معرفی چند نمونه از کاکتوس‌ها بدون تیغ

کاتوس‌ها از جمله جذاب‌ترین گیاهانی هستند که می‌توانید از آن‌ها هم در بیرون از خانه و هم در درون خانه نگهداری کنید. این گیاهان دوست داشتنی گونه‌های مختلف و بسیار متنوعی دارند که هر‌کدام ویژگی‌های مخصوص به خود را دارند. اما یکی از زیبا‌ترین گونه‌های کاکتوس‌ها، کاکتوس‌های بدون تیغ هستند که برای نگهداری در خانه بسیار مناسب‌اند، زیرا دیگر دغدغه آسیب دیدن توسط تیغ‌های آن‌ها را نخواهید داشت. حال اگر دوست دارید با انواع کاکتوس‌های بدون تیغ آشنا شوید، در ادامه این مطلب که توسط بهترین فروشگاه آنلاین گل و گیاه تهیه شده است، همراه ما باشید.

مقدمه

آیا شما نیز عاشق کاکتوس‌ها هستید، اما از آسیب دیدن توسط تیغ آن‌ها خاطره خوشی در ذهن ندارید؟ این گیاهان زیبا و قوی، دارای انواع مختلفی هستند و طبیعی است که بسیاری از افراد تمایلی به نگهداری از گیاهان دارای تیغ نداشته و به دلایل مختلف مثل داشتن پوست حساس، حضور فرزند کوچک یا حیوانات خانگی ترجیح می‌دهند که از سایر گیاهان یا حداقل انواع کاکتوس های بدون تیغ نگهداری کنند. ازاین‌رو در این مطلب لیستی جامع از 20 تا از کاکتوس های بدون تیغ برای شما آماده کرده‌ایم تا اگر عاشق کاکتوس‌ها هستید و به‌خاطر دلایل یاد شده سراغ خرید کاکتوس و ساکولنت نمی‌روید، فرصت نگهداری از یک کاکتوس جذاب را داشته باشید. با ما همراه باشید.

1. کاکتوس کرده‌ای شکل پیوت (Peyote Lophophora williamsii)

کاکتوس پیوت، اولین گزینه از کاکتوس های بدون تیغ و گیاهی کره‌ای شکل و بدون تیغ است و در اغلب اوقات، در بخش میانی آن یک فرورفتگی مشاهده می‌شود. نگهداری از این کاکتوس آسان است و به‌لطف داشتن ریشه‌های قوی می‌تواند بدون دردسر به رشد خود ادامه دهد. پیوت شبیه به غذای “دامپلینگ” است، به همین علت گاهی به آن کاکتوس دامپلینگ نیز گفته می‌شود.
اگر به تصویر پیوت نگاه کنید، متوجه کوچک بودن اندازه آن می‌شوید. گل‌های پیوت نیز کوچک هستند و به رنگ زیبای صورتی رشد می‌کنند. این گل‌ها، از بخش مرکزی کاکتوس جوانه می‌زنند.
پیوت، عاشق هوای گرم و نور درخشان خورشید است، اما باید آن را از نور شدید و مستقیم خورشید دور نگهدارید. در زمستان نیز، با رسیدن دما به پایین‌تر از 10 درجه سانتی‌گراد، گیاه باید به داخل خانه منتقل شود. اگر قصد نگهداری از این گیاه را دارید، یادتان باشد که زمستان، فصل خفتگی این کاکتوس است. بنابراین در این فصل، آن را هر 5 الی 6 هفته یکبار کمی آبیاری کرده و در محیطی خشک و خنک قرار دهید.
به‌عنوان آخرین نکته در مورد این کاکتوس نیز درنظر داشته باشید که این کاکاتوس به‌دلیل دارا بودن ترکیبات شیمیایی سمی، بهتر است دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار بگیرد.

2. کاکتوس آستروفیتوم میریوستیگما  (Astrophytum myriostigma)

یکی دیگر از اعضای لیست کاکتوس های زیبای بدون تیغ آستروفیتوم میریوستیگما است. واژه میریوستیگما به معنی “خال دار” است و بی‌دلیل نیز به این کاکتوس نسبت داده نشده است، به‌طوری‌که اگر به سطح این کاکتوس نگاه کنید، می‌بینید که نقطه‌های سفید بسیاری آن را تزئین کرده‌اند و در واقع این کلمه به این دلیل در کنار اسم این کاکتوس آمده است.
آستروفیتوم ریشه‌های خیلی قوی نداشته و تکثیر آن کمی دشوار است، اما کماکان می‌تواند رشدی قابل قبول داشته باشد، به همین دلیل حتما آن را در خاکی سبک و دارای زهکشی مناسب بکارید و تنها زمانی میریوستیگما را آبیاری کنید که خاک آن خشک شده باشد.
وقتی ارتفاع این کاکتوس به 8 سانتی‌متر برسد، گلدهی را آغاز خواهد کرد. گل‌های میریوستیگما به رنگ زرد هستند و عطری شیرین دارند.
این کاکتوس عاشق نور خورشید است، اما بیشتر ترجیح می‌دهد که در سایه قرار بگیرد. میریوستیگما نیز در فصل زمستان، خفتگی را تجربه می‌کند گیاهی تقریبا مقاوم در برابر سرماست.

3. کاکتوس کوچک آستروفیتوم آستریاس  (Astrophytum asterias)

آستروفیتوم “آستریاس”، یک کاکتوس بدون تیغ زیبا و با اندازه‌ای کوچک است. این کاکتوس ظاهری جذاب دارد و شکل آن شبیه به یک توپ است. رنگ آستریاس سبز- خاکستری است و وجود نقطه‌های سفید ریز در سطوح منحنی شکل آن، سبب شده تا به انتخابی عالی برای هر گلدانی تبدیل شود.
گل‌های کاکتوس آستروفیتوم آستریاس نرم بوده و به رنگ زرد هستند. این گل‌ها می‌توانند به پهنای 6 سانتی‌متری نیز برسند.
اگر قصد نگهداری از این کاکتوس بدون تیغ را دارید، درنظر یادتان باشد که آستریاس را به مقدار معتدل آبیاری کرده و خاکی با زهکشی عالی برای آن انتخاب کنید. در فصل زمستان نیز، اجازه دهید گیاه دوران خفتگی را سپری کند.

4. کاکتوس مامیلاریا آلبیفلورا  (Mammillaria albiflora)

مامیلاریا آلبیفلورا، کاکتوس کوچکی است که قطر آن تنها به 2.5 سانتی متر می‌رسد! این کاکتوس گل‌های کوچک سفید رنگی تولید می‌کند که مرکز آنها به رنگ زرد آراسته شده است. آلبیفلورا نور کامل خورشید و آبیاری معتدل را ترجیح می‌دهد و وقتی دما به کمتر از 10 درجه سانتی گراد می‌رسد، باید حتما در داخل خانه نگهداری شود. ضمن اینکه در طول نگهداری از آن باید شرایط لازم جهت سپری کردن خفتگی را نیز برای آن فراهم کنید.

5. کاکتوس توپی شکل و کوچک مامیلاریا هرناندزی  (Mammillaria hernandezii)

مامیلاریا هرناندزی، یک کاکتوس کوچک و توپی شکل است. اگر این کاکتوس را از نزدیک دیده باشید، حتما متوجه زائده‌های تیغ مانند آن شده‌اید و احتمالا با خود بگویید که این کاکتوس جز کاکتوس های بدون تیغ نیست، اما باید درنظر داشته باشید که زائده‌های تیغ مانند این کاکتوس جنسی پشمی داشته و تیغ به‌حساب نمی‌آیند.
هرناندزی علاوه‌براینکه جز کاکتوس های بدون تیغ است، جز کاکتوس های گلدار نیز به‌شمار رفته و گل‌های زیبایی به‌رنگ صورتی شکوفا می‌کند. 
هرناندزی در فصل تابستان، به مقدار بسیار زیادی نور خورشید نیاز دارد و حتی می‌تواند نور مستقیم را نیز تحمل کند! بنابراین در این فصل، حتما این کاکتوس را در خارج از خانه یا کنار یک پنجره نورگیر قرار دهید.
در تابستان، به‌خوبی این کاکتوس را آبیاری کنید. به‌این‌منظور تقریبا هر10  الی 14 روز به آن آب داده و اجازه دهید تا خاک قبل از هر بار آبیاری کمی خشک شود. همچنین با کاهش دما به زیر 13 درجه سانتی‌گراد نیز، کاکتوس را به داخل خانه منتقل کنید.

6. کاکتوس مامیلاریا هررا  (Mammillaria herrerae)

مامیلاریا هررا، یکی از کاکتوس‌های توپی شکل کوچک است که توسط زائده‌های بسیار ریز پوشیده شده است. این خارهای ریز، به سمت داخل کاکتوس هستند و بیرون نمی‌زنند. به همین دلیل، می‌توانیم آن را نیز جز کاکتوس های بدون تیغ تلقی کنیم.
کاکتوس هررا گل‌هایی صورتی رنگ تولید می‌کند که قطری حدود2.5  سانتی متر دارند. این کاکتوس عاشق دریافت مقدار زیادی نور خورشید است و از سرما فراری است. ازاین‌رو اگر آن را در خارج از خانه قرار می‌دهید، با افت دما به زیر 13 درجه سانتی‌گراد حتما آن را به داخل منتقل کنید.

7. کاکتوس گرد مامیلاریا هامبولتی  (Mammillaria humboldtii)

هامبولتی، یک کاکتوس گرد جذاب است که توسط زائده‌های نرم فراوانی پوشیده شده است؛ زائده‌های نرم سفید رنگی که زیبایی خاصی به توپ کاکتوس داده‌اند.
کاکتوس هامبولتی نیز مثل سایر کاکتوس های بدون تیغ که تا به اینجا معرفی کردیم، گل داده و گل بسیار زیبایی به‌رنگ صورتی تولید می‌کند. این کاکتوس، نور درخشان خورشید را دوست دارد، اما نباید در تمام طول روز تحت نور کامل خورشید قرار بگیرد. برای نگهداری از این گیاه مکانی را آن در نظر بگیرید که کمی سایه نیز برای آن فراهم باشد. در آبیاری آن نیز دقت کنید و همیشه اجازه دهید خاک مامیلاریا هامبولتی خشک شود و سپس به آن آب بدهید.

8. کاکتوس مینیاتوری مامیلاریا لیزیاکانتا  (Mammillaria lasiacantha)

مامیلاریا لیزیاکانتا، یکی دیگر از انواع کاکتوس توپی شکل بدون تیغ است. این کاکتوس نیز مثل مامیلاریا آلبیفلورا بسیار کوچک است و نهایتا به پهنای 2.5 سانتی‌متری خواهد رسید. در فصل تابستان، دریافت مقدار زیاد نور خورشید و آبیاری کافی از اصلی‌ترین نیازهای این کاکتوس است.
گل لیزیاکانتا سفید رنگ است و در مرکز خود، با رنگ قرمز تزئین شده است. اگر قصد نگهداری از این کاکتوس در بیرون از خانه را داشته یا در حال حاضر از آن در بیرون خانه نگهداری می‌کنید، یادتان باشد که با افت دما (زیر 10 درجه سانتی گراد)، آن را به داخل خانه منتقل کنید.

9. کامتوس مامیلاریا پکتینی فرا (Mammillaria pectinifera) 

مامیلاریا پکتینی فرا، کاکتوسی توپی شکل و کوچک است که داخل زائده‌هایی نرم پوشیده شده است. این کاکتوس زیبا می‌تواند گل‌های جذابی به رنگ صورتی روشن تولید کند که عموما در میانه تابستان شکوفه می‌زنند.
اگرچه پکتینی فرا عاشق نور خورشید است، اما آن را حتما دور از نور مستقیم خورشید قرار دهید. با کاهش دما نیز (کمتر از 10 درجه) کاکتوس را به محیط داخلی خانه برگردانده و اجازه دهید دوران خفتگی زمستانی خود را به‌خوبی طی کند.

10. کاکتوس مامیلاریا پلوموزا (Mammillaria plumosa)

کاکتوس مامیاریا پلوموزا که با نام کاکتوس پَر نیز شناخته می‌شود، یک کاکتوس بدون تیغ توپی شکل خوشه‌ای است. ساقه‌های این کاکتوس می‌توانند به پهنای 8 سانتی‌متر برسند و پس از تشکیل تمامی خوشه‌ها، اندازه‌ای نسبتا بزرگ پیدا کنند.
این کاکتوس می‌تواند نور کامل خورشید را تحمل کند، پس بهتر است در فصل تابستان آن را روی لبه یک پنجره نورگیر قرار دهید. فقط باید مواظب باشید که پلوموزا را بیش‌از حد آبیاری نکنید، چون به پوسیدگی ریشه‌ها آن منجر خواهد شد، در نتیجه برای جلوگیری از این مشکل همیشه قبل از آبیاری آن میزان رطوبت خاک را سنجیده و اگر خاک خشک شده بود برای آبدهی اقدام کنید.
کاکتوس پلوموزا نیز جز کاکتوس های گلدار به‌شمار رفته و رنگ گل‌های آن زرد یا سفید است. چنانچه این کاکتوس را بیرون از خانه نگهداری کنید باید با کاهش دما (کمتر از 10 درجه سانتی گراد) آن را به داخل خانه آورده و در فصل زمستان نیز، شرایط را برای سپری کردن دوران خفتگی آن فراهم کنید.

11. کاکتوس آفتاب‌دوست مامیلاریا سولیسیویدس  (Mammillaria solisioides)

این کاکتوس زیبا از لیست کاکتوس های بدون تیغ با شکل توپی مانند خود می‌تواند به پهنای 8 سانتی‌متر برسد. گل‌های این کاکتوس زرد رنگ هستند و زیبایی خاص خود را دارند.
مامیلاریا سولیسیویدس عاشق نور خورشید است و اگر قصد نگهداری از آن را دارید، باید آن را در محیطی نورگیر قرار دارد. همچین در آبیاری این گیاه نیز، باید دقت کافی داشته باشید؛ زیرا از رطوبت و یا غرقاب شدن متنفر است. در نهایت نیز اگر از آن در بیرون از خانه نگهداری می‌کنید، باید درنظر داشته باشید که موقع کاهش دما (زیر 10 درجه) باید آن را به داخل خانه منتقل کنید.

12. کاکتوس اپونتیا اوریا(Opuntia aurea) ، کاکتوسی مناسب برای نگهداری در بیرون از خانه

کاکتوس اوریا، گونه‌ای زیبا از سری کاکتوس های بدون تیغ و از خانواده اپونتیاست. برگ‌های این کاکتوس به شکل صفحاتی پهن هستند که هیچ‌گونه تیغی روی سطح آن‌ها وجود ندارد. این کاکتوس زیبا می‌تواند گل‌های جذابی به رنگ‌های زرد، صورتی و بنفش نیز تولید و حسابی خودنمایی کند.
اپونتیا اوریا یک کاکتوس بدون تیغ عالی برای کاشتن در باغچه یا قرار دادن در فضای خارجی منازل است، چون این گیاه می‌تواند نور کامل خورشید را به‌خوبی تحمل کرده و با یک آبیاری معتدل، رشدی عالی داشته باشد.

13. کاکتوس جذاب پاکی سرئوس مارگیناتوس، سرئوس چرمی یا پایه چرمی  (Pachycereus marginatus)

پاکی سرئوس مارگیناتوس یک کاکتوس بدون تیغ بلند و خیره کننده است. این کاکتوس برای کاشتن در باغچه مناسب است و جالب است بدانید که می‌تواند به ارتفاعی بین 3 الی 5 متر نیز برسد!

14. کاکتوس اچینوپسیس سابدنوداتا تافتی (Echinopsis subdenudata “Tufty”)، دارای پرز‌های سفید‌رنگ زیبا

این کاکتوس نیز جز کاکتوس های بدون تیغ است و شکلی شبیه به یک توپ دارد. البته که سطح آن خالی و صاف نبوده و به جای تیغ، پرزهایی سفید رنگ از جنس پشم پنبه‌ای در سطح آن دیده می‌شود.
این کاکتوس زیبا، گل‌هایی “شبانه” تولید می‌کند که فقط شب‌ها باز شده و زیبایی کاکتوس را چندبرابر می‌کنند.

15. کاکتوس اچینوسرئوس یا جام شاه (Echinocereus triglochidiatus)، دارای گل‌های خیره‌کننده قرمز‌رنگ

این گونه از کاکتوس ها در اغلب اوقات بدون تیغ هستند؛ البته گاهی ممکن است تعداد بسیار کمی تیغ در آنها دیده شود، اما به‌دلیل کم بودن تعداد تیغ‌ها، از وجود آنها چشم پوشی کرده و می‌توانیم کاکتوس جام شاه را نیز جزو کاکتوس های بدون تیغ در نظر بگیریم.
این کاکتوس، گل‌هایی قرمز رنگ تولید کرده و برای این منظور در فصل تابستان، به دریافت نور کامل خورشید نیاز دارد. در خصوص آبیاری آن نیز باید بگوییم که لازم است در مورد آبیاری کاکتوس پیش رو دقت بیشتری به خرج دهید، همچنین مطمئن شوید که زهکشی خاک به‌خوبی انجام شده و خاک نیز قبل از هر وعده آبدهی، خشک شده است.
مثل اکثر کاکتوس‌ها، این کاکتوس نیز به دوران خفتگی زمستانه خود نیازمند است و می‌تواند سرمای هوا را نیز تا حدودی تحمل کند. پس اگر هوا سردتر از -5 درجه سانتی‌گراد نبود، می‌توانید آن را کماکان در خارج از خانه نگهداری کنید.

16. کاکتوس کره‌ای شکل اچینوسرئوس ریجی دیسموس یا رنگین کمان آریزونا  (Echinocereus rigidissimus)

اچینوسرئوس ریجی دیسموس یک کاکتوس جذاب است که شکلی کُره‌ای مانند دارد. این کاکتوس می‌تواند تا ارتفاع 30 سانتی‌متر رشد کرده و معمولا پاجوش تولید نمی‌کند. این کاکتوس از آنجایی جز کاکتوس های بدون تیغ به‌حساب می‌آید که تیغ‌های آن به سمت داخل پیچ خورده‌اند، بنابراین خطری برای پوست نداشته و می‌توانید با خیال آسوده آن را برای نگهداری از خانه‌تان انتخاب کنید.
نام دیگر این کاکتوس، کاکتوس “رنگین کمان” است. علت این نامگذاری به ظاهر کاکتوس باز می‌گردد: اگر به تصویر این کاکتوس دقت کنید، مشاهده می‌کنید که تیغ‌های کاکتوس غالبا به رنگ بنفش هستند و به صورتی کمرنگ متمایل می‌شوند.
گل‌های این کاکتوس نیز صورتی- بنفش هستند و در فصل تابستان پدیدار می‌شوند. کاکتوس رنگین کمان عاشق نور درخشان خورشید است و می‌تواند نور کامل را به‌خوبی تحمل کند، اما با کاهش دما (کمتر از 10 درجه) باید حتما آن را به داخل خانه منتقل کنید.

17. کاکتوس اچینوسرئوس ویرکی  (Echinocereus viereckii)

با اینکه کاکتوس ویرکی دارای تعداد کمی تیغ است، اما تعداد آنها قابل توجه نیست و می‌توان آن را جز کاکتوس های بدون تیغ دانست. ساقه‌های این کاکتوس رنگ سبز روشن دارند و نسبت به سایر اعضای هم‌خانواده خود، روشن‌ترند. شکل آن‌ها به‌صورت توپی است، اما با گذشت زمان به لوله‌ای و استوانه‌ای تغییر می‌کند.
اچینوسرئوس ویرکی به ارتفاعی بین 18 تا 20 سانتی‌متر رسیده و گل‌های بزرگ بنفش رنگی تولید می‌کند؛ گل‌هایی که می‌توانند به قطر 10 سانتی‌متر نیز برسند.
اگر قصد نگهداری از این کاکتوس را دارید در فصول رشد، هر دو هفته یکبار آن را آبیاری کرده و با رسیدن ایام خفتگی (زمستان)، این کار را هر 5 الی 6 هفته یکبار انجام دهید. اگر قصد نگهداری از این کاکتوس را دارید، یک نقطه نورانی برای قرار گیری این کاکتوس مناسب است.

18. کاکتوس گرمسیری ریپسالیس  (Rhipsalis cacti)

ریپسالیس، گونه‌ای کاکتوس‌های گرمسیری است. اغلب کاکتوس‌های خانواده ریپسالیس، ظاهر سنتی کاکتوس را نداشته و عموما فاقد تیغ هستند. حدود 43 گونه کاکتوس مختلف در خانواده ریپسالیس جای دارند که بیشتر آن‌ها فاقد تیغ‌اند. تقریبا تمامی ریپسالیس‌ها، ساقه‌ای باریک برای آویزان شدن دارند. رنگ گل‌های آن‌ها نیز سفید است و در طول روز، شکوفه می‌دهند.
از آنجایی که ریپسالیس یک گیاه هوازی یا اپیفیت است؛ یعنی بر روی سایر گیاهان و درختان رشد می‌کند، به صورت همزمان به نور و سایه نیازمند است. ضمن اینکه دمای بیش‌از 25 درجه سانتی‌گراد نیز می‌تواند به آن آسیب بزند، به ویژه در خارج از خانه.
اگر قصد نگهداری از این کاکتوس دارید، درنظر داشته باشید که اگرچه ریپسالیس می‌تواند نور درخشان و مستقیم خورشید را تحمل کند، اما نباید در گرم‌ترین ساعات روز تحت این اشعه‌ها قرار بگیرد.
آبیاری کاکتوس ریپسالیس نیز باید با دقت انجام شود، به‌طوری‌که باید تنها زمانی کاکتوس را آبیاری کنید که خاک آن خشک شده باشد، چون مثل انوعه کاکتوس ها این کاکتوس نیز، از خاک خیس و مرطوب لذتی نمی‌برد. در طول نگهداری از کاکتوس‌های خانواده ریپسالی، در در نظردار داشته باشید که کمی کود در فصل تابستان می‌تواند برای این گیاه مفید باشد. ضمن اینکه اگر قصد نگهداری از این گیاه را دارید، باید همواره این آن را در محیطی گرم حفظ کرده و به محض کاهش دما (کمتر از 10 درجه) سریعا آن را به داخل خانه منتقل کنید.

19. کاکتوس اپی‌ فیلوم یا ارکیده‌ای (Epiphyllum cacti)، دارای گل‌های سفید‌رنگ بزرگ و معطر

اپی فیلوم، گونه‌ای از کاکتوس‌های اپیفیتیک است که ظاهر سنتی و معمول سایر کاکتوس‌ها را نداشته و فاقد تیغ است. این نوع از کاکتوس های بدون تیغ، به طور آزادانه به تولید شاخه پرداخته و می‌توانند گل و میوه تولید کنند.
اپی فیلوم، گل‌های ظریف و معطری تولید می‌کند که در شب شکوفه می‌دهند. رنگ این گل‌ها سفید بوه و جزو گل‌های بزرگ به‌شمار می‌روند (پهنای 20 سانتی متر).
اگر قصد نگهداری از اپی فیلوم را دارید، در نظر داشته باشید که این گیاه به هوای گرم (دمای بالای 15 درجه سانتی گراد) و آبیاری کافی نیاز دارد.

20. کاکتوس زمستانی کریسمس  (Schlumbergera cacti)

کاکتوس کریسمس یا کاکتوس تعطیلات، گونه‌ای متشکل از 3 الی 9 کاکتوس مختلف است. این کاکتوس نیز جز کاکتوس های بدون تیغ به‌شمار رفته و خطری برای محیط اطراف خود ایجاد نمی‌کنند.
کاکتوس کریسمس به نور کامل خورشید علاقه‌ای نداشته و در مقابل تمایل دارد تا نور به صورت فیلتر شده به آن بتابد. از آنجایی که زمان گلدهی این گیاه به ایام پایانی سال میلادی می‌رسد، نام آن نیز به همین دلیل “کریسمس” گذاشته شده است.

یادگیری روش جامع نگهداری گل ارکیده گلدانی

آیا دوست دارید از یک گل گلدانی زیبا در خانه خود نگهداری کنید؟ اگر جواب شما مثبت است، پیشنهاد می‌کنیم نسبت به خرید گل ارکیده اقدام نمایید. ارکیده یکی از بهترین گل‌های گلدانی موجود در دنیا‌ست که می‌توانید از آن در محل کار نیز نگهداری کنید. اما برای این کار در ابتدا باید با روش جامع نگهداری گل ارکیده به درستی آشنا شوید. به این منظور نیز پیشنهاد می‌کنیم مقاله زیر را مطالعه فرمایید.

مقدمه

گل ارکیده یک گیاه زیبا و پرطرفدار با شکوفه‌هایی بزرگ، با دوام و البته به‌رنگ‌های جذاب و خاص است. نگهداری از گل ارکیده نسبتا سخت است،‌ اما زیبایی بی‌بدیل و خاص آن ارزش نگهداری از آن،‌ هر چند هم که مشکل باشد را دارد. این گل نماد زنانگی، زندگی دوباره، شکوه و عشق و یکی از بهترین هدیه های روز زن است. محال است خانم یا آقایی این گل را هدیه بگیرد و از این هدیه شگفت زده نشود.
با توجه به جذابیت‌های بصری گل ارکیده، اگر دنبال یک گل جذاب برای خانه خود هستید، پیشنهاد ما نگهداری و خرید گل ارکیده است. درست است که روش نگهداری گل ارکیده به نسبت سایر گیاهان سخت است، اما نگران نباشید ما در این مطلب همه آنچه درباره روش نگهداری گل ارکیده لازم است بدانید را به شما خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

آشنایی با گل ارکیده

سختی نگهداری از گل ارکیده در این است که این گیاه روش نگهداری متفاوتی نسبت به سایر گیاهان دارد و نگهداری از آن صبوری می خواهد، البته که بین انواع گل های ارکیده شرایط نگهداری بعضی از گونه‌های آن مثل فالانوپسیس (نوعی که بیشترین فراوانی را در بازار گل و گیاه ایران دارد) آسان‌تر است.
جالب است بدانید بیش از 20 هزار نوع ارکیده در سراسر جهان وجود دارد و به جرات می‌توان گفت از نظر تنوع در صدر جدول گیاهان است. وفق پذیری این گیاه با محیط‌های مختلف و همچنین فصل گلد‌هی طولانی آن باعث شده این گیاه به یکی از محبوب‌ترین گیاهان آپارتمانی مبدل شده و در دکوراسیون منزل مورد استفاده قرار بگیرد.

شرایط نگهداری گل ارکیده گلدانی

گل گیاه ارکیده در کشو‌‌رهایی مثل مالزی و تایلند بر سر شاخه‌ها رشد می‌کند، ازاین‌موضوع می‌توان فهمید که گل ارکیده در حالت طبیعی در خاک زندگی نمی‌کند و رطوبت را از هوا و بارش‌های باران دریافت می‌کند و این به رطوبت بالایی نیز احتیاج دارد.

بهترین خاک برای گل

باتوجه به آنچه گفته شد می‌توان نتیجه گرفت که ارکیده را نباید در خاک عادی کاشت و خاک خاص خودش را می‌خواهد. مهم ترین ویژگی خاک ارکیده این است که زهکشی مناسبی داشته باشد و آب به سرعت از آن عبور کند.
به‌طورکلی دو نوع خاک برای گل ارکیده استفاده می شود:

• پوسته درخت (چیپس)
• خزه درشت (ماس)

اگر خاک ارکیده پوسته درخت باشد، لازم است که سالی یک بار یا دو سال یک بار تعویض شود، چون بافت چوبی آن به مرور زمان خرد می شود و خاصیت زهکشی خود را از دست می‌دهد.
در طول نگهداری از گل ارکیده برای عوض کردن خاک آن کافی است ارکیده را با دقت و به‌آرامی از گلدان بیرون آورید، خاک قبلی آن را دور بریزید و ریشه‌های پوسیده و سیاه شده را با قیچی ببرید. حالا گیاه را دوباره در گلدان بگذارید و خاک جدید را روی آن بریزید. به عقیده ی پرورش دهندگان ارکیده، بهترین خاک برای این گیاه، پوسته درخت یا همان چیپس است.

آبیاری صحیح گل

سوال متداولی که اکثر افراد در مورد نگهداری از گل ارکیده می‌پرسند این است که چند وقت یک بار باید به گلدان ارکیده‌شان آب بدهند؟ این سوال اساسا اشتباه است چون دفعات آبیاری دقیقا بستگی به این دارد که گیاه‌تان چقدر آب نیاز دارد، مقدار رطوبت هوا، گرما و جریان هوای محیط زندگی آن چه‌قدر است و نوع خاک آن چیست؟
بگذارید راز مهمی را به شما بگوییم: اگر بخواهید طبق تقویم و دستور خاصی گیاهان تان را آبیاری کنید، قطعا گیاه شما از بین می‌رود. جواب این سوال این است که گیاه را یک روز قبل از این که خاکش کاملا خشک شود، آبیاری کنید.
برای اینکه مقدار رطوبت خاک گلدان را بفهمید،‌ مقداری از خاک را برداشته و بین انگشتان دست خود نگه دارید تا متوجه میزان رطوبت آن شوید یا اینکه انگشت خود یا یک سیخ چوبی را داخل خاک فرو کرده و به‌کمک آن میزان رطوبت خاک را بررسی کنید. اگر چند سانتی‌متر رویی خاک خشک بود، یعنی زمان آبیاری فرا رسیده است.
بهترین روش آبیاری ارکیده این است که آب تمامی سطح گلدان را آب بپوشاند و مقدار آن به اندازه‌ای باشد که آب اضافی از زیر آن بیرون بیاید. زهکشی گلدان هم نکته ی بسیار مهمی است؛ یعنی کف گلدان باید چند سوراخ داشته باشد که آب اضافی به‌راحتی از آن خارج شود.

میزان رطوبت محیط نگهداری

گل ارکیده گیاهی رطوبت دوست است و باید محیط نگهداری از آن رطوبتی باشد. باتوجه به این موضوع اگر نزدیک دریا زندگی می‌کنید و محیط زندگی‌تان رطوبت 40 تا 60 درصدی دارد، نیازی به تامین رطوبت نیست، اما اگر در مناطق خشک‌تری زندگی می‌کنید، برای تامین مورد نیاز برای نگهداری از گل ارکیده می‌توانید روزانه با اسپری آب آن را غبارپاشی کنید، همچنین می توانید از دستگاه بخور سرد استفاده کنید یا گلدان را در بستری از سنگریزه و آب بگذارید،‌ منتها توجه کنید که کف گلدان و ریشه‌های گیاه باید با سنگریزه‌ها فاصله داشته و با آب موجود در زیرگلدانی در تماس نباشد، وگرنه رطوبت بیش‌ازحد از سوراخ کف گلدان وارد خاک شده و باعث می‌شود که ریشه‌ها بپوسند.

بهترین دما برای نگهداری از گل ارکیده

گیاه ارکیده دمای 16 تا 24 درجه سانتیگراد یا دمای معتدل را بسیار دوست دارد. اگر می خواهید گل‌های ارکیده با کیفیت و بزرگ باشند، گلدان را در همین دما و در محیطی بگذارید که جریان هوای متوسطی هم در آن وجود داشته باشد؛‌ مثلا اتاقی که پنجره یا دستگاه تهویه هوا دارد، منتها باید حواستان باشد که ارکیده را در مقابل باد کولر یا دستگاه تهویه هوا نگذارید.
نکته‌ای که در مورد نگهداری گل ارکیده باید درنظر داشته باشید این است که به‌طورکلی باید از گذاشتن گل در نزدیکی بخاری و شوفاژ و جریان هوای خیلی گرم یا سرد خودداری کنید.

روش کود دادن به گل

ارکیده نیاز به کوددهی دارد چون خاک آن مواد مغذی گیاه را تامین نمی‌کند. پرورش دهندگان ارکیده برای کوددهی پیشنهاد می‌کنند که همیشه یک چهارم مقدار توصیه شده از کود محلول در آب را داخل آبی که به ارکیده می‌دهید، حل کنید و آن را آبیاری کنید. به‌این‌شکل همیشه مقدار کمی کود به‌طور ثابت به گیاه می‌رسد و دیگر لازم نیست نگران کوددهی به گیاهان‌تان باشید.

نور مناسب محیط نگهداری گل

گل ارکیده محیطی پرنور نیاز دارد، اما نباید مقابل نور مستقیم خورشید قرار بگیرد. ازاین‌رو پنجره‌ها حتما باید پرده نازکی داشته باشند که آفتاب مستقیم به گیاه نتابد. از آن جایی که در بیش‌تر خانه‌ها مقدار نور زیاد نیست، بهتر است سراغ انواع گل ارکیده بروید که به نور کمتری نیاز دارند.

شرایط نگهداری گل ارکیده بعد از دوره گلدهی

پیشنهاد می‌کنیم بعد از هر مرتبه گلدهی، خاک گلدان را عوض کنید و کوددهی را نیز فراموش نکنید. کوددهی در زمان دوران استراحت گیاه باعث قوی شدن آن می‌شود و گل‌های دوره بعدی قوی و زیبا خواهند بود. علاوه‌براین بعد از گلدهی شاخه گل خشک شده را از گیاه جدا کنید.
اگر این دستورالعمل‌ها را دنبال کنید، ارکیده بعد از 6 تا 9 ماه دوباره گل می‌دهد. بااین‌حال ممکن است این اتفاق هم نیفتد، ازاین‌رو اگر ارکیده شما گل نمی‌دهد، ممکن است علت آن یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:

• نور کم یا خیلی زیاد
• دمای نامناسب
• کود خیلی کم یا زیاد
• آبیاری بیش‌ازحد یا خیلی کم
• نیاز گیاه به تعویض گلدان

یک پیشنهاد جالب برای وادار کردن ارکیده گلدانی به گلدهی مجدد

شما می‌توانید برای تداعی هوای پر رطوبت مناطقی که ارکیده در آنجا به‌صورت خودرو رشد می‌کند، گل ارکیده را همراه خود به حمام ببرید تا در این فاصله گل ارکیده از رطوبت هوای داخل حمام نهایت استفاده را ببرد!
البته توجه کنید اگر شما از آن دسته افراد هستید که هوای حمام را با آب خیلی داغ مثل سونا بخار داغ می‌کنید، نباید گل ارکیده را همراه خود به حمام ببرید.

دلایل عدم گلدهی مجدد گل ارکیده

اگر نگهداری از گل ارکیده را به‌خوبی انجام دهید، باید حدود 6 الی 9 ماه بعد از پایان گلدهی مجددا شاهد رشد شکوفه‌های زیبا باشید، اما اگر ارکیده شما پس از این مدت گل نداد، به احتمال زیاد باید دلایل زیر را بررسی کنید

1. نور خیلی کم

ارکیده باید در مکانی روشن، اما دور از تابش مستقیم نور خورشید نگهداری شود. اگر نمی‌توانید چنین شرایطی را برای آن فراهم کنید یا مثلا می‌خواهید آن را بر روی میز یا کنار تخت خود قرار دهید، باید از لامپ‌های مخصوص رشد گیاه کمک بگیرید وگرنه در نگهداری ارکیده به مشکل خواهید خورد و گل شما از بین خواهد رفت.

2. نور خیلی زیاد

مثل بیشتر گیاهان، ارکیده نیز اگر نور خورشید را به مقدار زیاد دریافت کند، از بین خواهد رفت. چون نور مستقیم خورشید سبب سوختگی برگ‌های آن می‌شود. بنابراین در طول نگهداری از گل ارکیده مطمئن شوید که ارکیده شما نور خورشید را به‌طور مستقیم دریافت نمی‌کند. حتی اگر قصد دارید از لامپ‌های رشد استفاده کنید نیز، حتما یک برنامه مناسب برای روشن کردن آن تدوین کنید؛ به‌صورتی که میزان دریافت نور توسط ارکیده برابر با مدت زمان روشنی خورشید باشد،‌ نه بیشتر!

3. دمای نا‌مناسب

ارکیده به حضور در بازه دمایی 18 الی 23 درجه سانتی‌گراد نیاز دارد و نمی‌تواند نواسانات مداوم هوایی را تحمل کند. به همین علت توصیه می‌کنیم همیشه ارکیده را در داخل خانه نگهداری کنید و از نگهداری گل ارکیده در بیرون از خانه خودداری کنید.

4. کود‌دهی کمتر یا بیشتر از حد نیاز گل

اگر ارکیده شما در خاک استریل شده و غیرارگانیک کاشته شده است، نمی‌تواند تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را از آن دریافت کند و دچار کمبود کود می‌شود. بنابراین باید برای تقویت گیاه، از کود استفاده کنید. پیشنهاد ما این است که برای گل ارکیده، از کودهای فاقد اوره استفاده کنید. نقطه مقابل این موضوع نیز می‌تواند باعث عدم گلدهی و حتی نابودی آن شود، بنابراین در مورد کوددهی نهایت دقت را به‌خرج داده و به‌اندازه به گل خود بدهید، نه بیشتر و نه کمتر! ترجیحا کود گل شما کمتر باشد، بهتر است، چون کود زیاد سبب سوختی ریشه‌های ارکیده و از بین رفتن آن‌ها خواهد شد.

5. آبیاری بیش‌از‌حد

آبیاری بیش‌ازحد دلیل اصلی تکرار نشدن گلدهی ارکیده است. اگر متوجه پژمردگی برگ‌ها یا قهوه‌ای شدن ریشه شدید، یعنی ارکیده بیش‌ازحد مورد نیاز خود آب دریافت کرده است. در این حالت، قبل از آبیاری دوباره اجازه دهید ارکیده برای یک هفته خشک باقی بماند.

6. کمبود میزان آبیاری

همان‌طور که آبیاری بیش‌ازحد می‌تواند گیاه را از بین ببرد، آبیاری خیلی کم نیز اثرات منفی بر رشد ارکیده می‌گذارد. بنابراین اگر درطول مدت نگهداری از گل ارکیده برگ‌های ارکیده شما خشک به‌نظر می‌رسند، حتما گیاه را آبیاری کرده و بیش‌از پیش به آن توجه کنید.

7. نا‌مناسب بودن زمان برای گلدهی

برخلاف اغلب گل‌های باغچه‌ای، ارکیده در فصل پاییز بهتر شکوفه می‌دهد. بنابراین در فصل بهار و تابستان نباید منتظر گلدهی ارکیده باشید، بلکه باید در این فصول در نگهداری از گل ارکیده دقت بیشتری به‌خرج داده و به‌خوبی از آن مراقبت کنید تا شاهد گل‌های زیبای آن باشید.

8. عوض نکردن به موقع گلدان گل

هنگامی که ارکیده بیش از اندازه گلدان خود رشد کند، ریشه فشرده شده و فضای کافی برای تهویه هوا ندارد. این موضوع خود می‌تواند دلیلی بر عدم گلدهی در طول نگهداری از گل ارکیده باشد. برای اینکه تشخیص دهید گل ارکیده شما به تعویض گلدان نیازی دارد یا خیر، باید به ریشه‌های آن بیشتر از برگ‌ها توجه کنید. اگر ریشه قهوه‌ای به نظر می‌رسیدند یا در حال خارج شدن از زیر گلدان بودند، وقت تعویض گلدان است.

چگونه می‌توان گل ارکیده را تکثیر کرد؟

تکثیر گل ارکیده سخت است و احتمال خرابی گیاه و شکست پروسه تکثیر بالاست. پیشنهاد ما این است که برای انجام اینکار از یک متخصص کمک گرفته یا سراغ خرید یک ارکیده جدید بروید.
بااین‌حال در مدت زمان نگهداری از گل ارکیده اگر قصد انجام اینکار را دارید، درنظر داشته باشید که روش‌های مختلفی برای اینکار وجود دارد؛ مثل قلمه زدن، تقسیم کردن، کاشت دانه یا کاشت پیاز آن که هر کدام نسبت به نوع ارکیده‌ای که قصد تکثیر آن را دارید عملکرد متفاوتی دارند. برای مثال قلمه زدن ممکن است برای همه انواع ارکیده کار نکند، اما تقسیم کردن معمولا برای اغلب انواع ارکیده کارساز است و نوسانات کمتری نیز دارد.
برای تکثیر گل ارکیده می‌توانید از ریزوم ارکیده نیز استفاده کنید. به‌این‌شکل که به‌راحتی ریشه را از خاک خارج کرده و با احتیاط بخش مستقلی از آن را جدا کنید. سپس تمام گرد و خاک متصل به این بخش را به کمک یک محلول ضد قارچ تمیز کنید تا از ابتلای گیاه به بیماری‌های احتمالی جلوگیری شود. حال می‌توانید این بخش را در گلدانی با خاک تازه بکارید.
راه دیگر، استفاده از جوانه‌های موجود روی گیاه است. بعضی از انواع گل ارکیده این جوانه‌ها را روی نوک ساقه‌های خود ایجاد می‌کنند. می‌توانید جوانه را به‌آرامی از گیاه مادر جدا کرده و در گلدانی دیگر بکارید. اگر این جوانه فاقد هرگونه ریشه بود، به‌آرامی بخش پایینی را کمی باز کرده تا به تولید ریشه کمک کنید. فقط مواظب باشید که به گیاه آسیب نزنید.
نکته مهم در این روش تکثیر گل ارکیده، همواره مرطوب نگه داشتن گلدان گیاه جدید است. ضمن اینکه باید آن‌ها را در محیطی گرم و تقریبا تاریک قرار دهید. چون تابش نور مستقیم به گیاه جوان سبب سوختن آن خواهد شد. پس از اینکه گیاه به خوبی در گلدان مستقر شد، می‌توانید آن را پیش سایر گلدان‌های خود ببرید.

بیماری‌های رایج گل ارکیده

رایج‌ترین بیماری گل ارکیده، عفونت‌های قارچی است. این عفونت می‌تواند به‌صورت فرو رفتگی، زنگ زدگی و ظاهر شدن حفراتی در سطح برگ‌ها پدیدار شود.
بیمار شدن ریشه و آسیب گلبرگ‌ها نیز از دیگر عوارض عفونت‌های قارچی هستند. علاوه‌براین عفونت‌های باکتریایی نیز می‌توانند سلامت گل ارکیده را به طرز چشمگیری کاهش دهند. برای درمان این مشکلات، تشخیص نوع بیماری گیاه بسیار مهم است.
به‌طورکلی در طول نگهداری از گل ارکیده برای درمان بیماری‌های قارچی آن، باید خاک گیاه را تعویض کرده و از زهکشی مناسب آن مطمئن شوید. قدم بعدی پیشگیری از تجمع قطرات آب روی سطح برگ‌هاست. هوا نیز باید به خوبی در محیط حضور گیاه جریان داشته باشد. ضمن اینکه نباید فراموش کنید که برگ‌ها و ساقه‌های درگیر بیماری را نیز از گیاه جدا کنید.
برای درمان عفونت‌های باکتریایی نیز باید سطح برگ‌ها را از هرگونه رطوبت خشک کرده و بخش‌های آسیب دیده را جدا کنید. شاید لازم باشد کمی هیدروژن پراکسید نیز به گیاه اسپری کنید، البته قبل از اینکار حتما حتما با یک متخصص حوزه گیاهان مشورت کنید.

گل ارکیده به چه علت پژمرده می‌شود؟

طبق تجربیات ما در نگهداری از گل ارکیده این گل معمولا به 4 دلیل اصلی زیر دچار پژمردگی می‌شود:

اولین علت: وارد شدن شوک به گل در اثر تغییرات محیطی

مسئله مهم در خرید ارکیده‌های در حال گلدهی، حساسیت بیشتر آن‌ها به تغییرات محیطی است. شرایط محیطی گلخانه را در نظر بگیرید، جایی که نور، رطوبت، خاک و کوددهی به نحو احسن برای ارکیده فراهم شده است. قطعا آوردن گیاه از چنین محیطی به خانه شوک بزرگی به آن وارد خواهد کرد. بنابراین سعی کنید هرگز ارکیده‌ای که گل داده را جابه‌جا نکنید. ضمن اینکه خاک آن را نیز نباید عوض کنید، چون اینکار نیز به‌نوعی تغییر محیط نگهداری از گل ارکیده به‌حساب می‌آید.
دلیل این موضوع این است که گل ارکیده از تمام انرژی خود برای تولید گل‌ها استفاده کرده است و اکنون توانی برای تطبیق‌پذیری با بستر جدید ندارد. اگر قصد تغییر مکان یا تعویض گلدان ارکیده خود را دارید صبر کنید تا همه گل‌هایش بریزند، سپس گلدان آن را تعویض یا جایش را تغییر دهید.

دومین علت: تغییرات دمایی محیط نگهداری

تغییرات دمایی در دو حالت می‌تواند سبب پژمردگی گیاه شود :

• حالت اول: اگر گیاه را در زمستان خریداری کرده‌اید، تفاوت دمایی بین گلخانه و ماشین تا خانه می‌تواند برای آن آزار دهنده باشد. پس سعی کنید دمای ماشین را نیز بالا برده و سریعا گیاه را به داخل خانه ببرید.
• حالت دوم: قرار گرفتن در کنار دستگاه‌های سرمایشی/ گرمایشی برای گیاه اصلا مطلوب نیست. بنابراین سعی کنید آن را از جریان باد این دستگاه‌ها دور نگه دارید.

سومین علت: کمبود رطوبت محیط نگهداری

علاوه بر تغییرات دمایی، تغییرات رطوبتی نیز در نگهداری از گل ارکیده موثر هستند. ارکیده گیاهی است که به حداقل 40 درصد رطوبت نیاز دارد و اگر میزان رطوبت کمتر از این میزان باشد، باعث پژمردگی و آسیب دیدن آن خواهد شد. پس بهتر است از دستگاه‌های تامین رطوبت هوا برای آن استفاده کنید. راه دیگر مرطوب کردن هوای اطرافش با اسپری کردن آب است.
می‌توانید آن را در آشپزخانه نیز قرار دهید، ضمن اینکه اگر نور خوبی در حمام دارید، آنجا هم مکان خوبی برای ارکیده خواهد بود.

چهارمین علت: آبیاری کم و یا مناسب نبودن زهکشی گلدان

اگر میزان رطوبت هوا مناسب بود، علت دیگر برای پژمردگی گیاه آبیاری کم است. اگر گیاه تشنه باشد، بلافاصله برگ‌های آن پژمرده خواهند شد و درخشش خود را از دست خواهند داد. به‌طورکلی در نظر داشته باشید که گیاهان گلدار به آبیاری بیشتری نیاز دارند و باید آب مورد نیازشان را تامین کنید. بااین‌حال اگر در طول نگهداری از گل ارکیده به‌نظر گیاه را کامل و صحیح آبیاری می‌کنید و باز هم گیاه شما پژمرده است، احتمالا زهکشی گلدان مناسب نیست و آب را بیش‌ازحد سریع از خود عبور می‌دهد و همین موضوع باعث تشنه ماندن آن می‌شود.

پاسخ به برخی از سوالات متداول درباره گل ارکیده

1. در هنگام آبیاری این گل باید به چه نکاتی توجه کنیم؟

آبیاری گل ارکیده باید به گونه‌ای باشد که آب به تمام قسمت‌های ریشه برسد و وقتی سطح خاک خشک شد دوباره آبیاری شود نه زودتر! درواقع یکی از اشتباهات در مورد گل ارکیده آبیاری بیش‌ازحد آن است که باید مراقب آن باشید وگرنه گل زیبایی خود را ورطه نابودی می‌کشید. علاوه‌بر آبیاری به‌اندازه و متعادل زهکشی گلدان نیز باید مناسب باشد یعنی کف گلدان باید چند سوراخ داشته باشد که آب اضافی به ‌احتی از آن خارج شود.

2. محل مناسب برای نگهداری گل ارکیده کجاست؟

محل گلدان ارکیده نباید زیاد تاریک یا در مقابل نور مستقیم خورشید باشد، به‌عبارتی بهترین مکان برای نگهداری از گل ارکیده نزدیک پنجره‌های جنوبی و شرقی است که نور بهتری نسبت به سایر پنجره‌ها دارند. در طول نگهداری از گل ارکیده توجه داشته باشید که اگر برگ‌های ارکیده سبز روشن هستند، یعنی شرایط نور مناسب است. اما اگر برگ‌های آن سبز تیره باشد یعنی نور محیط کم است و باید جای گلدان را عوض کنید؛ اگرهم برگ‌های آن زرد یا قهوه‌ای باشند یعنی نور در محیط زیاد است.

3. طول عمر این گل چقدر است؟

چرخه‌ی رشد گل ارکیده شامل گل دهی (که معمولا در فصل پاییز است)، دوره استراحت و گل دهی دوباره است و اگر از آن مراقبت کافی به عمل بیاید، این چرخه رشد هر چند ماه یک بار تکرار می‌شود.

شناخت زیبا‌ترین و محبوب‌ترین درختچه‌های آپارتمانی

درختچه‌ها انواعی از گیاهان آپارتمانی هستند که گونه‌های مختلف و متنوعی دارند و در هر مکانی قرار بگیرند، زیبایی آنجا را چندین برابر خواهند کرد. ما نیز در ادامه این مطلب به معرفی محبوب‌ترین درختچه‌های آپارتمانی پرداخته‌ایم تا شما هم به خوبی با آن‌ها آشنا شده و در صورت دلخواه تعدادی از آن‌ها را برای خود خریداری فرمایید. پس تا انتها همراه ما باشید.

مقدمه

نگهداشتن درختچه‌های کوچک و زیبا در داخل خانه می‌تواند چهره‌ای متفاوت به محیط بدهد. این گیاهان می‌توانند مرکز ثقل طراحی داخل خانه شما باشند و حال و هوای اتاق را تغییر دهند. درختچه‌های کوچک همچنین می‌توانند یک عنصر ساختاری در داخل خانه باشند و البته به تمیزی هوای داخل خانه نیز کمک کنند. اگر قصد آوردن یک درختچه از درختچه های آپارتمانی به داخل خانه را دارید با ادامه این مطلب همراه شده و با درختچه های آپارتمانی محبوب برای نگهداری در خانه آشنا شوید. در این مطلب به معرفی 20 درختچه خانگی خواهیم پرداخت و مختصری نیز در مورد روش نگهداری هر کدام برایتان خواهیم گفت تا کمی نیز با روش نگهداری آن‌ها بیشتر آشنا شده و بسته به شرایط خانه‌تان درختچه مناسب را خریداری کنید.

شناخت محبوب‌ترین درختچه‌های آپارتمانی

1. گیاه فیکوس لیراتا

این گیاه در زیستگاه اصلی خود در دل جنگل رشد می‌کند و همان‌طور که احتمالا متوجه شده‌اید، محیط نگهداری از آن باید مرطوب باشد. بنابراین اگر قصد نگهداری از فیکوس لیراتا را دارید لازم است محل نگهداری آن ضمن داشتن سایر شرایط مورد نیاز برای نگهداری از این گیاه، رطوبت کافی نیز داشته باشد. برای مثال اگر یک سرویس بهداشتی نورگیر دارید می‌توانید این گیاه را در آنجا قرار دهید. البته که اگر هال خانه شما نور و رطوبت مناسبی دارد و سوز سرما به آن نمی‌رسد هم می‌توانید این درختچه را در آنجا نگهداری کنید. این گیاه از هوای بیرون نیز لذت می‌برد، درنتیجه اگر خانه شما دارای بالکن یا پاسیو است،  فیکوس لیراتا خود را در خرداد ماه در بالکن یا پاسیو نگهداری کنید.

شرایط نگهداری فیکوس لیراتا

• نور مورد نیاز: نور زیاد ولی غیر مستقیم
• آبیاری: رطوبت متوسط اما نه خیلی خیس
• متوسط اندازه: حدود سه متر

2. انواع درختچه‌های مرکبات

استشمام عطر شیرین شکوفه‌های پرتقال با لیمو می‌تواند از هر اسپری خوشبو کننده‌ای در داخل خانه بهتر و لذت بیشتری داشته باشد. از بین تمام درختچه‌های خانگی، این مرکبات هستند که بیشترین نیازهای مراقبتی را دارند. آن‌ها از هرچیزی که برای نگهداری از یک گیاه لازم است مثل آب، نور، رطوبت و کوددهی، بیشترین را می‌خواهند. همچنین بهتر است برای نگهداری از آن‌ها یک دستگاه بخور نیز داشته باشید تا بتوانید رطوبت مورد نیاز آن را فراهم کنید. ضمن اینکه هر زمان که توانستید نیز آن‌ها را به بیرون از خانه منتقل کنید.

 شرایط نگهداری درختچه‌های مرکبات

• نور مورد نیاز: نور کامل خورشید
• آبیاری: متوسط و نه زیاد
• متوسط اندازه: 1 الی 2 متر

3. گیاه فیکوس بنجامین

این درختچه از درختچه های آپارتمانی به‌خاطر برگ‌های زیبا و سبزش محبوب شده است. اگر قصد نگهداری از این درختچه آپارتمانی را دارید و اتاق شما نور زیادی دارد، نباید دیگر نگران مشکل شایع در فیکوس بنجامین، یعنی ریزش برگ‌ها باشید. اتاقی با قاب پنجره بزرگ یا پنجره‌ای جنوبی که بتواند نور مورد نیاز این گیاه را تامین کند برای این درختچه عالی است. فیکوس بنجامین را باید در خاکی با زهکشی خوب بکارید و زمانی که چند سانتی‌متر بالایی خاک گیاه خشک شد دوباره به آن آب بدهید.

شرایط نگهداری فیکوس بنجامین

• نور مورد نیاز: نور زیاد ولی غیر مستقیم
• آبیاری: متوسط و مدیریت شده
• میانگین ارتفاع گیاه 1 :الی 2 متر

4. گیاه فیکوس الاستیکا

اگر بین درختچه های آپارتمانی به‌دنبال درختچه‌ای با برگ‌های بزرگ، سبز رنگ و درخشانی می‌گردید که مثل چرم باشد باید به سراغ فیکوس الاستیکا بروید. درختچه‌ای اهل هندوستان که مثل هر گیاه گرمسیری دیگر به دمایی متوسط، محیطی مرطوب و گردش هوای خوب نیاز دارد. اگر می‌خواهید برگ‌های گیاه شما همیشه زیبا باشد بهتر است که ماهی یک‌بار آن‌ها را با پارچه‌ای تمیز، پاک کنید. در طول فصل رشد گیاه نیز می‌توانید هر دو هفته یک‌بار به آن کود بدهید تا برگ‌ها به حداکثر اندازه خود برسند.

شرایط نگهداری فیکوس الاستیکا

• نور مورد نیاز: زیاد ولی غیرمستقیم
• آبیاری: متوسط و مدیریت شده
• میانگین ارتفاع 1 :الی 2 متر

5. درختچه موز

اگر از طرفداران گیاهان پهن برگ و بزرگ هستید تنها گیاهی که باید دنبالش باشید، درخت موز است. برخی از گونه‌های درخت موز می‌توانند میوه بدهند، اما برخی دیگر مثل موسا میوه‌ای ندارند. اگر قصد آوردن این گیاه را دارید بهتر است سراغ گونه‌های پاکوتاه آن بروید تا بتوانید از نظر اندازه آن را به‌راحتی مدیریت کنید. یک نور فیلتر شده و کوددهی معمولی باعث می‌شود این درختچه بتواند به‌سرعت به حداکثر توانایی خود برسد.

شرایط نگهداری درختچه موز

• نور مورد نیاز: نور کامل خورشید
• آبیاری: متوسط و مدیریت شده
• میانگین اندازه: 1 الی 2 متر

6. گیاه کاج مطبق

از این درختچه زیبا گاهی به‌عنوان درخت کریسمس نیز استفاده می‌شود و یکی از زیباترین درختچه های خانگی است. این گیاه می‌تواند در تمام سال درون خانه باشد و زیبایی خود را به رخ بکشد. چیزی که درباره کاج مطبق باید بدانید این است که این گیاه می‌تواند تا 30 متر رشد کند و هیچ نوع پاکوتاهی از این گیاه وجود ندارد. زمانی که این گیاه در داخل خانه باشد هر سال حدود 60 سانتی‌متر رشد می‌کند. در واقع شما چند سال وقت دارید تا گیاه را در داخل نگهداری کنید و بعد از آن دیگر فضای کافی در خانه‌تان وجود نخواهد داشت و باید آن را به بیرون از خانه منتقل کنید.

شرایط نگهداری کاج مطبق

• نور مورد نیاز: نور زیاد، می‌تواند سایه را نیز تحمل کند.
• آبیاری :متوسط، اجازه دهید بین نوبت‌های آبیاری خاک گیاه خشک شود.
• میانگین اندازه: هر سال حدود 60 سانتی‌متر رشد می‌کند.

7. گیاه شفلرا

این درختچه زیبا از درختچه های آپارتمانی با برگ‌های درخشانی که دارد یکی از بهترین انتخاب‌ها برای خانه‌های کم نوری است که نور مستقیم زیادی دریافت نمی‌کنند. این گیاه نیاز به مراقبت کمی دارد اما برای برخی آفات مثل شته‌ها یا شپشک‌ها بسیار جذاب است. شفلرا از محیط مرطوب خوشش می‌آید، اما نباید اجازه دهید این مرطوب بودن تبدیل به خیسی بیش‌ازحد شود.

شرایط نگهداری شفلرا

• نور مورد نیاز: روشن ولی غیر مستقیم
• آبیاری: متوسط، اجازه دهید بین نوبت‌های آبیاری خاک گیاه خشک شود. 
• متوسط اندازه: بین 1 متر الی 4.5 متر

8. گیاه یوکا

این درختچه زیبا می‌تواند به هر خانه جلوه‌ای زیبایی بدهد. یوکا یک تنه قوی و محکم دارد که برگ‌های چرمی شکل آن از بالا رشد می‌کنند. اگر می‌خواهید یک گلدان زیبا با ظاهری زیبا داشته باشید می‌توانید 3 یوکا را با اندازه‌های مختلف در یک گلدان بکارید.

شرایط نگهداری یوکا

• نور مورد نیاز: نور کامل یا نور زیاد و غیرمستقیم
• آبیاری: متوسط، اجازه دهید بین نوبت‌های آبیاری خاک گیاه خشک شود. 
• متوسط اندازه: تا حدود 3 متر

9. گیاه یشم

در این لیست از درختچه های خانگی آسان‌ترین گیاه برای نگهداری و گیاهی که کمترین نیازها و مراقبت را طلب می‌کند، یشم است. این درختچه مناسب کسانی که است که می‌خواهند تازه نگهداری از گیاهان خانگی شروع کنند یا زمان زیادی برای مراقبت از گیاهان ندارند.
برگ‌ها و ساقه‌های ساکولنت شکل این گیاه زیبایی خاصی دارند. این گیاه حتی می‌تواند به‌عنوان یک بونسای نیز نگهداری شود. گیاه یشم هر چند هفته یک‌بار آب می‌خواهد و به یک پنجره نورگیر نیز نیاز دارد. خرید گیاه یشم انتخابی مناسب برای منزل یا محل کار شماست.

شرایط نگهداری گیاه یشم

• نور مورد نیاز: چهار ساعت یا بیشتر نور مستقیم خورشید
• آبیاری: در بهار و تابستان خاک گیاه کمی مرطوب بماند اما در زمستان ماهی یک‌بار آبیاری بیشتر نیاز ندارد.
• متوسط اندازه: 1 الی 2 متر

10. درخت پول

تنه باریک درخت پول باعث می‌شود که این گیاه به دور خودش بپیچد و یکی از خاص‌ترین درختچه های آپارتمانی باشد. این گره‌ها با رشد گیاه ادامه پیدا می‌کنند و هرچقدر گیاه بالغ‌تر شود تنه گره‌ای آن چوبی‌تر و محکم‌تر خواهد شد.
درخت پول به آب زیادی نیاز ندارد و در صورتی که مدت زیادی در آب بماند دچار پوسیدگی ریشه خواهد شد. بنابراین در طول نگهداری از پول چینی باید به این نکته توجه داشته و به‌هیچ‌وجه بیش‌ازحد به آن آب ندهید.

شرایط نگهداری درخت پول

• نور مورد نیاز: نور روشن و غیرمستقیم.
• آبیاری: یک آبیاری مدیریت شده، اجازه دهید که خاک در بین نوبت‌های آبیاری خشک شود.
• متوسط اندازه: 2 الی 2.5 متر

11. گیاه نخل بانو

یکی از نخل‌های محبوب برای نگهداری در داخل خانه که توانایی تحمل شرایط نوری کم را دارد نخل بانو است. این درختچه سرعت رشد کمی دارد، به‌همین‌خاطر نباید نگران فراهم کردن فضای کافی برای رشد و اشغال فضای آن باشید. برگ‌های بادبزنی شکل و درخشان این گیاه حس و حال جنگل‌های گرمسیری را زنده می‌کند. بهتر است این گیاه را از نور مستقیم خورشید دور نگه دارید زیرا نور مستقیم می‌تواند برگ‌های این درختچه را بسوزاند.

شرایط نگهداری نخل بانو

• نور مورد نیاز: نور زیاد ولی غیرمستقیم
• آبیاری: آبیاری متوسط، اجازه دهید بین نوبت‌های آبیاری خاک گیاه خشک شود.
• متوسط اندازه: حدود 2 متر

12. درخت اژدها

درخت اژدها برگ‌های شمشیری سبز رنگ درخشانی دارد که لبه‌های آن قرمز است و می‌تواند زیبایی را به خانه شما بیاورد. این گیاه بسیار سرسخت است و درعین‌حال نگهداری از آن آسان است. رشد این گیاه آهسته است و به‌راحتی می‌تواند در گلدان زندگی کند. در طول نگهداری از این گیاه آن را از نور مستقیم خورشید دور نگه دارید زیرا نور زیاد می‌تواند باعث سوختگی برگ‌های آن شود. ضمن اینکه آبیاری زیاد نیز می‌تواند باعث قهوه‌ای شدن لبه برگ‌های آن شود.

 شرایط نگهداری درخت اژدها

• نور مورد نیاز: نور زیاد ولی غیرمستقیم
• آبیاری: مدیریت شده و متوسط
• متوسط اندازه: حدود 2 متر

13. گیاه شامادورا الگانس

این گیاه توانایی تحمل نور کم را دارد و می‌تواند در داخل خانه‌ای کوچک زندگی کند. همچنین این درختچه زیبا می‌تواند با برگ‌های زیبا و سبزش، حس و حال جنگل‌های بارانی را به خانه بیاورد. شامادورا نیاز به کوددهی زیادی ندارد و یک یا دوبار در کل فصل رویش به کودی ضعیف و سبک نیاز دارد.

شرایط نگهداری گیاه شامادورا الگانس

• نور مورد نیاز: روشن ولی غیرمستقیم
• آبیاری: یک آبیاری متوسط و مدیریت شده
• متوسط اندازه: 60 سانتی‌متر الی 2 متر

14. گیاه نخل پر‌شکوه

این درختچه زیبا معمولا به‌عنوان یک گیاه خانگی فروخته می‌شود. برگ‌های سبز، بزرگ و چشم‌گیر نخل پرشکوه به‌صورت چندتایی روی یک ساقه رشد می‌کنند. سرعت رشد این گیاه در داخل خانه آهسته است و هر سال حدود 30 سانتی‌متر رشد می‌کند. نکته‌ای که در مورد نخل پر شکوه وجود دارد این است که این گیاه درباره شرایط نگهداری‌اش کمی وسواس دارد و ترجیح می‌دهد در محیطی گرم و مرطوب زندگی کند.

شرایط نگهداری نخل پرشکوه

• نور مورد نیاز: روشن ولی غیر مستقیم
• آبیاری: متوسط و مدیریت شده
• متوسط اندازه: حدود 3 متر

15. درخت ساقه ذرتی

درخت ساقه ذرتی (دراسنا بلالی) یک یا چند ساقه نازک دارد و روی ساقه‌های خود می‌رویاند. این گیاه بسیار مناسب نگهداری در داخل خانه است زیرا قد بلندی دارند و فضای زیادی را در سطح زمین اشغال نمی‌کند. درخت ساقه ذرتی درختچه‌ای سرسخت است و چیزی که بیشتر از همه به آن اهمیت می‌دهد، وجود رطوبت کافی در محیط است. خرید دراسنا به دلیل نگهداری آسان برای منزل و محل کار مناسب است.

شرایط نگهداری درخت ساقه ذرتی

• نور مورد نیاز: روشن ولی غیرمستقیم
• آبیاری: متوسط و مدیریت شده
• متوسط اندازه: حدود 2 متر

16. گیاه نخل پروانه

 نخل پروانه معمولا از جمله درختچه های آپارتمانی است که به‌عنوان گیاهی خانگی نیز شناخته شده و یک گیاه گرمسیری است. این درختچه توپی رشد کرده و ساقه‌های زیادی دارد که شبیه به بامبو هستند، تاجایی که حتی گاهی به آن نخل بامبو هم گفته می‌شود. نخل پروانه رشد آهسته‌ای دارد و در کنار یک پنجره نورگیر به‌خوبی زنده می‌ماند. برای نگهداری از نخل پروانه بهتر است آن را در محیطی مرطوب نگه دارید، چراکه هوای خشک می‌تواند لبه برگ‌های آن را قهوه‌ای کند.

شرایط نگهداری نخل پروانه

• نور مورد نیاز: نور کامل یا زیاد ولی غیرمستقیم
• آبیاری: یک آبیاری مدیریت شده و متوسط
• متوسط اندازه: حدود 2 الی 2.5 متر

117. گیاه پورنج

پورنج معمولا در داخل خانه و گلدان رشد خوبی دارد و اگر شرایط خوب باشد حتی می‌تواند میوه نیز بدهد. این درختچه از درختچه های خانگی برگ‌هایی متراکم، درخشان و به رنگ سبز تیره دارد و حتی اگر میوه هم ندهد به اندازه کافی زیبایی دارد. در طول نگهداری از پورنج اگر می‌خواهید رشد خوبی داشته باشد باید برای آن نور زیادی فراهم کنید. ضمن اینکه این گیاه از خاک خیس خوشش نمی‌آید و ترجیح می‌دهد در خاکی با زهکشی خوب و گلدانی که سوراخ‌های زهکشی دارد زندگی کند. بنابراین حتما به این نکته نیز توجه داشته باشید.

شرایط نگهداری پورنج

• نور مورد نیاز: نور کامل خورشید
• آبیاری: متوسط و مدیریت شده
• متوسط اندازه: حدود 2 الی 3 متر

18. گیاه برگ بو

برگ‌های بیضی شکل گیاه برگ بو در آشپزی استفاده می‌شود و استفاده خوراکی دارد. نگهداری از این گیاه تقریبا ساده است و به زحمت زیادی نخواهید افتاد. برگ بو سرعت رشد کمی داشته و میانه خوبی با هرس کردن دارد. بنابراین به‌راحتی می‌توانید انداره آن را کنترل کنید تا در گلدان زندگی کند. برای نگهداری از برگ بو در داخل گلدان بهتر است گلدانی انتخاب کنید که هم‌اندازه ریشه گیاه باشد. در طول نگهداری از آن نیز از آب دادن زیاد به آن خودداری کنید.

شرایط نگهداری برگ بو

• نور مورد نیاز:  نور کامل و یا زیاد اما غیر مستقیم
• آبیاری: یک آبیاری متوسط، زمانی که خاک گیاه خشک شد نوبت آبیاری مجدد است.
• متوسط اندازه: حدود 1 الی 2 متر

19. گیاه گواوا

گواوا درختچه یا درخت کوچکی است که در مناطق گرمسیری می‌روید، اما اگر بتوانید شراط نگهداری آن را فراهم کنید، می‌توانید در داخل خانه نیز از آن نگهداری کنید. در طول نگهداری از گواوا باید به آن نور، گرما و رطوبت فراوان بدهید و در فصل‌های گرم آن را به بیرون از خانه منتقل کنید تا نور دلخواهش را بگیرد. گواوا می‌تواند یک یا چند تنه داشته باشد و ممکن است در داخل خانه گل‌دهی یا میوه‌دهی نداشته باشد، اما برگ‌های بزرگ و سبز رنگش زیبایی را به خانه شما خواهد آورد.

شرایط نگهداری گواوا

• نور مورد نیاز: نور کامل خورشید
• آبیاری: مدیریت شده و نه زیاد
• متوسط اندازه: 1 الی 3 متر

20. گیاه نخل لیندا

از آنجایی که این گیاه رشد آهسته و طول عمر زیادی دارد یکی گیاهان و درختچه های محبوب خانگی است. ممکن است سال‌ها طول بکشد تا لیندا به یک متر برسد و همین مساله این درختچه را تبدیل به گیاهی محبوب برای محیط‌های کوچک‌تر تبدیل کرده و حتی می‌توان آن را روی میز نیز نگهداری کرد. برگ‌های سبز و ربان شکل این گیاه مثل دسته‌ای مو از ساقه‌های گیاه آویزان شده و فوق‌العاده زیبا هستند. در مورد لیندا این نکته را در نظر داشته باشید که این گیاه هر چه‌قدر نور دریافت کند بیشتر لذت می‌برد و بعد از 1 الی 2 هفته به آبیاری مجدد نیاز پیدا می‌کند.

شرایط نگهداری نخل لیندا

• نور مورد نیاز: نور کامل یا نور زیاد و غیر مستقیم
• آبیاری: متوسط، هر زمان خاک گیاه خشک شود وقت آبیاری مجدد است
• متوسط اندازه: 2 الی 2.5 متر

روش نگهداری از پیاز گل به منظور گلدهی مجدد آن چگونه است؟

بعضی از گل‌های گلدانی که ما از آن‌ها نگهداری می‌کنیم، دارای پیاز هستند. شما می‌توانید پیاز این گل‌ها را پس از دوره گلدهی، در باغچه یا گلدان کاشته و با مراقبت صحیح از آن‌ها، هر ساله شاهد گلدهی مجددشان باشید. اما برای این کار، در ابتدا باید روش نگهداری از پیاز گل برای گلدهی مجدد آن را یاد بگیرید. به این منظور نیز پیشنهاد می‌کنیم مقاله زیر را مطالعه فرمایید.

شناخت پیاز گل

پیاز گل یا سوخ در واقع یک اندام ذخیره‌سازی برای گیاه است. تمام غذایی که گیاه لازم دارد به صورت فشرده در این اندام پیاز شکل ذخیره شده است و پیازها اندامی گوشتی هستند که برگ و گل می‌دهند.
پیازها به سه گروه تقسیم می‌شوند: ریزوم‌ها، کورم‌ها و تجه، که هر سه آن‌ها در زیر زمین هستند و گیاه از آن‌ها رشد میکند اما در هر صورت تفاوت‌هایی با هم دارند.
کورم‌ها لایه دار نیستند مانند گیاه تارو.
ریزوم‌ها به صورت افقی در زیر خاک رشد می‌کنند مانند زردچوبه.
تجه‌ها چیزی شبیه به چشم دارد که می‌تواند جوانه بزند یا ریشه بدهد مانند سیب زمینی و تربچه.
جهت خرید گل نرگس و مشاهده قیمتها میتوانید به گل فروشی آنلاین گُل سِتان مراجعه کنید تا کمتر از ۳ ساعت این گل های زیبا در خانه شما باشد.

دسته بندی انواع پیاز

پیاز گل به دو دسته عمده تقسیم می‌شوند: پیازهای بهاره و تابستانه

پیاز‌های بهاره

این دسته که به پیازهای سخت نیز معروفند در پاییز کشته می‌شوند، در زمستان داخل زمین می‌مانند و در بهار گل می‌دهند.
برخی از انواع معروف این دسته عبارتند از لاله، زنبق، نرگس، سنبل و زعفران.
این پیازها به چند هفته هوای سرد نیاز دارند تا بتوانند از خواب بیدار شوند و با تمام انرژی گل بدهند.

پیاز‌های تابستانه

این دسته که به پیازهای حساس نیز معروفند در بهار کاشته می‌شوند و در تابستان گل یا برگ می‌دهند. گلایل، سوسن و کالادیوم از گل های معروف این دسته هستند.
بعضی از اعضای این دسته ممکن است اواخر تابستان یا حتی دیرتر گل بدهند مانند کوکب.
پیازهای تابستانه طاقت سرما را ندارند و باید تنها زمانی کاشته شوند که هوا گرم است و احتمال سرمازدگی وجود ندارد.

روش کاشت و مراقبت از گل‌های پیازی

پیاز گل‌ها برای کسانی که می‌خواهند تازه باغبانی را شروع کنند عالی است زیرا نیاز به تکنیک یا دانش خاصی ندارد. از آنجایی که تمام مواد مغذی لازم، در خود همین پیاز وجود دارد دیگر احتیاجی نیست تا خاک خاصی را برای آن فراهم کنیم و مراقبت از پیاز گل کار آسانی است.
تنها مشکلی که در زمان کاشت آن ممکن است پیش بیاید این است که سر و ته پیاز کجاست و باید از کدام سمت کاشته شود!
برای حل این مشکل می‌توانید به سراغ گیاهانی بروید که پیاز بزرگی دارند مانند لاله یا نرگس. هرچقدر پیازها بزرگتر باشد ریشه‌ها نیز واضح‌تر است و تشخیص بالا یا پایین آن راحت تر می‌شود.
اگر کماکان نمی‌توانید بالا یا پایین گیاه را تشخیص دهید بهتر است آن را به بغل بکارید تا گیاه خودش راهش را پیدا کند.
پیازهای یک ساله به هیچ مراقبتی نیاز ندارند ولی پیازهای چند ساله تنها به کمی کود نیاز دارند. به همین خاطر است که پیازها، گیاهی عالی برای باغچه محسوب می‌شوند.
حال در ادامه روش نگهداری از گل های پیازی را شرح می‌دهیم.

روش کود دادن به گل‌های پیازی

گل‌های پیازی یک ساله نیاز به کود ندارند. این پیازها تمام مواد مغذی مورد نیازشان را در خود ذخیره کرده‌اند.
اما پیازهای چند ساله مقداری از مواد مغذی خود را در خاک رها کرده‌اند و برای جبران آن به کود نیاز دارند. بهتر است در طول فصل رشد از کود غیر معدنی برای این پیازها استفاده کنید.
این کودها حاوی نسبت دقیقی از غلظت مواد مغذی هستند و به آرامی حل می‌شوند به همین خاطر اثربخشی بیشتری دارند.
کود غیر معدنی باید تنها در فصل رشد استفاده شود اگر این کود در زمان دیگری استفاده شود اثربخشی ندارد و بی مصرف می‌ماند.
همچنین باید مراقب بود تا بیش از حد کود ندهید زیرا گیاه را مستعد به پذیرفتن بیماری یا آفت می‌کند. کود‌دهی زیاد همچنین باعث سوختن گیاه می‌شود.

روش صحیح آبیاری

بعد از کاشت پیاز گل باید به آن آب داد. این کار باعث می‌شود که ریشه گیاه رشد کند و خاک در اطراف ریشه محکم شود و هوای اضافه از بین برود.
زمانی که پیاز را در عمق خاک می‌کارید نباید طوری آب دهید که فقط سطح خاک خیس شود بلکه باید آب‌دهی عمیقی انجام دهید.
بعد از گل دادن پیاز هفته‌ای یک‌بار به صورت منظم حدود سه سانت بالایی خاک را خیس کنید. اگر پیازها را در عمق کمی کاشته باشید آب دادن زیاد باعث پوسیدن آن می‌شود.

روش هرس کردن برگ‌ها

وقتی زمان گل دادن پیازها تمام شد ممکن است وسوسه شوید تا برگ‌های باقی مانده را از آن جدا کنید زیرا منظره زیبایی ندارد. اما باید سعی کنید با این وسوسه مقابله کنید و برگ‌ها را فقط زمانی که خشک، پژمرده یا زرد شده باشد، بکنید.
برگ‌های گیاهانی مانند گل‌برف یا دریمیا ماریتیما بسیار زودتر از گیاهانی مانند لاله خشک می‌شوند.

روش هرس کردن گل‌ها

بهتر است گل‌های قرار گرفته بر روی ساقه‌های بلند لاله را هرس کنید این کار باعث می‌شود که انرژی گیاه صرف ساخت یک پیاز جدید شود و برای نگه داشتن غلاف بذرها هدر نرود.
نباید اجازه دهید پیازهایی که در زیر زمین به سرعت چند خوشه می‌شوند در کنار یکدیگر بمانند. اگر این پیازها در تعداد زیاد در کنار هم قرار بگیرند سرعت رشد پیاز را کم می‌کنند.
زمانی که برگ‌های پیاز ریخت باید آن را از خاک خارج کرده و خوشه‌های مختلف را از یکدیگر جدا کنید و دوباره به صورت مجزا آن‌ها را بکارید.

استفاده از تکیه‌گاه برای گل‌های پیازی

بعضی از پیازهای تابستانه ساقه‌ای ضعیف دارند که نمی‌توانند وزن خود را تحمل کنند. گاهی استفاده از حلقه می‌تواند تکیه‌گاه خوبی برای ساقه باشد همچنین می‌توانید از یک سیخ چوبی در کنار ساقه استفاده کنید، در هر صورت باید بسیار مواظب باشید تا آسیبی به گیاه نزنید.

پوشاندن سطح خاک با مالچ

سطح کاشته شده را با مالچ بپوشانید. این کار باعث می‌شود تا رطوبت خاک حفظ شود و محیطی خنک برای گیاه به وجود بیاید. اما باید بدانید پیازهایی که زود گل می‌دهند نیازی به مالچ پاشی ندارند.

روش کاشت مجدد پیاز گل

در فصل‌های سرد که احتمال یخ زدن پیاز وجود دارد بهتر است مراقبت از پیاز گل را فراموش نکنیم و آن را از ریشه بیرون بیاوریم و زمانی که هوا دوباره گرم‌تر شد بکاریم.
پیازهای بهاره در تابستان وارد دوره استراحت می‌شوند. می‌توان در این زمان پیاز گل را در مکانی خنک و دارای تهویه نگه‌داری کرد و در پاییز دوباره آن را کاشت. این کار باعث می‌شود تا پیاز بیش از حد خوشه ندهد و شلوغ نشود.
پیازهای تابستانه نیز اصلا از سرما خوششان نمی‌آید و باید پیش از شروع سرما آن‌ها را خارج کرد.
با ابزار مناسب پیاز را از خاک خارج کنید و خاک چسبیده به آن را تمیز کنید مگر اینکه گیاه شما آشیمینس، بگونیا، اختریان، کالادیوم یا کوکب باشد. در این حالت بهتر است اجازه دهیم کمی خاک مرطوب همراه پیاز بماند.
بعد از خارج کردن پیاز از خاک آن را به سایه منتقل کنید تا خشک شود سپس محیطی با تهویه بسیار مناسب و خنک را برای پیاز فراهم کنید و آن را در این محل نگهداری کنید. اگر بر روی آن لکه یا نقطه جدیدی مشاهده کردید ممکن است نشانه بیماری باشد.

فراهم کردن شرایط مناسب برای گل‌دهی

محلی که برای کاشت انتخاب می‌کنید باید آفتاب‌گیر باشد. درست است که تمام مواد غذایی لازم در پیاز موجود است اما می‌توانید با افزودن کمی کود، گل‌های بزرگ‌تر و با عمر بیشتری داشته باشید.
اگر در منطقه شما باران‌های پاییزی وجود دارد تنها هنگام کاشتن یک بار به آن آب بدهید و باقی را به باران بسپارید اما اگر پاییز خشکی دارید بهتر است گاهی اوقات کمی به آن آب دهید.

بیماری‌ها و قارچ‌های آلوده کننده پیاز گل

با وجود مراقبت از پیاز گل ، عوامل بیماری زا در خاک و ارگانیسم‌های زنده خاک می‌توانند پروسه رشد را متوقف کنند.
با انتخاب مواد کاشت صحیح، جای کاشت صحیح و نگه‌داری صحیح از گیاه می‌توانید گیاهی سالم و زیبا داشته باشید در غیر اینصورت باید منتظر بیماری یا قارچ‌هایی باشید که به سراغ آن می‌آیند.
به عنوان مثال اگر پیاز چند ساله را در مکانی بدون نور و نم‌دار بکارید متوجه می‌شوید که لبه برگ‌ها در زمان گل‌دهی قهوه‌ای می‌شود و این اتفاق به خاطر وجود قارچی با نام بوتریتیس است.
همچنین مراقب حشرات و بیماری‌ها باشید. شما باید خاک یا اطراف گیاه را بررسی کنید تا وجود هرگونه حشره یا بیماری را تشخیص دهید. بهتر است ماهی یک‌بار گیاه را کامل بررسی کنید زیرا زمانی که حشرات یا بیماری‌ها بیش از حد تکثیر شوند دیگر به راحتی قابل از بین رفتن نیستند.

مقدمه‌ای بر کاشت پیاز گل

برای به دست آوردن مطلوب‌ترین حالت گل‌دهی مهم است که پیاز گل را در زمان درست و در مکان درست بکارید.

 ●پیازهایی که در اواسط دی تا اوایل بهار گل می‌دهند را باید در بازه زمانی شهریور تا اوایل آبان کاشت و پیازهایی که دیرتر و در بازه فروردین تا اردیبهشت شکوفا می‌شود را باید بین اواخر مهر تا اوایل آذر کاشت.
 ●قانون عمومی برای تشخیص عمق لازم این است که عمق خاک باید حداقل دو برابر اندازه پیاز باشد و البته کمتر از پنج سانت هم نباشد. اگر پیاز در عمق کمی کاشته شود ریشه‌های ضعیفی خواهد داشت و به طبع آن گیاه ضعیفی از آن رشد می‌کند. از سوی دیگر عمق بیش از حد نیز می‌تواند باعث پوسیدگی ریشه یا تاخیر در رشد آن شود.

تکنیک‌های مختلف کاشت پیاز گل

چند تکنیک مختلف برای کاشت پیاز گل‌ها وجود دارد.
 ●پیازها را با فاصله‌ای برابر در محل مناسب بکارید. بهتر است قبل از کاشتن این پیازها محاسبات لازم را انجام دهید تا در انتها با فضای خالی ناخواسته روبرو نشوید.
 ●اگر می‌خواهید نمای پیازهای کاشته شده در زمان گل‌دهی ظاهری طبیعی داشته باشد می‌توانید آن‌ها را به صورت نامنظم پخش کنید و هرجا که فرود آمد آن‌ها را بکارید.
 ●می‌توان پیازها را در بین چمن‌ها کاشت. برای این کار تکه‌ای از چمن را بردارید، پیاز را بکارید و دوباره با چمن روی آن را بپوشانید. بعد از چند روز پیازهای شما در بین چمن‌ها پنهان می‌شود و در زمان گل دادن خود را نمایان می‌کند.
 ●کاشت لایه‌ای نیز روشی جالب است. در این روش شما باید گیاهانی که دیرتر گل می‌دهند را در قسمت عمیق‌تر زمین و گیاهانی که زودتر گل می‌دهند را در بالاتر بکارید. این روش زمانی کارایی دارد که پیاز را در مستقیما در خاک یا گلدان بکارید.

راه تشخیص بهترین عمق برای کاشت پیاز

عمقی که پیاز خود را در آن می‌کارید، نقشی بسیار اساسی در زندگی آن ایفا می‌کند. در حقیقت، این عمق تعیین کننده‌ی میزان حفاظت گیاه در برابر تغییرات شدید اقلیمی بوده و بیانگر حداقل فاصله‌ای است که پیاز باید گیاه خود را از آنجا به سطح خاک برساند.
بهترین عمق، به اندازه هر پیاز بستگی دارد. به طور کلی، پیاز باید در عمق 4-3 برابری ارتفاع خود کاشته شود. برای مثال اگر ارتفاع پیاز شما 10 سانتی‌متر است، آن را طوری بکارید که پایین‌ترین نقطه پیاز 40-30 سانتی متر پایین‌تر از سطح خاک باشد.
اما ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود! وقتی مشکل عمق پیاز است، ما معمولا 2 سوال اصلی برای حل آن مطرح می‌کنیم:

چگونه بفهمیم پیاز گل در عمق بسیار زیادی کاشته شده است؟

باید بدانیم که گیاه مواد مغذی مورد نیاز خود را از پیاز تامین می‌کند، در حقیقت پیاز همانجایی است که این مواد را تولید می‌کند. حال این منابع ذخیره شده می‌توانند هم برای رشد گیاه و رساندن آن به سطح خاک و بالاتر کافی باشند، و هم خیر!
این مشکل به پیازهایی مربوط می‌شود که از نظر اندازه کوچک هستند و در عمقی نامناسب کاشته شده‌اند. اثر چنین مشکلی را معمولا در سال‌های اولیه کاشت مشاهده نمی‌کنید. باید چند سالی سپری شود؛ زیرا پیاز اولیه به قدر کافی غنی هست که از پس خود بر بیاید. اما در طی گذشت سالها و رشد مداوم، دیگر توانایی لازم برای تولید گیاه نخواهد داشت. در نتیجه پیاز ضعیف و ضعیف‌تر می‌شود، تا جایی که شاهد تضعیف کل گیاه خواهیم بود.

چگونه بفهمیم پیاز در عمق خیلی کمی کاشته شده است؟

اگر پیاز بیش از حد به سطح خاک نزدیک باشد، به راحتی در معرض تغییرات آب و هوایی و سایر مشکلات زمینی قرار خواهد گرفت.
برای مثال در مورد گل نرگس، اگر آن را در چنین حالتی بکارید به رشد بدون گلدهی منجر خواهد شد. قرار گرفتن در نزدیکی خاک می‌تواند در فصل زمستان به علت یخ بندان زمین، کشنده نیز باشد!
در این بخش لیستی از پیازهای بهاره برای شما تهیه کرده‌ایم. پیشنهاد ما، کاشتن آنها طبق اعداد ذکر شده است؛
اما همانطور که بالاتر نیز گفتیم، باید اندازه پیاز خود را در اولویت قرار دهید. پس اگر پیاز شما بیش از حد بزرگ یا کوچک است، این اعداد را به فراخور اندازه تغییر دهید. معیار ما یک پیاز با اندازه نرمال است:
کاشت در عمق 10-7 سانتی متر:
 •شکوه برف
 •زعفران
 •گل برفی
 •کلاغک
 •نجم آبی سان
 •پیاز عنصل

کاشت در عمق 20-12 سانتی متر:
 •نرگس
 •سنبل
 •لاله
 •لاله واژگون

روش تکثیر کردن پیاز گل چگونه است؟

تهیه پیاز گل کار ساده‌ای است. کافی است به فروشگاه سر بزنید و پیاز دلخواهتان را بخرید اما این روشی هزینه‌بر و گران است. خوشبختانه بسیاری از پیازها می‌توانند خود را تکثیر کنند که باعث می‌شود شما بتوانید با راحتی و با هزینه بسیار کمتری گیاه بیشتری داشته باشید.

1. روش کاشت پا‌گیاه

به عنوان مثال نرگس به راحتی تکثیر می‌شود. این گیاه پیازی دارد که در کنار خود چیزی به اسم پاگیاه تولید می‌کند.
این بچه گیاه از گیاه مادر تغذیه می‌کند تا رشد کند. در طول زمان این پاگیاه به جایی می‌رسد که می‌تواند به صورت مستقل زندگی کند و گل بدهد. این رشد تا جایی ادامه پیدا می‌کند که بین گیاه مادر و پاگیاه رقابت بر سر استفاده از منابع خاک آغاز می‌شود. در این مرحله میزان گل‌دهی گیاه کمتر می‌شود و اینجا جایی است که شما باید مداخله کنید و مادر و فرزند را از یکدیگر جدا کنید.
بهترین زمان برای جدا کردن پاگیاه از گیاه مادر زمانی است که دیگر خبری گل‌ها نیست ولی برگ‌ها کماکان در حال رشد هستند. زمانی که پیاز هنوز برگ دارد پیدا کردن آن راحت است و اگر برگ‌ها بریزند دیگر پیدا کردن پیاز در باغچه سخت می‌شود.
باید بدانید که پاگیاه در واقع یک گیاه فعال و در حال رشد است و با پیاز که در حال استراحت است تفاوت دارد. برای جدا کردن آن‌ها باید زمین را بکنید و پاگیاه را از گیاه مادر یک‌باره جدا کنید. این کار احتمال خشک شدن ریشه را کم می‌کند.

- مراحل کاشت پا‌گیاه

 ●اگر پیاز جدید را در مکانی جدید می‌کارید ابتدا باید خاک مناسب را آماده کنید. مواد ارگانیک و کود مناسب را در محل زندگی گیاه جوان بریزید. می‌توانید همین کار را برای گیاه مادر نیز می‌توانید انجام دهید.
 ●تا زمانی که محل جدید را آماده می‌کنید پاگیاه را در روزنامه‌ای خیس قرار دهید تا خشک نشود. برای جدا کردن پاگیاه‌ها از یکدیگر آن‌ها را به آرامی بپیچانید و عقب و جلو کنید.
 ●آن‌ها به تعدادی که لازم دارید در عمق مناسب خاک بکارید. شما می‌توانید تمام آن‌ها را بکارید یا فقط آن‌هایی را انتخاب کنید که بزرگ‌تر هستند و تا یک سال آینده گل می‌دهند.
 ●گیاهان کاشته شده جدید را به صورت منظم آب بدهید، این اقدام مهمی است زیرا این گیاه جدید به ریشه‌های قوی نیاز دارد تا بتواند منابع را از خاک دریافت کند. این کار باعث می‌شود که گیاه بتواند مواد بیشتری ذخیره کند و زودتر گل بدهد.
 ●سطح خاک را مالچ بپاشید تا خاک خنک بماند و رطوبت را در خود نگه دارد

2. روش کاشت کورم

در حالی که بعضی پیازها پاگیاه تولید میکنند، بعضی دیگر به شکل کورم رشد می‌کنند. این کورم‌ها می‌توانند در کنار خود کورم‌های کوچک‌تر یا بچه کورم تولید کنند.
شما می‌توانید پس از پایان فصل رشد گیاه زمین را بکنید و این کورم‌های کوچک را پیدا کنید. این بچه کورم‌ها را از مادر جدا کنید و آن‌ها را قبل از کاشتن در خاک برای چند ساعت در آبی ولرم قرار دهید. این کار باعث می‌شود پوسته سخت این بچه کورم‌ها نرم شود و بتواند به راحتی ریشه دهد.
توجه کنید که این گیاه جدید در سال دوم شروع به گل دادن می‌کند نه در سال اول.

3. روش کاشت بذر

پیازها فقط به طریق پاگیاه و کورم تکثیر نمی‌شوند. بعضی از پیازها برای تکثیر خود بذر تولید می‌کنند و معروف‌ترین آن‌ها زعفران است.
بذرهای این گیاهان شبیه به یک علف بسیار کوچک است. این نوع پیازها بسیار ظریف هستند و اگر مزاحم آن‌ها شویم ممکن است به راحتی بمیرند. برای تکثیر این‌گونه پیازها بهتر است صبر کنید تا گیاه چند سالی را زندگی کرده باشد تا برای جا به جایی آماده باشد.

پاسخ به سوالات رایج درباره کاشت و نگهداری پیاز گل

1. تغییرات آب و هوایی چه تاثیری بر رشد پیاز دارد؟

همیشه داشتن واکنشی مناسب در برابر تغییرات شدید دمایی، کمکی بزرگ برای حفظ سلامت گیاهان به شمار می‌رود. چرخه رشد یک پیاز، کاملا به دمای محیط بستگی دارد.
گرمای تابستان برای شکل گیری اندام‌های گیاه (مانند مریستم گل‌ها) ضروری است.
هوای سرد پاییز و زمستان نیز به عنوان اعلانی به ریشه جهت رشد و تشکیل جوانه‌هایی قوی است.
بازگشت گرمای هوا در فصل بهار هم بر رشد و گلدهی گیاه تاثیر گذار است. حال هر گونه اختلال یا تغییر شدید در طول این بازه‌های دمایی، می‌تواند چرخه رشد گیاه را به کلی دچار مشکل کند. حدس می‌زنید پیاز شما دچار چنین مشکلی شده است؟ این سوالها را از خود بپرسید:

- آیا امسال هوا زود‌تر گرم شده است؟

اگر چه گرمای غیرطبیعی یا فرارسیدن زودتر از موعد هوای بهاری، رشد گیاه را سرعت می‌بخشد؛ اما نتیجه آن گل‌هایی کوچک‌تر و طول عمری کمتر برای آنها خواهد بود و مشکلاتی ایجاد میکند که حتی ممکن است به از دست رفتن بخش زیادی از قوای پیاز منجر شود.
خنک بودن غیرمعمول فصل تابستان، می‌تواند رشد گلبرگ‌ها را سرکوب کرده و حتی مانع از تغییر آنها به گل‌هایی زیبا شود.
وقوع یک سرمای دیرهنگام در بهار نیز ممکن است رشد بخشهای خارج شده از خاک را دست خوش تغییر کرده و حتی بازگشت رشد را در سال بعدی متوقف کند. سرمای نامعمول در فصل زمستان هم ریسک مرگ پیاز را بالا می‌برد.

- آیا امسال، سالی بیش از حد خشک بوده است یا بیش از حد مرطوب؟

یک سال خشک، سبب ایجاد ناکارآمدی در ذخایر آبی پیاز شده و می‌تواند بقای گل را تحت تاثیر قرار دهد؛ بخصوص در طی یک پاییز یا زمستان عجیب و گرم!
در مقابل، سالی بیش از حد خیس نیز ممکن است سبب پوسیدگی و فاسد شدن پیاز در زیر خاک شود.

2. روش تشویق کردن پیاز به رشد و گلدهی مجدد چگونه است؟

اقداماتی وجود دارد که می‌توانید با کمک آنها، گیاه خود را برای رشد مجدد در سال بعد تشویق کنید:

- پاشیدن مالچ بر روی خاک

مالچ پاشی یک روش رایج برای حفظ رطوبت و دمای خاک است؛
اما مقدار بیش از حد آن می‌تواند رشد پیاز را تحت تاثیر قرار داده و در مقابل، مقادیر بسیار پایین آن نیز گیاه را در برابر تغییرات شدید دمایی و حمله آفات آسیب پذیر می‌کند.
حدود 5 سانتی متر مالچ، برای اغلب پیازها (مانند لاله) مناسب است، مقداری که ضمن تمام مزایای خود می‌تواند از حضور جوندگان و موش‌های صحرایی نیز جلوگیری کند.
مواظب باشید در استفاده از مالچ زیاده روی نکنید، بخصوص برای پیازهای کوچک و همواره عمق کاشت پیاز را نیز مدنظر قرار دهید.

- طی شدن چرخه طبیعی زندگی برگ‌ها

یک عامل موثر دیگر در میزان ذخایر کربوهیدرات پیازها، طول عمر مفید برگ‌هاست.
همزمان با اواخر بهار و اوایل تابستان، یعنی بعد از زمانی که شکوفه‌ها محو شدند، برگ‌ها در حال مشغول عمل فتوسنتز هستند. منابعی که در این مدت و طی فتوسنتز ایجاد می‌شود، در واقع انرژی لازم پیاز برای بازگشت در سال بعدی را تامین می‌کند!
به همین دلیل باید برگ‌ها را تا زمان زرد شدن و پژمردگی، به حال خود رها کنید. اگر پیازها را در حیاط کاشته‌اید، مواظب باشید تا قبل از زرد شدن آنها را اشتباها هرس نکنید.
برداشتن گل‌های سپری شده، راه دیگری است که می‌توانید به واسطه آن به تشکیل ذخایر پیاز خود کمک کنید. این کار از تشکیل غلاف دانه‌ها جلوگیری کرده و به جای تولید دانه، انرژی را مستقیما به پیاز باز می‌گرداند.

- تقسیم کردن پیاز

گاهی اوقات پیاز بیش از حد شلوغ و متراکم می‌شود و این مشکل، به صورت کاهش میزان گلدهی بروز می‌کند. هر چند سال یکبار (یا هر زمان که حدس می‌زنید چنین حالتی ایجاد شده است)، با حفر خاک پیاز را به آرامی خارج کرده، آن را تقسیم کنید و مجدد بکارید. زمان مناسب برای انجام تقسیم، در اواخر تابستان یا پاییز است، یعنی زمانی که برگها از بین رفته‌اند.

3. زمان مناسب برای کاشتن پیاز چه زمانی است؟

زمان مناسب کاشت پیاز، تماما به دمای خاک بستگی دارد. زیرا همین دماست که چرخه رشد پیاز را کنترل می‌کند.
برای اغلب پیازهای بهاری (پیازهایی که در فصل بهار گل می‌دهند)، پاییز بهترین زمان برای کاشت است.
در این هنگام خاک به سمت خنک شدن پیش رفته و همین سرما، سیگنال رشد ریشه را به پیاز صادر می‌کند. پیازهایی که در فصل پاییز کاشته می‌شوند، ریشه‌های خود را به صورت عمقی رشد داده و ظهور قوی‌تری در فصل بهار خواهند داشت.
این دگرگونی‌های درونی، جوانه را آماده می‌کند تا به محض افزایش دمای هوا در بهار، رشدی سالم و گل‌هایی زیبا داشته باشد. هنگامی که بهار فرا می‌رسد، هوا نیز گرمتر شده و رشد گیاه افزایش خواهد یافت. نتیجه این امر، ظهور گل‌هاست.
منابعی نیز که در طی فتوسنتز ایجاد شده است، از برگ‌ها به پیاز جوان منتقل می‌شود تا برای دوره بعدی رشد مجدد مورد مصرف قرار بگیرد. چرخه جدید رشد، در پایان تابستان با شکل گیری اندام‌ها در پیاز مجدد آغاز می‌شود.
در کل، کاشت پیازها هنگامی که خاک بسیار گرم است (بالای 15 درجه سانتی گراد) به بیماری و پوسیدگی منجر خواهد شد. همچنین کاشت در خاکی بسیار سرد (کمتر از 4 درجه) نیز ممکن است سبب تضعیف ریشه و مانع از شکل گیری جوانه‌ها شود. نمی‌توانید
یک معیار خوب برای تشخیص زمان کاشت پیاز، هنگامی است که دمای هوا در شب بین 4 الی 10 درجه سانتی گراد باشد.

4. چگونه بفهمیم کیفیت پیاز چگونه است؟

کیفیت پیاز، یکی از اولین فاکتورهای مهمی است که باید قبل از کاشت آن را مد نظر داشته باشید؛ زیرا پیازهای بی‌کیفیت در اغلب اوقات رشد نخواهند کرد. حتی اگر هم به ظاهر رشد قابل قبولی داشته باشند، پس از مدتی شاهد توقف در این روند خواهید بود.
قارچ‌ها و باکتری‌های متعددی می‌توانند سلامت پیاز را تحت تاثیر قرار داده و بیماری‌هایی از قبیل پوسیدگی ریشه، پوسیدگی کلی پیاز و کپک ایجاد کنند.
حشرات موذی نیز از دیگر تهدیدهای پیاز شمرده می‌شوند، مانند لارو حشره یا هیره.
پس بهترین اقدام این است که سالم‌ترین پیاز را برای کاشتن انتخاب کنید:
برای تعیین کیفیت، باید نظاره‌گر خوبی باشید. تمام بخش‌های پیاز را به دقت بررسی کنید.
آیا قسمتی تغییر رنگ داده است؟
بافت پیاز با سایر پیازها متفاوت است؟
اندازه و شکل پیاز عجیب به نظر می‌رسد؟
از فشار دادن پیاز هراس نداشته باشید. یک پیاز ناسالم اغلب خشک و پوک است، هنگام لمس کردن نرم بوده و یا ظاهری کپکی دارد. از کاشتن چنین پیازهایی اجتناب کنید.
پیاز سالم، محکم و استخوانی است. وزن آن نیز در مقایسه با اندازه‌اش متناسب به نظر می‌رسد. طبق بررسی‌های تجربی ما، پیازهای بزرگ‌تر گیاهان سالم‌تری حاصل می‌کنند.
به یاد داشته باشید جهت پیشگیری از گسترش حشرات و آفاتی که ممکن است به سلامت پیاز آسیب بزنند، باید از ابزارهای کاملا تمیز جهت کاشت گیاهان استفاده کنید. بدین شکل از آلوده شدن خاک به میکروب‌ها و آفات احتمالی جلوگیری می‌کنید.

شناخت گیاهان چند ساله و معرفی محبوب‌ترین انواع آن‌ها

همانطور که می‌دانید گیاهان به سه دسته یک ساله، دو ساله و چند ساله تقسیم می‌شوند. اما گیاهان چند ساله، گیاهانی هستند که شما می‌توانید آن‌ها را در گلدان یا باغچه بکارید و تا سال‌ها از دیدنشان در محیط اطراف خود لذت ببرید. ما نیز در مقاله زیر به توضیح همه اطلاعات لازم درباره گیاهان چند ساله و محبوب‌ترین انواع آن‌ها پرداخته‌ایم. شما می‌توانید پس از شناخت این گیاهان، تعدادی از آن‌ها را از یک فروشگاه آنلاین گل و گیاه خریداری کرده و در خانه نگهداری کنید.

مقدمه

گیاهان چند ساله که با نام گیاهان پایا نیز شناخته می‌شوند، بزرگترین گروه از گیاهان هستند که تنوع زیادی دارند و برای هر مکانی، چه سایه و چه نورگیر مناسب هستند. این گیاهان در اندازه‌های مختلفی وجود دارند؛ از گیاهانی که روی سطح زمین گسترده می‌شوند و چند سانتی‌متر بیشتر ارتفاع ندارند گرفته تا انواعی که می‌توانند بسیار غول‌پیکر باشند و چندین متر رشد کنند. رشد گیاهان چندساله معمولا سریع است و اغلب می‌توانند پس از طی کردن یک یا دو فصل رشد، بالغ شوند. اکثر گیاهان چند ساله برگ‌های زیبا و جذابی دارند و می‌توانند در بهار، تابستان یا پاییز گل بدهند، البته تعدادی انگشت‌شمار از آن‌ها نیز می‌توانند در زمستان گل بدهند. اگر دوست دارید با گیاهان چند ساله بیشتر آشنا شوید، در ادامه این مطلب با ما همراه شده و ضمن آشنایی با گیاهان چند ساله و موارد مربوط به آن‌ها با 20 مورد از محبوب‌ترین آن‌ها نیز بیشتر آشنا شوید.

شناخت گیاهان چند ساله (پایا)

گیاهان چند ساله اغلب از نوع گیاهان علفی هستند؛ به این معنی که آن‌ها در پاییز تحلیل می‌روند و به سطح خاک بر‌می‌گردند و در بهار مجددا رشد می‌کنند. برخی دیگر از این گیاهان گیاهان همیشه سبز هستند و در تمام طول سال برگ‌های خود را نگه می‌دارند. بسیاری از گیاهان چند ساله به عنوان گل شاخه بریده استفاده می‌شوند و انواع کوچک آن‌ها که جذابیت‌های ظاهری دارند، به‌عنوان گیاه خانگی در گلدان زندگی می‌کنند.  گیاهان چندساله در باغچه‌ها نیز عملکرد خوبی دارند و می‌توانند در کنار درختچه‌ها، گیاهان سوزنی برگ یا علف‌های زینتی ترکیب خوبی را بسازند و ظاهری زیبا و جذاب به محیط اضافه کنند.

گیاهان چند ساله چه تفاوتی با گیاهان یک ساله و دو ساله دارند؟

گیاهان یک ساله یا دو ساله گیاهانی هستند که چرخه زندگی آن‌ها در یک یا دو سال تمام می‌شود و در این مدت گل‌دهی یا بذردهی خود را انجام می‌دهند و درنهایت می‌میرند، اما گیاهان چند ساله یا پایا طول عمر بیشتری دارند و می‌توانند برای چند سال زندگی کنند. به‌طور دقیق گیاه چند ساله یا پایا هر گیاه غیر چوبی است که می‌تواند بیش از دو سال زندگی کند.

نکات مورد توجه در هنگام انتخاب گیاهان چند ساله

برای اینکه گیاه چند ساله شما بتواند به‌خوبی رشد کند باید گیاهی مناسب را برای مکانی مناسب انتخاب کنید. ازاین‌رو شما در ابتدا باید شرایط محیط خود را از نظر نوع خاک، رطوبت، میزان نور یا سایه دریافتی و شدت بادی که در محیط وجود دارد را بررسی کنید. سپس باید نگاهی جامع‌تر به شرایط آب و هوایی منطقه خود کنید. با توجه به این شرایط می‌توانید گیاهی مناسب را انتخاب کنید تا وقت، انرژی و هزینه شما هدر نرود.

بهترین زمان برای کاشتن گیاهان چند ساله چه زمانی است؟

بهترین فصل برای کاشت گیاهان سرسخت چندساله پاییز است، زمانی که خاک هنوز گرم است تا گیاه بتواند تا بهار بعدی ریشه خوبی را درون خاک ایجاد کند. بعد از پاییز، بیشتر برای گیاهانی مناسب است که زیاد سرسخت نیستند بنابراین می‌توانند تا قبل از رسیدن زمستان ریشه خود را تقویت کنند تا بتوانند سرما را پشت سر بگذارند. تابستان نیز فصل خوبی برای کاشت گیاهان پایا یا چند ساله است. نکته حیاتی در این باره آن است که به خاطر گرمای هوا و ضعیف بودن ریشه در ابتدای کاشت، باید آبیاری دقیق و مناسبی انجام شود وگرنه گیاه نمی‌تواند زنده بماند. اگر در منطقه‌ای معتدل زندگی می‌کنید که زمستان خیلی سختی ندارید و گیاهی سرسخت دارید می‌توانید در زمستان نیز اقدام به کاشت آن بکنید به شرطی که دمای محیط به یخ‌زدگی نرسد.

روش کاشتن گیاهان چند ساله چگونه است؟

در ابتدا باید خاکی که گیاه قرار است در آن زندگی کند را آماده کنید. اگر قرار باشد گیاه شما در باغچه کاشته شود باید بدانید که قرار است سال‌ها در آنجا باشد، بنابراین باید محلی مناسب و عالی از باغچه را برای کاشت آن انتخاب کنید. همچنین بهتر است خاک را با مواد ارگانیک غنی کنید و علف‌های هرز را از ریشه در بیاورید تا گیاه شما بر سر منابع با این علف‌ها نجنگد.
برای کاشت گیاهان پایا خود گودالی بزرگ‌تر از ریشه آن حفر کنید و قبل از قرار دادن گیاه درون گودال سعی کنید به آرامی ریشه‌های گیاه را بررسی کنید تا هر گونه گره یا پیچ‌خوردگی را باز کنید و ریشه‌های خراب را نیز از آن جدا کنید. سپس گیاه را درون چاله حفر شده قرار دهید. در ادامه چاله را با خاک پر کنید و سعی کنید کمی خاک را فشرده کنید تا فضاهای خالی پر شود و هوای زیادی درون خاک باقی نماند. البته توجه کنید که فشار زیادی به خاک وارد نکنید و خاک را بیش‌ازحد متراکم نکنید، زیرا ریشه‌های گیاه چند ساله شما به هوا نیاز دارند و باید به‌اندازه نیازشان جریان هوا در اطراف‌شان وجود داشته باشد وگرنه دچار پوسیدگی می‌شوند. در نهایت نیز گیاه را آبیاری کنید تا ریشه بتواند به محل جدیدش عادت کند و شوک زده نشود.

روش نگهداری این گیاهان چگونه است؟

• در اوایل بهار گیاه چند ساله خود را با کودی که به‌آرامی تجزیه می‌شود تغذیه کنید. همچنین پاشیدن مالچ ارگانیک بر روی سطح خاک نیز می‌تواند برای گیاه مفید باشد.
• اگر گیاه پایای شما قد بلند است در بهار یا تابستان برای آن تکیه‌گاهی درست کنید تا بتواند ایستاده و سرپا بماند و سقوط نکند. این کار را می‌توانید با کمک یک تکه چوب بلند، طناب یا کاشت گیاهانی کوتاه‌تر در کنار گیاه خود انجام دهید.
• در طول بهار و تابستان مراقب رشد علف‌های هرز در اطراف گیاه چند ساله باشید. این علف‌ها شروع به مصرف منابع غذایی در اطراف گیاه می‌کنند و می‌توانند پس از مدتی تمام منابع غذایی گیاه را از او بدزدند و مصرف کنند.
• گل‌های مرده یا ضعیف شده را در طول فصل رویش گیاه از روی آن هرس کنید تا گیاه شما بتواند مجدد گل بدهد و ظاهری زیباتر داشته باشد.
• بهتر است در پاییز برگ‌های گوشتی گیاه چند ساله که دیگر مرده‌اند را از روی گیاه هرس کنید زیرا در غیر اینصورت این برگ‌ها پوسیده و باعث ایجاد بیماری می‌شوند.
• گیاهان چند ساله ای که ساقه‌ای چوبی دارند می‌توانند تا آخر زمستان و اوایل بهار روی گیاه باقی بمانند. این ساقه‌ها علاوه بر اینکه ظاهری زیبا در زمستان پیدا می‌کنند می‌توانند از ریشه‌های گیاه در برابر سرمازدگی نیز محافظت کنند.
• گیاهان چند ساله همیشه سبز را هر از گاهی هرس کنید تا برگ‌های مرده یا ضعیف را از روی گیاه جدا کنید.
• بعد از حدود 3 الی 5 سال ممکن است ریشه گیاه پایای شما بیش‌از‌حد متراکم و ضعیف‌تر شود. این زمان می‌توانید گیاه را از خاک خارج کنید و آن را به چند گیاه کوچک‌تر تقسیم کنید تا هم گیاهی جدید داشته باشید و هم دوباره به رشد آن کمک کنید.

روش تکثیر کردن گیاهان چند ساله

گیاهان چندساله برای باغبانانی که به مدیریت بودجه اهمیت می‌دهند گزینه‌های مناسبی هستند. بسیاری از این گیاهان می‌توانند از طریق بذر پرورش داده شوند و زمانی که به اندازه کافی بزرگ شدند می‌توان آن‌ها را از روش تقسیم ریشه نیز، تکثیر کرد. ضمن اینکه اکثر گیاهان چند ساله را می‌توان با تقسیم و چند تکه کردن توپ ریشه نیز به چند گیاه جدید تقسیم کرد.

مختصری درباره خرید گیاهان چند ساله

گیاهان پایا یا چند ساله بسیاری در گل‌فروشی‌ها یا باغ‌های گل وجود دارند؛ علاوه‌بر عرضه گیاهان چندساله در گلدان برخی از این گیاهان با ریشه برهنه و بدون گلدان فروخته می‌شوند و برخی دیگر نیز به شکل شاخه یا ساقه‌های بریده هستند که نیاز دارند قبل از کاشته شدن در باغچه، مدتی را در گلدان زندگی کنند تا قوی‌تر شوند. این گیاهان شامل گیاهان چندساله جوان و بالغ می‌شوند که طبیعتا نوع بالغ و بزرگ آن‌ها قیمت بالاتری دارند. بهترین زمان برای خرید گیاهان چند ساله از پاییز تا اواخر زمستان است که گیاه در خواب و استراحت به سر می‌برد و انتقال آن‌ها به محلی جدید راحت‌تر است. در این زمان شانس کاشت موفق بالاست و احتمال خشک شدن و عدم موفقیت کاشت گیاه خیلی کم است.

شناخت محبوب‌ترین گیاهان چند ساله

1. گیاه بومادران

آچیلیا یا بومادران گیاهی چند ساله و رنگارنگ است که می‌تواند در آفتاب تابستان رنگ‌های زیبایی را به محیط خانه شما بیاورد. این گیاه گل‌های ریز و کوچکی را در بالای برگ‌های متراکم خود می‌دهد، برگ‌هایی که به رنگ سبز یا نقره‌ای رشد می‌کنند. این گیاه در رنگ‌های قرمز، زرد و نارنجی موجود است و بین این رنگ‌ها رنگ زرد بیشتر در دسترس است. بومادران می‌تواند بین 45 الی 75 سانتی‌متر ارتفاع داشته و بین 45 الی 60 سانتی‌متر روی زمین پخش شود.

2. گیاه گلدار ستاره‌ای

ستاره‌ای از جمله گیاهان پایا و گل‌دار است که در اواخر تابستان و پاییز می‌تواند گل‌هایی زیبا به‌رنگ صورتی، یاسی، بنفش یا سفید بدهد. ستاره‌ای گیاه محبوب حشرات گرده‌افشان است و حشراتی مثل زنبورها یا پروانه‌ها به این گیاه علاقه دارند. ستاره‌ای همچنین گیاهی آفتاب دوست است و می‌تواند تا 75 سانتی‌متر ارتفاع و 45 سانتی‌متر گستردگی داشته باشد.

3. گیاه همیشه سبز برگنیا

برگنیا گیاهی چندساله و همیشه سبز است که به‌خاطر برگ‌های بزرگ و گردی که دارد، به گوش فیلی هم معروف است. این گیاه به‌خوبی سطح زمین را می‌پوشاند و می‌تواند در شرایط نوری مختلف و خاک‌های مختلف زندگی کند. گل‌های برگنیا در اواخر زمستان و اوایل بهار، به‌صورت خوشه‌ای در رنگ‌های صورتی، سفید یا بنفش می‌رویند. برگنیا می‌تواند تا 45 سانتی‌متر از ارتفاع و تا 75 سانتی‌متر از پهنا گسترش پیدا کند.

4. گیاه زنبق زعفرانی (کورتونوس)

زنبق زعفرانی یا کورتونوس گیاهی است چند ساله که از از اوایل تا اواخر تابستان گل‌هایی زیبا به‌رنگ نارنجی، قرمز یا زرد بر روی ساقه‌هایی بلند می‌دهد. علاوه‌بر گل‌ها برگ‌های سبز و نیزه‌ای شکل کورتونوس نیز بسیار زیبا هستند و این موضوع یعنی برگ‌های زیبا در کنار گل‌های باعث شده تا کمتر کسی از تماشای این گیاه غرق لذت نشود. کورتونوس می‌تواند در آفتاب یا سایه رشد کرده و تا 90 سانتی‌متر قد بکشد.

5. گیاه دلفینیوم (زبان پس‌قفا)

دلفینیوم که با نام زبان پس‌قفا نیز شناخته می‌شود، ساقه‌هایی بلند و پوشیده از گل‌هایی زیبا دارد؛ گل‌هایی که به ترتیب از پایین به بالا شکفته می‌شوند و می‌توانند برای هفته‌ها رنگارنگ و زیبا بمانند. گل‌های دلفینیوم اغلب سایه‌ای آبی رنگ دارند، اما می‌توانید انواع سفید، صورتی یا ارغوانی از آن را نیز پیدا کنید.
ساقه‌های جوان و برگ‌های این گیاه برای حلزون‌ها جذاب هستند و آن‌ها را به خود جذب می‌کند. زبان پس‌قفا می‌تواند تا 90 سانتی‌متر رشد کرده و با بودن در سایه یا آفتاب نیز مشکلی ندارد.

6. گیاه جذاب زول

برگ‌های زیبا، چشم گیر و خوش رنگ و نگار این گیاه در ترکیب با ساقه‌های بلندی که گلی آبی‌رنگ روی آن‌ها نقش بسته است، هر چشمی را به خود خیره می‌کند. این گیاه از گیاهان پایا محیطی آفتابی و خاکی با زهکشی خوب را ترجیح می‌دهد و می‌تواند در باغچه‌های سنگی نیز رشد کند. زول تا 60 سانتی‌متر قد کشیده و تا 45 سانتی‌متر روی زمین گسترش پیدا می‌کند.

7. گیاه خاص فرفیون

این گیاه که با نام شیرشیرک نیز شناخته می‌شود برگ‌هایی متقارن و زیبا دارد که در کنار گل‌های رنگی و درشتش حیقیقتا تماشایی است. گل‌های فرفیون در رنگ‌های لیمویی، زرد و قرمز نارنجی هستند. این گل‌ها در واقع برگک هستند و به‌همین خاطر می‌توانند برای چند ماه روی گیاه باقی بمانند. برخی از انواع فرفیون می‌تواند همیشه سبز باشد و در طول زمستان نیز کاملا سبز بماند، اما برخی دیگر نه، در نتیجه اگر دنبال گیاهی همیشه سبز هستید می‌توانید انواع همیشه سبز فرفیون را انتخاب کنید. فرفیون قد بلندی دارد و می‌تواند تا 120 سانتی‌متر رشد کند.

8. گیاه شمعدانی

یکی از مشهورترین گیاهان چند ساله شمعدانی است. گیاهی با تنوع بالا و گل‌هایی درشت و زیبا که اکثرا در تابستان گل می‌دهد. برخی از انواع شمعدانی می‌توانند ماه‌ها گل‌های خود را سرزنده نگه دارند. اکثر شمعدانی‌ها نور کامل خورشید را می‌پسندند، اما برخی دیگر ممکن است به سایه علاقه داشته باشند. شمعدانی بسته به گونه‌ای که دارد می‌تواند تا 90 سانتی‌متر رشد کرده و بزرگ شود.

9. گیاه قد کوتاه خربق

یکی دیگر از گیاهان چندساله خربق است که می‌تواند در زمستان یا بهار گل بدهد. برگ‌های زیبای این گیاه همیشه سبز است و گل‌های رنگارنگی از سفید و سبز گرفته تا صورتی و بنفش می‌دهد. معمولا خربق گیاهی سایه دوست است، اما کمی آفتاب نیز حال آن را خوب می‌کند. خربق گیاهی کوتاه قد است و معمولا بیش از 50 سانتی‌متر رشد نمی‌کند.

10. گیاه نور‌دوست سوسن یک روزه

سوسن یک روزه از جمله گل های آپارتمانی زیبایی است که می‌توانید برای منزل خود انتخاب کنید. گل‌های شیپوری شکل و خوشه‌ای سوسن یک روزه تنها یک روز روی گیاه باقی می‌مانند، اما خوشبختانه این گل‌های زرد، سفید یا نارنجی مدام تولید می‌شوند و در تابستان برای چند هفته محیط خانه شما را زیبا می‌کنند. سوسن یک روزه به نور کامل خورشید و خاکی با زهکشی خوب نیاز دارد.

11. گیاه بسیار زیبای برگ گیلاسی

این گیاه از گیاهان پایا یا چند ساله برگ‌های لبه‌دار و زیبایی دارد که می‌توانند به رنگ‌های سبز لیمویی، زرد بنفش یا حتی نارنجی باشند. هرچند که بیشتر زیبایی این گیاه به برگ‌های خاصش است، اما کنار برگ‌های زیبایی که برگ گیلاسی دارد، تابستان نیز گل‌های سفیدی شکوفا می‌کند و زیبایی آن دو چندان خواهد شد. باتوجه به ویژگی‌های برگ گیلاسی اگر دنبال گیاهی چند ساله، گل دار و زیبا با برگ‌های رنگی هستید، برگ گیلاسی انتخابی عالی برای شماست.

12. گیاه خوش‌رنگ سوسن پلاتینی

سوسن پلاتینی از دیگر گیاهان برگ رنگی و چند ساله است که می‌توانید برای منزل خود انتخاب کنید. یکی از دلایل محبوبیت این گل زیبا برگ‌های بزرگ و زیبای آن است. برگ‌های این گیاه بیشتر به رنگ‌های سبز یا متمایل به آبی هستند و فقط برخی از انواع آن رگه‌هایی سفید یا زرد روی خود دارند. این گیاه در تابستان گل می‌دهد، اما زیبایی گل‌هایش به‌واقع در برابر زیبایی برگ‌هایش به چشم نمی‌آید هر چند که گل‌های آن نیز در نوع خود زیبا هستند. سوسن پلاتینی در سایه کامل نیز می‌تواند رشد کند و تنها مشکلی که دارد، جذب حلزون‌ها به خود است.

13. گیاه یخ

گیاه یخ که برخی به آن شادی پاییزه نیز می‌گویند می‌تواند از اواخر تابستان شروع به گل دادن کند و پاییز شادی را برایتان به‌ارمغان بیاورد. این گیاه از گیاهان چند ساله برای پروانه‌ها یا زنبورها جذاب است و در بالای ساقه‌های صاف خود تعداد زیادی گل‌های کوچک به رنگ صورتی یا قرمز می‌دهد. اگر قصد نگهداری از گیاه یخ را دارید درنظر داشته باشید که این گیاه ترجیح می‌دهد در نور خورشید زندگی کند. بنابراین محل نگهداری آن را به‌گونه‌ای انتخاب کنید که چنین شرایطی را داشته باشد. گیاه یخ می‌تواند تا 45 سانتی‌متر قد کشیده و بزرگ شود.

14. گیاه محبوب زنبق

یکی دیگر از گیاهان معروف و محبوب چند ساله زنبق است. زنبق‌ها انواع مختلفی دارند و تقریبا برای هر باغچه‌ای مناسب هستند. برخی از انواع زنبق رطوبت دوست هستند، برخی دیگر باغچه‌های سنگی را دوست دارند و برخی نیز به محیطی با نور کامل خورشید و خاک سبک نیاز دارند. اکثر زنبق‌ها در تابستان گل می‌دهند و انواع مختلف آن‌ها می‌توانند بین 15 الی 90 سانتی‌متر رشد کنند.

15. گیاه آنمون ژاپنی، با روش نگهداری آسان و گل‌های نعلبکی شکل

آنِمون ژاپنی گیاهی چند ساله با نگهداری آسان است که در اواخر تابستان روی ساقه‌های بلند خود گل‌هایی نعلبکی شکل در رنگ‌های سفید یا صورتی می‌دهد. این گیاه می‌تواند هم در آفتاب و هم درسایه رشد کرده و نزدیک 90 سانتی‌متر قد بکشد.

16. گیاه لوپن، دارای گل‌های رنگارنگ

لوپن یکی از گل‌های قدیمی و محبوب باغبانان است که به‌خاطر خوشه گل‌های عمودی و بلندش که با تعداد زیادی گل کوچک پوشانده شده محبوب است.
گل‌های این گیاه از گیاهان پایا یا چندساله در رنگ‌های مختلفی مثل صورتی، قرمز، آبی، زرد و سفید شکوفا شده و زیبایی را به محیط هدیه می‌دهند. لوپن محیطی آفتابی و خاکی غنی را می‌پسندد، درنتیجه اگر قصد نگهداری از آن را دارید حتما به این موارد توجه داشته باشید.

17. گیاه نعنا ترنجی، دارای گل‌های درشت قرمز یا صورتی

نعنا ترنجی گیاهی چند ساله است که شهد فراوانی دارد و یکی از گیاهان مورد علاقه زنبورها و پروانه‌هاست. این گیاه با ساقه‌های بلندش گلی درشت و قرمز یا صورتی‌رنگ دارد و تابستان‌تان را رنگارنگ می‌کند. اگر نعنا ترنجی را برای نگهداری انتخاب کرده‌اید درنظر داشته باشید که این گیاه به آفتاب کامل و خاکی حاصل‌خیز نیاز دارد و برای نگهداری از آن باید این شرایط را برایش فراهم کنید.

18. گیاه خشخاش زینتی

خشخاش زینتی در بهار و اوایل تابستان گل‌هایی زیبا می‌دهد که به رنگ‌های صورتی، قرمز، فیروزه‌ای یا سفید هستند و اکثرا مرکز آن‌ها مشکی است. برگ‌های سرخس شکل و سبز این گیاه در ابتدای بهار شروع به رشد کردن می‌کنند و با آغاز سرما به خواب زمستانی می‌روند تا در بهار بعدی مجددا سبز شوند. بین گیاهان پایا که در این مطلب معرفی کردیم، نگهداری از این گیاه چند ساله ساده است و برای زندگی به خاکی معمولی نیاز دارد. ضمن اینکه می‌تواند در آفتاب یا سایه نیز به زندگی خود ادامه دهد.

19. گل نام‌آشنای پامچال

پامچال گلی معروف و از اولین گیاهانی است که در بهار گل می‌دهد. پامچال می‌تواند در مناطق معتدل حتی در زمستان هم گل بدهد. این گیاه گل‌هایی رنگارنگ دارد و می‌توانید انواعی از آن با رنگ‌های مختلف را پیدا کنید.

20. گیاه سینه دارو، دارای خواص درمانی

سینه دارو آخرین گیاه از گیاهان پایا یا چند ساله است که قصد معرفی آن را داریم. این گیاه در بهار گل می‌دهد و علاوه بر زیبایی ظاهری خواص درمانی نیز دارد و برخی از انواع آن برگ‌هایی مرمری دارند. سینه دارو قدی کوتاه دارد حدود 30 سانتی‌متر دارد و روی زمین گسترده می‌شود. بنابراین می‌توانید آن را زیر درخت یا درختچه‌ها کاشته و نگران تامین نور برای آن نباشید زیرا این گیاه می‌تواند سایه و آفتاب را تحمل کند.