این گل زیبا در اوایل بهار شکوفه میدهد و مدت زمان طولانی باقی میماند.
در دنیای گلها، قرنفل گلی جدید و نوظهور نیست. آن از زمانهای بسیار قدیم و بوده و متعلق به اوراسیاست.
یک باستان شناس یونانی به نام “تئوفراستوس” آن را “Dianthus” نامگذاری کرد.
این
نام تشکیل شده از دو واژه یونانی است. “Dios” به معنی الهی و “Anthous” به
معنی گل. به همین دلیل به قرنفل، گل خدایان گفته میشود.
قرنفل به گل خدایان معروف است.
آن نماد تحسین، شور، دمدمی مزاج بودن، توجه، عشق و تشکر و قدردانی است.
اگر به دانستن نماد گل ها علاقه دارید مطلب معنی گل ها را از دست ندهید تا بهترین انتخاب را داشته باشید.
حدود 300 گونه مختلف برای قرنفل ثبت شده است. این گونهها شامل خانواده قرنفلهای سالیانه، دوسالانه و درختچهای است.
اکثر
انواع آنها برگهای ساده و نازک دارند. اما گلهای آنها بسیار متفاوت است و
در طرحها و رنگهای مختلف عرضه میشود. عمر گل قرنفل طولانی است و به
همین دلیل برای کاشتن در باغچه و یا نگهداری در گلدان بسیار مناسب و به
صرفه است.
اگر این گل توسط حیوانات خانگی و یا کودکان خورده شود، عوارض گوارشی
ایجاد میکند. علاوه بر این، شیره ای در داخل این گیاه وجود دارد که ممکن
است باعث ایجاد حساسیت و التهاب پوستی شود
پس آن را از دسترس کودکان و حیوانات دور کنید و با دستکش به امور هرس کردن آن بپردازید.
قرنفل یک گیاه سالیانه ( و گاهی دوسالانه) است. یعنی عمر مفید آن پس از
یک دوره کاشت و رشد، تنها حداقل یکسال است. پس لازم است هر دو، سه سال
یکبار آن را مجدد بکارید.
برای کاشت میتوانید از دانه و یا قلمه و ساقه قرنفل استفاده کنید. فصل رشد و شکوفه دهی این گیاه، بهار است.
قرنفل بین 30 تا 60 سانتیمتر رشد میکند. گلهای آن صاف و مسطح هستند و به پهنای حدود 7 تا 12 سانتیمتر میرسند.
جهت رشد قرنفل به صورت عمودی است و به شکل زیبایی به حالت گرد و مارپیچ
رشد میکند. بنابراین اگر تعداد زیادی از این گل را در کنار هم بکارید، یک
توده حجیم زیبا از گلهایی خوش رنگ خواهید داشت.
قرنفل به نور کافی خورشید احتیاج دارد اما نمیتواند گرمای زیاد را تحمل
کند. پس بهتر است منطقه ای را برای آن انتخاب کنید که در بعدازظهر بدون
آفتاب باشد.
قرنفل بسیار معطر است و عطری شبیه به عطر میخک دارد. بوی آن مخلوطی از تندی و شیرینی است.
به دلیل شکل مسطح و پهن گلها، قرنفل برای سنگفرش کردن باغچه و حاشیه پیاده روها بسیار مناسب است.
انواع
خاصی از آن خوراکی هستند؛ طعم آنها همانند عطرشان بین شیرینی و تندی
است.قرنفل در گذشته کاربرد دارویی هم داشته است. در طب سنتی چینی، از آن
برای درمان بیماریهای ادراری استفاده میشده است.
گیاه پاچیرا (Pachira aquatica) متعلق به مناطق شرقی آسیاست. نگهداری آسان، رشد سریع و ظاهر زیبای این گیاه باعث شده تا به یک گیاه آپارتمانی ایده آل تبدیل شود. فقط کافی است کمی آب و نور به آن برسانید و مابقی کار را به پاچیرا بسپارید.
جالب است بدانید در فرهنگ قدیمی چین، گیاه پاچیرا از نماد های ثروت و
خوشبختی به حساب میآمده و به همین علت به درخت پول هم معروف است.
برخی با خرید گیاه آپارتمانی پول اعتقاد دارند که وضعیت مالی بهتری پیدا خواهند کرد.
داستانی
قدیمی وجود دارد که مردی فقیر برای پول دار شدن دعا میکرد و در حال دعا
کردن چشمش به گیاهی عجیب میخورد. او این گیاه را به عنوان نتیجه دعاهایش
به خانه میبرد، برگهای عجیب این گیاه را به مردم میفروشد و در نهایت به
ثروت میرسد.
بعد از معرفی، نوبت به روش نگهداری گیاه پاچیرا میرسد. همانطور که در ابتدای مطلب نیز گفتیم، نگهداری از پاچیرا آسان است. اگر این گیاه را در خانه خود دارید، اما روش نگهداری از آن را بلد نیستید، کافیست به نکاتی که در ادامه به آنها اشاره میکنیم توجه داشته باشید.
پاچیرای زیبا عاشق خاک مرطوب رو به خشک است. خاک و ریشه خیس اصلا برای
آن قابل تحمل نیست. به بدنه این گیاه دقت کنید، همانطور که مشخص است هرچه
در طول ساقه به سمت پایین برویم، ساقه ضخیمتر میشود. این قسمت ضخیم، قادر
است که آب را برای مدت طولانی ذخیره کند و در هنگام خشکی به نقاط مختلف
گیاه برساند.
از بهار تا پاییز، هفتهای یکبار گیاه را آبیاری کنید و با رسیدن
زمستان، این میزان را به حداقل برسانید. آبیاری را تا زمانی ادامه دهید که
سطح خاک کاملا اشباع شده باشد و دیگر نتواند آبی جذب کند. پس از چند دقیقه،
آب جمع شده در زیر گلدانی را خالی کنید؛ این کار باعث پیشگیری از تجمع آب و
فاسد شدن ریشه میشود.
بهتر است از آب باران برای آبیاری پاچیرا
استفاده کنید. انتخاب دیگر، استفاده از آب آهک مخصوص برای گیاهان است. حضور
آهک در آب با از بین بردن یونهای سنگین، آب سنگین را به آبی سبک برای
گیاهان تبدیل میکند.
اگر آب باران یا آب آهک در دسترس ندارید و از آب لوله کشی برای آبیاری
گیاهان استفاده میکنید، حتما از یک شب قبل آب را در ظرفی رو باز بریزید و
بگذارید برای چند ساعت به همان حالت باقی بماند. به این شکل، کلر آب آزاد
شده و برای گیاهان مناسبتر میشود.
قبل از آبیاری بعدی، اجازه دهید سطح رویی خاک کاملا خشک شود.
پاچیرا میانه خوبی با پاشیدن آب روی ساقه ندارد؛ بنابراین هرگز آب را بر روی ساقهی پاچیرا نریزید، چون باعث پوسیده شدن گیاه میشود.
میزان رطوبت هوا برای پاچیرا بسیار مهم است. رطوبت هوا باید حدود 45 الی
55 درصد باشد. برای اینکه این میزان رطوبت را برای گیاه تامین کنید،
میتوانید برگهای گیاه را با آب اسپری کنید. یک شست و شو با آب هم
میتواند برای گیاه مفید باشد؛ چون هم رطوبت را تامین کرده و هم گرد و غبار
را از گیاه پاک میکند.
همچنین میتوان این گیاه را در محلی مرطوب
مانند حمام یا آشپزخانه قرار دهید تا از رطوبت طبیعی محیط استفاده کند
البته به شرطی که نور مناسب برای آن تامین باشد. در فصلهای سرد که از
وسایل گرمایشی در داخل خانه استفاده میکنید، میتوانید با کمک دستگاه بخور
رطوبت مورد نیاز گیاه را فراهم کنید.
پاچیرا باید در مکانی روشن قرار بگیرد، اما جای نگرانی نیست چون میتواند در سایه نسبی هم رشد خوبی داشته باشد.
در میانه روز و زمانی که حرارت خورشید به اوج خود میرسد، گیاه نباید در معرض نور مستقیم قرار بگیرد.
اگر
از پاچیرا در خارج از محیط داخلی خانه نگهداری میکنید، جهت اطمینان بیشتر
بهتر است آن را در مکانی که دارای سایهبان است قرار دهید. پاچیرایی که
تازه به خانه آورده میشود، ابتدا باید در سایه نسبی قرار بگیرد و پس از
گذشت زمان و عادت کردن به محیط، به مکانی پرنور منتقل شود.
مکان پاچیرا را زیاد تغییر ندهید. گیاه از این اتفاق دچار آسیب شده و با ریختن برگهایش، نارضایتی خود را ابراز میکند.
بهترین
حالت برای نگهداری از پاچیرا، تامین نور مداوم و غیر مستقیم است تا بتواند
انرژی لازم برای رشد و جوانه زدن برگهای جدید را ذخیره کند.
در
آپارتمان، دمای متعادل خانه (12 تا 25 درجه سانتی گراد) برای آن مناسب است.
پاچیرا به طور کلی از سرما یا گرمای شدید خوشش نمیآید.
پاچیرا از سری
گیاهانی است که به سمت نور متمایل میشوند، به همین دلیل باید آن را مرتبا
بچرخانید تا تمام بخشها به یک اندازه نور خورشید را دریافت کنند.
این
گیاه همچنین محیطهای گرم را بیشتر دوست دارد. هیچگاه نباید این گیاه را
در معرض نور مستقیم و شدید خورشید قرار داد زیرا برگهای آن آسیب میبیند و
حتی ممکن است باعث مرگ گیاه شود.
قبل از خرید گیاه آپارتمانی
پاچیرا به این نکته توجه کنید که به نور کافی ولی غیر مستقیم خورشید نیاز
دارد، یک پنجره در بخش شمالی منزل شما مکان مناسبی برای پاچیراست.
پاچیرا به عنوان یک گیاه زینتی برای ادامه زندگی به خاکی متخلخل، نفوذ پذیر و غنی نیاز دارد. به این جهت میتوانید از خاک کاکتوس، خاک گل و یا خاک گلدان استفاده کنید. برای افزایش تخلخل نیز میتوانید مقداری شن، ماسه، دانه رس و یا پرلیت به خاک اضافه کنید. پاچیرا میتواند به روش “آب کشت” نیز پرورش داده شود.
برای اینکه گیاه بتواند تمام عناصر ضروری خود را دریافت کند، از اردیبهشت تا شهریور تقریبا هر 14 روز یکبار به آن کود بدهید.
از
کود مخصوص گیاهان سبز استفاده کنید. کود باید به اندازه نصف غلظت توصیه
شده به گیاه داده شود. بجز این کود، کودهای جامد مخصوص نیز تولید شده اند
که میتوانید آنها را نیز در خاک قرار دهید.
کوددهی بیش از حد به گیاه آسیب میرساند و یا با شدت دادن رشد، مانع از تشکیل شدن گیاهی استوار و قوی میشود.
عواملی هستند که باعث از بین رفتن گیاه پاچیرا میشوند که به آنها میپردازیم:
زرد شدن برگها میتواند ناشی از کمبود رطوبت، تعویض بیش از حد مکان
گلدان و یا کوددهی زیاد باشد. پس از اینکه دلیل اصلی را تشخیص دادید، باید
آن را حل کنید.
رطوبت هوا باید با اسپری کردن آب به برگها افزایش پیدا کند،
مکان
گلدان نیز باید از پیش تعیین شده باشد و گیاه برای همیشه در یک نقطه قرار
بگیرد. و در آخر، باید بتوانید میزان اضافی کود را با توجه به نیازهای گیاه
متعادل کنید؛ اگر لازم بود میتوانید مجدد آن را در خاکی جدید و تازه
بکارید.
لک شدن برگها احتمالا نشان دهنده کمبود پتاسیم است. استفاده از کودهای دارای مقدار بالایی از پتاسیم، درمان مناسبی برای گیاه خواهد بود.
پوسیدگی و فاسد شدن ریشه، نتیجه خیسی زیاد و جمع شدن آب در خاک است که باعث ریزش برگها و نرم شدن ساقه میشود. اگر متوجه شدید که گیاه درگیر این مشکل شده است، به سرعت آن را از گلدان خارج کنید، خاکهای اطراف ریشه را پاک کرده و تمام بخشهای فاسد و پوسیده ریشه را جدا کنید. در نهایت ریشه را در خاک تازه مجدد بکارید.
اگر لایهای سفید یا خاکستری بر سطح خاک ظاهر شد، احتمالا ناشی از کپک است. این اتفاق هم نشان دهنده رطوبت بیش از حد خاک است. بهترین کاری که میتوانید برای گیاه انجام دهید، این است که تمام خاک را عوض کنید. اگر کپک فقط در سطح بالایی خاک قرار داشت و به بخشهای زیرین سرایت نکرده بود، تنها تعویض لایه رویی خاک کفایت میکند.
اگر این گیاه آب زیادی دریافت کند ریشه و برگهای آب منبسط و اشباع میشود که در نتیجه ممکن است با قهوهای شدن برگها خود را نشان دهد. یک آبیاری منظم و سیستم زهکشی خوب میتواند به راحتی جلوی وقوع این اتفاق را بگیرد و پاچیرا را از قهوهای شدن برگها و پوسیدگی ریشه نجات دهد.
برای
اینکه گیاهی پر پشت و متراکم داشته باشید نیاز است تا آنرا به صورت درست
هرس کنید. برای این کار همیشه شاخه را از جلوی گره ساقه یا برگ قیچی کنید و
نه پشت آن. هیجگاه بیش از یک سوم از ساقه را هرس نکنید و این هرس را به
صورت زاویه 45 درجه انجام دهید تا دوباره بتواند رشد کند.
سعی کنید
ساقهها د برگهای مرده را از گیاه پاچیرا هرس کنید تا انرژی گیاه صرف این
قسمتها نشود و گیاه بتواند تمرکز خود را بر روی شاخهها و برگهای سالم
بگذارد. تامین نور کافی نیز مساله مهمی برای پر پشت شدن گیاه است. گیاهی که
نور کافی دریافت نکند نمیتواند انرژی لازم برای رشد و نگهداری شاخه و
برگهای جدید را داشته باشد.
پاچیرا گیاهی عالی برای تصفیه هوا است و بهترین گیاه برای استفاده در اتاق خواب است. این گیاه بر خلاف اکثر گیاهان دیگر، در شب اکسیژن تولید میکند و میتواند سطح اکسیژن اتاق را بالاتر ببرد و هوای سالمتری را در زمان خواب تامین کند.
به عنوان آخرین بخش از مطلب روش نگهداری گیاه پاچیرا در مورد سمی بودن یا نبودن این صحبت میکنیم. خوشبختانه پاچیرا برای انسان و حیوانات خانگی سمی نیست. باوجوداین توصیه میشود برای احتیاط آن را از دسترس کودک خردسال خود یا حیوانات خانگیتان دور نگه دارید، تا مبادا هوای خوردن آن به سرشان بزند.
باید بدانید آن به گیاه شانس معروف است! باورها بر این است که این گیاه برای صاحب خود شانس میآورد. نام مستعار آگلونما گیاه شانس است.
اگر در نگهداری از گیاهان مبتدی هستید، بهتر است از این گیاه شروع کنید. چرا که روش نگهداری گیاه آگلونما نقره ای آسان است و از همین جهت یکی از بهترین گیاهان آپارتمانی برای افراد مبتدی بهحساب میآید.
هنگامی که چندسانتیمتر رویی خاک خشک شد، گیاه را آبیاری کنید. اگر گیاه
برای مدت طولانی در خاکی خیس قرار بگیرد، برگهای آن زرد شده و شروع به
ریزش میکنند.
خیس بودن بیش از حد خاک در نهایت سبب پوسیدگی ریشه خواهد
شد. حدودا هفتهای یک الی دو بار آبیاری برای آگلونما کافی است. فراموش
نکنید که باید در زمستان آبیاری را کاهش دهید.
اگر گیاه کمی حالت پژمردگی پیدا کرد، احتمالا الگوی صحیحی برای آبیاری
آن در پیش نگرفتهاید. پس در این صورت حتما خاک را مرتبا چک کنید و در صورت
خشک شدن آن را سریعا آبیاری کنید. به طور کلی، هر چه یک گیاه بیشتر در
معرض نور خورشید باشد به آبیاری بیشتری نیاز دارد و برعکس.
فراموش نکنید که چون آگلونما متعلق به مناطق گرمسیری است، به رطوبت
علاقه فراوانی دارد. پس اگر محیط خشکی دارید، باید رطوبت هوا را افزایش
دهید.
این گیاه به نوری کامل ولی غیر مستقیم نیاز دارد. مراقب باشید که هیچوقت
این گیاه را در نور مستقیم خورشید قرار ندهید زیرا ممکن است دچار سوختگی
برگها شود. اگر خانه یا محل کار شما نور زیادی را دریافت نمیکند نگران
نباشید، نکتهای که نگهداری از آگلونما را بسیار آسانتر کرده، این است که
به خوبی در نور زیاد، متوسط و حتی کم نیز دوام میآورد. البته تا زمانی که
نور به صورت غیرمستقیم به آن بتابد!
پس با هر میزان نور ورودی در منزل خود میتوانید میزبان خوبی برای
آگلونما باشید. میتوانید آن را در نزدیکی یک پنجره نورگیری قرار دهید که
با یک پرده نازک پوشیده شده است.
وجود فیلتری مانند پرده برای مکانهایی که خیلی نورگیر هستند ضروری نیست.
مرتبا آن را بچرخانید تا با دریافت میزان یکسان نور، تمام بخشهایش رشد برابری داشته باشند.
پس آگلونما در نور خیلی کم هم دوام میآورد. اما بهتر است آن را در معرض
نور غیر مستقیم ولی کافی خورشید قرار دهید.آگلونما یکی از گیاهان مقاوم به
سایه است.
این گیاه میتواند در محیطهایی با رطوبت کم زنده بماند اما برای یک رشد
خوب و سرزنده بودن نیاز به رطوبت بالا دارد. میتوانید برای تامین رطوبت
این گیاه از دستگاه بخور، ریختن آب در سینی زیر گلدان (به شرطی که با گلدان
در تماس نباشد)، قرار دادن چندین گیاه در کنار یکدیگر یا قرار دادن
آگلونما نقرهای در محیطهای مرطوب خانه مانند آشپزخانه اقدام کنید.
سعی کنید هیچوقت این گیاه را در کنار وسایل گرمایشی قرار ندهید زیرا این وسایل باعث خشکی محیط اطراف خود میشوند.
اگر چه آگلونما نقره ای به تقویت خاصی نیاز ندارد. اما توصیه میکنیم برای بهبود کیفیت رشد، سالی یکی دو بار به آن کود اضافه کنید.
منظور از کود چندمنظوره مخصوص گیاهان آپارتمانی استفاده کنید. بهار و تابستان ایام خوبی برای کوددهی به آگلونما هستند.
تا زمانی که خاک عمل زهکشی را به درستی انجام میدهد، نیازی نیست از ترکیبات مختلفی برای قوی کردن آن استفاده کنید. برای بهبود زهکشی، حدود دو مشت پرلیت به ترکیب خاک اضافه کنید.
در ادامه روش نگهداری گیاه آگلونما باید بگوییم، آگلونما به هرس کردن
نیازی ندارد، البته تا زمانی که برگهای آن زرد شده باشند. این برگها و سایر
برگهای ضعیف را از گیاه جدا کنید، بخصوص برگهایی که در بخش پایینی ساقه
هستند.
به طور کلی، هر زمان که تصمیم گرفتید گیاهی را هرس کنید از چاقو و یا
قیچی کاملا تمیز استفاده کرده و آن را در هر مرحله از کار ضدعفونی کنید.
البته همانطور که گفتیم آگلونما نیازی به هرس شدن با ابزار ندارد. فقط صبر
کنید تا برگهای ضعیف و در حال مرگ به مرحلهای برسند که به راحتی بتوانید
آنها را با دست از گیاه جدا کنید.
به طور متوسط، آگلونما باید هر یکی دو سال به گلدانی جدید منتقل شود. در این هنگام گلدانی بزرگتر انتخاب کرده و آن را با خاک تازه پر کنید. دقت کنید که گلدان دارای حفرات زهکشی متعددی باشد. البته گاهی نیازی به تعویض گلدان نیست. اگر گیاه خیلی بزرگ نشده بود، فقط کافی است خاک قدیمی را با خاکی تازه و غنی از مواد معدنی جایگزین کنید.
بهترین روش برای تکثیر این گیاه قلمه زدن ساقه است. برای این کار
میتوانید از ساقههای تازه رشد کرده یا حتی ساقههای پیرتر استفاده کنید.
ساقهای را انتخاب کنید که حداقل پنج برگ بر روی آن باشد و با یک قیچی تمیز
آن را از روی گیاه ببرید. سپس قلمه را درون خاک گلدان یا کوکوپیت بکارید و
به آن آب بدهید.
روش دیگر تکثیر آگلونما تقسیم ریشه میباشد، بخشی از گیاه را انتخاب کنید
که سیستم ریشه مستقلی نسبت به سایر گیاه دارد. سپس آن را با احتیاط از
سایر بخشهای ریشه جدا کنید.
ریشه آگلونما حساس است، پس برای این کار از یک چاقوی تیز و تمیز کمک
بگیرید. تلاش کنید تا میتوانید بدون آسیب بیشترین بخش ممکن را از ریشه جدا
کنید. بخش جدا شده را در گلدانی با خاک مناسب بکارید، به خوبی آبیاری کنید
و در معرض دریافت نور غیرمستقیم خورشید قرار دهید.
به عنوان آخرین نکته در روش نگهداری از گیاه آگلونمای نقره ای به سمی بودن یا نبودن آن میپردازیم. گیاه آگلونما نقره ای کمی سمی است. بنابراین آن را از دسترس کودک یا حیوانات خانگی خود دور نگه دارید تا مبادا به خوردن آن تمایل پیدا کنند.
یکی
از مهمترین دلایلی فر خوردن برگهای این گیاه کمبود رطوبت در محیط یا
استرسهای دمایی است. آگلونما گیاهی رطوبت دوست است و در صورتی که رطوبت
مورد نیازش تامین نشود یا دمای محیط طوری باشد که رطوبت زیادی را از دست
بدهد، شروع به پیچ دادن و فر دادن برگهایش میکند تا سطح برگها را کاهش
دهد و رطوبت کمتری را از دست بدهد.
دلایلی دیگری مانند آبیاری نامناسب،
کوددهی زیاد، نور بیش از حد، آفات و حتی کیفیت نامناسب آب نیز میتوانند
باعث فر خوردن برگهای آگلونما شود.
ریزش
برگهای آگلونما نقرهای میتواند نشانه از نور کم یا آبیاری اشتباه باشد.
زمانی که نور کافی به گیاه نرسد، برگهای گیاه پژمرده و ضعیف میشوند که
در نتیجه شروع به ریزش میکنند.
آبیاری بیش از حد نیز نیتواند باعث
پوسیدن ریشههای گیاه و در نتیجه عدم توانایی گیاه در حفظ برگهایش شود. در
این حالت برگها شروع به زرد و قهوهای شدن برگهایش میکند.
دلایل مختلفی برای زرد شدن برگهای این گیاه وجود دارد اما باید بدانید اگر برگهای پایینی گیاه زرد میشوند و میریزند جای نگرانی نیست. این روند رشد طبیعی گیاه است و برگهای پیر گیاه که در قسمت پایینی قرار دارند عمر خود را کرده و از بین میروند. اما زرد شدن برگهای سایر قسمتهای میتواند نشانهای از وجود مشکل در گیاه باشد، مشکلاتی مانند آبیاری کم یا زیاد و آفات میتواند برگهای گیاه را زرد کند.
قهوهای شدن برگهای این گیاه نشانهای از رطوبت کم در محیط است. همانطور که گفتیم آگلونما نقرهای رطوبت را دوست دارد و در صورتی که رطوبت کافی را دریافت نکند برگهای آن از لبه شروع به قهوهای شدن میکند که در طولانی مدت به تمام برگ سرایت میکند.
برای پرپشت کردن این گیاه میتوانید برگهای تازه جوانه زده را از روی گیاه هرس کنید. برای این کار ساقهای که برگ جوان بر روی آن قرار دارد را محکم بگیرید و برگ را از قسمت پایه به آرامی جدا کنید. با این کار باید بتوانید تمام برگ را از روی گیاه جدا کنید و گیاه از قسمت هرس شده شروع به رشد بیشتر و قویتر میکند. بهتر است هیچوقت از قیچی یا چاقو استفاده نکنید.
شکلات، گل رز و کارت تبریک از هدیههای مرسوم در این روز هستند. هدیه های این روز عموما به رنگ قرمز و به شکل قلب است اما برای شما محدودیتی در انتخاب هدیه وجود ندارد. برای انتخاب بهترین هدیه روز ولنتاین سعی کنید در خرید خود رنگ قرمزکه نماد عشق است را فراموش نکنید.
هدیهی شما میتواند هرچیزی که طرف مقابل تان دوست دارد باشد. مثل گل مورد علاقهی او، کیک کاکائویی، لباس یا عروسک، یک گلدان کوچک یا حتی یک بلیط تئاتر یا کنسرت، تا بتوانید اوقاتی را در کنار هم به شادی بگذرانید و این روز را با هم جشن بگیرید.
اما چگونه میتوانید بهترین هدیه را برای کسی که دوستش دارید، تهیه کنید؟
خرید هدیه و جشن گرفتن ولنتاین، آداب و روش مخصوص به خود را دارد. نکات زیر را در نظر داشته باشید تا روز ولنتاین را به بهترین شکل سپری کنید.
• نکتهی مهم این است که هنگام خرید هدیه، به علایق شخصی طرف مقابل فکر
کنید. به این فکر کنید که چه گل و رنگهایی را دوست دارد و چه چیهایی برای
او جالب است.
• علاوه بر دقت در انتخاب هدیه، سعی کنید خودتان هم
رفتار مهربانانهای داشته باشید، کلمات زیبایی را بر زبان بیاورید و لبخند
به لب داشته باشید. این نکات ریز از تاثیرگذارترین نکتهها هستند و هرگز از
چشم شریک عاطفیتان دور نمیمانند.
• بهتراست که کارت تبریک ولنتاین را با خط خودتان بنویسید تا صمیمیت خود را بیش تر نشان دهید.
• اگر قصد دارید ولنتاین خود را
ساده تر از سالهای قبل برگزار کنید، بهتر است این موضوع را به طرف
مقابلتان اطلاع دهید.
• هنگام رفتن به سر قرار، تا حد امکان آراسته باشید.
• اگر میخواهید یک مهمانی دو نفره در رستوران داشته باشید، از قبل با رستوران هماهنگ کنید.
• بد
نیست اگر در مدت دیدار با طرف مقابل، تلفن همراه خود را خاموش کنید تا در
تمام مدت با تمرکز کافی در کنار یکدیگر حضور داشته باشید.
• در روز ولنتاین فرزندتان را فراموش نکنید. توصیه می شود هدیهای کوچک برای او نیز تهیه کنید و این روز را به او هم تبریک بگویید.
انتخاب گل رز قرمز برای ولنتاین
گل رز قرمز معمولا مخصوص روابط عاشقانه است. اگر می خواهید برای دوستتان گل بخرید، بهترین هدیه روز ولنتاین گل می باشد می توانید گل رز قرمز یا گلهای رز با رنگهای دیگر را سفارش دهید.
• فرستادن یک هدیه همراه با یک دسته گل به محل کار طرف مقابل تان، ایده ی جالب و هیجان انگیزی است و می تواند بهترین هدیه روز ولنتاین باشد. برای بالا بردن میزان هیجان، می توانید آن را به صورت ناشناس ارسال کنید. با این کار می توانید تمام روز او را خوشحال کنید.
برای بالا بردن میزان هیجان، می توانید آن را به صورت ناشناس ارسال کنید. با این کار می توانید تمام روز او را خوشحال کنید.
• چند روز پیش از ولنتاین دسته گل یا هدیه ی خود را برای او بفرستید و ولنتاین را به او تبریک بگویید!
• هدیه ی خود را در گوشه ای از خانه پنهان کنید و از او بخواهید که با راهنمایی های شما هدیه را پیدا کند.
• در اولین جایی که همدیگر را ملاقات کرده اید، قرار بگذارید و هدیه ی خود را به او تقدیم کنید.
• آلبومی از عکس های دوران خاطره انگیز دوستی تان درست کنید و به او هدیه دهید.
افسانههای زیادی در مورد تاریخچه ی این روز وجود دارد. شاید برای شما هم این سوال پیش بیاید که ولنتاین چه کسی بود و چرا این روز برای ولنتاین انتخاب شد؟ در واقع پیشینه ی این روز با افسانه و واقعیت درآمیخته شده است اما تمامی داستانها به دلسوز بودن، قهرمان بودن و عاشق بودن این فرد اشاره دارند.
یکی از رایج ترین افسانه ها در مورد کشیش معروفی به نام ولنتینوس یا ولنتاین است که معتقد بود قانون ممنوع بودن ازدواج برای سربازان ناعادلانه است و آن ها را به صورت پنهانی به عقد دختر مورد علاقه شان در میآورد اما سرانجام به خاطر همین کار به مرگ محکوم شد.
هم چنین گفته می شود که فقط یک کشیش به اسم ولنتاین وجود ندارد و حد اقل دو تا سه فرد مذهبی به نام ولنتاین و با داستان های تقریبا مشابه وجود دارند. در داستان دیگری می گویند که ولنتاین پیش از اعدام، نامه ای به محبوب خود یعنی دختر زندان بان می نویسد و پایان آن را با عبارت «ولنتاین تو» امضا می کند.
به همین دلیل است که امروزه استفاده از عبارت «از طرف ولنتاین تو» بر روی کارت های تبریک ولنتاین رایج شده است. گفته می شود که روز مرگ این کشیش به عنوان روزی برای گرامیداشت عشق درنظر گرفته شده است.
روز ولنتاین از روم به کشورهای اروپایی وسپس به آمریکا راه یافت و اکنون در سراسر جهان جشن گرفته میشود. این روز تعطیل رسمی نیست اما محبوبیت زیادی در میان مردم دارد. بسیاری از مردم در این روز تصمیم به ازدواج می گیرند.
جالب است بدانید که روز عشق فقط مختص به اروپاییان نیست. در بسیاری از کشورها مانند چین، ژاپن، مصر و کره ی جنوبی هم روز عشق وجود دارد. این سرزمین ها روز عشق را در تاریخ های ویژه ی خود و مطابق با افسانه ها و رسوم فرهنگ شان جشن می گیرند.
در ایران باستان نیز دو جشن مشابه ولنتاین بوده است. یکی جشن مهرگان در تاریخ شانزده آبان ماه و دیگری جشن اسفندگان یا سپندارمذگان که در تاریخ پنجم اسفند، مردان به همسران خود هدیه داده و از آنها تجلیل میکردهاند.
مهم ترین نماد ولنتاین قلب ساده یا تیرخورده به رنگ قرمز یا صورتی است. تصویر فرشته ی برهنه ی کوچک با تیر و کمان هم یکی دیگر از نمادهای این روز است. در افسانه ها آمده است که این فرشته تیر عشق را به سوی قلب انسانها پرتاب می کند.
گل رز قرمز هم به معنای عشق است و روبان قرمز که نماد یادگاری از معشوق است.
برای معرفی بیشتر گل آلاله جالب است بدانید که رایجترین و زیباترین گونه گل آلاله، در تمام دنیا به “آلاله ایرانی” معروف است!
پس از معرفی گل آلاله به تاریخچه آن میپردازیم. گل آلاله در منطقه شرقی مدیترانه یافت می شود. نام رانونکولوس از کلمه رانا می آید که در زبان لاتین به معنای قورباغه است و اشاره به باتلاق و رطوبتی دارد که این گل در آنها می روید. گفته میشود که در گذشته، آلالهها در ابتدا در بین رودخانهای رشد کردند که پر از قورباغه بوده و چون در فصل بهار تعداد آنها مثل تعداد قورباغههای کوچک زیاد میشده، نام آنها را قورباغه کوچک گذاشتند.
واضح است که آلاله ایرانی متعلق به کشور ماست. پس اگر میخواهید یک آلاله داشته باشید، کافیاست آن را در گلدان و یا باغچه خود بکارید و خیالتان از بابت شرایط آب و هوایی راحت باشد! این گل، جزو گل های سردسیری محسوب می شود و اگر دما بالای شانزده درجه برود، شکوفا نمیشود.
آلاله در اکثر نقاط جهان معنی یکسانی دارد و در فرهنگهای مختلف بیانگر موضوعات مختلفی نیست. این گل بیانگر جذاب و فریبنده بودن است. با هدیه دادن آن به دیگران، به آنها میگویید که آنها برای شما جذاب، دلربا و اسرارآمیز هستند!
گل آلاله بیشتر از یک هفته دوام آورده و انتخاب مناسبی برای دسته گل
عروس و باکسهای گل است. حتی وقتی که گلبرگ های این گیاه می ریزند، بازهم
تماشای این گیاه جذاب است.
آلاله مصارف پزشکی متفاوتی دارد. از آن برای
کاهش آثار آرتروز، سردردهای عصبی، تاول و مشکلات پوستی استفاده میشود.
قبل از مصرف آلاله باید نکات زیر را بهخاطر داشته باشید :
در افسانههای ایرانی هم سخنی از این گل زیبا هست! داستان اینگونه است که در زمانهای قدیم، یک شاهزاده ایرانی (که همیشه لباس سبز و طلایی میپوشیده است)، مدام از صبح تا شب! برای همسر زیبای خود آواز میخوانده است. از اینجا به بعد دو روایت موجود است؛
روایت اول میگوید یک روز همسر او از آواز شاهزاده خسته شده و او را به یک گل آلاله تبدیل کرده است!
اما روایت دوم میگوید وقتی همسر این شاهزاده از آواز او خسته شد، یک گل آلاله به صورت او پرتاب کرد و در همان لحظه، شاهزاده به دلیل شکست عشقی خود در اثر حمله قلبی سکته کرد و مرد!
اگر به عطر و گرده گلها حساسیت دارید، آلاله میتواند انتخاب مناسبی برای شما باشد. این علی رغم داشتن ظاهری بسیار زیبا، عطر و بویی ندارد.
آلاله برای کاشتن در باغچه و یا گلدان مناسب است و با کمی مراقبت، رشد خوبی خواهد داشت. آن را در مکانی با نور زیاد خورشید بکارید. قبل از کاشت، بهتر است یک شب پیاز آلاله را در آب قرار دهید تا برای ریشه زدن آماده شود. خاک زه کشی شده را فراموش نکنید!
این گل برای حیوانات خانگی سمی است و اگر خورده شود، باعث ایجاد استفراغ و سایر مشکلات گوارشی خواهد شد.