شناخت گل آماریلیس بلادونا

آماریلیس بلادونا یک گل رنگارنگ و جذاب است که کاشتن آن در هر مکانی، زیبایی زیادی به آنجا خواهد بخشید. روش نگهداری از آماریلیس بلادونا نیز آسان است و از این جهت هم گیاه مناسبی محسوب می‌شود. اما اگر قصد خرید گل گلدانی آماریلیس بلادونا را دارید، بهتر است در ابتدا با مطالعه مقاله زیر با روش کاشت و نگهداری آن به طور کامل آشنا شوید.

شناخت گل آماریلیس بلادونا

آماریلیس بلادونا یک گل پیازدار چندساله است. در طبیعت بکر آفریقای جنوبی رشد می‌کند؛ جایی که می‌توانید پس از چند دقیقه قدم زدن، گلهایی خاص و وصف نشدنی زیادی را ببینید که از دل علفزارها بیرون آمده اند.
این گل در تمام گستره رنگی صورتی و حتی گاهی سفید دیده می‌شود. برگ‌های آن بعد از رشد گلها ظاهر می‌شوند. آماریلیس بلادونا خیلی خوب با تغییرات دمایی سازگار می‌شود.
در تابستان، پیازهای خفته‌ی آماریلیس توسط نور خورشید تا حد پختگی پیش می‌رود! در پاییز با بارش باران، عطر دلنشین آن از گلبرگ‌های شیپوری شکلش خارج می‌شود و فضا را پر می‌کند. این همان گلی است که هر رهگذری را وادار به توقف می‌کند.
با ما همراه باشید تا روش نگهداری گل آماریلیس بلادونا ، نماد و موارد مصرف آن را بدانید.

بررسی تاریخچه گل

نام آماریلیس، از کلمه یونانی amarysso گرفته شده است. این کلمه یعنی: درخشش!
طبق افسانه‌های یونانی، آماریلیس نام دیگر “شفردس” بوده است. شفردس برای اینکه عشق حقیقی خود را ثابت کند، خون خودش را جاری کرد. و به همین دلیل، نام این گل درخشان و قرمز تحت تاثیر او انتخاب شده است.
بلادونا در زبان ایتالیایی، به معنی “بانوی زیبا” است.

نماد و مفهوم آماریلیس

آماریلیس، نماد عشق و شادمانی است. نوع سفید آن بیانگر صلح، مرگ و اعتقادات مذهبی است. این رنگ بیشتر در مراسمات ختم و یا عروسی استفاده می‌شود.

گونه‌های مختلف گل

در قرن نوزدهم، استرالیا شروع به پیوند زدن این گل کرد و به این ترتیب، انواع مختلفی از آماریلیس بلادونا ایجاد کرد.
کشور هلند بزرگترین کشور تولید کننده آماریلیس در جهان است. امروزه تنوع آماریلیس بلادونا در هر کشوری متفاوت است و رنگهای مختلفی از آن تولید شده است.

آیا آماریلیس بلادونا سمی است؟

پیاز، ریشه، ساقه و برگ این گل برای انسانها  و حیوانات خانگی سمی است و اگر خورده شود، عوارض گوارشی به همراه خواهد داشت.

روش کاشت گل آماریلیس و نگهداری از آن

در این قسمت با ما همراه باشید تا با روش کاشت و نگهداری گل آماریلیس بلادونا آشنا شوید.

آبیاری صحیح و رطوبت مناسب

این گل علاقه‌ای به رطوبت و یا آبیاری زیاد ندارد. پس حتما میزان آبیاری را کنترل کنید و از زه‌کشی مناسب خاک آن اطمینان حاصل کنید. بین دو آبیاری حتما چک کنید خاک آن خشک باشد.
به طور کلی، مهم‌ترین مسئله در نگهداری از آماریلیس بلادونا میزان آبیاری است. در طول فصول رشد آبیاری را بیشتر کنید اما دقت کنید که گل را غرقاب نکنید.

نور مورد نیاز

این گل عاشق نور خورشید است و گرما دوست است و در نور گلهایش شکوفا میشود.

خاک و کود مناسب برای گل

خاک گل آماریلیس مخلوطی از رس و ماسه و خاک برگ است و باید به آن کود مایع بدهید و تا آغاز فصل خفتگی این کار را ادامه دهید.

عطر گل آماریلیس بلادونا

آماریلیس بلادونا کمی معطر است و این عطر به هنگام بارش باران از گیاه خارج می‌شود.

کاربرد گل

آماریلیس بلادونا یک گل چندساله است و برای تزیین باغچه‌ها بسیار مناسب است؛ ولی به دلیل سمی بودن کاربرد دارویی خاصی ندارد.

همه اطلاعات لازم درباره درخت زیتون

درخت زیتون یکی از گیاهانی است که می‌توان آن را به عنوان یک درختچه آپارتمانی خرید و در خانه نگهداری کرد. این گیاه بسیار مقاوم و جذاب است و می‌تواند در خانه شما به زیبایی بدرخشد. در صورت نگهداری صحیح از درخت زیتون نیز پس از مدتی شاهد میوه‌دهی آن خواهید بود. اما اگر دوست دارید درباره درخت زیتون اطلاعات بیشتری کسب کنید، پیشنهاد می‌کنیم مقاله زیر را که توسط بهترین گل فروشی اینترنتی تهیه شده است، مطالعه فرمایید.

مقدمه

اگر چه شاید شما در مدیترانه زندگی نمی‌کنید، اما می توانید بخش بزرگی از مدیترانه را در ایران در کنار خود داشته باشید! بله، منظورمان درخت زیتون زیباست.
همچنین اگر در آپارتمان ساکن هستید، می توانید با خرید گل و گیاه آپارتمانی فضای خانه تان را باطراوت کنید.
نام دیگر این درخت، درخت جاودانگی است. این نام بخاطر داستان های افسانه ای مربوط به سالم ماندن این درخت در میان آتش ها بر میگردد، چیزی که امیدواریم شما هرگز آن را تجربه نکنید.

شناخت درخت زیتون

نام انگیلیسی این درخت olive است.
از گیاهان گلدار به حساب می آید.
این گیاه رشد تقریبا آرامی دارد. همانطور که گفتیم این گیاه متعلق به مناطق مدیترانه ای است اما اگر نور کافی را برای او فراهم کنید، در منزل شما هم به خوبی رشد خواهد کرد.
در تابستان منتظر شکوفه های سفیدرنگ باشید. اگر در منطقه ای با آب و هوای خشک زندگی می‌کنید و به اندازه کافی خوش شانس باشید، شاید بتوانید شاهد رشد زیتون‌های زیبا بر روی این درخت باشید. او به طور متوسط، هر سال بین 10-5 سانتی متر رشد می‌کند.
از زیتون در تهیه روغن و کنسرو و ترشی استفاده می‌شود و در کشور ما در رودبار و منجیل به وفور درخت زیتون به چشم میخورد.

روش نگهداری درخت زیتون

در این قسمت با ما همراه باشید تا با روش نگهداری درخت زیتون آشنا شوید.

نور مورد نیاز

درخت زیتون به نور زیاد خورشید نیاز دارد. به خوبی در نقاط خشک، گرم و نورانی رشد می‌کند و برای نگهداری در سایه اصلا مناسب نیست.
از مزایای داشتن زیتون گلدانی، قابل انتقال بودن آن است! حداقل تا زمانی که هنوز خیلی سنگین نشده است می‌توانید آن را جابه‌جا کنید.
گلدان را در نقاط مختلف حیاط قرار دهید و ببینید در چه مکانی بیشترین میزان نور را دریافت می‌کند.
اگر هم گلدان زیتون خود را داخل خانه گذاشته‌اید، آن را در کنار پنجره‌ای نورگیر، داخل بالکن و یا گلخانه قرار دهید تا روزانه حداقل 8 ساعت نور خورشید را دریافت کند. اگر در آب و هوای سرد زندگی می‌کنید، طوری که با آغاز سرما گیاهان دچار آسیب می‌شوند، بهتر است همیشه گلدان زیتون را در داخل خانه نگهداری کنید.

روش صحیح آبیاری

درخت زیتون گلدانی در مقایسه با زیتونی که در باغچه کاشته شده است به آبیاری بیشتری نیاز دارد. چون ریشه به فضای گلدان محدود شده است و نمی‌تواند مثل ریشه کاشته شده در خاک، رطوبت اطراف خود را نیز جذب کند.
علاوه بر این، به طور کلی خاک گلدان تمایل بیشتری به از دست دادن آب خود داشته و درنتیجه به آبیاری بیشتری نیاز دارد.
برای مثال در طول روزهای داغ فصل تابستان، لازم است هر روز زیتون خود را آبیاری کنید! دادن مقدا زیادی آب به گیاه برای تشویق گیاه به میوه دهی و همچنین تضمین خشک نشدن میوه‌ها ضروری است. اگر در طول تابستان به قدر کافی گیاه خود را آبیاری نکنید، شاهد زیتون‌های خشکی خواهید بود که برای خوردن و مصرف کردن مناسب نیستند.
چون این گیاه به دریافت مقدار زیادی آب نیاز دارد، در نتیجه داشتن خاکی با زه کشی عالی برای آن ضروری است. با اینکه زیتون اصولا گیاهی تشنه آب است، اما از ماندن در خاکی خیس و غرق در آب لذتی نمی‌برد.
گفتیم که تعداد و کیفیت میوه (زیتون)، به میزان رطوبت و آب دریافتی بستگی دارد. اما ضروری است که این موضوع را از زاویه دیگری نیز ببینیم. غرقاب کردن این گیاه آن را به دوره رکود فرو برده و آن را به سمت نابودی سوق می‌دهد.
پس اگر در مورد زیاد بودن آب مطمئن نیستید، بهتر است از بروز مشکل پیشگیری کرده و میزان آبیاری را کاهش دهید. آبیاری بیش از حد درخت زیتون، سبب فاسد شدن ریشه و در نهایت مرگ گیاه می‌شود.

دمای محیط نگهداری

خواستگاه اصلی درخت زیتون مناطق مدیترانه‌ای، آفریقا و آسیاست. بنابراین آن از تابستان‌های داغ و زمستان‌های خنک لذت می‌برد.
هنگامی که در خاک خود مستحکم شد، معمولا در مقابل باد و سرما نیز مقاوم می‌شود. اما یک زیتون جوان در سالهای آغازین زندگی خود ممکن است در اثر سرما آسیب جدی ببیند، به نحوی که هرگز راهی برای جبران نداشته باشد.
زیتون می‌تواند دمای کمتر از منفی ده درجه سانتی‌گراد را تحمل کند، اما حالت ایده‌آل برای زیتون این است که برای مدت طولانی دمایی کمتر از این را تجربه نکند. اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که دما به زیر منفی 10 درجه میرسد، توصیه می‌کنیم که زیتون را فقط در گلدان بکارید و در زمستان آن را به خانه بیاورید.
البته این به معنای بیزاری گیاه از سرما نیست. به طورکلی اگر درخت بخواهد زیتونی تولید کند، باید حداقل دو ماه در هوای خنک قرار بگیرد (بین 4 تا 10 درجه). علاوه بر این، زیتون به افت دما در شب نیز نیاز دارد.
در واقع به دلیل همین فراهم نبودن نواسانات دمایی است که زیتون خانگی معمولا میوه‌ای تولید نمی‌کند. اگر در منطقه‌ای هستید که این شرایط دمایی را دارید، بهترین فرصت است تا زیتون را در باغچه بکارید و یا گلدان آن را در خارج از خانه قرار دهید و از میوه خوش طعم و مقوی آن لذت ببرید!

خاک مناسب

بهترین خاک برای زیتون خاک قلیایی میباشد.
و بایداز محکم بودن گیاه در خاک مطمئن شوید. مواظب باشید که آن را شل در خاک نکاشته باشید و ریشه را به خوبی در خاک مستقر کنید.
خاک را به طور مناسب زه کشی کنید و در صورت لزوم، کمی شن و ماسه هم به آن اضافه کنید.

روش کود دادن به درخت زیتون

درخت زیتون از دریافت منظم کود مناسب لذت می‌برد و به کود مخصوص نیاز ندارد، فقط کافی است کود انتخابی دارای مقادیر بالای نیتروژن بوده و به قدر کافی شامل سایر مواد معدنی باشد.
هدف از کود دادن به گیاه، رساندن عناصر معدنی مهمی است که در خاک آن به مقدار کافی وجود ندارد. پس گیاه پس از دریافت کود رشد بهتری خواهد داشت. کود مایع سریعا توسط گیاه جذب می‌شود، اما حتما باید غلیظ شود تا در خاک تجمع نکرده و سبب گرفتگی ریشه نشود.
همچنین کود مایع باید مرتبا به گیاه داده شود، تقریبا هفته‌ای یک بار.
اگر زمان و حوصله کافی برای کوددهی به زیتون ندارید، شاید استفاده از کودهای با رهایش آرام انتخاب بهتری برای شما باشد. این کودها در طی زمان مواد معدنی خود را آزاد کرده و نیازی نیست که مرتبا تمدید شوند. در پاییز و زمستان کوددهی را متوقف کنید و با آغاز بهار مجدد از سر بگیرید.

زمان برداشت میوه درخت

بهترین زمان برای برداشت میوه زیتون، پایان تابستان و یا آغاز پاییز است، درست زمانی که گیاه بیشترین و رسیده‌ترین میوه‌ها را دارد.
برای اینکه بفهمید زمان چیده شدن رسیده یا نه، به رنگ زیتون نگاه کنید :
هر چه زیتون زمان بیشتری روی درخت باشد، تیره‌تر است. پس اگر زیتون رسیده دوست دارید، منتظر زیتون‌های تیره بمانید. آسان‌ترین روش برای چیدن زیتون‌ها، شروع کردن از پایینی‌ترین ساقه‌ها و برداشتن آنها با دست است. برای اینکه کار را سریعتر جلو ببرید، می‌توانید از یک چوب بلند یا میله کمک بگیرید. با کمک آن به شاخه‌های دارای زیتون‌های رسیده ضربه بزنید تا همگی از شاخه جدا شده و بیفتند.

روش هرس کردن درخت

درخت زیتون در اوایل تابستان و زمانی که هوا هنوز معتدل است و هنوز گل نداده نیاز به هرس کردن دارد. از آنجایی که درخت زیتون گیاهی همیشه سبز است، هرس کردن و بریدن شاخه‌ها به گیاه کمک می‌کند تا بتواند رشد جدیدتری داشته باشد. ضمن اینکه هرس کردن در این زمان باعث می‌شود که گیاه قبل از آغاز سرمای بعدی خود را آماده کرده باشد و شاخه‌های جوان از سرما آسیب نبینند. اما بهتر است در سال های اول شاخه های جانبی درخت هرس شود.

بررسی سمی بودن گیاه

درخت زیتون برای کودکان و حیوانات خانگی قطعا سمی نیست.

دلیل میوه ندادن درخت زیتون چیست؟

دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است باعث میوه ندادن درخت زیتون شود، به‌طوری‌که مثلا ممکن است درخت شما هنوز جوان باشد، نور کافی به آن نرسد، مواد مغذی کافی به آن نرسد، خاک گیاه بیش‌ازحد اسیدی باشد، گرده افشانی خدبی صورت نگرفته باشد یا حتی هرس اشتباهی انجام داده باشید. همچنین باید بدانید که این گیاه نسبت به دمای هوا حساس است و برای میوه دادن به کمی هوای سرد احتیاج دارد. اگر دمای هوا بیش‌ازحد سرد شود یا این سرما بیش‌ازحد طولانی شود، گیاه آسیب می‌بیند و نمی‌تواند میوه بدهد.

زمان میوه دادن درخت زیتون چه موقعی است؟

درخت زیتون در فصل پاییز میوه می‌دهد. میوه‌های سبز رنگ زیتون در صورتی که روی درخت باقی بمانند سیاه شده و پس از مدتی سفت و محکم می‌شوند. اگر به زیتون سبز علاقه دارید باید آن‌ها را برای چند روز در آب نمک بخوابانید تا تلخی شدید آن‌ها گرفته شده و مزه خوبی به خود بگیرند.

دلیل زرد شدن برگ‌های درخت چیست؟

برگ‌های این گیاه در اثر آبیاری نامناسب ممکن است زرد شوند. این گیاه توانایی زیادی برای تحمل کم‌آبی دارد و یک آبیاری زیاد یا زهکشی نامناسب خاک که باعث دیر خشک شدن خاک گیاه می‌شود، باعث آسیب به ریشه‌های آن شده و نتیجه این مشکل زردی برگ‌های گیاه خواهد بود.

روش تکثیر کردن درخت زیتون چگونه است؟

برای تکثیر درخت زیتون می‌توانید در تابستان اقدام کنید که فصل رویش گیاه است. در این فصل شاخه‌ای 20 سانتی‌متری و نیمه‌سخت را از گیاه جدا کنید و در گلدان قرار دهید. بعد از مدتی قلمه شما در خاک گلدان ریشه می‌دهد و این ریشه روز به روز قوی‌تر و محکم‌تر می‌شود. پیشنهاد می‌کنیم قلمه‌ای که برای تکثیر انتخاب می‌کنید را از شاخه‌ای سالم بگیرید تا تکثیر خوبی داشته باشید. همچنین می‌توانید قبل از قرار دادن قلمه داخل گلدان انتهای آن را در هورمون ریشه قرار دهید تا با سرعت بیشتری ریشه بدهد.

اطلاعاتی درباره گیاه اسطوخودس انگلیسی و روش نگهداری آن

اسطوخودس انگلیسی یکی از گیاهانی است که علاوه بر دارا بودن گل‌های خوش‌رنگ و جذاب، عطر بسیار دلنشینی نیز دارد. بنابر‌این این گیاه برای کسانی که قصد خرید گیاه گلدار زیبایی را برای نگهداری در خانه خود دارند، بسیار مناسب است. روش نگهداری اسطوخودس انگلیسی نیز زیاد سخت نیست و به راحتی می‌توان از آن مراقبت کرد و از تماشای گل‌های زیبا و استشمام عطر بی‌نظیرش لذت برد.

شناخت گیاه اسطوخودس انگلیسی

ابتدا به معرفی گیاه می‌پردازیم و سپس روش نگهداری گیاه اسطوخودس انگلیسی را شرح می‌دهیم و باید بگوییم واقعا یک گیاه جادویی است! این گیاه بنفش، قرن‌هاست که به عنوان یک گیاه درمانی استفاده می‌شود.
اسطوخودس از گیاهان گلدار متعلق به خانواده نعناعیان است که برگ های دراز و باریک دارد و گل‌ های آن، کوچک خوشه‌ ای به رنگ های آبی، بنفش و قرمز تیره هستند.
احتمالا اولین استفاده از این گیاه به مصر باستان بر می‌گردد. جایی که مصریان، با استخراج کردن روغن اسطوخودس، از آن برای مومیایی کردن فرعون‌ها کمک می‌گرفتند.
سری هم به روم باستان بزنیم، رومی ها در آیین‌های تشریفاتی خود و برای انجام شستشوهای مقدس، به دلیل خاصیت ضد میکروبی لوندر، از آن بسیار استفاده می‌کردند. در واقع اسم لوندر هم به همان زمان بر می‌گردد. Lavare  یک واژه لاتین است که تقریبا به معنی ” برای شستشو” است.
لوندر عطری بی‌نظیر و جلوه‌ی درخشانی به باغچه شما می‌دهد. تقریبا در اواسط تابستان گل می‌دهد که عمر این گلها حدودا یک ماه است. می‌توانید تعدادی از گل‌های آن را جدا کنید و از روغن آنها استفاده کنید و یا حتی آن را در چای خود ریخته و از عطر و خواص زیاد آن بهره مند شوید.
اگر عاشق گل و گیاه هستید با خرید گیاه منزل خود را طراوت ببخشید مخصوصا اگر گیاه معطر اسطوخودس باشد.

مشخصات کلی اسطوخودس انگلیسی

نام علمی:  English Lavender
نام رایج: اسطوخودس انگلیسی،لوندر
نوع گیاه: همیشه سبز چندساله/ مناسب فضای بیرونی
سمی بودن: برای حیوانات سمی است
دشواری نگهداری: آسان و کم دردسر

روش نگهداری گیاه

اکنون روش نگهداری گیاه اسطوخودس انگلیسی را شرح می‌دهیم .

نور مورد نیاز

بهتر است آن را در یک مکان پر نور بکارید. سایه باعث می‌شود که گل دهی لوندر کمتر شود و از زیبایی گل‌ها کاسته شود.

روش صحیح آب‌دهی

آبیاری بیش از حد برای اسطوخودس مناسب نیست. بهتر است همیشه چند سانتی متر از سطح خاک آن را مرطوب نگه دارید اما آن را غرقاب نکنید. اگر خاک خیلی خشک شده، می‌توانید با خیال راحت به آن آب بدهید.

خاک مناسب

خاک گیاه اسطوخودس باید به خوبی زه کشی شده باشد. توصیه می‌کنیم برای آن از کودهای مناسب استفاده کنید. اگر برگ‌های آن شروع به زرد شدن کرد، یعنی زه کشی خاک آن مناسب نیست.

روش هرس کردن اسطوخودس

اگر اسطوخودس را در باغچه کاشته اید، باید تمامی علف های هرز اطراف آن را از بین ببرید تا لوندر به خوبی رشد کند.
هرس کردن را فراموش نکنید. فرقی نمی‌کند که اسطوخودس را در باغچه کاشته اید و یا در گلدان، در هر دو حالت بلافاصله پس از گلدهی آن را به خوبی هرس کنید تا برای گلدهی بعدی قوی تر عمل کند. با استفاده از یک قیچی مناسب، حدود دو سوم از ساقه گیاه را ببرید، یعنی تقریبا پنج سانت بالاتر از ساقه و خاک را باقی بگذارید.

خواص درمانی اسطوخودس انگلیسی

پس از شرح روش نگهداری گیاه اسطوخودس انگلیسی خواص درمانی آن را ذکر میکنیم.
آن طور که در طب سنتی آمده، دم کرده ی اسطوخودس برای لاغری و کاهش وزن، معده و دستگاه گوارش، بی خوابی، استرس و اضطراب، سردرد و میگرن مفید میباشد.

مشکلات احتمالی گیاه در طول مدت نگهداری

1. پوسیدن ریشه اسطوخودس انگلیسی

اسطوخودس در اصل متعلق به مناطق مدیترانه‌ای است و در مناطق پرنور رشد بهتری داشته و آب و هوای خشک را ترجیح می‌دهد. پوسیدگی ریشه بیماری قارچی است که در صورت حضور اسطوخودس در خاک خیس و سنگین رخ می‌دهد. در این شرایط، برگ‌های گیاه بیمار پژمرده شده و در نهایت قهوه‌ای خواهد شد.
راه درمان این است که برگ‌ها و حتی ریشه بیمار را کاملا از گیاه جدا کنید. اسطوخودس را فقط در آغاز صبح آبیاری کنید و مواظب باشید که آبی روی برگ‌ها ریخته نشود. آن را بیش از حد آبیاری نکنید، چون در خاک خشک رشد بسیار بهتری خواهد داشت.

2. زرد شدن برگ‌های گیاه

زرد شدن برگ‌های گیاه اسطوخودس انگلیسی ممکن است به دلایل زیر باشد:

- وجود میزان زیاد نیتروژن در خاک

زرد شدن برگهای اسطوخودس، اغلب نشانه این است که خاک بیش از حد دارای عنصر نیتروژن است. این گیاه در خاکی با مقدار کم یا متوسط کود رشد خوبی خواهد داشت. اما اگر میزان نیتروژن خاک خیلی بالا باشد، به زرد شدن برگها و کاهش میزان گلدهی منجر خواهد شد.
در این شرایط، گیاه را به خاکی تازه منتقل کنید. خاک جدید باید دارای زه کشی مناسب بوده و حاوی شن نیز باشد. ممکن است بهبودی گیاه در خاک جدید چند هفته زمان ببرد، اما بهتر است صبور باشید.

- کود‌دهی بیش از حد

کوددهی زیاد اشتباهی است که اغلب باغبانان در نگهداری از اسطوخودس مرتکب می‌شوند. هنگامی که آن در خاکی غنی کاشته باشد، به کوددهی اضافه نیازی ندارد. کود دادن به اسطوخودس، مانند کاشتن در خاکی بیش از حد غنی، به زرد شدن برگها منجر خواهد شد. اولین عوارض کوددهی بیش از حد زرد شدن برگها، کاهش تعداد شکوفه‌ها در تابستان، کاهش عطر گیاه و پیدا کردن ظاهری نامتناسب است.
اگر به آن کود داده‌اید، تنها کاری که می‌توانید انجام بدهید این است که خاک گیاه را با خاکی شنی و ماسه‌ای جایگزین کنید و مجدد بکارید.

- آب‌دهی زیاد

اسطوخودس مستعد بیماری‌های انگشت شماری است که پوسیدگی ریشه یکی از مهم‌ترین آنهاست. این اتفاق به دلایل زیر رخ می‌دهد :
 -آبیاری مکرر
 -آرام بودن روند زه کشی خاک
 -کاشته شدن در گلدانی بدون حفرات زه کشی
اسطوخودسی که در گلدان کاشته شده است، هر دو یا سه هفته یکبار به آبیاری نیاز دارد. اگر بیش از این مقدار گیاه را آبیاری کنید، گیاه دچار مشکلات جدی خواهد شد.
این گیاه نسبت به خشکی مقاوم است و ترجیح می‌دهد بین هر بار آبیاری، خشکی خاک را تجربه کند. پیوسته خیس بودن خاک با ابتلای گیاه به بیماری‌های قارچی، سبب زرد و قهوه‌ای شدن برگ‌ها می‌شود.
اگر بیش از حد گیاه را آبیاری نمی‌کنید، احتمالا مشکل به سنگین بودن خاک مربوط است. خاک سنگین، رطوبت را در خود حفظ کرده و آب را به راحتی عبور نمی‌دهد. به همین دلیل است که همواره توصیه می‌کنیم قبل از کاشت اسطوخودس، مقداری شن و ماسه را با خاک ترکیب کنید. این کار زه کشی را بهبود می‌بخشد.
راه درمان گیاه، خارج کردن آن از خاک و جدا کردن بخش‌های زرد و بیمار ریشه است. این کار را با قیچی ضدعفونی شده انجام دهید و فقط بخش‌های کاملا سالم ریشه را باقی بگذارید.
حال گیاه را در خاکی جدید با مقدار زیادی ماسه بکارید و تا 2 هفته آبیاری نکنید. پس از دو هفته، آبیاری را هر دو الی سه هفته یکبار انجام دهید. در زمستان گیاه را آبیاری نکنید.

- مناسب نبودن اندازه گلدان گیاه

گاهی زرد شدن برگها، نشانه وارد شدن استرس به این گیاه است. اگر گیاه در گلدانی بسیار کوچک کاشته شده باشد، ریشه فشرده شده و به گیاه استرس وارد می‌شود. اسطوخودس را در گلدانی بکارید که حداقل 40-30 سانتی‌ متر فضای خالی در اطراف آن وجود داشته باشد. حتی اگر گیاه کوچک است، برای داشتن گیاهی سالم این فرمول را رعایت کنید.

- نا‌مناسب بودن PH خاک

اسطخودوس می‌تواند در خاکی کمی اسیدی رشد کند، اما خاک خنثی تا بازی را ترجیح می‌دهد. PH ایده‌آل برای آن ، 6.5 الی 8 است. اسطوخدوس کاشته شده در خاک اسیدی، در دریافت عناصر ضروری از خاک به مشکل بر خواهد خورد؛ که این موضوع سبب زرد شدن برگها می‌شود.

حمله آفتی به نام قارچ “شب” به اسطوخودس انگلیسی

این قارچ اغلب برای اسطوخودس رخ داده و معمولا در گیاهان دیگر دیده نمی‌شود. به همین علت آگاهی کمتری نسبت به آن وجود دارد. پس توصیه می‌کنیم این بخش را با دقت مطالعه کنید :
معمولا ساقه‌های اسطوخودس به این قارچ مبتلا می‌شوند. ساقه بیمار، پیچ خورده و قهوه‌ای رنگ خواهد شد. نشانه‌های اولیه این قارچ، ظاهر شدن نقاط مشکی رنگ بر سطح ساقه است.
در صورت مشاهده این لکه‌ها، راهی برای نجات گیاه وجود ندارد. تنها باید گیاهان بیمار را از بین ببرید. آنها را در پلاستیکی جداگانه گذاشته و در کنار سایر کمپوست‌های خود قرار ندهید. برای پیشگیری از ابتلای اسطوخودس به قارچ‌های مختلف، از مناسب بودن زه کشی خاک آن اطمینان حاصل کنید. آن را در خاکی خیس قرار نداده و نور خورشید را حداقل برای 6 الی 8 ساعت در روز برای آن فراهم کنید.

درباره گیاه نخل لیندا و شرایط نگهداری آن چه می‌دانید؟

یکی از گیاهان زیبای آپارتمانی که با ظاهر خاص و جذابش نظر افراد زیادی را به خود جلب کرده است، نخل لیندا می‌باشد. این گیاه تنه چوبی و برگ‌های بلند و باریکی دارد که بسیار چشمگیر هستند و به خانه شما نیز زیبایی زیادی می‌بخشند. روش نگهداری نخل لیندا نیز آسان است و با خرید گیاه آپارتمانی نخل لیندا، شما می‌توانید لذت نگهداری از این گیاه را به خوبی تجربه کنید.

مقدمه

نخل لیندا در سال‌های اخیر به یکی از محبوب‌ترین گیاهان آپارتمانی تبدیل شده و دلیل آن هم مشخص است، ظاهر این گیاه با بسیاری از گیاهان متفاوت است و برگ‌های فرفری و بلند و تنه‌ی نسبتا ضخیم و قهوه‌ای رنگش بسیار جذاب است. از طرفی نخل لیندا گیاهی بسیار سازگار است که مراقبت از آن بسیار آسان بوده و حتی تازه‌کارها هم می‌توانند از این گیاه زیبا به راحتی نگهداری کرده و از زیبایی‌اش آن لذت ببرند. در نتیجه از جمله گیاهان با درجه مراقبت آسان و انتخابی مناسب برای تازه‌کارها به‌حساب می‌آید. اگر در خانه خود نخل لیندا داشته یا به‌تازگی قصد خرید گل و گیاه برای آپارتمان خود دارید و این گیاه دوست‌داشتنی را به‌عنوان گزینه مناسب برای خرید انتخاب کرده‌اید، با مطلب معرفی و آموزش جامع روش نگهداری و مراقبت از نخل لیندا همراه باشید.

ویژگی‌های گیاه نخل لیندا

• نام علمی گیاه: در گذشته Nolina recurvata، در زمان حال Beaucarnea recurvate
• نام رایج در انگلیسی : Ponytail Palm Tree
• خانواده: Agave‌) آگاو)
• بومی: مناطق خشک جنوبی مکزیک
• نام‌های مرسوم: نخل پافیلی، دم اسبی

شناخت نخل لیندا

نخل لیندا می‌تواند منظره‌ی زیبایی در خانه و محل کارتان ایجاد کند. مهم‌ترین ویژگی‌های ظاهری نخل لیندا، ساقه‌ی ضخیم آن است که آب را در خودش ذخیره می‌کند و نسبت به خشکی خاک مقاوم است؛ به‌طوری‌که حتی می‌تواند هفته‌ها بدون آب زندگی کند. برگ‌های سبزتیره و باریک و بلند لیندا مثل دسته مو یا شبیه به دم اسب از بالای ساقه رشد می‌کنند و به پایین می‌ریزند که نتیجه آن زیبایی منحصربه‌فرد و چشم‌نواز گیاه می‌شود.
نخل لیندا رشد کندی دارد. این موضوع باعث تبدیل شده این گیاه به یک گیاه مناسب برای فضاهای محدود نیز مبدل می‌کند. نخل در واقع مخصوص کسانی است که وقت زیادی برای رسیدگی به گیاهان ندارند یا دائم به مسافرت می‌روند. چون تنها چیزی که این گیاه نیاز دارد نور خوب است. نخل لیندا عمر طولانی دارد و می‌تواند سال‌ها در کنار شما بماند. اگر دوست دارید یک گلدان زیبا به محل زندگی تان اضافه کنید حتما به نخل لیندا فکر کنید.
یکی از نکات جالب این گیاه این است که نخل لیندا نه نخل است نه درخت؛ به‌واقع از نظر گیاهشناسی عضوی از خانواده Agave‌ (آگاو) است و یک ساکولنت محسوب می‌شود. در زبان فارسی با نام رایج نخل لیندا شناخته شده و مثل اسامی انگلیسی‌اش به نخل پافیلی و دم اسبی هم معروف است. نام رایج آن در انگلیسی Ponytail Palm Tree  به معنای نخل دم اسبی است و اسم‌های دیگری مثل  Nolina ،Bottle Palm Tree یا Elephant Foot Tree  هم دارد که همه‌ی این اسامی به ساقه‌ی ضخیم این گیاه ‌اشاره دارند و آن را به بطری یا پای فیل تشبیه می‌کنند. نام علمی این گیاه در گذشته Nolina recurvata بوده که امروزه تصحیح شده و با نام جدید Beaucarnea recurvate  شناخته می‌شود.
نخل لیندا بومی مناطق خشک جنوبی مکزیک است. به همین دلیل توانایی ذخیره‌ی آب در تنه‌اش را دارد. نخل لیندا را در بعضی از مناطق دنیا نه‌تنها به‌عنوان گیاهی تزئینی برای داخل منزل، بلکه برای محیط بیرون از خانه مثل باغچه استفاده می‌کنند.
بلندی نخل لیندا در زیستگاه‌های طبیعی‌ و در فضای باز ممکن است به شش متر یا بیش‌تر هم برسد اما در محیط گلخانه، در اندازه‌های کوچک و مقیاسی شبیه به بونسای پرورش می‌دهند و بلندی‌‌اش در خانه و به عنوان گیاه آپارتمانی به ندرت بیش‌تر از ۹۰ سانتی‌متر می‌شود. نکته‌ی جالب این است که هرچه سن گیاه بالاتر رود، تنه‌ی ضخیم آن‌ها بلندتر می‌شود.
نخل لیندا اگر در فضای باز کاشته شود، ممکن است در فصل تابستان گل‌ هم بدهد اما در فضای داخلی خانه، خیلی به ندرت احتمال دارد که به گل بنشیند. گل لیندا هم از نظر زیبایی و ظاهری چندان قابل توجه نیست و به صورت خوشه‌ای سفیدرنگ است.

شیوه مراقبت از نخل لیندا

نگهداری از لیندا در منزل تا حد زیادی شبیه به روش نگهداری از کاکتوس‌ها و ساکولنت‌هاست. از این رو کار چندان سختی پیش رو نداشته و قبل از خرید گیاه یا در صورتی که آن را دارید، لازم است موارد زیر را رعایت کنید تا گیاه شما همیشه سالم و شاداب باشد.

میزان نور لازم برای گیاه

نخل لیندا یا نخل دم اسبی به نور کامل مستقیم یا غیرمستقیم نیاز دارد، اما از آنجایی که گیاهی کاملا سازگار است، می‌تواند نصف سال را در جایی کم‌نورتر بگذراند. یعنی اگر در بهار و تابستان آن را در جایی پرنور و در فضای باز مثل تراس بگذارید، می‌تواند در طول پاییز و زمستان نور کم را هم تحمل کند. ضمن‌ اینکه می‌تواند چندین ساعت نور مستقیم را هم تحمل کند. تنها تفاوتی که محیط با نور کم و محیط با نور زیاد در رشد گیاه ایجاد می‌کند این است که گیاه در محیطی با نور کم رشد کمتری خواهد داشت؛ به عبارتی هرچه نور بیش‌تر، رشد بیش‌تر!
یک نکته مهم در نگهداری از نخل لیندا: اگر نخل لیندا را مدتی در سایه نگهداری کرده‌اید، نباید آن را به‌طور ناگهانی مقابل آفتاب بگذارید بلکه باید به مدت چند ساعت در روز آن را در مقابل نور گذاشته و سپس دوباره به مکان سایه منتقل کنید. این کار باعث می‌شود که گیاه کم‌کم به نور عادت کند و برگ‌هایش سوخته و چروکیده نشود.

میزان آب و رطوبت مورد نیاز نخل لیندا

از آن‌جایی که نخل لیندا یا پافیلی از خانواده‌ی ساکولنت‌هاست، در محیط نیمه‌ خشک بهترین رشد را دارد و لازم است که بین هر آبیاری اجازه دهید که خاک گیاه کاملا خشک شود.
این گیاه به آب زیادی نیاز ندارد و بهترین روش این است که هر دو تا سه هفته یک‌بار بسته به شرایط رطوبتی منزل‌تان به آن آب بدهید.
در ماه‌های زمستان باید مقدار آبیاری را کم‌تر کرده و به‌صورت قطره‌ای کنید؛ به‌این‌شکل که مقدار کمی آب بدهید و وقتی آن آب جذب خاک شد، دوباره مقدار کمی دیگر آب بریزید.
روش آبیاری در فصل‌های بهار و تابستان نیز به این صورت است که باید شروع به آب دادن به گیاه کرده و تا وقتی که آب از سوراخ زیر گلدان خارج شود، به گلدان آب بدهید. در نهایت نیز آب جمع شده در زیرگلدانی را خالی کنید.
یک نکته مهم: اگر گیاه شما در گلدان کوچکی قرار دارد و مقدار خاک آن کم است، در فاصله‌ی زمانی کم‌تری باید به آن آب بدهید.
به‌عنوان نکات این بخش از روش نگهداری از نخل لیندا اول اینکه باید بگوییم که همان‌طور که قبلا هم اشاره کردیم، ساقه‌های ضخیم نخل لیندا آب را در خودشان ذخیره می‌کنند، به‌همین‌خاطر اگر یک یا دوبار فراموش کردید که به آن آب بدهید اشکالی ندارد، اما این را مبنای عادت خود قرار ندهید و گیاه را به‌طور منظم آبیاری کنید؛ درغیراین‌صورت گیاه به‌جای اینکه به خوبی رشد کند، فقط برای زنده ماندن تلاش می‌کند.
و نکته دوم هم اینکه نخل لیندا مثل بیشتر ساکولنت‌ها شرایط آب و هوایی خشک را دوست دارد؛ با‌این‌حال آن را نزدیک وسایل گرم‌کننده نگذارید، چون اگر میزان رطوبت هوا خیلی کم باشد، لبه و نوک برگ‌ها قهوه‌ای می‌شوند.

چگونه بفهمیم زمان آبیاری گیاه فرا رسیده است؟

گیاه لیندا گیاهی مقاوم نسبت به کمبود آب است و شاید فهمیدن زمان مناسب برای آبیاری آن نیاز به کمی راهنمایی داشته باشد. در این قسمت به شما نکاتی را خواهیم گفت که با درنظر گرفتن آن‌ها زمان مناسب برای آبیاری نخل لیندای خودتان را پیدا کنید.

1. توجه به وزن گلدان

وقتی که خاک گلدان نخل لیندا خشک است آن را بلند کنید و سپس به آن آب بدهید و گلدان را دوباره بلند کنید تا ببینید چقدر سنگین شده است. در هنگام خشکی گلدان اگر به اندازه‌ی دفعات قبل سبک بود، زمان آبیاری آن فرا رسیده است.

2. لمس خاک و بررسی میزان رطوبت آن

انگشت‌تان را داخل خاک کنید تا میزان رطوبتش را بسنجید، اگر خاک اطراف ریشه نسبتا خشک است‌ پس زمان آبیاری نخل لیندا رسیده است، اما اگر خاک گلدان کاملا خشک است و هیچ رطوبتی را احساس نمی‌کنید، چند روز صبر کنید و دوباره خاک را تست کنید.
گفتنی است که آبیاری بیش‌ازاندازه یکی از رایج‌ترین دلیل‌های ازبین رفتن لیندا است؛ پس زمانی به آن آب بدهید که خاک آن کاملا خشک باشد.
اگر زمانی پیش بیاید که گیاه لیندا برای چندین هفته آب نداشته باشد، برگ‌‌ها کم‌کم جمع شده و چروک شده و به رنگ قهوه‌ای درمی‌آیند. ساقه‌ی گیاه هم کم حجم و نازک می‌شود و حالت چروکیده به خودش می‌گیرد. در این حالت در اولین فرصت با طی کردن مراحل زیر گلدان را کاملا سیراب کنید.
1.گلدان را بدون زیرگلدانی داخل سینک، وان یا داخل لگنی با ارتفاعی کم‌تر از گلدان بگذارید. سینک، لگن یا وان را به اندازه‌ای پر از آب کنید که آب وارد گلدان نشود. درضمن دقت کنید که آب داغ نباشد.
2. به مدت ۴۵ دقیقه گلدان را داخل آب بگذارید تا آب را از سوراخ کف گلدان جذب کند.
3. بعد از این مدت، خاک روی گلدان را با دست بررسی کنید. آیا آب به ۵ تا ۸ سانتی‌متری خاک رسیده است؟‌
4. اگر هنوز خاک خشک است، به آرامی مقداری آب از بالای گلدان روی خاک بریزید تا فرآیند اشباع آب در خاک سریع‌تر صورت گیرد.
5. وقتی که همه‌ی قسمت‌های خاک گلدان به طور مساوی نمناک شد، گلدان را از آب بیرون آورید و در جایی بگذارید تا آب اضافی آن به طور کامل خارج شود. سپس آن را به جای قبلی‌اش برگردانید.

دمای محیط نگهداری

نخل لیندا به دمای هوای معمولی منزل یعنی ۱۵ تا ۲۶ درجه نیاز دارد. در شب هم نباید دمای هوا به زیر ۷ درجه برسد. اگر گیاه در بازه‌ی دمایی گفته شده قرار نگیرد، احتمالا رشد خوبی نخواهد داشت.
نخل لیندا در مقابل تغییرات دمای هوا مقاوم است و می‌تواند دماهای نزدیک صفر را هم تحمل کند، اما این اتفاق نباید به‌صورت مداوم یا عمدی رخ دهد.
دقت کنید که گیاه دور از هوای سرد پنجره، کولر یا در ورودی منزل‌تان قرار بگیرد، چون جریان هوای سرد باعث خشک شدن برگ‌های گیاه می‌شود.
نکته: نخل لیندا را در فصل بهار و تابستان می‌توانید در فضای باز مثل تراس بگذارید؛ بیرون ماندن گیاه در شب به‌شرطی که هوا سرد نباشد مشکلی ندارد، اما اگر شب‌ها هوا خیلی سرد می‌شود، حتما آن را به داخل خانه منتقل کنید.

خاک مناسب

لیندا به خاک ویژه با فرمول خاصی نیاز ندارد ولی می توانید برای نخل لیندا از خاک کاکتوس استفاده کنید. فقط دقت کنید که خاک تازه باشد و قبلا استفاده نشده باشد.
برای این که گیاهتان جلوه‌ی زیباتری داشته باشد می‌توانید آن را در گلدانی بکارید که ارتفاع زیادی دارد تا برگ‌های لیندا روی زمین نریزند و به صورت آویز بمانند.

زمان و روش کود دادن به نخل لیندا

نخل لیندا فقط دو تا سه بار در سال نیاز به کوددهی دارد و مقدار بیش‌ازاندازه‌ی کود باعث ایجاد لکه‌های قهوه‌ای روی برگ‌ها می‌شود. برای گرفتن بهترین نتیجه از کوددهی، از کود معمولی گیاهان آپارتمانی یا کود کاکتوس یک بار در بهار و یک مرتبه در تابستان استفاده کنید.

روش هرس کردن گیاه

نخل لیندا به هرس نیازی ندارد و اگر برگ‌های آن را هرس کنید، نوک برگ‌ها به رنگ قهوه‌ای درمی‌آید. در نتیجه برای زیبا ماندن گیاهتان از هرس کردن آن خودداری کنید.

بررسی سمی بودن نخل لیندا

این گیاه به‌هیچ‌عنوان برای انسان‌ها و حیوانات سمی نیست و می‌توانید آن را با خیال راحت در منزل‌تان نگهداری کنید، اما برگ‌های فرفری و آویزان گیاه احتمالا برای حیوانات از جمله گربه‌های بازیگوش وسیله‌ی بازی خوبی است و حتی ممکن است از بدنه‌ی آن برای خاراندن یا خراش انداختن با ناخن‌هایشان استفاده کنند. به‌همین‌دلیل بهتر است آن را دور ازدسترس گربه‌ها بگذارید.

زمان و روش عوض کردن گلدان گیاه

اگر نخل لیندا به‌خوبی رشد کند، تقریبا سالی یک بار به عوض کردن گلدان نیاز دارد، اما در صورتی که رشد متوسطی داشت، هر دو تا سه سال یک بار گلدان آن را عوض کنید.
اگر شرایط رشد لیندا خوب باشد و مواد غذایی و کود دریافت کرده باشد، این گیاه در گلدان‌های کوچک به‌خوبی عمل کرده و تمام گلدان پر از ریشه‌های به هم فشرده می‌شود. در نتیجه لازم است حتما آن را در گلدانی بکارید که انتهای آن سوراخ شده باشد.
باتوجه به اینکه زمان تعویض گلدان گیاه نسبی درنظر گرفته شده و ممکن است بعضی از نخل‌های لیندا زمان تعویض گلدان‌شان زودتر یا دیرتر باشد، برای تعویض گلدان نخل لیندا خود درنظر داشته باشید که این گیاه زمانی به عوض کردن گلدان نیاز دارد که ریشه‌هایش کاملا گلدان را پرکرده باشد. در آن صورت باید گلدان جدیدی را انتخاب کنید که قطر آن فقط به اندازه‌ی 2.5 تا ۵ سانتی‌متر بزرگ‌تر از گلدان قبلی باشد. اگر این گیاه را به گلدانی خیلی بزرگ‌تر منتقل کنید، به حجم بالایی از آب نیاز خواهد داشت که به رشد و سلامتی گیاه آسیب زده و ممکن است باعث از بین رفتن آن شود.

روش کلی نگهداری نخل لیندا چگونه است؟

از آنجایی که این گیاه در واقع یک ساکولنت است بهتر است در محلی نیمه خشک نگهداری شود. در مورد آبیاری گیاه نیز گفتنی است که خاک گیاه باید در بین فواصل آبیاری کاملا خشک شده و در زمستان آب کمتری نیاز دارد. در مورد رطوبت مورد نیاز گیاه نیز گفتنی است که نخل لیندا چون ساکولنت است می‌تواند کمی آب در خود ذخیره کند، بنابراین به محیطی مرطوب یا آب زیاد نیاز ندارد.

برگ‌های نخل لیندا به چه دلیل زرد می‌شود؟

زرد شدن برگ‌های نخل لیندا نشانه‌ای از آبیاری زیاد و آسیب دیدن ریشه‌های آن است. زمانی که این گیاه آب زیادی دریافت کند دچار پوسیدگی ریشه می‌شود و درنتیجه نمی‌تواند مواد غذایی لازم برای گیاه را فراهم کرده و برگ‌های گیاه رو به زرد شدن و ریختن می‌روند.
گاهی نیز این زرد شدن می‌تواند نشانه‌ای از کوددهی زیاد باشد که باعث تجمیع نمک در خاک گیاه می‌شود. اگر تشخیص دادید زرد شدن برگ‌های نخل لیندا شما به دلیل کوددهی زیاد است در این زمان باید خاک گیاه را برای 20 بیست دقیقه زیر آب روان بشویید تا نمک موجود در خاک از بین برود.

لبه برگ‌های گیاه به چه دلیل قهوه‌ای می‌شود؟

قهوه‌ای شدن لبه برگ‌های این گیاه نشاته‌ای از آبیاری کم است. البته آبیاری زیاد نیز می‌تواند این مشکل را ایجاد کند، اما در زمان آبیاری زیاد این قهوه‌ای شدن همراه با زرد شدن میانه برگ همراه است ولی در زمان آبیاری کم لبه برگ‌ها خشک و قهوه‌ای رنگ می‌شود. بهتر است این برگ‌های آسیب دیده را از گیاه جدا کنید و عادت آبیاری خود را اصلاح کنید.

آیا نخل لیندا قادر به گلدهی است؟

این گیاه می‌تواند هر تابستان گل بدهد، اما باید بدانید که نخل لیندا برای گل دادن باید به اندازه کافی بزرگ و بالغ شود. در واقع این گیاه زمانی گل می‌دهد که تنه آن به حدود 5 متر رسیده باشد بنابراین ممکن است نخل لیندای خانگی شما هیچ‌گاه گل ندهد. در واقع این گیاه برای گل‌هایش خریداری نمی‌شود، بلکه زیبایی ظاهری و برگ‌هایش باعث محبوبیت آن شده است.

روش تکثیر کردن گیاه چگونه است؟

نخل لیندا گیاهی است که می‌تواند پاجوش یا همان پاگیاه تولید کنید. پاجوش نمونه کوچک‌تری از گیاه با همان مشخصات گیاه اصلی است که در کنار گیاه اصلی از درون خاک می‌روید. شما می‌توانید به‌راحتی این پاجوش‌ها را از گیاه مادر جدا کنید و به‌صورت جداگانه بکارید تا گیاه جدیدی داشته باشید.

آشنایی با گل شیپوری و شرایط کاشت و نگهداری آن

گل شیپوری یکی از زیبا‌ترین گل‌هایی است که می‌توانید آن را در هنگام خرید باکس گل و یا دسته گل، انتخاب کنید. همچنین این گل زیبا را می‌توانید در باغچه یا گلدان نیز بکارید و از تماشای گل‌های رنگارنگ و جذابش لذت ببرید. اما برای این کار در ابتدا باید با روش کاشت و نگهداری گل شیپوری که در این مقاله به توضیح آن پرداخته‌‌ایم، به خوبی آشنا شوید.

شناخت گل شیپوری

شیپوری یکی از محبوب‌ترین گلها در آسیا، بخصوص ایران است. این گل به دلیل شکل خاص و نوین خود انتخابی بی‌نظیر برای زیباتر کردن دسته گل‌ها و باغچه هاست. شیپوری تنوع رنگی مختلفی دارد، مثل سبز، صورتی، سفید، زرد و نارنجی. اگرچه اسامی دیگری هم برای او وجود دارد ( مثل نیلوفر آبی، نیلوفر شیپوری و … ) اما رایج‌ترین نام برای آن، همین “شیپوری” است. این گل دوست داشتنی متعلق به آفریقای جنوبی است؛ اما به دلیل راحتی رشد و بی دردسر بودنش امروزه در تمام نقاط جهان کاشته می‌شود.
با ما همراه باشید تا پس از معرفی گل شیپوری، روش کاشت آن را بخوانید.

بررسی تاریخچه گل

نام لاتین این گل Calla lily  است Calla .در زبان یونانی به معنی زیبایی است.
کاشف شیپوری، “کرت اسپرنگل” در آغاز این گل را گل “تکریم” نامگذاری کرد. اما بعدها این نام تغییر کرد و اسامی دیگری هم برای آن پشنهاد شد. در نهایت شکل متفاوت و شیپورشکل گلبرگ‌ها بر تمامی این اسامی پیروز شد، تا جایی که امروزه همه این گل را با نام گل “شیپوری” می‌شناسند!

شیپوری نماد چیست؟

همانند نام‌های مختلف، معانی مختلفی هم برای گل شیپوری زیبا ثبت شده است. از زمان یونان باستان تا به امروز، گلها به عنوان نمادی خوش یمن و خوش‌آیند در زندگی ما حضور دارند.
یونانیان باستان، به دلیل شباهت شکل این گل با شکل جام، آن را با شادی و مهمانی همراه کرده بودند و از آن در مراسم‌های ازدواج خود استفاده می‌کردند. به همین دلیل این گل نمادی برای زیبایی، خلوص و پاکدامنی است.یکی از رنگ‌های معروف گل شیپوری، رنگ سفید آن است که به طور گسترده در مراسم‌های ترحیم و خاکسپاری و در عین حال مراسم‌های عروسی از آن استفاده می‌شود.

گونه‌های مختلف گل

به دلیل تنوع رنگی بالای شیپوری، می‌توان در تمام طول سال از رنگهای مختلف آن استفاده کرد و در هر مناسبتی از حضور این گل زیبا لذت برد! در بهار، گل‌های شیپوری روشن‌تر هستند (مثل سفید، صورتی و یاسی) ؛  اما در پاییز رنگهای تیره‌تری از شیپوری را شاهد هستیم ( مثل زرد، نارنجی، بنفش تیره و قرمز ). بهترین فصل برای تهیه شیپوری‌های رنگارنگ، تابستان است. در این فصل اکثر رنگهای مختلف شیپوری یافت می‌شوند.

شیپوری، گلی بسیار سمی!

شیپوری سمی است و خطری جدی برای حیوانات و کودکان محسوب می‌شود. حتما آن را با دستکش لمس کنید و مواظب باشید تا کودک و یا حیوان خانگی شما آن را نخورد. چون ممکن است دچار عوارض گوارشی شدیدی شود.

روش کاشتن گل و شرایط نگهداری آن

اگر شیپوری را به صورت شاخه‌ای تهیه کرده اید، ساقه آن را چک کنید. یک ساقه سالم باید مستحکم بوده و نازک و یا خیلی کلفت نباشد. ساقه را کمی کوتاه کنید و آن را در گلدان قرار دهید. گلدان باید کاملا تمیز باشد تا ساقه دچار مشکل نشود. حتما به آب، غذای مایع مخصوص گل اضافه کنید. گلدان را در محیطی خنک قرار دهید.
ممکن است انتهای ساقه کمی پیچ بخورد. این اتفاق در صورت رخ دادن فتوسنتز رخ می‌دهد. برای جلوگیری از آن، گلدان را مات و یا تیره انتخاب کنید.
می‌توانید خودتان هم ریزوم شیپوری را تهیه کنید و در گلدان و یا باغچه خود بکارید. طبق دستور مخصوص کاشت ریزوم عمل کنید، می‌توانید روش کاشت را از متخصص گل و گیاه بپرسید. در خرید آن شک نکنید، شیپوری گلی عالی برای کاشت و نگهداری در منزل است!

بررسی مشکلات احتمالی گل شیپوری

1. چرا برگ‌های گل زرد می‌شود؟

اگر بزرگ‌ترین مشکل شیپوری شما، زرد شدن برگ‌هاست، باید علت را در خاک گیاه خود جویا شوید. برگ‌های زرد در اغلب اوقات نشانه وجود مشکلاتی در ریشه و گاهی سایر دلایل هستند.
زرد شدن برگ‌ها ممکن است در اثر کمبود عناصر ضروری نیز اتفاق بیفتد؛ کمبود عناصری مانند نیتروژن، آهن، زینک و … می‌تواند ضمن تضعیف گیاه رنگ برگها را تغییر دهد.
از دیگر دلایل رایج زرد شدن برگهای شیپوری، پوسیدگی ریشه است. ریشه این گیاه نباید برای مدتی طولانی در خاک خیس قرار بگیرد. رطوبت بیش از حد خاک سبب فاسد شدن ریشه شده و زمینه را برای ابتلای گیاه به سایر بیماری‌ها فراهم می‌کند.
درمان زرد شدگی برگ‌های شیپوری، با تغییر شرایط محیطی آن امکان پذیر است. گیاه را از گلدان خارج کرده و ریشه را از خاک پاک کنید. سپس آن را به خوبی بررسی کرده و اگر متوجه تغییر رنگ بخشی از توپ ریشه شدید، آن را با یک چاقوی تمیز جدا کنید. حال آن را در خاکی تازه و غنی بکارید. مواظب باشید در طی عملیات کاشت مجدد، به ریزوم گیاه آسیبی وارد نکنید. دیگر نباید اشتباهات گذشته را تکرار کنید، بنابراین گیاه را هرگز غرقاب نکنید.

2. چرا شیپوری گلدهی نمی‌کند؟

گل دادن شیپوری معمولا با مشکلات خاصی روبرو نخواهد شد. به همین علت اگر گیاه شما موفق به گلدهی نشده است، یکی از سه مورد زیر برای آن رخ داده است:
• نیتروژن بیش از حد
• کمبود آب
• کمبود نور خورشید
اگر مشکل گیاه نیتروژن بیش از حد خاک باشد، معمولا سریع رشد کرده و ظاهری سرحال دارد. در این حالت، مشاهده خواهید کرد که لبه برگها قهوه‌ای شده‌اند. درست است که میزان بالای نیتروژن سبب افزایش رشد برگها می‌شود، اما از گلدهی گیاه جلوگیری می‌کند! کود مصرفی را تغییر داده و از کودی غنی در فسفر استفاده کنید. میزان فسفر کود، باید بیشتر از میزان نیتروژن آن باشد.
اگر شیپوری شما در محلی کاشته شده که نمی‌تواند به قدر کافی آب دریافت کند، شکوفه نیز نخواهد داد.
در این شرایط رشد گیاه متوقف شده، برگ‌ها زرد رنگ می‌شوند و گیاه نیز پژمرده خواهد شد. در این صورت گیاه را در مکانی دیگر از باغچه خود بکارید، و یا میزان آبیاری را افزایش دهید.
شیپوری عاشق نور خورشید است. اگر در مکانی کاملا سایه کاشته شود، قادر به گل دادن نخواهد بود. نور کم، سبب توقف رشد آن نیز خواهد شد. اگر فکر می‌کنید مشکل گیاه شما عدم دریافت نور کافی است، آن را در مکانی آفتابی‌تر کاشته و یا گلدان را به منبع نور نزدیک‌تر کنید.
تا به اینجا، عللی که مطرح کردیم بین شیپوری گلدانی و شیپوری که در باغچه کاشته است یکسان بود. اما شیپوری گلدانی، می‌تواند علت دیگری نیز برای عدم گلدهی خود داشته باشد. در حقیقت، این مشکل در شیپوری‌های گلدانی رایج‌تر است : عدم سپری کردن دوران خفتگی و در نتیجه عدم آمادگی برای گلدهی.
برای اینکه شیپوری گلدانی را برای گلدهی تشویق کنید، باید دوران خفتگی خوبی را برای آن فراهم کنید. انجام دادن این کار کاملا ساده است:
فقط کافی است با توقف گلدهی آبیاری را نیز متوقف کنید! اجازه دهید خاک کاملا خشک شود. سپس برگها خشک شده و گیاه مرده به نظر می‌رسد. آن را در مکانی خنک (نه سرد) و تاریک به مدت 2 ماه قرار دهید. بعد از سپری شدن این مدت، مجدد گیاه را از مکان سابق خارج کرده، به مکانی پر نور ببرید و روند آبیاری را مجدد آغاز کنید. برگ‌ها مجددا رشد خواهند کرد و کمی بعد از آنها، شاهد رشد شکوفه‌های زیبا خواهید بود!
فراموش نکنید که پیاز شیپوری انرژی لازم برای گلدهی را در فصل زمستان ذخیره می‌کند، این انرژی از برگ‌های گیاه جمع آوری می‌شود. به همین دلیل هرگز نباید برگهای شیپوری را جدا کنید، اجازه دهید به طور طبیعی پژمرده و زرد شده و خود به خود بریزند. اگر آنها را جدا کنید، در حقیقت منبع انرژی را از گیاه جدا کرده‌اید.

3. دلیل قهوه‌ای شدن برگ‌ها و گل شیپوری چیست؟

قهوه‌ای شدن برگها و گل شپیوری در نتیجه آبیاری بیش از حد گیاه رخ می‌دهد.
در صورت مشاهده، آبیاری را کاهش داده و اجازه دهید گیاه کمی خشک شود.
شیپوری باید در خاکی با زه کشی مناسب کاشته شده و مرتبا آبیاری شود. شیپوری خاکی مرطوب را دوست دارد، اما این به معنای خیس کردن بیش از حد آن نیست.
مسئله مهم در آبیاری شیپوری، تدوام این کار است. خیلی خیس/ خیلی خشک شدن گیاه سبب از بین رفتن ریشه خواهد شد. پس بین دفعات آبیاری وقفه ایجاد نکنید و سعی کنید به نیازهای گیاه توجه کنید.
شیپوری گلدانی نسبت به شیپوری کاشته شده در باغچه، سریع‌تر خشک می‌شود. به همین دلیل به آبیاری بیشتری نیاز دارد. با آمدن پاییز و مشاهده کردن برگهای زرد رنگ، آبیاری را کاهش دهید. اجازه دهید گیاه با آرامش و بدون اضطراب وارد دوران خفتگی خود شود.

عطر گل

شیپوری گلی معطر است. شیپوری صورتی و زرد بیشترین عطر را دارند.

مصارف گل شیپوری

در گذشته، از ریشه خاکی گل شیپوری برای درمان درد مفاصل استفاده می‌کردند. در واقع شیپوری استفاده دارویی مختصری در آفریقای جنوبی داشت. اما امروزه از شیپوری بیشتر در دسته گل‌ها استفاده می‌شود و چون نمادی برای پاکی و خلوص است، عضو ثابت گل آرایی مراسم عروسی و حتی ترحیم است.
استفاده دارویی شیپوری به صورت موضعی بوده است. فراموش نکنید که شیپوری بسیار سمی است. پس هرگز طعم آن را امتحان نکنید!