فیلودندرون برگ قلبی یکی از گیاهان رونده آپارتمانی با ظاهری زیبا و برگهایی سبز یا ابلق به شکل قلب است.
این گیاه برای کسانی که قصد خرید گیاهان آپارتمانی کمدردسر را دارند، بسیار مناسب
است. زیرا روش نگهداری فیلودندرون برگ قلبی بسیار آسان است و به راحتی
میتوان آن را در خانه پرورش داد. پس اگر قصد خرید این فیلودندرون زیبا را دارید،
در ادامه با ما همراه باشید تا با این گیاه و روش نگهداری آن به خوبی آشنا شوید.
شناخت گیاه فیلودندرون برگ قلبی
در
شروع معرفی گیاه فیلودندرون برگ قلبی باید بگوییم که سالهاست که عضو ثابت اکثر
خانه هاست. این گیاه آپارتمانی زیبا به دلیل داشتن برگ هایی که شبیه به قلب هستند
به این نام معروف شده است.
این گیاه دربرابر نوع نگهداری علائم خوبی از خود نشان میدهد.
یعنی سریع در برابر مساعد و یا نامساعد بودن شرایط واکنش نشان داده و شما را به
سرعت باخبر میکند. همین موضوع باعث شده که نگهداری از آن کار سختی نباشد.
اگر قصد خرید گیاهان
آپارتمانی را
دارید، گیاه فیلودندرون پیشنهاد خوبی است.
این گیاه آپارتمانی مقاوم است و بدنه و ریشه محکمی دارد، به
طوری که میتواند به راحتی رشد کند و قد بلندی پیدا کند.
فیلودندرون برگ قلبی می تواند تا حدود 1.5 متر رشد کند. هر
وقت که احساس کردید نیاز است می توانید کمی آن را هرس کنید تا شکل بهتری داشته
باشد.
در این قسمت با ما همراه باشید تا شیوه نگهداری گیاه فیلودندرون برگ قلبی را بدانید.
یکی از دلایل محبوبیت فیلودندرون برگ قلبی، نیاز کمتر آن به نور درمقایسه
با سایر گیاهان آپارتمانی است.
این گیاه اصالتا متعلق به جنگلهای بارانی آمریکای جنوبی است، جایی که
میزان کمی از نور مستقیم خورشید نیاز تمام گیاهان به نور را برطرف میکند.
فیلودندرون خود را در مکانی قرار دهید که روزانه حداقل برای 3 الی 4 ساعت
نور غیرمستقیم اما درخشان خورشید را دریافت کند.
این گیاه میتواند میزانهای مختلفی از نور دزیافتی را تحمل کرده و با آن مطابقت
پیدا کند میتواند در مکانی کاملا نورانی یا کاملا سایه رشد کند، حتی میتواند تحت
نور لامپهای فلوئورسنت نیز به حیات خود ادامه دهد.
هرگز فیلودندرون برگ قلبی را تحت اشعه مستقیم نور خورشید قرار دهید، چون
سریعا باعث سوختن برگهای آن خواهد شد.
نکتهای که باید به آن توجه داشته باشید این است که هرچه نور کمتری به گیاه
بتابد، سرعت رشد نیز کمتر خواهد بود. برگهای کوچک و یا زیاد شدن فاصله بین برگها
و بلند شدن ساقه ها نشانه عدم دریافت نور کافی است.
فیلودندرون برگ قبی، در خانههای با هوای مرطوب رشدی بینظیر خواهد داشت.
طبق این توصیف، حمام یکی از بهترین مناطق برای قرار گیری آن است، البته به شرط
اینکه نور کافی را در آنجا دریافت کند.
هوای گرم و مرطوب، یادآور محیط طبیعی آنهاست. هرچه میزان رطوبت موجود در
هوا بیشتر باشد، برگها بزرگتر و زیباتر خواهند بود.
با اینکه فیلوندرون هوای مرطوب را ترجیح میدهد، اما مانند سایر گیاهان
آپارتمانی میتواند در هوای معمولی خانه نیز رشد خوبی داشته باشد.
دقت کنید که اگر نوک برگها قهوهای شد، یعنی هوای خیلی خشک است. در این
صورت میتوانید با اسپری کردن آب به گیاه برای چند بار در هفته، رطوبت ایدهآل را
برای آن فراهم کنید. راه دیگر، قرار دادن گیاهان متعدد در کنار هم و یا گذاشتن
گلدان برگ قلبی بر روی سینی از آب و سنگریزه است.
در طول فصل رشد فعال گیاه (بهار و تابستان)، خاک گیاه را همواره مرطوب نگه
دارید.
با آمدن زمستان و کاهش سرعت رشد گیاه، قبل از آبیاری اجازه دهید سطح خاک
کاملا خشک شود. برگهای زرد نشانه آبیاری بیش از حد و برگهای قهوهای نماد کمآبی
است.
برای آبیاری، از آب معمولی لوله کشی استفاده کنید. بهتر است این آب را برای
چند روز در ظرفی رو باز قرار دهید تا تمام کلرهای آن خارج شود.
یکی از دلایل رشد خوب فیلودندرون در منازل، این است که دمای ترجیحی آن
تقریبا با بازه دمایی مطلوب برای ما انسانها یکسان است.
برای داشتن بهترین عملکرد، همواره گیاه را در بازه دمایی بین 24 الی 27
درجه سانتی گراد در طول روز، و بالای 13 درجه در طول شب نگه دارید.
گیاه را در نزدیکی باد پنجره و یا دستگاههای سرمایشی و گرمایشی قرار ندهید.
فیلودندرون برگ قلبی خاکی را ترجیح میدهد که عملیات زهکشی را فورا انجام
داده و گردش هوای خوبی در اطراف ریشه برایش فراهم کند.
طبق تجربیات ما، یک خاک گلدان چندمنظوره (خاک گلدان معمولی) برای آن کاملا
مناسب است. از خاک مخصوص گیاهانی مشخص (مانند خاک ساکولنت، خاک کاکتوس و … ) برای فیلودندرون استفاده نکنید.
خاک گلدان صنعتی ترکیبی “بدون خاک ” از
پرلیت، خزه زغال سنگ و الیاف نارگیل است. بنابراین لازم نیست از هر کدام از این
موارد به صورت جداگانه در گلدان استفاده کنید، چون میتواند به تجمع آب در خاک
منجر شود. اما برای بهبود زه کشی، اضافه کردن مقدار بیشتری پرلیت منعی ندارد.
فیلودندرون گیاهی است که به سرعت بزرگ می شود و باید تغذیه شود.
در فصل رشد، هر 4 - 3 هفته یکبار میتوانید کمی به گیاه کود بدهید. یک کود
محلول در آب و یا غذای گیاه چندمنظوره مایع انتخاب کنید و آن را طبق دستور نوشته
شده بر روی بسته، به گیاه اضافه کنید. حتی بهتر است کمی آن را رقیقتر کنید.
در طول زمستان، تغذیه می تواند یک ماه در میان با استفاده از یک غذای پایه
گیاهان خانگی انجام گردد.
برای
تکثیر این گیاه میتوانید از روش قلمه زدن برگها استفاده کنید. بهاینمنظور شاخهای سالم
را با اندازه حدودا 15 سانتیمتر از گیاه جدا کنید. برای انجام اینکار از ابزاری
تیز و استریل شده کمک گرفته و برش خود را از زیر گره برگ انجام دهید. سپس چند برگ
پایینی را از روی گیاه جدا کنید و آن را درون آب قرار دهید. بعد از حدود 10 روز
این ساقه شروع به ریشه دادن میکند و آماده انتقال به گلدان خواهد شد.
بهترین زمان برای قلمه زدن ساقه در
فصل بهار یا اوایل تابستان است. ساقه را در خاک مرطوب نیز میتوانید قرار دهید. در این صورت به راحتی ریشه می کند.
صحبت آخر برای روش نگهداری گیاه فیلودندرون برگ قلبی، بررسی سمی بودن آن
گیاه است.
برگ های فیلودندرون در صورت خورده شدن برای هر دو سمی است. پس آن را دور از
دسترس کودکان و حیوانات قرار دهید.
روش کلی نگهداری از فیلودندرون برگ قلبی چگونه است؟
فیلودندرون برگ قلبی دوست دارد در محیطی روشن و نور زیاد، اما غیرمستقیم زندگی کند. ضمن اینکه با کمی سایه در روز نیز مشکلی ندارد. این گیاه همچنین ترجیح میدهد در خاکی با زهکشی خوب که تقریبا همیشه مرطوب باشد زندگی کند. فیلوندرون برگ قلبی از خیس بودن یا خشک بودن بیشازحد خاک خوشش نمیآید و در طول نگهداری از آن باید به این نکته نیز توجه داشته باشید.
دلیل زرد شدن برگهای فیلودندرون چیست؟
یکی از مهمترین دلایل زرد شدن برگهای فیلودندرون برگ قلبی رطوبت نامناسب خاک و مخصوصا آبیاری بیشازحد است. بنابراین آبیاری گیاه را بهموقع و درست انجام دهید. بهاینمنظور هر زمان یک چهارم بالایی خاک گیاه خشک شد، زمان آبیاری مجدد به آن است. همچنین باید بهشدت مراقب آب خارج شده از گلدان باشید. این آب که در زیرگلدانی گیاه جمع میشود میتواند در طولانی مدت به گیاه آسیب بزند و اجازه خشک شدن طبیعی خاک را ندهد. بنابراین پس از هر بار آبیاری این آب خارج شده را تخلیه کنید.
دلیل قهوهای شدن برگهای گیاه چیست؟
مهمترین دلیل قهوهای شدن برگهای فیلودندرون، کمآبی است. در حالت کلی لبه برگهای گیاهی که آب کمی دریافت کند شروع به قهوهای شدن میکند و پس از مدتی به تمام برگ سرایت میکند. ضمن اینکه رطوبت ناکافی و خشکی بیشازحد محیط نیز باعث قهوهای شدن برگها میشود. این مشکل مخصوصا در زمستان بیشتر رخ میدهد، زمانی که وسایل گرمایشی درون خانه مشغول به کار است و رطوبت داخل خانه را از بین میبرد.
سیکلامن
یکی از گیاهان معروف در دنیا است که با گلهای زیبا و رنگارنگش، همیشه جای خود را در لیست خرید
گلهای گلدانی دارد. این گیاه جذاب میتواند در خانه شما نیز به زیبایی بدرخشد و چشمها
را به خود خیره کند. شیوه نگهداری از گیاه سیکلامن نیز نسبتا آسان است و با رعایت
نکات مربوط به آن، میتوانید به راحتی از این گیاه مراقبت کنید.
آشنایی با گیاه سیکلامن یا گل نگون سار
قبل از روش نگهداری گیاه
سیکلامن به معرفی این گیاه میپردازیم.
اگر فضای
کمی برای نگهداری از گیاهان دارید و در عین حال به دنبال گیاه زیبایی می گردید،
بدون شک سیکلامن را انتخاب کنید. در حالی که اکثر گیاهان در پایان تابستان به
گلدهی خود پایان می دهند، سیکلامن زیبا تازه دست به کار میشود و تا اواسط بهار به
گلدهی ادامه می دهد. گل های آن به رنگ های سفید، صورتی و رنگهای مشابه هستند.
حتی
گاهی برگهای جذاب آن با نوارهای نقرهای رنگ تزئین شدهاند.
این گیاه
در زمستان و ایام کریسمس به اوج محبوبیت خود میرسد و با شکوفههای رنگارنگش
معادله گیاهان بدون گل را برهم میزند! سیکلامن گیاه کوچکی است و با در نظر گرفتن
گلهایش، نهایتا به ارتفاع 20 سانتیمتر میرسد. برای چندهفته به گلدهی ادامه داده
و به نگهداری اندکی هم نیاز دارد.
معمولا باغبانان سیکلامن را در گلدان کاشته و در محیط بسته از آنها نگهداری میکنند.
سیکلامن با آغاز فصل تابستان به دوره خفتگی خود وارد میشود، اما اگر به درستی از
آن نگهداری کنید، در آغاز پاییز مجدد گلدهی را آغاز خواهد کرد.
اینکه
گیاه دقیقا چه زمانی وارد دوره خفتگی شود، به شرایط محیطی و نحوه نگهداری شما
بستگی دارد. حتی ممکن است بعضی از انواع سیکلامن به طور کامل این دوره را تجربه
نکرده و یا خیلی سریع از آن عبور کنند. سیکلامن گیاهی چندساله است.
شرایط نگهداری
در این قسمت با ما همراه باشید تا روش نگهداری گیاه سیکلامن را بدانید.
فصل
زمستان، زمان رشد فعال این گیاه است. بنابراین در این ماه، سیکلامن را در معرض
دریافت نور کافی و غیرمستقیم خورشید قرار دهید. همانطور که گفتیم تابستان زمان
خفتگی سیکلامن است وچیزی که نمیتواند تحمل کند یک افتاب شدید ظهرگاهی است که به
صورت مستقیم به آن برسد.
پس بهترین فرصت است که آن را در مکانی خنک و سایه نگهداری کنید تا آماده
رشد بعدی شود.
اتاقی را برای آن انتخاب کنید که تهویه خوبی داشته باشد. در این فصل میتوانید
آن را در خارج از خانه و در سایه قرار دهید.
برای سیکلامن از خاک گلدان ترکیبی ترجیحا با پایه گیاهی ( مانند خاک برگ ) استفاده کنید. بالاترین نقطه غده گیاه، باید حداقل 3 سانتیمتر از سطح رویی خاک پایینتر باشد.
وقتی
برگها نمایان شدند، یعنی گیاه در دوره رشد فعال خود قرار دارد. هر زمان که حدود
2.5 سانتیمتر رویی خاک خشک شد، گیاه را آبیاری کنید. مواظب باشید که آب را روی
برگها و بدنه گیاه نریزید، چون باعث ایجاد پوسیدگی میشود. مثل همیشه، نباید گیاه
را غرقاب کنید.
گل های پژمرده و برگهای ضعیف را از گیاه جدا کنید تا بتواند با انرژی بیشتری به
پرورش گلهای جدید بپردازد، در واقع با حذف این برگها گیاه را برای جایگزین کردن
آنها تشویق میکنید! و در فصل تابستان از برگهای بی نهایت زیبای سبز رنگ آن لذت
ببرید!
کمرنگ شدن رنگ گلها، نشانه آغاز خفتگی است. در این زمان باید حدود 2 الی 3 ماه
اجازه دهید تا گیاه خشک شود.
گیاه در این ایام رشدی ندارد و در نتیجه به آب و کود هم نیازی نخواهد داشت؛
هر میزان از آب اضافی، در خاک جمع شده و باعث فاسد شدن غده گیاه میشود.
اگر در دوران خفتگی گلدان را در خارج از خانه میگذارید، مکانی امن را برای
آن انتخاب کنید که در اثر بارش باران، آبی وارد گلدان نشود. البته منظور این نیست
که گیاه نباید آبیاری شود، بلکه میزان آبیاری باید بسیار کاهش پیدا کند. کمی آب
برای گیاه ضرر ندارد، اما خیس و مرطوب ماندن خاک چرا. پس گیاه را به میزانی آبیاری
کنید که خاک آن هرگز خیس نشود. شاید ماهی یکبار کافی باشد.
سیکلامن
حرارت زیاد، دستگاههای حرارتی و یا هوای خشک را دوست ندارد. بهترین
حالت برای آن، زندگی در آب و هوایی شبیه خواستگاه اصلی خود است.
در واقع دمای ایدهآل برای آن در شبها بالای 5 درجه و در روزها زیر 15
درجه است.
رطوبت هوای بالا، بخصوص در زمستان، امری حیاتی برای گیاه زیبای ماست. یک سینی
مناسب بردارید، داخل آن آب و سنگریزه بریزید و گلدان سیکلامن را روی آن قرار دهید.
با کمک سنگریزهها جای گلدان را در سینی محکم کنید. مواظب باشید که گلدان مستقیما
در معرض تماس با آب نباشد. چون به پوسیدگی ریشه منجر خواهد شد. در واقع این لایه
سنگریزه باید مثل یک طبقه برای گلدان عمل کند و آن را روی آب قرار دهد.
اگر در تابستان گیاه را به خارج از خانه بردید، قبل از سرد شدن هوا آن را به داخل
منتقل کنید. لازم است اینجا یک کلک کوچک را برایتان شرح دهیم! هر
گاه دمای هوا معتدل بود، طوری که میتوانستید پنجره را باز بگذارید و احساس
سرما/گرما نکنید، دما برای گیاه هم در خارج از خانه مناسب است. با این روش به
راحتی میتوانید آغاز سرمای هوا را برای گیاه حدس بزنید.
زمانی که اکثر برگهای سیکلامن رشد کردند، هر چند هفته یکبار به گیاه کود مایع غلیظ شده بدهید. کود مناسب برای سیکلامن، کود کم نیتروژن است. زمانی که گیاه در دوران خفتگی است، به کود نیازی ندارد.
سیکلامن
باید هر دوسال یکبار به گلدان جدیدی منتقل شود. میتوانید این کار را در تابستان و
دوران خفتگی گیاه انجام دهید. آن را به گلدانی کمی بزرگتر منتقل کنید و خاک تازه
برایش فراهم کنید:
1. گلدان جدید را تا نیمه با
خاک تازه مخصوص پر کنید.
2. غده گیاه را از گلدان اصلی
خارج کرده و خاک قدیمی را به کمک جسمی نرم (مانند برس) از گیاه پاک کنید اما
گیاه را نشویید.
3. غده را در گلدان جدید قرار
دهید، طوری که راس آن حدود 3 ستانتیمتر از لبه گلدان پایینتر باشد. باقی
گلدان را نیز با خاک پر کنید.
4. تا پایان تابستان، گلدان
را در مکانی سایه و خشک نگهداری کنید. در شهریور به آرامی آبیاری گیاه را شروع
کنید. به مرور زمان جوانههای زیبا را مشاهده خواهید کرد.
آیا گیاه سیکلامن سمی است؟
اگرچه سیکلامن بسیار زیبا و دلفریب است، اما بخشهای مختلف گیاه سیکلامن (مخصوصا تنه و ریشهها) حاوی مادهای به نام ساپونین هستند که در صورت خورده شدن میتواند برای انسانها یا حیوانات خطرناک باشد و باعث بروز علائمی مانند آبریزش، اسهال یا استفراغ شود. این علائم در حیوانات بیشتر و خطرناکتر بروز میکند و در انسانها با شدت کمتری بروز میکند. بهتر است این گیاه را از دسترس حیوانات خانگی یا کودکان خود دور نگاه دارید.
علت زرد شدن برگهای سیکلامن چیست؟
به طور طبیعی سیکلامن گیاهی است که در فصل تابستان استراحت میکند. زمانی که هوا گرم میشود گلدهی در این گیاه متوقف میشود، برگهای آن زرد میشود و حتی ممکن است شبیه به یک گیاه مرده شود. این نشانهای از زندگی طبیعی گیاه است و به شما میگوید که باید آبدهی و کوددهی را به شدت کم کنید تا گیاه بتواند به استراحت خود بپردازد.
دلیل ریزش برگهای گیاه چیست؟
یکی از مهمترین دلایل ریزش برگهای سیکلامن آبیاری زیاد است. این گیاه خاکی مرطوب را ترجیح میدهد اما از خاک بیش از حد خیس خوشش نمیآید. گیاهی که آب زیادی دریافت کند ریشههای سالمی نخواد داشت و دچار پوسیدگی ریشه میشود که در نتیجه برگهای آن شروع به ریزش میکند. این مساله نشانهای از وجود مشکل قارچی در ریشههای گیاه است که میتواند حتی باعث مرگ گیاه شود.
آیا گیاه سیکلامن گلدهی میکند؟
مانند تمام گیاهان دیگری که از شرق مدیترانه آمدهاند سیکلامن نیز در پاییز، زمستان و بهار و زمانی که هوا خنک باشد میتواند گل بدهد. در فصلهای گرم نیز این گیاه به خواب و استراحت فرو میرود و در این زمان برگهای گیاه زرد میشود و میمیرد و دیگر هیچ نشانهای از رشد در آن وجود نخواهد داشت. اما نباید نگران باشید گیاه در این زمان در حال دخیره انرژی برای فصل گلدهی بعدی است.
روش وادار کردن سیکلامن به گلدهی مجدد چگونه است؟
اگر میخواهد سیکلامن شما در فصل بعدی مجدد گل بدهد و رشد خود را آغاز کند باید با شروع خنک شدن هوا ماهانه به آن کود بدهید و گیاه را در نزدیکی پنجرهای نورگیر با نور غیر مستقیم قرار دهید. اتاقی که سیکلامن در آن قرار دارد باید خنک و چیزی حدود 18 درجه سانتیگراد باشد. در طی این مدت از گیاه مراقبت کنید و منتظر بمانید تا گیاه رشد خود را ادامه دهد و دوباره گل بدهد.
دلیل گل ندادن گیاه چیست؟
گلدهی در گیاهان پروسهای انرژی بر و سخت است و این گیاه نیز برای گلدهی نیاز به ذخیره و دریافت انرژی کافی دارد. کمبود رطوبت و دمای نامناسب میتواند باعث شود که سیکلامن گل ندهد. این گیاه در طبیعت اصلی خود در شرایطی گل میدهد که هوای زمستانی و مدیترانهای باشد و محیط خنکی در اطرافش باشد. نگهداری سیکلامن در خانه یا محیطی که بسیار گرم یا خشک باشد باعث میشود که نتواند گلهایش را شکوفا کند.
مارگریت یکی از گلهای زیبایی است که برای کسانی که قصد
خرید گل گلدانی برای کاشتن در باغچه خانهشان را دارند، بسیار مناسب
است. این گل جذاب که احتمالا در پارکها نیز زیاد آن را دیدهاید، میتواند
منظرهای دیدنی در حیاط خانه شما بهوجود آورد. البته اگر قصد خرید ماگریت زیبا را دارید بهتر است در ابتدا با مطالعه مقاله زیر، با روش کاشت و نگهداری گل مارگریت به طور کامل
آشنا شوید تا بتوانید به خوبی از آن مراقبت کنید.
شناخت گل مارگریت
مارگریت
خندان، یک گل قدیمی و چندساله است. مارگریت خیلی شبیه به بنفشههای حاشیه رودخانههاست،
اما گلهای آن بزرگتر و شکوفههای آن قویتر از بنفشه هستند. برگهای همیشه سبز
آن، در تمام طول سال باقی میمانند؛ حتی زمانی که مارگریت گل ندارد و در دوران
خفتگی است.
مارگریت به صورت دستهای رشد میکند. هر دسته از این گل میتوانند
حدود 90 سانتیمتر قد و 60 سانتیمتر عرض و پهنا داشته باشد. اکثر مارگریتها گلبرگهای
سفید، مرکز زرد و برگهای براق و سبزرنگ دارند.
مارگریت درست در آغاز هر بهار و یا اوایل تابستان برمیگردد و تا اوایل پاییز به
شکوفه دادن ادامه میدهد. از نظر زیست محیطی، مارگریت گونهای مهاجم نیست و حذف
شدنش از محیط باعث به هم ریختن اکوسیستم منطقه نمیشود، اما باید بدانید که آن اصلا برای
بریده شدن و استفاده به صورت شاخه ای مناسب نیست.
اگر عاشق گل و گیاه هستید با خرید
گل آپارتمانی منزل خود را طراوت ببخشید.
بررسی تاریخچه گل
در سال 1901، محققی به نام “بوربانک” مجموعه جدیدی از گلهای خود را به نمایش گذاشت. گل مارگریت هم جزو همان گلها بود. این مجموعه شامل گلهایی تازه کشف شده و پیوندی بود. سپس او انواع دیگری از این گل را به جهان عرضه کرد و برای هر کدام نامی جداگانه انتخاب کرد. پیوند زدن و ساختن گونههای جدید از این گل ادامه پیدا کرد، تا جایی که امروزه بیش از 100 نوع جدید برای مارگریت ثبت شده است. قطعا مارگریت در بین گلهای پیوندی آمریکایی، غنیترین پیشینه را دارد.
مارگریت نماد چیست؟
مارگریت زیبا، بیانگر امید، بیگناهی و پاکدامنی است.
همانطور که گفتیم، امروزه انواع مختلفی از مارگریت ایجاد شده است. بین گونههای مختلف مارگریت، 4 نوع از بقیه رایجتر و محبوبتر هستند :
:Cobham Gold - در راس ساقه این نوع، دو دسته مارگریت قرار دارد و دایره زرد رنگ آن، حدود 60 سانتیمتر ساقه را از زمین دور کرده است.
:Horace Reed - این گل بسیار زیبا و خاص است، بخصوص که دو گل را روی هر ساقه دارد و مرکز زرد رنگ او خم شده است.
:Snow Lady -رشد این مارگریت بسیار سریع است، چندساله است و در اولین سال پس از کاشته شدن بذر، گلهایی زیبا و سفید در تابستان ایجاد میکند. وی هر ساقه آن یک مارگریت قرار دارد.
مارگریت برای حیوانات خانگی مثل سگ و گربه سمی است. خوردن آن برای حیوانات خانگی عوارض گوارشی ایجاد میکند.
اگر قصد دارید بذر مارگریت را بکارید، گلدان مورد نظر را در مکانی خنک قرار
دهید. فصل کاشت برای این گل، بهار و یا پاییز است. معمولا مارگریت، پس از سپری
کردن یک دوره رشد کامل رشد میکند؛ یعنی در سال اول منتظر شکوفه دادن آن نباشید.
اگر مارگریت را به صورت کاشته شده و در گلدان خریده اید، در بهار آن را به باغچه
منتقل کنید. مکانی پرنور را برای آن انتخاب کنید، مارگریت در نور کافی به خوبی
شکوفه میدهد.
خاک آن باید غنی و در عین حال سبک باشد. در طول تابستان – اگر بارش باران
کم بود – هفتهای
یک بار به آن آب بدهید. همین که
چندسانتیمتر رویی خاک خیس شود، کافی است. در آغاز بهار، به آن کود اضافه کنید. هر
4-3 سال یکبار، آن را مجدد در آغاز بهار یا اواخر تابستان تقسیم کنید.
خیر. مارگریت عطر خاصی ندارد.
این گل برای سنگفرش کردن حاشیه باغچهها بسیار مناسب است.
- آبدهی زیاد:
اگر مارگریت در خاکی با زه کشی نامناسب، سنگین یا در خاکی با آبیاری بالا
کاشته شود به مرور زمان دچار ریزش برگها خواهد شد. در این شرایط گیاه در حال غرق
شدن است!
گیاه را به خاکی با زه کشی بهتر منتقل کرده و روند آبیاری را اصلاح کنید.
طبق تجربه ما، بهترین راه این است که خودتان کمی ترکیبات خاک را اصلاح کنید: مقداری شن، ماسه، زغال سنگ و سایر مواد طبیعی
را با خاک گلدان مخلوط کنید تا بهترین زه کشی حاصل شود، بدین شکل آب اضافی سریعتر
از خاک خارج خواهد شد.
- آبدهی کم:
اگر مارگریت را پیوسته در حالت کم آبی قرار بگیرد، طی زمان ساقهها را چوبیتر
کرده و بسیاری از برگهای بخش پایینی خود را از دست خواهد داد.
در این شرایط دفعات آبیاری را افزایش داده و مطمئن شوید که آب به خوبی تمام
بخشهای خاک را خیس میکند. اگر مارگریت را در باغچه کاشتهاید، میزان بارش را در
نظر بگیرید. در صورت خشک شدن هوا و کاهش باران، باید بیشتر گیاه را آبیاری کنید.
مارگریت روزانه به دریافت حداقل 5 ساعت نور خورشید احتیاج دارد، حتی هر چه
بیشتر، بهتر! اگر آن این میزان نور را دریافت نمیکند، باید اقدامات زیر را در
راستای کاهش سایه انجام دهید:
• هرس کردن شاخههای مجاور، اگر بر گیاه سایه میاندازند
• تغییر مکان گیاهانی که مانع از دریافت نور مارگریت میشوند
• بردن گیاه به مکانی با میزان نور بیشتر
اگر مارگریت را در باغچه کاشتهاید، باید حساسیت بیشتری نسبت به نور آن
داشته باشید. در صورت کمبود نور خورشید در حیاط شما، بهتر است آن را در گلدان بکارید
تا بتوانید متناسب با محل نور، مکان آن را نیز تغییر دهید.
شته، که به آن شپش گیاه نیز گفته میشود، حشرهای نرم، گلابی شکل و مکنده
است.
این آفت، ریز است؛ به اندازه نوک یک سوزن!
حمله شتهها به صورت گروهی صورت میگیرد. در واقع آنها به صورت تجمعاتی
بزرگ و قابل مشاهده، بر نوک نرم برگها و ساقههای مارگریت حمله میکنند.
گفتیم که شته مکنده است؛ همین تغذیه کردن آن از گیاه سبب توقف رشد گیاه
خواهد شد.
در نتیجه اخلال ایجاد شده در رشد، برگها نیز زرد یا قهوهای میشوند. چنین
گیاهی حتی در صورت قرار گرفتن در نور کافی، پژمرده شده، چروک میخورد و یا ظاهری
لولهای مانند پیدا میکند. اما خوشبختانه در اغلب اوقات، میتوان به راحتی شته را
از بین برد.
تنها کافی است آنها را شناسایی کنید و سپس به روش دستی، بخشهای درگیر گیاه
را به همراه شتههای ساکن در آن، از سطح گیاه جدا کنید. این بخشهای جداشده را
باید در پلاستیکی ضخیم بریزید و در سطل آشغال بیاندازید.
مارگریت به خوبی با جدا شدن بخشهای بیمار کنار میآید، پس بدون نگرانی این
کار را انجام دهید. اگر شته بازگشت، این بار باید از صابونهای حشره کش استفاده
کرده و طبق دستورات مخصوص نوشته شده بر روی جعبه آنها عمل کنید.
اما در همین حین، به شرایط گیاه فکر کنید. چه تغییری سبب وارد شدن استرس به
گیاه شده است؟ وجود مجدد شته، ممکن است نتیجه چه عامل نادرستی در نگهداری گیاه
باشد؟
شپشک آردی نیز نوعی از آفات است. اندازه آنها بین 3 الی 4 سانتی متر بوده و
ظاهری بیضی شکل و مسطح دارند. سطح شپشک آردی با پوشش مومی-پودری سفید رنگ احاطه
شده و دور آنها با خارهای متعدد تزئین شده است.
شپشک شیره گیاه را میمکد؛ اما مشکل به همین جا ختم نمیشود. ترشحات شکری
خارج شده از دهان آنها در حین مکیدن، زمینه را برای رشد کپکها در سطح برگ فراهم کرده
و مورچهها را به آن سمت جذب میکند.
گیاهی با این آفت درگیر است، ظاهری ناخوش آیند پیدا کرده و رشدی بسیار ضعیف
خواهد داشت. اگر شدت حمله شپشک بالا باشد، به مرگ گیاه منجر خواهد شد. میتوانید
با اسپری کردن مستقیم صابون حشره کش، حضور آنها را کنترل کنید. برای مصرف این
صابون، طبق توضیحات درج شده بر روی بسته بندی عمل کنید.
دو نوع حلزون در اینجا مطرح است:
یک نوع حلزون معمولی که همه میشناسیم،
و نوعی دیگر حلزون بدون صدف محافظ. این نوع حلزونها معمولا 2 الی 5 سانتی متر
داراز دارند( بعضی از انواع آنها تا 16 سانتی متر نیز میرسند). رنگ آنها ممکن است
خاکستری، سفید، زرد، قهوهای یا مشکی باشد.
پس علاوه بر جست و جو برای حلزون عادی، انتظار چنین موجودی را نیز داشته
باشید.
اگر این حلزونها به مارگریت حمله کنند، در سطح برگها و ساقه حفراتی بزرگ
و متعدد ایجاد خواهند کرد. این آفات جذب محیطهای مرطوب، زمینهایی با مالچ فراوان
و خاک اسیدی میشوند.
فعالیت حلزونها در شب است: با زبان سوهان مانند خود برگها و ساقهها را
جویده و سوراخهایی زبر در سطح آنها بر جای میگذارند. در طول روز، زیر سطح برگها
پنهان شده و به استراحت میپردازند!
برای از بین بردن آنها، میتوانید از تله مخصوص حلزون استفاده کنید.
روش خانگی، کمک گرفتن از ظرفی کم عمق و پر شده از آبجو به عنوان دام است!
این ظرف را باید در باغچه یا در میان گلدانها قرار دهید. آفات به سمت مخمر
موجود در آبجو جذب میشوند، از ظرف بالا رفته و درون آن میافتند. این کار را سه
یا چهار هفته بعد از سپری شدن آخرین موج سرمای هوا انجام دهید. هر چه زودتر آنها
را به دام بیاندازید، کمتر در طول فصول رشد تکثیر خواهند شد. اگر
ظرف شما بدون پوشش است، بعد از بارش باران آبجو را تعویض کنید. میتوانید از سایر نوشیدنیهای حاوی مخمر نیز
استفاده کنید.
هوای سرد و مرطوب یا تاریک بودن محیط، سبب حمله این قارچ به مارگریت خواهد
شد.
میتوانید با هرس کردن گیاه جریان هوا را در داخل آن افزایش داده و به این
طریق از ظهور این آفت جلوگیری کنید.
راه دیگر، بردن مارگریت به مکانی نورانیتر و یا تقویت کردن زه کشی خاک است.
رگهای آسیب دیده را از گیاه جدا کنید و سایر برگها را به کمک یک قارچ کش
دارای گوگرد، تمیز کنید. این کار از تکثیر و پخش قارچها جلوگیری میکند.
اگر گیاهی هر سال به این مشکل دچار میشود، بهتر است ان را از خاک خارج
کرده و از بین ببرید.
سفیدک سطحی به علت وجود یک قارچ ایجاد میشود؛ این نوع قارچ در سطح سلولهای
گیاه زندگی کرده و در داخل آن وجود ندارد.
برگهای بیمار با یک لایه کپک پودری سفید - خاکستری پوشیده میشوند. اگر
میزان درگیری بسیار بالا باشد، برگها دچار رنگ پریدگی شده، ظاهر طبیعی خود را از دست
میدهند و در نهایت به ریزش دچار خواهند شد.
سفیدک سطحی هم در هوای بسیار خشک و هم در هوای بسیار مرطوب دوام میآورد.
اگرچه آنها خطری جدی برای حیات گیاه به شمار نمیروند؛ اما به هر حال ظاهری
ناخوشایند برای آن ایجاد میکنند. اگر نمیتوانید آنها را نادیده بگیرید، میتوانید
برگهای سالم و گیاهان اطراف را با قارچ کش گوگردی اسپری کنید. بدین شکل از پخش شدن قارچ جلوگیری خواهید کرد.
برای مصرف این قارچ کش، دستورات نوشته شده بر جعبه را انجام دهید.
فاصله کافی بین گیاهان را رعایت کنید تا هوا بتواند به خوبی در بین آنها جریان
پیدا کند. با فاصله کاشتن گیاهان همچنین کمک میکند تا در فصل پاییز راحتتر
بتوانید برگهای ریخته شده را جمع آوری کنید.
شمشاد
یکی از انواع زیبای گیاهان همیشه سبز است که میتوان آن را در باغچه و یا فضاهای سبز
دیگر کاشت و نگهداری کرد. اما بهتر است بدانید که شمشاد انواع مختلفی دارد که هر
کدام ویژگیهای خاص خود را دارند. پس اگر قصد خرید آن را دارید، بهتر
است در ابتدا با انواع مختلف گیاه شمشاد آشنا شده و سپس نسبت به خرید آن از یک فروشگاه آنلاین گل و گیاه اقدام فرمایید.
معرفی شمشاد جنگلی (Buxus Sempervirens)
قطعا این مدل از شمشاد را بسیار دیده
اید. تقریبا در تمام پارکها، باغها و فضاهای سبز از این مدل شمشاد استفاده میشود.
نه تنها در کشور ما، بلکه شمشاد جنگلی در سایر کشورها هم به همین اندازه محبوب است.
شمشاد جنگلی یک گیاه
تزیینی بسیار پرکاربرد است و به دلیل ظاهر جذاب و برگ های مستحکم خود، انتخاب
مناسبی برای فضای باز است.
این گیاه بوی خاصی
دارد که ممکن است همه از آن لذت نبرند. ولی در کل، بوی این شمشاد اصلا آزار دهنده
نیست.
این گیاه در تابستان
شکوفه های زرد رنگی میزند که در پاییز به میوه های کوچک تبدیل میشوند. البته سعی
نکنید که آنها را بخورید چون هضم نمیشوند و سمی هستند.
حتما شمشاد جنگلی را در خاک زه کشی شده بکارید.
آبیاری بیش از حد باعث
میشود که گیاه دچار نوعی قارچ شود که اصلا اتفاق خوبی نیست.
در فصول رشد (بهار و
تابستان)، مرتبا گیاه را آبیاری کنید، هرگز اجازه ندهید خاک آن خیلی خشک شود. در
زمستان از حجم آب کم کنید، همین که سطح خاک مرطوب باشد کافی است. اگر برگها طراوت
کافی را نداشتند، یعنی باید برنامه آبیاری را اصلاح کنید.
سالی یک بار و ترجیحا در بهار یا تابستان گیاه را هرس کنید.
در اوایل تابستان کود طبیعی چندمنظوره به آن بدهید تا کیفیت رشد را افزایش دهید.
مشخصات کلی شمشاد جنگلی :
نام علمی: Buxus sempeverens
نام رایج: شمشاد جنگلی،
جعبه اروپایی
نوع گیاه: درختچه همیشه
سبز / مناسب فضای بیرونی
سمی بودن: برای انسانها
و حیوانات سمی است
دشواری نگهداری: آسان و
کم دردسر
می توانید از شکل خاص
این شمشاد استفادههای متفاوتی بکنید. مثلا آن را به عنوان یک حصار کوتاه پرورش
دهید و یا با آن باغچه خود را به قسمتهای مختلفی تقسیم کنید. فضای کافی برای رشد
آن در نظر بگیرید، چون اگر آن را هرس نکنید می تواند حتی بیش از 20 متر هم رشد کند!
شمشاد رونده متعلق به آسیاست.
به نگهداری خاصی نیاز ندارد و در عین حال سبزی و شادابی زیبایی را به محیط هدیه می
کند. ما عاشق برگهای سبز رنگ، براق و محکم آن هستیم، حتی گاهی ردی از سبز نئونی
هم بر روی آنها دیده میشود که زیبایی آن را چند برابر میکند.
در بهار، شکوفه های سفید
رنگ بر روی آن ظاهر میشوند که به مرور زمان به میوه تبدیل میشوند. البته آنها را نخورید چون
خوراکی نیستند.
فرقی نمی کند آن را کجا می گذارید. در یک مکان پرنور و یا سایه کامل. شمشاد رونده در هر میزانی از نور رشد میکند.
شمشاد رونده فقط به خاک مناسب نیاز دارد. خاک آن را کاملا زه کشی کنید و از کودهای مناسب استفاده کنید.
اگر خیلی وقت است که باران نباریده، وقت آن است که کمی به شمشاد رونده آب بدهید. اما لازم نیست روی این موضوع حساس باشید، چون شمشاد رونده به مقدار خیلی خیلی کمی آب نیاز دارد.
هر چند سال یک بار کمی قد گیاه را کوتاه کنید و ساقه آن را ببرید. میتوانید از قیچی مخصوص استفاده کنید و آن را به هر شکلی که دوست دارید در آورید.
ویژگیهای اصلی شمشاد رونده :
نام علمی: Eunymus fortunei
نام رایج: شمشاد رونده
نوع گیاه: درختچه همیشه
سبز / مناسب فضای بیرونی
سمی بودن: برای انسانها
و حیوانات سمی است
دشواری نگهداری: آسان و
کم دردسر
شمشاد ژاپنی گیاهی است
که عموما در باغ ها دیده میشود و گیاه کم یابی نیست. رنگبندی و شکل زیبای برگ های
آن باعث شده که گیاهی محبوب و در دسترس باشد.
شمشاد ژاپنی خیلی حساس
نیست و به مراقبت خاصی هم نیاز ندارد. در سایه مطلق و یا نور شدید خورشید هم رشد
میکند، اما بهتر است آن را در مکانی قرار دهید که میانگینی از این دو حالت باشد.
یعنی نه سایه کامل و نه نور مستقیم!
این درختچه همیشه سبز،
پر از برگ های زیبا و براق است که در فصل بهار و تابستان شکوفه های ریز بنفش
تولید میکنند.
این شکوفهها بعدا به
میوه های سیاه رنگی تبدیل می شوند که خوراکی نیستند.
شمشاد ژاپنی رشد آرامی
دارد و در هر سال حدود 10 سانتی متر رشد میکند.
تقریبا هر شرایطی باب میل شمشاد ژاپنی است. فقط به زه کشی مناسب خاک آن توجه ویژه داشته باشید.
نور زیاد باعث آسیب رساندن به همه گیاهان می شود. بهتر است او تمام طول روز در معرض آفتاب نباشد.
اگر آن را در گلدان کاشته اید، در فصلهای گرم سال آن را مرتبا آبیاری کنید. ولی در فصل های سردتر از میزان آب کم کنید. اضافه کردن کود مناسب را فراموش نکنید.
سمی نیست، اما مواظب باشید که میوه های آن را نخورند.
این گیاه برگهای بسیار
جالبی هم دارد. کمی به آنها دقت کنید، در ابتدای رشد سبز رنگ اند و حالت گرد
مانندی دارند. اما با گذشت زمان، دور برگ ها روشن تر شده و ردی از نقره ای هم در
آن دیده می شود. جالب تر این است که حالت گردی برگ ها به مربعی شکل تغییر پیدا میکند.
این گیاه متعلق به چین،
ژاپن و کره است. از چوب این درخت استفاده های متنوعی میشود، مانند ساخت ابزار آلات
موسیقی، میل بافتنی و …
در بهار شاهد شکوفه های
زیبای سبز رنگ خواهیم بود که در پاییز به میوهی نارنجی رنگ تبدیل می شوند. البته
هرگز آنها را امتحان نکنید، چون سمی هستند.
شمشاد طلایی خیلی روی
محیط اطرافش حساس نیست و در هر شرایط نوری رشد می کند.
اگر آن را در باغچه می
کارید، مطمئن شوید که فضای کافی برای رشد آن وجود داشته باشد.
هر زمان که گلدان آن را عوض کردید یا آن را به باغچه منتقل کردید، حتما کود مناسب به آن اضافه کنید. در شهریور ماه هم برای بهبود رشد گیاه می توانید به آن کود بدهید.
شمشاد طلایی ترجیح می دهد خاک مرطوبی داشته باشد. اما مواظب باشید آن را بیش از حد آبیاری نکنید. اگر مدت زیادی است که باران نباریده و یا خاک آن خیلی خشک شده، به مقدار کافی آب به آن بدهید.
اگر میخواهید که شمشاد شما ظاهر باطراوت تری داشته باشد، در بهار آن را هرس کنید. این گیاه به راحتی شکل میگیرد و میتوانید به آن فرم دلخواه خود را بدهید.
مشخصات کلی شمشاد طلایی :
نام علمی: Euonymus Japonicus
نام رایج: شمشاد طلایی،
دوک ژاپنی، دوک همیشه سبز
نوع گیاه: درختچه همیشه
سبز / مناسب فضای بیرونی
دشواری نگهداری: آسان و
کم دردسر
این عضو از خانواده هی
بیها بی نهایت زیباست. برگهای مقاوم و مستحکم او باعث شده اند که هی بی در تمام
طول سال حتی در سردترین فصلها هم سالم و باطراوت باقی بماند.
هی بی در تابستان با
گلهایی بنفش رنگ، یکی از بهترین انتخابها برای باغچه شماست.
منطقه ای روشن و پرنور در باغچه را برای هی بی در نظر بگیرید. اگرچه او در سایه هم سالم و زیبا باقی می ماند.
مرتبا هی بی را آبیاری کنید طوری که خاک آن همیشه مرطوب ( نه خیس ) باشد.
از زه کشی مناسب خاک مطمئن شوید و سپس با آرامش آن را آبیاری کنید!
هی بی در اثر وزش باد آسیب میبیند. پس آن را در جایی قرار دهید که باد مستقیما به آن برخورد نکند.
بهتر است بعد از پایان گل دهی، کمی هی بی را ببرید و آن را هرس کنید. چون با این کار به رشد گلهای زیباتر در سال بعد کمک میکنید!
ویژگیهای اصلی شمشاد هی
بی:
نام علمی: Hebe Andersonii
‘Variegata’
نام رایج: شمشاد هی بی
سمی بودن: سمی نیست
سوالات رایج درباره گیاه شمشاد
1. آیا شمشاد گیاهی سمی است؟
این گیاه برای حیوانات و انسانها سمی محسوب میشود، زیرا حاوی ماده استروئید آلکالوئید است و میتواند باعث مشکلات گوارشی شود.
2. شمشاد به چه میزان نور نیاز دارد؟
شمشاد به نور زیاد و مستقیم خورشید نیاز دارد. بنابراین بهتر است آن را در مکانی بکارید که آفتاب کامل دریافت کند. البته وجود کمی سایه در روز نیز آسیبی به گیاه نمیزند. گفتنی است هرچقدر نور مناسبتری برای شمشاد خود فراهم کنید گیاه شما رشد سریعتر و قویتری خواهد داشت.
3. میزان آب مورد نیاز گیاه چقدر است؟
شمشاد دوست دارد خاکی همیشه مرطوب داشته باشد؛ البته مرطوب بودن خاک نباید با خیس بودن بیشازحد آن اشتباه گرفته شود. بهطورکلی بهتر است هر زمان احساس کردید چند سانتیمتر بالایی خاک گیاه خشک شده است مجددا به آن آب بدهید. دراینباره باید مطمئن شوید که خاک گیاه شما زهکشی خوبی دارد و آب اضافی را به درستی تخلیه میکند، چون این مورد در تخلیه آب اضافعی و جلوگیری از خیس ماندن بیشازحد خاک نقش اساسی دارد. گفتنی است علاوهبر خیس ماندن بیشازحد خاک که باعث آسیب رسیدن به شمشاد میشود، خشک ماندن بیشازحد خاک نیز میتواند باعث ضعیف شدن گیاه شود.
4. بهترین ترکیب خاک برای گیاه کدام است؟
شمشاد درباره خاک خود سختگیری خاصی ندارد. در واقع هر خاک استانداردی که زهکشی خوبی داشته باشد برای آن مناسب است، اما اگر بحث ترجیح باشد و خاک ایدهآل شمشاد باشد، باید بگوییم که این گیاه ترجیح میدهد در خاکی اسیدی زندگی کند.
5. کود مناسب برای شمشاد چیست؟
کودی که برای این گیاه توصیه میشود کودی با نسبت NPK 10-6-4 است. (یعنی ده درصد نیتروژن، شش درصد فسفر و چهار درصد پتاسیم) دراینباره درنظر داشته باشید که کودهای متوازن و بالانس که معمولا برای بیشتر گیاهان استفاده میشوند، میتوانند باعث رشد بیشازحد و کنترل نشده برگ در این گیاه شوند، ازاینرو اگر خواهان چنین موردی نیستید سراغ کودهای متوازن برای شمشاد خود نروید.
6. دلیل قهوهای شدن گیاه چیست؟
این اتفاق معمولا برای شمشادی رخ میدهد که در گلدان زندگی کند. این تغییر رنگ بهسرعت رخ داده و اینگونه به نظر میرسد که گیاه بیمار است، اما باید بدانید که این اتفاق نه بهخاطر بیماری، بلکه بهخاطر کمبود پتاسیم است. پتاسیم میتواند بهراحتی با آبیاری از خاک خارج شده و گیاه دچار کمبود شود. ازاینرو اگر شمشاد خود را داخل گلدان نگهداری میکنید و گیاه شما تغییر رنگ داده و قهوهای شده است، میتوانید با اضافه کردن پتاسیم به خاک، آن را دوباره سبز کنید.
7. دلیل زرد شدن شمشاد چیست؟
زرد شدن یا نارنجی شدن شمشاد یک اتفاق معمول و طبیعی است. این تغییر رنگ مخصوصا در زمستان و زمانی که گیاه در گلدان زندگی میکند بیشتر است. زرد شدن برگهای این گیاه نشانهای از وجود استرسهای محیطی مثل سرد شدن هواست و جزئی از طبیعت گیاه بهشمار میرود. بااینحال اگر دوست ندارید شمشاد شما زرد شود میتوانید با یک آبیاری خوب در تابستان میزان زرد شدن برگهای شمشاد خود در زمستان را کاهش دهید.
8. روش هرس کردن شمشاد چگونه است؟
هرس کردن شمشاد واقعا کار سادهای است. شما میتوانید سالی دو بار این گیاه را هرس کنید. یک بار در میانههای بهار و یک بار هم در اوایل پاییز؛ بهاینمنظور با استفاده از یک قیچی باغبانی استریل شده بخشها اضافی و شاخههایی که رشد نامتوازن داشتهاند را حذف کنید. گفتنی است اگر میخواهید ساقههای شمشاد شما بعد از هرس شدن زودتر روبهراه شوند قبل از اقدام به هرس کردن گیاه را مرطوب کنید. این کار باعث میشود تا هم محلهای برش با سرعت بیشتری ترمیم شوند و هم گیاه از محل زخمهایش دچار بیماری نشود.
یکی از خاطرهانگیزترین گلها برای ما ایرانیان، گل
شمعدانی است که معمولا ما را به یاد خانههای قدیمی میاندازد. این گل از
دیرباز پرطرفدار بوده است و به دلیل عطر و بو و ظاهر بینظیرش، هنوز هم علاقهمندان
زیادی دارد. همچنین شمعدانی یکی از انواع مقاوم گلهای گلدانی است و ماندگاری بسیار بالایی
دارد، البته به شرطی که به خوبی از آن مراقبت کنید. بنابراین اگر میخواهید
روش نگهداری از گل شمعدانی را به خوبی یاد بگیرید، مقاله زیر را مطالعه فرمایید.
آشنایی با گل شمعدانی
گل
شمعدانی یکی از محبوب ترین گیاهان آپارتمانی است که به سادگی رشد میکند، رنگارنگ
است و بوی خوبی هم دارد.
ممکن است برخی این گیاه را در خارج از خانه نگهداری کنند
اما بهتر است در فصول سرد به داخل خانه آورده شود. اگر در داخل خانه نور کافی به
این گیاه برسد میتواند تمام سال گل بدهد.
ژرانیوم یا پلارگونیوم یا همان شمعدانی در واقع در اوایل
قرن 18 توسط تاجران هلندی از جنوب آفریقا به اروپا وارد شد.
این گیاه شباهت زیادی به ژرانیوم وحشی که در اروپا رشد میکرد،
داشت و گیاهشناسان به اشتباه این دو را به عنوان یک گونه شناختند.
بعد از چند سال وقتی گیاهشناسان متوجه تفاوت گلبرگها و
پرچمهای این دو نوع گیاه شدند گونه آفریقایی را به عنوان پلارگونیوم به معنی
منقار لکلک، دستهبندی کردند. این اسمگذاری به خاطر شکل بلند بذر این گیاه است.
امروزه کماکان به شمعدانی ژرانیوم گفته میشود ولی اسم اصلی
این گیاه، پلارگونیوم است.
حال با گُل سِتان همراه باشد تا روش نگهداری گل شمعدانی را
بدانید.
برای اینکه شمعدانی بیشترین گل ممکن را بدهد آن را در محلی قرار دهید که
بین 4 تا 6 ساعت نور خورشید را دریافت کند.
شمعدانی را میتوان به عنوان یگ گیاه خانگی یا گل زینتی کاشت. در طول فصلهای
گرم سال میتوان این گیاه را در بیرون از خانه و محلی نورگیر قرار داد.
اجازه دهید تا بین نوبتهای آبدهی، خاک تا حدی خشک شود.
در طول فصل زمستان گیاه به آب کمتری نیاز دارد اما نباید اجازه دهید که
ریشهها کاملا خشک شود. شمعدانیها در طول زمستان به استراحت نیاز دارند و به همین
خاطر آب کمتری را طلب میکنند.
در اواخر تابستان یا اوایل پاییز و زمانی که دمای شب به زیر 13 درجه برسد
باید شمعدانی را به داخل خانه منتقل کرد.
بهترین دمای شب در زمستان برای شمعدانی چیزی بین 13 الی 16 درجه است اما
این گیاه میتواند بازه دمایی بین 0 الی 27 درجه را تحمل کند و زنده بماند البته رشد
مطلوبی نخواهد داشت.
شمعدانی را در گلدانی قرار دهید که زهکشی خوبی داشته باشد تا ریشهها پوسیده نشوند. از خاکی استفاده کنید که بیش از حد سنگین یا گل مانند نباشد زیرا شمعدانی از خیس بودن بدش میآید.
در طول فصل رشد گیاه (بهار و تابستان) هر دو هفته یکبار به شمعدانی کود دهید. بهتر است این کود به صورت محلول در آب باشد و هیچوقت در زمستان به شمعدانی کود ندهید زیرا گیاه در حال استراحت است.
در هنگام خرید گل شمعدانی باید به رنگ و اندازه آن توجه کرد. برگهای سالم نباید هیچگونه رنگپریدگی در زیر یا روی آن داشته باشند و ساقههای آن باید سفت و محکم باشند. مراقب باشید که گیاه مورد انتخابتان آفت نداشته باشد. آفتهای مرسوم در گیاهان خانگی مگسهای سفید، کنه تار عنکبوتی و شپشک آردی است.
در ادامه روش نگهداری گل شمعدانی به تکثیر آن میپردازیم:
بیشتر شمعدانیها میتوانند به راحتی از طریق کاشت قلمه در خاک، شن درشت،
آب، پوده و یا سایر مواد مناسب، ریشه دهند.
یک چاقو یا قیچی تمیز و تیز را انتخاب کنید و حدود ده سانت از بالای ساقه و
بالای گره برگ آن را قیچی کنید. همه چیز را به جز دو یا سه برگ از روی ساقه تمیز
کنید.
ساقههای بریده شده را درون یک روزنامه بپیچید یا برای 24 ساعت در سایه
قرار دهید تا انتهای ساقه چیزی شبیه به پینه بسته شود.
سپس ساقهها را درون گلدانی که خاکی مرطوب دارد قرار دهید و سپس آنرا به
محلی گرم و در سایه ببرید و برای دو روز به حال خود رها کنید. بعد از دو روز گیاه
را به جایی گرم و دارای نور غیرمستقیم منتقل کنید و خاک گیاه را مرطوب نگه دارید.
گل شمعدانی برای سوسکهای ژاپنی سمی است و میتواند آنها از خانه شما دور
کند
همچنین شمعدانی میتواند باعث ایجاد سوءهاضمه یا استفراغ در کودکان و
حیوانات خانگی (سگ و گربه) شود. پس بهتر است شمعدانی را از دسترس کودکان یا
حیوانات کنجکاو دور نگه داریم.
شمعدانیای که در تابستان در بیرون خانه مانده باشد میتواند در زمستان به
داخل خانه بیاید به شرطی که نور کافی را دریافت کند.
پیش از شروع سرمای پاییز با استفاده از یک چاقوی تیز و تمیز ساقهها را تا
حدود 15 الی 20 سانت ببرید. ساقههای بریده شده را میتوانید برای تکثیر دوباره
گیاه حفظ کنید.
گیاه مادر را از گلدان خود خارج کنید و به کوچکترین گلدانی که اندازهاش
باشد منتقل کنید و از خاک معمول گلدان استفاده کنید. همین که گلدان جدید به اندازه
ریشههای گیاه باشد کافی است.
گیاه را به مدت یک هفته در سایه قرار دهید سپس آنرا به محیطی نورگیر ببرید. هرچقدر نور محیط بیشتر و طولانیتر باشد بهتر
است و زمانی که اولین نشانههای رشد را در گیاه دیدید برگهای قدیمی را جدا کنید.
تنها چیزی که از فراهم کردن محیط رشد این گیاه سختتر است، نگهداری و حفظ این فضا
است. این اقدامات ممکن است به شما کمک کند:
تنها زمانی به گیاه آب دهید که برگها نشانههایی از ریزش را نشان میدهند
و مقدار آبی که میدهید بسیار کم باشد.
به شمعدانی در این زمان کود ندهید. گیاه در این زمان در حال استراحت است و
کود دادن به آن آسیب میزند.
اگر میخواهید هر چه زودتر گلهای گیاه را ببینید در اوایل بهمن ساقههای
را کمی هرس کنید و با کم شدن سرما گیاه را دوباره به خانه قبلی خود در بیرون از
خانه برگردانید و گلدان قدیمیاش را به آن بازگردانید.
شمعدانی حدود 280 نوع مختلف دارد که هر کدام صفات خاص خود را دارند و ما در ادامه به چند نوع محبوب این گیاه اشاره میکنیم.
این شمعدانی بیشتر در آمریکا و اروپا محبوب است. برگهای این نوع شمعدانی
گرد است و گاهی یک طرح تیره C شکل روی آن
وجود دارد.
گلهای این شمعدانی به صورت متراکم بر روی ساقهای بلند رشد میکنند.
رنگبندی شمعدانی زونال میتواند از سفید تا قرمز تیره باشد که سایههایی صورتی،
نارنجی یا آتشین روی آن قرار دارد. گلبرگهای این گیاه میتواند در شکلهای مختلفی
مانند راه راه، پیچ خورده یا چند شاخه وجود داشته باشد.
این نوع شمعدانی ساقههای بلندی دارد که تمایل دارد خودش را روی زمین گسترش
دهد یا به دور گیاهان دیگر بپیچد و رشد کند.
از این گیاه معمولا در سبدهای آویز یا بر روی گیاهان دیگر استفاده میکنند.
برگهای این گیاه معمولا نرم و درخشان است و سه یا پنج شاخه است.
رنگبندی گلهای شمعدانی پیچ مانند شمعدانی زونال است.
اگر برگهای گیاه متنوع باشد (معمولا با حاشیههای زرد یا سفید) به عنوان
شمعدانی برگ فانتزی شناخته میشود.
برگهای سبز سایههایی دارند که باعث ایجاد رنگ زرد، طلایی یا سبز خیلی
تیره میشوند.
رنگارنگترین نوعی این گونه در ترکییب با شمعدانی زونال ایجاد میشود که
نواری تیره رنگ بر روی الگوی سبز و سفید برگها کشیده میشود.
نوعی از گل شمعدانی که گلهایی بزرگ و کم تعداد دارد.
برگهای این گیاه معمولا دندانهدار است و بوی خوبی دارد. گلبرگهای شمعدانی
رگال مچاله شده و دارای طرح است.
این دسته شامل هر شمعدانیای است که کرکهای معطری دارد.
بسیاری از شمعدانی ها به صورت طبیعی معطر هستند اما پرورش دهندگانی هستند
که شمعدانیهای به خصوصی را فقط برای استفاده از عطر آن (که به آن اسانس هم میگویند)
پرورش میدهند.
به عنوان مثال از نوعی از شمعدانی با بوی گل رز وجود دارد که از اسانس آن
در عطرها و موارد تجاری استفاده میشود.
شمعدانی معطر در انواع مختلفی وجود دارد و میتواند عطر رز، لیمو ترش،
مرکبات، جوز هندی، نعنا، سیب، شامپاین، دارچین، نارگیل، آناناس و… داشته باشد
این شمعدانی از بسیاری جهات نسخه مینیاتوری شمعدانی رگال است. به جز اینکه رنگهای آن به تنوع و چشمنوازی رگال نیست.
یکی از مهمترین دلایل زرد شدن برگهای شمعدانی، رطوبت زیاد خاک یا آبدهی
بیش از حد است.
عموما با آبدهی زیاد برگهای پایینی گیاه زرد میشوند و یا لکههای آبی کمرنگی
روی آن ظاهر میشود.
اگر مشکل همین است باید سریعا آب دادن را متوقف کنید و اجازه دهید گیاه خشکتر
شود. فراموش نکنید که شمعدانی گیاهی است که میتواند کم آبی را تحمل کند ولی از
خیس بودن بیزار است.
آب یا هوای سرد نیز میتواند برگهای شمعدانی را زرد کند. گل شمعدانی اهل یک منطقه گرمسیری بوده به همین خاطر به آب یا هوای سرد عادت ندارد. آب سرد باعث میشود خاک گیاه سرد شود و همین به گیاه آسیب زده و برگهای آن را زرد میکند.
علاوه بر اینها زرد بودن برگهای گیاه میتواند نشانه کمبود مواد مغذی باشد. شمعدانی باید حداقل ماهی یک بار کود کامل محلول در آب دریافت کند. این کوددهی نه تنها جلوی زرد شدن برگها را میگیرد بلکه به رشد گیاه نیز کمک میکند.
گاهی زرد شدن برگها نشانه وجود یک بیماری است. مثلا ورتیسیلیوم یک بیماری قارچی است که میتواند باعث توقف رشد، پژمردگی و ایجاد رنگ زرد روشن در برگها شود.
وقتی به جای کل برگ فقط لبه های برگ شمعدانی زرد شود یا لکههای زرد رنگی
روی آن ایجاد شود نشانه کم آبی زیاد گیاه است.
درست است که گفتیم شمعدانی کم آبی را تحمل میکند اما بالاخره به آب نیاز
دارند.
در این حالت شما باید خاک را بررسی کنید تا متوجه شوید چقدر خشک شده و طبق
آن به گیاه آب دهید.
در حالی که آهوها و خرگوشها معمولا به شمعدانی تمایلی ندارند، در عوض
پروانهها برگهای این گیاه را بسیار خوش طعم و لذیذ میدانند!
شته و مگس سفید نیز ممکن است از این برگها تغذیه کنند،به ویژه اگر شمعدانی
در داخل خانه نگهداری میشود.
میتوانید حضور این آفات را از طریق ظاهر شدن حفرههای کوچک که با حلقهای
از بافتهای مرده گیاه احاطه شده است تشخیص دهید. این بخش مرده اغلب سیاه یا قهوهای
رنگ است، البته میتواند بنفش یا قرمز نیز باشد.
فراموش کردن آبیاری شمعدانی، در نهایت سبب قهوهای شدن و ریزش برگهای آن
میشود. اما آبیاری بیش از حد عواقب خطرناکتری را به دنبال خواهد داشت. آبیاری زیاد، زمینه را برای ابتلای گیاه به
باکتریهای سودوموناس، اروینیا و زانتوموناس فراهم کرده و به لکهای شدن برگها،
سوختن نوک آنها یا بروز بیماری بلایت منجر خواهد شد.
علائم ابتلای گیاه به بیماری باکتریایی، پدیدار شدن بافتهای آسیب دیده
قهوهای- مشکی است. هر چه بیماری گسترش و پیچیدگی بیشتری پیدا کند، لبه برگ زردتر
شده و بخش داخلی آن قهوهای خواهد شد. اگر برای درمان اقدامی نکنید، برگها از بین
رفته و خواهند ریخت.
برگهای قهوهای در شمعدانی، اغلب اوقات نشانه یک مشکل قارچی است. پوسیدگی ریشه، که به عنوان کپک آب نیز شناخته
میشود، به علت حمله یک قارچ به نام “پیتیوم” به ریشه رخ میدهد. اغلب اوقات، علت
این امر نامناسب بودن زه کشی خاک است. این بیماری سبب تغییر رنگ ریشه از سفید به
مشکی و خاکستری میشود.
اگر قهوهای شدن برگها با ظهور یک بخش V مانند
در مرکز برگ آغاز شود، یعنی گیاه به قارچ بوتریس مبتلا شده است. بوتریس با پخش
کردن اسپورهای کرکی مانند خود، سبب رنگ پریدگی کل گیاه خواهد شد.
شمعدانیها عاشق نور هستند. یک شمعدانی سالم، جهت کسب انرژی لازم برای
تولید گل و شکوفه، باید روزانه حداقل 6 ساعت نور خورشید را دریافت کند. بدون نور کافی رشد ادامه خواهد یافت اما بعید
است که شکوفه دهی رخ دهد.
نشانه چنین کمبودی، بلند شدن غیرطبیعی ساقه است، به طوری که ظاهری نازک و
علفی مانند پیدا کند. این یعنی ساقه بدون تولید برگهای کافی، در حال رشد کردن
است. انگار که برای رسیدن به نور بیشتر، همواره در تلاش است تا قد خود را بلندتر
کند!
اگر شمعدانی را در خارج از خانه نگهداری میکنید، او را به مکان نورگیرتری
منتقل کنید، ترجیحا مکانی که نورگیر شرقی یا جنوبی خورشید باشد.
برای شمعدانیهای آپارتمانی، پنجرهای را انتخاب کنید که نور بیشتری دریافت
میکند. فراموش نکنید، نور از مهمترین مشوقها در روند گلدهی گیاهان است.
گلهای گرما دوست، به هوای بیش از حد سرد یا گرم علاقه چندانی ندارند. شمعدانی نیز از این دست گلها به شمار میرود.
برای این گیاه، دمای ایدهآل در طول روز بین 21 الی 29 درجه سانتی گراد است.
شمعدانی میتواند در طول فصل گلدهی خود، دمای نزدیک 15 درجه را نیز در شب
تحمل کند. بسیاری از انواع شمعدانی گلدهی خود را در اوایل بهار آغاز کرده و تا قبل
از گرم شدن بیش از حد هوا ادامه میدهند.
هر زمان که گرمای هوا در طول روز، از میزان قابل تحمل گیاه برای ادامه دادن
به گلدهی خارج شود، این روند نیز متوقف خواهد شد.
اگر شمعدانی شما علی رغم مساعد بودن سایر فاکتورهای مهم گلدهی را آغاز
نکرده است، دمای هوا را چک کنید. ممکن است هوا سردتر از یک بهار معمولی باشد، در
این شرایط گلدهی تا متعادل شدن گرما به تاخیر میافتد.
اگر بازه گلدهی به قدر کافی ادامه دار نبود، احتمالا گرمای شدید هوا در
تابستان زودتر از حالت عادی ظاهر شده است. البته شمعدانی که در داخل خانه نگهداری
میشود، فارغ از این مشکل است و میتواند در تمام طول سال به گلدهی بپردازد؛ به
شرط اینکه دمای خانه همواره متعادل و بهاری بماند!
شمعدانی خاک مرطوب را دوست دارد، اما آبیاری بیش از حد آن میتواند سبب
توقف گلدهی شود. ریشهها برای تنفس، به خاکی متخلخل در اطراف خود نیاز دارند. وقتی
که خاک از آب اشباع شود، ریشه نمیتواند اکسیژن لازم را دریافت کند. در این حالت
گیاه آسیب خواهد دید.
شمعدانی خود را در گلدانی با حفرات زه کشی متعدد بکارید و آن را تا زمان
خشک شدن لایه بالایی خاک، آبیاری نکنید.
در مورد شمعدانیهایی که در باغچه کاشته شدهاند، مطمئن شوید که خاک بیش از
حد متراکم و فشرده نباشد. میتوانید از اصلاح کنندههایی مانند کمپوست و شن
استفاده کنید تا خاک بهبود یافته و زه کشی بهتر انجام شود.
شمعدانی به کوددهی معقول نیاز دارد. معمولا اضافه کردن یک کود متعادل،
مانند 10-10-10، هر دو هفته یا ماهی یکبار میتواند تاثیر شگفت انگیزی در روند
گلدهی داشته باشد.
یک قاشق غذاخوری از کود حلال در آب خود را در یک لیتر آب حل کنید (اگر
دستورالعمل کود شما متفاوت است، مانند آن عمل کنید)، سپس آن را در طول آبیاری به
خاک اضافه کنید.
اگر به تازگی گلدان و خاک شمعدانی را عوض کرده و یا آن را از داخل خانه به
بیرون منتقل نمودهاید، ممکن است گلدهی با تاخیر صورت بگیرد. گیاه باید ابتدا با
محیط تازه همگام شود و سپس شکوفه دهی را آغاز کند.
دریافت کود کافی، نقش بسیار مهمی در سلامت و رشد صحیح شمعدانی ایفا میکند.
طبق یک قاعده کلی، نیتروژن برگهای گیاه را زیبا و باطراوت میکند، و اگر به هر
دلیلی میزان نیتروژن خاک کافی نباشد، برگها پژمرده شده و پیچ میخورند. اما زیادی
این عنصر نیز دردسر ساز است و به توقف گلدهی منجر میشود.
علاوه بر این، زیادی میزان پتاسیم نیز سبب لولهای شدن برگها میشود. پس
با اینکه دریافت عناصر ضروری از طریق کود برای گیاه حیاتی است، اما باید این میزان
کنترل شود.
در این مورد، علت اصلی نامناسب بودن دما و رطوبت است. شمعدانی عاشق نور
است، اما نباید در معرض دریافت نور مستقیم خورشید قرار بگیرد. در این صورت، برگها
سعی میکنند با پیچیدن و جمع کردن خود، از اشعه مستقیم در امان بمانند.
این گیاه نمیتواند خشکی هوا را تحمل کند، پس نباید آن را در مکانهای خیلی
گرم یا نزدیک دستگاههای سرمایشی / گرمایشی قرار دهید. اگر راهی برای تغییر مکان
شمعدانی نداشتید، پس باید یک ظرف پر از آب در کنار آن قرار داده و هوای اطراف را
با اسپری کردن آب، همواره مرطوب کنید.
یکی از متداولترین اشتباهات، انتخاب نادرست گلدان است. در اغلب موارد،
شمعدانی از آغاز در گلدانهای بسیار بزرگ کاشته میشود، یا بر عکس. یا انتقال آن
به گلدانی مناسب پس از سالهای طولانی صورت میگیرد که این اشتباه است.
همزمان با رشد گیاه و توسعه گلها، سیستم ریشهای نیز رشد میکند، یعنی
زمانی میرسد که فضا برای ریشه کوچک شده و باید به گلدانی مناسبتر منتقل شود. اگر
این تعویض رخ ندهد، برگها سلامت ظاهری خود را از دست داده و شروع به پیچ خوردن میکنند.
با وجود مقاوم بودن شمعدانی در برابر آفات و بیماریهای رایج، هیچ تضمینی
نیست که گیاه هرگز بیمار نشود یا مورد حمله حشرات موذی قرار نگیرد.
اگر برگهای شمعدانی شما-چه آپارتمانی و چه کاشته شده در باغچه- شروع به
پیچ خوردن کرد و همزمان لکههای سفید رنگی نیز بر سطح آنها پدیدار شد؛ یعنی گیاه
به یک بیماری قارچی مبتلا شده است. در چنین شرایطی، گیاه باید با محلول بردو
(مخلوط آهک، سولفات مس و آب) تحت درمان قرار بگیرد.
توجه داشته باشید که در مسئله پوسیدگی ریشه، برگها لولهای نخواهند شد.
همچنین آفاتی مانند کرمها، کنه و شته نیز میتوانند سبب تشدید پیچ خوردگی
شوند. میتوانید با کمک ابزارهای مخصوص
از شر آنها خلاص شوید. راه دیگر، استفاده از روشهای رایج حذف آفات است.
غیر ممکن است که در یک خاک نامناسب، گیاهی سالم رشد کند. خاک شمعدانی باید سبک بوده و PH خنثی تا کمی اسیدی داشته باشد. به علاوه، وجود شن، سنگریزه و زغال سنگ نیز در ترکیب خاک ضروری است. اگر خاک را خودتان ترکیب میکنید و از فروشگاهها نمیخرید، فراموش نکنید که باید هوموس و کودهای معدنی نیز به آن اضافه کنید.
اطمینان حاصل کنید که شمعدانی حتما مقدار زیادی از نور خورشید را دریافت میکند. بهترین شرایط برای گلدهی شمعدانی هنگامی است که گیاه حداقل در معرض نور نسبی خورشید باشد و روزانه 6 ساعت آن را دریافت کند. در مناطق سردتر، گیاه باید تمام طول روز تحت نور خورشید بماند تا گلدهی به بهترین نحو صورت بگیرد.
رطوبت خاک را همواره حفظ کرده، اما از غرقاب کردن آن خودداری کنید. شمعدانی در خاکی حاصل خیز و زهکشی شده رشدی بینظیر خواهد داشت. خاک خشک و سنگین گیاه را تضعیف میکند و در نتیجه گلی نیز حاصل نخواهد شد. خاک خیس و غرقاب شده سبب پوسیدگی ریشه نیز میشود؛ در این حالت گیاه هرگز موفق به باز کردن شکوفهها نخواهد بود.
در میانه تابستان، گیاه را هرس کنید. گاهی اوقات شمعدانی در طول روزهای گرم و بلند تابستان، ظاهری علفی مانند پیدا میکند. یعنی ساقه بلندتر میشود اما متناسب با آن، برگها و گلهای جدید ایجاد نمیشوند. آنها را حدود 12 سانتی متر – یا حتی تا سطح خاک – کوتاه کنید تا گیاه برای داشتن رشدی بهتر و تولید شکوفههای بیشتر ترقیب شود. پس از این کار، گیاه را آبیاری کنید.
برای افزایش گلدهی، کودی با مقادیر بالای پتاسیم به خاک اضافه کنید .زمان کلیدی برای اضافه کردن این کود، فصل بهار و بلافاصله پس از هرس کردن است. کود گل رز برای این گیاه کاملا مناسب است. نوشته روی بسته بندی کود را با دقت بخوانید و طبق آن عمل کنید.