این
تحقیقات در ژورنال
Structure به چاپ رسیده و اثرات درمانی این گیاه در از بین بردن سلولهای
سرطانی را اثبات کرده است.
بسیاری
از موسسات مبارزه با سرطان در سراسر دنیا از گل نرگس به عنوان نماد خود استفاده میکنند.
حتی برخی از آنها روزی را به نام “روز نرگس” جشن میگیرند تا در آن توجه مردم را
موضوع سرطان جلب کنند.
یک
تیم تحقیق در بلژیک به رهبری دنیس لافوتاین وجود همانتامین در نرگس را بررسی کرده
بود. این
ماده شیمیایی همخانواده کویینین (برای مبارزه با مالاریا) و افدرین (برای درمان آسم) است و
تاثیرات فیزیکی قویای در بدن ایجاد میکند. این تاثیرات میتواند مقاومت سلولهای
سرطانی را بشکند و باعث مرگ این سلولها شود.
نقش گل نرگس در درمان آلزایمر
یکی دیگر از ترکیبات درون گیاه نرگس گالانتامین است. از این ماده در درمان آلزایمر استفاده میشود. شرکتهای دارویی در انگلستان به صورت تخصصی این گیاه را کشت میدهند و در داروهای درمان آلزایمر استفاده میکنند.
مزایای گل نرگس از نظر باغبانی
نرگس علاوه بر زیبایی و افسانههای زیبایی که
در پشت خود دارد، میتواند سلامت و کیفیت باغچه شما را افزایش دهد، گردهافشانی را
بهتر کند و از رشد علفهای هرز جلوگیری کند.
بهتر است از نرگس به عنوان دارو یا خوراک استفاده نکنید و اجازه دهید باغچه شما از
وجود نرگس استفاده ببرد.
شاید
شما نتوانید این گیاه را بخورید اما باعث میشوید تا باغچه از وجود آن منفعت
بگیرد. یکی از کمکهای نرگس به باغچه جذب مواد مغذی است.
این
گیاه اولین گیاهی است که از خواب زمستانی برمیخیزد و شروع به جذب مواد مغذی از
باران بهاری میکند. مواد مغذیای که در حالت عادی هدر میرود.
پس از
اینکه کار این گیاه در بهار تمام میشود، مقداری از این مواد غذایی را به خاک بر
میگرداند و گیاهان دیگر میتوانند از آن استفاده کنند. همچنین ریشههای نرگس میتواند
خاک را محکم کند و از سست شدن آن جلوگیری کند.
از
آنجایی که نرگس در اوایل بهار شکوفا میشود میتواند نظر حشرات گرده افشان را جلب
کند و باعث میشود تا به گیاهان دیگر نیز کمک شود.
از سوی دیگر نرگس میتواند جلوی رشد علفهای هرز را بگیرد و اگر آن را در پای یک
درخت میوه بکارید هم به افزایش محصول درخت کمک میکنید و هم جلوی رشد علفهای هرز
در اطراف درخت را میگیرید.
شیوه نگهداری گل نرگس هلندی
در این قسمت به توضیح شیوه نگهداری گل نرگس هلندی خواهیم پرداخت.
نور مناسب
مکانی با نور کامل تا نور جزئی برای گل نرگس
هلندی انتخاب کنید. در واقع هرچه نور بیشتر باشد، شکوفهدهی آن نیز بهتر خواهد
بود! نرگس هلندی را از نور مستقیم دور نگه دارید.
نرگس
را در کنار پنجرهای قرار دهید که نور کامل ولی غیر مستقیم را دریافت کند. نور
مستقیم آفتاب میتواند باعث سوختن برگهای گیاه و از بین رفتن سریع گلها شود.
بهتر است گیاه در محیطی با دمای 15 الی 21 درجه باشد.
اکثر نرگسها میتوانند در انواع مختلف خاک رشد خوبی داشته باشند. اما
بهترین خاک برای گل نرگس هلندی خاکی است که دارای میزان معتدلی از کود بوده و زه
کشی مناسبی نیز داشته باشد. در طول فصول رشد خاک آن را مرطوب نگه دارید. نرگس
مستعد ابتلا به بیماریهای قارچی و فاسد شدن ریشه است، بنابراین مناسب بودن زه کشی
خاک برای سلامت آن امری حیاتی است.
اگر پیاز نرگس پس از گلدهی رشد مناسبی نداشت، میتوانید کودی با نیتروژن کم
و پتاسیم بالا به آن بدهید.
بعد از اینکه آخرین گل گیاه از عمرش را کرد هر دو هفته یک بار از یک کود
متوازن برای نرگس استفاده کنید. اگر قصد دارید پیاز گیاه را از زمین خارج و جا به
جا کنید بهتر است کود را دو برابر بیشتر از چیزی که روی بسته آن نوشته شده رقیق
کنید.
نرگسهایی را که دیرتر شکوفه میدهند در هوای خشک بهاری آبیاری کنید.) شکوفهها ممکن است در صورت تحمل خشکی، از بین
بروند و نارس باقی بمانند)
خاک گیاه را هفتهای یک یا دوبار چک کنید و اگر چند سانت بالایی خاک خشک
شده بود زمان آبدهی به نرگس است. سی دقیقه پس از آبیاری سینی زیر گلدان را خالی
کنید تا با گلدان تماس نداشته باشد و باعث پوسیدن ریشههای گیاه نشود.
پس از پژمرده و کمرنگ شدن گلها، آنها را از گیاه جدا کنید. اینکار به
داشتن باغچهای با ظاهر مرتب و زیباتر کمک میکند. اجازه دهید برگها حداقل برای 6
هفته روی گیاه باقی بمانند.
پس از پایان گلدهی در فصل بهار، بگذارید گیاه به رشد خود ادامه دهد تا جایی
که طبق چرخه طبیعی زندگی خود بمیرد. زودتر از این موعد گیاه را هرس نکنید. گلهای
پیاز دار، پس از به اتمام رساندن گلدهی خود به زمان نیاز دارند تا بتوانند انرژی
کافی برای رشد سال آینده را در پیاز خود ذخیره کنند.
برای حذف گیاهان مرده، آنها را از نزدیکترین مکان به سطح خاک ببرید. یا به آرامی
برگها را بپیچانید و در همین حالت آنها را جدا کنید. اجازه دهید ساقه گیاه باقی
بماند چون این ساقهها میتواند مواد مغذی را برای پیاز نرگس جمع آوری کند. اگر
برگهای گیاه زرد یا قهوهای شد یعنی عمر مفید خود را کردهاند و شما میتوانید آنها
را هرس کنید.
توجه داشته باشید که شیره موجود در ساقه نرگس ممکن است سبب ایجاد التهاب و
حساسیت پوستی شود. پس اگر مستعد هستید، هنگام کار با نرگس از دستکش استفاده کنید.
زمانی که پیازها را از زمین خارج کردید باید شرایط نگهداری آن را مهیا کنید تا در پاییز بتوانید مجددا آن را بکارید. پس از خارج کردن پیاز نرگس آن را در کنار تعدادی پیاز خوراکی یا یک پلاستیک قدیمی قرار دهید و در محلی سرد و خشک نگهداری کنید. با این کار پیاز گیاه شما سالم میماند.
بله. شیرهای که از نرگس خارج میشود حاوی اگزالات کلسیم است که باعث تشکیل
کریستالهایی در برگها و ریشههای این گیاه میشود و برای حیوانات سمی است و از
این گیاه در برابر خورده شدن توسط حیوانات مراقبت میکند.
اگر از نرگس به عنوان یک گل شاخه بریده و در کنار گلهای دیگر استفاده میکنید
باید بدانید این شیره همچنین برای گیاهان دیگر نیز سمی است. برای اینکه این گیاه
به گیاهان دیگر آسیب نزند باید ساقه آن را ببرید و برای 24 ساعت به تنهایی در آبی
سرد قرار دهید سپس آن را در کنار گلهای دیگر در آب قرار دهید.
موارد مختلفی برای مصرف خوراکی و موضعی نرگس ثبت شده است. اما به دلیل خطرات و عوارض جانبی سنگین این گل، بهتر است از مصرف مستقیم آن اجتناب کرده و از محصولات دارویی و بهداشتی که حاوی عصاره نرگس هستند استفاده کنید.
نرگس گلی معطر و خوشبو است. به همین دلیل از آن برای تهیه روغنهای
آروماتیک استفاده میشود.
اگر میخواهید کمی عطر و بو به منزل خود اضافه کنید، خرید گل معطر انتخاب مناسبی است.
نرگس گیاهی است که میتواند سرما را تحمل کند و برخی انواع آن میتواند تا
دمای صفر درجه را نیز تحمل کند. این گیاه پیازی چند ساله، نیاز به مراقبت کمی دارد.
نرگس در اوایل بهار شکوفا میشود و میتوان پیاز آن را پس از گلدهی و زمانی که
برگهای آن میمیرند از خاک خارج کرد و مجددا در پاییز آنها را کاشت.
اگر میخواهید هر سال با آمدن فصل بهار از گل های زیبای نرگس لذت ببرید،
پیاز آن را در خاک بکارید.
برای کاشت در باغچه بهتر است چالهای پنج الی هفت سانت بزرگتر از حجم پیاز
بکنید و آن را مستقیم به سمت بالا قرار دهید و روی آن را با خاک بپوشانید.
پیاز این گیاه بعد از مدتی کمی چاقتر میشود بنابراین بین هر پیاز حداقل
ده الی پانزده سانت فاصله بگذارید.
گل نرگس را به صورت گروهی و با شکلهای منظم بکارید. خلاقیت داشته باشید و
طرح دلخواه خود را با این گل زیبا ایجاد کنید.
انواع مختلفی از گیاه نرگس وجود دارد. شما میتوانید نوعی را انتخاب کنید
که باغچه شما را زیباتر میکند. بعضی از آنها زرد بعضی سفید و بعضی دیگر ترکیب هر
دو هستند.
برای خارج کردن پیاز نرگس از داخل زمین صبر کنید تا برگهای گیاه قهوهای
شود یا کاملا بمیرد. بستگی به نوع و شرایط آب و هوا ممکن است این اتفاق زودتر یا
دیرتر رخ دهد اما معمولا عمر برگهای این گیاه شش هفته پس از گلدهی است.
این برگها نقش مهمی در تامین غذا برای پیاز گیاه دارند بنابراین اگر این برگها
زودتر از موقع کنده شوند باعث کاهش گلدهی نرگس در فصل بعد میشود. به محض اینکه
برگها قهوهای شد میتوانید آنها را از گیاه جدا کنید.
برای کاشت مجدد گیاه مکانی را انتخاب کنید که حداقل شش ساعت در روز نور
آفتاب را دریافت کند. اگر گیاه در محلی نورگیر و با زهکشی مناسب کاشته شود میتواند
سرزنده بماند حتی اگر ضعیف باشد.
عمقی که پیاز نرگس را میکارید بستگی به اندازه پیاز آن دارد. پیازهای کوچک
را باید در عمقی هشت الی ده سانت کاشت و پیازهای بزرگتر را در عمقی سیزده الی
پانزده سانت. اگر نوع گیاه شما بزرگ است بهتر است هر گیاه را با 15 سانت فاصله از
هم بکارید و اگر نوع آن کوچک است فاصلهای 10 سانتی کفایت میکند.
گل نرگس را میتوان به عنوان یک گلدان در داخل خانه نیز نگهداری کرد و با
مراقبت کافی میتوان آن را برای چندین سال نگه داشت و از گلهای زیبایش لذت برد.
عواملی برای رشد نرگس در داخل خانه موثر هستند را در ادامه ذکر میکنیم:
اولین قدم برای نگهداری از نرگس در داخل خانه انتخاب محیط رشد گیاه است. شما میتوانید این گیاه را در آب یا خاک
نگهداری کنید. اگر انتخاب شما آب است باید گلدانی را برای آن انتخاب کنید که پیاز
نرگس در آن همیشه ایستاده و رو به بالا باشد و در هر گلدان تنها یک پیاز قرار
داشته باشد.
نگهداری از نرگس در داخل خاک کاری به مراتب معمولتر و نتیجه بخشتر است. برای اینکار
نیاز به گلدانی کمعمق دارید که عرض کافی و سوراخ تخلیه آب را داشته باشد. پیاز را
طوری در خاک بکارید که یک سوم بالایی آن بیرون از خاک باشد و بقیه آن در داخل خاک
دفن شده باشد. سپس به آن کمی آب دهید اما از خیس کردن بیش از حد آن خودداری کنید.
انتخاب پیاز مناسب قدم بعدی است. پیازی را انتخاب کنید که گوشتی باشد و پوستهای شل نداشته باشد. اگر پیاز شما چند جوانه بر روی خود دارد چیز بدی نیست فقط باید مراقب باشید به این جوانهها آسیب نزنید.
این کار اقدامی است که طی آن چرخه زندگی گیاه را به صورت مصنوعی بازسازی میکند
و باعث میشود که گیاه در فصلی غیر معمول گل بدهد.
میتوانید این کار را در ابتدای آبان آغاز کنید. معمولا نرگس بعد از شش الی هشت
هفته بعد از کاشته شدن گل میدهد و این گلها برای دو هفته باقی میمانند.
مختصری درباره نگهداری از گل نرگس شاخه بریده
گل نرگس به عنوان یک گل شاخه بریده نیز طرفدار
زیادی دارد و از آن در دستههای گل، سبدهای گل یا در تنگهای آب استفاده میشود.
اما این گیاه در زمان بریده شدن شیرهای از خود خارج میکند که برای انسان،
حیوانات و حتی گیاهان دیگر سمی است.
عمر
گل نرگس در آب مانند سایر گلهای شاخه بریده نیست و کاملا بستگی به نوع و گونه آن
دارد:
چگونه میتوان ماندگاری گلهای نرگس شاخه بریده را افزایش داد؟
پاسخ به سوالات متداول درباره گل نرگس
1. علت گل ندادن نرگس چیست؟
گاهی اوقات نرگس علی رغم رشد
برگهای فراوان، گلهای بسیار کمی تولید کرده و یا اصلا گلی ایجاد نمیکند. این
مشکل میتواند به علل مختلفی رخ دهد
1. اگر گیاه در بازه حساس زندگی خود (بلافاصله پس از پایان گلدهی و
تا قبل از زرد شدن و ریختن برگها) بیش از حد خشک شود؛ گلدهی و سلامت گلبرگها در
سال آینده تضعیف خواهد شد. برای پیشگیری از وقوع این مشکل، تنها کافی است آنها را
به طور پیوسته آبیاری کنید. از زمانی که نرگس کاشته میشود باید آبیاری به خوبی
صورت بگیرد. با زرد شدن و ریزش برگها، آبیاری را کاهش دهید.
2. جدا کردن برگها پس از گلدهی، مانع از انجام عملیات فتوسنتز و
ساخت بستر کافی برای گلدهی در آینده میشود. گره زدن برگها نیز تاثیر مشابهی
خواهد داشت.
پس از
گلدهی اجازه دهید برگها به روند طبیعی زندگی خود ادامه دهند تا زمانی که زرد
شوند. آنگاه میتوانید آنها را از گیاه جدا کنید. اگر پیاز نرگس را در حیاط و
باغچه کاشتهاید، مواظب باشید که تا قبل از زرد شدن برگهای آن چمن زنی نکنید.
3. حتما پس از طی شدن عمر گلها، بخش بالایی (سر) آنها را از گیاه
جدا کنید. در غیر این صورت گیاه کماکان تمام انرژی خود را صرف تولید دانه میکند و
هنوز بر گلها متمرکز خواهد بود؛ در حالی که باید انرژی خود را صرف ذخیره عناصر
ضروری در پیاز کند تا برای گلدهی در سال آینده آماده شود.
4. خاک میتواند پس از سالها، کاملا از عناصر ضروری خالی شود. اگر
پیاز برای چندین سال در یک خاک زندگی کند، طی این مدت عناصر موجود در آن را جذب
کرده و دیگر منبعی برای تامین نیازهای خود نخواهد داشت، بدین ترتیب روند کلی رشد
آن دچار مشکل خواهد شد.
در
فصل پاییز، از کود مناسب (ترجیحا کودهای با رهایش آرام) استفاده کرده و بدین ترتیب
گیاه را تقویت کنید. از دیگر اقدامات مهم در این فصل، پوشاندن بستر گیاه با مالچ
کافی است. پس از گلدهی، هر هفته به نرگس کود بدهید. شاید این نکته را قبلا نشنیده باشید؛ این همان
فوت کوزه گری است! این کار برای گلدهی در سال بعد، کمک شایانی به گیاه خواهد کرد.
5. پیازهایی که در عمق کم کاشته شدهاند، پیازهای بسیار کوچکی
ایجاد میکنند. آنقدر کوچک که قادر به گلدهی نخواهند بود. پس حتما آنها را در عمقی
حدودا 4 برابر قد پیاز بکارید.
6. پیاز نرگس باید به محض عرضه در فروشگاهها کاشته شود، یعنی
معمولا در اواخر مرداد. تمام سعی خود را بکنید تا حداکثر در اواسط مهر نرگس را در
خاک کاشته باشید. تاخیر در این امر و انتقال زمان کاشت به اواخر پاییز، سبب میشود
تا پیاز نتواند گلدهی خوبی داشته باشد.
7. تراکم بیش از حد گیاهان سبب میشود تا تعداد بسیار زیادی گیاه،
برای مقدار بسیار کم عناصر مغذی به رقابت بپردازند. این اتفاق معمولا هنگامی رخ میدهد
که پیاز چندتایی بوده و یا تعدد بالایی داشته باشد. در فصل تابستان و پس از مرگ
برگها، حفرهای ایجاد کرده و پیاز را از خاک خارج کنید. سپس پیاز را به بخشهای
کوچکتر تقسیم کنید و هر کدام از آنها را در فصل پاییز مجدد در خاک بکارید. قبل از
کاشت، حتما خاک را با کمپوست و کود مناسب تقویت کنید تا منابع به قدر کافی برای
همه آنها در دسترس باشد. تا فرا رسیدن زمان کاشت آنها در پاییز، پیازها را از خاک
و آلودگی تمیز کرده و در تابستان، آنها را در مکانی خنک و تاریک نگهداری کنید.
8. آفاتی مانند “کرم لولهای پیاز” و یا “مردون اکوئستریس (نوعی
مگس گلزار)” میتوانند خسارات فراوانی به نرگس وارد کنند و متاسفانه درمانی برای
آنها وجود ندارد.
یکی
از علائم حضور آفات و بیماری در این گیاه، ظهور لکههای زرد رنگ در سطح برگ قبل از
زرد شدن طبیعی آنهاست. در این صورت پیاز را خارج کرده و با چاقو، برشی در آن ایجاد
کنید. سپس به خوبی داخل آن را از نظر وجود هرگونه کرم، لارو و حشره بررسی کنید.
اگر
بافت درونی پیاز کاملا نرم و قهوهای رنگ شده است، یعنی به احتمال قوی گیاه دچار
آفات است. تنها راه حل این است که پیاز را کاملا خارج کنید، و همینطور سایر
پیازهایی که در همسایگی یک متری این پیاز زندگی میکنند! آنها را با سوزاندان از
بین برده و یا در کیسه بریزید و دور بیاندازید. هرگز این پیازها را در کمپوستهای
خود قرار ندهید، زیرا به سرعت شرایط را برای رشد قارچ و باکتری فراهم میکنند.
توصیه میکنیم دیگر در همان محل، نرگس نکارید. زیرا دیگر چیزی در آن خاک برای آن
ایده آل نیست.
9. بهترین راه برای اطمینان از عملکرد صحیح، انتخاب بهترین پیاز
است. همیشه پیازهای بزرگ و باکیفیت را از فروشندگان معتبر خریداری کنید. چک کنید
که حتما سفت (و نه نرم) باشند و اثری از لکههای قارچ و کپک در سطح آنها موجود
نباشد. پیازهای خود را همانگونه انتخاب کنید که پیاز خوراکی خود را در فروشگاه
انتخاب میکنید! فراموش نکنید که پوسته پیاز باید براق باشد.
2. گل نرگس را در کنار کدام گیاهان میتوان کاشت؟
“کشت همراه”، کاشت گیاهان مختلف در کنار همدیگر
است؛ به گونهای که این همراهی باعث شود تا از هم در برابر آفات مختلف حفاظت کنند،
زیبایی همدیگر را تقویت کرده و سبب بهبود رشد یک دیگر شوند. علاوه بر این، کشت
همراه برای استفاده حداکثری از فضای باغچه به کار گرفته میشود.
نرگس،
یکی از بهترین گیاهان کشت همراه است. زیرا در بهار ظاهری گرم و درخشان دارد، رشد
آن در بین سایر گیاهان آسان است و از همه بهتر، بعضی آفات را نیز دفع میکند!
نرگس
زمانی گل میدهد که بسیاری از درختچههای گلدار، تازه از خواب زمستانی خود بیدار
شدهاند. پیاز این گیاه حاوی نوعی سم بخصوص است که تنها تعداد کمی از حشرات میتوانند
به او حمله کنند. همین سم سبب دور کردن گوزن، خرگوش و سایر جوندگان میشود. ممکن
است سنجابها آنها را حفر کنند، اما قادر به خوردن و آسیب رساندن به نرگس نخواهند
بود. همین ویژگیهاست که نرگس را به یک گیاه ایدهآل برای کاشت همراه تبدیل کرده
است.
این
گل زیبا، معمولا در اطراف گیاهانی کاشته میشود که دیرتر شکوفه میدهند و یا مدام
مورد حمله آفات و حشرات قرار میگیرند.
پیازهایی
که گلهای بسیار زیبایی دارند و مکمل خوبی برای گل نرگس هستند:
لاله
سنبل
کلاغک
آلیوم
(پیاز گل درشت)
زنبق
زعفران
زینتی
ویرجینیا
این
موارد نیز میتوانند در فصل بهار، گلهای جذابی در کنار نرگس ایجاد کنند:
برونرا
(گاو زبان کوهی)
خربق
شقایق
نعمانی
فراموشم
مکن
آزالیا
برای
داشتن بخشهای بیشتری از رنگ زرد در باغچه از اینها استفاده کنید:
سوسن
یک روزه (زنبق رشتی)
سوسن
چشم سیاه (کوکب کوهی)
کرئوپسیس
(اشرفی)
گل
مغربی
لیگولاریا
سایر
گلهایی که دیرتر از نرگس شکوفه میدهند اما برای همراهی با آن بسیار مناسباند:
رزها
پیونی
(صد تومانی)
آمسونیا
(آسونیگاه/ ستاره آبی)
شمعدانی
شکنج
نیلی
شنگ
آستیلب
سرخ
بر (ریشه زاج آمریکایی)
اکیناسه
(سرخارگل)
نعناع
گربهای
لیلیوم
برای
کاشت این گیاهان در کنار نرگس، فاصله 12-6 سانتی متری بین آنها ایجاد کنید. نرگس
در آغاز بهار رنگ و بوی خود را به باغچه هدیه میدهد؛ در حالی که گیاهان دسته آخر
تازه در حال تلاش برای شکل دهی به غنچههای خود هستند. اما بعد از اینکه شروع به گلدهی کردند، نرگس را
پوشش میدهند و مانع از آسیب دیدن او در اواخر بهار خواهند شد.
3. دلیل باز نشدن غنچههای گل نرگس چیست؟
باز نشدن غنچه نرگس، با
اتفاقی به نام “انفجار غنچه” همراه است. فکر میکنید که همه چیز تحت کنترل است و
نرگس در حال سپری کردن روند عادی زندگی است؛ تا زمانی که فصل گلدهی فرا میرسد.
ناگهان میبینید غنچهها باز نمیشوند و پس از مدتی، انگار یک انفجار درون آنها
رخ داده است. غنچه به جای باز شدن، قهوهای و پژمرده شده و دیگر امیدی به گشایش آن
نیست. دلایل، اینها هستند
مواد
مغذی- کوددهی با میزان بالای نیتروژن، با اینکه سلامت گیاه را تشویق کرده و تولید
برگ را بهبود میبخشد، اما رشد شکوفهها را متوقف میکند.
دمای
هوا- هوا بسیار گرم یا بسیار سرد، سبب بروز انفجار غنچه در نرگسهای سال بعد خواهد
شد.
عمق
کاشت- نرگسهایی که در حفرات کم عمق کاشته میشوند، بیشتر مستعد این مشکل هستند.
بریدن
برگها- نرگس پس از پایان گلدهی، برای جمع کردن نیروی خود در پیاز به زمان نیاز
دارد. بریدن برگها پیش از موعد، میتواند مانع از باز شدن غنچهها در سال آینده
شود.
حال
باید بدانید که چگونه از بروز چنین مشکلی جلوگیری کنید:
برخورد
و شرایطی که امسال برای نرگس خود فراهم میکنید، تاثیری کاملا مستقیم بر گلدهی آن
در سال آینده میگذارد.
اجازه
دهید که گلهای سپری شده تا زمانی که کاملا قهوهای و پژمرده شوند، بر روی ساقه
باقی بمانند. همچنین تا قبل از زرد/ قهوهای شدن برگها، آنها از گیاه جدا نکنید.
با یک
لایه ضخیم از مالچ، پیاز را در برابر تغییرات شدید آب و هوایی حفظ کنید. در فصل
تابستان نیز کمی سایه برای او فراهم کنید تا از تابش بسیار داغ خورشید در امان
باشد
در
فصل تابستان، هنگامی که تمامی برگهای نرگس از بین رفتند؛ پیاز را از خاک خارج
کرده و آن را در مکانی خنک نگهداری کنید. سپس با رسیدن پاییز، مجدد آن را در خاک
بکارید. نقطهای
را انتخاب کنید که نور کامل خورشید را دریافت کند.
برای
کوددهی به نرگس، انواعی را انتخاب کنید که میزان کمی نیتروژن داشته باشند. برای
تشویق رشد ریشه، در فصل پاییز همواره خاک آن را مرطوب نگه دارید
4. چگونه میتوان پیاز نرگس را در خاک کاشت؟
قبل از هر چیز باید یادآوری
کنیم که نرگس محیطی گرم، آفتابی و خاکی با زه کشی عالی نیاز دارد. برای پیازهای
بزرگ، باید حدود 3 برابر ارتفاع پیاز حفره ایجاد کنید. بین هر پیاز، فاصله حدودا
12 سانتی متری بگذارید تا فضای کافی برای رشد همه گیاهان فراهم باشد.
مسئلهای
که خیلی مورد سوال قرار میگیرد، نحوه تشخیص نوک و پایین پیاز است! گاهی اوقات
تشخیص این مسئله بسیار ساده است، اما گاهی نمیتوان به درستی متوجه این تفاوت شد.
لازم به گفتن نیست که اگر پیاز را برعکس بکارید، چه اتفاقی خواهد افتاد!
اگر
دقت کنید، اغلب پیازهای نرگس دارای نوک مشخصی هستند. پوشش بخش بالایی پیاز، نرمتر
و لطیفتر است. در حالی که بخش زیرین، پوسته سختی دارد. این پوسته سخت، محل ریشههاست.
وقتی که بالا و پایین پیاز را تشخیص دادید، آن را به گونهای که در خاک قرار دهید
که نوک آن کاملا به سمت بالا باشد.
فراموش
نکنید که نرگس در بهار گل میدهد. پس بهترین زمان برای کاشت آن، فصل پاییز است. هر
چه زودتر باید پیاز را بکارید، زیرا اگر فصل مناسب برای کاشت سپری شود، پیاز نمیتواند
در گلدهی قوی پیش رو قوی ظاهر شود.
5. روش کاشتن این گل در گلدان و نگهداری از آن در خانه چگونه است؟
روش کاشت پیاز نرگس در گلدان
اینگونه است:
1. گلدانی بزرگ با عمق 15 سانتی متر انتخاب کنید. گلدان باید
دارای حفرات زه کشی متعددی در سطح زیرین خود باشد.
2. داخل گلدان را با خاک گلدان پر کنید. به خاک فشار وارد
نکرده و آن را متراکم نکنید. اجازه دهید متخلخل بماند و سفت نشود.
3. پیازها را در کنار هم قرار دهید. به طوری که در عین نزدیک
بودن، با هم تماسی نداشته باشند. نوک آنها باید به سمت بالا باشد. ممکن است
بالاترین نقطه پیاز نرگس با لبه گلدان هم سطح شود. عمق و سایر اندازهها را با
توجه به اندازه پیاز خود هماهنگ کنید. عمقی 3 برابر طول و فضایی به اندازه 2 برابر
پهنای پیاز لازم است.
4. پیازها را به داخل خاک فشار ندهید. آنها باید تقریبا سست
باشند تا ریشه بتواند به راحتی در خاک حرکت کند.
5. باقی خاک را بریزید و روی پیاز را با آن بپوشانید.
6. کاملا گلدان را آبیاری کنید. طوری که تمام بخشهای خاک خیس
شده باشد. سپس زیر گلدانی را از هر مقدار آب خالی کرده و آن را خشک نگه دارید.
نرگس
به طی کردن یک دوره 10-8 هفتهای سرما نیاز دارد.