یادگیری روش جامع نگهداری گل ارکیده گلدانی

آیا دوست دارید از یک گل گلدانی زیبا در خانه خود نگهداری کنید؟ اگر جواب شما مثبت است، پیشنهاد می‌کنیم نسبت به خرید گل ارکیده اقدام نمایید. ارکیده یکی از بهترین گل‌های گلدانی موجود در دنیا‌ست که می‌توانید از آن در محل کار نیز نگهداری کنید. اما برای این کار در ابتدا باید با روش جامع نگهداری گل ارکیده به درستی آشنا شوید. به این منظور نیز پیشنهاد می‌کنیم مقاله زیر را مطالعه فرمایید.

مقدمه

گل ارکیده یک گیاه زیبا و پرطرفدار با شکوفه‌هایی بزرگ، با دوام و البته به‌رنگ‌های جذاب و خاص است. نگهداری از گل ارکیده نسبتا سخت است،‌ اما زیبایی بی‌بدیل و خاص آن ارزش نگهداری از آن،‌ هر چند هم که مشکل باشد را دارد. این گل نماد زنانگی، زندگی دوباره، شکوه و عشق و یکی از بهترین هدیه های روز زن است. محال است خانم یا آقایی این گل را هدیه بگیرد و از این هدیه شگفت زده نشود.
با توجه به جذابیت‌های بصری گل ارکیده، اگر دنبال یک گل جذاب برای خانه خود هستید، پیشنهاد ما نگهداری و خرید گل ارکیده است. درست است که روش نگهداری گل ارکیده به نسبت سایر گیاهان سخت است، اما نگران نباشید ما در این مطلب همه آنچه درباره روش نگهداری گل ارکیده لازم است بدانید را به شما خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

آشنایی با گل ارکیده

سختی نگهداری از گل ارکیده در این است که این گیاه روش نگهداری متفاوتی نسبت به سایر گیاهان دارد و نگهداری از آن صبوری می خواهد، البته که بین انواع گل های ارکیده شرایط نگهداری بعضی از گونه‌های آن مثل فالانوپسیس (نوعی که بیشترین فراوانی را در بازار گل و گیاه ایران دارد) آسان‌تر است.
جالب است بدانید بیش از 20 هزار نوع ارکیده در سراسر جهان وجود دارد و به جرات می‌توان گفت از نظر تنوع در صدر جدول گیاهان است. وفق پذیری این گیاه با محیط‌های مختلف و همچنین فصل گلد‌هی طولانی آن باعث شده این گیاه به یکی از محبوب‌ترین گیاهان آپارتمانی مبدل شده و در دکوراسیون منزل مورد استفاده قرار بگیرد.

شرایط نگهداری گل ارکیده گلدانی

گل گیاه ارکیده در کشو‌‌رهایی مثل مالزی و تایلند بر سر شاخه‌ها رشد می‌کند، ازاین‌موضوع می‌توان فهمید که گل ارکیده در حالت طبیعی در خاک زندگی نمی‌کند و رطوبت را از هوا و بارش‌های باران دریافت می‌کند و این به رطوبت بالایی نیز احتیاج دارد.

بهترین خاک برای گل

باتوجه به آنچه گفته شد می‌توان نتیجه گرفت که ارکیده را نباید در خاک عادی کاشت و خاک خاص خودش را می‌خواهد. مهم ترین ویژگی خاک ارکیده این است که زهکشی مناسبی داشته باشد و آب به سرعت از آن عبور کند.
به‌طورکلی دو نوع خاک برای گل ارکیده استفاده می شود:

• پوسته درخت (چیپس)
• خزه درشت (ماس)

اگر خاک ارکیده پوسته درخت باشد، لازم است که سالی یک بار یا دو سال یک بار تعویض شود، چون بافت چوبی آن به مرور زمان خرد می شود و خاصیت زهکشی خود را از دست می‌دهد.
در طول نگهداری از گل ارکیده برای عوض کردن خاک آن کافی است ارکیده را با دقت و به‌آرامی از گلدان بیرون آورید، خاک قبلی آن را دور بریزید و ریشه‌های پوسیده و سیاه شده را با قیچی ببرید. حالا گیاه را دوباره در گلدان بگذارید و خاک جدید را روی آن بریزید. به عقیده ی پرورش دهندگان ارکیده، بهترین خاک برای این گیاه، پوسته درخت یا همان چیپس است.

آبیاری صحیح گل

سوال متداولی که اکثر افراد در مورد نگهداری از گل ارکیده می‌پرسند این است که چند وقت یک بار باید به گلدان ارکیده‌شان آب بدهند؟ این سوال اساسا اشتباه است چون دفعات آبیاری دقیقا بستگی به این دارد که گیاه‌تان چقدر آب نیاز دارد، مقدار رطوبت هوا، گرما و جریان هوای محیط زندگی آن چه‌قدر است و نوع خاک آن چیست؟
بگذارید راز مهمی را به شما بگوییم: اگر بخواهید طبق تقویم و دستور خاصی گیاهان تان را آبیاری کنید، قطعا گیاه شما از بین می‌رود. جواب این سوال این است که گیاه را یک روز قبل از این که خاکش کاملا خشک شود، آبیاری کنید.
برای اینکه مقدار رطوبت خاک گلدان را بفهمید،‌ مقداری از خاک را برداشته و بین انگشتان دست خود نگه دارید تا متوجه میزان رطوبت آن شوید یا اینکه انگشت خود یا یک سیخ چوبی را داخل خاک فرو کرده و به‌کمک آن میزان رطوبت خاک را بررسی کنید. اگر چند سانتی‌متر رویی خاک خشک بود، یعنی زمان آبیاری فرا رسیده است.
بهترین روش آبیاری ارکیده این است که آب تمامی سطح گلدان را آب بپوشاند و مقدار آن به اندازه‌ای باشد که آب اضافی از زیر آن بیرون بیاید. زهکشی گلدان هم نکته ی بسیار مهمی است؛ یعنی کف گلدان باید چند سوراخ داشته باشد که آب اضافی به‌راحتی از آن خارج شود.

میزان رطوبت محیط نگهداری

گل ارکیده گیاهی رطوبت دوست است و باید محیط نگهداری از آن رطوبتی باشد. باتوجه به این موضوع اگر نزدیک دریا زندگی می‌کنید و محیط زندگی‌تان رطوبت 40 تا 60 درصدی دارد، نیازی به تامین رطوبت نیست، اما اگر در مناطق خشک‌تری زندگی می‌کنید، برای تامین مورد نیاز برای نگهداری از گل ارکیده می‌توانید روزانه با اسپری آب آن را غبارپاشی کنید، همچنین می توانید از دستگاه بخور سرد استفاده کنید یا گلدان را در بستری از سنگریزه و آب بگذارید،‌ منتها توجه کنید که کف گلدان و ریشه‌های گیاه باید با سنگریزه‌ها فاصله داشته و با آب موجود در زیرگلدانی در تماس نباشد، وگرنه رطوبت بیش‌ازحد از سوراخ کف گلدان وارد خاک شده و باعث می‌شود که ریشه‌ها بپوسند.

بهترین دما برای نگهداری از گل ارکیده

گیاه ارکیده دمای 16 تا 24 درجه سانتیگراد یا دمای معتدل را بسیار دوست دارد. اگر می خواهید گل‌های ارکیده با کیفیت و بزرگ باشند، گلدان را در همین دما و در محیطی بگذارید که جریان هوای متوسطی هم در آن وجود داشته باشد؛‌ مثلا اتاقی که پنجره یا دستگاه تهویه هوا دارد، منتها باید حواستان باشد که ارکیده را در مقابل باد کولر یا دستگاه تهویه هوا نگذارید.
نکته‌ای که در مورد نگهداری گل ارکیده باید درنظر داشته باشید این است که به‌طورکلی باید از گذاشتن گل در نزدیکی بخاری و شوفاژ و جریان هوای خیلی گرم یا سرد خودداری کنید.

روش کود دادن به گل

ارکیده نیاز به کوددهی دارد چون خاک آن مواد مغذی گیاه را تامین نمی‌کند. پرورش دهندگان ارکیده برای کوددهی پیشنهاد می‌کنند که همیشه یک چهارم مقدار توصیه شده از کود محلول در آب را داخل آبی که به ارکیده می‌دهید، حل کنید و آن را آبیاری کنید. به‌این‌شکل همیشه مقدار کمی کود به‌طور ثابت به گیاه می‌رسد و دیگر لازم نیست نگران کوددهی به گیاهان‌تان باشید.

نور مناسب محیط نگهداری گل

گل ارکیده محیطی پرنور نیاز دارد، اما نباید مقابل نور مستقیم خورشید قرار بگیرد. ازاین‌رو پنجره‌ها حتما باید پرده نازکی داشته باشند که آفتاب مستقیم به گیاه نتابد. از آن جایی که در بیش‌تر خانه‌ها مقدار نور زیاد نیست، بهتر است سراغ انواع گل ارکیده بروید که به نور کمتری نیاز دارند.

شرایط نگهداری گل ارکیده بعد از دوره گلدهی

پیشنهاد می‌کنیم بعد از هر مرتبه گلدهی، خاک گلدان را عوض کنید و کوددهی را نیز فراموش نکنید. کوددهی در زمان دوران استراحت گیاه باعث قوی شدن آن می‌شود و گل‌های دوره بعدی قوی و زیبا خواهند بود. علاوه‌براین بعد از گلدهی شاخه گل خشک شده را از گیاه جدا کنید.
اگر این دستورالعمل‌ها را دنبال کنید، ارکیده بعد از 6 تا 9 ماه دوباره گل می‌دهد. بااین‌حال ممکن است این اتفاق هم نیفتد، ازاین‌رو اگر ارکیده شما گل نمی‌دهد، ممکن است علت آن یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:

• نور کم یا خیلی زیاد
• دمای نامناسب
• کود خیلی کم یا زیاد
• آبیاری بیش‌ازحد یا خیلی کم
• نیاز گیاه به تعویض گلدان

یک پیشنهاد جالب برای وادار کردن ارکیده گلدانی به گلدهی مجدد

شما می‌توانید برای تداعی هوای پر رطوبت مناطقی که ارکیده در آنجا به‌صورت خودرو رشد می‌کند، گل ارکیده را همراه خود به حمام ببرید تا در این فاصله گل ارکیده از رطوبت هوای داخل حمام نهایت استفاده را ببرد!
البته توجه کنید اگر شما از آن دسته افراد هستید که هوای حمام را با آب خیلی داغ مثل سونا بخار داغ می‌کنید، نباید گل ارکیده را همراه خود به حمام ببرید.

دلایل عدم گلدهی مجدد گل ارکیده

اگر نگهداری از گل ارکیده را به‌خوبی انجام دهید، باید حدود 6 الی 9 ماه بعد از پایان گلدهی مجددا شاهد رشد شکوفه‌های زیبا باشید، اما اگر ارکیده شما پس از این مدت گل نداد، به احتمال زیاد باید دلایل زیر را بررسی کنید

1. نور خیلی کم

ارکیده باید در مکانی روشن، اما دور از تابش مستقیم نور خورشید نگهداری شود. اگر نمی‌توانید چنین شرایطی را برای آن فراهم کنید یا مثلا می‌خواهید آن را بر روی میز یا کنار تخت خود قرار دهید، باید از لامپ‌های مخصوص رشد گیاه کمک بگیرید وگرنه در نگهداری ارکیده به مشکل خواهید خورد و گل شما از بین خواهد رفت.

2. نور خیلی زیاد

مثل بیشتر گیاهان، ارکیده نیز اگر نور خورشید را به مقدار زیاد دریافت کند، از بین خواهد رفت. چون نور مستقیم خورشید سبب سوختگی برگ‌های آن می‌شود. بنابراین در طول نگهداری از گل ارکیده مطمئن شوید که ارکیده شما نور خورشید را به‌طور مستقیم دریافت نمی‌کند. حتی اگر قصد دارید از لامپ‌های رشد استفاده کنید نیز، حتما یک برنامه مناسب برای روشن کردن آن تدوین کنید؛ به‌صورتی که میزان دریافت نور توسط ارکیده برابر با مدت زمان روشنی خورشید باشد،‌ نه بیشتر!

3. دمای نا‌مناسب

ارکیده به حضور در بازه دمایی 18 الی 23 درجه سانتی‌گراد نیاز دارد و نمی‌تواند نواسانات مداوم هوایی را تحمل کند. به همین علت توصیه می‌کنیم همیشه ارکیده را در داخل خانه نگهداری کنید و از نگهداری گل ارکیده در بیرون از خانه خودداری کنید.

4. کود‌دهی کمتر یا بیشتر از حد نیاز گل

اگر ارکیده شما در خاک استریل شده و غیرارگانیک کاشته شده است، نمی‌تواند تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را از آن دریافت کند و دچار کمبود کود می‌شود. بنابراین باید برای تقویت گیاه، از کود استفاده کنید. پیشنهاد ما این است که برای گل ارکیده، از کودهای فاقد اوره استفاده کنید. نقطه مقابل این موضوع نیز می‌تواند باعث عدم گلدهی و حتی نابودی آن شود، بنابراین در مورد کوددهی نهایت دقت را به‌خرج داده و به‌اندازه به گل خود بدهید، نه بیشتر و نه کمتر! ترجیحا کود گل شما کمتر باشد، بهتر است، چون کود زیاد سبب سوختی ریشه‌های ارکیده و از بین رفتن آن‌ها خواهد شد.

5. آبیاری بیش‌از‌حد

آبیاری بیش‌ازحد دلیل اصلی تکرار نشدن گلدهی ارکیده است. اگر متوجه پژمردگی برگ‌ها یا قهوه‌ای شدن ریشه شدید، یعنی ارکیده بیش‌ازحد مورد نیاز خود آب دریافت کرده است. در این حالت، قبل از آبیاری دوباره اجازه دهید ارکیده برای یک هفته خشک باقی بماند.

6. کمبود میزان آبیاری

همان‌طور که آبیاری بیش‌ازحد می‌تواند گیاه را از بین ببرد، آبیاری خیلی کم نیز اثرات منفی بر رشد ارکیده می‌گذارد. بنابراین اگر درطول مدت نگهداری از گل ارکیده برگ‌های ارکیده شما خشک به‌نظر می‌رسند، حتما گیاه را آبیاری کرده و بیش‌از پیش به آن توجه کنید.

7. نا‌مناسب بودن زمان برای گلدهی

برخلاف اغلب گل‌های باغچه‌ای، ارکیده در فصل پاییز بهتر شکوفه می‌دهد. بنابراین در فصل بهار و تابستان نباید منتظر گلدهی ارکیده باشید، بلکه باید در این فصول در نگهداری از گل ارکیده دقت بیشتری به‌خرج داده و به‌خوبی از آن مراقبت کنید تا شاهد گل‌های زیبای آن باشید.

8. عوض نکردن به موقع گلدان گل

هنگامی که ارکیده بیش از اندازه گلدان خود رشد کند، ریشه فشرده شده و فضای کافی برای تهویه هوا ندارد. این موضوع خود می‌تواند دلیلی بر عدم گلدهی در طول نگهداری از گل ارکیده باشد. برای اینکه تشخیص دهید گل ارکیده شما به تعویض گلدان نیازی دارد یا خیر، باید به ریشه‌های آن بیشتر از برگ‌ها توجه کنید. اگر ریشه قهوه‌ای به نظر می‌رسیدند یا در حال خارج شدن از زیر گلدان بودند، وقت تعویض گلدان است.

چگونه می‌توان گل ارکیده را تکثیر کرد؟

تکثیر گل ارکیده سخت است و احتمال خرابی گیاه و شکست پروسه تکثیر بالاست. پیشنهاد ما این است که برای انجام اینکار از یک متخصص کمک گرفته یا سراغ خرید یک ارکیده جدید بروید.
بااین‌حال در مدت زمان نگهداری از گل ارکیده اگر قصد انجام اینکار را دارید، درنظر داشته باشید که روش‌های مختلفی برای اینکار وجود دارد؛ مثل قلمه زدن، تقسیم کردن، کاشت دانه یا کاشت پیاز آن که هر کدام نسبت به نوع ارکیده‌ای که قصد تکثیر آن را دارید عملکرد متفاوتی دارند. برای مثال قلمه زدن ممکن است برای همه انواع ارکیده کار نکند، اما تقسیم کردن معمولا برای اغلب انواع ارکیده کارساز است و نوسانات کمتری نیز دارد.
برای تکثیر گل ارکیده می‌توانید از ریزوم ارکیده نیز استفاده کنید. به‌این‌شکل که به‌راحتی ریشه را از خاک خارج کرده و با احتیاط بخش مستقلی از آن را جدا کنید. سپس تمام گرد و خاک متصل به این بخش را به کمک یک محلول ضد قارچ تمیز کنید تا از ابتلای گیاه به بیماری‌های احتمالی جلوگیری شود. حال می‌توانید این بخش را در گلدانی با خاک تازه بکارید.
راه دیگر، استفاده از جوانه‌های موجود روی گیاه است. بعضی از انواع گل ارکیده این جوانه‌ها را روی نوک ساقه‌های خود ایجاد می‌کنند. می‌توانید جوانه را به‌آرامی از گیاه مادر جدا کرده و در گلدانی دیگر بکارید. اگر این جوانه فاقد هرگونه ریشه بود، به‌آرامی بخش پایینی را کمی باز کرده تا به تولید ریشه کمک کنید. فقط مواظب باشید که به گیاه آسیب نزنید.
نکته مهم در این روش تکثیر گل ارکیده، همواره مرطوب نگه داشتن گلدان گیاه جدید است. ضمن اینکه باید آن‌ها را در محیطی گرم و تقریبا تاریک قرار دهید. چون تابش نور مستقیم به گیاه جوان سبب سوختن آن خواهد شد. پس از اینکه گیاه به خوبی در گلدان مستقر شد، می‌توانید آن را پیش سایر گلدان‌های خود ببرید.

بیماری‌های رایج گل ارکیده

رایج‌ترین بیماری گل ارکیده، عفونت‌های قارچی است. این عفونت می‌تواند به‌صورت فرو رفتگی، زنگ زدگی و ظاهر شدن حفراتی در سطح برگ‌ها پدیدار شود.
بیمار شدن ریشه و آسیب گلبرگ‌ها نیز از دیگر عوارض عفونت‌های قارچی هستند. علاوه‌براین عفونت‌های باکتریایی نیز می‌توانند سلامت گل ارکیده را به طرز چشمگیری کاهش دهند. برای درمان این مشکلات، تشخیص نوع بیماری گیاه بسیار مهم است.
به‌طورکلی در طول نگهداری از گل ارکیده برای درمان بیماری‌های قارچی آن، باید خاک گیاه را تعویض کرده و از زهکشی مناسب آن مطمئن شوید. قدم بعدی پیشگیری از تجمع قطرات آب روی سطح برگ‌هاست. هوا نیز باید به خوبی در محیط حضور گیاه جریان داشته باشد. ضمن اینکه نباید فراموش کنید که برگ‌ها و ساقه‌های درگیر بیماری را نیز از گیاه جدا کنید.
برای درمان عفونت‌های باکتریایی نیز باید سطح برگ‌ها را از هرگونه رطوبت خشک کرده و بخش‌های آسیب دیده را جدا کنید. شاید لازم باشد کمی هیدروژن پراکسید نیز به گیاه اسپری کنید، البته قبل از اینکار حتما حتما با یک متخصص حوزه گیاهان مشورت کنید.

گل ارکیده به چه علت پژمرده می‌شود؟

طبق تجربیات ما در نگهداری از گل ارکیده این گل معمولا به 4 دلیل اصلی زیر دچار پژمردگی می‌شود:

اولین علت: وارد شدن شوک به گل در اثر تغییرات محیطی

مسئله مهم در خرید ارکیده‌های در حال گلدهی، حساسیت بیشتر آن‌ها به تغییرات محیطی است. شرایط محیطی گلخانه را در نظر بگیرید، جایی که نور، رطوبت، خاک و کوددهی به نحو احسن برای ارکیده فراهم شده است. قطعا آوردن گیاه از چنین محیطی به خانه شوک بزرگی به آن وارد خواهد کرد. بنابراین سعی کنید هرگز ارکیده‌ای که گل داده را جابه‌جا نکنید. ضمن اینکه خاک آن را نیز نباید عوض کنید، چون اینکار نیز به‌نوعی تغییر محیط نگهداری از گل ارکیده به‌حساب می‌آید.
دلیل این موضوع این است که گل ارکیده از تمام انرژی خود برای تولید گل‌ها استفاده کرده است و اکنون توانی برای تطبیق‌پذیری با بستر جدید ندارد. اگر قصد تغییر مکان یا تعویض گلدان ارکیده خود را دارید صبر کنید تا همه گل‌هایش بریزند، سپس گلدان آن را تعویض یا جایش را تغییر دهید.

دومین علت: تغییرات دمایی محیط نگهداری

تغییرات دمایی در دو حالت می‌تواند سبب پژمردگی گیاه شود :

• حالت اول: اگر گیاه را در زمستان خریداری کرده‌اید، تفاوت دمایی بین گلخانه و ماشین تا خانه می‌تواند برای آن آزار دهنده باشد. پس سعی کنید دمای ماشین را نیز بالا برده و سریعا گیاه را به داخل خانه ببرید.
• حالت دوم: قرار گرفتن در کنار دستگاه‌های سرمایشی/ گرمایشی برای گیاه اصلا مطلوب نیست. بنابراین سعی کنید آن را از جریان باد این دستگاه‌ها دور نگه دارید.

سومین علت: کمبود رطوبت محیط نگهداری

علاوه بر تغییرات دمایی، تغییرات رطوبتی نیز در نگهداری از گل ارکیده موثر هستند. ارکیده گیاهی است که به حداقل 40 درصد رطوبت نیاز دارد و اگر میزان رطوبت کمتر از این میزان باشد، باعث پژمردگی و آسیب دیدن آن خواهد شد. پس بهتر است از دستگاه‌های تامین رطوبت هوا برای آن استفاده کنید. راه دیگر مرطوب کردن هوای اطرافش با اسپری کردن آب است.
می‌توانید آن را در آشپزخانه نیز قرار دهید، ضمن اینکه اگر نور خوبی در حمام دارید، آنجا هم مکان خوبی برای ارکیده خواهد بود.

چهارمین علت: آبیاری کم و یا مناسب نبودن زهکشی گلدان

اگر میزان رطوبت هوا مناسب بود، علت دیگر برای پژمردگی گیاه آبیاری کم است. اگر گیاه تشنه باشد، بلافاصله برگ‌های آن پژمرده خواهند شد و درخشش خود را از دست خواهند داد. به‌طورکلی در نظر داشته باشید که گیاهان گلدار به آبیاری بیشتری نیاز دارند و باید آب مورد نیازشان را تامین کنید. بااین‌حال اگر در طول نگهداری از گل ارکیده به‌نظر گیاه را کامل و صحیح آبیاری می‌کنید و باز هم گیاه شما پژمرده است، احتمالا زهکشی گلدان مناسب نیست و آب را بیش‌ازحد سریع از خود عبور می‌دهد و همین موضوع باعث تشنه ماندن آن می‌شود.

پاسخ به برخی از سوالات متداول درباره گل ارکیده

1. در هنگام آبیاری این گل باید به چه نکاتی توجه کنیم؟

آبیاری گل ارکیده باید به گونه‌ای باشد که آب به تمام قسمت‌های ریشه برسد و وقتی سطح خاک خشک شد دوباره آبیاری شود نه زودتر! درواقع یکی از اشتباهات در مورد گل ارکیده آبیاری بیش‌ازحد آن است که باید مراقب آن باشید وگرنه گل زیبایی خود را ورطه نابودی می‌کشید. علاوه‌بر آبیاری به‌اندازه و متعادل زهکشی گلدان نیز باید مناسب باشد یعنی کف گلدان باید چند سوراخ داشته باشد که آب اضافی به ‌احتی از آن خارج شود.

2. محل مناسب برای نگهداری گل ارکیده کجاست؟

محل گلدان ارکیده نباید زیاد تاریک یا در مقابل نور مستقیم خورشید باشد، به‌عبارتی بهترین مکان برای نگهداری از گل ارکیده نزدیک پنجره‌های جنوبی و شرقی است که نور بهتری نسبت به سایر پنجره‌ها دارند. در طول نگهداری از گل ارکیده توجه داشته باشید که اگر برگ‌های ارکیده سبز روشن هستند، یعنی شرایط نور مناسب است. اما اگر برگ‌های آن سبز تیره باشد یعنی نور محیط کم است و باید جای گلدان را عوض کنید؛ اگرهم برگ‌های آن زرد یا قهوه‌ای باشند یعنی نور در محیط زیاد است.

3. طول عمر این گل چقدر است؟

چرخه‌ی رشد گل ارکیده شامل گل دهی (که معمولا در فصل پاییز است)، دوره استراحت و گل دهی دوباره است و اگر از آن مراقبت کافی به عمل بیاید، این چرخه رشد هر چند ماه یک بار تکرار می‌شود.

شناخت زیبا‌ترین و محبوب‌ترین درختچه‌های آپارتمانی

درختچه‌ها انواعی از گیاهان آپارتمانی هستند که گونه‌های مختلف و متنوعی دارند و در هر مکانی قرار بگیرند، زیبایی آنجا را چندین برابر خواهند کرد. ما نیز در ادامه این مطلب به معرفی محبوب‌ترین درختچه‌های آپارتمانی پرداخته‌ایم تا شما هم به خوبی با آن‌ها آشنا شده و در صورت دلخواه تعدادی از آن‌ها را برای خود خریداری فرمایید. پس تا انتها همراه ما باشید.

مقدمه

نگهداشتن درختچه‌های کوچک و زیبا در داخل خانه می‌تواند چهره‌ای متفاوت به محیط بدهد. این گیاهان می‌توانند مرکز ثقل طراحی داخل خانه شما باشند و حال و هوای اتاق را تغییر دهند. درختچه‌های کوچک همچنین می‌توانند یک عنصر ساختاری در داخل خانه باشند و البته به تمیزی هوای داخل خانه نیز کمک کنند. اگر قصد آوردن یک درختچه از درختچه های آپارتمانی به داخل خانه را دارید با ادامه این مطلب همراه شده و با درختچه های آپارتمانی محبوب برای نگهداری در خانه آشنا شوید. در این مطلب به معرفی 20 درختچه خانگی خواهیم پرداخت و مختصری نیز در مورد روش نگهداری هر کدام برایتان خواهیم گفت تا کمی نیز با روش نگهداری آن‌ها بیشتر آشنا شده و بسته به شرایط خانه‌تان درختچه مناسب را خریداری کنید.

شناخت محبوب‌ترین درختچه‌های آپارتمانی

1. گیاه فیکوس لیراتا

این گیاه در زیستگاه اصلی خود در دل جنگل رشد می‌کند و همان‌طور که احتمالا متوجه شده‌اید، محیط نگهداری از آن باید مرطوب باشد. بنابراین اگر قصد نگهداری از فیکوس لیراتا را دارید لازم است محل نگهداری آن ضمن داشتن سایر شرایط مورد نیاز برای نگهداری از این گیاه، رطوبت کافی نیز داشته باشد. برای مثال اگر یک سرویس بهداشتی نورگیر دارید می‌توانید این گیاه را در آنجا قرار دهید. البته که اگر هال خانه شما نور و رطوبت مناسبی دارد و سوز سرما به آن نمی‌رسد هم می‌توانید این درختچه را در آنجا نگهداری کنید. این گیاه از هوای بیرون نیز لذت می‌برد، درنتیجه اگر خانه شما دارای بالکن یا پاسیو است،  فیکوس لیراتا خود را در خرداد ماه در بالکن یا پاسیو نگهداری کنید.

شرایط نگهداری فیکوس لیراتا

• نور مورد نیاز: نور زیاد ولی غیر مستقیم
• آبیاری: رطوبت متوسط اما نه خیلی خیس
• متوسط اندازه: حدود سه متر

2. انواع درختچه‌های مرکبات

استشمام عطر شیرین شکوفه‌های پرتقال با لیمو می‌تواند از هر اسپری خوشبو کننده‌ای در داخل خانه بهتر و لذت بیشتری داشته باشد. از بین تمام درختچه‌های خانگی، این مرکبات هستند که بیشترین نیازهای مراقبتی را دارند. آن‌ها از هرچیزی که برای نگهداری از یک گیاه لازم است مثل آب، نور، رطوبت و کوددهی، بیشترین را می‌خواهند. همچنین بهتر است برای نگهداری از آن‌ها یک دستگاه بخور نیز داشته باشید تا بتوانید رطوبت مورد نیاز آن را فراهم کنید. ضمن اینکه هر زمان که توانستید نیز آن‌ها را به بیرون از خانه منتقل کنید.

 شرایط نگهداری درختچه‌های مرکبات

• نور مورد نیاز: نور کامل خورشید
• آبیاری: متوسط و نه زیاد
• متوسط اندازه: 1 الی 2 متر

3. گیاه فیکوس بنجامین

این درختچه از درختچه های آپارتمانی به‌خاطر برگ‌های زیبا و سبزش محبوب شده است. اگر قصد نگهداری از این درختچه آپارتمانی را دارید و اتاق شما نور زیادی دارد، نباید دیگر نگران مشکل شایع در فیکوس بنجامین، یعنی ریزش برگ‌ها باشید. اتاقی با قاب پنجره بزرگ یا پنجره‌ای جنوبی که بتواند نور مورد نیاز این گیاه را تامین کند برای این درختچه عالی است. فیکوس بنجامین را باید در خاکی با زهکشی خوب بکارید و زمانی که چند سانتی‌متر بالایی خاک گیاه خشک شد دوباره به آن آب بدهید.

شرایط نگهداری فیکوس بنجامین

• نور مورد نیاز: نور زیاد ولی غیر مستقیم
• آبیاری: متوسط و مدیریت شده
• میانگین ارتفاع گیاه 1 :الی 2 متر

4. گیاه فیکوس الاستیکا

اگر بین درختچه های آپارتمانی به‌دنبال درختچه‌ای با برگ‌های بزرگ، سبز رنگ و درخشانی می‌گردید که مثل چرم باشد باید به سراغ فیکوس الاستیکا بروید. درختچه‌ای اهل هندوستان که مثل هر گیاه گرمسیری دیگر به دمایی متوسط، محیطی مرطوب و گردش هوای خوب نیاز دارد. اگر می‌خواهید برگ‌های گیاه شما همیشه زیبا باشد بهتر است که ماهی یک‌بار آن‌ها را با پارچه‌ای تمیز، پاک کنید. در طول فصل رشد گیاه نیز می‌توانید هر دو هفته یک‌بار به آن کود بدهید تا برگ‌ها به حداکثر اندازه خود برسند.

شرایط نگهداری فیکوس الاستیکا

• نور مورد نیاز: زیاد ولی غیرمستقیم
• آبیاری: متوسط و مدیریت شده
• میانگین ارتفاع 1 :الی 2 متر

5. درختچه موز

اگر از طرفداران گیاهان پهن برگ و بزرگ هستید تنها گیاهی که باید دنبالش باشید، درخت موز است. برخی از گونه‌های درخت موز می‌توانند میوه بدهند، اما برخی دیگر مثل موسا میوه‌ای ندارند. اگر قصد آوردن این گیاه را دارید بهتر است سراغ گونه‌های پاکوتاه آن بروید تا بتوانید از نظر اندازه آن را به‌راحتی مدیریت کنید. یک نور فیلتر شده و کوددهی معمولی باعث می‌شود این درختچه بتواند به‌سرعت به حداکثر توانایی خود برسد.

شرایط نگهداری درختچه موز

• نور مورد نیاز: نور کامل خورشید
• آبیاری: متوسط و مدیریت شده
• میانگین اندازه: 1 الی 2 متر

6. گیاه کاج مطبق

از این درختچه زیبا گاهی به‌عنوان درخت کریسمس نیز استفاده می‌شود و یکی از زیباترین درختچه های خانگی است. این گیاه می‌تواند در تمام سال درون خانه باشد و زیبایی خود را به رخ بکشد. چیزی که درباره کاج مطبق باید بدانید این است که این گیاه می‌تواند تا 30 متر رشد کند و هیچ نوع پاکوتاهی از این گیاه وجود ندارد. زمانی که این گیاه در داخل خانه باشد هر سال حدود 60 سانتی‌متر رشد می‌کند. در واقع شما چند سال وقت دارید تا گیاه را در داخل نگهداری کنید و بعد از آن دیگر فضای کافی در خانه‌تان وجود نخواهد داشت و باید آن را به بیرون از خانه منتقل کنید.

شرایط نگهداری کاج مطبق

• نور مورد نیاز: نور زیاد، می‌تواند سایه را نیز تحمل کند.
• آبیاری :متوسط، اجازه دهید بین نوبت‌های آبیاری خاک گیاه خشک شود.
• میانگین اندازه: هر سال حدود 60 سانتی‌متر رشد می‌کند.

7. گیاه شفلرا

این درختچه زیبا از درختچه های آپارتمانی با برگ‌های درخشانی که دارد یکی از بهترین انتخاب‌ها برای خانه‌های کم نوری است که نور مستقیم زیادی دریافت نمی‌کنند. این گیاه نیاز به مراقبت کمی دارد اما برای برخی آفات مثل شته‌ها یا شپشک‌ها بسیار جذاب است. شفلرا از محیط مرطوب خوشش می‌آید، اما نباید اجازه دهید این مرطوب بودن تبدیل به خیسی بیش‌ازحد شود.

شرایط نگهداری شفلرا

• نور مورد نیاز: روشن ولی غیر مستقیم
• آبیاری: متوسط، اجازه دهید بین نوبت‌های آبیاری خاک گیاه خشک شود. 
• متوسط اندازه: بین 1 متر الی 4.5 متر

8. گیاه یوکا

این درختچه زیبا می‌تواند به هر خانه جلوه‌ای زیبایی بدهد. یوکا یک تنه قوی و محکم دارد که برگ‌های چرمی شکل آن از بالا رشد می‌کنند. اگر می‌خواهید یک گلدان زیبا با ظاهری زیبا داشته باشید می‌توانید 3 یوکا را با اندازه‌های مختلف در یک گلدان بکارید.

شرایط نگهداری یوکا

• نور مورد نیاز: نور کامل یا نور زیاد و غیرمستقیم
• آبیاری: متوسط، اجازه دهید بین نوبت‌های آبیاری خاک گیاه خشک شود. 
• متوسط اندازه: تا حدود 3 متر

9. گیاه یشم

در این لیست از درختچه های خانگی آسان‌ترین گیاه برای نگهداری و گیاهی که کمترین نیازها و مراقبت را طلب می‌کند، یشم است. این درختچه مناسب کسانی که است که می‌خواهند تازه نگهداری از گیاهان خانگی شروع کنند یا زمان زیادی برای مراقبت از گیاهان ندارند.
برگ‌ها و ساقه‌های ساکولنت شکل این گیاه زیبایی خاصی دارند. این گیاه حتی می‌تواند به‌عنوان یک بونسای نیز نگهداری شود. گیاه یشم هر چند هفته یک‌بار آب می‌خواهد و به یک پنجره نورگیر نیز نیاز دارد. خرید گیاه یشم انتخابی مناسب برای منزل یا محل کار شماست.

شرایط نگهداری گیاه یشم

• نور مورد نیاز: چهار ساعت یا بیشتر نور مستقیم خورشید
• آبیاری: در بهار و تابستان خاک گیاه کمی مرطوب بماند اما در زمستان ماهی یک‌بار آبیاری بیشتر نیاز ندارد.
• متوسط اندازه: 1 الی 2 متر

10. درخت پول

تنه باریک درخت پول باعث می‌شود که این گیاه به دور خودش بپیچد و یکی از خاص‌ترین درختچه های آپارتمانی باشد. این گره‌ها با رشد گیاه ادامه پیدا می‌کنند و هرچقدر گیاه بالغ‌تر شود تنه گره‌ای آن چوبی‌تر و محکم‌تر خواهد شد.
درخت پول به آب زیادی نیاز ندارد و در صورتی که مدت زیادی در آب بماند دچار پوسیدگی ریشه خواهد شد. بنابراین در طول نگهداری از پول چینی باید به این نکته توجه داشته و به‌هیچ‌وجه بیش‌ازحد به آن آب ندهید.

شرایط نگهداری درخت پول

• نور مورد نیاز: نور روشن و غیرمستقیم.
• آبیاری: یک آبیاری مدیریت شده، اجازه دهید که خاک در بین نوبت‌های آبیاری خشک شود.
• متوسط اندازه: 2 الی 2.5 متر

11. گیاه نخل بانو

یکی از نخل‌های محبوب برای نگهداری در داخل خانه که توانایی تحمل شرایط نوری کم را دارد نخل بانو است. این درختچه سرعت رشد کمی دارد، به‌همین‌خاطر نباید نگران فراهم کردن فضای کافی برای رشد و اشغال فضای آن باشید. برگ‌های بادبزنی شکل و درخشان این گیاه حس و حال جنگل‌های گرمسیری را زنده می‌کند. بهتر است این گیاه را از نور مستقیم خورشید دور نگه دارید زیرا نور مستقیم می‌تواند برگ‌های این درختچه را بسوزاند.

شرایط نگهداری نخل بانو

• نور مورد نیاز: نور زیاد ولی غیرمستقیم
• آبیاری: آبیاری متوسط، اجازه دهید بین نوبت‌های آبیاری خاک گیاه خشک شود.
• متوسط اندازه: حدود 2 متر

12. درخت اژدها

درخت اژدها برگ‌های شمشیری سبز رنگ درخشانی دارد که لبه‌های آن قرمز است و می‌تواند زیبایی را به خانه شما بیاورد. این گیاه بسیار سرسخت است و درعین‌حال نگهداری از آن آسان است. رشد این گیاه آهسته است و به‌راحتی می‌تواند در گلدان زندگی کند. در طول نگهداری از این گیاه آن را از نور مستقیم خورشید دور نگه دارید زیرا نور زیاد می‌تواند باعث سوختگی برگ‌های آن شود. ضمن اینکه آبیاری زیاد نیز می‌تواند باعث قهوه‌ای شدن لبه برگ‌های آن شود.

 شرایط نگهداری درخت اژدها

• نور مورد نیاز: نور زیاد ولی غیرمستقیم
• آبیاری: مدیریت شده و متوسط
• متوسط اندازه: حدود 2 متر

13. گیاه شامادورا الگانس

این گیاه توانایی تحمل نور کم را دارد و می‌تواند در داخل خانه‌ای کوچک زندگی کند. همچنین این درختچه زیبا می‌تواند با برگ‌های زیبا و سبزش، حس و حال جنگل‌های بارانی را به خانه بیاورد. شامادورا نیاز به کوددهی زیادی ندارد و یک یا دوبار در کل فصل رویش به کودی ضعیف و سبک نیاز دارد.

شرایط نگهداری گیاه شامادورا الگانس

• نور مورد نیاز: روشن ولی غیرمستقیم
• آبیاری: یک آبیاری متوسط و مدیریت شده
• متوسط اندازه: 60 سانتی‌متر الی 2 متر

14. گیاه نخل پر‌شکوه

این درختچه زیبا معمولا به‌عنوان یک گیاه خانگی فروخته می‌شود. برگ‌های سبز، بزرگ و چشم‌گیر نخل پرشکوه به‌صورت چندتایی روی یک ساقه رشد می‌کنند. سرعت رشد این گیاه در داخل خانه آهسته است و هر سال حدود 30 سانتی‌متر رشد می‌کند. نکته‌ای که در مورد نخل پر شکوه وجود دارد این است که این گیاه درباره شرایط نگهداری‌اش کمی وسواس دارد و ترجیح می‌دهد در محیطی گرم و مرطوب زندگی کند.

شرایط نگهداری نخل پرشکوه

• نور مورد نیاز: روشن ولی غیر مستقیم
• آبیاری: متوسط و مدیریت شده
• متوسط اندازه: حدود 3 متر

15. درخت ساقه ذرتی

درخت ساقه ذرتی (دراسنا بلالی) یک یا چند ساقه نازک دارد و روی ساقه‌های خود می‌رویاند. این گیاه بسیار مناسب نگهداری در داخل خانه است زیرا قد بلندی دارند و فضای زیادی را در سطح زمین اشغال نمی‌کند. درخت ساقه ذرتی درختچه‌ای سرسخت است و چیزی که بیشتر از همه به آن اهمیت می‌دهد، وجود رطوبت کافی در محیط است. خرید دراسنا به دلیل نگهداری آسان برای منزل و محل کار مناسب است.

شرایط نگهداری درخت ساقه ذرتی

• نور مورد نیاز: روشن ولی غیرمستقیم
• آبیاری: متوسط و مدیریت شده
• متوسط اندازه: حدود 2 متر

16. گیاه نخل پروانه

 نخل پروانه معمولا از جمله درختچه های آپارتمانی است که به‌عنوان گیاهی خانگی نیز شناخته شده و یک گیاه گرمسیری است. این درختچه توپی رشد کرده و ساقه‌های زیادی دارد که شبیه به بامبو هستند، تاجایی که حتی گاهی به آن نخل بامبو هم گفته می‌شود. نخل پروانه رشد آهسته‌ای دارد و در کنار یک پنجره نورگیر به‌خوبی زنده می‌ماند. برای نگهداری از نخل پروانه بهتر است آن را در محیطی مرطوب نگه دارید، چراکه هوای خشک می‌تواند لبه برگ‌های آن را قهوه‌ای کند.

شرایط نگهداری نخل پروانه

• نور مورد نیاز: نور کامل یا زیاد ولی غیرمستقیم
• آبیاری: یک آبیاری مدیریت شده و متوسط
• متوسط اندازه: حدود 2 الی 2.5 متر

117. گیاه پورنج

پورنج معمولا در داخل خانه و گلدان رشد خوبی دارد و اگر شرایط خوب باشد حتی می‌تواند میوه نیز بدهد. این درختچه از درختچه های خانگی برگ‌هایی متراکم، درخشان و به رنگ سبز تیره دارد و حتی اگر میوه هم ندهد به اندازه کافی زیبایی دارد. در طول نگهداری از پورنج اگر می‌خواهید رشد خوبی داشته باشد باید برای آن نور زیادی فراهم کنید. ضمن اینکه این گیاه از خاک خیس خوشش نمی‌آید و ترجیح می‌دهد در خاکی با زهکشی خوب و گلدانی که سوراخ‌های زهکشی دارد زندگی کند. بنابراین حتما به این نکته نیز توجه داشته باشید.

شرایط نگهداری پورنج

• نور مورد نیاز: نور کامل خورشید
• آبیاری: متوسط و مدیریت شده
• متوسط اندازه: حدود 2 الی 3 متر

18. گیاه برگ بو

برگ‌های بیضی شکل گیاه برگ بو در آشپزی استفاده می‌شود و استفاده خوراکی دارد. نگهداری از این گیاه تقریبا ساده است و به زحمت زیادی نخواهید افتاد. برگ بو سرعت رشد کمی داشته و میانه خوبی با هرس کردن دارد. بنابراین به‌راحتی می‌توانید انداره آن را کنترل کنید تا در گلدان زندگی کند. برای نگهداری از برگ بو در داخل گلدان بهتر است گلدانی انتخاب کنید که هم‌اندازه ریشه گیاه باشد. در طول نگهداری از آن نیز از آب دادن زیاد به آن خودداری کنید.

شرایط نگهداری برگ بو

• نور مورد نیاز:  نور کامل و یا زیاد اما غیر مستقیم
• آبیاری: یک آبیاری متوسط، زمانی که خاک گیاه خشک شد نوبت آبیاری مجدد است.
• متوسط اندازه: حدود 1 الی 2 متر

19. گیاه گواوا

گواوا درختچه یا درخت کوچکی است که در مناطق گرمسیری می‌روید، اما اگر بتوانید شراط نگهداری آن را فراهم کنید، می‌توانید در داخل خانه نیز از آن نگهداری کنید. در طول نگهداری از گواوا باید به آن نور، گرما و رطوبت فراوان بدهید و در فصل‌های گرم آن را به بیرون از خانه منتقل کنید تا نور دلخواهش را بگیرد. گواوا می‌تواند یک یا چند تنه داشته باشد و ممکن است در داخل خانه گل‌دهی یا میوه‌دهی نداشته باشد، اما برگ‌های بزرگ و سبز رنگش زیبایی را به خانه شما خواهد آورد.

شرایط نگهداری گواوا

• نور مورد نیاز: نور کامل خورشید
• آبیاری: مدیریت شده و نه زیاد
• متوسط اندازه: 1 الی 3 متر

20. گیاه نخل لیندا

از آنجایی که این گیاه رشد آهسته و طول عمر زیادی دارد یکی گیاهان و درختچه های محبوب خانگی است. ممکن است سال‌ها طول بکشد تا لیندا به یک متر برسد و همین مساله این درختچه را تبدیل به گیاهی محبوب برای محیط‌های کوچک‌تر تبدیل کرده و حتی می‌توان آن را روی میز نیز نگهداری کرد. برگ‌های سبز و ربان شکل این گیاه مثل دسته‌ای مو از ساقه‌های گیاه آویزان شده و فوق‌العاده زیبا هستند. در مورد لیندا این نکته را در نظر داشته باشید که این گیاه هر چه‌قدر نور دریافت کند بیشتر لذت می‌برد و بعد از 1 الی 2 هفته به آبیاری مجدد نیاز پیدا می‌کند.

شرایط نگهداری نخل لیندا

• نور مورد نیاز: نور کامل یا نور زیاد و غیر مستقیم
• آبیاری: متوسط، هر زمان خاک گیاه خشک شود وقت آبیاری مجدد است
• متوسط اندازه: 2 الی 2.5 متر

روش نگهداری از پیاز گل به منظور گلدهی مجدد آن چگونه است؟

بعضی از گل‌های گلدانی که ما از آن‌ها نگهداری می‌کنیم، دارای پیاز هستند. شما می‌توانید پیاز این گل‌ها را پس از دوره گلدهی، در باغچه یا گلدان کاشته و با مراقبت صحیح از آن‌ها، هر ساله شاهد گلدهی مجددشان باشید. اما برای این کار، در ابتدا باید روش نگهداری از پیاز گل برای گلدهی مجدد آن را یاد بگیرید. به این منظور نیز پیشنهاد می‌کنیم مقاله زیر را مطالعه فرمایید.

شناخت پیاز گل

پیاز گل یا سوخ در واقع یک اندام ذخیره‌سازی برای گیاه است. تمام غذایی که گیاه لازم دارد به صورت فشرده در این اندام پیاز شکل ذخیره شده است و پیازها اندامی گوشتی هستند که برگ و گل می‌دهند.
پیازها به سه گروه تقسیم می‌شوند: ریزوم‌ها، کورم‌ها و تجه، که هر سه آن‌ها در زیر زمین هستند و گیاه از آن‌ها رشد میکند اما در هر صورت تفاوت‌هایی با هم دارند.
کورم‌ها لایه دار نیستند مانند گیاه تارو.
ریزوم‌ها به صورت افقی در زیر خاک رشد می‌کنند مانند زردچوبه.
تجه‌ها چیزی شبیه به چشم دارد که می‌تواند جوانه بزند یا ریشه بدهد مانند سیب زمینی و تربچه.
جهت خرید گل نرگس و مشاهده قیمتها میتوانید به گل فروشی آنلاین گُل سِتان مراجعه کنید تا کمتر از ۳ ساعت این گل های زیبا در خانه شما باشد.

دسته بندی انواع پیاز

پیاز گل به دو دسته عمده تقسیم می‌شوند: پیازهای بهاره و تابستانه

پیاز‌های بهاره

این دسته که به پیازهای سخت نیز معروفند در پاییز کشته می‌شوند، در زمستان داخل زمین می‌مانند و در بهار گل می‌دهند.
برخی از انواع معروف این دسته عبارتند از لاله، زنبق، نرگس، سنبل و زعفران.
این پیازها به چند هفته هوای سرد نیاز دارند تا بتوانند از خواب بیدار شوند و با تمام انرژی گل بدهند.

پیاز‌های تابستانه

این دسته که به پیازهای حساس نیز معروفند در بهار کاشته می‌شوند و در تابستان گل یا برگ می‌دهند. گلایل، سوسن و کالادیوم از گل های معروف این دسته هستند.
بعضی از اعضای این دسته ممکن است اواخر تابستان یا حتی دیرتر گل بدهند مانند کوکب.
پیازهای تابستانه طاقت سرما را ندارند و باید تنها زمانی کاشته شوند که هوا گرم است و احتمال سرمازدگی وجود ندارد.

روش کاشت و مراقبت از گل‌های پیازی

پیاز گل‌ها برای کسانی که می‌خواهند تازه باغبانی را شروع کنند عالی است زیرا نیاز به تکنیک یا دانش خاصی ندارد. از آنجایی که تمام مواد مغذی لازم، در خود همین پیاز وجود دارد دیگر احتیاجی نیست تا خاک خاصی را برای آن فراهم کنیم و مراقبت از پیاز گل کار آسانی است.
تنها مشکلی که در زمان کاشت آن ممکن است پیش بیاید این است که سر و ته پیاز کجاست و باید از کدام سمت کاشته شود!
برای حل این مشکل می‌توانید به سراغ گیاهانی بروید که پیاز بزرگی دارند مانند لاله یا نرگس. هرچقدر پیازها بزرگتر باشد ریشه‌ها نیز واضح‌تر است و تشخیص بالا یا پایین آن راحت تر می‌شود.
اگر کماکان نمی‌توانید بالا یا پایین گیاه را تشخیص دهید بهتر است آن را به بغل بکارید تا گیاه خودش راهش را پیدا کند.
پیازهای یک ساله به هیچ مراقبتی نیاز ندارند ولی پیازهای چند ساله تنها به کمی کود نیاز دارند. به همین خاطر است که پیازها، گیاهی عالی برای باغچه محسوب می‌شوند.
حال در ادامه روش نگهداری از گل های پیازی را شرح می‌دهیم.

روش کود دادن به گل‌های پیازی

گل‌های پیازی یک ساله نیاز به کود ندارند. این پیازها تمام مواد مغذی مورد نیازشان را در خود ذخیره کرده‌اند.
اما پیازهای چند ساله مقداری از مواد مغذی خود را در خاک رها کرده‌اند و برای جبران آن به کود نیاز دارند. بهتر است در طول فصل رشد از کود غیر معدنی برای این پیازها استفاده کنید.
این کودها حاوی نسبت دقیقی از غلظت مواد مغذی هستند و به آرامی حل می‌شوند به همین خاطر اثربخشی بیشتری دارند.
کود غیر معدنی باید تنها در فصل رشد استفاده شود اگر این کود در زمان دیگری استفاده شود اثربخشی ندارد و بی مصرف می‌ماند.
همچنین باید مراقب بود تا بیش از حد کود ندهید زیرا گیاه را مستعد به پذیرفتن بیماری یا آفت می‌کند. کود‌دهی زیاد همچنین باعث سوختن گیاه می‌شود.

روش صحیح آبیاری

بعد از کاشت پیاز گل باید به آن آب داد. این کار باعث می‌شود که ریشه گیاه رشد کند و خاک در اطراف ریشه محکم شود و هوای اضافه از بین برود.
زمانی که پیاز را در عمق خاک می‌کارید نباید طوری آب دهید که فقط سطح خاک خیس شود بلکه باید آب‌دهی عمیقی انجام دهید.
بعد از گل دادن پیاز هفته‌ای یک‌بار به صورت منظم حدود سه سانت بالایی خاک را خیس کنید. اگر پیازها را در عمق کمی کاشته باشید آب دادن زیاد باعث پوسیدن آن می‌شود.

روش هرس کردن برگ‌ها

وقتی زمان گل دادن پیازها تمام شد ممکن است وسوسه شوید تا برگ‌های باقی مانده را از آن جدا کنید زیرا منظره زیبایی ندارد. اما باید سعی کنید با این وسوسه مقابله کنید و برگ‌ها را فقط زمانی که خشک، پژمرده یا زرد شده باشد، بکنید.
برگ‌های گیاهانی مانند گل‌برف یا دریمیا ماریتیما بسیار زودتر از گیاهانی مانند لاله خشک می‌شوند.

روش هرس کردن گل‌ها

بهتر است گل‌های قرار گرفته بر روی ساقه‌های بلند لاله را هرس کنید این کار باعث می‌شود که انرژی گیاه صرف ساخت یک پیاز جدید شود و برای نگه داشتن غلاف بذرها هدر نرود.
نباید اجازه دهید پیازهایی که در زیر زمین به سرعت چند خوشه می‌شوند در کنار یکدیگر بمانند. اگر این پیازها در تعداد زیاد در کنار هم قرار بگیرند سرعت رشد پیاز را کم می‌کنند.
زمانی که برگ‌های پیاز ریخت باید آن را از خاک خارج کرده و خوشه‌های مختلف را از یکدیگر جدا کنید و دوباره به صورت مجزا آن‌ها را بکارید.

استفاده از تکیه‌گاه برای گل‌های پیازی

بعضی از پیازهای تابستانه ساقه‌ای ضعیف دارند که نمی‌توانند وزن خود را تحمل کنند. گاهی استفاده از حلقه می‌تواند تکیه‌گاه خوبی برای ساقه باشد همچنین می‌توانید از یک سیخ چوبی در کنار ساقه استفاده کنید، در هر صورت باید بسیار مواظب باشید تا آسیبی به گیاه نزنید.

پوشاندن سطح خاک با مالچ

سطح کاشته شده را با مالچ بپوشانید. این کار باعث می‌شود تا رطوبت خاک حفظ شود و محیطی خنک برای گیاه به وجود بیاید. اما باید بدانید پیازهایی که زود گل می‌دهند نیازی به مالچ پاشی ندارند.

روش کاشت مجدد پیاز گل

در فصل‌های سرد که احتمال یخ زدن پیاز وجود دارد بهتر است مراقبت از پیاز گل را فراموش نکنیم و آن را از ریشه بیرون بیاوریم و زمانی که هوا دوباره گرم‌تر شد بکاریم.
پیازهای بهاره در تابستان وارد دوره استراحت می‌شوند. می‌توان در این زمان پیاز گل را در مکانی خنک و دارای تهویه نگه‌داری کرد و در پاییز دوباره آن را کاشت. این کار باعث می‌شود تا پیاز بیش از حد خوشه ندهد و شلوغ نشود.
پیازهای تابستانه نیز اصلا از سرما خوششان نمی‌آید و باید پیش از شروع سرما آن‌ها را خارج کرد.
با ابزار مناسب پیاز را از خاک خارج کنید و خاک چسبیده به آن را تمیز کنید مگر اینکه گیاه شما آشیمینس، بگونیا، اختریان، کالادیوم یا کوکب باشد. در این حالت بهتر است اجازه دهیم کمی خاک مرطوب همراه پیاز بماند.
بعد از خارج کردن پیاز از خاک آن را به سایه منتقل کنید تا خشک شود سپس محیطی با تهویه بسیار مناسب و خنک را برای پیاز فراهم کنید و آن را در این محل نگهداری کنید. اگر بر روی آن لکه یا نقطه جدیدی مشاهده کردید ممکن است نشانه بیماری باشد.

فراهم کردن شرایط مناسب برای گل‌دهی

محلی که برای کاشت انتخاب می‌کنید باید آفتاب‌گیر باشد. درست است که تمام مواد غذایی لازم در پیاز موجود است اما می‌توانید با افزودن کمی کود، گل‌های بزرگ‌تر و با عمر بیشتری داشته باشید.
اگر در منطقه شما باران‌های پاییزی وجود دارد تنها هنگام کاشتن یک بار به آن آب بدهید و باقی را به باران بسپارید اما اگر پاییز خشکی دارید بهتر است گاهی اوقات کمی به آن آب دهید.

بیماری‌ها و قارچ‌های آلوده کننده پیاز گل

با وجود مراقبت از پیاز گل ، عوامل بیماری زا در خاک و ارگانیسم‌های زنده خاک می‌توانند پروسه رشد را متوقف کنند.
با انتخاب مواد کاشت صحیح، جای کاشت صحیح و نگه‌داری صحیح از گیاه می‌توانید گیاهی سالم و زیبا داشته باشید در غیر اینصورت باید منتظر بیماری یا قارچ‌هایی باشید که به سراغ آن می‌آیند.
به عنوان مثال اگر پیاز چند ساله را در مکانی بدون نور و نم‌دار بکارید متوجه می‌شوید که لبه برگ‌ها در زمان گل‌دهی قهوه‌ای می‌شود و این اتفاق به خاطر وجود قارچی با نام بوتریتیس است.
همچنین مراقب حشرات و بیماری‌ها باشید. شما باید خاک یا اطراف گیاه را بررسی کنید تا وجود هرگونه حشره یا بیماری را تشخیص دهید. بهتر است ماهی یک‌بار گیاه را کامل بررسی کنید زیرا زمانی که حشرات یا بیماری‌ها بیش از حد تکثیر شوند دیگر به راحتی قابل از بین رفتن نیستند.

مقدمه‌ای بر کاشت پیاز گل

برای به دست آوردن مطلوب‌ترین حالت گل‌دهی مهم است که پیاز گل را در زمان درست و در مکان درست بکارید.

 ●پیازهایی که در اواسط دی تا اوایل بهار گل می‌دهند را باید در بازه زمانی شهریور تا اوایل آبان کاشت و پیازهایی که دیرتر و در بازه فروردین تا اردیبهشت شکوفا می‌شود را باید بین اواخر مهر تا اوایل آذر کاشت.
 ●قانون عمومی برای تشخیص عمق لازم این است که عمق خاک باید حداقل دو برابر اندازه پیاز باشد و البته کمتر از پنج سانت هم نباشد. اگر پیاز در عمق کمی کاشته شود ریشه‌های ضعیفی خواهد داشت و به طبع آن گیاه ضعیفی از آن رشد می‌کند. از سوی دیگر عمق بیش از حد نیز می‌تواند باعث پوسیدگی ریشه یا تاخیر در رشد آن شود.

تکنیک‌های مختلف کاشت پیاز گل

چند تکنیک مختلف برای کاشت پیاز گل‌ها وجود دارد.
 ●پیازها را با فاصله‌ای برابر در محل مناسب بکارید. بهتر است قبل از کاشتن این پیازها محاسبات لازم را انجام دهید تا در انتها با فضای خالی ناخواسته روبرو نشوید.
 ●اگر می‌خواهید نمای پیازهای کاشته شده در زمان گل‌دهی ظاهری طبیعی داشته باشد می‌توانید آن‌ها را به صورت نامنظم پخش کنید و هرجا که فرود آمد آن‌ها را بکارید.
 ●می‌توان پیازها را در بین چمن‌ها کاشت. برای این کار تکه‌ای از چمن را بردارید، پیاز را بکارید و دوباره با چمن روی آن را بپوشانید. بعد از چند روز پیازهای شما در بین چمن‌ها پنهان می‌شود و در زمان گل دادن خود را نمایان می‌کند.
 ●کاشت لایه‌ای نیز روشی جالب است. در این روش شما باید گیاهانی که دیرتر گل می‌دهند را در قسمت عمیق‌تر زمین و گیاهانی که زودتر گل می‌دهند را در بالاتر بکارید. این روش زمانی کارایی دارد که پیاز را در مستقیما در خاک یا گلدان بکارید.

راه تشخیص بهترین عمق برای کاشت پیاز

عمقی که پیاز خود را در آن می‌کارید، نقشی بسیار اساسی در زندگی آن ایفا می‌کند. در حقیقت، این عمق تعیین کننده‌ی میزان حفاظت گیاه در برابر تغییرات شدید اقلیمی بوده و بیانگر حداقل فاصله‌ای است که پیاز باید گیاه خود را از آنجا به سطح خاک برساند.
بهترین عمق، به اندازه هر پیاز بستگی دارد. به طور کلی، پیاز باید در عمق 4-3 برابری ارتفاع خود کاشته شود. برای مثال اگر ارتفاع پیاز شما 10 سانتی‌متر است، آن را طوری بکارید که پایین‌ترین نقطه پیاز 40-30 سانتی متر پایین‌تر از سطح خاک باشد.
اما ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود! وقتی مشکل عمق پیاز است، ما معمولا 2 سوال اصلی برای حل آن مطرح می‌کنیم:

چگونه بفهمیم پیاز گل در عمق بسیار زیادی کاشته شده است؟

باید بدانیم که گیاه مواد مغذی مورد نیاز خود را از پیاز تامین می‌کند، در حقیقت پیاز همانجایی است که این مواد را تولید می‌کند. حال این منابع ذخیره شده می‌توانند هم برای رشد گیاه و رساندن آن به سطح خاک و بالاتر کافی باشند، و هم خیر!
این مشکل به پیازهایی مربوط می‌شود که از نظر اندازه کوچک هستند و در عمقی نامناسب کاشته شده‌اند. اثر چنین مشکلی را معمولا در سال‌های اولیه کاشت مشاهده نمی‌کنید. باید چند سالی سپری شود؛ زیرا پیاز اولیه به قدر کافی غنی هست که از پس خود بر بیاید. اما در طی گذشت سالها و رشد مداوم، دیگر توانایی لازم برای تولید گیاه نخواهد داشت. در نتیجه پیاز ضعیف و ضعیف‌تر می‌شود، تا جایی که شاهد تضعیف کل گیاه خواهیم بود.

چگونه بفهمیم پیاز در عمق خیلی کمی کاشته شده است؟

اگر پیاز بیش از حد به سطح خاک نزدیک باشد، به راحتی در معرض تغییرات آب و هوایی و سایر مشکلات زمینی قرار خواهد گرفت.
برای مثال در مورد گل نرگس، اگر آن را در چنین حالتی بکارید به رشد بدون گلدهی منجر خواهد شد. قرار گرفتن در نزدیکی خاک می‌تواند در فصل زمستان به علت یخ بندان زمین، کشنده نیز باشد!
در این بخش لیستی از پیازهای بهاره برای شما تهیه کرده‌ایم. پیشنهاد ما، کاشتن آنها طبق اعداد ذکر شده است؛
اما همانطور که بالاتر نیز گفتیم، باید اندازه پیاز خود را در اولویت قرار دهید. پس اگر پیاز شما بیش از حد بزرگ یا کوچک است، این اعداد را به فراخور اندازه تغییر دهید. معیار ما یک پیاز با اندازه نرمال است:
کاشت در عمق 10-7 سانتی متر:
 •شکوه برف
 •زعفران
 •گل برفی
 •کلاغک
 •نجم آبی سان
 •پیاز عنصل

کاشت در عمق 20-12 سانتی متر:
 •نرگس
 •سنبل
 •لاله
 •لاله واژگون

روش تکثیر کردن پیاز گل چگونه است؟

تهیه پیاز گل کار ساده‌ای است. کافی است به فروشگاه سر بزنید و پیاز دلخواهتان را بخرید اما این روشی هزینه‌بر و گران است. خوشبختانه بسیاری از پیازها می‌توانند خود را تکثیر کنند که باعث می‌شود شما بتوانید با راحتی و با هزینه بسیار کمتری گیاه بیشتری داشته باشید.

1. روش کاشت پا‌گیاه

به عنوان مثال نرگس به راحتی تکثیر می‌شود. این گیاه پیازی دارد که در کنار خود چیزی به اسم پاگیاه تولید می‌کند.
این بچه گیاه از گیاه مادر تغذیه می‌کند تا رشد کند. در طول زمان این پاگیاه به جایی می‌رسد که می‌تواند به صورت مستقل زندگی کند و گل بدهد. این رشد تا جایی ادامه پیدا می‌کند که بین گیاه مادر و پاگیاه رقابت بر سر استفاده از منابع خاک آغاز می‌شود. در این مرحله میزان گل‌دهی گیاه کمتر می‌شود و اینجا جایی است که شما باید مداخله کنید و مادر و فرزند را از یکدیگر جدا کنید.
بهترین زمان برای جدا کردن پاگیاه از گیاه مادر زمانی است که دیگر خبری گل‌ها نیست ولی برگ‌ها کماکان در حال رشد هستند. زمانی که پیاز هنوز برگ دارد پیدا کردن آن راحت است و اگر برگ‌ها بریزند دیگر پیدا کردن پیاز در باغچه سخت می‌شود.
باید بدانید که پاگیاه در واقع یک گیاه فعال و در حال رشد است و با پیاز که در حال استراحت است تفاوت دارد. برای جدا کردن آن‌ها باید زمین را بکنید و پاگیاه را از گیاه مادر یک‌باره جدا کنید. این کار احتمال خشک شدن ریشه را کم می‌کند.

- مراحل کاشت پا‌گیاه

 ●اگر پیاز جدید را در مکانی جدید می‌کارید ابتدا باید خاک مناسب را آماده کنید. مواد ارگانیک و کود مناسب را در محل زندگی گیاه جوان بریزید. می‌توانید همین کار را برای گیاه مادر نیز می‌توانید انجام دهید.
 ●تا زمانی که محل جدید را آماده می‌کنید پاگیاه را در روزنامه‌ای خیس قرار دهید تا خشک نشود. برای جدا کردن پاگیاه‌ها از یکدیگر آن‌ها را به آرامی بپیچانید و عقب و جلو کنید.
 ●آن‌ها به تعدادی که لازم دارید در عمق مناسب خاک بکارید. شما می‌توانید تمام آن‌ها را بکارید یا فقط آن‌هایی را انتخاب کنید که بزرگ‌تر هستند و تا یک سال آینده گل می‌دهند.
 ●گیاهان کاشته شده جدید را به صورت منظم آب بدهید، این اقدام مهمی است زیرا این گیاه جدید به ریشه‌های قوی نیاز دارد تا بتواند منابع را از خاک دریافت کند. این کار باعث می‌شود که گیاه بتواند مواد بیشتری ذخیره کند و زودتر گل بدهد.
 ●سطح خاک را مالچ بپاشید تا خاک خنک بماند و رطوبت را در خود نگه دارد

2. روش کاشت کورم

در حالی که بعضی پیازها پاگیاه تولید میکنند، بعضی دیگر به شکل کورم رشد می‌کنند. این کورم‌ها می‌توانند در کنار خود کورم‌های کوچک‌تر یا بچه کورم تولید کنند.
شما می‌توانید پس از پایان فصل رشد گیاه زمین را بکنید و این کورم‌های کوچک را پیدا کنید. این بچه کورم‌ها را از مادر جدا کنید و آن‌ها را قبل از کاشتن در خاک برای چند ساعت در آبی ولرم قرار دهید. این کار باعث می‌شود پوسته سخت این بچه کورم‌ها نرم شود و بتواند به راحتی ریشه دهد.
توجه کنید که این گیاه جدید در سال دوم شروع به گل دادن می‌کند نه در سال اول.

3. روش کاشت بذر

پیازها فقط به طریق پاگیاه و کورم تکثیر نمی‌شوند. بعضی از پیازها برای تکثیر خود بذر تولید می‌کنند و معروف‌ترین آن‌ها زعفران است.
بذرهای این گیاهان شبیه به یک علف بسیار کوچک است. این نوع پیازها بسیار ظریف هستند و اگر مزاحم آن‌ها شویم ممکن است به راحتی بمیرند. برای تکثیر این‌گونه پیازها بهتر است صبر کنید تا گیاه چند سالی را زندگی کرده باشد تا برای جا به جایی آماده باشد.

پاسخ به سوالات رایج درباره کاشت و نگهداری پیاز گل

1. تغییرات آب و هوایی چه تاثیری بر رشد پیاز دارد؟

همیشه داشتن واکنشی مناسب در برابر تغییرات شدید دمایی، کمکی بزرگ برای حفظ سلامت گیاهان به شمار می‌رود. چرخه رشد یک پیاز، کاملا به دمای محیط بستگی دارد.
گرمای تابستان برای شکل گیری اندام‌های گیاه (مانند مریستم گل‌ها) ضروری است.
هوای سرد پاییز و زمستان نیز به عنوان اعلانی به ریشه جهت رشد و تشکیل جوانه‌هایی قوی است.
بازگشت گرمای هوا در فصل بهار هم بر رشد و گلدهی گیاه تاثیر گذار است. حال هر گونه اختلال یا تغییر شدید در طول این بازه‌های دمایی، می‌تواند چرخه رشد گیاه را به کلی دچار مشکل کند. حدس می‌زنید پیاز شما دچار چنین مشکلی شده است؟ این سوالها را از خود بپرسید:

- آیا امسال هوا زود‌تر گرم شده است؟

اگر چه گرمای غیرطبیعی یا فرارسیدن زودتر از موعد هوای بهاری، رشد گیاه را سرعت می‌بخشد؛ اما نتیجه آن گل‌هایی کوچک‌تر و طول عمری کمتر برای آنها خواهد بود و مشکلاتی ایجاد میکند که حتی ممکن است به از دست رفتن بخش زیادی از قوای پیاز منجر شود.
خنک بودن غیرمعمول فصل تابستان، می‌تواند رشد گلبرگ‌ها را سرکوب کرده و حتی مانع از تغییر آنها به گل‌هایی زیبا شود.
وقوع یک سرمای دیرهنگام در بهار نیز ممکن است رشد بخشهای خارج شده از خاک را دست خوش تغییر کرده و حتی بازگشت رشد را در سال بعدی متوقف کند. سرمای نامعمول در فصل زمستان هم ریسک مرگ پیاز را بالا می‌برد.

- آیا امسال، سالی بیش از حد خشک بوده است یا بیش از حد مرطوب؟

یک سال خشک، سبب ایجاد ناکارآمدی در ذخایر آبی پیاز شده و می‌تواند بقای گل را تحت تاثیر قرار دهد؛ بخصوص در طی یک پاییز یا زمستان عجیب و گرم!
در مقابل، سالی بیش از حد خیس نیز ممکن است سبب پوسیدگی و فاسد شدن پیاز در زیر خاک شود.

2. روش تشویق کردن پیاز به رشد و گلدهی مجدد چگونه است؟

اقداماتی وجود دارد که می‌توانید با کمک آنها، گیاه خود را برای رشد مجدد در سال بعد تشویق کنید:

- پاشیدن مالچ بر روی خاک

مالچ پاشی یک روش رایج برای حفظ رطوبت و دمای خاک است؛
اما مقدار بیش از حد آن می‌تواند رشد پیاز را تحت تاثیر قرار داده و در مقابل، مقادیر بسیار پایین آن نیز گیاه را در برابر تغییرات شدید دمایی و حمله آفات آسیب پذیر می‌کند.
حدود 5 سانتی متر مالچ، برای اغلب پیازها (مانند لاله) مناسب است، مقداری که ضمن تمام مزایای خود می‌تواند از حضور جوندگان و موش‌های صحرایی نیز جلوگیری کند.
مواظب باشید در استفاده از مالچ زیاده روی نکنید، بخصوص برای پیازهای کوچک و همواره عمق کاشت پیاز را نیز مدنظر قرار دهید.

- طی شدن چرخه طبیعی زندگی برگ‌ها

یک عامل موثر دیگر در میزان ذخایر کربوهیدرات پیازها، طول عمر مفید برگ‌هاست.
همزمان با اواخر بهار و اوایل تابستان، یعنی بعد از زمانی که شکوفه‌ها محو شدند، برگ‌ها در حال مشغول عمل فتوسنتز هستند. منابعی که در این مدت و طی فتوسنتز ایجاد می‌شود، در واقع انرژی لازم پیاز برای بازگشت در سال بعدی را تامین می‌کند!
به همین دلیل باید برگ‌ها را تا زمان زرد شدن و پژمردگی، به حال خود رها کنید. اگر پیازها را در حیاط کاشته‌اید، مواظب باشید تا قبل از زرد شدن آنها را اشتباها هرس نکنید.
برداشتن گل‌های سپری شده، راه دیگری است که می‌توانید به واسطه آن به تشکیل ذخایر پیاز خود کمک کنید. این کار از تشکیل غلاف دانه‌ها جلوگیری کرده و به جای تولید دانه، انرژی را مستقیما به پیاز باز می‌گرداند.

- تقسیم کردن پیاز

گاهی اوقات پیاز بیش از حد شلوغ و متراکم می‌شود و این مشکل، به صورت کاهش میزان گلدهی بروز می‌کند. هر چند سال یکبار (یا هر زمان که حدس می‌زنید چنین حالتی ایجاد شده است)، با حفر خاک پیاز را به آرامی خارج کرده، آن را تقسیم کنید و مجدد بکارید. زمان مناسب برای انجام تقسیم، در اواخر تابستان یا پاییز است، یعنی زمانی که برگها از بین رفته‌اند.

3. زمان مناسب برای کاشتن پیاز چه زمانی است؟

زمان مناسب کاشت پیاز، تماما به دمای خاک بستگی دارد. زیرا همین دماست که چرخه رشد پیاز را کنترل می‌کند.
برای اغلب پیازهای بهاری (پیازهایی که در فصل بهار گل می‌دهند)، پاییز بهترین زمان برای کاشت است.
در این هنگام خاک به سمت خنک شدن پیش رفته و همین سرما، سیگنال رشد ریشه را به پیاز صادر می‌کند. پیازهایی که در فصل پاییز کاشته می‌شوند، ریشه‌های خود را به صورت عمقی رشد داده و ظهور قوی‌تری در فصل بهار خواهند داشت.
این دگرگونی‌های درونی، جوانه را آماده می‌کند تا به محض افزایش دمای هوا در بهار، رشدی سالم و گل‌هایی زیبا داشته باشد. هنگامی که بهار فرا می‌رسد، هوا نیز گرمتر شده و رشد گیاه افزایش خواهد یافت. نتیجه این امر، ظهور گل‌هاست.
منابعی نیز که در طی فتوسنتز ایجاد شده است، از برگ‌ها به پیاز جوان منتقل می‌شود تا برای دوره بعدی رشد مجدد مورد مصرف قرار بگیرد. چرخه جدید رشد، در پایان تابستان با شکل گیری اندام‌ها در پیاز مجدد آغاز می‌شود.
در کل، کاشت پیازها هنگامی که خاک بسیار گرم است (بالای 15 درجه سانتی گراد) به بیماری و پوسیدگی منجر خواهد شد. همچنین کاشت در خاکی بسیار سرد (کمتر از 4 درجه) نیز ممکن است سبب تضعیف ریشه و مانع از شکل گیری جوانه‌ها شود. نمی‌توانید
یک معیار خوب برای تشخیص زمان کاشت پیاز، هنگامی است که دمای هوا در شب بین 4 الی 10 درجه سانتی گراد باشد.

4. چگونه بفهمیم کیفیت پیاز چگونه است؟

کیفیت پیاز، یکی از اولین فاکتورهای مهمی است که باید قبل از کاشت آن را مد نظر داشته باشید؛ زیرا پیازهای بی‌کیفیت در اغلب اوقات رشد نخواهند کرد. حتی اگر هم به ظاهر رشد قابل قبولی داشته باشند، پس از مدتی شاهد توقف در این روند خواهید بود.
قارچ‌ها و باکتری‌های متعددی می‌توانند سلامت پیاز را تحت تاثیر قرار داده و بیماری‌هایی از قبیل پوسیدگی ریشه، پوسیدگی کلی پیاز و کپک ایجاد کنند.
حشرات موذی نیز از دیگر تهدیدهای پیاز شمرده می‌شوند، مانند لارو حشره یا هیره.
پس بهترین اقدام این است که سالم‌ترین پیاز را برای کاشتن انتخاب کنید:
برای تعیین کیفیت، باید نظاره‌گر خوبی باشید. تمام بخش‌های پیاز را به دقت بررسی کنید.
آیا قسمتی تغییر رنگ داده است؟
بافت پیاز با سایر پیازها متفاوت است؟
اندازه و شکل پیاز عجیب به نظر می‌رسد؟
از فشار دادن پیاز هراس نداشته باشید. یک پیاز ناسالم اغلب خشک و پوک است، هنگام لمس کردن نرم بوده و یا ظاهری کپکی دارد. از کاشتن چنین پیازهایی اجتناب کنید.
پیاز سالم، محکم و استخوانی است. وزن آن نیز در مقایسه با اندازه‌اش متناسب به نظر می‌رسد. طبق بررسی‌های تجربی ما، پیازهای بزرگ‌تر گیاهان سالم‌تری حاصل می‌کنند.
به یاد داشته باشید جهت پیشگیری از گسترش حشرات و آفاتی که ممکن است به سلامت پیاز آسیب بزنند، باید از ابزارهای کاملا تمیز جهت کاشت گیاهان استفاده کنید. بدین شکل از آلوده شدن خاک به میکروب‌ها و آفات احتمالی جلوگیری می‌کنید.

شناخت گیاهان چند ساله و معرفی محبوب‌ترین انواع آن‌ها

همانطور که می‌دانید گیاهان به سه دسته یک ساله، دو ساله و چند ساله تقسیم می‌شوند. اما گیاهان چند ساله، گیاهانی هستند که شما می‌توانید آن‌ها را در گلدان یا باغچه بکارید و تا سال‌ها از دیدنشان در محیط اطراف خود لذت ببرید. ما نیز در مقاله زیر به توضیح همه اطلاعات لازم درباره گیاهان چند ساله و محبوب‌ترین انواع آن‌ها پرداخته‌ایم. شما می‌توانید پس از شناخت این گیاهان، تعدادی از آن‌ها را از یک فروشگاه آنلاین گل و گیاه خریداری کرده و در خانه نگهداری کنید.

مقدمه

گیاهان چند ساله که با نام گیاهان پایا نیز شناخته می‌شوند، بزرگترین گروه از گیاهان هستند که تنوع زیادی دارند و برای هر مکانی، چه سایه و چه نورگیر مناسب هستند. این گیاهان در اندازه‌های مختلفی وجود دارند؛ از گیاهانی که روی سطح زمین گسترده می‌شوند و چند سانتی‌متر بیشتر ارتفاع ندارند گرفته تا انواعی که می‌توانند بسیار غول‌پیکر باشند و چندین متر رشد کنند. رشد گیاهان چندساله معمولا سریع است و اغلب می‌توانند پس از طی کردن یک یا دو فصل رشد، بالغ شوند. اکثر گیاهان چند ساله برگ‌های زیبا و جذابی دارند و می‌توانند در بهار، تابستان یا پاییز گل بدهند، البته تعدادی انگشت‌شمار از آن‌ها نیز می‌توانند در زمستان گل بدهند. اگر دوست دارید با گیاهان چند ساله بیشتر آشنا شوید، در ادامه این مطلب با ما همراه شده و ضمن آشنایی با گیاهان چند ساله و موارد مربوط به آن‌ها با 20 مورد از محبوب‌ترین آن‌ها نیز بیشتر آشنا شوید.

شناخت گیاهان چند ساله (پایا)

گیاهان چند ساله اغلب از نوع گیاهان علفی هستند؛ به این معنی که آن‌ها در پاییز تحلیل می‌روند و به سطح خاک بر‌می‌گردند و در بهار مجددا رشد می‌کنند. برخی دیگر از این گیاهان گیاهان همیشه سبز هستند و در تمام طول سال برگ‌های خود را نگه می‌دارند. بسیاری از گیاهان چند ساله به عنوان گل شاخه بریده استفاده می‌شوند و انواع کوچک آن‌ها که جذابیت‌های ظاهری دارند، به‌عنوان گیاه خانگی در گلدان زندگی می‌کنند.  گیاهان چندساله در باغچه‌ها نیز عملکرد خوبی دارند و می‌توانند در کنار درختچه‌ها، گیاهان سوزنی برگ یا علف‌های زینتی ترکیب خوبی را بسازند و ظاهری زیبا و جذاب به محیط اضافه کنند.

گیاهان چند ساله چه تفاوتی با گیاهان یک ساله و دو ساله دارند؟

گیاهان یک ساله یا دو ساله گیاهانی هستند که چرخه زندگی آن‌ها در یک یا دو سال تمام می‌شود و در این مدت گل‌دهی یا بذردهی خود را انجام می‌دهند و درنهایت می‌میرند، اما گیاهان چند ساله یا پایا طول عمر بیشتری دارند و می‌توانند برای چند سال زندگی کنند. به‌طور دقیق گیاه چند ساله یا پایا هر گیاه غیر چوبی است که می‌تواند بیش از دو سال زندگی کند.

نکات مورد توجه در هنگام انتخاب گیاهان چند ساله

برای اینکه گیاه چند ساله شما بتواند به‌خوبی رشد کند باید گیاهی مناسب را برای مکانی مناسب انتخاب کنید. ازاین‌رو شما در ابتدا باید شرایط محیط خود را از نظر نوع خاک، رطوبت، میزان نور یا سایه دریافتی و شدت بادی که در محیط وجود دارد را بررسی کنید. سپس باید نگاهی جامع‌تر به شرایط آب و هوایی منطقه خود کنید. با توجه به این شرایط می‌توانید گیاهی مناسب را انتخاب کنید تا وقت، انرژی و هزینه شما هدر نرود.

بهترین زمان برای کاشتن گیاهان چند ساله چه زمانی است؟

بهترین فصل برای کاشت گیاهان سرسخت چندساله پاییز است، زمانی که خاک هنوز گرم است تا گیاه بتواند تا بهار بعدی ریشه خوبی را درون خاک ایجاد کند. بعد از پاییز، بیشتر برای گیاهانی مناسب است که زیاد سرسخت نیستند بنابراین می‌توانند تا قبل از رسیدن زمستان ریشه خود را تقویت کنند تا بتوانند سرما را پشت سر بگذارند. تابستان نیز فصل خوبی برای کاشت گیاهان پایا یا چند ساله است. نکته حیاتی در این باره آن است که به خاطر گرمای هوا و ضعیف بودن ریشه در ابتدای کاشت، باید آبیاری دقیق و مناسبی انجام شود وگرنه گیاه نمی‌تواند زنده بماند. اگر در منطقه‌ای معتدل زندگی می‌کنید که زمستان خیلی سختی ندارید و گیاهی سرسخت دارید می‌توانید در زمستان نیز اقدام به کاشت آن بکنید به شرطی که دمای محیط به یخ‌زدگی نرسد.

روش کاشتن گیاهان چند ساله چگونه است؟

در ابتدا باید خاکی که گیاه قرار است در آن زندگی کند را آماده کنید. اگر قرار باشد گیاه شما در باغچه کاشته شود باید بدانید که قرار است سال‌ها در آنجا باشد، بنابراین باید محلی مناسب و عالی از باغچه را برای کاشت آن انتخاب کنید. همچنین بهتر است خاک را با مواد ارگانیک غنی کنید و علف‌های هرز را از ریشه در بیاورید تا گیاه شما بر سر منابع با این علف‌ها نجنگد.
برای کاشت گیاهان پایا خود گودالی بزرگ‌تر از ریشه آن حفر کنید و قبل از قرار دادن گیاه درون گودال سعی کنید به آرامی ریشه‌های گیاه را بررسی کنید تا هر گونه گره یا پیچ‌خوردگی را باز کنید و ریشه‌های خراب را نیز از آن جدا کنید. سپس گیاه را درون چاله حفر شده قرار دهید. در ادامه چاله را با خاک پر کنید و سعی کنید کمی خاک را فشرده کنید تا فضاهای خالی پر شود و هوای زیادی درون خاک باقی نماند. البته توجه کنید که فشار زیادی به خاک وارد نکنید و خاک را بیش‌ازحد متراکم نکنید، زیرا ریشه‌های گیاه چند ساله شما به هوا نیاز دارند و باید به‌اندازه نیازشان جریان هوا در اطراف‌شان وجود داشته باشد وگرنه دچار پوسیدگی می‌شوند. در نهایت نیز گیاه را آبیاری کنید تا ریشه بتواند به محل جدیدش عادت کند و شوک زده نشود.

روش نگهداری این گیاهان چگونه است؟

• در اوایل بهار گیاه چند ساله خود را با کودی که به‌آرامی تجزیه می‌شود تغذیه کنید. همچنین پاشیدن مالچ ارگانیک بر روی سطح خاک نیز می‌تواند برای گیاه مفید باشد.
• اگر گیاه پایای شما قد بلند است در بهار یا تابستان برای آن تکیه‌گاهی درست کنید تا بتواند ایستاده و سرپا بماند و سقوط نکند. این کار را می‌توانید با کمک یک تکه چوب بلند، طناب یا کاشت گیاهانی کوتاه‌تر در کنار گیاه خود انجام دهید.
• در طول بهار و تابستان مراقب رشد علف‌های هرز در اطراف گیاه چند ساله باشید. این علف‌ها شروع به مصرف منابع غذایی در اطراف گیاه می‌کنند و می‌توانند پس از مدتی تمام منابع غذایی گیاه را از او بدزدند و مصرف کنند.
• گل‌های مرده یا ضعیف شده را در طول فصل رویش گیاه از روی آن هرس کنید تا گیاه شما بتواند مجدد گل بدهد و ظاهری زیباتر داشته باشد.
• بهتر است در پاییز برگ‌های گوشتی گیاه چند ساله که دیگر مرده‌اند را از روی گیاه هرس کنید زیرا در غیر اینصورت این برگ‌ها پوسیده و باعث ایجاد بیماری می‌شوند.
• گیاهان چند ساله ای که ساقه‌ای چوبی دارند می‌توانند تا آخر زمستان و اوایل بهار روی گیاه باقی بمانند. این ساقه‌ها علاوه بر اینکه ظاهری زیبا در زمستان پیدا می‌کنند می‌توانند از ریشه‌های گیاه در برابر سرمازدگی نیز محافظت کنند.
• گیاهان چند ساله همیشه سبز را هر از گاهی هرس کنید تا برگ‌های مرده یا ضعیف را از روی گیاه جدا کنید.
• بعد از حدود 3 الی 5 سال ممکن است ریشه گیاه پایای شما بیش‌از‌حد متراکم و ضعیف‌تر شود. این زمان می‌توانید گیاه را از خاک خارج کنید و آن را به چند گیاه کوچک‌تر تقسیم کنید تا هم گیاهی جدید داشته باشید و هم دوباره به رشد آن کمک کنید.

روش تکثیر کردن گیاهان چند ساله

گیاهان چندساله برای باغبانانی که به مدیریت بودجه اهمیت می‌دهند گزینه‌های مناسبی هستند. بسیاری از این گیاهان می‌توانند از طریق بذر پرورش داده شوند و زمانی که به اندازه کافی بزرگ شدند می‌توان آن‌ها را از روش تقسیم ریشه نیز، تکثیر کرد. ضمن اینکه اکثر گیاهان چند ساله را می‌توان با تقسیم و چند تکه کردن توپ ریشه نیز به چند گیاه جدید تقسیم کرد.

مختصری درباره خرید گیاهان چند ساله

گیاهان پایا یا چند ساله بسیاری در گل‌فروشی‌ها یا باغ‌های گل وجود دارند؛ علاوه‌بر عرضه گیاهان چندساله در گلدان برخی از این گیاهان با ریشه برهنه و بدون گلدان فروخته می‌شوند و برخی دیگر نیز به شکل شاخه یا ساقه‌های بریده هستند که نیاز دارند قبل از کاشته شدن در باغچه، مدتی را در گلدان زندگی کنند تا قوی‌تر شوند. این گیاهان شامل گیاهان چندساله جوان و بالغ می‌شوند که طبیعتا نوع بالغ و بزرگ آن‌ها قیمت بالاتری دارند. بهترین زمان برای خرید گیاهان چند ساله از پاییز تا اواخر زمستان است که گیاه در خواب و استراحت به سر می‌برد و انتقال آن‌ها به محلی جدید راحت‌تر است. در این زمان شانس کاشت موفق بالاست و احتمال خشک شدن و عدم موفقیت کاشت گیاه خیلی کم است.

شناخت محبوب‌ترین گیاهان چند ساله

1. گیاه بومادران

آچیلیا یا بومادران گیاهی چند ساله و رنگارنگ است که می‌تواند در آفتاب تابستان رنگ‌های زیبایی را به محیط خانه شما بیاورد. این گیاه گل‌های ریز و کوچکی را در بالای برگ‌های متراکم خود می‌دهد، برگ‌هایی که به رنگ سبز یا نقره‌ای رشد می‌کنند. این گیاه در رنگ‌های قرمز، زرد و نارنجی موجود است و بین این رنگ‌ها رنگ زرد بیشتر در دسترس است. بومادران می‌تواند بین 45 الی 75 سانتی‌متر ارتفاع داشته و بین 45 الی 60 سانتی‌متر روی زمین پخش شود.

2. گیاه گلدار ستاره‌ای

ستاره‌ای از جمله گیاهان پایا و گل‌دار است که در اواخر تابستان و پاییز می‌تواند گل‌هایی زیبا به‌رنگ صورتی، یاسی، بنفش یا سفید بدهد. ستاره‌ای گیاه محبوب حشرات گرده‌افشان است و حشراتی مثل زنبورها یا پروانه‌ها به این گیاه علاقه دارند. ستاره‌ای همچنین گیاهی آفتاب دوست است و می‌تواند تا 75 سانتی‌متر ارتفاع و 45 سانتی‌متر گستردگی داشته باشد.

3. گیاه همیشه سبز برگنیا

برگنیا گیاهی چندساله و همیشه سبز است که به‌خاطر برگ‌های بزرگ و گردی که دارد، به گوش فیلی هم معروف است. این گیاه به‌خوبی سطح زمین را می‌پوشاند و می‌تواند در شرایط نوری مختلف و خاک‌های مختلف زندگی کند. گل‌های برگنیا در اواخر زمستان و اوایل بهار، به‌صورت خوشه‌ای در رنگ‌های صورتی، سفید یا بنفش می‌رویند. برگنیا می‌تواند تا 45 سانتی‌متر از ارتفاع و تا 75 سانتی‌متر از پهنا گسترش پیدا کند.

4. گیاه زنبق زعفرانی (کورتونوس)

زنبق زعفرانی یا کورتونوس گیاهی است چند ساله که از از اوایل تا اواخر تابستان گل‌هایی زیبا به‌رنگ نارنجی، قرمز یا زرد بر روی ساقه‌هایی بلند می‌دهد. علاوه‌بر گل‌ها برگ‌های سبز و نیزه‌ای شکل کورتونوس نیز بسیار زیبا هستند و این موضوع یعنی برگ‌های زیبا در کنار گل‌های باعث شده تا کمتر کسی از تماشای این گیاه غرق لذت نشود. کورتونوس می‌تواند در آفتاب یا سایه رشد کرده و تا 90 سانتی‌متر قد بکشد.

5. گیاه دلفینیوم (زبان پس‌قفا)

دلفینیوم که با نام زبان پس‌قفا نیز شناخته می‌شود، ساقه‌هایی بلند و پوشیده از گل‌هایی زیبا دارد؛ گل‌هایی که به ترتیب از پایین به بالا شکفته می‌شوند و می‌توانند برای هفته‌ها رنگارنگ و زیبا بمانند. گل‌های دلفینیوم اغلب سایه‌ای آبی رنگ دارند، اما می‌توانید انواع سفید، صورتی یا ارغوانی از آن را نیز پیدا کنید.
ساقه‌های جوان و برگ‌های این گیاه برای حلزون‌ها جذاب هستند و آن‌ها را به خود جذب می‌کند. زبان پس‌قفا می‌تواند تا 90 سانتی‌متر رشد کرده و با بودن در سایه یا آفتاب نیز مشکلی ندارد.

6. گیاه جذاب زول

برگ‌های زیبا، چشم گیر و خوش رنگ و نگار این گیاه در ترکیب با ساقه‌های بلندی که گلی آبی‌رنگ روی آن‌ها نقش بسته است، هر چشمی را به خود خیره می‌کند. این گیاه از گیاهان پایا محیطی آفتابی و خاکی با زهکشی خوب را ترجیح می‌دهد و می‌تواند در باغچه‌های سنگی نیز رشد کند. زول تا 60 سانتی‌متر قد کشیده و تا 45 سانتی‌متر روی زمین گسترش پیدا می‌کند.

7. گیاه خاص فرفیون

این گیاه که با نام شیرشیرک نیز شناخته می‌شود برگ‌هایی متقارن و زیبا دارد که در کنار گل‌های رنگی و درشتش حیقیقتا تماشایی است. گل‌های فرفیون در رنگ‌های لیمویی، زرد و قرمز نارنجی هستند. این گل‌ها در واقع برگک هستند و به‌همین خاطر می‌توانند برای چند ماه روی گیاه باقی بمانند. برخی از انواع فرفیون می‌تواند همیشه سبز باشد و در طول زمستان نیز کاملا سبز بماند، اما برخی دیگر نه، در نتیجه اگر دنبال گیاهی همیشه سبز هستید می‌توانید انواع همیشه سبز فرفیون را انتخاب کنید. فرفیون قد بلندی دارد و می‌تواند تا 120 سانتی‌متر رشد کند.

8. گیاه شمعدانی

یکی از مشهورترین گیاهان چند ساله شمعدانی است. گیاهی با تنوع بالا و گل‌هایی درشت و زیبا که اکثرا در تابستان گل می‌دهد. برخی از انواع شمعدانی می‌توانند ماه‌ها گل‌های خود را سرزنده نگه دارند. اکثر شمعدانی‌ها نور کامل خورشید را می‌پسندند، اما برخی دیگر ممکن است به سایه علاقه داشته باشند. شمعدانی بسته به گونه‌ای که دارد می‌تواند تا 90 سانتی‌متر رشد کرده و بزرگ شود.

9. گیاه قد کوتاه خربق

یکی دیگر از گیاهان چندساله خربق است که می‌تواند در زمستان یا بهار گل بدهد. برگ‌های زیبای این گیاه همیشه سبز است و گل‌های رنگارنگی از سفید و سبز گرفته تا صورتی و بنفش می‌دهد. معمولا خربق گیاهی سایه دوست است، اما کمی آفتاب نیز حال آن را خوب می‌کند. خربق گیاهی کوتاه قد است و معمولا بیش از 50 سانتی‌متر رشد نمی‌کند.

10. گیاه نور‌دوست سوسن یک روزه

سوسن یک روزه از جمله گل های آپارتمانی زیبایی است که می‌توانید برای منزل خود انتخاب کنید. گل‌های شیپوری شکل و خوشه‌ای سوسن یک روزه تنها یک روز روی گیاه باقی می‌مانند، اما خوشبختانه این گل‌های زرد، سفید یا نارنجی مدام تولید می‌شوند و در تابستان برای چند هفته محیط خانه شما را زیبا می‌کنند. سوسن یک روزه به نور کامل خورشید و خاکی با زهکشی خوب نیاز دارد.

11. گیاه بسیار زیبای برگ گیلاسی

این گیاه از گیاهان پایا یا چند ساله برگ‌های لبه‌دار و زیبایی دارد که می‌توانند به رنگ‌های سبز لیمویی، زرد بنفش یا حتی نارنجی باشند. هرچند که بیشتر زیبایی این گیاه به برگ‌های خاصش است، اما کنار برگ‌های زیبایی که برگ گیلاسی دارد، تابستان نیز گل‌های سفیدی شکوفا می‌کند و زیبایی آن دو چندان خواهد شد. باتوجه به ویژگی‌های برگ گیلاسی اگر دنبال گیاهی چند ساله، گل دار و زیبا با برگ‌های رنگی هستید، برگ گیلاسی انتخابی عالی برای شماست.

12. گیاه خوش‌رنگ سوسن پلاتینی

سوسن پلاتینی از دیگر گیاهان برگ رنگی و چند ساله است که می‌توانید برای منزل خود انتخاب کنید. یکی از دلایل محبوبیت این گل زیبا برگ‌های بزرگ و زیبای آن است. برگ‌های این گیاه بیشتر به رنگ‌های سبز یا متمایل به آبی هستند و فقط برخی از انواع آن رگه‌هایی سفید یا زرد روی خود دارند. این گیاه در تابستان گل می‌دهد، اما زیبایی گل‌هایش به‌واقع در برابر زیبایی برگ‌هایش به چشم نمی‌آید هر چند که گل‌های آن نیز در نوع خود زیبا هستند. سوسن پلاتینی در سایه کامل نیز می‌تواند رشد کند و تنها مشکلی که دارد، جذب حلزون‌ها به خود است.

13. گیاه یخ

گیاه یخ که برخی به آن شادی پاییزه نیز می‌گویند می‌تواند از اواخر تابستان شروع به گل دادن کند و پاییز شادی را برایتان به‌ارمغان بیاورد. این گیاه از گیاهان چند ساله برای پروانه‌ها یا زنبورها جذاب است و در بالای ساقه‌های صاف خود تعداد زیادی گل‌های کوچک به رنگ صورتی یا قرمز می‌دهد. اگر قصد نگهداری از گیاه یخ را دارید درنظر داشته باشید که این گیاه ترجیح می‌دهد در نور خورشید زندگی کند. بنابراین محل نگهداری آن را به‌گونه‌ای انتخاب کنید که چنین شرایطی را داشته باشد. گیاه یخ می‌تواند تا 45 سانتی‌متر قد کشیده و بزرگ شود.

14. گیاه محبوب زنبق

یکی دیگر از گیاهان معروف و محبوب چند ساله زنبق است. زنبق‌ها انواع مختلفی دارند و تقریبا برای هر باغچه‌ای مناسب هستند. برخی از انواع زنبق رطوبت دوست هستند، برخی دیگر باغچه‌های سنگی را دوست دارند و برخی نیز به محیطی با نور کامل خورشید و خاک سبک نیاز دارند. اکثر زنبق‌ها در تابستان گل می‌دهند و انواع مختلف آن‌ها می‌توانند بین 15 الی 90 سانتی‌متر رشد کنند.

15. گیاه آنمون ژاپنی، با روش نگهداری آسان و گل‌های نعلبکی شکل

آنِمون ژاپنی گیاهی چند ساله با نگهداری آسان است که در اواخر تابستان روی ساقه‌های بلند خود گل‌هایی نعلبکی شکل در رنگ‌های سفید یا صورتی می‌دهد. این گیاه می‌تواند هم در آفتاب و هم درسایه رشد کرده و نزدیک 90 سانتی‌متر قد بکشد.

16. گیاه لوپن، دارای گل‌های رنگارنگ

لوپن یکی از گل‌های قدیمی و محبوب باغبانان است که به‌خاطر خوشه گل‌های عمودی و بلندش که با تعداد زیادی گل کوچک پوشانده شده محبوب است.
گل‌های این گیاه از گیاهان پایا یا چندساله در رنگ‌های مختلفی مثل صورتی، قرمز، آبی، زرد و سفید شکوفا شده و زیبایی را به محیط هدیه می‌دهند. لوپن محیطی آفتابی و خاکی غنی را می‌پسندد، درنتیجه اگر قصد نگهداری از آن را دارید حتما به این موارد توجه داشته باشید.

17. گیاه نعنا ترنجی، دارای گل‌های درشت قرمز یا صورتی

نعنا ترنجی گیاهی چند ساله است که شهد فراوانی دارد و یکی از گیاهان مورد علاقه زنبورها و پروانه‌هاست. این گیاه با ساقه‌های بلندش گلی درشت و قرمز یا صورتی‌رنگ دارد و تابستان‌تان را رنگارنگ می‌کند. اگر نعنا ترنجی را برای نگهداری انتخاب کرده‌اید درنظر داشته باشید که این گیاه به آفتاب کامل و خاکی حاصل‌خیز نیاز دارد و برای نگهداری از آن باید این شرایط را برایش فراهم کنید.

18. گیاه خشخاش زینتی

خشخاش زینتی در بهار و اوایل تابستان گل‌هایی زیبا می‌دهد که به رنگ‌های صورتی، قرمز، فیروزه‌ای یا سفید هستند و اکثرا مرکز آن‌ها مشکی است. برگ‌های سرخس شکل و سبز این گیاه در ابتدای بهار شروع به رشد کردن می‌کنند و با آغاز سرما به خواب زمستانی می‌روند تا در بهار بعدی مجددا سبز شوند. بین گیاهان پایا که در این مطلب معرفی کردیم، نگهداری از این گیاه چند ساله ساده است و برای زندگی به خاکی معمولی نیاز دارد. ضمن اینکه می‌تواند در آفتاب یا سایه نیز به زندگی خود ادامه دهد.

19. گل نام‌آشنای پامچال

پامچال گلی معروف و از اولین گیاهانی است که در بهار گل می‌دهد. پامچال می‌تواند در مناطق معتدل حتی در زمستان هم گل بدهد. این گیاه گل‌هایی رنگارنگ دارد و می‌توانید انواعی از آن با رنگ‌های مختلف را پیدا کنید.

20. گیاه سینه دارو، دارای خواص درمانی

سینه دارو آخرین گیاه از گیاهان پایا یا چند ساله است که قصد معرفی آن را داریم. این گیاه در بهار گل می‌دهد و علاوه بر زیبایی ظاهری خواص درمانی نیز دارد و برخی از انواع آن برگ‌هایی مرمری دارند. سینه دارو قدی کوتاه دارد حدود 30 سانتی‌متر دارد و روی زمین گسترده می‌شود. بنابراین می‌توانید آن را زیر درخت یا درختچه‌ها کاشته و نگران تامین نور برای آن نباشید زیرا این گیاه می‌تواند سایه و آفتاب را تحمل کند.

چگونه می‌توان برای گیاهان آپارتمانی کود خانگی درست کرد؟

در هنگام نگهداری از گیاهان آپارتمانی باید حواستان به این مورد باشد که گیاهان شما هر چند وقت یکبار به کود‌دهی نیاز دارند. این کود‌ها به گیاهان شما کمک می‌کنند تا به رشد طبیعی خود ادامه دهند و همیشه سالم بمانند. اما منظور ما از کود، همیشه کود شیمیایی نیست، بلکه شما می‌توانید با مواد موجود در خانه نیز برای گیاهانتان کود درست کنید. اما اگر نمی‌دانید روش درست کردن کود خانگی برای گیاهان چگونه است، در ادامه همراه ما باشید.

آیا می‌دانستید که گیاهان علاوه‌بر آب به مواد مغذی هم نیاز دارند؟

پس از مدتی خاک، مواد مغذی درون خود را از دست می‌دهد که این برای گیاه شما خبر خوبی نیست و نیاز است تا دوباره مواد مغذی به خاک گیاه شما اضافه شود.
یک گیاه گرسنه به سمت نابودی می‌رود زیرا گیاهان آپارتمانی برای ادامه زندگی و شادابی نیاز به مواد مغذی در خاک دارد.
غذاهای گیاهی‌ که در فروشگاه‌ها وجود دارند از نظر قیمت تفاوت‌های زیادی دارند و البته همیشه بهترین مواد مغذی را، برای گیاهان شما ندارند. بهترین کود طبیعی را می‌توانید به راحتی در منزل تهیه کنید.
در عوض غذاهای دست‌ساز خانگی بسیار ارزان‌تر هستند و تهیه آن‌ها ساده تر است. همچنین احتمال اینکه تصادفا به گیاه شما آسیب بزند کمتر است! و بسیاری از چیزهایی که در خانه دارید حاوی مواد مغذی لازم برای گیاه شما است، حال با ما همراه باشید تا روش تهیه کود خانگی برای گل و گیاه های خود را بدانید.

گیاهان برای رشد خوب خود به چه عناصری نیاز دارند؟

مواد شیمیایی‌ای که در خانه داریم، مهم‌ترین چیزی است که باید حواسمان به آن باشد.
مهم‌ترین عناصر لازم برای گیاه، نیتروژن، فسفر و پتاسیم است. این عناصر در غذاهای فروشگاهی موجود است و با مقیاس NPK اندازه‌گیری می‌شود.
همان‌طور که حدس می‌زنید مقیاس NPK مخفف سه عنصر نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) در جدول تناوبی است.
هر کدام از این عناصر به صورت متفاوتی به رشد و سلامت گیاه کمک می‌کند.
عناصر دیگری که باید به آن توجه کنیم منیزیم و کلسیم است.
حالا که تمام عناصر مورد نیاز برای رشد یک گیاه را می‌دانیم وقت آن است که وارد مرحله ساخت غذای مورد نیاز گیاه شویم و دستور تهیه آن را بدانیم.

چگونه می‌توانیم کود خانگی درست کنیم؟

غذاهای دست‌ساز خانگی، برای گیاهان خارج از خانه هم بسیار مناسب است زیرا هم از بوی آن خلاص می‌شویم و هم استفاده از آن راحت‌تر است.
استفاده از غذاهای دست‌ساز در گلدان‌های خانگی ممکن است کمی دردسرساز باشد برای همین در استفاده از آن در داخل منزل، مراقب باشید.
حواستان باشد که بعضی از مواد اولیه مانند آمونیاک می‌تواند به بینی یا چشم شما آسیب بزند. بنابراین بهتر است قبل از شروع به ساخت این محلول، مواد اولیه خود را چک کنید. بیشتر این مواد اولیه در فروشگاه‌های محلی پیدا می‌شود و چیز نایابی نیست.
و دقیق ترین راه برای ارزیابی مواد مغذی در خاک، آزمایش کردن آن است.
کیت‌های تست خاک به راحتی در فروشگاه‌های گل و گیاه پیدا میشود اما حواستان باشد که بسیاری از این کیت‌ها فقط سطحpH خاک را آزمایش می‌کنند اما اگر بخواهید به صورت تخصصی وجود یک عنصر خاص (مانند نیتروژن) را بررسی کنید باید به آزمایشگاه‌های خاک مراجعه کنید که ممکن است هزینه‌هایی را به شما تحمیل کند.

اولین راه:

مواد لازم برای یک غذای خانگی برای گیاه‌:
  ●یک قاشق چای‌خوری نمک آشپزخانه
  ●یک قاشق غذا‌خوری نمک اپسوم یا همان نمک حمام
  ●یک دوم قاشق چای‌خوری آمونیاک
 4 ●لیتر آب
می‌توانید از یک ظرف پلاستیکی شیر برای ظرف مورد نیاز این دستور ساخت استفاده کنید.
تمام این مواد را در ظرف پلاستیکی بریزید، به هم بزنید و اجازه دهید تا سی دقیقه استراحت کند.
بعد از سی دقیقه شما یک محلول یک دست دارید.
اکنون این محلول که همان غذای گیاه شما است را مستقیما به خاک گیاه اضافه کنید تا ریشه گیاه بتواند مواد مغذی را جذب کند.
در ابتدا ماهیانه یک بار تنها خاک گیاه را مرطوب کنید و با توجه به واکنش گیاه‌تان به محلول، دفعات بعدی را تنظیم کنید.
پیشنهاد می‌کنیم روی گلدان خود یک هشدار نصب کنید و اجازه ندهید تا حیوانات خانگی یا کودکان کنجکاو به آن نزدیک شوند.

دومین راه:

مواد لازم برای یک غذای خانگی برای گیاه‌:
  ●پوست میوه و تخم مرغ و سبزیجات
  ●خاکستر چوب یا خاک اره
  ●کود کشاورزی
تمام مواد ذکر شده را در ظرفی با منافذ باز بریزید و با هم مخلوط کنید و روزی دوبار ترکیب را هم بزنید و باید بگذارید تا ترکیب شما رنگ تیره به خود بگیرد و پس از ان آماده استفاده به عنوان غذای گیاه شماست.
حالا که یاد گرفتید چطور در منزل غذای گیاه درست کنید و به گیاه خود غذا دهید باید مراقب باشید که گیاه شما در ادامه چطور به این غذا واکنش نشان می‌دهد تا متوجه شوید که چند وقت یک بار و هر دفعه چه مقدار به گیاه خود غذا دهید.
اگر دیدید که گیاه واکنش خوبی داشت، می‌توانید مقدار غذا را کمی بیشتر کنید و ببینید که آیا باز هم واکنش خوبی دارد یا نه تا اندازه مناسب را پیدا کنید.

کمبود‌ها و مشکلات احتمالی گیاهان

گیاهان مشکلات و کمبودهای‌شان را با شکل ظاهری‌شان به ما ‌می‌گویند.
برگ‌های زرد و پژمرده ، نوک سوخته برگها، لکه های قهوه ای روی برگ گیاه،رشد کم یا توقف در رشد گیاه روش‌هایی است که یک گیاه به ما می‌گوید حال خوبی ندارد.
اگر به این نشانه‌ها دقت کنیم می‌توانیم مشکلات گیاه را متوجه شویم و یکی از راه های جلوگیری از مشکلات، استفاده از غذای گیاه است.

انواع کمبودهای گیاهان

1. کمبود میزان نیتروژن

نشانه‌ها: برگ‌های زرد یا سبز کمرنگ، رشد ناقص.
راه‌حل: مقداری قهوه را مستقیما به خاک خود اضافه کنید یا گیاهانی را نزدیک گیاه دچار کمبود بکارید که نیتروژن زیادی تولید کنند مانند لوبیا یا نخود فرنگی.

2. کمبود عنصر فسفر

نشانه‌ها: تیره شدن لبه برگ‌ها، گل‌های کوچک یا عدم رشد گل‌ها، توقف رشد گیاه.
راه حل: کنجاله استخوان به خاک خود اضافه کنید. همچنین می‌توانید از آب آکواریوم برای این‌کار استفاده کنید. البته حواستان باشد که آب آکواریم حاوی نمک نباشد.
این آب همچنین منبع نیتروژن خوبی نیز است.

3. کمبود عنصر پتاسیم

نشانه‌ها: نقطه‌های قهوه‌ای بر روی برگ، رگ‌های قهوه‌ای یا زرد بر روی برگ، لبه‌های زرد.
راه‌حل: پوست موز را حدود سه سانت در خاک قرار دهید. پوست موز به آرامی شروع به پوشیدن می‌کند و پتاسیم گیاه شما را تامین می‌کند. پوست موز همچنین باعث می‌شود شته‌ها به سراغ گیاه شما نیایند.

4. کمبود میزان منیزیم

نشانه‌ها: رگ‌ها یا لبه‌های زرد بر روی برگ، گاهی ظاهری مرمری پیدا می‌کند.
راه‌حل: پیش از آ‌ب‌دهی نمک حمام را بر روی خاک گلدان خود بپاشید.
نمک حمام به خصوص برای گوجه‌فرنگی، فلفل و رز مناسب است.

5. کمبود میزان کلسیم

نشانه‌ها: نقاط زرد رنگ بین رگ‌های برگ، توقف رشد شکوفه‌ها، ساقه‌های ضعیف یا مرده.
راه‌حل :پوسته شکسته تخم‌مرغ را به خاک خود اضافه کنید. این روش به آهستگی به گیاه شما کمک می‌کند پس مطمئن شوید که پوسته تخم‌مرغ به خوبی در گلدان شما قرار گرفته است.

چگونه می‌توان عمر گل‌های شاخه بریده را افزایش داد؟

گل‌های تازه به شدت زیبا هستند اما اگر به خوبی از آن‌ها مراقبت نکنیم، می‌توانند به راحتی از بین بروند.
می‌توان به آسانی با برخی ترفندها که در ادامه مطلب می‌خوانیم ، عمر گل‌های بریده شده را بالاتر برد و همه را در حیرت فرو ببریم که چطور گل‌های ما اینقدر عمر می‌کنند.

مرحله اول: استفاده از آبلیمو به عنوان عذای گل

1. آماده کردن مواد مورد نیاز

شما می‌توانید مواد مغذی مورد نیاز گیاهتان را از گل‌فروشی‌های اطراف خریداری کنید اما راه ساده‌تر آن، ساختن این مواد مغذی در خانه است.
چیزی که شما نیاز دارید:
  ●آب لیمو
  ●شکر
  ●سفیدکننده خانگی

2. انتخاب بهترین گلدان برای گل‌ها

بستگی به تعداد گل‌هایی که دارید می‌توانید ظرف‌های مختلفی انتخاب کنید.
اگر تنها یک شاخه گل دارید یک ظرف کوچک کافی است اما اگر دسته‌ای گل دارید میتوانید از ظرف استوانه‌ای بزرگتر استفاده کنید.
اگر گلدان ندارید می‌توانید از یک لیوان زیبا، پارچ یا تنگ استفاده کنید.
ظروف شیشه‌ای را با سنگ یا چیزهای دیگر پر کنید. حرفه‌ای ها معتقدند که اگر ساقه گل را پنهان کنیم توجه ما فقط به گل‌های زیبا جذب می‌شود.

3. تمیز کردن گلدان

یک گلدان کثیف می‌تواند عمر گل شما را کم کند. گلدانتان را با آب ولرم و صابون بشویید تا کثیفی‌ها و گرد و غبار از آن پاک شود. سپس با یک حوله تمیز آن را خشک کنید.

4. درست کردن غذای گل‌ها

حدود یک لیتر آب گرم را در گلدان خود، یا اگر به اندازه کافی جا ندارید در ظرفی جداگانه بریزید سپس یک قاشق غذاخوری آب لیمو، یک قاشق غذاخوری شکر و یک‌چهارم قاشق چای‌خوری مایع سفید کننده را در آن حل کنید صبر کنیدتا زمانی که همه مواد در هم حل شود.محلول را به گلدان منتقل کنید. محلول را تا جایی که یک دوم یا سه چهارم فضای گلدان شما پر شود به آن اضافه کنید و سپس گل‌های خود را درون گلدان قرار دهید.

5. جلوگیری از آلوده شدن گلدان به باکتری

باکتری‌ها به راحتی در گلدان شما رشد می‌کنند و به گل شما آسیب می‌زنند. برای جلوگیری از این کار هر سه یا چهار روز یک بار کل محلول را با محلول تازه ای جایگزین کنید.

استفاده از نوشیدنی‌های دیگر به جای آبلیمو

اگر آب لیمو در دسترس ندارید می‌توانید از نوشیدنی‌های لیموناد برای این کار استفاده کنید فقط باید مراقب باشید که این نوشیدنی از نوع رژیمی نباشد و البته از نوع کولا نباشد زیرا به گل شما آسیب می‌زنید.
برای این‌کار یک چهارم لیموناد و سه چهارم آب بریزید سپس یک چهارم قاشق چایخوری مایع سفید کننده اضافه کنید.

مرحله دوم: آماده‌سازی گل‌ها برای قرار دادن در گلدان

1. برش ساقه گل‌ها در زیر آب

شما باید ساقه گل را به صورت زاویه دار و در حالی که در آب قرار دارد برش دهید. اگر ساقه‌های بریده شده در معرض هوا قرار گیرد ممکن است به گل آسیب بزند.
علاوه بر آن سعی کنید ساقه‌ها را اول صبح یا نزدیک به شب قیچی کنید. این بهترین زمان قیچی کردن ساقه گل است.

2. جوشاندن ساقه گل‌های شیره‌دار

اگر در هنگام قیچی کردن ساقه گل مایعی شیری رنگ از آن خارج شد، می‌توانید با جوشاندن سریع ساقه گل عمر آن را بیشتر کنید.
برای این کار دو سانت پایینی ساقه گل را در آب جوش قرار دهید.

3. جدا کردن برگ‌های روی ساقه

اگر بر روی ساقه گل شما برگی وجود دارد بهتر است قبل از قرار دادن در گلدان آن را هرس کنید زیرا این برگ‌ها در آب پوسیده می‌شوند و به گل شما آسیب می‌رسانند.

4. استفاده از آب مناسب برای گل‌ها

اگر می‌خواهید بدانید آب شما سخت است یا خیر به جداره‌های کتری خانه‌تان نگاه کنید.
آب‌های سخت باعث ایجاد یک رسوب سفید رنگ بر روی دیواره‌های کتری می‌شوند و این آب به گل شما آسیب می‌زند.
می‌توانید به جای آن از آب معدنی و یا بدون رسوب استفاده کنید.

استفاده از نگهدارنده‌های تجاری به جای انواع خانگی آن‌ها

این درست است که نگهدارنده‌های خانگی که با هم مرورو کردیم تاثیر زیادی برای حفظ عمر گل شما دارد اما اگر تهیه و آماده کردن آن برای شما سخت است می‌توانید از نمونه‌های صنعتی و شرکتی آن استفاده کنید که در گل‌فروشی‌ها موجود است فقط مواظب باشید که به دستورات روی بسته آن توجه کنید.

چگونه می‌توان کود آهن خانگی تهیه کرد؟
کمبود آهن، با زرد شدن میان رگه‌های برگ‌ها آغاز می‌شود. در این حالت، برگ زرد شده اما رگه‌ها سبزرنگ باقی می‌مانند، به همین دلیل برگ ظاهری شبیه به تار عنکبوت پیدا می‌کند و با گذشت زمان، برگ‌ها سفید شده و مرگ آنها آغاز خواهد شد. در صورت رخ دادن چنین اتفاقی، به روش‌های زیر می‌توانید به طور خانگی کمبود آهن گیاه را جبران کنید
- درمان گیاه
آهن مایع (سولفات آهن یا آهن کلاته)، یک فرم موجود از آهن است که می‌توانید آن را مستقیما بر روی برگهای گیاه اسپری کنید. این روش، درمانی سریع بوده و نتایج ماندگاری ندارد، اما می‌تواند تا زمان یافتن راه حلی اساسی به گیاه کمک کند.
- درمان خاک
پودر یا براده آهن کلاته، بهترین روش برای جبران کردن کمبود آهن خاک است. این پودر را در اطراف ریشه، روی خاک بپاشید.

چگونه می‌توان برای کاکتوس‌ها کود خانگی درست کرد؟

کاکتوس از سری گیاهانی است که خیلی به کوددهی نیازی ندارد. اگرچه می‌توانید با استفاده از کودهای موجود در بازار نیاز آن را به عناصر ضروری برطرف کنید، اما بهترین روش در برخورد با کاکتوس‌ها ساخت خاکی مخصوص است که خود حاوی تمام عناصر مغذی باشد
- راه اول:
دو قسمت خاک را با دو قسمت شن و ماسه ترکیب کنید، از خاکی غنی و مناسب گیاهان آپارتمانی استفاده کنید تا کاکتوس بتواند در طول هفته‌ها منابع ضروری خود را به خوبی دریافت کند.
- راه دوم:
نصف قسمت زغال سنگ، سنگ آهک و استخوان کوبیده را به خاک اضافه کنید. بهتر است طبق دستور ذکر شده بر روی بسته بندی آهک و استخوان کوبیده عمل کنید.
این دو ماده دارای گستره وسیعی در تراکم و قدرت هستند، و اگر به ویژگی و نوع خاص آنها عمل نکنید ممکن است خاک بیش از حد بازی/ اسیدی شده و محیط نامناسبی برای کاکتوس ایجاد کند. پس به مقادیر توصیه شده آنها دقت کنید.
حال خاکی عالی و غنی برای کاکتوس آماده است!

روش درست کردن کود با پوست میوه چگونه است؟

پوست میوه‌ها غنی از پتاسیم و سایر مواد معدنی است. این مواد سبب تقویت رشد و تسریع گلدهی گیاهان می‌شوند. برای مثال، پوست موز سرشار از پتاسیم است.
راه اول
پوست میوه‌ها را در ابعاد کوچک خورده و به همراه نصف فنجان آب، در مخلوط کن بریزید. این مخلوط باید کاملا نرم و پوره مانند شود. سپس آن را در خاک ریخته و اجازه دهید تا پوست میوه به خوبی جذب خاک شود.
راه دوم
استفاده مستقیم از پوست است. می‌توانید پوست را به صورت یک جا روی خاک قرار داده و یا در زیر خاک و نزدیک ریشه گیاه دفن کنید. در این صورت پوست میوه خود به خود تجزیه خواهد شد.
البته این روش ممکن است حشرات و حیوانات را به خود جذب کند. پس ما روش اول را به شما پیشنهاد می‌کنیم.
رزها عاشق پوست موز هستند، پس برای تشویق گلدهی، حتما از موز برای آنها استفاده کنید.

روش درست کردن کود با موز چگونه است؟

برای تهیه کود خانگی با موز، به شکر قهوه‌ای نیز نیاز دارید. برای این کار، موزهای رسیده را انتخاب کنید. این موزها ارزان‌تر بوده و برای تهیه کود مناسب‌تر هستند.
موزها را به همراه پوست خود، در حلقه‌های کوچک ببرید.
آنها را در یک ظرف بزرگ قرار دهید.
شکر قهوه‌ای را بر روی موزها ریخته و آنها را خوب آغشته کنید.
مخلوط را در ظرفی در دار بریزید.
یک تکه پارچه یا دستمال مخصوص آشپزخانه بر روی ظرف بکشید تا کاملا از هوای اضافی تخلیه شود.
درب ظرف را به خوبی ببندید تا از ورود حشرات موذی و مورچه‌ها به داخل ظرف جلوگیری شود.
برای 12 روز، ظرف را در دمای اتاق قرار دهید.
در طول این مدت، باکتری‌های مفید، تمام عناصر مغذی موجود در موز و شکر قهوه‌ای را استخراج خواهند کرد.
می‌توانید پس از گذشت یک هفته نیز از این کود استفاده کنید، اما بهتر است حدود 2 هفته صبر کنید تا حالتی مایع مانند پیدا کند. تقریبا هر 10 میلیمتر از این مخلوط را در یک لیتر آب حل کرده و آن را در اسپری بریزید.
حال می‌توانید آن را به صورت مستقیم به برگها اسپری کرده یا در خاک اضافه کنید. برگها می‌توانند سریعا عناصر ضروری را از طریق حفرات خود جذب کنند، اما اضافه کردن این کود به خاک، زمان بیشتری را برای تقویت گیاه سپری خواهد کرد.