آشنایی با گل ها و گیاهان طبیعی و اصول نگهداری از آنها

آیا می‌دانید گل رز سیاه چگونه تولید می‌شود؟


آیا تا کنون گل رز سیاه را دیده اید؟ این گل یکی از کمیاب‌ترین گونه‌های گل رز است که بسیار هم زیبا و چشم‌گیر است. اما آیا درباره روش تولید گل رز سیاه نیز اطلاعاتی دارید؟ اگر پاسخ شما منفی است، می‌توانید با این مقاله که روش تولید و کاشت این گل را به خوبی بیان کرده است، همراه باشید. سپس برای خرید گل رز سیاه واقعی و خوب نیز می‌توانید به یک فروشگاه آنلاین گل و گیاه مراجعه کرده و این گل را به راحتی تهیه فرمایید.

مقدمه‌ای بر رز سیاه
خیلی از ما رنگ سیاه را دوست داریم شاید این مساله به خاطر راز آلود بودن یا احساس جسارتی است که از این رنگ می‌آید.
حالا فکر کنید یکی از محبوب‌ترین گل‌ها یعنی گل رز، نیز به رنگ مشکی وجود دارد آن‌وقت حتما دلمان می‌خواهد که یکی از آن را داشته باشیم. بعضی از مردم حتی مسیرهای طولانی را سفر می‌کنند تا بتوانند شکوفه دادن این گل رازآلود را از نزدیک ببینند.
اما آیا واقعا چیزی به نام گل رز سیاه وجود دارد؟
آیا می‌توان به صورت طبیعی همچین گلی را پرورش داد؟
پس در ادامه با ما همراه باشید تا پرده از راز این گل جادویی برداریم و داستان پشت آن را متوجه شویم.

بررسی پیشینه تاریخی گل

در سال 2013 ویدئویی از یک رز سیاه که در ترکیه پرورش داده شده بود بسیار محبوب شد.
این گل نایاب که به اسم “کارا گول” یا همان گل سیاه شناخته می‌شد و در یکی از روستاهای ترکیه به نام خلفتی بود.
در این ویدئو ادعا شد که این گل در ابتدا با رنگ قرمز بسیار تیره جوانه زد و به مرور زمان به سمت رنگ سیاه مخملی تغییر رنگ داد. زمانی که گل رز خلفتی از این روستا خارج می‌شد و در جای دیگری رشد می‌کرد همان گل رز قرمز معمولی بود و خبری از رنگ سیاه نبود. برای این مساله ادعا شد که این رنگ سیاه به خاطر اندازه pH خاک خلفتی و آبی بود که از رودخانه فرات گرفته می‌شد.
این ماجرا بسیار مشکوک بود زیرا تمام عکس‌های آنلاین این گل بیش از حد ویرایش شده بودند و نمی‌شد برای تحقیق به آن اطمینان کرد.
امروزه روستای خلفتی دیگر وجود خارجی ندارد و به خاطر شکستن سد زیر آب رفته است. حدس زده می‌شود تمام این ماجرا یک حقه برای جذب توریست بوده است زیرا هیچگاه مدرک محکمی برای وجود این گل در خلفتی وجود نداشت.

روش تولید کردن گل رز سیاه

از نظر علمی وجود رنگدانه سیاه در گیاهان بسیار نادر است در واقع این موضوع تنها توسط گل‌کاران ایجاد می‌شود. رز سیاه نیز همینطور است.
این گونه رز تنها توسط باغبانان حرفه‌ای و با تکنیک‌های خاص تکثیر، به وجود می‌آید و البته باز هم هیچ تضمینی وجود ندارد که گیاه، گل‌هایی سیاه رنگ بدهد.
روش دیگر برای داشتن این نوع مخصوص رز استفاده از رنگ سیاه بر روی رز معمولی است
در ادامه درباره این دو روش صحبت میکنیم:

کاشتن رز سیاه

رز سیاه تبدیل به یکی از گیاهان محبوب در گل‌آرایی شده است. از این گل در تزیین مراسم‌های مخصوص مانند عروسی یا هالووین استفاده می‌شود اما این گل‌ها در واقع توهمی از سیاه بودن را نشان می‌دهند و واقعا سیاه نیستند.
رنگ واقعی این گل‌ها ترکیبی از قرمز و بنفش بسیار تیره هستند که مانند رنگ سیاه به نظر می‌رسند و توسط باغبانان حرفه‌ای کشت می‌شوند.

گونه‌های مختلف کاشته شده رز سیاه

در زیر تعدادی از گونه‌های رز سیاه را که تا کنون کشت شده اند، نام می‌بریم.

گونه باکارای سیاه

این نوع رز سیاه در واقع یک رز دورگه چای است که گلبرگ‌های تیره قرمز رنگی دارد و نزدیکترین رنگ به سیاه است. بخش داخلی گلبرگ‌های این گیاه به دلیل وجود پلارگونین رنگدانه‌ای قرمز دارد و بخش بیرونی گلبرگ‌های گیاه به دلیل وجود سیانین، رنگدانه‌های آبی دارد که گلبرگ را تیره می‌کند.
این گل بو ندارد اما ساقه‌های بلند و شکوفه‌هایی ماندگار دارد که آن را تبدیل به یک گل شاخه بریده محبوب می‌کند.

گونه یشم سیاه

یشم سیاه نوعی از رز سیاه که در داخل خانه و در گلدان رشد می‌کند. این رز در سال 1985 توسط فرانک بناردلا در آمریکا معرفی شد. این گیاه گل‌های کوچک قرمز تیره، برگ‌هایی سبز درخشان و رشدی بوته مانند دارد.

گونه زیبای سیاه

زیبای سیاه نیز گونه‌ای از رز دورگه چای است که تا یک متر رشد می‌کند. این گل با بوی کمی که دارد در سال 1998 توسط ویلیام کوردس معرفی شد.
گلبرگ‌های سورمه‌ای تیره با لبه‌های تقریبا مشکی که به صورت بوته‌ای رشد می‌کنند از مشخصه‌های این گیاه است.

گونه رز نیگرت

این نوع رز سیاه در سال 1934 توسط مکس کرائوس معرفی شد. رز نیگرت گونه‌ای از رز دورگه چای است که گل‌هایی معطر با گلبرگ‌هایی نرم دارد و در اوایل تابستان گل می‌دهد. این گیاه می‌تواند تا یک متر رشد کند و بارها گل‌دهی را تکرار کند.

گونه تابو

نوعی از رز سیاه که در سال 1988 معرفی شد. این گیاه می‌تواند تا دو متر رشد کند و عطر زیادی دارد. گل‌های این گیاه به رنگ قرمز مخملی بسیار تیره است.

گونه ایب تاید

گلی معطر با رنگ ارغوانی که با رشد بیشتر به سمت بنفش تیره می‌رود. این گیاه که می‌تواند تا دو متر رشد کند توسط تام کاروث در سال 2001 معرفی شد.
کشت این گونه از رزها می‌تواند گلی جذاب و خیره کننده را به ما هدیه دهد اما توانایی پرورش رز سیاه چیزی است که نیاز به سال‌ها تجربه و مهارت دارد و چیزی نیست که به راحتی بشود آن را انجام داد.

رنگ کردن رز

روش دیگر برای داشتن یک رز سیاه، رنگ آمیزی گیاه است. برخی متخصصین گل‌آرایی می‌توانند حتی رنگ سیاه مات را نیز در گل ایجاد کنند.
برخی از تکنیک‌های این روش بسیار ساده هستند و حتی تازه کاران نیز می‌توانند در خانه این کار را انجام دهند.

روش‍های رنگ کردن رز:

1. با استفاده از اسپری رنگ

یکی از سریع‌ترین روش‌ها برای رنگ آمیزی استفاده از اسپری‌های رنگ مخصوص است. این اسپری‌ها علاوه بر رنگ سیاه در رنگ‌های نقره‌ای، طلایی یا مسی نیز وجود دارد.
اسپری‌های رنگ معمولی می‌تواند برای گیاه سنگین باشد و به آن آسیب بزند اما اسپری رنگ‌های مخصوص گل‌آرایی بدون آسیب زدن به گیاه آن را رنگ می‌کند.

2. رنگ کردن خود گل در آب

یکی دیگر از تکنیک‌های رنگ‌آمیزی قرار دادن خود گل در ترکیبی از آب و رنگ خوراکی است، سپس باید گل‌ها را آویزان کرد تا خشک شود و رنگ سیاه به خود بگیرد.

3. جذب رنگ از طریق ساقه گل

روش دیگر برای رنگ کردن رز به رنگ سیاه، قرار دادن شاخه تازه بریده شده رز در گلدانی است که آب آن با رنگ خوراکی مخلوط شده باشد.
این آب توسط ساقه‌های گیاه جذب می‌شود و به گل‌های آن می‌رسد و باعث تغییر رنگ در گل‌ها می‌شود.

رزهای سیاه کشت شده به سختی پیدا می‌شود اما انواع رنگ شده آن را می‌توان به راحتی در تمام گلفروشی‌ها پیدا کرد.

نماد رز سیاه چیست؟

آیا اگر کسی به شما یک رز سیاه بدهد معنی خاصی دارد؟
با وجود اینکه این گل تقریبا تخیلی است اما گلی محبوب در دنیا است و معانی مختلفی دارد.
در زبان گل‌ها، رز سیاه معنی تلخی دارد مانند مرگ، ناراحتی و خداحافظی.
امروزه معمولا مردم در مراسم سوگواری این گل را با خود حمل می‌کنند.
رنگ سیاه در واقع عدم وجود رنگ تعبیر می‌شود. در فرهنگ‌‌های مختلف این رنگ با تعابیر منفی مانند مرگ، ترس یا شیطان یاد شده است. اما امروزه معنی این رنگ در فرهنگ مد و فشن چیز دیگری است.
دنیای مدرن مسائل مرموز را تنها با دید متفاوت نگاه می‌کند و دیگر از آن ترسی ندارد. مثلا در صنعت مد، رنگ سیاه نمادی برای نشان دادن رسمی بودن، قدرت و پیچیدگی است.
از نگاه رومی‌ها این گل نمادی برای یک عشق تراژدی است. در زمان جنگ جهانی دوم نیز این گل به عنوان نماد نازی‌ها استفاده می‌شد زیرا آن‌ها گروه رز سفید را از بین برده بودند. در نگاهی دیگر رز سیاه نمادی برای شروع و تولدی دوباره است.
مردم کماکان به دنبال این گل جادویی می‌گردند و همین باعث شده تا این گل نمادی از چیزی دست نیافتنی باشد.

مفهوم رز سیاه به عنوان هدیه

اگر می‌خواهید باعث سوءتفاهم نشوید و هدیه دادن رز سیاه رابطه شما را خراب نکند باید بدانید که راه حل در این است که هیچوقت یک شاخه را به تنهایی هدیه ندهید.
اگر می‌خواهید کسی را با رز سیاه غافلگیر کنید بهتر است اول خصوصیات اخلاقی او را بشناسید. اگر او فرد حساسی باشد ممکن است با دیدن مثلا 13 شاخه رز سیاه شوک زده شود پس بهتر است به سراغ اعدادی مانند 2 و 12 یا 13 نروید هرچند که در زبان اعداد و گل‌ها نمادی برای وفاداری باشند.
● هدیه دادن سه شاخه به فرد مورد علاقه طبع پیچیده شما را نشان می‌دهد و می‌گوید که فرد مورد نظر چقدر برای شما خاص است و برای همه چیز آماده هستید.
● دادن پنج شاخه نشانه حسن نیت و سخاوتمندی شما است.
● اگر در روز عقد یا نامزدی پنج غنچه کوچک هدیه دهید نشانه فداکاری و وفاداری شما در ازدواج است.
● هدیه دادن هفت رز سیاه بدون هیچ دلیلی به همسر نشانه‌ای از نگاه خاص به همسر، وفاداری بی قید و شرط و قدردانی از سال‌های گذشته است.
● از نُه گل بزرگ می‌توانید برای آشتی کردن یا طلب بخشش استفاده کنید.
● اگر سال‌ها در کنار شریک زندگی‌تان بودید و روزهای شادی داشتید می‌توانید 11 رز سیاه را به عنوان نماد این سال‌ها به او هدیه کنید.
● اگر مخفیانه عاشق کسی هستید و می‌خواهید با زبان گل‌ها عشق خود را ابراز کنید پانزده شاخه رز سیاه نماد خوبی است.
● بیست شاخه گل نشانه‌ای از یک عشق دروغین است.

رز سیاه
گل‌ستان پنج‌شنبه 18 فروردین 1401 ساعت 18:04
0 نظر

معرفی گیاه آپارتمانی ناتال و آشنایی با روش نگهداری آن

آیا شما هم به خرید گیاهان آپارتمانی خاص علاقه دارید؟ اگر جواب شما مثبت است، پیشنهاد می‌کنیم گیاه ناتال را خریداری کنید. این گیاه که شاید بیشتر افراد آن را نشناسند، یکی از زیبا‌ترین و سازگار‌ترین گیاهان گلدانی است که به راحتی می‌توان آن را در خانه پرورش داد. تماشای برگ‌های سبز و براق ناتال لذت زیادی به بیننده خواهد داد و وجود این گیاه در خانه نیز جذابیت دکوراسیون داخلی را دو چندان خواهد کرد. اما اگر با گیاه ناتال و شرایط نگهداری آن آشنایی زیادی ندارید بهتر است ابتدا مقاله زیر را که توسط بهترین فروشگاه آنلاین گل و گیاه تهران تهیه شده است، مطالعه کرده و سپس نسبت به خرید این گیاه اقدام فرمایید.

مقدمه‌ای بر گیاه ناتال
ناتال گیاهی بسیار زیبا و متعلق به آفریقای جنوبی است. اگرچه این گیاه به نسبت سایر گیاهان آپارتمانی کمتر شناخته شده است، اما یکی از بهترین گیاهان برای نگهداری در منزل به‌شمار می‌رود. ناتال دارای برگ‌های درخشان سبز تیره است و ظاهری متراکم و طبیعی دارد؛ انگار که تکه کوچکی از جنگل بکر را به منزل آورده‌اید! این گیاه تطبیق پذیری بسیار بالایی با محیط درونی منازل دارد. پس بدون تردید، می‌توانید ناتال را به خانه خود ببرید و با بیشتر خانه‌ها در هر شرایط سازگار است، اما این‌تطبیق‌پذیری بالا از کجا حاصل شده است؟ در جواب باید بگوییم، می‌دانید که بهترین شرایط برای نگهداری از گیاهان شرایطی شبیه به محیط طبیعی آن‌هاست. ناتال نیز از این قاعده مستثنی نیست. این گیاه در طبیعت اصلی خود، در مناطق گرم و مرطوب رشد می‌کند. خاک آن همواره مرطوب است و در عین حال می‌تواند دوره‌های کوتاه خشکسالی را هم با موفقیت بگذراند، شرایطی درست شبیه به محیط داخلی منازل! به‌همین دلیل این گیاه تطبیق‌پذیری بالایی دارد.

خلاصه معرفی گیاه ناتال

  • نام علمی: Ficus natalensis
  • تیره گیاهی: Moraceae
  • بومی: آفریقای جنوبی

شرایط نگهداری گیاه
در این بخش به توضیح شرایط نگهداری گیاه و نکات مربوط به آن می‌پردازیم.

میزان نور لازم برای رشد گیاه

ناتال از جمله گیاهانی است که نور باید به‌صورت غیرمستقیم به آن بتابد. این گیاه، یکی از مقاوم‌ترین گیاهان خانگی در برابر نور کم خورشید است و تابش مستقیم نور سبب سوختن برگ‌های آن خواهد شد. پس اگر محیط نورگیری ندارید، ناتال انتخاب مناسبی برای شماست. ناتال از نظر احتیاج نوری به‌قدری عالی است که نور فلوئورسنت نیز می‌تواند به‌خوبی نیازهای نوری آن را برطرف کند؛ به‌همین‌دلیل اغلب دفاتر اداری نیز مکان مناسبی برای نگهداری از ناتال هستند. البته فراموش نکنید نیاز کم این گیاه به نور به معنی این نیست که این گیاه می‌تواند بدون نور به زندگی ادامه دهد. پس نور حتی به مقدار کم نیز برای حیات او بسیار ضروری است.
در طول نگهداری از ناتال اگر آن را در کنار یا گوشه دیوار گذاشته‌اید، حتما به‌طور مرتب آن را بچرخانید تا نور به‌صورت مساوی به تمام بخش‌های آن بتابد. همچنین هر چند وقت یکبار، برگ‌های گیاه را غبارروبی کنید. این کار کمک می‌کند تا سطح آن‌ها تمیز شود و فتوسنتز بهتر انجام شود.

روش صحیح آب‌دهی به ناتال

یکی از کلیدی‌ترین جنبه‌های نگهداری طولانی مدت از یک ناتال و سالم نگه داشتن آن، پیروی از یک سیکل آبیاری مناسب است. ناتال از گیاهان آب دوست است برای همین خاک آن باید همواره مرطوب باشد. ناتال میانه خوبی با خشکی ندارد حتی واکنش آن به کم آبی بسیار جدی است و گاهی به نتایج مرگبار منتهی می‌شود. بنابراین مرتبا باید رطوبت ناتال را چک کنید. اگر گیاه شما جدید است یا تازه کاشته شده، بد نیست چندبار در هفته این بررسی را انجام دهید تا گیاه جوان‌تان به محیط جدید خود عادت کند، اما در حالت معمولی هفته‌ای یکبار کافی خواهد بود. برای این کار، بهترین راه، استفاده از یک پروب بزرگ رطوبت‌سنج است، اما می‌توانید از یک سیخ چوبی یا انگشت خود نیز استفاده کنید؛ به‌این ‌منظور چند سانتی‌متر آن را در خاک فرو ببرید و رطوبت سطح بالایی خاک را بسنجید. در صورت خیس بودن، سیخ چوبی با کمی خاک چسبیده به آن از گلدان خارج می‌شود که نیازی به آبیاری نیست اما اگر خشک بود، به خوبی گیاه را آبیاری کنید.
در مورد آبیاری ناتال درنظر داشته باشید اگر گیاه را در مکانی نورگیر قرار داده‌اید، بد نیست کمی آب در زیر گلدانی آن باقی بگذارید. به‌این‌شکل در صورت خشک شدن خاک، گیاه مجدد آب را جذب کرده و از آن استفاده می‌کند. در طول نگهداری از ناتال ظهور برگ‌های زرد یعنی گیاه هنوز به آب نیاز دارد. پس حتما آن را آبیاری کنید. احتمالا کمی تعجب کرده‌اید، بله! ناتال واقعا تشنه است.

بهترین خاک برای رشد گیاه

خاک‌های سنگین و رسی برای این گیاه مناسب نیستند، اما یک خاک گلدان ارگانیک با قدرت زهکشی بالا برای ناتال ایده‌آل است. بنابراین دنبال خاکی سبک و ارگانیک برای این گیاه باشید. بهتر است خاکی که برای گیاه انتخاب می‌کنید دارای PH در بازه PH خنثی باشد.

دما و رطوبت مناسب محیط نگهداری

بازه دمایی قابل تحمل برای ناتال، بین 7 الی 26 درجه سانتی گراد است. در مورد رطوبت نیز گفتنی است که رطوبت متعادل منازل، برای این گیاه کافی است. بااین‌حال اگر فکر می‌کنید فضای خانه شما بیش‌ازحد خشک است، پیشنهاد می‌کنیم به یکی از روش‌هایی که در مقاله روش های موثر برای افزایش رطوبت گیاهان آپارتمانی گفته شده است، رطوبت خانه خود را افزایش دهید.

کود دادن به ناتال

ناتال رشدی سریع دارد و از این‌جهت کوددهی به آن لازم است. به‌این‌منظور یک کود متعادل (10-10-10 یا 20-20-20) انتخابی مناسب برای این گیاه به‌شمار می‌رود. برای کوددهی به ناتال در فصل بهار و تابستان یک هفته در میان به گیاه کود بدهید. در صورت لزوم می‌توانید این کار را ماهی یکبار در پاییز و زمستان نیز انجام دهید.

روش صحیح هرس کردن گیاه

از آنجایی که ناتال سریع رشد می‌کند، برای مرتب ماندن ظاهر آن لازم است آن را هرس کنید. به‌این‌منظور فصل بهار بهترین زمان است. پس در فصل بهار از هرس کردن ناتال غافل نشوید. هرس کردن علاوه‌بر مرتب ماندن ظاهر ناتال به رشد آن نیز کمک خواهد کرد. در طول هرس کردن ناتال شاخه‌های مرده و آسیب دیده را از گیاه جدا کنید. همچنین هر بخشی که نشانه‌ای از بیماری داشت را نیز با قیچی ببرید. اگر پوست حساسی دارید، بهتر است حین این کار از دستکش‌های ضخیم استفاده کنید تا دچار حساسیت نشوید.

زمان و روش عوض کردن گلدان

به‌طورکلی ناتال هر 18 الی 24 ماه به تعویض گلدان نیاز دارد. این کار باید در فصل بهار انجام شود. برای تعویض گلدان ناتال گلدانی را انتخاب کنید که دارای حفره‌های زهکشی کافی در سطح زیرین خود بوده و دهانه و ابعاد آن حدودا 5 تا 10 سانتی‌متر از گلدان قبلی بزرگ‌تر باشد تا به‌این‌طریق فضای کافی برای توپ ریشه فراهم باشد.

بررسی سمی بودن

ناتال به ویژه دانه‌های آن کمی سمی هستند. پس بهتر است آن را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.

آفات و بیماری‌های گیاه

در مورد بیماری‌های ناتال مورد خاصی ذکر نشده است، اما در مورد آفات باید گفت که کنه تارعنکبوتی و شپشک از جمله آفاتی هستند که اگر شرایط نگهداری ناتال مناسب نباشد به آن حمله‌ور خواهند شد. در صورت حمله کنه تارعنکبوتی به ناتال تارهای شبکه‌ای یا حفرات ریزی در برگ پدیدار می‌شوند که دراین‌صورت باید گیاه را به‌خوبی آبکشی کنید و سپس با کمک یک اسپری حشره‌کش مناسب، تمامی بخش‌های گیاه را ایمن سازید.
در مورد شپشک باید بگوییم که تشخیص شپشک کمی دشوارتر است، چون آن‌ها معمولا در ساقه زندگی می‌کنند. اگر آن‌ها را مشاهده کردید، تا حد ممکن سعی کنید شپشک‌ها را از گیاه جدا کنید. برای اینکار با استفاده از دست یا پنس اینکار را انجام دهید. حتی می‌توانید با نوار چسب نیز این کار را انجام دهید. سپس به کل گیاه، حشره‌کش مناسب اسپری کنید تا خیالتان از بابت از بین رفتن حشره‌ها راحت باشد.

تکثیر کردن

بهترین راه برای تکثیر ناتال، تقسیم کردن آن است. هنگام تعویض گلدان، گیاه را به چند بخش سالم تقسیم کنید؛ به‌گونه‌ای که در هر بخش چند جوانه کوچک وجود داشته باشد. دقت کنید که گیاه باید کاملا سالم باشد تا گیاه جدید، سالم و متراکم شود.
بعد از اینکه گیاه را به چند بخش تقسیم کردید، بخش‌ها را در گلدانی تمیز با خاک گلدان مرطوب بکارید. در این مدت، گیاه باید در مکانی با نور کم قرار بگیرد. پس از اینکه بخش‌های جدید در گیاه نمایان شدند، گیاه دیگر درخاک تثبیت شده است و نگرانی از بابت عدم موفقیت تکثیر گیاه وجود ندارد. یادتان باشد تا قبل از تثبیت گیاه، حتما هفته‌ای دو بار به گیاه آب بدهید، اما پس از استقرار، هفته‌ای یکبار کافی است.

مشکلات احتمالی
در پایان نیز به بررسی برخی از مشکلات احتمالی گیاه خواهیم پرداخت.

زرد شدن و ریزش برگ‌های ناتال

این مشکلات، نشانه کم آبی است. ناتال یک گیاه آپارتمانی تشنه است و خاکی همواره مرطوب را ترجیح می‌دهد. پس بدیهی است که در شرایط خشکی به مشکلات حیاتی بر بخورد. برای حل مشکل، خاک را همواره از نظر رطوبت چک کنید و اجازه ندهید کاملا خشک شود.

شکننده شدن برگ‌های ناتال و نیز قهوه‌ای شدن نوک برگ‌ها

این اتفاق کمتر رخ می‌دهد؛ چون نشانه آبیاری بیش‌ازحد است! قهوه‌ای یا شکننده شدن برگ‌ها بیان می‌کند که ریشه در آب غرق شده است. در این صورت حتما گلدان را بررسی کنید. آیا حفرات زهکشی به تعداد کافی در زیر گلدان وجود دارند؟ بررسی کنید که آیا آب اضافی از خاک و گلدان خارج می‌شود یا خیر. سپس اجازه دهید خاک کمی خشک شود و مقدار آبیاری گیاه را کاهش دهید.

تغییر رنگ برگ‌ها به سبز روشن و زرد، اما بدون ریزش

این اتفاق یعنی گیاه شما نور خورشید را به مقدار کافی دریافت نمی‌کند. اگرچه ناتال از جمله گیاهان مقاوم به نور کم است، اما کم بودن بیش‌ازحد نور نیز می‌تواند مشکلات جدی برای سلامت آن ایجاد کند؛ چراکه تمام گیاهان برای ادامه زندگی به فتوسنتز نیازمندند و فتوسنتز نیز به نور خورشید هر چند کم نیاز دارد. بنابراین بهتر است گیاه را در نور متوسط قرار دهید و اگر نشانه‌ها ادامه داشت آن را به مکان پرنورتری ببرید.

رنگ پریده شدن برگ‌ها و خشک شدن سریع خاک

نور بیش‌ازحد سبب بروز این علائم می‌شود. ناتال به‌طور طبیعی در جنگل‌هایی یافت می‌شود که نور به صورت فیلتر شده به آنجا می‌تابد. پس اگر در برابر نور بیش‌ازحد قرار بگیرد، می‌تواند رنگ پریدگی را تجربه کند. نور زیاد خورشید همچنین می‌تواند سبب خشک شدن سریع خاک شود. دراین‌صورت شما نیز باید بیش از قبل گیاه را آبیاری کنید. اگر مسئله نور نبود، شاید خاک دچار مشکل است. گاهی اوقات پس از گذشت زمان، خاک قدرت جذب خود را از دست داده و بدون مکث، آب را عبور می‌دهد. راه حل این است که گلدان را تعویض کرده و گیاه را در خاکی تازه بکارید.

گیاه ناتال
گل‌ستان سه‌شنبه 16 فروردین 1401 ساعت 16:22
0 نظر

اطلاعات لازم درباره گل مینا و روش نگهداری آن

یکی از زیبا‌ترین گل‌های موجود در دنیا که می‌تواند باغچه خانه شما را نیز بسیار زیبا و چشم‌نواز کند، گل مینا است. با خرید گل گلدانی مینا و کاشت آن در حیاط می‌توانید از گل‌های خوش‌رنگ آن در خنکای فصل پاییز لذت ببرید. اما اگر به این گل علاقه دارید، می‌توانید آن را از یک سایت خرید آنلاین گل و گیاه تهیه کنید. برای آشنایی بیشتر با گل مینا و روش نگهداری آن نیز می‌توانید مطلب زیر را مطالعه فرمایید.
درباره گل مینا
مصادف شدن باشکوه‌ترین فصل زمین با کاهش گلدهی بسیاری از  گیاهان، حیله‌ای بی‌رحمانه از سوی مادر زمین است! اما خوشبختانه، گل استر از این قضیه مستثنی است و مثل بسیاری از گل‌های داوودی و مینا، همزمان با کوتاه شدن روزها در فصل پاییز گلدهی خود را آغاز می‌کند و از مهر تا آذر، جلوه‌ای باطراوت به باغچه شما می‌بخشد. این گل بومی آمریکای شمالی بوده و انواع مختلفی شامل صدها نوع ترکیبی و پیوندی را در زیر مجموعه خود جای داده است. برای باغبانان، استر گلی زیبا و ساده است که در اواخر فصل رشد، گل‌های بنفش و آبی‌رنگ خود را نمایان می‌کند. اگر استر را برای زیباسازی باغچه خود انتخاب کرده‌اید و دوست دارید شرایطی ایده‌آل برای آن فراهم کنید، با این مطلب  همراه شده و ضمن آشنایی بیشتر، روش نگهداری از گل استر یا مینا را نیز یاد بگیرید.

ویژگی‌های اصلی مینا

  • نام رایج: استر، استر انگلیس، گل سرما
  • نوع گیاه: چندساله علفی
  • نیاز نوری: نور کامل خورشید
  • نوع خاک: خاک گلدان ترجیحا شن و ماسه‌ای، با زهکشی کامل
  • Ph خاک: خنثی تا اسیدی
  • زمان گلدهی: تابستان، پاییز
  • رنگ گل: بنفش، صورتی، آبی، سفید
  • منطقه بومی: آمریکای شمالی
  • سمی بودن: سمی نیست

شناخت گل مینا

اگرچه فروشگاه‌های گل و گیاه، استر را به‌عنوان گلی فصلی فروش می‌رسانند، اما این گل زیبا چندساله است و می‌تواند به عضوی دائمی از محیط خانه شما تبدیل شود. همان‌طور که می‌دانید، گل استر ظاهری وحشی و طبیعی دارد؛ به‌همین‌علت به‌عنوان گل شاخه بریده نیز در دسته گل‌ها از آن استفاده می‌شود. نکته جالب گل استر این است که فقط ما انسان‌ها آن را جذاب نمی‌بینیم، بلکه گرده افشان‌هایی چون زنبورها و پروانه‌ها نیز عاشق این گل هستند. اگر گل استر را در فصل پاییز بکارید، منبع نایابی برای شهد خواهد بود و به گلی حیاتی برای گرده ‌افشان‌ها تبدیل خواهد شد. آنگاه می‌توانید شاهد حضور پروانه‌ها و زنبورهای دوست داشتنی در باغچه خود باشید.
استر را تقریبا می‌توانید در تمام طول سال بکارید، اما بهار زمان رایجی برای انجام این کار است. چون در این فصل، گل‌ها و گیاهان مختلف در فروشگاه‌های گل و گیاه آماده فروش و کاشت خواهند بود. استر رشد سریعی دارد و در همان سال‌های ابتدایی کاشت به سرعت بزرگ شده و باغچه‌تان را به باغچه‌ای زیبا تبدیل خواهد کرد.
نام استر از واژه star (در زبان یونانی) به معنی ستاره گرفته شده است. علت این نامگذاری، شباهت شکل ظاهری این گل به ستاره‌های آسمانی است؛ گفتنی است که در افسانه‌های یونانی، استر یکی از گل‌هایی است که عشق و حمایت را بیان می‌کند.

شرایط نگهداری

در مورد نگهداری از گل استر باید بگوییم که گل استر روش نگهداری نسبتا آسانی دارد و بهترین عملکرد و رشد را در خاکی با زهکشی مناسب و تقریبا شنی خواهد داشت. استر باید فاصله کافی با سایر گیاهان داشته باشد تا ریشه‌های آن بتوانند به‌خوبی در خاک پیش‌روی کنند. اگر می‌خواهید گل استر شما در بهترین حالت باشد باید موارد زیر را برای آن درنظر بگیرید:

میزان نور مورد نیاز گل مینا

مینا را در نقطه‌ای بکارید که بتواند نور کامل خورشید را در ساعات اصلی روز دریافت کند. قرارگیری بیش‌از‌حد در معرض سایه سبب تبدیل گل استر به گیاهی ضعیف و کاهش گلدهی آن خواهد شد. این موضوع برای اغلب گونه‌های این گل صادق است؛ چراکه اغلب گونه‌های استر که امروزه به‌فروش می‌رسند، نمی‌توانند سایه را بیش‌ازحد تحمل کنند. اگر در منطقه‌ای هستید که نمی‌توانید نور کافی برای استر فراهم کنید، به‌دنبال گونه‌هایی از گل استر باشید که در برابر سایه مقاوم‌اند یا اینکه سراغ خرید گل های مقاوم به نور کم بروید.

خاک مناسب برای کاشت گل

اگرچه گل استر در انواع خاک‌ها رشد کرده و به‌زندگی خود ادامه می‌دهد، اما کاشت آن در خاک مورد علاقه‌اش نتیجه‌ای فوق‌العاده و رشدی عالی را برای آن رقم خواهد زد. درنتیجه سعی کنید خاک ایده‌آل این گل که خاک گلدان شنی و کمی اسیدی است (ph بین 5.8 الی 6.5) را برای آن فراهم کنید.
گفتنی است اگر به‌هردلیلی نتوانستید خاک مناسب نگهداری از گل استر را برای آن فراهم کنید و خاک شما بازی است، می‌توانید با اضافه کردن مقداری مواد طبیعی مثل خاک برگ و کمپوست، بازی بودن آن را تعدیل کنید.

روش صحیح آبیاری

به‌طور کلی گیاهانی که به‌تازگی کاشته شده‌اند، باید به‌طور مداوم آبیاری شوندو این آبیاری باید تا پایان گلدهی ادامه یابد. گل مینا یا استر نیز از این قاعده مستثنی نیست. اگر بخواهیم یک نکته کلی در خصوص آبیاری استر بیان کنیم، باید بگوییم که خاک استر باید همواره مرطوب بوده، اما هرگز غرقاب و اشباع شده نباشد. در حین آبیاری همواره باید تلاش کنید که آب را مستقیما روی خاک ریخته و برگ‌های گیاه را مرطوب نکنید. درغیراین‌صورت، شپشک آردی و انواع قارچ‌ها میهمان ناخوانده گیاه شما خواهند بود. 3 سانتی‌متر از آب باران یا آبیاری هفتگی، برای اغلب گیاهان چندساله مناسب است. برای پیشگیری از بروز بیماری و همچنین حفظ بیشتر آب در خاک، حتما مالچ پاشی را در نظر بگیرید.

دما و رطوبت مناسب محیط نگهداری

گل استر در هوای خنک دوام آورده و در برابر سرمای زمستان نیز مقاوم است؛ به‌طوری‌که می‌تواند برای مدتی کوتاه دمای نزدیک به یخ‌زدگی را تحمل کند. در خصوص رطوبت نیز استر سخت‌گیر نیست و ترجیح خاصی ندارد. پس نیازی نیست برای افزایش رطوبت هوای اطراف آن اقدامی بکنید.

کود دادن به استر یا مینا

گل استر از جمله گیاهانی است که به کوددهی قوی نیازی ندارد و از یک کود ملایم نیز نهایت بهره را می‌برد. برای کوددهی به گل استر از آغاز بهار تا هنگام باز شدن غنچه‌ها، ماهی دوبار به آن یک کود متعادل بدهید. در مدت کوددهی این نکته را فراموش نکنید که تجمع بیش‌ازحد عناصر ضروری، بازه گلدهی را کوتاه می‌کند. درنتیجه بهتر است در دهه اول شهریور، کوددهی را متوقف کنید.
در مورد تامین عناصر ضروری خاک گل استر درنظر داشته باشید که گاهی اوقات یک لایه مالچ طبیعی نیز می‌تواند تمامی عناصر لازم برای رشد استر را فراهم کند. در نتیجه گاهی اوقات به‌خصوص وقتی استر را در خاکی تازه کاشته‌اید، یک لایه مالچ گل شما را از کود بی‌نیاز می‌کند. بااین‌حال بعد از مالچ پاشی می‌توانید تغییرات رشد گیاه را تحت نظر بگیرید. اگر گیاه با همان مالچ و بدون اضافه کردن کود به رشد طبیعی خود ادامه داد، پس احتمالا مالچ کافی است. درغیراینصورت باید به گل خود کود نیز اضافه کنید.

زمان و روش هرس کردن

در طول نگهداری از گل مینا از اواسط تیر تا اواسط مرداد، چندین بار ساقه‌ها را کوتاه کنید تا ضمن کنترل وزن گیاه، تراکم و گلدهی آن نیز در فصل پیش‌رویش یعنی پاییز تقویت شود.

روش تکثیر گل

با اینکه می‌توان استر را از طریق کاشت دانه در فصل بهار هم رویاند، اما چندین سال طول خواهد کشید تا به اندازه گیاه بالغ گلدانی برسد. به‌همین‌علت در اغلب اوقات، استر را از طریق کاشت نوع گلدانی و از قبل کاشته شده آن در باغچه کاشته و پرورش می‌دهند.
علاوه‌بر جمع‌آوری و کاشت استر از طریق دانه، می‌توانید آن را از طریق ریشه زدن قلمه‌ها نیز تکثیر کنید، اما ساده‌ترین راه برای بیشتر کردن این گل زیبا، تقسیم کردن ریشه آن است. کافی است به آسانی توپ ریشه را از خاک خارج کرده و آن را به قطعات مختلفی برای کاشت دوباره تقسیم کنید. خیلی فرق نمی‌کند که چه زمانی تقسیم را انجام دهید، اما بهتر است اواخر پاییز یا اوایل بهار را برای اینکار انتخاب کنید. دراین‌صورت گیاه فرصت کافی خواهد داشت تا در نخستین پاییز پیش‌رو، گل‌های زیبای خود را نمایان کند. برای تکثیر استر از طریق تقسیم کردن ریشه هر 2 الی 4 سال یکبار می‌توانید تقسیم را انجام دهید.
در طول انجام فرایند تقسیم درنظر داشته باشید که ریشه‌های استر سفت و مقاوم‌اند به‌همین‌دلیل برای تکه کردن آن‌ها به قیچی تیز نیاز خواهید داشت. پس از کاشت مجدد نیز باید گلدان را به‌خوبی آبیاری کنید. همچنین بهتر است مقداری پودراستخوان نیز به گیاه بدهید تا با فراهم کردن فسفر کافی، روند ریشه زنی را تسریع کند.

شرایط نگهداری از مینا در مدت طولانی و در فصل زمستان

برای نگهداری از گل مینا یا استر در طولانی مدت لازم است هر سه سال یکبار، توپ ریشه از خاک خارج شده و تقسیم شود؛ به‌این‌شکل از رشد چوبی و مرگ میانه گیاه جلوگیری خواهد شد و استر تا سال‌های طولانی مهمان خانه شما خواهد ماند. در مورد نگهداری از گل استر در زمستان نیز باید بگوییم که هنگامی که زمستان آخرین برگ‌های گیاه را نیز از بین برد، باید ساقه‌ها را تا نزدیکی زمین کوتاه کنید. البته این کار را می‌توانید در بهار نیز انجام دهید، به‌این‌شکل شکل در فصل زمستان استر به منبع دانه برای پرندگان تبدیل خواهد شد. (سهره و کاکل سیاه، از طرفداران پروپاقرص دانه‌های استر هستند!)

آفات آلوده کننده و بیماری‌های گل

زنگار و سفیدک سطحی از جمله بیماری‌هایی هستند که می‌توانند به برگ‌های مینا همان استر سرایت کنند. برای پیشگیری از این بیماری‌ها بین استر و گیاهان مجاور فضای کافی ایجاد کنید تا هوا به‌خوبی بین آن‌ها جریان پیدا کند. ضمن اینکه از خیس کردن برگ‌های گل حین آبیاری نیز پرهیز کنید.
در مورد آفاتی که می‌توانند سراغ گل مینا بیایند و به آن حمله‌ور شوند نیز باید بگوییم که خوشبختانه اغلب آفات و حشرات، تمایلی به استر ندارند و فقط سنک (Lace bug) است که می‌تواند برای آن مشکل‌ساز باشد. سنک از جمله آفاتی است که شما عموما متوجه آسیب‌های ایجاد شده توسط آن می‌شوید، اما آن را به‌راحتی مشاهده نخواهید کرد؛ چراکه سنک بسیار ریز و به رنگ قهوه‌ای-خاکستری است. در نتیجه تنها راه اطلاع از حضور این آفت در برگ‌های گل مینایتان بررسی مداوم آن است. به‌این‌منظور اگر در فصل تابستان شاهد زرد شدن و ریزش برگ‌ها بودید، احتمالا سنک به گیاه شما حمله کرده است، درچنین‌شرایطی سریعا از صابون حشره‌کش استفاده کرده و تمامی سطوح برگ را با آن بپوشانید. این کار سبب می‌شود تا سنک و حشرات پنهان شده در نقاط مختلف برگ، توسط این صابون از بین بروند. خوشبختانه، سنک قبل از زمان گلدهی استر پدیدار می‌شود؛ در نتیجه اسپری کردن صابون آسیبی به زنبورها و پروانه‌ها نخواهد رساند و با خیال راحت می‌توانید این کار را انجام دهید.

گل مینا
گل‌ستان دوشنبه 15 فروردین 1401 ساعت 14:04
0 نظر

همه چیز درباره نگهداری از گیاه نخل مرداب


نخل مرداب یکی از گیاهان جذاب آپارتمانی است که وجود آن در خانه بسیار لذت بخش است. زیرا روش نگهداری نخل مرداب اصلا سخت نیست و فقط باید حواستان به این باشد که این گیاه به آبیاری زیاد نیاز دارد تا بتواند به خوبی رشد کند. اما اگر قصد خرید گیاه گلدانی نخل مرداب را دارید نیز می‌توانید آن را از یک فروشگاه آنلاین گل و گیاه به راحتی خریداری کنید.

معرفی

نخل مرداب یکی از محبوب‌ترین گیاهان خانگی و از اعضای خانواده گیاهان جگنی است. این گیاه بومی ماداگاسکار، شبه‌جزیره عربستان و شرق آفریقا بوده و در جنگل‌های گرمسیری و نیمه گرمسیری مناطق مختلف جهان مثل آمریکای جنوبی، نیوزلند یا استرالیا نیز می‌شود. نخل مرداب فوق‌العاده زیبا و دوست داشتنی و عاشق آبیاری است؛ به‌طوری‌که آبیاری زیاد نه تنها به آن آسیبی نمی‌زند بلکه گیاه از آن لذت نیز می‌برد. اگر بین خانواده نخل نخل مرداب را برای خرید انتخاب کرده یا این گیاه را در خانه خود دارید، در ادامه با این مطلب همراه شده و از صفر تا صد روش نگهداری از نخل مرداب را یاد بگیرید.

نخل مرداب در یک نگاه

  • نام علمی: Cyperus alternifolius
  • خانواده: جگنیان
  • بومی: ماداگاسکار، شبه جزیره عربستان، شرق آفریقا
  • نام‌های مرسوم: نخل مرداب، پنجه کلاغی

شرایط نگهداری

نخل مرداب گیاهی علف شکل، نیمه آبزی و بسیار سرسخت است. این گیاه می‌تواند بین 40 الی 120 سانتی‌متر رشد کرده و بسیار زیبا و پرپشت شود. برای نگهداری از نخل مرداب لازم است موارد زیر را رعایت کرده تا گیاهی همیشه سرحال و زیبا داشته باشید.

میزان نور لازم برای رشد گیاه

نخل مرداب ترجیح می‌دهد در محیطی روشن با نور زیاد زندگی کند، اما این نور باید غیرمستقیم باشد؛ چراکه نور شدید و مستقیم آفتاب در طولانی مدت می‌تواند باعث سوختن برگ‌های گیاه شود. بنابراین بهتر است محلی برای گیاه در نظر بگیرید که نور زیاد، اما غیرمستقیم باشد. ناگفته نماند که می‌توانید این گیاه را در نور مستقیم آفتاب قرار دهید، فقط به شرطی که از آفتاب مستقیم بعدازظهر در امان باشد و در بعدازظهر در سایه بماند. معمولا این گیاه می‌تواند نور مستقیم خورشید را برای کوتاه مدت تحمل کند، اما در طولانی مدت و نور شدید آسیب می‌بیند. در مورد نور گیاه گفتنی است که نور کم نیز می‌تواند باعث کند شدن رشد گیاه و کم‌پشت شدن آن شود.

دما و رطوبت مورد نیاز محیط نگهداری

در مورد دما و رطوبت مورد نیاز نگهداری از باید بدانید که این گیاه محیطی گرم و مرطوب را دوست دارد و دمایی بین 10 الی 22 درجه سانتی‌گراد برای این گیاه عالی است. درمقابل نخل مرداب از زندگی در هوای سرد و خشک آسیب می‌بیند و نمی‌تواند دمای کمتراز منفی 9 درجه سانتی‌گراد را تحمل کند؛ نخل مرداب در مقابل سرمازدگی مقاوم نیست و سرمازدگی می‌تواند باعث از بین رفتن و قهوه‌ای شدن برگ‌های آن شود.

روش آبیاری

همان‌طور که در مقدمه گفتیم نخل مرداب عاشق آبیاری است و آبیاری زیاد نه‌تنها به آن آسیبی نمی‌رساند بلکه گیاه از آن لذت نیز می‌برد؛ دلیل این موضوع این است که نخل مرداب گیاهی نمیه‌آبزی و در زیستگاه طبیعی خود کنار برکه‌ها و آبراه‌ها رشد می‌کند. پس چندان عجیب نیست که این گیاه برای رشد خود نیاز به آبیاری زیاد داشته باشد.
در مورد آبیاری نخل مرداب گفتنی است که می‌توانید گلدان گیاه را در سینی یا کاسه‌ای پر از آب قرار دهید و دیگر نگران آبیاری آن نباشید؛ چراکه این گیاه مشکلی با در آب ماندن و آبیاری زیاد ندارد و همین مساله، نگهداری از آن را بسیار راحت می‌کند.

بهترین خاک برای رشد گیاه

نخل مرداب در خاک‌های معمولی گلدان به‌خوبی رشد کرده و سطح pH خاک آن نیز باید چیزی بین 5.5 تا 6.5 باشد. همچنین می‌توانید برای این گیاه خاکی غنی با ترکیب دو قسمت پیت ماس، یک قسمت ماسه و یک قسمت لوم بسازید. این خاک به‌خوبی رطوبت را درون خود حفظ کرده و برای نگهداری نخل مرداب بسیار عالی است. جالب است بدانید نخل مرداب را می‌توانید به‌جای خاک درون آب نیز نگهداری کنید.

کود دادن به نخل مرداب

در طول نگهداری از نخل مرداب برای رشد بهتر آن در طول فصل رویش می‌توانید هفته‌ای یک‌بار به آن کود بدهید. به‌این‌منظور کود استاندارد گیاهان خانگی انتخابی مناسب است.

روش هرس کردن گیاه

یکی از نکات مهم در نگهداری از نخل مرداب، هرس کردن درست و به‌موقع آن است؛ چراکه این گیاه سرعت رشد و گسترش زیادی دارد و در صورتی که از آن غافل شوید ممکن است تمام فضای باغچه شما را اشغال کند. همچنین باقی ماندن برگ‌های ضعیف یا مرده روی گیاه می‌تواند باعث ضعیف شدن یا مرگ آن شود، بنابراین باید برگ‌های مرده یا تغییر رنگ یافته را نیز از روی گیاه هرس کنید.

روش عوض کردن گلدان

اگر نخل مرداب خود را درون گلدان کاشته‌اید تقربیا سالی یک‌بار باید گلدان آن را تعویض و با گلدان بزرگتری جایگزین کنید تا گیاه فضای کافی برای رشد داشته باشد. ضمن اینکه لازم است همزمان با تعویض گلدان خاک آن را نیز تعویض کنید. برای این کار کافی است گلدانی با اندازه یک سایز بزرگتر انتخاب کرده و خاک تازه‌ای برای گیاه فراهم کنید. سپس گیاه را از گلدان قدیمی خود خارج کرده و خاک و کثیفی‌های اطراف ریشه را به‌دقت تمیز کنید. درنهایت گیاه را به گلدان با خاک جدید منتقل کنید.
درنظر داشته باشید در صورتی که گلدان گیاه تعویض نشود، ریشه گیاه فضای کافی برای رشد را نخواهد داشت و رشد آن متوقف می‌شود، پس برای رشد مداوم نخل مرداب حتما حواستان به تعویض به‌موقع گلدان آن باشد.

گل دادن نخل مرداب

نخل مرداب از تیر تا اوایل مهر گل‌هایی سبز رنک می‌دهد که به‌صورت خوشه‌ای در لبه برگ‌ها و در بین برگک‌ها رشد می‌کنند. این گل‌ها در نوع خود زیبا هستند و پس از مدتی و بعد از طی کردن دوران بلوغ، قهوه‌ای می‌شوند. در مورد گل‌های نخل مرداب باید درنظر داشته باشید که گل‌های این گیاه دلیل جذابیت این گیاه نبوده و بیشتر برگ‌های سبز و چتری آن هستند که جلوه زیبایی به آن داده‌اند.

آفات آلوده کننده گیاه

یکی از مهم‌ترین آفاتی که در طول نگهداری نخل مرداب آن را تهدید می‌کند، کنه‌های تارعنکبوتی هستند. این حشرات می‌توانند در زیر برگ‌های گیاه شروع به تکثیر شدن کرده و شیره گیاه را بنوشند. کنه‌های تار عنکبوتی از خود ردی سفید رنگ مثل تار عنکبوت به جا می‌گذارند و در صورتی که کنترل نشوند به‌سرعت گیاه را از بین خواهند برد. اگر کنه‌های تارعنکبوتی به نخل مرداب شما حمله کردند برای خلاصی از دست این حشرات می‌توانید از اسپری روغن نیم استفاده کنید.

آیا نخل مرداب سمی است؟

تا به امروز گزارش خاصی از ایجاد مسمومیت از طریق خورده شدن برگ‌های نخل مرداب وجود نداشته است، اما در هر صورت این گیاه به‌عنوان گیاهی با درجه مسمومیت کم طبقه‌بندی می‌شود. متخصصان می‌گویند خورده شدن برگ‌های این گیاه می‌تواند باعث ایجاد اسهال یا استفراغ شود؛ بنابراین بهتر است این گیاه را از دسترس حیوانات خانگی و کودک خود دور نگه دارید.

روش‍های مختلف تکثیر کردن گیاه

این گیاه را می‌توانید به روش‌های کشت بذر، تقسیم ریشه یا قلمه زدن تکثیر کنید.

کاشتن بذر گیاه

برای تکثیر از طریق کاشت بذر کافی است، بذرهای گیاه را درون خاکی مرطوب بکارید و به طور مرتب آبیاری کنید تا خاک گیاه همیشه مرطوب بماند و خشک نشود. بعد از چند هفته می‌توانید جوانه‌های تازه گیاه را مشاهده کنید.

تقسیم ریشه

تکثیر نخل مرداب از طریق تقسیم ریشه کاری ساده است. برای این کار گیاه بالغ را از درون خاک خارج کنید. سپس با چاقویی تیز و تمیز توپی ریشه را به چند قسمت تقسیم کنید و هر قسمت را جداگانه درون خاک بکارید. توجه کنید که هر قسمت به اندازه کافی ریشه و ساقه داشته باشد و گیاه را بیش‌ازحد کوچک نکنید.

قلمه زدن

تکثیر نخل مرداب از طریق قلمه زدن ساده‌ترین و موثرترین روش است و خیال شما از موفقیت‌آمیز بودن نسبت به دو روش یاد شده تا حد زیادی راحت خواهد بود. به‌این‌منظور کافی است یک ساقه سالم و قوی را انتخاب کنید و حدود 10 سانتی‌متر از آن را ببرید. سپس برگ‌های نیمه پایینی ساقه را به‌طور کامل هرس کنید و ساقه را درون آب قرار دهید. بعد از چند هفته قلمه‌ها ریشه داده و رشد جدید گیاه را مشاهده خواهید کرد. در آن زمان اگر ریشه‌ها به اندازه کافی بزرگ شده باشند، می‌توانید قلمه‌ها را به گلدان منتقل کنید.

زرد شدن برگ‌های نخل مرداب به چه علت است؟

نور نامناسب دلیل اصلی زرد شدن برگ‌های نخل مرداب است. این گیاه به نوری زیاد و کامل نیاز دارد، اما نور مستقیم خورشید می‌تواند در طولانی مدت به آن آسیب زده و برگ‌های آن را بسوزاند؛ این مشکل خود را با زرد شدن نشان می‌دهد. از سوی دیگر نور کم نیز می‌تواند گیاه را پژمرده و ضعیف کرده و باعث ریزش برگ‌های آن شود.

قهوه‌ای شدن برگ‌های گیاه به چه علت است؟

همان‌طور که گفتیم این گیاه علاقه زیادی به آب دارد و قهوه‌ای شدن برگ‌های آن نشانه‌ای از کم آبی است. درصورتی که خاک این گیاه کمی خشک شود، گیاه آسیب می‌بیند و لبه برگ‌ها شروع به قهوه‌ای شدن خواهند کرد. ضمن اینکه این قهوه‌ای شدن در طول زمان به بقیه برگ‌ها سرایت می‌کند. بنابراین مراقب باشید خاک گیاه حتی به میزان کم نیز خشک نشود.

نخل مرداب
گل‌ستان پنج‌شنبه 11 فروردین 1401 ساعت 21:46
0 نظر

درباره گیاه پدیلانتوس و روش نگهداری آن چه می‌دانید؟


یکی از گیاهان زیبای گلدانی با ظاهری خاص و جذاب، گیاه پدیلانتوس است که شکل زیگزاگی ساقه و برگ‌های آن، توجه دیگران را به خود جلب می‌کند. اما اگر قصد خرید گیاه آپارتمانی پدیلانتوس را دارید به دلیل کمیاب بودن آن، می‌توانید این گیاه از یک فروشگاه گل و گیاه آنلاین خریداری کنید. البته بهتر است ابتدا با روش نگهداری پدیلانتوس که در ادامه به توضیح آن پرداخته ایم، به خوبی آشنا شوید.

شناخت گیاه پدیلانتوس

پدیلانتوس، گیاهی با ساقه‌های آبدار ضخیم است که ساقه‌های آن به صورت زیگ زاگ و برگ‌هایش به صورت عقب و جلو رشد می‌کنند. این گیاه زیبا دارای دو واریته سبز و ابلق است و در محیط‌های بسیار روشن و آفتابی رگ برگ‌های گلگون به خود می‌گیرند که زیبایی آن را چند برابر می‌کند و تا ارتفاع حدود 2متر میرسد، با این حال در داخل منزل معمولا تا ارتفاع 60 سانتی رشد میکند. اگر شرایط اولیه را فراهم کنید نگهداری از گیاه زیگزاگی آسان است.
نام های دیگر گیاه پدیلانتوس، گل لغزنده، ستون فقرات شیطان، گیاه زیگزاگی و نام علمی آن Pedilanthus tithymaloides میباشد. نام پدیلانتوس از ترکیب دو کلمه یونانی به معنای “گیاه” و “کفش” گرفته شده است.
اکنون با ما همراه باشد تا روش نگهداری گیاه پدیلانتوس را بدانید.

خلاصه معرفی پدیلانتوس

شکل زندگی: بوته
خانواده: افوربیاسه
خاستگاه: مناطق حاره و نیمه حاره آمریکا
اندازه: ارتفاع تا 60-80 سانتیمتر، نمونه های بزرگ زینتی (دکوراتیو) نیستند.
نرخ رشد: 15-20 سانتیمتر در سال
عمر: یک گیاه چندساله، در طول سالها قسمتهایی از ساقه خالی میشود.

شرایط نگهداری

در ادامه به توضیح روش نگهداری گیاه خواهیم پرداخت.

روش صحیح آبیاری

شرح روش نگهداری گیاه پدیلانتوس را با آبیاری آغاز میکنیم:
در تابستان، آبیاری منظم 2-3 بار در هفته و گاهی اوقات بیشتر نیاز است و خاک نباید خشک شود و بهتر است که رطوبت خاک تقریبا ثابت نگه داشته شود.
در زمستان، آبیاری را به هر 4-5 روز کاهش دهید. دقت کنید با آبیاری ناکافی، گیاه برگهای پایینی را از دست میدهد. حواستان باشد از غرقاب کردن گیاه بپرهیزید چون باعث پوسیدن ریشه میشود.
آبیاری صحیح، رمز سلامت و شادابی پدیلانتوس است. این گیاه در تمام طول سال، به خاکی مرطوب نیاز دارد. اما اگر در هر بازه‌ای از سال بیش از حد نیاز آن را آبیاری کنید، ریشه آن دچار پوسیدگی خواهد شد؛ مشکلی که برای حیات ساکولنت‌ها تهدیدی اساسی به شمار می‌رود. در فصل تابستان، خاک پدیلانتوس را به صورت عمقی آبیاری کنید. آبیاری صحیح نباید در روزی بخصوص از هفته انجام شود، پس صبر کنید تا سطح خاک کمی خشک شود و سپس به گیاه آب بدهید. با سرد شدن هوا در فصل پاییز و زمستان، آبیاری را کاهش دهید.
شاید لازم باشد در ماه‌های بسیار گرم، هر هفته پدیلانتوس را آبیاری کنید. اما برای اطمینان بیشتر، همیشه سطح خاک را با انگشتان خود چک کنید. اگر چند سانتی متر رویی خشک بود، پدیلانتوس را آبیاری کنید.
آبیاری را تا هنگامی ادامه دهید که مقدار اضافی آب، از حفرات زیر گلدان خارج شوند. حتما آب‌های جمع شده را از زیر گلدانی خارج کنید تا گیاه در آب نماند. بین هر بار آبیاری، بهتر است بگذارید خاک به صورت واضح خشک شود. اما افراط نکنید، زیرا پژمردگی ناشی از تشنگی به ساقه‌ها آسیب می‌زند.

نور مورد نیاز

گیاه پدیلانتوس میتواند مقدار کم نور مستقیم خورشید را تحمل کند،و باید در نور غیر مستقیم خورشید باشد و گیاه پدیلانتوس در بیرون از منزل در سایه آفتاب نیز دوام میاورد.
پدیلانتوس گیاهی گرمسیری است، بنابراین به ترکیب ایده‌آلی از نور و رطوبت نیاز دارد. آن را در مکانی روشن و نورگیر قرار دهید. نور کافی سبب می‌شود تا برگ‌ها رنگ و طرح زیباتری داشته باشند. این گیاه می‌تواند مقدار بسیار کمی از نور مستقیم خورشید را نیز تحمل کند، اما اگر آن را در نزدیکی پنجره‌ای نورگیر با نور مستقیم خورشید قرار داده‌اید، حتما از پرده یا هر فیلتر دیگری استفاده کنید. زرد شدن نوک برگ‌ها، نشانه دریافت بیش از حد نور یا گرمای شدید هواست.

دمای مناسب

 بهترین دما در تابستان 25 تا 30 درجه سانتیگراد است و در زمستان، گیاه باید از هوای سرد محافظت شود. اگر پدیلانتوس به طور مداوم در دمای کمتر از 12 درجه سانتیگراد نگهداری شود زنده نمی ماند.

رطوبت مورد نیاز

یک ویژگی مهم مثبت از این گیاه مقاومت آن در برابر کمبود رطوبت است. پدیلانتوس در یک اتاق خشک هم احساس خوبی دارد ولی با این حال، آبیاری پدیلانتوس باید با دقت بیشتری انجام شود.
پدیلانتوس را در طول فصل رشد به طور منظم آبیاری کنید، اجازه دهید خاک کمی مرطوب باشد، غرقاب و خیس نباشد. چرا که ریشه شروع به پوسیدگی میکند.
با تغییر فصل از پاییز به زمستان آبیاری را کمی کاهش دهید؛ اما اجازه ندهید که خاک کاملا خشک شود. اگر خاک به طور دائم و کامل خشک باشد، ریزش برگها شروع میشود.
حتی در فصول سرما. یک سینی پر از آب و سنگریزه در زیر گلدانش قرار دهید و اگر فکر می‌کنید هوا بیش از حد خشک است، هر روز با یک اسپری آب، برگ‌ها را نیز مرطوب کنید.

خاک مناسب برای گیاه

برای اینکه پدیلانتوس را سالم و عاری از بیماری‌های قارچی نگه دارید، از خاک‌ کاکتوس تجاری (خاکی به صورت بسته بندی و استریل به فروش می‌رسد) استفاده کرده و یا ترکیب خودتان را بسازید. زه کشی برای پدیلانتوس بسیار مهم است. برای ساخت ترکیب خود، دو راه پیش روی شماست:
مقدار کافی خاک گلدان معمولی را با کمی پیت ماس ترکیب کنید تا جذب آب آن بهبود پیدا کند.
3 قسمت خاک باغچه، 1 قسمت پیت ماس و 1 قسمت شن را با هم مخلوط کنید.
این گیاه باید هر 3-2 سال یکبار مجدد در خاکی با زه کشی مناسب کاشته شود. اگر می‌خواهید گلدان را تعویض کنید، ابتدا باید گلدان جدید را آماده کنید. خاک را در آن بریزید و کمی مرطوب کنید. سپس گیاه را از گلدان قبلی خارج کرده و به آرامی تکان دهید تا خاک‌های چسبیده به ریشه از آن جدا شوند. سپس گیاه را در خاک تازه بگذارید و باقی فضا را با خاک مرطوب شده پر کنید. عمق گیاه باید بدون تغییر نسبت به گلدان قبلی حفظ شود.

گل دادن پدیلانتوس

پدیلانتوس یک بوته گلدار است. گلهایش شکل نامتعارفی دارد. شکوفه های قرمز در اواخر بهار یا تابستان بوجود می آیند و در طول این مدت، افزایش تعداد دفعات آبیاری و عدم تغییر مکان گلدان توصیه میشود.
گل در گل آذین رأسی متراکم با دو براکت کوچک قرمز رنگ حدودا دو سانتی متری تشکیل میشود. گل آذین صورتی یا قرمز است و شبیه سر یک پرنده کوچک یا کفش است.

عوض کردن گلدان

وقتی ریشه ها گلدان را پر کردند گیاه نیاز به جابجایی دارد و چون  ریشه های پدیلانتوس رشد آرام و فشرده ای دارند جابجایی به ندرت اتفاق می افتد.
در بهار، با شروع رشد اگر گلدان از ریشه پر شده باشد بهترین زمان تعویض گلدان است.
پدیلانتوس در گلدان کوچک بهتر رشد میکند و گلدان جدید باید قطری تقریبا برابر با ارتفاعش داشته باشد. کف گلدان باید با سنگریزه برای زهکشی مناسب پوشانده شود و نبود این مورد منجر به پوسیدگی ریشه و مرگ گیاه میشود.
دقت کنید بعد از جابجایی برای مدت کوتاهی، گیاه باید در سایه باشد.
تاکید میکنیم اگر پدیلانتوس را به عنوان گیاه آپارتمانی نگهداری میکنید از گلدان کوچک استفاده کنید.،این گیاه ریشه های محدود را میپسندد.

روش تکثیر کردن

تکثیر از طریق قلمه متداول ترین روش است،
تکثیر گیاه پدیلانتوس در فصل بهار انجام میشود و موارد زیر لازم است:
– قلمه های 8-10 سانتیمتری، حداقل با دو جفت برگ سالم (جفت برگ پایینی باید بریده شوند)
– گلخانه ای با پوشش پلی اتیلنی
– مخلوط پیت و پرلیت یا خاک و شن
– استفاده از هترواکسین در دمای 22-23 تا 25 درجه سانتیگراد
بعد از انتخاب و هرس قلمه ها، آنها باید برای مدت کوتاهی در آب نگهداری شوند تا مایع شیری آن شسته شود.
2-3 هفته بعد جوانه زنی آغاز و سپس ریشه ظاهر میشود. سپس میتوانید هر3 قلمه را در یک گلدان بکارید.

روش هرس کردن

در صورت نیاز در فصل رشد باید گیاه را هرس کنید، و اگر گیاه ارتفاع مطلوب دارد فقط با قیچی مخصوص هرس، برگهای مرده یا بیمار را جدا کنید.
برای جلوگیری از رسیدن شیره به دستتان دستکش باغبانی بپوشید، چون ممکن است منجر به خارش پوست شود.

آفات آلوده کننده گیاه

پدیلانتوس اغلب اوقات از سفیدک پودری، مگس سفید، شته ها و کرم عنکبوتی ها آسیب میبیند.
باید به صورت دوره ای گیاه را چک کنید تا از وجود آفات با خبر شوید.
و برای دیدن کرم عنکبوتی نیاز به یک ذره بین داری چون خیلی کوچکند.
برای حذف آفت از گیاه با حذف برگهایی که بشدت درگیر هستند و یا با استفاده از اسپری صابون حشره کش با آفت مقابله کنید.

آیا گیاه پدیلانتوس سمی است؟

مثل دیگر گیاهان خانواده افوربیاسه، پدیلانتوس حاوی شیره‌ای سمی و تقریبا خطرناک است. این گیاه را دور از دسترس کودکان و حیوانات خاگی قرار دهید.
توصیه میکنیم هنگام کار با این گیاه، حتما از دستکش‌های ضخیم استفاده کنید. اگر به هر نحوی این شیره با چشم تماس پیدا کرد، باید چشم را به مدت 15 دقیقه شست و شو دهید. تماس شیره پدیلانتوس با چشم، معمولا به ایجاد درد و قرمزی در آن ناحیه منجر می‌شود. این توصیه‌ها برای افراد دارای پوست‌های حساس، جدی‌تر است.
اگرچه خورده شدن پدیلانتوس توسط انسان‌ها و کودکان به ندرت رخ می‌دهد، اما مقدار کافی از آن می‌تواند سبب بروز مشکل در دستگاه گوارش مانند ایجاد تهوع و استفراغ شود.
پدیلانتوس برای حیوانات خانگی نیز سمی است. اگر توسط سگ/ گربه خورده شود، عوارضی همچون ضعف، افسردگی، تهوع، استفراغ، سرگیجه، عدم کنترل آب دهان و ضربان غیرطبیعی قلب را در پی خواهد داشت. اگر حیوان شما مقداری از این گیاه را بلعید، سریعا او را به کلینیک دامپزشکی ببرید.

مشکلات گیاه در اثر نگهداری نادرست

  • بر اثر نگهداری نادرست، برگها ممکن است زرد شوند و بریزند، برای رفع این مورد تعادل در میزان آبیاری ضروری است.
  • اگر گیاه قد طویلی پیدا کند، حاکی از کمبود نور است و باید به محیطی با نور غیرمستقیم برده شود.
  • نیاز است که گیاه را از سرما و خشکی خصوصا در زمستان محافظت کنید، در این گونه مواقع گیاه نمیمیرد اما تمام برگهایش را از دست میدهد باید به وضعیت ساقه توجه کنید و قسمتهای مرده و یخ زده را جدا کنید تا در محل برش ساقه های جدید جوانه بزنند.
  • اگر پاییز یا زمستان دیر رس باشد ساقه ها کشیده میشوند نیاز است که دمای محل نگهداری را کاهش دهید و حواستان به نور باشد. ممکن است گیاه نیاز به نور بیشتری داشته باشد.
  • اگر نوک برگهای گیاه زرد می شود احتمالا از خشکی محیط است یا گیاه در نور شدید خورشید قرار دارد.
  • اگر برگ های گیاه کوچک بمانند و در حالی که سبز هستند بریزند، به احتمال خیلی زیاد گیاه کمبود نور دارد بایدبه محیط با نور زیاد و غیر مستقیم منتقل شود.
  • اگر برگ ها سبز میشوند و دمبرگشان تشکیل نمیشود به دلیل مقدار زیاد نیتروژن در خاک است.
کود‌دهی پدیلانتوس

پدیلانتوس می‌تواند بدون دریافت کود هم رشد مناسبی داشته باشد؛ اما رسیدن مقدار کافی از عناصر ضروری در فصل تابستان، می‌تواند به آن کمک کند تا گلبرگ‌های زیبای قرمز رنگش را نمایان سازد، گلبرگ‌هایی که در اواخر بهار یا اوایل تابستان ظاهر می‌شوند.
کوددهی بیش از حد، نتیجه‌ای معکوس داشته و به ضعیف شدن گیاه منجر خواهد شد؛ پس فقط در فصول رشد این کار را انجام دهید و در پاییز و زمستان روند کوددهی را متوقف کنید تا گیاه فرصت کافی برای استراحت داشته باشد. از کود محلول در آب با فرمول متعادل مانند 15-15-15، یا فرمول مخصوص گلدهی مانند 5-9-7 استفاده کنید. بهتر است برای پدیلانتوس سراغ کودهایی با مقادیر بالای نیتروژن نروید، زیرا سبب می‌شود تا همه برگ‌ها بدون تولید هیچ گلی رشد کنند.
توصیه ما این است که نصف قاشق چای خوری کود را در حدود 1 لیتر آب حل کنید. از بهار تا اواخر تابستان، هر یک هفته در میان این کود را به پدیلانتوس برسانید.
مواظب باشید که هرگز کود را بر روی برگ‌ها و ساقه‌ها نریزید. هنگام کوددهی، خاک باید همیشه خیس باشد تا از سوختن ریشه جلوگیری شود. اگر پدیلانتوس به شکل افراطی به تولید برگ پرداخت اما شکوفه‌ای ایجاد نکرد، میزان کود را نصف کنید.

تفاوت شرایط نگهداری گیاه پدیلانتوس در فصول مختلف سال

نیازها و نحوه نگهداری از پدیلانتوس، در هر موقعیت زمانی از سال متفاوت است. به جز تفاوت در میزان آبیاری و کوددهی، در فصول تابستان و زمستان باید اقدامات دیگری نیز برای این گیاه انجام دهید.
تابستان، بهترین فرصت برای هرس کردن پدیلانتوس است. برای این کار، صبر کنید تا تمام گل‌های این گیاه عمر مفید خود را سپری کنند، سپس به سراغ هرس کردن بروید. حتما دستکش بپوشید تا از شیره سمی پدیلانتوس در امان باشید. از یک چاقو تیز یا قیچی باغبانی استفاده کنید: تمام ساقه‌های نامتناسب یا بخش‌های اضافی را از پایه جدا کنید.
در تمام مناطق (بجز مناطق بسیار گرم)، پدیلانتوس باید در فصل زمستان شرایط خاصی داشته باشد، یا به اصطلاح یک دوره “زمستان گذرانی” را تجربه کند. آن را در اتاقی گرم و نورانی قرار دهید، به گونه‌ای که هر روز 6 ساعت نور خورشید را دریافت کند و دمای محیط نیز بالای 18 درجه سانتی گراد باشد. در پایان زمستان و قبل از جوانه زنی، گلدان گیاه را عوض کنید. البته تعویض باید هر 3-2 سال یکبار صورت بگیرد. گلدانی با حفرات زه کشی کافی انتخاب کنید. اندازه آن باید 5-3 سانتی متر از گلدان قبلی بزرگ‌تر باشد. خاک مخصوص ساکولنت را از قبل مرطوب کنید و سپس پدیلانتوس را در آن بکارید. دقت کنید که گیاه در عمق مشابهی از خاک کاشته شود، برابر با همان عمق کاشته شده در گلدان اولیه.

گیاه پدیلانتوس
گل‌ستان سه‌شنبه 9 فروردین 1401 ساعت 18:42
1 نظر