آشنایی با علف زینتی چمن ترکه

چمن ترکه یکی از گیاهان زیبا و کم‌دردسر است که هم برای کاشتن در حاشیه باغ و باغچه و هم برای نگهداری در گلدان، گزینه مناسبی می‌باشد. این گیاه جذاب می‌تواند به محیط اطراف خود زیبایی زیادی ببخشد و پس از مدتی نیز با رویاندن گل‌های زیبایش شما را غافلگیر کند. روش نگهداری از گیاه چمن ترکه نیز بسیار آسان است و با مطالعه مقاله زیر که توسط بهترین سایت خرید آنلاین گل و گیاه تهیه شده است، می‌توانید آن را بیاموزید.

معرفی گیاه چمن ترکه

چمن ترکه (پانیکوم ویرگاتوم)، علفی زینتی است که می‌توانید آن را در گلدان کاشته و از زیبایی آن شگفت‌زده شوید. این چمن متعلق به آمریکای شمالی است و در مناطق شرقی کوه‌های راکی، کانادا و مکزیک به وفور یافت می‌شود. ترکه از جمله علف‌های گرم‌فصل است و به محض گرم شدن هوا در فصل بهار رشد خود را آغاز می‌کند. این چمن برای تزئین چشم اندازها و باغ‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما امروزه به‌صورت گلدانی برای نگهداری در خانه نیز یافت می‌شود. در مقیاس گلدانی، رشد چمن ترکه نهایتا تا 1.5 متر خواهد بود و اگر شرایط برای رشد آن ایده‌آل باشد، در اواخر فصل بهار شاهد گل‌های قرمز یا بنفش آن نیز خواهید بود. گل‌های زیبای این گیاه تا پاییز دوام آورده و دانه‌های براق قرمز رنگ تولید می‌کنند. در اغلب اوقات، رنگ برگ‌های این چمن ترکیبی از سبز و آبی است و رنگ خاص و حالت عمودی برگ‌های آن باعث شده که امروزه به یکی از گیاهان محبوب در عرصه دکوراسیون داخلی تبدیل شود. اگر قصد خرید گل و گیاه داشته و چمن ترکه را برای خرید انتخاب کرده‌اید، هنگام خرید بهتر است انواع بالغ آن را انتخاب کنید، زیرا دوران پرتلاطم نوپایی را سپری کرده و مشکلات کمتری پیش روی آن است؛ ضمن اینکه ریشه‌ آن‌ها نیز قوی‌تر شده است. خلاصه که اگر دوست دارید یک علف زینتی مقاوم و زیبا را در منزل خود داشته باشید که با وجود آن منزل شما زیباتر شود، حتما چمن ترکه را انتخاب کرده و برای یادگیری روش نگهداری چمن ترکه نیز ادامه این مطلب را از دست ندهید.

شیوه مراقبت از چمن ترکه

به‌طور خلاصه در مورد نگهداری چمن ترکه باید بگوییم به‌عنوان یک گیاه خوش رفتار و چندساله، چمن ترکه نیازی به رسیدگی فراوان ندارد و شما فقط باید به علف‌های هرز جانبی و آفات توجه کنید. به جز این، چمن زیبای ترکه با کمی آب خوشحال و راضی خواهد بود!

روش صحیح آبیاری

چمن ترکه در نخستین ماه‌های زندگی خود، باید به‌طور مداوم آبیاری شود. اما نکته مهم در آبیاری آن این است که تا خشک شدن 3 سانتی‌متر رویی خاک صبر کرده و سپس گیاه را آبیاری کنید. هنگام آبیاری، تمرکز خود را بر ریشه‌ها گذاشته و از خیس کردن برگ‌ها بپرهیزید؛ چراکه این کار از بروز عفونت‌های قارچی برای گیاه پیشگیری می‌کند. پس از گذشت چند ماه و استقرار کامل گیاه در خاک، سیستم ریشه‌ای نیز گسترش یافته و در ابعاد وسیع‌تری به فعالیت می‌پردازد. در این زمان، گیاه می‌تواند دوره‌های طولانی خشکی را بدون برخورد با مشکلی جدی سپری کند. بنابراین اگر فردی هستید که معمولا آبیاری گیاهان خود را فراموش می‌کند، چمن ترکه انتخاب خوبی برای شما خواهد بود! فراموش نکنید که گیاهان کاشته شده در گلدان در مقایسه با گیاهان کاشته شده در زمین به آب بیشتری نیاز دارند، زیرا خاک گلدان سریع‌تر خشک می‌شود.

میزان نور لازم برای گیاه

چمن ترکه عاشق نور خورشید است، ازاین‌رو زندگی در نور کامل خورشید را ترجیح می‌دهد، اما خوشبختانه می‌تواند سایه جزئی را نیز تحمل کند. دریافت نور کمتر از حد مورد نیاز گیاه، سبب رشد علفی شده و گیاه را تضعیف می‌کند، چراکه چمن ترکه نیز مثل سایر گیاهان به عمل فتوسنتز پرداخته و به نور نیازمند است. پس صرف چمن بودن، آن را از دریافت نور کافی خورشید بی‌نیاز نمی‌کند. بهتر است پس از هر بار آبیاری، گلدان آن را نیز کمی بچرخانید تا نور به صورت مساوی به بخش‌های مختلف آن بتابد. به‌این‌شکل تمامی چمن‌ها سالم و احتمالا هم ارتفاع خواهند بود.

بهترین خاک برای چمن ترکه

چمن ترکه می‌تواند در هر خاکی که فکرش را بکنید به‌خوبی رشد کند! اما خوب، خودش خاک ماسه‌ای را ترجیح می‌دهد. اگر قصد دارید آن را در گلدان بکارید، حتما خاک گلدان را با پرلیت یا زغال سنگ مخصوص ترکیب کنید. این نسبت باید دو به سه باشد، یعنی به ازای هر دو واحد خاک، یک سوم پرلیت به خاک اضافه شود. در مورد خاک مناسب برای نگهداری از چمن ترکه توجه داشته باشید خاک متراکم (به‌ویژه خاک رسی) کار را برای سیستم ریشه‌ای سطحی و کم عمق این چمن سخت می‌کند. در واقع ریشه این گیاه نمی‌تواند در خاک متراکم پخش شود و به بخش‌های مختلف نفوذ کند.
پس از نوع خاک، مهم‌ترین مسئله زهکشی آن است. خاک باید بتواند زهکشی را به درستی انجام دهد، پس اضافه کردن مقداری مواد طبیعی (مثل پرلیت) برای تقویت آن ضروری است. در مورد PH خاک نیز بهتر است PH خاک در بازه خنثی (5 الی 8) باشد.

روش کود دادن به چمن ترکه

با وجود اینکه چمن ترکه یک چمن موفق و بدون حاشیه است، اما هنوز هم برای داشتن برگ‌هایی خوش رنگ و گلدهی مناسب به دریافت کود نیاز دارد. عده زیادی معتقدند که لزومی برای کوددهی به این چمن وجود ندارد؛ اما به عقیده ما این چمن به کوددهی نیاز دارد و بهتر است آن را تقویت کنید. البته اگر خاک شما غنی از عناصر ضروری است، می‌توانید در سال اول از کوددهی صرف نظر کنید. این گیاه می‌تواند در خاک ضعیف زنده بماند، اما نمی‌تواند ظاهر زیبای خود را در خاکی خالی از عناصر ضروری حفظ کند. به هر حال ترکه نیز مثل تمامی گیاهان چندساله، به مرور زمان منابع موجود در خاک خود را مصرف کرده و آن‌ها را تمام می‌کند.
اگر در طول نگهداری از چمن ترکه تصمیم به کوددهی به آن گرفتید، پیشنهاد متخصصین گُل‌سِتان، استفاده از کود متعادل 10-10-10 است. این کود را سالی یکبار و فقط در فصل بهار به گیاه اضافه کنید. اگر هم به کودهای هوشمند با رهایش آرام دسترسی دارید، حتما از آن‌ها استفاده کنید. ضمن اینکه کودهای طبیعی نیز تاثیر ملایمی بر ریشه داشته و می‌توانند نیازهای گیاه را تا چند هفته برطرف کنند.

دمای مناسب محیط نگهداری گیاه

همان‌طور که گفتیم چمن ترکه، یک چمن گرم‌فصل است. یعنی دمای هوا در طول فصول رشد این چمن (بهار و تابستان) باید کاملا گرم بوده و طول این بازه گرما نیز به اندازه‌ای باشد که گیاه بتواند دوره رشد خود را در این ایام کامل کند، اما این به معنی منحصر بودن رشد آن در مناطق گرمسیری نیست. در واقع ترکه تنها در طی دو فصل ذکر شده برای رشد خود به گرما نیاز دارد و می‌تواند سرمای پاییز و زمستان را نیز تحمل کند. در دمای کمتر از 15 و بالاتر از 35 رشد گیاه متوقف خواهد شد، اما این به منزله مرگ گیاه نیست، بلکه فقط رشد متوقف و یا کند می‌شود. پس بهترین دما برای ترکه بین 15 الی 35 درجه سانتی گراد است. در مورد دما مناسب برای نگهداری از چمن ترکه باید بگوییم که تقریبا دمای داخل منزل در تمام طول سال برای رشد ترکه گلدانی مناسب است.

روش هرس کردن چمن ترکه

هدف از هرس کردن چمن ترکه، حفظ ظاهر طبیعی آن است؛ یعنی نیازی نیست برای آن زیاد از قیچی استفاده کنید! حتی ممکن است فقط هنگام گلدهی به سراغ هرس کردن ترکه بروید. گل‌های این چمن، در هر فصل مقادیر زیادی از دانه را تولید می‌کنند. پس از مدتی این دانه‌ها بر روی زمین ریخته و در بهار بعدی، تمام بستر از این علف پر خواهد شد. برای جلوگیری از این اتفاق نامناسب، باید گل‌ها را قبل از گرده افشانی از برگ‌ها جدا کنید؛ زمان اینکار تقریبا قبل از فرارسیدن فصل پاییز است.

آفات آلوده و بیماری‌های احتمالی گیاه

اگرچه نگهداری از چمن ترکه کار سختی نیست و راحت است، اما چند حشره هستند که تمایل زیادی برای حمله به این گیاه از خود نشان می‌دهند! به‌همین‌خاطر، همواره گیاه را از نظر وجود آفاتی چون ملخ، سوسک کک ذرت، آبدزدک، کرم لوله‌ای و  کرم ساقه خوار بررسی کنید. تمامی این آفات از شیره برگ‌ها تغذیه کرده و حفره‌های ریزی را در سطح آن‌ها ایجاد می‌کنند. بعضی از آفات را می‌توانید با دست برداشته و برخی را نیز با یک دستمال آغشته به الکل سفید از روی برگ‌ها پاک کنید.
از آفاتی که در طول نگهداری از چمن ترکه می‌توانند به آن حمله کنند گذشته در مورد بیماری‌ها باید بگوییم که اغلب چمن‌های ترکه‌ای که در مناطق گرم رشد می‌کنند، در برابر بیماری‌ها مقاوم‌اند. اگر در مناطق جنوبی و گرمسیری کشور زندگی می‌کنید، نیازی نیست نگران ابتلای چمن مقاوم خود به بیماری‌های قارچی و باکتریایی باشید، اما ماجرا برای ترکه‌های مناطق سردسیری کاملا فرق می‌کند. بیماری‌های رایج در این چمن‌ها شامل زنگ، ویروس موزائیک پانکیوم، ویروس کوتولگی زرد جو، بیماری لکه قهوه‌ای و سیاهک است. برای مقابله با اغلب این بیماری‌ها، باید بخش‌های بیمار گیاه و حتی کل بخش ریشه و ریزوم را جدا کنید و گیاه را مجدد در خاکی تمیز بکارید؛ در بعضی موارد نیز باید قید گیاه را زده و به سراغ چمن ترکه جدیدی بروید.

آیا چمن ترکه گیاهی سمی است؟

چمن ترکه برای اسب‌ها بسیار سمی است و در صورت خورده شدن می‌تواند آسیب‌های جدی به سلول‌های خونی و حتی کبد آن‌ها وارد کند؛ آسیب‌هایی که ممکن است در نهایت منجر به مرگ حیوان نیز شوند. در مورد سایرین باید بگوییم که اگرچه چمن ترکه برای سگ‌ها، گربه‌ها و انسان‌ها به اندازه اسب‌ها سمی نیست، اما خوردن هر بخشی از آن می‌تواند مشکلات گوارشی در پی داشته باشد. پس ضروری است که این گیاه را سمی دانسته و آن دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.

آیا کاکتوس انجیر تیغی هندی را می‌شناشید؟

اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که به نگهداری از انواع مختلف کاکتوس علاقه دارید، پیشنهاد می‌کنیم نسبت به خرید کاکتوس انجیر تیغی هندی اقدام فرمایید. روش نگهداری کاکتوس انجیر تیغی هندی بسیار آسان است و به راحتی می‌توان آن را در خانه پرورش داد. همچنین این کاکتوس میوه‌های خوش‌رنگ و زیبایی دارد که به جذابیت آن می‌افزایند. حال اگر دوست دارید با کاکتوس انجیر تیغی هندی بیشتر آشنا شوید، در ادامه با ما همراه باشید.

شناخت کاکتوس انجیر تیغی هندی

کاکتوس انجیر تیغی هندی (اپونتیا فیکوس ایندیکا)، یک کاکتوس مقاوم با روش نگهداری آسان است؛ به‌طوری‌که کاکتوس انجیر تیغی هندی به رسیدگی خاصی نیاز نداشته و آن‌قدر مقاوم است که می‌تواند در شرایط محیطی نامناسب نیز به رشد گل‌های جذاب و ظریف خود ادامه دهد. ضمن اینکه میوه آن نیز خوراکی است و می‌تواند به یک سورپرایز جذاب در تابستان تبدیل شود. رنگ گل‌های انجیر تیغی هندی زرد درخشان است و با گذشت زمان، جای خود را به میوه‌های بنفش و قرمز آن می‌دهد. اگر به تازگی سراغ نگهداری از گیاهان گیاهان آپارتمانی رفته و دنبال گیاهانی با روش نگهداری آسان برای شروع کار هستید، پیشنهاد ما به شما خرید کاکتوس و ساکولنت و در بین آن‌ها نیز پیشنهادمان خرید کاکتوس انجیر تیغی هندی است. با خرید این کاکتوس هم بدون دردسر یک گیاه زیبا را پرورش داده و هم از میوه‌ها دوست داشتنی آن استفاده کنید. برای یادگیری روش نگهداری کاکتوس انجیر تیغی هندی نیز با این مطلب همراه شده و همه آنچه برای نگهداری از آن لازم است بدانید را یاد بگیرید.

ویژگی‌های اصلی کاکتوس

• نام علمی :Opuntia compressa
• نام رایج: انجیر تیغی هندی، اپونتیا فیکوس ایندیکا، انجیری، زبان شیطان
• نوع گیاه: کاکتوس
• اندازه گیاه بالغ: 15 الی 30 سانتی متر ارتفاع، 30 الی 45 سانتی متر پهنا
• نیازهای نوری :نور کامل خورشید
• نوع خاک: خنثی تا اسیدی
• زمان گلدهی :تابستان
• رنگ گل :زرد
• منطقه بومی :آمریکای شمالی

مقدمه‌ای بر نگهداری کاکتوس انجیر تیغی هندی

از آنجا که انجیر تیغی هندی یک کاکتوس است، پس طبیعتا در درجه اول به خاکی با زهکشی عالی نیازمند است. بنابراین آن را در مکانی بکارید که همواره نور کامل خورشید را دریافت کند. همچنین در طول نگهداری از کاکتوس انجیر تیغی هندی از بی‌حالی آن در زمستان نگران نشوید؛ چراکه این امری طبیعی است و به دنبال خفتگی کاکتوس رخ می‌دهد. بعد از گذر از این زمان در بهار مجدد شاهد طراوت این گیاه خواهید بود.

شرایط نگهداری کاکتوس

در این قسمت به توضیح شرایط نگهداری کاکتوس انجیر تیغی هندی خواهیم پرداخت.

روش صحیح آب‌دهی

کاکتوس انجیر تیغی توانایی خارق‌العاده‌ای در تحمل خشکی دارد. بنابراین هر گاه بر سر دو راهی آبیاری قرار گرفتید، بهتر است کمتر از میزان تصور خود به آن آب بدهید. در اغلب مناطق، آب باران برای آبیاری این کاکتوس کافی به نظر می‌رسد، اما اگر شما در منطقه‌ای بارانی زندگی نمی‌کنید یا به‌هردلیلی انجیر تیغی شما از دریافت باران محروم است، باید هر 2 الی 4 هفته یکبار به آن آب بدهید. همچنین اجازه دهید خاک گیاه بین دفعات آبیاری کاملا خشک شود سپس آن را کاملا آبیاری کنید.
از نوع بالغ کاکتوس انجیر تیغی هندی که بگذریم در خصوص قلمه‌ها و گیاهان نوپای کاکتوس انجیر تیغی، ماجرا کمی متفاوت است. دانه‌های کاشته شده، قلمه‌ها و گیاهان نابالغ این کاکتوس باید در خاک همواره مرطوب زندگی کنند. البته این رطوبت نباید به صورت افراطی باشد؛ کافی است خاک را مقداری مرطوب نگه داشته و از خشک شدن آن جلوگیری کنید. پس از ظهور چند برگ، گیاه در بستر خود مستقر شده و دیگر می‌تواند الگوی آبیاری گیاهان بالغ را داشته باشد؛ یعنی خشک شدن خاک تا آبیاری بعدی!

نور مناسب

مثل اغلب کاکتوس‌ها، کاکتوس انجیر تیغی نیز در نور کامل خورشید رشدی بی‌نظیر خواهد داشت. این کاکتوس باید به طور روزانه حداقل 8 ساعت زیر نور مستقیم خورشید قرار بگیرد، اما اگر در منطقه‌ای کویری زندگی نمی‌کنید کمی سایه نیز برای آن قابل تحمل خواهد بود. هر چه نور بیشتری به انجیر تیغی بتابد، گیاه بزرگ‌تر شده و از اواسط بهار تا تابستان شکوفه‌های بیشتری نیز خواهد داد.
اگر گیاه شما جوان و نابالغ است (کمتر از 2 سال) نور کافی اما غیرمستقیم خورشید برای آن عالی خواهد بود، اما همانطور که گفتیم، گیاه پس از بالغ شدن به نور کامل خورشید نیازمند است.

بهترین خاک برای کاکتوس

انجیر تیغی برای زنده ماندن به خاکی با زهکشی عالی نیاز دارد. بهترین خاک برای نگهداری از کاکتوس انجیر تیغی هندی خاکی است که خشک، شنی و کمی ماسه‌ای باشد. بین خاک‌های مختلف خاک بر پایه رس نیز انتخاب بدی نیست، البته مادامی که بتواند زهکشی را به بهترین شکل انجام داده و رطوبت را بیش‌ازحد در خود نگه ندارد. با این اوصاف، پیشنهاد ما استفاده از خاک‌های مخصوص ساکولنت و کاکتوس است. این نوع خاک را می‌توانید به‌صورت آماده خریداری کرده یا با ترکیب کردن هوموس، ماسه و رس آن را در خانه تهیه کنید.
انجیر تیغی، حساسیت زیادی در مورد ph خاک از خود نشان نمی‌دهد و می‌تواند در خاک خنثی تا اسیدی زندگی کند، ما بهتر است ph خاک را بین 6 الی 7.5 حفظ کنید.

زمان و روش کود دادن به کاکتوس انجیر تیغی هندی

اگر از کاکتوس انجیر تیغی در خاک باغچه و خارج از خانه نگهداری می‌کنید، نیازی به کوددهی نیست، اما انواع آپارتمانی آن به کوددهی کمی نیاز خواهند داشت. برای کوددهی در طول نگهداری از کاکتوس انجیر تیغی هندی از یک کود متعادل استفاده کرده و صبر کنید تا گیاه تمایل خود را به دریافت کود به شما نشان دهد. این اتفاق زمانی می‌افتد که برگ‌های سبز کاکتوس شروع به کمرنگ شدن کرده یا هیچ گلی روی آن ظاهر نشود. این شرایط نشان از این دارد که انجیر تیغی شما باید سریعا کود دریافت کند. کوددهی این کاکتوس باید در فصل تابستان و نهایتا 2 الی 3 مرتبه صورت بگیرد. اگر هدف شما از پرورش انجیر تیغی داشتن گل و میوه‌ فراوان است، از کودی با میزان کم نیتروژن مثل کود 0-10-10 استفاده کنید. اما اگر دوست دارید کاکتوس شما برگ‌های بیشتری تولید کند، کود متعادل 10-10-10 کارساز خواهد بود. اگر کاکتوس شما نابالغ است برای کوددهی به آن هر چند هفته یکبار از یک کود محلول در آب مخصوص کاکتوس استفاده کنید. در مجموع فراموش نکنید که برای این نوع گیاهان، باید محلولی ضعیف بسازید.

دما و رطوبت مناسب محیط نگهداری

همان طور که در مقدمه نیز مختصری اشاره کردیم، کاکتوس انجیر تیغی هندی از مقاوم‌ترین و کم توقع‌ترین کاکتوس‌های جهان است! انواع بالغ این کاکتوس قادرند دماهای بسیار بالا را در طول روز تحمل کرده و در شب نیز بدون مشکل از افت شدید دما عبور کنند. در واقع الگوی دمایی بیابانی (روزهای بسیار گرم و شب‌های سرد) برای این کاکتوس کاملا قابل پذیرش است.
انجیر تیغی هندی ترجیح می‌دهد در منطقه‌ای با تابستان‌های بسیار گرم و خشک، همراه با پاییز و زمستان خنک زندگی کند. توانایی این گیاه در تحمل دمای پایین نیز بی‌نظیر است و می‌تواند تا منفی 10 درجه سانتی‌گراد را بدون بروز مشکل تحمل کند. در نهایت در مورد دمای مورد نیاز برای نگهداری از کاکتوس انجیر تیغی هندی باید بگوییم که هر چه هوا گرم‌تر باشد، رشد و شکوفه‌دهی انجیر تیغی هندی نیز بیشتر خواهد بود.
اگر کاکتوس انجیر تیغی هندی خود را در باغچه کاشته‌اید بهتر است آن‌ها را از یخ زدگی حفظ کنید، بااین‌حال اگر یخ زدند نیز جای نگرانی نیست، زیرا می‌توانند در فصل بهار مجددا از ریشه‌های خود رشد کرده و به زندگی برگردند. علاوه‌براین اگر زمستان بسیار سردی دارید، حتما در این ایام گلدان این کاکتوس را به داخل خانه منتقل کنید.
از دما گذشته در مورد رطوبت مورد نیاز برای نگهداری از انجیر تیغی هندی باید بگوییم که این کاکتوس همواره باید در محیط خشک زندگی کند. در نتیجه هرگونه افزایش رطوبت هوا (مثل مرطوب کردن گیاه) برای آن کاملا مضر خواهد بود.

آفات آلوده کننده و بیماری‌های احتمالی کاکتوس

 رایج‌ترین مسئله در نگهداری از کاکتوس‌ها که درمورد کاکتوس انجیر تیغی هندی نیز صدق می‌کند و منجر به بروز مشکلاتی نظیر  آبیاری بیش‌ازحد است. آبیاری بیش‌ازحد سبب می‌شود تا ریشه‌های فیبری و سطحی کاکتوس دچار پوسیدگی شده و در نهایت گیاه متلاشی شود. این گیاهان همچنین مستعد انواع وسیعی از آفات و حشرات هستند؛ آفاتی مثل شپشک و شپشک آردی که خوشبختانه هر دو مورد را می‌توان با استفاده از الکل و روغن چریش برطرف کرد. در موارد شدید ابتلا اما الکل و روغن چریش کاری نیست و استفاده از آفت کش بهترین گزینه است.
از آفت‌ها و مشکلات یاد شده گذشته کاکتوس انجیر تیغی هندی و سایر کاکتوس‌های خانواده اپونتیا همچنین می‌توانند مورد حمله قارچی به نام “فیلوستیکتا” نیز قرار بگیرند. اگر هوا بیش‌ازحد مرطوب باشد، این قارچ تولید مثل کرده و اسپورهای آن حفرات بسیار ریزی در بافت‌های کاکتوس ایجاد می‌کنند. این کلونی‌های قارچی با خوردن بافت آسیب دیده، لکه‌های سیاه رنگی بر سطح کاکتوس به جا می‌گذارند. اگرچه قارچ فیلوستیکتا کشنده نیست، اما بسیار مسری است و می‌تواند از طریق باد و باران سبب بیمار شدن گیاهان اطراف شود. متاسفانه درمان موثری برای این قارچ وجود ندارد. تنها باید بخش‌های آسیب دیده را از گیاه جدا کرده و مطمئن شوید که هیچ ردی از این قارچ روی گیاه باقی نمانده است.

چگونه می‌توان کاکتوس انجیر تیغی هندی را تکثیر کرد؟

در مدت نگهداری از کاکتوس انجیر تیغی هندی می‌توانید آن را از طریق کاشت دانه برویانید، اما این پروسه غریب به 3 سال زمان خواهد برد. به همین علت، عموما برای تکثیر این کاکتوس قلمه زدن در اولویت است.
برای انجام این کار، یک برگ را از گیاه مادر جدا کنید. برگ انتخابی باید حداقل 6 ماهه باشد. البته در این نوع کاکتوس‌ها به جای برگ از واژه “کلادود” استفاده می‌شود؛ کلادود ساقه‌ای مسطح و برگ‌مانند است که وظیفه فتوسنتز را برعهده دارد، اما چون این واژه در زبان عامه فارسی مصطلح نیست، برای درک بهتر از واژه برگ استفاده می‌کنیم.
بعد از جدا کردن برگ، اجازه دهید بخش بریده شده آن حدود یک هفته استراحت کند تا زخم آن بهبود یافته و ترمیم شود. در این مرحله می‌توانید برگ را از محل برش در مخلوط خاک و شن بکارید. معمولا تا هنگام تشکیل ریشه، باید این برگ را با کمک سیخ چوبی یا هر تکیه‌گاه دیگری به‌طور قائم در خاک نگه دارید.
پس از گذشت یک ماه، به سراغ تست ریشه بروید. در واقع باید چک کنید که آیا ریشه تشکیل شده است یا خیر. این کار را با بیرون کشیدن آرام گیاه انجام دهید: اگر گیاه برای خارج شدن مقاومت کرد، یعنی ریشه تشکیل شده است. اما اگر گیاه بدون نیاز به افزایش فشار و به‌راحتی از خاک خارج شد، یعنی باید باز هم به آن زمان بدهید. در این ایام بهتر است خاک را همواره کمی مرطوب نگه دارید و پس از اینکه گیاه قادر شد بدون حضور پایه و تکیه گیاه در خاک قائم بماند آبیاری را کاهش دهید.

روش کاشتن و عوض کردن گلدان انجیر تیغی هندی

اگر قصد دارید انجیر تیغی هندی را در باغچه کاشته و از آن نگهداری کنید، مکانی را انتخاب کنید که در تمام طول سال نور خورشید را به‌خوبی دریافت کند. برای این منظور خاک را بررسی کرده و در صورت لزوم، مقدار کافی شن را برای افزایش زهکشی با آن ترکیب کنید. این مکان، مکانی دائمی برای کاکتوس خواهد بود. پس دقت کافی را به خرج دهید. اما اگر قصد کاشتن آن در گلدان را دارید خاک آن را متناسب با آنچه در بخش خاک مناسب برای نگهداری از کاکتوس انجیر تیغی هندی گفتیم انتخاب کنید.
از کاشت کاکتوس انجیر تیغی هندی گذشته نوبت به زمان تعویض گلدان آن می‌رسد. در مورد انواع آپارتمانی این گیاه باید بگوییم که این گیاه خیلی کم نیاز به تعویض گلدان خواهد داشت و زمانی که اندازه آن خیلی بزرگ شد باید گلدان آن را تعویض کنید.

چگونه این کاکتوس را هرس کنیم؟

انجیر تیغی هندی تقریبا نیازی به هرس کردن نیز ندارد و تنها زمانی که باید آن را هرس کنید زمانی است که بخشی از گیاه بیمار شده و باید جدا شود یا اینکه گیاه بدفرم شده و رشد ناموزونی داشته است. البته که برای تکثیر آن نیز نیاز به هرس کردن خواهید داشت. در طول نگهداری از کاکتوس انجیز تیغی هندی گاهی نیاز است که آن را غبارروبی کنید. برای این منظور در فصل تابستان با کمک یک دستمال نرم یا ابزارهای مخصوص غبارروبی، کمی برگ‌ها را تمیز کنید.

روش نگهداری کاکتوس انجیر تیغی هندی در فصول مختلف سال

با اینکه کاکتوس انجیر تیغی هندی جزو کم دردسرترین گیاهان است و به رسیدگی خاصی نیاز ندارد، اما نمی‌تواند در تمام طول سال از خود مراقبت کند. به‌خصوص اگر از آن به‌عنوان گیاه آپارتمانی نگهداری می‌کنید. چراکه کاکتوس‌هایی که در باغچه کاشته می‌شوند می‌توانند به‌خوبی با نور طبیعی و آب باران به حیات خود بپردازند، اما گیاهان کاشته شده در گلدان به رسیدگی و توجه مداوم نیاز خواهند داشت.
باتوجه به آنچه گفتیم اگر از کاکتوس انجیر تیغی هندی در گلدان نگهداری می‌کنید در طول سال برای نگهداری از آن اقدامات زیر را انجام دهید:

• در زمستان و به‌طورکلی در فصول سرد سال، کاکتوس گلدانی خود را در مکانی خنک با مقدار زیادی از نور کافی و غیرمستقیم خورشید قرار دهید و آن را به‌میزان کم آبیاری کنید. برای آبیاری آن بهتر است تا چروکیدگی سطحی گیاه صبر کرده و به‌خوبی به آن آب بدهید. سپس اجازه دهید حدود یک ساعت در همان حالت باقی مانده و سپس آب اضافه را تخلیه کنید. در یک زمستان خنک و در فصول سرد سال، شاید لازم باشد تا رسیدن بهار نهایتا 2 بار به انجیر تیغی آب بدهید.
• هنگام فرا رسیدن فصل بهار، گیاه را به مکان گرم‌تری ببرید و همان‌طور که به مرور زمان میزان نور دریافتی را افزایش می‌دهید، مقدار آب را نیز بیشتر کنید. گیاه در این زمان شروع به رشد بخش‌های جدید می‎کند و بهترین زمان برای جدا کردن قلمه از آن نیز خواهد بود.
• در طول تابستان بد نیست کاکتوس خود را به هواخوری برده و آن را در محیط بیرونی منزل قرار دهید. برای اینکار مکانی را انتخاب کنید که علاوه بر گرم و نورانی بودن گیاه نیز بتواند باران طبیعی را دریافت کند. می‌توانید گلدان را مستقیما روی خاک نیز قرار دهید، فقط چک کنید که آب باران به‌راحتی زهکشی شود.
• کاکتوس انجیر تیغی هرگز نباید در آب و خاکی بسیار خیس قرار بگیرد، زیرا سریعا دچار پوسیدگی و فاسد شدن ریشه خواهد شد. هر چند هفته یکبار، محلولی از کود و آب را به آن اضافه کنید.
• در پایان تابستان و همزمان با سرد شدن هوا، کاکتوس را مجددا به داخل خانه منتقل کنید. سپس آن را به مکانی خنک ببرید و اجازه دهید پاییز و زمستان را در همان نقطه سپری کند.

آیا این کاکتوس سمی است؟

به‌عنوان آخرین بخش از مطلب به سمی بودن یا نبودن کاکتوس انجیر تیغی هندی خواهیم پرداخت. در این باره باید گفت که هیچ شواهدی دال بر سمی بودن این گیاه یافت نشده است. پس خطری برای سگ‌ها، گربه‌ها و کودکان نخواهد داشت. ضمن اینکه برگ‌ها و میوه آن نیز خوراکی هستند و در تهیه شربت‌های مختلف مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

شناخت گیاه رزماری و آشنایی با شرایط نگهداری آن

رزماری یکی از گیاهان معطر خوراکی است که می‌توانید یک گلدان از آن را در آشپزخانه قرار دهید و ضمن لذت بردن از ظاهر جذابش، در هنگام طبخ غذا نیز از برگ‌های تازه آن استفاده کنید. اما برای اینکه بتوانید از این گیاه زیبا و پر‌خاصیت به خوبی نگهداری کنید، در ابتدا باید روش نگهداری رزماری را به طور کامل بیاموزید. به این منظور نیز مقاله زیر را که توسط بهترین گل فروشی تهران تهیه شده است، مطالعه فرمایید.

شناخت گیاه معطر رزماری

رزماری گیاهی معطر، چند ساله و همیشه سبز است که به‌صورت بوته‌ای‌ می‌روید. این گیاه برگ‌هایی شمشیری و سوزنی شکل دارد که معمولاً به رنگ طوسی خاکستری هستند و روی ساقه‌های چوبی می‌رویند. رزماری در اواخر بهار و اوایل تابستان گل‌هایی کوچک و به رنگ سفید متمایل به آبی و به‌صورت خوشه‌ای می‌دهد. این گیاه را معمولا در اوایل بهار و زمانی که زمستان به پایان رسیده باشد می کارند. رزماری سرعت رشد متوسطی دارد و معمولاً در سال دوم به اندازه بالغ خود می‌رسد و می‌تواند گل بدهد. علاوه‌بر عطری خاص این گیاه دارای خواص دارویی و نیز بوده و به‌عنوان چاشنی و ادویه نیز از آن استفاده می‌شود. ازاین‌رو می‌توان پرورش و نگهداری رزماری را هم فال و هم تماشا دانست. بنابراین اگر دنبال خرید گیاهان سبز هستید رزماری را انتخاب کرده و برای یادگیری روش کاشت و نگهداری آن نیز ادامه این مطلب را از دست ندهید. در این مطلب همه آنچه در مورد کاشت و نگهداری از رزماری باید بدانید را به شما خواهیم گفت.

شناشنامه گیاه

• نام علمی : Salvia rosmarinus
• خانواده: نعناییان
• بومی: مناطق مدیترانه‌ای
• نام‌های مرسوم: رومارَن، اکلیل کوهی، رزماری

تاریخچه گیاه رزماری

رزماری از دیرباز مورد استفاده قرار می‌‌گرفته است، به‌طوری‌که یونانیان باستان معتقد بودند این گیاه حافظه و ذهن را تقویت می‌کند. در زمان گسترش طاعون نیز از این گیاه برای ضدعفونی کردن خانه‌ها استفاده می‌شود. امروز نیز در برخی نقاط دنیا شاخه‌ای از این گیاه را بر روی تابوت فرد تازه فوت شده می‌گذارند تا نشانه‌ای از این باشد که او را هیچوقت فراموش نخواهند کرد.

مختصری درباره کاشت رزماری

این گیاه طاقت زیادی را در برابر گرما و کم آبی دارد و می‌توانید آن را در گوشه و کنار شهر به‌راحتی پیدا کنید. اگر می‌خواهید از این گیاه درون خانه یا باغچه خود نگهداری کنید بهتر است بدانید چه زمانی و در چه جایی آن‌را بکارید تا گیاهی سالم داشته باشید.

بهترین زمان برای کاشتن گیاه

بهترین زمان برای کاشت و شروع نگهداری از رزماری در اوایل بهار و زمانی است که سرمای زمستان به پایان رسیده باشد. اگر می‌خواهید رزماری را درون خانه و در گلدان بکارید می‌توانید این کار را در هر زمانی از سال انجام دهید چون فضای داخل خانه دمای مناسب را دارد.

بهترین مکان برای کاشتن گیاه

این گیاه به محیطی نورگیر نیاز دارد و خاکی می‌خواهد که زهکشی بسیار خوبی داشته باشد. همچنی بهتر است هیچ گیاه یا درخت بلندتری در اطراف این گیاه نباشد تا سایه آن باعث آسیب به رشد رزماری نشود. رزماری را می‌توانید هم در گلدان و هم در باغچه بکارید، تنها چیزی که برای نگهداری از این گیاه مهم است تامین نور کافی و خاک سبک است.

شرایط نگهداری رزماری

در این قسمت به توضیح شرایط نگهداری گیاه رزماری می‌پردازیم.

نور مورد نیاز

رزماری به محیطی با نور کامل و مستقیم خورشید نیاز دارد و روزانه حداقل 6 ساعت نور مستقیم خورشید برای این گیاه ضروری است. اگر قصد نگهداری از رزماری در داخل خانه را دارید، یک پنجره جنوبی انتخاب خوبی برای قرار دادن گیاه جهت دریافت نور کافی است. در روزهای گرم نیز می‌توانید گیاه خود را به بیرون از خانه منتقل کنید تا از آفتاب مستقیم لذت ببرد.
در طول نگهداری از رزماری درنظر داشته باشید که نور نامناسب و سایه بیش‌ازحد می‌تواند باعث کم‌پشت شدن و کم شدن سرعت رشد آن شود. بنابراین همیشه رزماری خود را در محلی پرنور نگهداری کنید.

شیوه آبیاری

گیاه رزماری زمانی که جوان است آبیاری نسبتا زیاد را می‌پسندد، اما وقتی بالغ شد تحمل خوبی نسبت به کم‌آبی دارد. بنابراین آبیاری کم برای این گیاه بهتر از آبیاری بیش‌از‌حد است. حتی زمانی که گیاه جوان است هم باید آبیاری آن بیش‌ازحد نباشد. در نگهداری از رزماری توجه داشته باشید که خاک بیش‌ازحد خیس باعث آسیب به ریشه‌های گیاه می‌شود.
برای تشخیص زمان مناسب آبیاری کافی است به خاک گیاه دقت کنید. هر زمان چند سانتی‌متر بالایی خاک کاملا خشک شد، یعنی وقت آبیاری رزماری فرارسیده است. موقع آبیاری رزماری باید آبیاری تا جایی ادامه دهید که تمام خاک خیس و آب اضافی از زیر گلدان خارج شود. پس از اتمام آبیاری نیز، باید حتما آب خارج شده را از زیر گلدان دور بریزید تا باعث خیس ماندن خاک و درنتیجه پوسیدگی ریشه نشود.

بهترین خاک برای رزماری

رزماری به خاکی نیاز دارد که سبک بوده و زهکشی خوبی داشته باشد. این گیاه نمی‌تواند خاک سنگین و خاکی که آب را به کندی تخلیه کند تحمل کند. همچنین بهتر است سطح pH خاک گیاه نیز اسیدی یا خنثی باشد.

دما و رطوبت مناسب برای رزماری

گیاه رزماری ترجیح می‌دهد در محیطی گرم با رطوبت متوسط و مدیریت شده زندگی کند. رطوبت بیش‌ازحد محیط می‌توانند باعث پوسیدن و گندیدن گیاه یا بیماری‌های قارچی شود. این مشکل زمانی تشدید می‌شود که گردش هوای خوبی نیز در محیط نباشد و محیط مناسبی برای رشد قارچ‌ها پدیدار شود.
جالب است بدانید بیشتر گونه‌های رزماری نمی‌توانند دمای زیر صفر درجه را تحمل کنند، اما در عوض تحمل خوبی در برابر گرما دارند؛ بهترین دما برای این گیاه چیزی بین 12 الی 26 درجه سانتی‌گراد است.

روش کود دادن به گیاه

رزماری نیاز خاصی به کوددهی ندارد و مخلوط کردن کمپوست با خاک گیاه می‌تواند به تنهایی برای آن کافی باشد. بااین‌حال اگر خودتان به تقویت رزماری‌تان علاقه دارید می‌توانید با یک کود متوازن و مایع گیاه را تغذیه کنید. این کار را باید در فصل رویش گیاه یعنی بهار و تابستان و طبق دستورالعمل روی بسته‌بندی انجام دهید. یادتان باشد در کوددهی زیاده‌روی نکنید، چراکه کوددهی بیش‌ازحد نه‌تنها کمکی به گیاه نمی‌کند، بلکه باعث سوختن ریشه‌های آن و تجمیع نمک در خاک گیاه نیز می‌شود.

بیماری‌های احتمالی و آفات آلوده کننده گیاه

رزماری مستعد بیماری نیست، اما در مدت زمان نگهداری از رزماری رطوبت بیش‌ازحد و گردش هوای کم می‌تواند باعث حضور آفاتی مثل شپشک آردی روی این گیاه شود. این آفت خودش را به صورت یک لایه سفید رنگ مثل آرد نشان می‌دهد. شپشک آردی معمولا خودش باعث مرگ گیاه نمی‌شود، اما می‌تواند گیاه را ضعیف کند تا در برابر سایر بیماری‌ها آسیب‌پذیر شود. علاوه‌بر شپشک آردی، کنه تارعنکبوتی و شته نیز می‌تواند به این گیاه حمله کند.
برای خلاصی از دست این آفات می‌توانید از صابون‌های آفت‌کش استفاده کنید. بهتر است این کار را به محض مشاهده آفات انجام دهید، زیرا در صورت گسترده شدن دیگر راهی برای از بین بردن آن‌ها نیست و ممکن است گیاه به کلی نابود شود.

زمان برداشت رزماری

همان‌طور که اشاره کردیم این گیاه خوراکی است و می‌تواند در آشپزی به‌عنوان ادویه استفاده شود. برای برداشت رزماری در هر زمانی از سال می‌توانید این گیاه را برداشت کرده و از آن استفاده کنید، اما بهترین فصل برداشت این گیاه در تابستان و زمانی است که گیاه در بهترین وضعیت رشد خود است. در این زمان و پیش از آن که رزماری گل بدهد، برگ‌های گیاه طعم و سلامت بهتری دارند.
برای برداشت صحیح برگ‌ها می‌توانید ساقه‌ای از گیاه که طول آن حدود 10 الی 15 سانتی‌متر دارد را از گیاه جدا کنید. سپس می‌توانید برگ‌های آن را به‌شکل تازه و مستقیم در آشپزی خود استفاده کنید یا شاخه را به‌صورت برعکس آویزان کنید تا خشک شود و از خشک شده آن استفاده کنید؛ خوبی برگ‌های خشک شده در این است که می‌توانید آن‌ها را برای مدت طولانی‌تری نگهداری و استفاده کنید.

زمان و روش هرس کردن رزماری

بعد از پایان گل‌دهی می‌توانید رزماری خود را هرس کنید تا شکل و اندازه بهتری داشته باشد. موقع هرس کردن یادتان باشد که هیچ‌وقت بیش از یک سوم گیاه را هرس نکنید، چون هرس کردن بیش‌ازحد رزماری باعث وارد شدن استرس به گیاه و در نتیجه ضعیف و آسیب‌پذیری آن خواهد شد.

چگونه از این گیاه در گلدان نگهداری کنیم؟

نگهداری از رزماری در گلدان باعث می‌شود بتوانید در فصل‌های سرد آن را به داخل خانه منتقل کنید تا آسیب نبیند. همچنین می‌توانید گلدان را در پاسیو یا آشپزخانه خود نگهداری کنید و هر زمان که خواستید در آشپزی از آن استفاده کنید.
اگر قصد نگهداری از رزماری در داخل گلدان را دارید، گلدانی را برای این گیاه انتخاب کنید که کمی بزرگ‌تر از توپ ریشه آن بوده و حتما سوراخ تخلیه آب داشته باشد. بهترین گلدان برای نگهداری از رزماری گلدانی سفالی است، چون گلدان سفالی هم گردش هوای خوبی دارد، هم آب با سرعت بیشتری از داخل آن تبخیر خواهد شد. 

روش تکثیر کردن رزماری چگونه است؟

در طول نگهداری از رزماری می‌توانید آن را از طریق بذر یا قلمه زدن تکثیر کنید. هرچند که کاشت بذرها کار سختی نیست، اما برای تکثیر رزماری قلمه زدن روش بهتر و آسان‌تری است.

- کاشت قلمه رزماری

این روش ارزان‌ترین و موثرترین روش تکثیر در طول نگهداری از رزماری است. گیاهی که از طریق قلمه زدن تکثیر می‌شود شاخه‌های بیشتری دارد و پرپشت‌تر خواهد بود. بهترین زمان برای این کار نیز در بهار و تابستان است. برای تکثیر رزماری از طریق قلمه اقدامات زیر را انجام دهید:

1. چند سانتی‌متر (بین 15 تا 20 سانتی‌متر) از یک ساقه سالم را برش بزنید. سعی کنید ساقه‌ای انتخاب کنید که چوب آن نرم باشد.
2. برگ‌های قسمت پایینی ساقه را جدا کنید و حداقل پنج برگ را در بالای ساقه باقی بگذارید.
3. انتهای ساقه را در محلول ریشه‌زا قرار دهید و سپس آن را در گلدانی با خاک مرطوب بکارید.
4. گلدان را در محلی گرم و نورگیر قرار دهید که نور غیرمستقیم به آن برسد. هر روز خاک گیاه را مرطوب کنید و اجازه ندهید که خاک گلدان خشک شود.
5. بعد از حدود 2 الی 3 هفته قلمه شما باید ریشه داده باشد. این مساله را می‌توانید با کشیدن آرام ساقه به بیرون امتحان کنید. اگر ساقه مقاومت کرد یعنی ریشه‌های گیاه شکل گرفته است.  ناگفته نماند اینکار اگر با احتیاط انجام نشود، ممکن است گیاه‌تان از بین برود، درنتیجه برای حصول اطمینان از شکل گرفتن ریشه بهتر است به رشد گیاه دقت کنید، اگر نشانه‌هایی از رشد جدید بود به این معناست که ریشه شکل گرفته است.

- کاشت بذر رزماری

گرفتن بذر از گیاه رزماری کار ساده‌ای نیست. معمولا هم این بذرها به خوبی و قدرت گیاه مادر رشد نمی‌کنند. بااین‌حال اگر دوست دارید گیاه جدیدی با بذرهای گیاه قبلی داشته باشید بهتر است این کار را با چند بذر مختلف انجام دهید. کاشت بذرها باید سه ماه قبل از پایان زمستان و یخبندان انجام شود. برای تکثیر رزماری از طریق بذر باید اقدامات زیر را انجام دهید:

1. بذرها را در یک سینی مناسب که با خاک مناسب و مرطوب پوشانده شده، بچینید.
2. روی سینی یک پوشش پلاستیکی بکشید تا رطوبت و گرما هدر نرود. سپس بعد از مدتی رطوبت خاک را بررسی کنید، اگر خشک شده بود دوباره آن را مرطوب کنید.
3. در ادامه سینی را روی سطحی گرم قرار دهید، سطحی که دمایی بین 25 الی 30 درجه سانتی‌گراد داشته باشد.
4. به محض اینکه اولین نشانه‌های جوانه زدن را دیدید پوشش پلاستیکی را بردارید و سینی را به محیطی نورگیر منتقل کنید.
5. هر زمان جوانه‌های شما به حدود 7 الی 8 سانتی‌متر رسیدند می‌توانید هر کدام از جوانه‌ها را به طور جداگانه به گلدان منتقل و از آن‌ها نگهداری کنید.

پاسخ به سوالات متداول درباره گیاه رزماری

1. آیا این گیاه قابل خوردن است؟

بله، برگ‌های این گیاه را می‌توانید به صورت تازه یا خشک شده در آشپزی استفاده کنید. برگ‌های این گیاه سرشار از آهن، کلسیم، پتاسیم، ویتامین C، ویتامین A، ویتامین B6 و همچنین سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها، فلانوئیدها، فیبر، پروتئین و کربوهیدرات‌ها است.

2. دلیل زرد شدن برگ‌های رزماری چیست؟

یکی از مهم‌ترین دلایل زرد شدن برگ‌های این گیاه آبیاری بیش‌ازحد یا زهکشی نامناسب خاک است. وقتی ریشه‌های گیاه در اثر خیس ماندن بیش‌ازحد آسیب ببیند برگ‌های این گیاه زرد و پژمرده خواهند شد.

3. دلیل کم‌پشت و ضعیف شدن گیاه چیست؟

در صورتی که گیاه شما نور کافی را دریافت نکند و بیش‌از‌حد در سایه بماند ضعیف می‌شود و این ضعف را با کم‌پشت شدن یا کم شدن سرعت رشد خود نشان خواهد داد.

معرفی گل ارکیده زیگوپتالوم و یادگیری شرایط نگهداری آن

یکی از گل‌های گلدانی پر‌طرفدار در سراسر دنیا، گل ارکیده است که دارای گونه‌های متنوعی می‌باشد. یکی از گونه‌های خاص این گل نیز ارکیده زیگوپتالوم است که ظاهری بسیار چشمگیر و زیبا دارد. شما می‌توانید این گل جذاب را به راحتی در خانه خود پرورش دهید، البته به شرط اینکه در ابتدا روش نگهداری گل ارکیده زیگوپتالوم را به خوبی بیاموزید. به این منظور نیز مقاله زیر را که توسط بهترین سایت خرید اینترنتی گل و گیاه تهیه شده است، مطالعه فرمایید.

آشنایی با گل ارکیده زیگوپتالوم

ارکیده زیگوپتالوم یکی از انواع ارکیده است که به‌خاطر رنگ‌های درخشان چشم‌گیر و همچنین طرح خارق‌العاده‌ای که دارد شناخته می‌شود. همه این‌ها را در کنار عطر زیاد و خوب گیاه بگذارید تا متوجه شوید که با چه گیاه دوست داشتنی‌ای روبرو هستید. برگ‌های بزرگ این گیاه از غده‌هایی به نام شبه‌پیاز رشد می‌کنند که به رنگ سبز روشن هستند و اندازه‌ای حدودا 60 سانتی‌متر دارند. این برگ‌ها هر سال مجددا رشد می‌کنند و تازه می‌شوند. از ارکیده زیگوپتالوم گونه‌های پیوندی و هیبریدی زیادی نیز وجود دارد که اغلب آن‌ها اسم‌های عجیب و غیر قابل تلفظی دارند. باتوجه به ویژگی‌های ارکیده زیگوپتالوم، اگر قصد خرید گیاه گلدار را دارید، ما خرید و نگهداری از ارکیده زیگوپتالوم را به شما پیشنهاد می‌کنیم. برای یادگیری روش نگهداری آن نیز با این مطلب همراه باشید. در این مطلب همه آنچه در مورد نگهداری ارکیده زیگوپتالوم لازم است بدانید را به شما خواهیم گفت.

شناسنامه گل

• نام علمی : Zygopetalum
• بومی: پرو، بولیوی، برزیل
• خانواده: ثعلبیان
• نوع گیاه: هوازی

شرایط نگهداری ارکیده زیگوپتالوم

ارکیده زیگوپتالوم مثل بیشتر ارکیده‌های دیگر به خاکی سبک، نوری غیر مستقیم و خاکی تقریبا مرطوب نیاز دارد. همچنین برای گل‌دهی به محیطی تاریک و خنک در شب نیاز دارد تا بتواند استراحت کند.

نور مناسب

ارکیده زیگوپتالوم مثل بیشتر ارکیده‌های دیگر به محیطی نورگیر ولی با نور غیر مستقیم نیاز دارد. نور مستقیم صبحگاه یا پیش از غروب که ضعیف است و گرمای زیادی ندارد به گیاه آسیبی نمی‌زند، اما نور ظهر می‌تواند باعث سوختن برگ‌ها و آسیب به گیاه شود، چراکه این گیاه برگ‌های نرمی دارد و از نور مستقیم خورشید و گرمای زیاد آسیب می‌بیند.
در طول نگهداری از ارکیده زیگوپتالوم اگر زمستان‌های سردی دارید می‌توانید گیاه خود را در برابر نور مستقیم خورشید قرار دهید. این کار نه‌تنها مضر نیست، بلکه به گیاه کمک هم می‌کند. اگر می‌خواهید گیاه شما حتما گل بدهد باید بدانید که این گیاه نیاز دارد تا شب‌هایی تاریک داشته باشد.

روش صحیح آب‌دهی

در زمان آب دادن به ارکیده زیگوپتالوم باید دقت کنید که هیچ‌گاه برگ‌ها یا شبه‌پیاز‌های آن را خیس نکنید. این گیاه نیاز دارد تا در طول فصل رویش، خاکی تقریبا مرطوب داشته و در طول زمستان خاکش کمی بیشتر خشک باشد. ارکیده زیگوپتالوم شبه پیازهایی دارد که می‌تواند آب را درون خود ذخیره کند؛ ازاین‌رو آبیاری کم را بیشتر از آبیاری زیاد دوست دارد.
در طول نگهداری از ارکیده زیگوپتالوم ، موقع آبیاری همیشه از آبی استفاده کنید که دمایی متوسط و معمول داشته باشد. دراین‌باره درنظر داشته باشید آب خیلی سرد می‌تواند باعث ایجاد شوک در گیاه شود.

دمای محیط نگهداری

ارکیده زیگوپتالوم به محیطی با دمای معتدل و مدیریت شده نیاز دارد. اگر می‌خواهید گیاه شما به‌خوبی گل بدهد، باید در روز دمایی بین 21 الی 24 درجه سانتی‌گراد و در شب دمایی بین 16 الی 18 درجه سانتی‌گراد را برای آن فراهم کنید. 

رطوبت مورد نیاز

ارکیده زیگوپتالوم به محیطی با رطوبت تقریبا بالا و مدیریت شده نیاز دارد. این گیاه در محیط‌های خشک آسیب می‌بیند و ترجیح می‌دهد در جایی زندگی کند که رطوبت 50 درصدی داشته باشد.
در طول نگهداری از ارکیده زیگوپتالوم برای تامین رطوبت آن از یک دستگاه بخور استفاده کنید، قرار دادن گیاه در محیطی مرطوب یا کنار هم گذاشتن گیاهان مختلف نیز، می‌توانید محیط دلخواه آن را فراهم کنید، اما هیچ‌وقت از اسپری آب استفاده نکنید، زیرا قطرات آب روی برگ‌ها و شبه پیازها می‌نشیند و به آن‌ها آسیب می‌زند.

روش کود دادن به ارکیده زیگوپتالوم

ارکیده زیگوپتالوم درباره نوع کودی که دریافت می‌کند خیلی سخت‌گیر نیست. هر نوع کودی که به‌آرامی تجزیه شود یا کود مایع استاندارد می‌تواند برای ارکیده زیگوپتالوم مفید باشد. کودی محلول در آب که نسبت 20-20-20 داشته باشد و نصف دستدرالعملش رقیق شده باشد برای گیاه عالی است.
برای کوددهی به ارکیده زیگوپتالوم هیچ‌گاه از کودی که سطح نیتروژن بالایی دارد استفاده نکنید، چراکه این نوع کود باعث می‌شود تا گیاه نتواند به‌خوبی گل بدهد و به جای گل‌دهی تمرکز خود را روی رشد برگ‌هایش بگذارد. در طول نگهداری از ارکیده زیگوپتالوم اگر کودی با نیتروژن بالا به او بدهید، ارکیده‌ای پر از برگ، اما بدون گل خواهید داشت. در طول فصل رشد گیاه می‌توانید هر دو هفته یک‌بار به آن کود بدهید. بهترین نوع کود برای ارکیده، کودهای مخصوص ارکیده است.

بهترین خاک برای گل

ارکیده زیگوپتالوم را باید در خاکی سبک و با زهکشی عالی بکارید. بهترین و ساده‌ترین انتخاب، خاک مخصوص ارکیده است. این خاک‌ها سبک، متخلخل و دارای زهکشی عالی هستند و انتخابی عالی برای ارکیده شماست. در مقابل خاک سنگین و خاکی که نتواند آب را به خوبی تخلیه کند باعث می‌شود تا ریشه‌های گیاه دچار آسیب شده و بمیرد.

زمان گل دادن ارکیده زیگوپتالوم

ارکیده زیگوپتالوم معمولا در اواخر زمستان و اوایل بهار به گلدهی می‌پردازد. گل‌های معطر و خوشبوی این گیاه روی ساقه‌ای بلند و ایستاده و به‌صورت خوشه‌ای رشد می‌کنند. رنگ گل‌برگ‌ها و کاسبرگ‌های این گیاه معمولا ترکیبی از رنگ‌های شرابی، سبز یا بنفش است که با لبه‌ای صورتی یا خط‌ها و نقطه‌ایی بنفش تزئین شده‌اند. همین ترکیب رنگی فوق‌العاده باعث محبوبیت این نوع ارکیده شده است.

آفات آلوده کننده ارکیده

شته یکی از معمول‌ترین آفاتی است که به ارکیده زیگوپتالوم حمله می‌کند. شته‌های معمولا روی شاخه‌ها و شکوفه‌های جوان و تازه پیدا می‌شوند. سپس شروع به مکیدن شیره گیاه کرده و باعث ضعیف و بیمار شدن آن می‌شوند. این حشرات با چشم غیرمسلح قابل دیدن هستند. همچنین از خود چیزی شبیه به عسل به جا می‌گذارند که چسبناک است. در طول نگهداری از ارکیده زیگوپتالوم ، اگر ارکیده شما مورد حمله شته‌ها قرار گرفت، در صورتی که به سرعت با آن‌ها مقابله نکنید تعداد آن‌ها به‌سرعت زیاد شده و باعث مرگ گیاه شما خواهند شد. حتی ممکن است شته‌ها به سایر گیاهان شما نیز سرایت کنند.  
افزون بر شته، شپشک آردی نیز آفت دیگری است که به ارکیده زیگوپتالوم حمله می‌کند. این آفت نیز از خود چیزی شبیه به آرد به جا می‌گذارد و معمولا در زیر برگ‌ها لانه می‌کند. شپشک‌های آردی نیز از شیره گیاه تغذیه می‌کنند و مثل شته‌ها شیره‌ای به جا می‌گذارند که باعث ایجاد کپک می‌شود.  برای خلاصی از دست این آفات باید هر از چندگاهی برگ‌های گیاه را با کمک یک دستمال پاکیزه و آب تمیز کنید. توصیه ما به شما این است که همیشه گیاه خود را بررسی کنید تا چنانچه اثری از آفات روی برگ‌های آن مشاهده کردید، بتوانید سریعا اثر آن‌ها را پاک کنید.

روش تکثیر کردن گل

ارکیده زیگوپتالوم را می‌توانید از طریق روش تقسیم، تکثیر کنید. برای این کار کافی است توپ ریشه گیاه را به کمک یک چاقوی تیز و تمیز به دو نیم تقسیم کنید؛ هر نیمه باید حداقل 2 الی 4 شبه‌پیاز که متصل به ریشه است را داشته باشد. سپس هر قسمت را در خاک گلدان کاشته و درنهایت یک ارکیده دیگر به جمع ارکیده‌های خود اضافه کنید. گفتنی است بهترین زمان برای تکثیرگل ارکیده زیگوپتالوم در طول فصل رویش آن، یعنی بهار است. بنابراین اگر قصد تکثیر ارکیده زیگوپتالوم خود را دارید، در فصل بهار اینکار را انجام دهید.

پاسخ به سوالات رایج درباره گل ارکیده زیگوپتالوم

1. دلیل گل ندادن ارکیده زیگوپتالوم چیست؟

اگر گیاه سالمی دارید، اما نمی‌تواند گل بدهد احتمالا به‌خاطر مشکلات نور یا دماست. ارکیده نمی‌تواند بدون وجود نور زیاد ولی غیرمستقیم گل بدهد. هنچنین این گیاه برای گل دادن نیاز به محیطی دارد که اختلاف دمای شب و روز محسوس باشد؛ به‌عنوان مثال شب‌هایی خنک و روزهایی معتدل به این گیاه برای گل‌دهی کمک می‌کند. علاوه‌براین مورد دلایل دیگری مثل سن کم گیاه یا کوددهی اشتباه نیز باعث عدم گل‌دهی ارکیده زیگوپتالوم خواهد شد.

2. دلیل ظاهر شدن لکه بر روی برگ‌های گل چیست؟

این مساله معمولا به‌خاطر روش آبیاری اشتباه رخ می‌دهد. ازاین‌رو برای جلوگیری از بروز این مشکل، در زمان آبیاری این گیاه سعی کنید تا جای ممکن آب روی برگ‌ها نریزد. ریخته شدن آب روی برگ‌ها و باقی ماندن آن در طولانی مدت باعث ایجاد لکه می‌شود؛ حتی این مساله ممکن است باعث ایجاد بیماری‌های قارچی نیز شود. گفتنی است در طول نگهداری از ارکیده زیگوپتالوم اگر برگ لکه‌‌داری مشاهده کردید، سریعا آن را از روی گیاه هرس کنید تا به سایر برگ‌ها سرایت نکند.

3. برگ‌های ارکیده زیگوپتالوم به چه علت زرد یا قرمز می‌شود؟

دلیل اصلی این اتفاق سوختن برگ‌های ارکیده زیگوپتالوم است. اگر گیاه شما در معرض نور شدید و مستقیم خورشید باشد، پس از مدتی برگ‌های آن دچار سوختگی خواهد شد. در چنین شرایطی باید برگ‌های سوخته را از روی گیاه هرس و گیاه را به محل مناسب‌تری متتقل کنید.

4. در هنگام آبیاری ارکیده باید به چه نکاتی توجه کنیم؟

ارکیده زیگوپتالوم گیاهی رطوبت دوست است، بنابراین بسیار مهم است که خاک آن هیچ وقت کاملا خشک نشود. البته این موضوع کاملا به دمای محیط و نوع خاک شما بستگی دارد. در نتیجه بهتر است هر زمان نیمه بالایی خاک کاملا خشک شد دوباره به آن آب بدهید.

5. برگ‌های این گل به چه علت زرد می‌شود؟

اگر برگ‌های ارکیده زیگوپتالوم شما از پایین شروع به زرد شدن کردند نشانه‌ای از آبیاری زیاد است. این اتفاق معمولاً با ریزش برگ‌ها و پوسیدن قسمت‌های پایینی ساقه همراه می‌شود. ضمن اینکه اگر خاک گیاه شما به اندازه کافی سبک نباشد و بیش‌از‌حد مرطوب بماند نیز، این اتفاق رخ می‌دهد. برای جلوگیری از این مشکل، خاک ارکیده شما باید زهکشی مناسبی داشته و به‌خوبی تخلیه شود تا بیش‌ازحد مرطوب نماند.

6. عمر گل‌های ارکیده زیگوپتالوم چقدر است؟

گل‌های ارکیده زیگوپتالوم معمولا یک ماه عمر می‌کنند. گفتنی است ارکیده زیگوپتالوم معمولا سالی دو بار گل می‌دهد، اما برخی گونه‌های آن می‌تواند حتی تا 4 بار در سال نیز گل بدهند.

آموزش جامع شیوه نگهداری بونسای

بونسای در‌واقع یک نمونه کوچک شده و مینیاتوری از درختان موجود در طبیعت است که می‌توان از آن به عنوان گیاه آپارتمانی در خانه نگهداری کرد. اما اگر شما هم قصد خرید بونسای را برای خود دارید، در ابتدا باید با شیوه نگهداری و هرس کردن بونسای به طور کامل آشنا شوید. بنا‌بر‌این پیشنهاد می‌کنیم مقاله زیر را مطالعه فرموده تا همه اطلاعات لازم درباره بونسای و نگهداری از آن را یاد بگیرید.

مقدمه

اگر دنبال خرید درختچه های آپارتمانی هستید، قطعا بونسای یک انتخاب عالی است. منتها پیشنهاد ما این است که نگهداری از بونسای را با بونسای‌هایی شروع کنید که زیاد به مراقبت نیاز ندارند، برای مثال بونسای جنسینگ. سپس در کنار آن می‌توانید به مطالعه در مورد روش نگهداری از انواع بونسای پرداخته و در صورت تمایل اقدام به خرید بونسای های دیگر کنید.
باتوجه به محبوبیت بالای بونسای در این مقاله قصد داریم هر آنچه در مورد بونسای و نگهداری از آن باید بدانید را به شما بگوییم. ناگفته نماند حرف و نکته‌ی یادگرفتنی در مورد بونسای زیاد است و سعی ما بر این بوده که به زبان ساده، نیازهای اولیه‌ی بونسای را برای شما بگوییم.

شناخت بونسای

بونسای گروهی از گیاهان را شامل می‌شود که جز گیاهان آپارتمانی خاص و درختانی مینیاتوری هستند که به‌شکلی خاص دیزاین شده است. به‌عبارت دیگر بونسای ها درواقع همان گیاهان عادی هستند که با یک روش خاص ریشه‌ها و ساقه‌هایشان کوتاه شده و در گلدانی ظرف‌ مانند کاشته می‌شوند. سپس برای این‌که شکل خاصی به خودش بگیرد، آن را به روش خاص هرس کرده یا دورساقه‌هایش را سیم‌پیچی می‌کنند.
خواستگاه بونسای از چین و ژاپن است و آن‌ها قرن‌ها در درست کردن بونسای فعالیت داشته‌اند. خیلی‌ها معتقدند که هنر درست‌کردن بونسای روشی آرام بخش برای جسم و ذهن است و می‌تواند به کم‌کردن استرس‌ها کمک کند.

روش آبیاری بونسای

در نگهداری از بونسای آبیاری آن خیلی مهم است و هرگز نباید آن را فراموش کنید. به عبارت دیگر بونسای نباید تشنه بماند مخصوصا اگر زیر نور مستقیم آفتاب و در هوای آزاد قرار دارد. در مورد زمان آبیاری نیز باید بگوییم که زمان دقیق آبیاری هر بونسای متفاوت است و بستگی به شرایط محیطی، جنس خاک و نیاز گیاه دارد. برای تشخیص زمان آبیاری ابتدا از میزان نیاز بونسای خود به آبیاری اطلاعات کافی کسب کرده و سپس هر بار برای آبیاری، میزان خشکی خاک را بررسی کنید و ببینید آیا بونسای شما به آبیاری نیاز دارد یا نه.
اگر بعد از بررسی متوجه شدید، بونسای شما نیاز به آبیاری دارد، یکی از روش‌های مناسب این است که به‌آرامی آب را در گلدان بریزید تا همه‌ی سطح خاک گلدان را بپوشاند و خاک گلدان را جا‌به‌جا نکند. آبیاری به این شکل باید باید تا زمانی ادامه پیدا کند که آب اضافی از سوراخ‌های زیر گلدان بیرون بیاید.
علاوه‌بر روش اول، روش دیگر این است که هرزمانی که سطح خاک بونسای خشک شد، گلدان بونسای را در ظرف بزرگی پر از آب بگذارید، به‌طوری‌که تمام سطح گلدان را بپوشاند و به گیاه نرسد. بعد از گذشت مدتی وقتی که حباب‌های هوا تمام شد، یعنی گلدان به اندازه‌ی کافی آب جذب کرده است و می‌توانید آن را از آب خارج کنید.

میزان رطوبت محیط نگهداری

در طول نگهداری از بونسای رطوبت هوا برای حفظ سلامتی آن، مخصوصا در فصل زمستان بسیار مهم است. به‌این‌منظور یکی از روش‌های خوب جهت تامین رطوبت بونسای،‌ استفاده از جزیره است. جزیره را خودتان به‌راحتی می‌توانید درست کنید.
برای درست کردن جریزه در یک سینی یا ظرف کم‌عمقی که بزرگ‌تر از اندازه بونسای است، یک یا چند لایه سنگ کوچک بریزید، به‌طوری‌که تمامی سطح سینی را بپوشاند. حالا روی آن آب بریزید. جزیره‌ شما آماده است؛ کافیست گلدان بونسای را روی آن بگذارید. این آب کم‌کم بخار می‌شود و رطوبت هوای اطراف بونسای را حفظ می‌کند. در این باره حتما یادتان باشد که باید به مقداری آب بریزید که کف گلدان با آب تماس نداشته باشد، در این صورت آب باعث پوسیدگی ریشه و از بین رفتن بونسای شما خواهد شد.

نور مناسب

یکی از مشکلات اساسی نگهداری بونسای در منزل، فراهم کردن نور کافی برای آن است. میزان نور دریافتی در داخل خانه، به میزان قابل توجهی کمتر از محیط بیرونی است؛ در واقع نور داخل خانه (وبه طور کلی فضاهای بسته) برای اکثر گونه‌های بونسای بسیار کم است.
نور ناکافی مانع رشد گیاه شده و با متوقف کردن رشد برگها، هرس کردن را نیز به تاخیر می‌اندازد.
اما خوشبختانه امروزه اکثر بونسای هایی که در فروشگاه‌های عمومی عرضه می‌شوند، به صورت بهینه برای نگهداری در داخل آپارتمانها پیوند زده شده اند و در نتیجه نور کم و یا مصنوعی را نیز می‌پذیرند.
کم بودن بیش از حد نور خورشید، بلافاصله به مرگ گیاه منجر نمی‌شود؛ اما رشد گیاه آنقدر کم می‌شود تا در مرور زمان گیاه را به سمت نابودی بکشاند.
برای جلوگیری از چنین وضعیتی، بونسای خود را در نزدیکی یک پنجره نورگیر جنوبی قرار دهید.نقطه‌ای را برای آن انتخاب کنید که در طول روز همواره روشن باشد. می‌توانید از نور لامپهای فلوئورسنت نیز کمک بگیرید. استفاده از این لامپها ضمن تقویت اثر نور خورشید، نگهداری از بونسای را در داخل منزل آسان‌تر می‌کند. می‌توانید از لامپهای بسیار پرنور نیز استفاده کنید. اگر به دلیل سرما/گرمای وارده از پنجره گیاه را از نور خورشید دور کنید، برای جبران کمبود نور از این لامپها کمک بگیرید.

بهترین مکان برای نگهداری بونسای

یکی دیگر از مواردی که در نگهداری از بونسای باید به آن توجه داشته باشید محل نگهداری از آن است. بونسای‌ها معمولا به ۴ تا ۶ ساعت نور خورشید در طول روز نیاز دارد. برای بعضی از آن‌ها اگر این مدت زمان بیش‌تر هم باشد، بهتر است. ازاین‌رو بونسای را در جایی بگذارید که نور مستقیم خورشید را به‌طور کامل دریافت کند؛ مثلا نزدیک پنجره یا در فضای باز؛ البته اگر شرایط مناسب است.
اگر قصد نگهداری از بونسای در داخل منزل را دارید،‌ بهترین محل برای نگهداری از بونسای پنجره‌ی رو به جنوب و بعد از آن پنجره‌ رو به غرب یا شرق است. ناگفته نماند می‌توانید بونسای خود را در نزدیکی پنجره‌ی شمالی هم قرار دهید، اما احتمالا بونسای شما برای رشد به نور مصنوعی نیاز خواهید داشت.
اگر شب‌ها دمای هوا کم‌تر از ۴ درجه‌ نمی‌شود، می‌توانید بونسای را در تراس، پاسیو یا حیاط بگذارید. در این حالت، بهتر است بونسای در جایی باشد که نور خورشید صبحگاهی را دریافت کند و هنگام عصر در سایه باشد، اما اگر دمای هوا در فضای باز در شب به زیر ۴ درجه رسید، وقت آن رسیده که بونسای را داخل خانه بیاورید.

روش هرس کردن بونسای

قبل از هر چیز باید بگوییم که هرس کردن بونسای یک کار تخصصی است، بنابراین اگر مهارت کافی در این زمینه ندارید، حتما هرس کردن را به دست یک متخصص بسپارید، چراکه در غیراینصورت ممکن است، درختچه زیبای خود را به کلی از دست بدهید.
از نکته یاد شده که بگذریم، هرس کردن یکی از موارد در نگهداری از بونسای و جز یکی از جالب‌ترین کارهایی که می‌توانید با بونسای‌تان انجام دهید. هرچه قدر در مورد هنر آراستن بونسای بیش‌تر بدانید، بیش‌تر خواهید فهمید که  بونسای می‌تواند تا چه اندازه اشکال متفاوت و زیبا داشته باشد.
هرس کردن بونسای یک هنر است که نیاز به ظرافت و خلاقیت دارد و نتیجه‌ی نهایی آن فوق العاده خواهد بود. هرس کردن بونسای علاوه بر ظرافت و خلاقیت، به دقت و تمرکز نیز نیاز دارد و فعالیتی آرام‌بخش به‌حساب می‌آید. هدف از هرس کردن بونسای، شکل دادن به آن یا حفظ شکل قبلی‌اش است. به‌علاوه اینکه هرس کردن شاخه‌های بالایی گیاه باعث رشد شاخه‌های اطراف گیاه و پرشدن آن نیز خواهد شد.
برای هرس کردن بونسای حتما از قیچی‌های استریل شده و مخصوص هرس بونسای استفاده کنید و هرگز از قیچی‌های معمولی استفاده نکنید. همچنین لازم نیست همه‌ی جوانه‌های جدید را بچینید. ابتدا شاخ و برگ‌های خشک گیاه را بچینید. برگ‌ها را هم از نزدیکترین نقطه به محل اتصالشان به ساقه ببرید. سپس تصمیم بگیرید که برای مرتب کردن ظاهر گیاه، می‌خواهید کدام شاخه‌ها را حذف کنید. این کار کاملا به سلیقه شما بستگی دارد. به همین دلیل است که نگهداری از بونسای کاری خلاقانه است!

بهترین خاک برای بونسای

خاک نیز یکی دیگر از موارد اساسی و مهم در نگهداری از بونسای است. بونسای به خاکی نیاز دارد که سه ویژگی مهم را داشته باشد:

1. زهکش خوبی داشته باشد. یعنی آب اضافی را سریع خارج کند.
2. آب مورد نیاز گیاه را در خودش نگه دارد.
3. ذرات درشت هم داشته باشد تا جریان هوا داخل خاک هم وجود داشته و اکسیژن به ریشه‌ها برسد.

خوشبختانه این روزها خاک مخصوص بونسای در بازار موجود است و به راحتی می‌توانید از آن استفاده کنید. این خاک‌ها شامل آکاداما (خرده سفال)، پومیس و سنگ گدازه هستند.

آیا در طول نگهداری بونسای باید به آن کود بدهیم؟

جواب این سوال بله است. اگر می‌خواهید بونسای شما برای همیشه سالم و زیبا بماند،‌ باید به آن کود بدهید. دلیل اصلی این موضوع این است که بونسای در مقدار کمی خاک رشد می‌کند، پس لازم است به‌صورت مرتب به آن کود بدهید.
در طول نگهداری از بونسای به‌منظور کوددهی به آن، در فصل رشد یعنی اوایل بهار تا اواسط پاییز ماهی یک‌بار به خاک بونسای کود اضافه کنید. در مورد کود مناسب برای بونسای نیز باید بگوییم تقریبا هر نوع کود عمومی مخصوص گیاهان برای بونسای مناسب است. برای کوددهی به بونسای پیشنهاد ما این است که کود را به اندازه نصف میزان غلظت تعیین‌شده استفاده کنید. مثلا اگر قرار است به‌ازای هر قاشق کود یک لیتر آب اضافه کنید، شما میزان آب را دو برابر یعنی دو لیتر درنظر بگیرید.

زمان تعویض خاک و گلدان بونسای

بونسای‌ها اصولا زمانی که ریشه‌شان همه گلدان را پر کند زمان عوض کردن گلدان‌شان فرا رسیده است. اگر بونسای شما در چنین شرایطی قرار دارد، باید گلدان آن را بزرگ‌تر کرده و مقداری خاک مناسب نیز به آن اضافه کنید. فقط نکته‌ای که دراین باره باید به آن توجه کنید این است که گلدان بونسای را در وسط تابستان یعنی مرداد ماه عوض کنید. در مورد عوض کردن خاک بونسای نیز باید بگوییم، خاک بونسای شما زمانی باید عوض شود که خاک آن ضعیف شده باشد. امروزه خاک مخصوص بونسای در بازار موجود است و به راحتی می‌توانید از آن استفاده کنید. این خاک‌ها شامل آکاداما (خرده سفال)، پومیس و سنگ گدازه هستند.

نکته پایانی: سعی کنید اطلاعات خود را درباره بونسای افزایش دهید

به‌عنوان حرف آخر در مورد نگهداری از بونسای گفتنی است که اگر می‌خواهید به بهترین شکل از بونسای خود نگهداری کنید، اطلاعات‌تان را در مورد بونسای زیاد کنید. راه‌های زیادی برای افزایش اطلاعات‌تان در مورد نگهداری از بونسای وجود دارد. مثلا می‌توانید پرورش‌دهندگان بونسای را در اینترنت پیدا کنید و مطالب بلاگ و شبکه‌های اجتماعی آن را مطالعه کنید یا سراغ فروشندگان گل و گیاه نظیر رفته و در بلاگ یا شبکه‌های اجتماعی آن‌ها که معمولا اطلاعات مربوط به گل و گیاهان آپارتمانی را به‌طور تخصصی ارائه می‌دهند عضو شوید. بی‌شک بین اطلاعاتی که ارائه می‌دهند در مورد بونسای نیز اطلاعات مفید دستگیر شما خواهد شد.
فراموش نکنید با استفاده از اینترنت، کلی نکته و اطلاعات مفید در مورد نگهداری از بونسای به دست خواهید آورد. بااین‌حال اگر زیاد اهل اینترنت و وب گردی نیستید یک راه دیگر این است که، در کارگاه‌های پرورش یا دیزاین بونسای شرکت کنید و از نزدیک  با روش‌ها و تکنیک‌های نگهداری و دیزاین بونسای آشنا شوید.
بونسای هدیه‌ای عالی برای همکاران و عزیزان‌تان است و همراه با خودش زیبایی، آرامش و شگفتی می‌آورد. اگر از آن به درستی نگهداری کنید، به راحتی چندین‌سال در کنارتان خواهد ماند. از آن‌جایی که بونسای یک موجود زنده و مینیاتوری است،‌ هرچه قدر رسیدگی به آن بیش‌تر شود، زیبایی و جذابیتش هم بیش‌تر خواهد شد.