بامبو یکی از
گیاهان آپارتمانی نامآشنا در سراسر جهان است که هم میتوان آن را در آب و هم در
خاک نگهداری کرد. همچنین وجود این گیاه سرسبز و زیبا به خانه یا محل کار شما
زیبایی زیادی خواهد بخشید. اما اگر قصد خرید گیاه آپارتمانی بامبو را دارید،
پیشنهاد میکنیم در ابتدا مقاله زیر را که درباره روش نگهداری گیاه بامبو است، به
طور کامل مطالعه فرمایید.
معرفی گیاه بامبو
بامبو گیاهی از خانواده مارچوبگان و بومی آفریقای مرکز است. این گیاه حدود 5 هزار سال است که در فرهنگ فنگشویی عنصر مهمی و نمادی برای شانس خوب، شادمانی و سعادت است. نگهداری از بامبو بسیار آسان است و قابلیت نگهداری در آب و خاک را دارد. بهعبارت دیگر این گیاه هم میتواند در گلدان پر از آب زندگی کرده، هم گلدانی که از خاک مناسب آن پر شده باشد و این بستگی به شما دارد که بخواهید از بامبو در خاک نگهداری کنید یا گلدانی پر از آب. بامبو جز گیاهان سایه دوست است و در شرایط نوری کم نیز میتواند به زندگی خود ادامه دهد. با توجه به این موضوع اگر قصد خرید گیاهان سایه دوست یا بهعبارتی گیاهان مقاوم به نور را دارید، لاکی بامبو را انتخاب کرده و برای یادگیری روش نگهداری آن نیز ادامه این مطلب را از دست ندهید. در این مطلب همه آنچه درباره نگهداری بامبو باید بدانید را به شما خواهیم گفت.
ویژگیهای اصلی گیاه
شرایط نگهداری گیاه بامبو
همان طور که گفتیم نگهداری از بامبو کار راحتی است، ازاینرو امکان نگهداری از آن چه در خانه و چه در محیط کار بهراحتی برای شما فراهم است. درست است امکان نگهداری از بامبو در آب نیز میسر است، اما باید درنظر داشته باشید که این گیاه در خاک طول عمر طولانیتری خواهد داشت. اگر این گیاه را در آب نگهداری میکنید باید هر هفته آب آن را عوض کنید و داخل تنگ آن سنگ یا سنگریزههایی بریزید تا گلدان بتواند وزن گیاه را تحمل کند و سقوط نکند. همچنین اگر آن را در خاک نگهداری میکنید باید خاکش را مرطوب نگه دارید و از خشک نگه داشتن خاک یا غرقاب کردن آن خودداری کنید.
گیاه بامبو به نوری مدیریت شده و غیرمستقیم نیاز دارد. برگهای این گیاه اگر در نور مستقیم بمانند میسوزند و لبههای آن قهوهای میشود. ازاینرو در طول نگهداری از بامبو اگر نشانه سوختگی در برگها مشاهده کردید گیاه را به محلی کم نورتر منتقل کنید.
اگر ترجیح شما نگهداری
از گیاه در آب است مواظب باشید که تمام ریشه در آب باشد و خارج نشود. همچنین هر 7
الی 10 روز یکبار آب آن را عوض کنید تا گیاه شما شاد و سالم بماند. وقتی آب ساکن
میشود ممکن است سر و کله جلبکها پیدا شود پس هر زمان که آب را عوض میکنید گلدان
را تمیز کنید تا از تشکیل جلبک جلوگیری کنید. شما میتوانید از همان آب لولهکشی
برای این گیاه استفاده کنید، بهشرطی که سطح کلر آب زیاد نباشد. برای محکم کاری میتوانید
آب را برای دوازده ساعت در ظرفی جدا نگه دارید تا کلر آن تهنشین شود. دراینباره درنظر داشته باشید که در
برخی آبها فلوراید بالایی وجود دارد و این ماده میتواند برای بامبو سمی باشد و
به آن آسیب بزند، درنتیجه بهتر است به جای آن از آب معدنی استفاده کنید.
اما اگر برای نگهداری از بامبو ترجیح میدهید بامبوی شما در خاک زندگی کند، خاکی
غنی با زهکشی عالی برای آن خریداری کرده و خاک آن را همیشه مرطوب نگه دارید. منظور
ما از مرطوب نگه داشتن خاک این است که وقتی که خاک گیاه رو به خشکی رفت، دوباره آن
را آبیاری کنید. بنابراین از آبیاری بیشازحد و غرقاب کردن خاک خودداری کنید، چون
اینکار باعث پوسیدن ریشه و ازبینرفتن گیاه شما خواهد شد.
گیاه بامبو زمانی شاداب است که در محیطی با دمای 18 الی 35 درجه سانتیگراد زندگی کند. در ماههای سرد نیز نباید در کنار پنجره یا دری قرار گیرد که امکان نفوذ سرما را دارد.
از آنجا که در طول زمان،
ممکن است بامبو بیشازحد سنگین شود و از شکل همیشگیاش خارج شود. هرس کردن بخش
مهمی در نگهداری از بامبو است. عموما بریدن شاخه اصلی گیاه بهمنظور هرس کردن
گیاه، اقدامی اشتباه است و به جای آن بهتر است شاخههایی را ببرید که از شاخه اصلی
انشعاب گرفتهاند.
بهاینمنظور ساقه جانبی
را تا جایی ببرید که 3 الی 5 سانتیمتر آن باقی بماند. برای محافظت از قسمت بریده
شده نیز روی آن را با پارافین بپوشانید تا از ورود باکتریها جلوگیری شود.
اگر میخواهید شکل کلی گیاه را عوض کنید میتوانید شاخه جانبی را از انتهای آن
ببرید. در محل برش زخمی برنزی رنگ ایجاد میشود که ممکن است ساقه جدید از آن رشد
کند و این یعنی شانس تغییر شکل کلی گیاه برای شما وجود دارد.
پیشنهاد میکنیم بعد از هرس کردن بامبو ساقههای بریده شده را دور نریزید، زیرا میتوانید
از آنها بهعنوان قلمه برای رشد گیاه جدید استفاده کنید.
بهعنوان نکته آخر درمورد هرس کردن بامبو نیز گفتنی است که اگر بههر دلیلی نیاز
دارید تا ساقه اصلی را ببرید باید بدانید که شاخههای انشعابی جدید از زیر محل برش
رشد میکنند.
بامبو جزء گیاهان سمی است و برای حیوانات خانگی مثل سگ یا گربه سمی است. اگر این گیاه توسط این حیوانات خورده شود، ممکن است باعث اسهال، دلدرد، آبریزش دهان، ضعف یا گشادی مردمک چشم در آنها شود.
در طول نگهداری از بامبو اگر ریشههای آن برای گلدان بیشازحد بزرگ شدند، یعنی زمان تعویض گلدان رسیده است. در این زمان گیاه را به گلدانی بزرگتر منقل کنید یا اگر در آب زندگی میکن، تنگ بزرگتری برای آن فراهم کنید. یادتان باشد در زمان تعویض گلدان یا تنگ باید سنگ یا خاک قدیمی که برای نگهداری گیاه استفاده میکردید را دور بریزید و از سنگ یا خاک جدیدی استفاده کنید.
در طول نگهداری از بامبو
تکثیر آن عموما از طریق قلمه زدن انجام میشود. اولین قدم برای اینکار انتخاب یک قلمه سالم است. بهتر است قلمهای را
انتخاب کنید که حداقل یک برگ یا بیشتر داشته باشد. سپس برگهای اضافی را از روی
گیاه جدا کنید تا گره رشد گیاه را ببینید. در شرایط عادی گیاه نیازی به هورمون رشد
ندارد و میتواند بهتنهایی و به سرعت ریشه دهد، اما اگر تجربههای ناموفقی داشتید
میتوانید از هورمون رشد به عنوان نیروی کمکی استفاده کنید.
بعد از انتخاب قلمه برای ریشهدهی قلمه 2 راه پیش روی شما قرار دارد:
این روش، معمولتر و بهتر است. بهاینمنظور ساقه بریده شدهای که حداقل یک برگ دارد را در آب مقطر قرار دهید. پس از مدتی ریشههای جدید و قرمز رنگ گیاه از پایین ساقه شروع به رشد میکنند. آب را تا حد ممکن تمیز نگه دارید. به محض اینکه ریشههای گیاه شکل گرفت میتوانید آن را به گلدانی زیبا یا خاک منتقل کنید.
بامبو میتواند در خاک
نیز بهخوبی ریشه دهد. برای اینکار گیاه را بهآرامی در خاکی تازه قرار دهید و
مطمئن شوید که حداقل یک گره در داخل خاک باشد. سپس گلدان را به محلی نسبتا گرم با
نور مناسب منتقل کرده و خاک را مرطوب نگه دارید.
یادتان باشد که گلدان را غرقاب نکرده و از گیاه جدید انتظار زیادی نداشته باشید.
این گیاه نمیتواند مثل مادرش رشد کند و همان عادت رشد را داشته باشد. بامبوی جوان
شما میتواند صاف و سرسبز باشد، اما ممکن است مانند مادرش ظاهری قوی و رشد سریع
نداشته باشد.
یکی از هیجانانگیزترین
خصوصیات بامبو این است که میتوان ساقههای آن را شکل داد و یا حتی به یکدیگر
بافت. کلید موفقیت این کار، نور است. با دستکاری منبع نور میتوانید بامبو را به
شکلهای مختلفی در بیاورید.
این گیاه را در چین به گونهای پرورش میدهند که از کنار رشد کند و به همین خاطر
پیچ میخورد. انجام این کار در خانه آسان نیست. بااینحال میتوانید با کمک یک
جعبه که سه طرف آن بسته است و تشخیص سرعت رشد گیاه، آن را پیچ بدهید. برای انجام
این کار باید صبر زیادی داشته باشید، چراکه اینکار به تمرین و تجربه نیاز دارد.
در ادامه دو مدل محبوب برای شکل دادن به بامبو را برای شما شرح خواهیم داد.
در طول نگهداری از بامبو یکی از محبوبترین مدلهای شکلدهی به بامبو، مدل پیچشی است. برای اینکه بتوانید گیاه خودتان را به این شکل در بیاورید مراحل زیر را دنبال کنید:
بافتن چند گیاه به یکدیگر کاری بسیار مرسوم و محبوب است. اگر میخواهید بامبوهای خود را به هم ببافید و شکلهای زیبا درست کنید، کافیست مراحل زیر را طی کنید، اما یادتان باشد که این دست از کارهای کاملا تخصصی است و اگر با احتیاط انجام نشود منجربه خراب شدن بامبو شما میشود.
در نهایت با رشد گیاه، بافت شما محکمتر میشود و ماندگار خواهد شد.
آفاتی که به بامبو حمله
میکنند عموما شامل قارچها، شپشکها و کنهها میشوند.اگر نشانهایی از لکههای
قهوهای روی گیاه دیدید تقصیر قارچهاست. برای درمان باید قسمت تغییر شکل یافته را جدا کنید، ساقه و برگها را
خشک نگه دارید و محل قرارگیری گیاه را اصلاح کنید تا جریان هوای بهتری داشته باشد.
شپشکها نیز حشرات سفید رنگی هستند که بهراحتی با چشم دیده میشوند و باید آنها
را به کمک یک دستمال الکلی از سطح گیاه تمیز کنید.کنهها اما به خودیخود به بامبو
علاقهای ندارند و معمولا از روی گیاهان دیگر به سمت این گیاه کوچ میکنند. این
حشرات را میتوانید با ترکیب آب و مواد شوینده از بین ببرید.
در مدت زمان نگهداری از بامبو گاهی ممکن است لبه برگهای بامبو قهوهای رنگ شود. این مساله گاهی یک مشکل و گاهی فقط چرخه طبیعی زندگی گیاه است. که در ادامه مفصل در مورد هر کدام برایتان خواهیم گفت:
بامبو گیاهی چند ساله است و گاهی میتواند تا 15 متر نیز رشد کند. حتی بعضی گونههای این گیاه میتوانند تا 23 متر نیز رشد کنند. وقتی این گیاه میتواند تا این حد رشد کند باید چرخه زندگی منظمی داشته باشد. یعنی برگهای قدیمی باید بریزند و از گیاه جدا شوند. وقتی زمان مردن و ریزش این برگها میرسد از لبه شروع به زرد یا قهوهای شدن میکنند. در چنین شرایطی گیاه شما در سلامت است و چرخه طبیعی زندگی خود را طی میکند.
بامبو گیاهی آب دوست
است، اما نه هر آبی! سطح فلوراید بالا در آب میتواند باعث قهوهای شدن لبههای
برگ شود. آبهای لولهکشی معمولا فلوراید و کلر زیادی دارد؛ درنتیجه بهتر است بهجای
آب لوله کشی از آب جوشانده سرد شده یا آب تصفیه شده برای آبیاری بامبو استفاده
کنید.
علاوهبر املاح آب، آب دادن زیاد یا کم هم میتواند به برگها آسیب بزند. آبدهی
زیاد باعث پوسیدن ریشه و ایجاد قارچ میشود و یک ریشه آسیب دیده نیز نمیتواند
مواد مغذی گیاه را تامین کند و در نهایت باعث مرگ برگها خواهد شد. درمقابل آب
دادن کم نیز باعث خشک شدن ریشه و در نهایت اختلال در عملکرد ریشه و مرگ برگها میشود.
همانطور که گفتیم بامبو زمانی خوشحال است که در نور زیاد و غیر مستقیم زندگی کند، چون نور مستقیم و گرم میتواند باعث سوختن برگهای گیاه شود. باتوجه به این موضوع نباید این گیاه را هیچگاه کنار وسایل گرمایشی قرار دهید، زیرا این وسایل، گرمایی خشک از خود تولید میکنند که باعث قهوهای شدن برگهای بامبو میشود.
در طول نگهداری از بامبو برخی از حشرات ممکن است به آن حمله کنند و با نوشیدن شیره آن باعث خشک شدن و در نهایت قهوهای شدن برگهایش شوند. اگر گیاه شما کوچک است و حشرات به آن حمله کردند میتوانید با کمک جریان قوی آب این حشرات را از روی گیاه پاک کنید، اما برای آلودگیهای شدیدتر باید حشرهکشهای صنعتی مخصوص گیاهان استفاده کنید.
در طول نگهداری از بامبو ساقههای آن باید همیشه سبز بماند. هرگونه زرد شدن ساقهها نشانه یک اتفاق بد است که ممکن است به خاطر دلایل زیر باشد:
بامبو به نور زیاد ولی غیرمستقیم و فیلتر شده نیاز دارد. اگر گیاه را در مکانی با نور مستقیم و گرم قرار دهید آفتاب سوخته و زرد میشود. از سوی دیگر اگر گیاه نور کافی دریافت نکند نیز، ابتدا برگها و سپس ساقههایش زرد میشود. در چنین شرایطی اگر گیاه را محل مناسب انتقال دهید بعد یک الی دو هفته سلامت گیاه بازیابی میشود و رنگ زرد آن برطرف میشود؛ البته بازیابی شامل برگها نشده و برگهای زرد گیاه میریزند و برگهای جدیدی به جای آنها رشد میکنند.
اگرچه نگهداری از بامبو آسان است و در کل بامبوها درباره شرایط نگهداری سختگیر نیستند، اما نسبت به آبی که دریافت میکنند وسواس دارند. دراینباره درنظر داشته باشید که آب لوله کشی ممکن است حاوی مواد شیمیایی باشد که به گیاه آسیب بزند. ازاینرو بهتر است از آب تصفیه شده یا آب جوشانده سرد شده استفاده کنید. اگر هم گیاه شما در آب زندگی میکند بهتر است هر یک یا دو هفته آب آن را تعویض کنید، زیرا سکونت بیشازحد در آب قدیمی باعث ایجاد جلبک و باکتریهایی میشود که ریشه گیاه را میپوساند.
اگر برگها و ساقههای بامبو شما زرد شدند و این مشکل خاصه از قسمت پایینی آغاز شود، نشانه کوددهی زیاد است. ازاینرو اگر بهتازگی به گیاه کود دادهاید، آب آن را تعویض کنید و دیگر به آن کود ندهید تا رنگ گیاه دوباره سبز شود. اینکار ممکن است چند هفته الی چند ماه طول بکشد. یک قانون کلی است که میگوید کوددهی باید نهایتا یک یا دوبار در سال، توسط کودی که 10 برابر رقیقتر شده است انجام شود. یعنی اگر قرار است یک میلیلیتر کود در یک لیتر آب حل شود، طبق این قانون باید یک میلیلیتر را در 10 لیتر آب حل کنید.
در صورتی که ساقه بامبو آسیب ببیند ممکن است زرد شود. ضربه زدن، شکستن ساقه، سقوط گیاه، کندن برگها، گره زدن غیراصولی یا حتی سرما و گرمای ناگهانی، آسیبهایی هستند که باعث زرد شدن ساقه گیاه میشوند. زرد شدن بههمراه ایجاد بافت رشتهرشته و لزج نشانه آن است که گیاه شما بیشازحد به مرگ کامل نزدیک شده و ممکن است هیچوقت دیگر سلامت خود را بهدست نیاورد.
در طول نگهداری بامبو
یکی از اولین نشانههای ریشه فاسد در آن، زرد شدن برگهاست. زمانی که این پوسیدگی
گسترش پیدا کند متوجه میشوید که ساقههای قهوهای رنگ و ریشهها لزج شده است؛
بااینحال اگر به موقع اقدام کنید میتوانید گیاه خود را دوباره بازیابی کنید.
بهاینمنظور بامبویی که ریشهاش پوسیده را از گلدان خارج کنید و آن را به گلدان
جدیدی منتقل کنید که آب مقطر و سنگ در آن وجود دارد. سپس برگهای گیاه را بررسی
کنید و تمام برگهایی که کاملا یا بخشی از آن زرد شده را شناسایی کنید. این برگها
را با دست یا با چاقویی تیز از گیاه جدا کنید و دور بریزید. حال یک یا دو قاشق
غذاخوری پارافین را در مایکروویو آب کنید و با پارچهای نخی و تمیز روی قسمتهایی
که برگها را بریدید بکشید. اینکار باعث میشود تا قسمتهای بریده شده در مقابل
ورود باکتریها ایمن شوند.
در قدم بعدی ریشه گیاه را بهخوبی بررسی کنید و هر قسمتی از ریشه که قهوهای،
سیاه، طوسی یا لزج شده را از سایر ریشهها جدا کنید. یادتان باشد این کار را با
احتیاط انجام دهید تا آسیبی به ریشههای سفید یا نارنجی آن نشود.
بعد از کارهای گفته شده بامبوی در حال درمان را به آبی جدید منتقل کنید و هر یک یا
دو روز یکبار آب گیاه را عوض کنید تا نشانههایی از رشد جدید برگها و توقف رشد
ریشههای پوسیده ببینید.
علاوهبر راه فوق، راه دیگر این است که ریشههای پوسیده را از گیاه جدا کنید و
ریشههای سالم گیاه را در هورمون رشد قرار دهید. سپس اجازه دهید گیاه شب تا صبح
خشک شود و پس از آن گیاه را در آب مقطر قرار دهید تا ریشههای جدید بدهد. به محض
اینکه ریشههای جدید را دیدید، گیاه را به گلدانی حاوی آب و سنگریزه منتقل کنید.
آب گلدان را نیز دائما عوض کنید تا جلوی پوسیدگی مجدد ریشهها را بگیرید.
حقایقی درباره گیاه بامبو
تعداد شاخههای بامبو نماد و مفهوم چیست؟
1. روش احیای بامبوی آسیب دیده چگونه است؟
این مساله بستگی به این دارد که چطور از گیاهان نگهداری میکنید. اگر گیاهتان زرد شده باید کوددهی را متوقف کنید، از آب فیلتر شده استفاده کنید و گیاه را به مکانی با نور کمتر منتقل کنید. اگرهم گیاه شما توسط حشرات یا قارچها آسیب دیده باید نقطه آلوده شده را توسط پارچه الکلی، حشرهکشهای طبیعی یا صابون حشره کش تمیز کنید.
2. آیا این گیاه میتواند در آب زندگی کند؟
بله، این گیاه میتواند در آب زندگی کند، اما برای سلامت و طول عمر بیشتر لازم است آن را به خاک منتقل کنید.
3. چه تعداد شاخه بامبو نمادی از خوششانسی است؟
به جز 4 عدد بامبو شما میتوانید از 1 عدد تا 9 عدد بامبو را تهیه کنید و خیالتان راحت باشد که همه آنها نمادی از خوبی و شانس است.
4. آیا خرید بامبو به صورت آماده، باعث بدشانسی میشود؟
خیر، این گیاه درهر صورت نشانهای از شانس خوب و سعادت است حتی اگر آماده خریداری شود.
5. طول عمر گیاه چقدر است؟
معمولا بامبویی که در آب زندگی میکند میتواند یک یا دو سال زندگی کند، اما اگر طول عمر بیشتری از گیاه میخواهید باید آن را در خاک بکارید تا چندین سال زندگی کند. شاید وقتی گیاه در خاک زندگی کند، برگهایش بریزد، اما تا زمانی که شرایط نگهداری این گیاه مناسب باشد زنده میماند و میتواند برگهای جدیدی تولید کند.
6. چرا برگهای بامبو زرد میشود؟
زرد شدن بامبو ممکن است دلایل زیادی داشته باشد؛ کوددهی زیاد، کلر یا فلوراید زیاد در آب، نور بیشازحد خورشید یا حتی آسیب دیدن ساقه بامبو همگی از علل زرد شدن برگهای بامبو هستند.
آیا به خرید گلهای گلدانی و نگهداری از
آنها در خانه علاقه دارید؟ اگر جواب شما مثبت است، پیشنهاد میکنیم گیاه کالانکوئه را به این منظور خریداری
فرمایید. این گیاه گلهایی شکوفه مانند و رنگارنگ دارد که بسیار جذاب هستند. روش
نگهداری از گیاه کالانکوئه نیز بسیار آسان است و از این نظر نیز این گیاه گزینه
مناسبی میباشد.
شناخت گیاه کالانکوئه
اگر
به دنبال ساکولنتی هستید که گل هم داشته باشد باید شما را با کالانکوئه آشنا کنیم.
کالانکوئه،ساکولنتی محبوب از خانواده گلنازیان و گیاهی
همیشه سبز است که گلهای زیبایی دارد و بومی مناطق گرمسیری ماداگاسکار است.
این گیاه در رنگهای مختلفی وجود دارد، اغلب آنها رنگهای
زندهای مانند زرد، صورتی، ارغوانی، نارنجی و قرمز دارند.
در زمستان معمولا گونههای سفید این گیاه بیشتر یافت میشوند.
برگهای این گیاه با اندازه بزرگ و رنگ سبزشان نیز بسیار چشمگیر هستند.
این گیاه معمولا در اندازههای 10 الی 15 سانتی فروخته میشود
و میتواند تا حدود سی سانت رشد کند. اگر در آب دادن به گیاهان تنبل هستید یا
فراموش میکنید این گیاه برای شما مناسب است.
شاید قبلا یکی از آنها را دیده باشید اما هیچوقت برای خود
نخریدید. ما میخواهیم شما را تشویق به خریدن این گیاه زیبا کنیم، گیاهی که مانند
کاکتوس و ساکولنت ها، نگهداری از آن کار سختی نیست و در اغلب روزهای سال گل میدهد.
در ادامه با ما همراه باشید تا روش نگهداری کالانکوئه را
بدانید.
مشخصات کلی گیاه
نام:
کالانکوئه
خانواده: گلنازیان
بومی: ماداگاسکار، جنوب آفریقا
نام علمی: Kalanchoe blossfeldiana
نگهداری از کالانکوئه دردسر زیادی ندارد اما به هر حال نکاتی وجود دارد که باید رعایت شود.
گیاه کالانکوئه نیاز به نوری روشن و طبیعی دارد. محلی با نور متوسط یا زیاد
برای این گیاه ایدهآل است به شرطی که بیش از حد در معرض نور مستقیم خورشید نباشد.
نور مستقیم شدید و طولانی مدت خورشید میتواند باعث سوختن این گیاه شود.
این گیاه را میتوان در بیرون از خانه نیز نگهداری کرد اما باید مراقب
آفتاب شدید بعد از ظهر بود. اگر در منطقهای با آفتاب سوزان زندگی میکنید بهتر
است این گیاه را برای طولانی مدت در نور مستقیم خورشید قرار ندهید.
از سوی دیگر اگر کالانکوئه نور کمی دریافت کند نمیتواند گلهایش را شکوفا
کند و برگهای این گیاه مچاله میشود. اگر نمیتوانید نور کافی را برای این گیاه
فراهم کنید بهتر است گیاهی را بخرید که گلهایش از قبل شکوفا شده باشد.
این گیاه یک ساکولنت است و برگها و ساقههای گوشتیای دارد که میتواند آب
را در خود ذخیره کند به همین خاطر به آب زیادی نیاز ندارد و نباید این گیاه را بیش
از حد خیس کرد.
کالانکوئه زمانی به آب نیاز دارد که خاک آن خشک شده باشد و بعد از آب دادن
باید اضافی آن به خوبی تخلیه شود.
در حالت عادی این گیاه هر دو هفته یک بار به آب نیاز دارد. البته این زمان
ممکن است بنا بر میزان دما، نور یا سایز گلدان تغییر کند و شما باید آنرا تشخیص
دهید.
گلدان گیاه شما باید سوراخهای زهکشی داشته باشد و پلاستیک یا فویلی اطراف
آن نباشد تا بتواند آب را تخلیه کند وگرنه باید منتظر پوسیدن ریشههای گیاه باشید.
دمای معمول اتاق برای این گیاه خوب است. مانند هر گیاه دیگر، کالانکوئه نیز
هرچقدر گرمای بیشتری دریافت کند گلهایش زودتر شکوفا میشود و البته عمر گلهایش
کمتر میشود.
این گیاه میتواند تغییرات دمایی را تحمل کند اما بهترین حالت این است که
همیشه در دمای معمول اتاق نگهداری شود.
دمای ایده آل برای این گیاه چیزی بین 13 الی 29 درجه سانتی گراد است.
این گیاه نمیتواند هوای خیلی سرد یا یخبندان را تحمل کند و بهتر است در
فصول سرد از پنجره دور بماند تا باد سرد به این گیاه آسیب نزند.
در ادامه روش نگهداری گیاه کالانکوئه به کوددهی گیاه میپردازیم:
این گیاه به کود نیاز ندارد ولی میتوانید در بهار سطح خاک را با کمی
کمپوست بپوشانید تا گیاه مواد مغذی لازم را دریافت کند.
اگر حس میکنید کالانکوئه شما به کود نیاز دارد بهتر است اینکار را در
بهار یا تابستان و با یک کود متعادل و محلول در آب انجام دهید.
هیچگاه در پاییز یا زمستان به گیاه کود ندهید زیرا گیاه در این فصل در حال
استراحت است.
همچنین مراقب کوددهی بیش از حد باشید این کار نه تنها کمکی به گیاه نمیکند
بلکه باعث تشکیل نمک در خاک میشود و به ریشهها آسیب میزند و روی برگهای گیاه
لکههای قهوهای پدیدار میشود.
میتوان برای این گیاه از ترکیب برابر خاک کاکتوس و خاک گلدان استفاده کرد.
اضافه کردن کمی کمپوست به این خاک نیز کار خوبی است و به گیاه کمک میکند.
ترکیبی از پوده و پرلیت نیز برای زهکشی این خاک بسیار مناسب است.
کالانکوئه چندان مورد توجه آفات نیست اما میتواند توسط شته یا شپشک آردی
تهدید شود.
بهتر است در اولین مشاهده این آفات بر روی گیاه خود آنها را با آب و پارچهای
تمیز از روی گیاه پاک کنید.
این گیاه برای سگ و گربه سمی محسوب میشود. جویدن یا بلعیدن کالانکوئه میتواند باعث ایجاد استفراغ یا اسهال در حیوان شود و در برخی موارد نادر باعث به هم ریختن ریتم ضربان قلب حیوان خواهد شد.
این گیاه را میتوان برای رشد بهتر یا مرتب شدن ظاهرش هرس کرد.
گلها یا ساقههای مرده را باید از این گیاه جدا کرد تا باعث از دست رفتن
انرژی گیاه نشود.
همچنین با جدا کردن گلهای مرده از این گیاه آن را تشویق میکنیم که دوباره
گل بدهد.
هرس کردن ساقههای بسیار بلند این گیاه کمک میکند تا از افتادگی و شلختگی
آن جلوگیری شود.
در ادامه روش نگهداری گیاه کالانکوئه باید بگوییم که کالانکوئه را میتوان
از طریق بذر، پاگیاه یا قلمه زدن ساقه تکثیر کرد.
تکثیر این گیاه از طریق بذر کاری غیر معمول است اما تکثیر گیاه از طریق
پاگیاه یا قلمه زدن بسیار ساده است.
بهترین فصل برای تکثیر کالانکوئه بهار یا تابستان است. در این فصول گیاه هیچ گلی ندارد و تمام انرژیاش را صرف آمادهسازی خود میکند.
●ساقهای که برای تکثیر انتخاب میکنید باید بالغ و سالم باشد و هیچ گلی روی آن نباشد و به اندازهای بلند باشد که حداقل دو برگ روی آن وجود داشته باشد. با یک قیچی یا چاقوی تیز و تمیز کمی بالاتر از گره برگ یا ساقه را ببرید.
●اگر قرار است پاگیاه را برای تکثیر انتخاب کنید دقت کنید که دقیقا محل اتصال گیاه کوچک به گیاه مادر را انتخاب کنید و حداقل روی آن چند برگ وجود داشته باشد.
●ساقه بریده شده را در محلی قرار دهید تا در محل
برش آن حالتی شبیه به پینه بستن ایجاد شود. این پینه باعث میشود تا ساقه بریده
شده از بیماری یا پوسیدگی در امان بماند.
این مرحله ممکن است بین یک تا سه روز طول بکشد و بستگی به ضخامت ساقه بریده
شده دارد. بعد از تشکیل پینه بر روی ساقه میتوانید آن را در یک هورمون ریشه قرار
دهید که البته کاری اختیاری است.
●برای گیاه جوان خود خاکی آماده کنید که زهکشی
خوبی داشته باشد و به راحتی خشک شود.
قرار نیست خاک این گیاه بیش از حد خیس بماند زیرا باعث پوسیدن آن میشود.
اگر گلدان شما به اندازه کافی بزرگ است میتوانید چند گیاه را کنار هم
بکارید اما یادتان نرود که این کالانکوئههای جوان روزی بزرگتر میشوند و به فضای
کافی برای رشد نیاز دارند. اکنون ساقهها را به آرامی و به صورت ایستاده در خاک
قرار دهید و جای آن را محکم کنید.
●رطوبت به قلمههای جوان کمک میکند پس میتوانید با کمک یک پلاستیک تمیز گلدان را بپوشانید و رطوبت لازم را فراهم کنید و بر روی پلاستیک چند سوراخ ایجاد کنید تا هوای کافی در جریان باشد. گلدان را بهتر است در نزدیکی یک پنجره جنوبی قرار دهید زیرا بهترین نور برای ساکولنتها از این پنجره تامین میشود. اجازه ندهید نور به صورت مستقیم به کالانکوئه برسد زیرا باعث سوختن آن میشود.
● هر زمان که احساس کردید خاک کاملا خشک است آن را توسط اسپری یا کمی آب نمناک کنید. پس از مدتی که متوجه ریشه دادن ساقهها یا رشد آن شدید میتوانید تولد کالانکوئه جدید خود را جشن بگیرید و آن را مانند یک گیاه بالغ نگهداری کنید.
گلهای این گیاه یکی از دلایلی است آن را تا این حد محبوب کرده است.
این گیاه غالبا در فصلی گل میدهد که روزهای کوتاه و شبهای بلند داشته
باشد یعنی بین پاییز تا بهار.
کالانکوئه گیاهی نوردورگی است، یعنی این گیاه میتواند طول مدت زمان روز یا
شب را تشخیص دهد و طبق آن فصل رشد خود را تنظیم کند. این گیاه به 12 الی 14 ساعت
تاریکی کامل نیاز دارد تا بتواند دوباره گل بدهد.
اگر شما این گیاه را در داخل خانه نگه میدارید پس حتما این گیاه، تاریکی
دلخواه خودش را دریافت نمیکند. بهتر است پس از پایان نور روز، این گیاه را برای
حداقل 12 ساعت در کمد یا اتاقی کاملا تاریک قرار دهید. این کار را برای 6 الی 8
هفته ادامه دهید. در طول این دوره آبدهی را متوقف کنید و زمانی که اولین نشانههای
رشد شکوفهها بر روی گیاه را دیدید میتوانید دوباره گیاه را به شرایط نگهداری
قبلی برگردانید.
پس از شرح روش نگهداری گیاه کالانکوئه در مورد مشکلات و راه حل آنها
توضیحاتی میدهیم:
هر گیاهی ممکن است دچار بیماری یا مشکلاتی شود که باعث آسیب به گیاه یا حتی
مرگ آن شود، کالانکوئه نیز از این قاعده مستثنی نیست. برگهای زرد شده، پژمردگی،
قارچ یا رشد عجیب و غریب نشانههایی هستند که میگوید گیاه شما بیمار است.
در ادامه مشکلات و بیماریهایی را بیان میکنیم که ممکن است در نگهداری از
کالانکوئه پیش بیاید و با شناخت نشانههای میتوانید گیاه خود را درمان کنید.
این گیاه به شدت نسبت به سرما حساس است. دمای بسیار پایین ممکن است باعث
شود گلها یا برگهای این گیاه نرم و آسیب دیده شود. البته دمای بسیار بالا نیز
باعث پژمردگی برگها خواهد شد.
بهترین بازه دما برای نگهداری کالانکوئه چیزی بین 13 الی 26 درجه است. این
گیاه حتی اگر در مدت کوتاهی در دمای 5 درجه باشد میتواند باعث مرگ آن شود.
این گیاه به شدت نسبت به گاز اتیلن حساس است.
این گاز چیست؟ همان چیزی که در سیگار، اگزوز ماشینها و بعضی میوهها پیدا
میشود.
این گاز باعث میشود تا گلهای کالانکوئه بمیرد یا نتواند شکوفا شود همچنین
اتیلن باعث میشود تا برگهای این گیاه زرد شود و بریزد.
کالانکوئه به شدت نور دوست است نور ناکافی میتواند برگها را زشت کند.
گیاه کالانکوئه خود را در محیطی نورگیر و با نور غیر مستقیم قرار دهید. در
صورتی که این گیاه نور مستقیم زیادی دریافت کند برگهایش میسوزد.
آب دادن زیاد به این گیاه میتواند به آن آسیب بزند. هیچگاه آب را مستقیما
به برگها ندهید زیرا باعث ایجاد قارچ یا باکتری میشود.
کالانکوئه زمانی به آب نیاز دارد که خاک آن خشک شده باشد و آب دادن باید تا
حدی باشد که خاک مرطوب شود و اضافی آن خارج شود.
پوسیدگی ریشه یکی از مشکلات ریشه است که دلیل آن آب دادن زیاد یا خشک نشدن
کافی خاک به دلیل زهکشی نامناسب است.
پیتیوم و گیاهکش بیماریهایی است که با آب دادن زیاد در طولانی مدت، گیاه
را مبتلا میکنند. زهکشی مناسب خاک و آب دهی به اندازه میتواند باعث جلوگیری از
این مشکل شود.
از نشانههای کمبود روی در کالانکوئه زرد شدن رگبرگهای گیاه و پیچ خوردگی
برگها است.
کمبود روی مخصوصا در کالانکوئه باعث میشود که گیاه، ساقهای صاف با برگهای
زیاد تولید کند. برای جلوگیری از کمبود روی در گیاه باید pH
خاک را حدود 6 الای 6.5 نگه داشت و یا ترکیبی مساوی از پوده و پرلیت را به
خاک اضافه کرد.
اغلب دارندگان کالانکوئه، فراموش میکنند که کالانکوئه یک ساکولنت است.
آبیاری مکرر، زیاد و از بالا سبب آسیب رسیدن به این گیاه میشود. اگرچه آن
در اغلب اوقات میتواند این شرایط را تحمل کند، اما بهتر است این چنین با آن رفتار
نکنید. کالانکوئه ترجیح میدهد در اغلب اوقات خشکی را تجربه کند. خاکش باید بین هر بار آبیاری به خوبی خشک شود.
پوسیدگی ریشه زمانی رخ میدهد که کالانکوئه در آب غوطه ور باشد. قرار گرفتن
در خاک کاملا خیس در اثر آبیاری بیش از حد یا عدم زه کشی صحیح خاک، اصلیترین
دلایل پوسیده شدن ریشه هستند.
اگر گیاه برای مدت طولانی تحت استرس خیسی قرار بگیرد، قارچهای مضری مانند
پیتیوم و گیاه کش ظاهر شده و سلامت گیاه را تحت تاثیر قرار خواهند داد. عوارض
متفاوت است، مانند زرد شدن و پژمردگی برگها یا مرگ گیاه.
اگر مشکل گیاه آبیاری بیش از حد و پوسیدگی ریشه بود، باید آن را از گلدان
خارج کنید. به آرامی خاکهای چسبیده به توپ ریشه را پاک کرده و سعی کنید آسیبی به
آن وارد نکنید.
حال باید به سراغ تمام بخشهای ریشه بروید. آیا بخشی تغییر رنگ داده است؟
یا بخشی بوی نامطبوعی دارد؟ تمام قسمتهای غیرطبیعی را به کمک یک قیچی تیز ببرید،
تا ریشه فقط دارای قسمتهای سالم باشد. حال آن را در خاکی جدید با زه کشی مناسب
بکارید.
پیشگیری، بهترین اقدام است. پس بهتر است قبل از وقوع پوسیدگی، روند آبیاری
را اصلاح کرده، گیاه را در خاکی با زه کشی عالی بکارید و گیاه را از بالا آبیاری
نکنید.
کالانکوئه مستعد کمبود روی است، بخصوص اگر در خاکی با مقادیر بالای فسفر
کاشته شود.
علائم این کمبود، زرد شدن برگها در میانه رگهها، پژمردگی و یا پیچ خوردن
آنهاست. ناکافی بودن میزان زینک میتواند سبب صاف و بلند شدن بیش از حد برگها در
کالانکوئه شود، اتفاقی که به آن “شیفتگی” میگوییم. برای کاهش ریسک این اتفاق، ph خاک او را بین 6 الی 6.5 حفظ کرده و از مقادیر برابر زغال
سنگ و پرلیت در خاک استفاده کنید.
بعضی از انواع حشرات میتوانند سبب زرد شدن برگهای این گیاه شوند. برای
مثال، شپشک آردی از برگهای این گیاه تغذیه میکند. این حشره ظریف، طولی بین 2 الی
16 سانتی متر داشته و به شکل قطعات ریز پارچه به نظر میرسد.
آنها میتوانند به زرد شدن و حتی ریزش برگهای کالانکوئه منجر شوند. شپشک
آردی با استفاده از دهان سوراخ کننده خود، بافت داخلی برگ را سوراخ کرده و از آن
طریق شیره درونی را میمکد، و بدین شکل گیاه را تضعیف میکند.
با اینکه کالانکوئه به مراقبت ویژهای نیاز ندارد، اما گاهی ممکن است دچار
بیماری شود. ظهور لکههای قهوهای رنگ بر روی برگها، یکی از این مشکلات به شمار
میآید. این لکههای قهوهای را باید در دو دسته بررسی کنیم:
- لکههای زرد - قهوهای متغیر تا قهوهای تیره
- لکههای قرمز - قهوهای
لکههای گروه اول در اثر یک شرایط فیزیکی خاص به نام ادم رخ میدهد. اما
گروه دوم، در اثر وجود آفتی به نام شپشک نرم تن قهوهای ظاهر میشوند.
آسیب ادم خفیف بوده و محدود به همان ناحیه است، اما شپشک نرم تن قهوهای در صورت
عدم درمان به موقع، حتی میتواند گیاه را به سمت نابودی ببرد.
ادم به علت آبیاری بیش از حد یا کوددهی بسیار کم ایجاد میشود. در این
مشکل، بعضی از سلولهای گیاه، آب زیادی جذب کرده، میترکند و به این ترتیب از بین
میروند.
لکههای ناشی از ادم ظرا تا زمانی که با ناخن نخراشید، از بین نمیروند.
آنها غالبا در سطح زیرین برگ ایجاد شده و تا زمانی که آنجا را چک نکنید، متوجه
حظورشان نخواهید شد. اما نگران نباشید، ادم نمیتواند گیاه را بکشد.
درمان ادم:
برای مقابله با ادم، بهتر است کالانکوئه را از رطوبت و خیسی دور نگه دارید.
اگر آن را در گلدان کاشتهاید، گیاه را به مکان خشکتری برده و آبیاری را دقیقا در
سطح خاک انجام دهید. حفظ کردن کالانکوئه کاشته شده در باغچه از رطوبت هوا، غیرممکن
است؛ اما فراموش نکنید: لکه ادم خطرناک نیست، فقط زشت است! اگر فکر میکنید کمبود
منابع مغذی مشکل گیاه شماست، در اطراف ریشه، یک کود گرانوله 10-16-10
بریزید. برای هر 30 سانتی مربع، یک قاشق غذاخوری از کود کافی است. دستور العمل را از روی بخش توضیحات نوشته شده
بر روی جلد چک کنید. هر کودی شیوه مخصوصی برای مصرف دارد.
بعضی از لکههای قهوهای رنگ ایجاد شده بر کالانکوئه، ممکن است در اثر این
آفت ایجاد شده باشد. این حشرات حدودا نیم سانتی متر بوده، بیضی شکل هستند و در رنگ
قرمز تیره-قهوهای یافت میشوند. اگر به لکه ضربه زدید و حرکت کرد، آن حشره است.
این حشره از شیره موجود در برگها تغذیه کرده و مایعی لزج به نام عسلک
تولید میکند.
عسلک، شیرین و کشسان است و سطح برگها را میپوشاند. این پوشش ایجاد شده،
محیط را برای رشد کپکها و قارچها فراهم کرده و بدین شکل گیاه را به دردسر میاندازد.
در واقع، این اصلیترین آسیب شپشک نرم تن قهوهای برای گیاه است.
کنترل شپشک نرم تن قهوهای:
این حشره را میتوانید از طریق برداشتن و شستن از سطح گیاه حذف کنید.
برای شستن، طبق این دستور عمل کنید:
نصف قاشق غذاخوری صابون مایع را در یک لیتر آب کرده، یک دستمال نرم را به
آن آغشته کنید. سپس با دقت و ملایمت، برگهای بیمار را شست و شو دهید. اگر برگی
بیش از حد دارای این آفات بود، توصیه میکنیم آن را از گیاه جدا کنید.
اگر این روش کارساز نبود، یک دوم الی یک و یک چهارم قاشق چای خوری از آفت
کش بیفنترین (bifenthrin) را در حدود 4
لیتر آب حل کرده و در آب پاش اسپریای مخصوص باغبانی بریزید. با این محلول، تمام
برگهای کالانکوئه را به خوبی اسپری کنید.
فراموش نکنید که قبل از استفاده از این ماده شیمایی، شلوار بلند، پیراهن آستین
بلند، کفش ضخیم، جوراب و دستکش ضخیم بپوشید. مواظب باشید سایر گیاهان را آغشته
نکرده و محل حضور زنبورها را با آن آلوده نکنید.
همه ما دوست داریم همواره کالانکوئه خود را با برگهایی سبز و زیبا ببینیم. اما ریزش، اتفاقی ناخوشایند است که ممکن است گریبانگیر گیاه ما نیز بشود. این اتفاق، معمولا به دلایل زیر رخ میدهد:
اگر نور خورشید به مقدار کافی به گیاه نرسد، آن به سمت منبع نور متمایل میشود. این خم شدگی، گاهی منجر به ریزش برگها خواهد شد. در این شرایط، برگهای بخش پایینی تنه اصلی، شروع به زرد شدن کرده و پس از مدتی میریزند.
پس از به اتمام رسیدن روند گلدهی، ممکن است رشد گیاه به کلی متوقف شده و برگهای خود را از دست بدهد. ظهور این علائم، یعنی انرژی گیاه به پایان رسیده است. گیاه باید سریعا به خاکی غنی منتقل شده یا کود مناسب دریافت کند.
با رسیدن فصل سرما، دستگاههای گرمایشی نیز در منازل برپا میشوند. اگر گیاه در نزدیکی منبع گرما قرار بگیرد، دچار ریزش برگها خواهد شد. معمولا کالانکوئه را در لبه پنجره قرار میدهیم، جایی که اغلب در بالای شوفاژ و بخاری واقع شده است. در چنین فضایی، هوا بسیار خشک است. جز در مواقع خاص، بهتر است با فرا رسیدن پاییز گیاه را به مکانی با دمای کمتر ببرید. بهترین دما برای کالانکوئه در فصل زمستان، 13 الی 15 درجه سانتی گراد است. در این حالت، این گیاه زیبا با سرما تطبیق یافته و ریزش برگها به حداقل خواهد رسید. نکته مثبت پاییز و زمستان این است که رطوبت هوا دیگر بالا نیست، وگرنه باید همواره نگران کپک و سفیدک میبودید!
هنگام مواجهه با ریشه فاسد شده کالانکوئه باید چکار کنیم؟
کالانکوئه
به خاکی با زه کشی عالی نیاز داشته و از قرار گرفتن در معرض رطوبت زیاد، آسیب میبیند.
یکی از اولین عوارض آبیاری بیش از حد، پوسیدگی و فاسد شدن ریشه است. اگر بخش
پایینی تنه (نزدیک به خاک) سیاه و لزج مانند شد، یعنی ریشه دچار مشکل شده است.
نجات دادن گیاهی با ریشه فاسد شده، کمی سخت است. مهمترین
مسئله، عکس العمل به موقع شماست. به محض اینکه احساس کردید ممکن است گیاه به این
مشکل مبتلا شده باشد، باید آبیاری را متوقف کرده و اجازه دهید خاک کاملا خشک شود.
اگر کالانکوئه را در گلدان کاشتهاید، آن را خارج کرده و در گلدانی جدید بکارید.
از خاکی تازه و با زه کشی عالی استفاده کرده و این بار از کافی بودن تعداد حفرات
زه کشی گلدان اطمینان حاصل کنید. قبل از کاشت ریشه در خاک جدید، بخشهای بیمار آن
را به کمک یک قیچی تیز جدا کنید.
روش تشویق کردن گیاه به گلدهی چگونه است؟
برای
این کار، باید گیاه یک دوره استراحت را طی کند. کاهش میزان نور از اصلیترین شرایط
لازم است.
برای تشویق گیاه برای گلدهی در حالت عادی، بدین شکل عمل
کنید:
پس از پایان عمر گلهای گیاه، آنها را جدا کنید. بدین شکل
گیاه انرژی خود را برای رشد بخشهای جدید صرف خواهد کرد.
در طول تابستان، از مناسب بودن زه کشی خاک مطمئن شده و آن
را در مکانی پرنور قرار دهید. رطوبت هوا و خاک را نیز در اندازه متعادل نگه دارید.
با رسیدن پاییز، آبیاری را کاهش داده و اگر گیاه را در خارج
از خانه قرار دادهاید، به داخل منتقل کنید. گیاه در طول پاییز و زمستان، نور
کمتری را دریافت خواهد کرد، شرایطی که به تشکیل گلهای جدید کمک میکند.
در اواخر زمستان (یا دقیقا در زمان شروع گلدهی)، کود
10-10-0 به گیاه بدهید. این کار سبب میشود تا گلدهی تقویت شده و سلامت گیاه حفظ
شود.
اما اگر میخواهید گیاه را برای گلدهی در زمان ویژهای
ترقیب کنید، مانند ایام کریسمس، باید برنامه دیگری را پیش ببرید:
آبیاری را به حداقل رسانده و از 6 هفته قبل از موعد مقرر،
گیاه را برای 14 ساعت بدون نور خورشید حفظ کنید. میتوانید آن را برای 14 ساعت در
کمد، کابینت و یا زیر یک جعبه قرار دهید و 10 ساعت دیگر، به مکان نورانی باز
گردانید.
هدف این است که گیاه 14 ساعت در تاریکی مطلق قرار بگیرد.
گیاه را گرم و دور از دستگاههای گرمایشی/ سرمایشی نگه دارید. ما قصد داریم آن را
به دوران خفتگی ببریم، پس در این 6 هفته کوددهی و آبیاری را متوقف کنید.
به محض اینکه شکوفهها را دیدید، گیاه را به مکانی روشنتر
برده و آبیاری را طبق روال قبلی از سر بگیرید. در بهار به گیاه کود بدهید و شکوفههای
قدیمی را از آن جدا کنید.
مشکلات احتمالی در هنگام نگهداری از کالانکوئه کداماند؟
نگهداری
نامناسب از هر گیاهی، منجر به ایجاد مشکلاتی برای آن میشود. پس از خرید گیاه،
باید به روش نگهداری آن به خوبی مسلط شوید و سعی کنید بهترین شرایط را برای آن
فراهم کنید. اما گاهی علی رغم پایدار بودن شرایط محیطی، گیاه دچار تغییراتی میشود:
اگر برگها دچار ریزش مداوم شدند، یعنی گیاه به مقدار کافی
عناصر ضروری دریافت نمیکند، و یا خاک برای آن مناسب نیست. در این مورد باید به
گیاه کود بدهید.
اگر برگهای بخش پایینی گیاه شروع به ریزش کرده و برگهای
بالایی زرد شدند، یعنی کالانکوئه نور کافی دریافت نمیکند. در این شرایط، مکان
گیاه را تغییر داده و آن را به پنجرهای نورگیر (ترجیحا شرقی یا جنوبی) نزدیکتر
کنید.
اگر با وجود سالم به نظر رسیدن برگها، گلدهی به تاخیر
افتاده است، یعنی در کوددهی زیادهروی کردهاید. در صورت رخ دادن چنین مشکلی،
سریعا کوددهی را متوقف کرده و برای مدتی این کار را انجام ندهید. در صورت لزوم
کوددهی، میزان مصرفی را کاهش دهید.
اگر لکههای سیاه رنگ بر سطح برگها نمایان شدند، یعنی قارچهای
انگلی به کالانکوئه شما حمله کردهاند. این اتفاق ممکن است در صورت پایین بودن
دما، یا آبیاری بیش از حد خاک قبل از خشک شدن رخ دهد. در این مورد، باید خاک گیاه
را تعویض کرده و برگهای بیمار را از آن جدا کنید. آبیاری باید کاهش پیدا کند. اگر
هوای اتاق خنک است، میتوانید گیاه را بر لبه پنجرههایی قرار دهید که در بالای
رادیاتور قرار دارند.
ظهور کپک خاکستری، در اثر نامناسب بودن دما و رطوبت محیط رخ
میدهد. اگر هوا بسیار مرطوب و سرد باشد، چنین کپکی ایجاد خواهد شد. در این حالت،
گیاه را به مکان دیگری ببرید و نگران نباشید، زیرا خودش برطرف خواهد شد.
سفیدک، از دیگر عوارض برگی است که در اثر گرمای بیش از حد
گیاه میتواند سلامت گیاه را به خطر بیاندازد.
بعضی اوقات ممکن است در هنگام نگهداری از گیاهان آپارتمانی،
با یک یا چند گیاه پژمرده یا از دست رفته مواجه شده باشید و ندانید چگونه گیاهان
خود را نجات دهید. به همین منظور ما در این مقاله به توضیح روشهای موثر احیای
گیاهان آپارتمانی پرداختهایم تا با مطالعه آن، بتوانید گیاهان از دست رفته خود را
دوباره احیا کنید. پس در ادامه با ما همراه باشید.
مقدمه
اگر پس از یک روز پرمشغله به خانه آمدید و دیدید که گیاه زیبا و محبوبتان در حال از دست رفتن است جای نگرانی وجود ندارد، احتمالا هنوز فرصت برای بازیابی و سرحال شدن آن وجود دارد. بیایید اینطور شروع کنیم که فکر میکنید برای دادن جانی دوباره به گیاهتان چه کاری باید انجام دهید؟ به آن آب بدهید؟ خیر! متاسفانه بیشتر مردم فکر میکنند که با اضافه کردن آب به گیاهان پژمرده میتوانند آن ها را سرحال و سالم کنند، اما واقعا اینطور نیست و گاهی اضافه کردن آب حتی به میزان کم سبب حادتر شدن مشکل خواهد شد. پس راه حل چیست؟ یادگیری روش های احیا کردن گیاهان آپارتمانی و نجات گیاه مورد نظرتان! با یادگیری روش های نجات گیاهان آپارتمانی آنها را براساس اصول و قواعد مجددا به چرخه زندگیشان باز خواهید گرداند. به این منظور ما در این مقاله به شرح 4 روش موثر برای احیا و نجات گیاه یا گیاهان شما پرداختهایم. اگر دوست دارید به روشی درست گیاه از دست رفته خود را نجات دهید، تا پایان این مطلب همراه باشید.
روشهای احیای گیاهان آپارتمانی
سلامت گیاهان و گلهای آپارتمانی عموما بهخاطر افراط یا تفریط در تامین نور، مواد مغذی، آبیاری به خطر میافتد، البته که نمیتوان حمله آفتها را نیز نادیده گرفت. در نتیجه سادهترین راه اصلاح عادتهایتان در طول مراقبت از گیاهان است. برای مثال اگر به گیاهان خود بیشازحد آب میدهید. سادهترین روش برای نجات گیاه تان اصلاح عادت آبیاری است. اصلاح عادتهای مراقبت از گیاه آپارتمانی تان روشی عالی و اغلب کارآمد است، اما تشخیص اینکه که گیاه شما به خاطر کدام مورد از مواردی که گفتیم دچار مشکل شده است از همه مهمتر است، چراکه اگر درست تشخیص داده نشود، اقدامات شما سیکل معکوس داشته و بهجای بهبود و نجات گیاه تان آن را به سمت مرگ میکشاند. به همین منظور ما در 4 روش احیا کردن گیاهان آپارتمانی که هر کدام بر اساس یکی از چهار موردی که سلامت گیاهان را به خطر میاندازد است، روش تشخیص را نیز برای شما شرح دادهایم.
اکنون گیاه شما آماده است تا دوباره سلامت شود. حال در ادامه به روش های احیا گیاه خواهیم پرداخت.
اگر گیاه شما از آبیاری شدن بیشازحد یا آبیاری کم آسیب دیده حتما یادتان باشد از اضافه کردن کود یا غذای مخصوص گیاهان به آن تا زمانی که کاملا سالم نشده خودداری کنید. از آنجا که در این شرایط ریشهها بسیار حساسند و برای درمان به زمان کافی احتیاج دارند این گیاهان را از نور مستقیم خورشید دور نگه دارید و تا زمان بهبود ریشهها، فقط مقدار بسیار کمی آب به آنها بدهید. گیاه شما زمانی سالم شده که برگها دوباره مثل سابق سبزرنگ شده باشند و خاک رطوبت متعادلی داشته باشد.
هر گیاهی رفتار و میزان مقاومت متفاوتی در برابر نور خورشید دارد. بعضی گیاهان نیازمند حضور در نور مستقیم خورشید هستند در حالی که گیاهان دیگر نمیتوانند این حجم از نور مستقیم را تحمل کنند و آسیب میبینند. گاهی تغییرات ناگهانی در محیط گیاه، مثل انتقال آن به اتاق دیگر، می تواند گیاه شما را شوک زده کند. برای جلوگیری از این موضوع، باید میزان نور مورد نیاز گیاه خود را بدانید و با توجه به آن مکان مناسبی در منزل برایش پیدا کنید.
گیاهان مکان بسیار مناسبی برای حمله آفت ها، موجودات ریز و حشرات موذی هستند. البته خیلی جای نگرانی نیست. چون خوشبختانه به راحتی میتوان بسیاری از آن ها را از بین برد. مثلا میتوانید در اطراف گیاه خود، گیاهان مخصوصی که حشرات را دور میکنند قرار دهید. احتمالا برایتان سوال پیش آمده که نشانه های حضور این حشرات در گیاه شما چیست؟ علایم مختلفی وجود دارد. مثل برگ های تغییرشکل داده شده و یا بی رنگ شده که نشان می دهند موجودات موذی در حال جویدن برگ و مکیدن شیره گیاه هستند. همچنین رشد غیر طبیعی بخش هایی از گیاه هم حاصل پنهان شدن این آفات و یا تخم حشرات در داخل گیاه شماست.
گیاهان دائما در حال برداشت مواد مغذی و مورد نیاز خود از خاک هستند، درنتیجه پس از مدتی خاک آنها از مواد ضروری خالی شده و اگر این کمبود را با اضافه کردن خاک یا کود غنی از مواد مغذی جایگزین نکنید، رشد گیاه دچار مشکل شده و گیاه بیمار میشود. اگر از مناسب بودن میزان آب، نور، و عدم حضور آفات مطمئن شدهاید و هنوز مشکل گیاهتان حل نشده است به احتمال زیاد مشکل از کمبود مواد مغذی است. این مشکل هنگامی رخ میدهد که شما به خاک گیاه خود، کود یا محلول تغذیهکننده اضافه نکردهاید. شما میتوانید بهراحتی غذای گیاه خود را با استفاده از مواد موجود در منزل درست کرده و نیاز آن به موادمغذی را کاملا برطرف کنید.
برای نجات و احیا کردن گیاه خود درنظر داشته باشید که مدت زمان زیادی طول
می کشد تا گیاهتان مثل روز اول، سالم و سرحال شود. شاید از چند هفته تا چند ماه!
بنابراین طی این مدت، شما باید شرایط مناسبی برای آن ها فراهم کرده و با صبوری و
آرامش از آنها مراقبت کنید. وقتی که دوباره سالم شدند، مرتبا وضعیت آب، نور و خاک
آنها را چک کنید و اجازه ندهید که دوباره مشکلی برایشان پیش بیاید. گیاهان هم
مثلهمه موجودات به محبت نیاز دارند. با آن ها با مهربانی رفتار کنید، در برابر
تغییرات آنها حساس باشید و با عشق و علاقه به آنها رسیدگی کنید تا بتوانید همیشه
آن ها را زیبا و سالم ببینید و از حضورشان لذت ببرید.
این نکته نیز ناگفته نماند که گاهی حضور یک گیاه جدید مثل دوست و همراهی برای گیاه
شماست که به آن کمک میکند در مسیر بازیابی سلامتش تنها نباشد. در نتیجه از انجام اینکار نیز غافل نشوید. ما
در تیم گلستان، گیاهان مناسب برای نگهداری در منزل و محیط های داخلی را معرفی کرده
ایم. می توانید با مطالعه آن مطالب مناسب ترین گیاه برای هر نقطه از منزل خود را
پیدا کنید و اگر هر سوالی در مورد روش نگهداری آن ها داشتید، از ما بپرسید.
بهعنوان حرف آخر نیز گفتنی است که اگر راه حلهایی که تا اینجای مطلب به آنها
اشاره کردیم امتحان کردید ولی احساس میکنید که دیگر راهی برای احیای گیاهتان وجود
ندارد، اگرچه ناراحت کننده است، اما شاید بهتر باشدکه گیاه مرده خود را کمپوست
کنید تا حداقل بتوانید با استفاده از آن به گیاهان بعدی خود کمک کنید.
1. دلیل خارج شدن ریشهها از زیر گلدان گیاه چیست؟
خوشبختانه این اتفاق جدی نیست و خطری برای گیاه بههمراه ندارد. خروج ریشه از زیر گلدان یا آمدن آن به سطح خاک یعنی وقت آن رسیده است که گیاه را به گلدان بزرگتری منتقل کنید. برای اینکار گیاه را بهآرامی و با دقت از گلدان فعلی خود خارج کرده و ریشههای آن را بررسی کنید. اگر ریشه در حال شکل دادن اشکال دایرهای در سطح زیرین خود بود یا در زیر گلدان دیگر خاکی باقی نمانده بود، بدون درنگ آن را در گلدان بزرگتر بکارید.
2. چگونه میتوان گیاهان پژمرده را احیا کرد؟
اگر برگهای گیاه شما پژمرده شدهاند، ابتدا
باید رطوبت خاک را بررسی کنید. بهاینمنظور
بند اول انگشت خود را در خاک فرو کنید؛ اگر خاک خشک بود، پس گیاه به آب نیاز دارد،
اما اگر مرطوب بود، شاید ریشههای گیاه پوسیده و فاسد شدهاند. این اتفاق، یک
بیماری قارچی است که در اثر آبیاری بیشازحد ریشه را درگیر میکند. نشانههای دیگر
شامل زرد شدن برگها یا از بین رفتن ناگهانی بخشی از گیاه و ضعیف شدن جایگاه آن در
خاک، این احتمالات را تقویت میکنند. دراینباره برای حصول اطمینان گیاه را از
گلدان خارج کرده و به ریشه نگاهی بیاندازید. یادتان باشد ریشه سالم، سفید یا قهوهای
روشن است. پس اگر هنگام لمس کردن، اجزای
مختلف ریشه از هم جدا شدند، خیس هستند و به قهوهای تیره متمایلاند، یعنی گیاه
دچار پوسیدگی ریشه شده است. برای حل مشکل بخشهای آسیب دیده را شستوشو داده و از
گیاه جدا کنید؛ بهتر است مقداری از برگهای اضافه را نیز هرس کنید تا تعادل کافی
در گیاه ایجاد شود.
اگر پس از حذف بخشهای بیمار، ریشه به قدر کافی باقی ماند، آن را در یک
مخلوط ضدقارچ مثل محلول هیدروژن پروکسید 3 درصد فرو کرده و سپس آن را مجددا داخل گلدان
بکارید. برای اینکار حتما از گلدان تمیز و خاک تازه استفاده کنید. بعد از کاشت مجدد نیز گیاه را بهخوبی آبیاری
کنید، اما برای آبیاریهای آینده، صبر کنید که سطح خاک خشک شود. اگر بههردلیلی از
گلدان قبلی استفاده میکنید، حتما آن را قبل از استفاده مجدد بهخوبی شستوشو دهید.
اما اگر پس از بررسی ریشه سالم بود، گیاه شما از کمبود رطوبت رنج میبرد،
برای حل این مشکل با استفاده از دستگاه مرطوبکننده هوا یا قرار دادن گلدان روی سینی
آب و سنگریزه، رطوبت محیط را افزایش دهید. همچنین فراموش نکنید که گیاه نباید در
نزدیکی دستگاههای گرمایشی/سرمایشی و جریان باد قرار بگیرد. ضمن
اینکه قرار دادن گلدان گیاه در نزدیکی در نیز اصلا برای آن مناسب نیست.
3. علت خارج شدن آب از زیر گلدان به طور کامل چیست؟
دو دلیل احتمالی برای این مشکل وجود دارد؛ یا ریشه بیشازحد رشد کرده و فشرده شده یا خاک آبگریز شده است. برای بررسی دقیقتر بهآرامی گیاه را از گلدان خارج کنید و نگاهی به آن بیاندازید. اگر ریشه کاملا فشرده شده است، وقت آن است که گیاه را در گلدان بزرگتری بکارید، اما اگر هنوز مقدار زیادی از خاک باقیمانده و ریشه فضای کافی دارد، احتمالا خاک آبگریز شده است. این اتفاق زمانی رخ میدهد که خاک گلدان یا خاک رسی، برای مدت طولانی خشک باقیمانده باشد. نشانه این اتفاق، باقی ماندن آب در سطح خاک و جذب نشدن آن است. برای حل این مشکل، گلدان را در یک سطل پر از آب قرار دهید. میتوانید آن را در مخلوط ضعیفی از عصاره جلبک نیز قرار دهید. راه دیگر، آبیاری گیاه با یک مخلوط مرطوبکننده است؛ مخلوط مرطوبکننده سطح تماس آب و خاک را بهبود بخشیده و سبب جذب بهتر آب میشود. اغلب این مخلوطها، صنعتی هستند، اما میتوانید با مخلوط کردن یک ساشه (کیسههای کوچک یکبار مصرف که برای بستهبندی سس یا پودر از آنها استفاده میشود) آگارآگار در 5 لیتر آب، مخلوط خانگی خود را بسازید.
4. علت قهوهای شدن نوک یا لبه برگهای گیاه چیست؟
اگر بهتازگی به گیاه کود دادهاید، این اتفاق
میتواند نشانه کوددهی بیشاز مقدار مورد نیاز گیاه باشد. البته که آبهای رسوبزدایی
شده نیز بهدلیل دارا بودن مقدار زیادی از سدیم و پتاسیم میتوانند این مشکل را
ایجاد کنند.
علت دیگر، هوای خشک است. بسیاری از گیاهان آپارتمانی متعلق به مناطق بارانی
هستند، پس به میزان بالایی از رطوبت هوا نیاز دارند؛ بدون رطوبت، برگها قهوهای
خواهند شد، حتی اگر ریشه آب را بهخوبی به خود جذب کند. درنتیجه هر چند وقت یکبار،
مقداری آب به برگهای گیاهان خانگی خود اسپری کنید. همچنین برای حذف غبار نیز آنها
را با یک دستمال مرطوب، تمیز کنید. یادتان باشد گیاهانی که برگهای مویی دارند مثل
بنفشه آفریقایی و بگونیا قرمز از خیس شدن برگهای خود فراریاند. پس به جای اسپری
کردن آب به چنین گیاهانی، آنها را به صورت گروهی با سایر گیاهان بکارید یا گلدان
را روی یک سینی حاوی آب و سنگریزه قرار دهید. همچنین میتوانید گیاه را به محلی
رطوبتی مثل آشپزخانه یا حمام منتقل کنید؛ البته بهشرطی که نور کافی در آنها وجود
داشته باشد.
5. چرا غنچههای گلها میریزند یا پژمرده میشوند؟
این مشکل، در اثر کمبود رطوبت رخ میدهد. برای حل آن، از میزان رطوبت مورد نیاز گیاه خود مطلع شده و رطوبت مورد نیاز آن را برایش فراهم کنید.
6. علت تغییر کردن رنگ برگهای گیاه چیست؟
اگر دما، نور، رطوبت، آبیاری و وضعیت زهکشی خاک مناسب است ولی هنوز گیاه ظاهری رنگ پریده دارد، احتمالا مشکل کمبود عناصر ضروری است. برای درمان سریع این مشکل، مخلوط ضعیفی از کود مایع به خاک اضافه کنید. در زمستان همین مقدار کم کافی است، اما در ماههای گرم باید الگوی کوددهی را متناسب با نیازهای گیاه خود انجام دهید. البته حواستان به نور هم باشد؛ چراکه گیاهانی که بهصورت ناگهانی دراز شدهاند و در جستوجوی نور هستند نیز میتوانند رنگپریدگی برگها تجربه کنند.
7. چرا نقاط سیاه یا قهوهای با حاشیه زرد رنگ بر روی برگها ایجاد میشود؟
بیماریهای قارچی و باکتریایی مختلفی میتوانند عامل این مشکل باشند. چنین مشکلی میتواند بسیار دردسر ساز شود، زیرا این بیماری بین گیاهان نزدیک به هم منتشر شده و ناگهان همه آنها را درگیر میکند. پس به محض مشاهده چنین علائمی، گیاه بیمار را از سایر گیاهان جدا کنید و در مکان دیگری به نگهداری از آن برسید. سپس برگهای بیمار را جدا کرده و آنها را در سطل آشغال نه کمپوست بریزید. در ادامه با سنگهای سبک سطح خاک را مالچ پاشی کنید تا اسپورهای قارچی موجود در خاک، به برگهای سالم حمله نکنند. همچنین از مناسب بودن جریان هوا در اطراف و میان برگهای گیاه، اطمینان حاصل کنید. بهاینمنظور گیاهان را با فاصله از هم قرار دهید. در نهایت نیز مواظب باشید در حین آبیاری برگها را خیس نکنید.
8. علت ایجاد لکههای قهوهای در سطح برگها چیست؟
اگر این لکهها در محل تابش نور بر سطح برگ ایجاد شدهاند، پس مشکل آفتاب سوختگی است. برای حل این مشکل بهسادگی گیاه را جابهجا کرده و آن را از تابش مستقیم نور خورشید دور کنید. بعد از مدتی مشکل برطرف خواهد شد. در مورد نور یادتان باشد که آفتاب در اواخر تابستان و اوایل پاییز، هنوز شدید است، پس میتواند بیشتر نفوذ کرده و معادلات نوری را بهم بریزد. درنتیجه دراین ایام به این موضوع توجه داشته باشید تا گیاه دچار سوختگی نشود؛ بهویژه اگر آن را در نزدیکی پنجره نورگیر شمالی یا غربی قرار دادهاید.
9. از کجا بفهمیم گیاه وارد دوران خفتگی شده یا کاملا پژمرده شده است؟
شاید تشخیص مرگ گیاه ساده به نظر برسد، اما اینطور نیست! گیاهان دچار حمله قلبی و… نمیشوند، پس کمی دقت نیاز است. اگر گیاه شما تمامی برگهای خود را از دست داده یا برگهای آن کاملا قهوهای شدهاند، نگران نشوید! بهترین راه برای اطمینان از مرگ گیاه، چک کردن ساقه است. درصورتیکه ساقه سفت و محکم باشد و داخل آن نیز یک نوار سبز مشاهده شود، گیاه زنده است؛ اما اگر ساقه نرم و شل شده است، ریشه را بررسی کنید. ریشه نیز باید انعطافپذیر اما محکم باشد. اگر هم ریشه و هم ساقهها نرم و شل هستند، گیاه مرده است. در غیراینصورت، احتمالا به دوران خفتگی وارد شده است. درنتیجه اگر یکی از ریشه یا ساقه سالم بود، از طریق قلمهزنی بخش سالم گیاه را مجددا داخل یک گلدان مناسب بکارید.
10. از کجا بفهمیم گیاه آپارتمانی شرایط خوبی ندارد؟
احتمالا پس از مدتی نگهداری کردن از گیاهان،
متوجه شدهاید که آنها دقیق و قابل پیشبینی نیستند. درست مانند والدینی که مواظب
نوزاد خود هستند باید تغییرات گیاه را بررسی کنید و بهخوبی به آن توجه کنید. در
این راه، نشانههایی هستند که به شما کمک میکنند. این موارد شامل موارد زیر میشوند
که عموما نشان میدهند گیاه دچار یک مشکل شده است:
-پژمردگی برگها
- خاک گیاه آب را نگه نمیدارد
-زرد شدن برگها
- آمدن ریشه به سطح خاک یا خارج شدن آن از حفرات زهکشی موجود
در زیر گلدان
-قهوهای شدن نوک یا لبه برگها
- غنچه گل قبل از باز شدن میافتد یا پس از باز شدن سریعا
پژمرده میشود
- ظهور لکههای قهوهای و سوخته مانند در سطح برگ
- ریزش برگها
- نقاط سیاه رنگ روی سطح برگ یا نقاط قهوهای که با یک نوار
زرد احاطه شدهاند
-و تغییر رنگ برگ
اگر
از وجود آفات و حشرات مزاحم در خانه خود رنج میبرید و دوست ندارید از مواد
شیمیایی برای دفع کردن آنها استفاده کنید، با خرید گلها و گیاهان دافع حشرات این
کار را انجام دهید. با نگهداری گیاهان دافع حشرات در خانه، این موجودات مزاحم دیگر
تمایلی به وارد شدن به محل زندگی شما نخواهند داشت و شما را راحت میگذارند. اما
اگر با این گیاهان آشنایی زیادی ندارید، پیشنهاد میکنیم مقاله زیر را که توسط
بهترین فروشگاه آنلاین گل و گیاه تهیه شده است، مطالعه فرمایید.
مقدمه
اگر
دستی در گل و گیاه دارید راههای سادهای وجود دارد که میتوانید با گیاهان، حشرات
را از خانه یا محل کار خود دور کنید و یکی از این راهها بسیار سبز است.
برخی از سبزیجات، گلهای زینتی و
حتی گیاهان گوشتخوار هستند که میتوانند حشرات را خانه شما فراری دهند و علاوه بر
آن، به خانه یا باغچه شما رنگ و زیبایی دهند و به عنوان گیاهان فراری دهنده حشرات شناخته
میشوند.
با ما همراه باشید تا برخی
گل و گیاهان دافع حشرات که میتوانند خانه، محل کار یا باغچه شما را زیبا و امن
کنند را معرفی میکنیم.
انواع سبزیهای دافع حشرات
نعنا یکی از گل و گیاهان دافع حشرات است که میتواند حشراتی مانند عنکبوت،
مورچه و پشه را فراری دهد. اما باید مراقب باشید زیرا نعنا به سرعت گسترش پیدا میکند
و زیاد میشود.
بهتر است نعنا را در گلدان بکارید وگرنه این گیاه تمام باغچه شما را تسخیر
خواهد کرد و البته مبارزه با آن سخت است.
اضافه کردن نعنا به خاکپوش (مالچ) باغچه میتواند برای گیاهانی مانند
بروکلی، کلم و شلغم مفید باشد.
از برگهای این گیاه نیز میتوان برای تهیه یک چای سرد نعنایی استفاده کرد.
روغن این گیاه در ترکیب با سرکه سیب و فندق افسونگر یک داروی حشرهکش میسازد.
گلدان نعنا را در پاسیو یا باغچه قرار دهید تا پشههای مزاحم را فراری دهید.
گیاهی از خانواده نعنائیان که گربهها عاشق آن هستند.
این گیاه حاوی ماده شیمیایی به نام نپتالاکتون است که گربهها را به خود
جذب میکند اما حشراتی مانند سوسک حمام، مگس، پشه و کنه پاسیاه را فراری میدهد و
جزو .
از روغن این گیاه برای ساخت اسپری حشره کش استفاده میکنند.
این گیاه را میتوان به آسانی در بهار یا پاییز کاشت.
نعنای گربهای میتواند تا حدود 130 سانت رشد کند و گلهای کوچک بنفشی بدهد.
باید مراقب این گیاه باشید زیرا گیاهی مهاجم است و میتواند تمام باغچه شما
را برای خودش کند.
اگر میخواهید حشرات مفید مانند زنبور و پروانه را به باغچه خود بیاورید و
حشرات مضر را دور کنید میتوانید از نعنا ترنجی استفاده کنید.
کافی است برگهای این گیاه را خرد کنید تا روغن معطر آن آزاد شود و نتیجه
را ببینید.
این گیاه در تابستان گلهایی قرمز، صورتی، ارغوانی سفید یا بنفش میدهد و
همین باعث زیبایی محیط شما میشود.
با کاشت این گیاه میتوانید مگسها و پشهها را فراری دهید. میتوانید از
این گیاه به عنوان نگهبانِ در ورودی استفاده کنید تا این حشرات حتی به فکر ورود به
خانه نباشند و البته گاهی غذاهای خوشمزهای نیز با این گیاه درست کنید. ریحان یکی
از معروفترین گیاهان فراری دهنده حشرات است.
از ریحان میتوان در سالاد، سوپ یا مرغ استفاده کرد.
از ریحان میتوان همچنین به عنوان طعمدهنده برای گوجه، فلفل یا مارچوبه
استفاده کرد.
از ریحان تازه میتوانید یک اسپری حشرهکش بسازید.
دستور تهیه این اسپری بسیار ساده است:
100 گرم آب را در ظرف بریزید، سپس حدود 100 الی 170 گرم ریحان
تازه را به آن اضافه کنید(میتواند به همراه ساقه باشد).
بعد از چند ساعت خیس خوردن ریحانها در آب، آنها را خارج کنید و با دست
بفشارید تا آب باقیمانده آن در ظرف بریزد.
سپس صد گرم الکل خوراکی به آب اضافه کنید و حالا شما یک اسپری حشرهکش
دارید. باید مواظب باشید که این اسپری با
چشم، دهان یا بینی شما تماس نداشته باشد.
یکی از ترکیباتی که در مواد پشهکش استفاده میشود علف لیمو یا چمن معطر
است.
سیترونلا روغنی است که از این گیاه گرفته میشود و شاید شمعهایی را دیدهاید
که با این روغن ساخته شده و برای دفع حشرات استفاده میشود.
این گیاه را میتوان در گلدان یا باغچهای نورگیر و دارای زهکشی عالی باشد،
کاشت.
از این گیاه در آشپزی نیز استفاده میشود و دستور پختهای بسیاری برای آن
وجود دارد.
پشه ریزه و پشههای معمولی از بوی این گیاه متنفرند، بویی که بسیاری از آدمها
عاشق آن هستند.
از اسطخودوس یا همان لاوندر در کنار پنجره استفاده کنید تا پشهها جرات
ورود به خانه نداشته باشند.
اسطخودوس قرنها است که به عنوان خوشبو کننده در خانه یا کمد لباسها
استفاده میشود.
اسطخودوس را در محلی نورگیر قرار دهید تا حشرات مزاحم فراری شوند.
علاوه بر آن میتوانید از روغن گلهای این گیاه به عنوان یک حشرهکش
استفاده کنید و با اسپری کردن آن به پوست خود خیالتان راحت باشد که حشرهها سمت
شما نمیآیند. این روغن علاوه بر آنکه برای پوست شما مفید است باعث ایجاد آرامش
نیز میشود.
فراری دهنده پشهها و گیاهی جانسخت که میتواند در شرایط خشک و کوهستانی
رشد کند.
چیزی که آویشن لیمویی بسیار دوست دارد نور خورشید است.
این گیاه به خودی خود نمیتواند حشرهای را فراری دهد بلکه باید برگهای
گیاه سوزانده شود تا ماده شیمیایی لازم آزاد شود.
کافی است چند برگ از گیاه را جدا کنید، در دست بگیرید و آتش بزنید تا دود
آن در محیط پخش شود.
توصیه ما این است که پیش از این کار مطمئن شوید نسبت به این گیاه حساسیت ندارید برای
این کار کافی است چند برگ را بشکنید و در ناحیهای کوچک بر روی بازوی خود بمالید.
این کار را چند روز تکرار کنید تا خیالتان راحت شود که واکنشی ندارید.
سوسکهای ژاپنی و مگس هویج از این گیاه بیزارند و سعی میکنند تا جای ممکن از آن دوری میکنند.
با داشتن این گیاه میتوانید از شر مگس و سوسکهای حمام خلاص شوید.
اگر این گیاه را در خانه پرورش دهید دیگر سراغ برگ بوهای آماده فروشگاهی
نخواهید رفت زیرا تازه متوجه طعم آن میشوید.
گیاهی با خواص بسیار زیاد که میتواند سوسک ژاپنی، مگس گل، مگس هویج و کرم
سیب را فراری دهد.
همچنین میتوانید این گیاه را نزدیک به گل رز بکارید تا شتهها نتوانند به
این گل حمله کنند.
رزماری میتواند بسیاری از حشرات را از باغچه شما دور کند و اجازه ندهد تا
این حشرات مزاحم از گیاهان شما تغذیه کنند یکی از بهترین گیاهان فراری دهنده حشرات
است.
هرچقدر که روغن رزماری برای آشپزی خوشمزه است، برای حشرات بدمزه است و میتوان
با رزماری یک اسپری حشرهکش درست کرد.
کافی است یک چهارم برگ زماری خشک شده را با یک چهارم آب به مدت بیست الی سی
دقیقه بجوشانید.
سپس مایع را از صافی رد کنید و در ظرفی بریزید که یک چهارم آب خنک در آن
است. مایع را در یخچال نگهداری کنید و
در زمان لازم استفاده کنید.
هرگاه احساس کردید که محلول شما دیگر عطر رزماری ندارد باید آن را دور
بریزید.
مریم گلی هم مانند رزماری گیاهی پایا است که میتوان در باغچه یا پاسیو
کاشت.
اگر میخواهید حشرات را فراری دهید کافی است کمی مریم گلی را در آتش بریزید
و با دود آن حشرات را از خود دور کنید.
شوید: ضد شته، آفت کدو، کنه تار عنکبوتی و کرم گوجه فرنگی
رازیانه: ضد شته و حلزون
فرنجمشک: ضد پشه
مرزنگوش: ضد بسیاری از آفات و تامین کننده رطوبت برای فلفل
جعفری: ضد مگس سفید، کرم کلم، آفت بلال و کرم گوجه فرنگی
در ادامه مطب گل و گیاهان دافع حشرات به معرفی چند گل میپردازیم که اگر در ورودی منزل کاشته شود میتوانید از حشرات حشرات و آفات خلاص شوید.
رایحه گیاه گل جعفری میتواند شته، پشه و حتی خرگوشها را فراری دهد. میتوانید این گیاه را نزدیک ورودیهای خانه یا
در داخل باغچه بکارید تا از شر خرگوشها و پشهها راحت شوید.
برای اینکه این گیاه بتواند اثر لازم را بگذارد باید حداقل یک ساله باشد.
در تحقیقی که در سال 2019 انجام شد مشخص شد این گیاه میتواند مگس سفید را از گوجه
فرنگی دور نگه دارد. در این تحقیق مشخص شد که این گیاه میتواند از خود لیمونن
آزاد کند که باعث کند شدن حرکت مگسهای سفید میشود.
یکی از بهترین گیاهها برای فراری دادن حشرات گل داوودی است.
مورچه، سوسک ژاپنی، سوسک حمام، ساس، کنه تار عنکبوتی، بید کاغذ، کنه و شپش
سر، حشراتی هستند که از این گیاه فراریاند.
حتی در برخی از مواد حشرهکش از این گیاه استفاده میشود زیرا تاثیر فوقالعاده
ای دارد.
علاوه بر اینکه ماده موثر در این گیاه برای حشرات ناخوشایند است و میتواند
آنها را فراری دهد، میتواند در طولانی مدت برای انسان نیز سرطانزا باشد.
فراری دهنده مگسهای سفید، آفت کدو، شته، بسیاری از سوسکها و آفت کلم.
این گیاه نوعی ماده شیمیایی در هوا آزاد میکند تا هم از خود و هم از
گیاهان دیگر در برابر حشرات مزاحم، مراقبت کند. معمولا این گیاه را در کنار سبزیجات
دیگر میکارند تا حشرات مهاجم به آنها را دفع کند.
خوشبختانه زنبورهای گرده افشان مشکلی با لادن ندارند و با وجود این گل
فراری نمیشوند.
شمعدانی میتواند زنجرک و برخی حشرات دیگر را فراری دهد.
بعضی از گونههای این گیاه به حشره کش معروف است. زمانی که این گیاه گل میدهد
عطری مانند لیمو منتشر میکند که باعث فراری شدن حشرات میشود.
گیاه گل ابری حاوی ماده شیمایی کومارین10 است که در اسپریهای حشرهکش
استفاده میشود. پشهها از بوی این ماده شیمیایی متنفر هستند.
این گیاه در تابستان و پاییز گلهایی آبی، صورتی و سفید میدهند.
این گیاه عاشق خاکی حاصلخیز است برای همین بهتر است در کوددهی به گل ابری
خسیس نباشیم.
با داشتن اطلسی در خانه میتوانید هم رنگهای شادی به خانه اضافه کنید و هم از مزاحمت حشراتی مانند زنجرک، سوسک مارچوبه، شته، کرم گوجه فرنگی و برخی دیگر از حشرات، خلاص شوید.
شاهپسند: ضد پشه، سوسک ژاپنی به این گیاه جذب میشود اما توسط آن مسموم میشود.
نرگس: ضد موش کور
در ادامه معرفی گیاهان فراری دهنده حشرات به معرفی گیاهان گوشتخوار
میپردازیم.
گیاهان گوشت خوار گیاهانی هستند که حشرات را به دام میاندازند و میبلعند.
یکی دیگر از گل و گیاهان دافع حشرات گیاه کوزهای است که بزرگترین گروه در
بین گیاهان گوشتخوار است.
این گیاه، حشرات را با رنگ، عطر و نکتار خود گول میزنند و در برگ لولهای
شکل خود به دام میاندازند.
حشره خود را در لولهای چسبناک میبیند که با پرزهایی به سمت پایین هل
داده میشود. دست آخر حشره در استخری از آب میافتد که فرار از آن غیر ممکن است و سرنوشتی
جز هضم شدن ندارد.
حشراتی که معمولا به دام این گیاه میافتند مورچه، مگس، زنبور، سوسک و
حلزون است.
گیاه کوزهای در طبیعت در باتلاقها رشد میکند یعنی نیاز به نور خورشید و
خاکی نمناک دارد. چیزی که فراهم کردن آن در باغچه خانگی کار سختی است.
بهتر است گیاه کوزهای را در گلدانی نورگیر بکارید و در سینی پر آب
بگذارید، البته نباید خاک این گیاه را خیلی خیس کرد بلکه تنها کافی است نمناک باشد.
غذای این گیاه مورچه و سایر حشرات است.
سیکاس یکی از انواع گیاهان آپارتمانی با برگهایی مانند
درخت نخل و تنهای چوبی است که میتواند زیبایی زیادی به محیط اطراف شما ببخشد. روش
نگهداری از گیاه سیکاس نیز زیاد سخت نیست و با مطالعه مقاله زیر میتوانید به خوبی
آن را بیاموزید. پس از آن نیز میتوانید نسبت به خرید گیاه آپارتمانی
سیکاس اقدام فرمایید.
آشنایی با گیاه سیکاس
سیکاس
گیاهی با برگهای بلند و رشد آهسته است. این گیاه گرمسیری و باستانی تنهای ضخیم
دارد که بذر تولید میکند اما گل یا میوه ندارد.
این گیاه برای باغبانان تازه کار و باغبانان فصلی بسیار
مناسب است زیرا نگهداری از آن کاری ساده است.
سیکاس بومی مناطق گرمسیر ژاپن است و در مناطق سردتر به
عنوان گیاه خانگی نگهداری میشود.
بهترین زمان برای کاشت این گیاه اوایل بهار یا اواخر پاییز
است. این گیاه رشد بسیار آهستهای دارد و در هر سال نهایتا یک برگشاخه جدید به
همراه برگهایی پر شکل تولید میکند.گیاهی که در داخل زمین کاشته شده باشد رشد بیشتری
نسبت به گیاه داخل گلدان دارد.
اگر نام گیاهان مورد نظر خود را نمی شناسید می توانید قبل
از مراجعه به گلفروشی برای خرید، اسم
گیاهان آپارتمانی به همراه عکس را پیدا کنید و بهترین انتخاب را داشته باشید.
در ادامه با ما همراه باشید تا روش نگهداری گیاه سیکاس را
بخوانید.
نام علمی: Cycas revoluta سیکاس رولوتا
نوع گیاه: درختچه چند ساله
اندازه بالغ: بین یک تا سه متر
نور: نیاز به نور کامل و کمی سایه
خاک: نیاز به خاکی شنی، رطوبت متوسط و زهکشی مناسب
میزان pH: بین 5.5 الی
6.5
بومی: ژاپن
برای یافتن سیکاسها در تاریخ باید به زمان دایناسورها برگردید. از سیکاس
به عنوان فسیلهای زنده یاد میشود زیرا آنها پیش از دایناسورها وجود داشتهاند.
حتی در برخی موارد گفته میشود اولین گیاهان بذردار زمین بودهاند.
این گیاه، همیشه سبز و عضو گروه گیاهان بازدانه است که در خاکی شنی یا سنگی
رشد میکند.
این گیاه نوع نر و ماده دارد. نوع ماده این گیاه بذر تولید میکند و نوع نر
آن مخروطهایی پر از گرده تولید میکند. مشهورترین نوع این گیاه، سیکاس رولوتا است.
بیش از سیصد نوع سیکاس در دنیا وجود دارد و گونههای جدیدی نیز کماکان کشف میشود.
در حالی که گیاهشناسان گونههای جدیدی از این گیاه را کشف میکنند اما این گیاه
در حال انقراض است.
بزرگترین تهدید برای آن تخریب زیستگاه و برداشت بیرویه است. سیکاس ها
معمولا ظاهری شبیه به نخل دارند که با آن اشتباه گرفته میشوند اما این دو ارتباطی
به یکدیگر ندارند. سیکاس گل یا میوه تولید نمیکند و ارتباط نزدیکی با درخت کاج
دارد.
سیکاس رولوتا تنها عضو خانواده سیکاسها نیست و این خانواده اعضای دیگری هم
دارد. برخی از اعضای مشهور این خانواده عبارتند از:
- سیکاس رومفی: این گیاه بیشتر شبیه به یک درخت رشد میکند نه درختچه و میتواند
تا پنج متر رشد کند.
- سیکاس کیریکینالیس: این گیاه نیز شبیه به یک درخت است و میتواند تا سه متر رشد
کند و بومی هندوستان است.
- متروکسایلون ساگو: برخلاف سیکاس رولوتا، این گیاه یک نخل واقعی است که عضوی رسمی
از خانواده نخلها است.
به طور کلی هر زمان قصد خرید گیاه آپارتمانی را دارید به این نکته توجه کنید که شرایط عمومی
نگهداری گیاه و محلی که شما قرار است از آن نگهداری کنید یکسان باشد.
نگهداری گیاه سیکاس کار سختی نیست اما باید برخی نیازهای آن برآورده شود.
این درختچه مقاوم نیاز به محیطی گرم و نورگیر دارد اما آفتاب شدید میتواند به برگها
آسیب بزند. آنها همچنین رطوبت را دوست دارند که میتوان این رطوبت را با اسپری آب
در داخل خانه تامین کرد. همچنین میتوانید زیر گلدان سنگریزه و آب بریزید تا با
بخار شدن آب، رطوبت دلخواه گیاه تامین شود اما مواظب باشید که این آب با گلدان
تماس مستقیم نداشته باشد زیرا باعث پوسیدگی ریشه میشود.
سیکاس نسبت به آبدهی زیاد و زهکشی ضعیف حساس است. بنابراین باید مواظب
باشید که سطح خاک قبل از آبدهی خشک شده باشد. انتخاب گلدان نیز موضوع مهمی است
اکثر باغبانان حرفهای ترجیح میدهند از گلدانی سفالی و بدون لعاب استفاده کنند
زیرا رطوبت را درون خود محبوس نمیکند و اجازه خشک شدن به خاک میدهد.
سیکاس ترجیح میدهد در محیطی نورگیر باشد که نور مستقیم به آن نرسد. این گیاه
را نباید در برابر نور مستقیم خورشید، مخصوصا آفتاب بعد از ظهر تابستان قرار داد.
این کار باعث پژمردن و سوختن برگها میشود.
از سوی دیگر سایه زیاد نیز باعث کم پشت شدن برگها و ناخوشی گیاه خواهد شد.
بهترین مکان برای قرار دادن سیکاس پنجرهای شرقی، غربی یا جنوبی است. گیاهی
که در گلدان است را میتوان در فصول گرم به بیرون از خانه منتقل کرد البته به شرطی
که در معرض نور مستقیم خورشید نباشد.
سیکاس نسبت به خاک سخت گیری ندارد و تنها چیزی که نیاز دارد زهکشی خوب است.
خاکی شنی که مواد مغذی لازم را داشته باشد و pH
آن اسیدی یا خنثی باشد بهترین خاک ممکن است.
خاک گلدان یا خاک کاکتوس برای این گیاه مناسب است. گیاهی که در داخل خانه
زندگی میکند نباید هیچگاه خاکش کاملا خشک شود و البته نباید بیش از حد نیز خیس
باشد.
پاشیدن مالچ بر روی سطح خاک در تابستان نیز بسیار مفید است اما در زمستان
باید این مالچها را از سطح خاک جمع آوری کنید تا آب بتواند به سرعت تبخیر شود.
سیکاس میتواند تا حدی خشکی را تحمل کند اما ترجیح میدهد خاکی با رطوبت مناسب داشته باشد. بهترین زمان برای آب دادن به این گیاه وقتی است که سطح بالایی خاک خشک شده باشد. آب دادن زیاد باعث پوسیدگی ریشه و مرگ گیاه میشود. در طول زمستان بهتر است آبدهی را کمتر کنید زیرا گیاه در حال استراحت است.
گیاه سیکاس محیطی گرم و مرطوب را دوست دارد گرچه میتواند سرما را نیز تحمل کند. البته این گیاه نسبت به سرمازدگی حساس است. دمای زیر 6 درجه سانتی گراد میتواند به این گیاه آسیب بزند. اگر گیاه شما در داخل خانه است بهتر است آنها را در مقابل وسایل گرمایشی قرار ندهید زیرا تغییرات شدید دما میتواند گیاه را از بین ببرد.
اگر مایل باشید میتوانید برای سلامت بیشتر سیکاس ماهی یکبار در فصل رشد
(بهار تا پاییز) به گیاه کود محلول در آب دهید. همچنین میتوانید به جای کود مایع
از کودهای جامد و آرام تجزیه شونده استفاده کنید.
همچنین کودهای گرانوله مخصوص نخل که حاوی نیتروژن (N)، فسفر(P)، پتاسیم (K) و منیزیم(Mg) باشد بهترین کارایی را برای این گیاه دارد.
در هر حال کوددهی را باید طبق دستوری که در محصول وجود دارد انجام دهید و
این کار را تنها در فصل رشد انجام دهید زیرا در بقیه سال گیاه در حال استراحت است.
در ادامه روش نگهداری گیاه سیکاس در مورد تکثیر آن میگوییم:
تکثیر گیاه سیکاس معمولا از طریق بذر انجام میشود اما این کار بسیار زمانبر
است و همیشه موفقیت آمیز نخواهد بود برای همین مورد علاقه باغبانان خانگی نیست.
اگر سیکاس در شرایط مناسبی رشد کند در کنار خود یک پاگیاه تولید میکند.
شما میتوانید این بچه گیاه را با چاقو یا قیچی تیز از بدنه گیاه اصلی جدا کنید.
پیش از اینکه گیاه جوان را در خاک جدید بکارید باید آن چند روز در سایه قرار دهید
تا قسمت بریده شده پینه ببندد، سپس میتوانید آن را در خاکی با مشخصات مشابه خاک
مادر بکارید.
از آنجایی که سیکاس رشد بسیار کندی دارد هر سه سال یکبار نیاز به تعویض گلدان خواهد داشت. بهترین زمان برای اینکار فصل بهار است. برای گلدان جدید از خاکی تازه استفاده کنید و خاک قدیمی را مجدد استفاده نکنید.
تمام قسمتهای سیکاس در صورتی که بلعیده شود برای انسان و حیوانات سمی است.
دانههای این گیاه سمیترین بخش آن است. برخی نشانههای مسمومیت با این گیاه چه در
انسان و چه در حیوانات شامل آبریزش دهان، استفراغ، درد شکم، کوفتگی، تشنج و یا حتی
مرگ است.
اگر خانه شما کودک یا حیوان خانگی وجود دارد باید این گیاه را از دسترس آنها
دور کنید همچنین با مشاهده اولین نشانههای مسمومیت سریعا به اورژانس مراجعه کنید
زیرا حتی خوردن بخش کوچکی از این گیاه میتواند به شدت خطرناک باشد.
سیکاس چندان مورد توجه آفات و بیماریها نیست اما شپشکها و کنههای تارعنکبوتی ممکن است گاهی مشکل زا شوند.
در این قسمت به بررسی دلایل زرد شدن برگهای گیاه خواهیم پرداخت.
شپشک، از سری آفات گیاه سیکاس است که میتواند به گیاه حمله کرده و به مرور
زمان رنگ برگهای آن را به زرد تغییر دهد. یافتن این حشره آسان است؛ آنها به بخش
زیرین برگ پنهان میچسبند و در همانجا شیره گیاه را میمکند.
به محض اینکه این حشره را در گیاه خود یافتید، برگهای آسیب دیده را از
گیاه جدا کنید و از بین ببرید. آنها را در کمپوستهای خود نریزید.
سپس برای پیشگیری از مشکلات احتمالی، روغن باغبانی را به تمام بخشهای
سیکاس اسپری کنید. البته بهتر است که هنگام خرید، به سادگی گیاه را از نظر وجود
آفات و حشرات مختلف بررسی کنید. بدین شکل از ورود اغلب آفات به منزل جلوگیری میکنید.
دقت کنید که این بررسیها نباید با آوردن سیکاس (یا هر گیاه دیگری) به خانه
تمام شود؛ بلکه باید همواره تمام بخشهای گیاه اعم از زیر برگها، تنه، محل تلاقی
خاک و ساقه و … را
به خوبی چک کنید.
حتی میتوانید برای خلاص شدن از دست شپشکها میتوانید از صابونهای حشره کش
استفاده کنید. بهتر است گیاه را به محیطی خنکتر منتقل کنید و مخلوطی از آب و
صابون حشره کش را به گیاه اسپری کنید.
کمبود منیزیم و منگنز، منجر به زرد شدن برگهای سیکاس میشود. به همین جهت
بهتر است با استفاده از یک کود غنی در پتاسیم و منیزیم،گیاه خود را تقویت کنید.
اگر تغییر رنگ به صورت لکهای و رگه مانند ظاهر شد، گیاه دچار کمبود منگنز
شده است. کیلات منیزیم ( که با نام کلات یا چنگاله نیز عرضه میشود) ترکیب شده در
آهن، راه حل مناسبی برای برطرف کردن این کمبود به شمار میرود. در این نوع
ترکیبات، منیزیم سولفات به عنوان سیراب کننده به خاک اضافه میشود.
فرقی نمیکند از چه نوع کودی استفاده کنید؛ فقط دقت کنید که کود انتخابی
علاوه بر منگنز، حاوی مقداری از سایر عناصر معدنی و کلات آهن باشد تا به حفظ سبزی
برگها کمک کند.
به محض اینکه برگها سبزی و طراوت خود را بازیافتند و برگهای جوان رشد
کردند، برگهای زرد و پیر را از گیاه جدا کنید.
افراط در کوددهی میتواند سبب زرد شدن برگها و ساقههای آنها شود.
حتما قبل از استفاده از هر نوع کودی، دستور و توضیحات نوشته شده بر روی
بسته بندی آن را به دقت بخوانید و مانند آن عمل کنید. استفاده بیش از حد یا مصرف نادرست،
به تجمع نمکهای معدنی در خاک منجر خواهد شد. اگر که گیاه مقادیر بسیار بالای این
عناصر را دریافت کند، ممکن است هم ریشه و هم سایر بافتهای آن بسوزند و از بین
بروند.
در صورت رخ دادن چنین اتفاقی، لبه برگها کم رنگ شده و به قهوهای تغییر مییابند.
سپس برگها لولهای شده و در گذر زمان، بخش آسیب دیده به سمت مرکز برگ خم میشود.
آفتاب زیاد میتواند برگها را سوزانده و یا رنگ آنها را به کلی تغییر دهد.
البته که سیکاس میتواند در نور زیاد نیز رشد کنند، اما باید زمان زیادی را برای
همگام شدن با محیط صرف کند.
بهترین مکان برای سیکاس، قرار گرفتن در نقطهای با نور کافی و سایه نسبی
است. در چنین شرایطی، گیاه برگهای بزرگتر و خوش رنگتری را ایجاد خواهد کرد.
سیکاسهای تازه کاشته یا تکثیر شده و دانههای جوان را در مکانی خنکتر و
دارای سایه (یا نور کم) نگهداری کنید.
با اینکه سیکاس میتواند از سرمای شدید جان سالم به در ببرد، اما باز هم از
اثرات منفی آن دچار آسیب خواهد شد.
هوای سرد میتوانند سبب زرد شدن برگهای این گیاه شود. علت این است که در
صورت سرد بودن هوا، ریشه قادر به دریافت عناصر ضروری از خاک نخواهد بود؛ حتی اگر خاک
کاملا غنی باشد. اگر چنین اتفاقی رخ داد، باید منتظر گرم شدن هوا بمانید.
علاوه بر زرد شدن، گاهی یخ زدگی با قهوهای کردن برگ همراه خواهد بود. برگهای
آسیب دیده و مرده را به همان حال رها کنید تا هوا گرم شود. سپس همه آنها را از محل
اتصال به تنه گیاه جدا کنید. برگهای جدید به زودی جای آنها را پر خواهند کرد.
هم آبیاری زیاد و هم آبیاری کم، میتواند سیکاس را به سمت زرد کردن برگهای
خود سوق دهد.
هنگامی که گیاه را بیش از حد نیاز خود آبیاری میکنید، در واقع ریسک ابتلای
آن به پوسیدگی ریشه را بالا میبرید؛ اتفاقی که به کمبود عناصر ضروری گیاه منجر خواهد
شد.
اگر سیکاس را در گلدان کاشتهاید، حتما از خاکی با زه کشی عالی برای آن
استفاده کنید. سعی کنید خاک را همواره مرطوب نگه دارید، اما اجازه ندهید گیاه در
آب غوطه ور شود.
هنگام آبیاری، به قدر کافی به گیاه آب بدهید و اجازه دهید تا قبل از آبیاری
مجدد، به خوبی خشک شود. معمولا باید هفتهای یکبار سیکاس را بدین شکل آبیاری کنید.
البته این مقدار تقریبی است و ممکن است با توجه به ورودی نور و سایر مشخصههای
محیطی، نیاز گیاه شما متغیر باشد.
وارد آمدن شوک ناگهانی یکی دیگر از دلایل زرد شدن برگهای سیکاس است. اگر با خارج کردن ریشه و کاشت ناگهانی آن در
محلی دیگر سبب اختلال در زندگی گیاه شدهاید، زرد شدن برگها یا حتی ریزش آنها دور
از انتظار نخواهد بود.
اما جای نگرانی نیست؛ زیرا پس از تطابق یافتن گیاه با خانه جدید خود و
گسترش مجدد ریشهها، سیکاس باز هم برگهایی سبز و تازه برای شما ایجاد خواهد کرد.
اما بهتر است بستر حیات سیکاس را مدام تغییر ندهید. این گیاه نیز مانند خانواده
فیکوسها، در صورت جابهجایی برگهای خود را از دست میدهد.
اگر سیکاس را به تازگی خریداری کرده و به خانه خود آوردهاید، باید چند
وقتی به آن زمان دهید تا به محیط عادت کند. حتی ممکن است در طی این مسیر، برگهای
آسیب دیده با رنگ پریدگی خود را نمایان کنند.
بهتر است سیکاس را در مکانی قرار دهید که خیلی در آنجا رفت و آمدی رخ نمیدهد.
عبور مداوم انسانها یا حیوانات اگر سبب وارد شدن ضربه به گیاه شود، برای آن چندان
خوشایند نخواهد بود.
برگهای قهوهای در سیکاس، اغلب به دلایلی مانند آفتاب سوختگی و نامناسب بودن میزان رطوبت رخ میدهد. اما دلایل دیگری نیز مانند بعضی از آفات و بیماریها نیز ممکن است به قهوهای شدن برگهای این گیاه منجر شود.
سیکاس به زندگی کردن در خاکی با زه کشی عالی و نور کم علاقه دارد. خیس بودن مداوم خاک به زرد و قهوهای شدن برگها منجر شده و سلامت کلی گیاه را به خطر میاندازد. میزان بالای نور نیز با سوزاندن نوک برگها، آنها را شکننده و قهوهای میکند.
کمبود منگنز در خاک میتواند سبب قهوهای شدن نوک برگها و توقف رشد گیاه
شود. تجمع نمکها در خاک زمانی رخ میدهد که کوددهی بیش از حد انجام شود. نوک قهوهای
رنگ برگها نشانه تجمع این نمکهاست. این مشکل با شستن صحیح خاک به سادگی برطرف میشود.
برای این کار باید آب فراوانی بر خاک بریزید، تا زمانی که مقدار اضافی از زیر
گلدان خارج شود. سیکاس را در سینک قرار داده و شیر آب را باز کنید. اجازه دهید
تمام بخشهای خاک شسته شوند. سپس برای مدتی
آبیاری را متوقف کنید، چون کاملا سیراب شده است!
سیکاس به کوددهی مداوم نیاز دارد. یک کود متعادل 8-8-8 برای آن کاملا ایدهآل
است. کودهایی با رهایش آرام را انتخاب
کنید؛ زیرا عناصر ضروری را در مرور زمان آزاد کرده و از تجمع آنها در خاک جلوگیری
میکند.
اگر شاهد قهوهای شدن نوک برگهای سیکاس خود بودید، شاید لازم باشد از یک ذره بین کمک بگیرید! کنه تار عنکبوتی یکی از رایجترین آفات برای گیاهان آپارتمانی و گیاهانی است که در خارج از خانه رشد میکنند. رشد تارهای این آفت بر سطح برگها و در میان ساقهها، سبب قهوهای شدن برگها خواهد شد. زیرا این کنه از طریق حرکت بر روی تارهای خود از گیاه تغذیه کرده و آن را تضعیف میکند.
حشره موذی دیگری که احتمالا باید به آن شک کنید، شپشک است. این آفت زرد و سفید
رنگ بوده و بسیار صاف و ریز است؛ به گونهای که میتواند در تمام بخشهای گیاه
پیدا شود. شپشک، حشرهای مکنده است.
شپشک ضمن مکیدن شیره گیاه، سبب زرد شدن برگها میشود. اگر آسیب رسانی
ادامه پیدا کند، برگهای زرد شده به قهوهای تغییر میکنند. روغن باغبانی درمان
مناسبی برای هر دو آفات ذکر شده (کنه تار عنکبوتی و شپشک) به شمار میرود.
گیاهان گلدانی در محیط فشرده به خوبی رشد میکنند، اما باید هر چند سال یکبار
خاک آنها را با خاکی تازه جایگزین کنید. از خاکهای بسته بندی شده استفاده کنید،
زیرا استریل هستند و بدین شکل احتمال انتقال قارچهای بیماری زا به گیاه بسیار
کاهش مییابد.
گیاهان کاشته شده در باغچه، به مالچ علاقه فراوانی دارند. مالچ ارگانیک ضمن
افزایش تدریجی میزان عناصر ضروری موجود در خاک، رطوبت آن را نیز حفظ کرده و از رشد
علفهای هرز جلوگیری میکند.
گاهی اوقات قهوهای شدن برگها، امری طبیعی و بخش از چرخه حیات سیکاس است.
هر فصل، گیاه برگهای جدیدی ایجاد میکند. این برگها بزرگ و بزرگتر میشوند، تا
جایی که سیکاس احساس میکند باید فضایی برای برگهای جدید خالی کند. سیکاس این کار
را با ریختن برگهای قدیمیتر انجام میدهد.
برگهای بخش پایینی گیاه، برگهای مسنتری هستند. در نتیجه در مرور زمان
قهوهای و خشک شده، و در نهایت میریزند.
میتوانید به راحتی این برگها را از گیاه جدا کنید تا ضمن خفظ زیبایی
ظاهری گیاه، به بزرگتر شدن آن نیز کمک کنید.
در این قسمت نیز به بررسی دلایل پژمرده شدن گیاه سیکاس میپردازیم.
سیکاس میتواند نور کامل تا جزئی خورشید را تحمل کند. آن مقاوم در برابر بازههای
کوتاه خشکی نیز هست، به ویژه هنگامی که به تازگی در خاک جدید کاشته شده است. اما
پس از زمانی که در خاک مستقر شد، باید آبیاری را مانند قبل از سر بگیرید.
بسیار مهم است که در حین شکل گیری برگهای تازه، خاک را خشک نگه ندارید. در این
صورت گیاه پژمرده شده و حتی ممکن است به سمت مرگ پیش برود.
در طول تابستان هر هفته سیکاس را آبیاری کنید و با رسیدن زمستان، آن را کاهش دهید. نکته حیاتی این است: هرگز نباید سیکاس را در خاکی خیس و غرقاب بکارید. این گیاه همواره به سمت خشک بودن خاک تمایل دارد. کودکس (یا تنه خرمایی نخل سیکاس) قلب گیاه است؛ اگر خاک خیس باشد این بخش شروع به فاسد شدن کرده و در نهایت منجر به پژمردگی برگها خواهد شد.
اگر شاهد بخشهای نرم و لزج بر سطح تنه، و زرد و پژمرده شدن برگها بودید؛
متاسفانه گیاه دچار مشکل بزرگی شده است.
برگهای بیمار را با کمک یک قیچی یا چاقوی استریل شده و تمیز، از گیاه جدا
کنید. سپس به تنه اصلی بنگرید، آیا میتوانید
بخشهای درگیر را با چاقو از آن خارج کنید؟
معمولا اگر کل تنه آسیب ندیده باشد، این امر ممکن است. حال گیاه را در یک
محلول قارچ کش بخیسانید و در مرحله بعد، سطوح باز و بریده شده آن را با موم آب
شده، بپوشانید.
گیاه را از خاک قبلی خارج کرده و این بار در شن و ماسه بکارید. برای 6 ماه به
دقت مواظب گیاه باشید. شاید لازم باشد بارها در طی این مسیر، تمام بخشهای گیاه را
از نظر ظهور علائم تازه چک کنید. توصیه ما به شما بررسی هفتگی است.
یکی از رایجترین کمبودها در نخل سیکاس، کمبود عنصر منگنز است. وز شدن برگهای
بخش بالایی گیاه، مشکلی است که در اثر کمبود این عنصر ایجاد میشود. در این بیماری
برگها رنگ پریده، زرد و پژمرده میشوند و نوک آنها نیز حالتی وز مانند پیدا میکند.
به محض این که چنین حالاتی را مشاهده کردید، به گیاه سولفات منگنز برسانید.
برای مقدار و روش مصرف، طبق دستورالعمل ویژه همان کود عمل کنید. شاید لازم باشد
برای گیاهانی که در خارج از خانه و در باغچه کاشته شدهاند، اقدامی دیگر نیز انجام
دهید.
تست تعیین میزانPH خاک را انجام دهید و در صورت لزوم،
میزان آن را افزایش دهید. بدین شکل جذب منگنز برای گیاه آسانتر میشود. در طول
فصول رشد، 2 الی 3 بار به سیکاس کود بدهید.
حشرات موذی نقش پررنگی در زرد، قهوهای و پژمرده شدن سیکاس ایفا میکنند.
این حشرات مکنده هستند. آنها با تغذیه کردن از شیره گیاه، انرژی آن را دزدیده و
سبب تضعیف آن میشوند. اتفاقی که در نهایت به ریزش برگها منجر میشود.
البته اغلب این نوع حشرات خطرات جدی برای گیاه به دنبال نخواهند داشت، اما
به هر حال کاهش سرعت رشد گیاه و ایجاد اختلال در روند گسترش برگها آنقدر مهم هست
که از وجود آنها چشم پوشی نکنیم.
برگها را از نظر وجود شپشک، کنه تار عنکبوتی و شپشک آردی بررسی کنید. آنها
را با صابونهای باغبانی از بین ببرید. یک دستمال نرم را به این صابون آغشته کرده و
به آرامی گیاه را تمیز کنید.
گیاهانی که در سایه و تاریکی قرار دارند، بیشتر در معرض حمله این آفات
هستند. پس بهتر است برای جلوگیری از آنها، سیکاس خود را به مکانی روشنتر منتقل
کنید.
پیچ خوردن غیرطبیعی نوک برگهای این گیاه، ممکن است در اثر نامساعد بودن عوامل
محیطی اعم از آبیاری ناصحیح، مشکلات قارچی یا کمبود عناصر ضروری رخ دهد.
برای درمان این مشکل، ابتدا باید گیاه را به خوبی آبیاری کنید. بخصوص اگر در فصل تابستان هستید، توپ ریشه باید
کاملا خیس شود. بهترین روش، استفاده از آبیاری قطرهای است. اما اگر به چنین
سیستمی مجهز نیستید، میتوانید به راحتی با یک شلنگ یا همان آب پاش خودتان، آرام
آرام گیاه را سیراب کنید. آبیاری را تا زمانی انجام دهید که خاک تا نهایت ظرفیت
خود از آب پر شده باشد. اگر آب از زیر گلدان خارج شد، برای 20 دقیقه صبر کنید و مجدد
به آبیاری آرام خود ادامه دهید.
یک لایه مالچ از تبخیر آب جلوگیری کرده و رطوبت خاک را حفظ میکند. از دیگر فواید
مالچ، کاهش رشد علفهای هرز است؛ علفهایی که از منابع معدنی و آب سیکاس میکاهند.
اگر سیکاس شما دچار یک بیماری قارچی شده باشد، نوک برگها حلقه شده و در
سطح برگ، لکههای بیرنگ ایجاد میشود.
اگر نقاط سفید رنگ و پودری بر سطح برگ مشاهده کردید، آنها را به وسیله ناخن
انگشت، بخراشید و از بین ببرید. اگر بدون آسیب زدن به بافت برگ توانستید این لکهها
را پاک کنید، احتمالا شپشکها را از بین بردهاید. روغن چریش (و یا روغن باغبانی)
درمانی عالی برای چنین آفاتی است.
اما لکهها همیشه سفید نیستند. اگر لکهای بیرنگ و خیس مانند ظاهر شد، به
احتمال زیاد گیاه دچار یک بیماری قارچی شده است. از یک قارچ کش برای درمان این بخشها
کمک بگیرید.در اینجا نیز روغن چریش بسیار کمک کننده است.
پاسخ منفی است. سیکاس در صورت خورده شدن، هم برای انسان و هم برای حیوانات
بسیار سمی است. در این میان، حیوانات خانگی ریسک بیشتری برای مسمومیت دارند، زیرا
طعم برگهای سیکاس برای آنها بسیار مطبوع است.
علائم بالینی مسمومیت معمولا 12 ساعت پس از خورده شدن ظاهر میشود. تهوع، استفراغ،
ضعف، تشنج، نارسایی کبدی و سمی شدن کبد از عوارض شایع هستند.
تمام بخشهای سیکاس سمی است. اما از این میان، دانههای این گیاه به دلیل داشتن سم
سیکاسین، دارای بالاترین میزان سمیت هستند. این سم منجر به بروز التهابات گوارشی
شده و اگر در مقادیر بالایی خورده شده باشد، به نارسایی کبدی منجر خواهد شد. به
همین جهت نباید از سیکاس در محل تردد حیوانات و کودکان استفاده کنید.
سعی کنید همواره آنها را از این گیاه دور نگه دارید. بهتر است هنگام کار با
این گیاه، دستکشهای ضخیم بپوشید. پس از پایان کار نیز دستهای خود را به خوبی
بشویید.